روایت یک شهید از گریه برای نماز بدون حضور قلب

محاسبه نفس شهید «فیروزبخت» برای سلوک عرفانی+ سند


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، رسول فیروزبخت ۱۸ بهمن ۱۳۴۵ در کرج به دنیا آمد. سال ۱۳۶۲ در مقطع دبیرستان ترک تحصیل کرد و پس از گذراندن دوره آموزشی در پادگان شهید باهنر کرج به جبهه‌های کردستان رفت. او پس از چندین مرحله اعزام به جبهه در گردان‌های شهادت لشکر حضرت رسول (ص) و گردان الهادی (توپخانه) و تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا مشغول به خدمت شد که آخرین مسوولیت او معاونت گردان تخریب لشکر سیدالشهدا (ع) بود. شهید حاج رسول در عملیات‌های نصر و کربلای ۵ مجروح شد.

وی در نهایت حین عملیات پاکسازی میدان مین در منطقه سردشت در تاریخ ۱ اول آبان ۱۳۶۶، به همراه یار دیرینه خود «حاج قاسم اصغری» به درجه رفیع شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار «شهدای امامزاده محمد» کرج به خاک سپرده شد. او در بخشی از گزارش کار روزانه‌اش که ۱۴ مهر سال ۱۳۶۵ در مقر الوارثین نوشته است به بخشی از اعمال و رفتار خود اشاره کرده که نمونه خوبی از جهانبینی و نگاه این شهید را نشان می‌دهد.

او در این روزنگار نوشته است:

تمام کار‌های من دور و بر ریا می‌گشت. امروز سعی کردم مورد ریا انجام نشود، ولی نتوانستم. امروز به علت قصور نتوانستم نماز را به جماعت بخوانم و این مورد در مورد نماز ظهر صدق می‌کند. در مورد نماز مغرب این را می‌خواهم بنویسم که من در کنار ح ا-س ی-م ح نشستم و به همین خاطر نتوانستم حضور قلب پیدا کنم.

نه اینکه خدای نکرده فرد درستی نباشد بلکه من همه اش به یاد خاطرات گذشته افتادم. بعد از خوردن شام رفتم مسواک زدم وضو گرفتم و قبل از اینکه به چادر بیایم رفتم در تپه ماهور‌های اطراف مقر کمی دور زدم و به حال خودم کمی گریه کردم بعد از آن خوابیدم.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

محاسبه نفس شهید «فیروزبخت» برای سلوک عرفانی+ سند بیشتر بخوانید »