شهید حسین قاسمی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، راهیان نور قرار هر ساله عاشقانی است که از میعادگاه شهدا پلی به سوی آسمان می‌کشند تا در هوای بهشتی روز‌های جبهه و جنگ نفسی بکشند و دل سبک کنند. یادمان کربلای چهار و یا همان نهر علمه در نزدیک خرمشهر یادآور رشادت‌های غواصان خط شکن عملیات کربلای ۴ و لاله‌های به خون خفته وطن است که در غربت شب دل دریایی خود را به اروند خروشان زدند تا حماسه جاویدشان خط رشادت جوانان نسل بعدشان باشد.

حاج حسین کاجی از رزمندگان پیشکسوت دوران دفاع مقدس و از راویان امروز جبهه‌های نبرد است که با بیان شیوا و رسا روایتگر خاطرات آن دوران و سلحشوری رزمندگان است که در جریان سفر به منطقه عملیاتی کربلای ۴ و در میان جمعی از جوانان بازدیدکننده از این یادمان راز آسمانی شدن شهدا را روایت می‌کند.

وی روایت کرد: ما در گردان تخریب بودیم که دیدم هیچ کس نیست، گشتم و رسیدم به حسین قاسمی، دیدم یک جا نشسته، صدایش زدم، اما او گفت برو، من با خدا دوتایی نشستیم و داریم عشق می‌کنیم. حسین نیکو صحبت شب عملیات پشت موتور رفت با برادرش وداع کند، موتور پر از سر و صدا داشت، خواستیم راه بیفتیم به من گفت حسین، برام یه روضه می‌خوانی؟ گفتم اخه تو این شلوغی و سر و صدا؟ گفت بخوان من یکی دو شب دیگه شهید می‌شوم می‌خواهم وقتی حضرت زهرا را دیدم بگویم یا زهرا من عاشق بودم، من عاشق حسین تو بودم هرجا رسیدم برای حسین تو گریه کردم. می‌خواهم به بی بی بگویم در نیزار در سنگر در سجده در شب و در همه جا گریه کردم، حسین من پشت موتور گریه نکردم اگر می‌توانی پشت موتور روضه بخوان و گریه کن. هنوز صدای هق هق گریه اش پشت موتور در گوشم هست.

انتهای پیام/ ۱۴۱