به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از شهرکرد، «علی شیر لهرابی» سال ۱۳۴۰ در خانواده‌ای مذهبی و ساده در روستای «میهه» چشم به جهان گشود. وی دوران دبستان را در این روستا پشت سر گذاشت و سپس جهت ادامه تحصیل به شهرکرد عزیمت کرد.
«علی شیر لهرابی» با توجه به اینکه در سن پنج سالگی پدر خود را از دست داده بود، خانواده‌ای فقیر و تهی‌دست داشت؛ اما به دلیل علاقه شدید به تحصیل و فراگیری مطالب اسلام، در روز مشغول کار و کسب درآمد بود و شبانه به کلاس درس می‌رفت و این‌گونه دوران راهنمایی را پشت سر گذاشت.
«علی شیر لهرابی» با وجود مشقت و سختی فراوان و با توجه به اینکه علاوه‌بر فراگیری علم، به کار نیز مشغول بود؛ اما لحظه‌ای از دستورات اسلام غافل نمی‌شد و همیشه و در همه حال نماز یومیه و روزه‌های واجب خود را به جای می‌آورد. همچنین با توجه به اینکه خود از وضع مالی خوبی برخوردار نبود؛ اما همواره در حد توان خود به تهی‌دستان کمک می‌کرد و یار و یاور مستمندان و مظلومان بود.
وی بعد از گذراندن تحصیلات راهنمایی، جهت ادامه تحصیلات به استان اصفهان شهرستان «زرین‌شهر» عزیمت کرد و همچنان به دلیل داشتن مشکلات فراوان و قرار گرفتن مسئولیت خانواده بر دوش ایشان همزمان با تحصیل مشغول کار نیز بود و با توجه به پیروزی انقلاب اسلامی در مجالس مذهبی موجود در مدارس نیز شرکت می‌کرد و در راهپیمایی‌ها حضور گسترده داشت.
«علی شیر لهرابی» اولین کسی بود که اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) را به روستای میهه و روستاهای اطراف آن آورد و مردم این روستا‌ها را با فرمایشات رهبر کبیر انقلاب اسلامی آشنا کرد و با آغاز جنگ تحمیلی نیز او کلاس سوم متوسطه را رها کرده و اولین کسی بود که از روستای «میهه» به سوی جبهه‌های حق علیه باطل شتافت.
«علی شیر لهرابی» بیش از ۱۰ بار در عملیات‌های مختلف مجروح شد؛ اما به این دلیل که نمی‌خواست موجب ناراحتی خانواده خود باشد، اجازه نمی‌داد آن‌ها از این مجروحیت‌ها اطلاع پیدا کنند. همچنین او همواره برای عیادت از مجروحان و سرکشی از خانواده شهدا پیش‌قدم بود،
«علی شیر لهرابی» در بیشتر عملیات‌ها شرکت فعال داشت و مسئولیت‌های او نیز در اکثر مواقع آموزش به رزمندگان بود. همچنین از دیگر مسئولیت‌هایش می‌توان به مسئول دسته، جانشین گروهان، فرمانده گروهان و آخرین آن‌ها نیز فرماندهی گردان اشاره کرد. وی در عملیات‌های «والفجر ۴»، «خیبر»، «بدر»، «والفجر ۸»، «کربلای ۵» و «کربلای ۴» و «والفجر ۱۰» شرکت کرد و در عملیات پیروزمندانه «والفجر ۱۰» به مقام والای شهادت نائل شد.
فرازی از وصیت‌نامه «علی شیر لهرابی»
«ای برادر و خواهر مسلمان! آگاه باش [که] رفتن این حقیر به جبهه‌های حق علیه باطل به اساس تکلیف شرعی و لبیک به ندای امام و رهبرم بود. آری من عاشقی از دیار عاشقان حسین زمان خمینی کبیر بودم و هرکسی عاشق خمینی گشت، خدایی می‌شود و همانند کوه استوار و مقاوم می‌ایستد و نسبت به آنکه به اینده خود بیمناکند، با دید تحقیر می‌نگرند و شعار «جنگ جنگ تا پیروزی» را سر می‌دهد و در پی آن عمل خواهد کرد و مانند سالار شهیدان (ع) به جنگ خواهد آمد و خود را جهت تنومند کردن درخت اسلام فدا می‌کند.
این حقیر نیز همراه کاروان سالار راهیان کربلا با بر تن کردن لباس یاران حسین (ع)، عازم صحن و سرای آن بزرگوار هستیم؛ چون خون حسین در وجود ماست و در کالبد ما حرکتی نوین می‌آفریند.
چند سخن دارم که امید است که خداوند توفیق بدهد؛ ای خواهر و برادر مسلمان! گوش به پیام امام عزیز فرا دهید و به آن عمل کنید، ولایت فقیه را فراموش ننماید و این تداوم‌بخش خط سرخ انبیاء را پشتیبانی کنید، در صفوف نماز جمعه و جماعت شرکت کنید تا جای برای نفوذ منافقین باقی نماند و صف‌هایتان را چنان بفشارید که مشت محکمی بر دهان یاوه‌گویان غرب و شرق باشد، جبهه‌های نبرد را با حضور خود پر نماید و سلاح شهیدان را بردارید و ادامه‌دهنده راه سرخ‌شان باشید.
از معلمین که شغل‌شان شغل انبیاء است انتظار می‌رود راهشان راه انبیاء باشد و با اعمال خود دانش‌آموزان که آینده‌سازان کشور هستند را هدایت نمایند، از دانش‌آموزان نیز تقاضا دارم که سنگر علم و دانش را رها ننمایند و در کسب علم باشند تا جهان‌خوران نتوانند فرهنگ غلط خود را در سرزمین ما پیاده کنند».
انتهای پیام/
