شهید ابراهیم خوش سیر

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «کاوه ذاکری» از رزمندگان تخریب‌چی لشکر ۱۰ سیدالشهدا درباره شهید اسماعیل خوش سیر که پس از امضای قطعنامه به شهادت رسید روایت کرد:

روز‌های قبل از قطعنامه، اسماعیل خدمت سربازیش در گردان تخریب لشکر ۱۰ تمام شد و تسویه حساب کرد و به تهران آمد. هنوز چند روزی نگذشته بود که قطعنامه پذیرفته و بعد هم هجوم مجدد عراق به خاک کشورمان آغاز شد. اسماعیل تا خبردار شد بدون اینکه اعزام بگیرد و از طریق مراجع رسمی اعزام بشود بلادرنگ خودش را به جبهه رساند. آن زمان گردان تخریب خیلی نیازمند بچه‌های با تجربه‌ای مثل اسماعیل بود.

وقتی برای ماموریت مین‌گذاری برای مقابله با پاتک‌های دشمن به سمت پاسگاه زید می‌رفتیم در مسیر به اسماعیل گفتم: اسماعیل خیلی مواظب خودت باش که چیزیت نشه، اما او فقط می‌خندید. تا اینکه اسماعیل ترکش بزرگی به پهلوش خورد و به شهادت رسید.

پیکر مطهر اسماعیل را تحویل معراج شهدا دادیم و به سمت مقرمان برمی‌گشتیم که وسط راه یادم آمد اسماعیل بدون اعزام به جبهه آمده بود و پلاک جنگی نگرفته و هیچ اوراق هویتی همراهش نیست.

زود ماشین را سر و ته کردیم و برگشتیم معراج و به مسوولین معراج قضیه را گفتیم. آن‌ها هم سردخانه را باز کردند و ما مجددا سراغ اسماعیل رفتیم، مشخصاتش را روی کاغذ نوشتیم تا مبادا مجهول الهویه به عقب برگردد.

یادش بخیر، اسماعیل شهید دوم خانواده خوش سیر بود و برادرش ابراهیم هم در کربلای ۵ به شهادت رسیده بود. اسماعیل چند روز بعد از عید فربان سال ۶۷ به معراج رفت و جزو آخرین شهدای تخریب لشکر ۱۰ شد.

تخریبچی شهید اسماعیل خوش سیر در روز اول فروردین سال ۴۶ که مصادف با شب عید قربان بود، در شهرری به دنیا آمد و نامش را به این مناسبت اسماعیل گذاشتند و اسماعیل چند روز بعد از عید قربان سال ۶۷ به قربانگاه پاسگاه زید رفت و آسمانی شد.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «کاوه ذاکری» از رزمندگان تخریب‌چی لشکر ۱۰ سیدالشهدا درباره شهید اسماعیل خوش سیر که پس از امضای قطعنامه به شهادت رسید روایت کرد:

روز‌های قبل از قطعنامه، اسماعیل خدمت سربازیش توی گردان تخریب لشکر ۱۰ تمام شد و تسویه حساب کرد و به تهران آمد.

هنوز چند روزی نگذشته بود که قطعنامه پذیرفته شد و بعد هم هجوم مجدد عراق به خاک کشورمان آغاز شد. اسماعیل تا خبردار شد بدون اینکه اعزام بگیرد و از طریق مراجع رسمی اعزام بشود بلا درنگ خودش را به جبهه رساند. آن زمان گردان تخریب خیلی نیازمند بچه‌های با تجربه‌ای مثل اسماعیل بود.

وقتی برای ماموریت مین گذاری برای مقابله با پاتک‌های دشمن به سمت پاسگاه زید می‌رفتیم توی مسیر به اسماعیل گفتم: اسماعیل خیلی مواظب خودت باش که چیزیت نشه، اما او فقط می‌خندید. تا اینکه اسماعیل ترکش بزرگی به پهلوش خورد و به شهادت رسید.

پیکر مطهر اسماعیل را تحویل معراج شهدا دادیم و به سمت مقرمان برمی‌گشتیم؛ که وسط راه یادم اومد اسماعیل بدون اعزام به جبهه آمده بود و پلاک جنگی نگرفته و هیچ اوراق هویتی همراهش نیست.

زود ماشین را سر و ته کردیم و برگشتیم معراج و به مسوولین معراج قضیه را گفتیم. آن‌ها هم سردخانه را باز کردن و ما مجددا سراغ اسماعیل رفتیم، مشخصاتش را روی کاغذ نوشتیم تا مبادا مجهول الهویه به عقب برود.

یادش بخیر، اسماعیل شهید دوم خانواده خوش سیر بود و اخویش ابراهیم در کربلای ۵ به شهادت رسیده بود. اسماعیل چند روز بعد از عید فربان سال ۶۷ به معراج رفت و جزء آخرین شهدای تخریب لشکر ۱۰ شد.

تخریبچی شهید اسماعیل خوش سیر در روز اول فروردین سال ۴۶ که مصادف با شب عید قربان بود، در شهرری به دنیا آمد و نامش را به این مناسبت اسماعیل گذاشتند و اسماعیل چند روز بعد از عید قربان سال ۶۷ به قربانگاه پاسگاه زید رفت و آسمانی شد.

انتهای پیام/ 141