شهید علی صیاد شیرازی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در کتاب «در کمین گل سرخ» که روایتی است از زندگی شهید صیاد شیرازی که محسن مؤمنی آن را به رشته تحریر درآورده و انتشارات سوره مهر آن را منتشر کرده است که در ادامه روایتی از گزارشات شهادت سپهبد صیاد شیرازی را به نقل از این کتاب می‌خوانید.

«شبانگاه ۱۹ فروردین ۱۳۷۸ در تهران، خیابان دیباجی، همسایگان علی، چند مورد رفت و آمد مشکوک دیده بودند. پیکانی در آن نیمه‌شب چند بار طول خیابان را پیموده بود. رفتگر شهرداری را دیده بودند که ناشیانه خیابان را جارو می‌کرده و حرکات و نگاه‌هایش غیرعادی بوده است و…

اما در مشهد، علی هنگامی که از حرم برگشت که آفتاب صبح جمعه تابیده بود. او سر راهش نان سنگک، پنیر و خامه گرفته بود. مانند همیشه خود، سفره صبحانه را پهن کرده و بعد پدر و مادرش را دعوت به صبحانه کرده بود. سپس گویی که عجله داشته باشد، به‌سراغ بستگانش رفته بود و تا ظهر به خانه اغلب آن‌ها سر زده بود. حتی آن‌ها می‌گویند انگار از سرنوشت خود خببر داشته است که آن‌ها را نسبت به انجام فرایض دینی و وظایف فردی و اجتماعی‌شان سفارش می‌کرده است. سرانجام حدود ظهر به‌سوی تهران پرواز کرد.

صبح شنبه (۲۱ فروردین) وقتی که او فراز‌های آخر دعای عهد را زمزمه می‌کرد، مقابل خانه‌اش منافقی در لباس خدمتگزار در کمین او نشسته بود.

در سازمان آن‌ها سرلشکر «علی صیاد شیرازی» لابد به‌خاطر جانبازی‌هایش در راه دفاع از استقلال ایران به اعدام محکوم شده بود. اکنون رهبران نظام مُصِر بودند مأموریت ناتمام فروردین ۱۳۶۱ را تمام کنند. سرانجام لحظه موعود فرارسید.

ساعت شش و ۴۵ دقیقه در باز شدو ماشین تیمسار بیرون آمد. او منتظر ماند تا فرزندش مهدی درِ پارکینگ را ببندد و به او برسد. معمولاً سر راهش او را هم به مدرسه می‌رساند…

ادامه ماجرا را پلیس چنین گزارش داد:

«.. مهاجم ناشناس در پوشش کارگر رفتگر به محض خروج امیر صیاد شیرازی از منزل و در حال سوار شدن به اتومبیل خود، به وی نزدیک شد. تیمساز شیرازی وقتی متوجه آن مرد رفتگرنما شد، منتظر ماند تا او خواسته‌اش را بیان کند.

مرد مهاجم پاکت نامه‌ای را به دست تیمسار صیاد شیرازی داد تا آن را بخواند. تیمسار در حال باز کردن پاکت بود که ناگهان مردم ناشناس با سلاح خودکاری که پنهان کرده بود، وی را هدف چند گلوله از ناحیه سر، سینه و شکم قرار داد و از محل حادثه گریخت.

بر اساس اظهارات شاهدان، مهاجم فراری پس از تیراندازی به‌طرف خودروی پیکان که در فاصله چند متری منزل تیمسار صیاد شیرازی توقف کرده بود، دوید و به‌کمک همدست خود از محل گریخت…

پیکر غرق به خون تیمسار صیاد شیرازی، ابتدا به بیمارستان فرهنگیان و سپس به بیمارستان ۵۰۵ ارتش منتقل شد، اما سرانجام براثر شدت جراحت به پایان رسید…»

سرانجام روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ در مقابل درب منزل مسکونی خود در تهران، مورد هدف عناصر ضدانقلاب که در پوشش رفتگر درآمده بودند، قرار گرفت و به فیض عظیم شهادت نائل آمد. به گفته شاهدان، مرد تروریست در حوالی خانه شهید به کمین نشسته بود و وی را هنگام خروج از خانه زیر نظر داشت.

تروریست منافق هنگامی که شهید صیاد سوار خودروی تویوتای سفید رنگ خود شد، با نامه‌ای که در دست داشت و با عنوان کردن این مسئله که مشکلی دارم، به خودروی او نزدیک شد. صیاد تا شیشه ماشین خود را پایین می‌کشد تا نامه را دریافت کند، تروریست منافق با استفاده از طپانچه و شلیک چند گلوله به سر و صورت، وی را به شهادت می‌رسانَد.

در پی این حادثه، یک سخنگوی گروهک تروریستی منافقین در تماس با خبرگزاری فرانسه، مسئولیت این جنایت را برعهده گرفت.

«مهدی صیاد شیرازی» فرزند شهید صیاد، لحظه شهادت پدرش را اینگونه توصیف می‌کند:

«شخصی مقابل چمشانم با لباس رفتگری به پدرم نزدیک شد و نامه‌ای به او داد حین خواندن نامه، چندین تیر به سر پدرم شلیک کرد…»

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «صیاد شیرازی» روز چهارم خرداد ۱۳۲۳ در شهرستان درگز از توابع استان خراسان رضوی به دنیا آمد و روز ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به‌دست عوامل منافقین به شهادت رسید.

در وصیتنامه شهید صیاد شیرازی آمده است:

«بسم‌ الله‌ الرحمن‌ الرحیم، ارحم الراحمین، رب‌العالمین و صلی‌ الله علی محمد و آله‌الطاهرین، انّا لله و انّا الیه راجعون.

هذا ما وعدنا الله و رسوله و صدق‌ الله و رسوله. اللهم زدنا ایماناً و ارحمنا. اشهد أن لااله‌الا الله وحده لا شریک له و أن محمّداً عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین‌الحق و ان الصدیقة الطاهره فاطمةالزهرا، سیدة نساءالعالمین و أنّ علیّاً أمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین و علی‌ بن‌ الحسین و محمّد‌ بن‌ علی و جعفر بن‌ محمّد و موسی‌ بن‌ جعفر و علی‌ بن‌ موسی و محمّد‌ بن‌ علی و علی‌ بن‌ محمّد و الحسن‌ بن‌ علی و الحجة القائم‌ المنتظر صلوات‌الله و سلامه علیهم ائمتی و سادتی و موالی بهم اتولی و من اعدائهم اتبر و أن‌ّ الموت و النشور حق و الساعة آتیة لاریب فی‌ها و أن‌ّ الجنة و النار حق. اللهم أدخلنا جنتک برحمتک و جنّبنا و احفظنا من عذابک بلطفک و احسانک یا لطیفاً بعباده یا أرحم الراحمین.

خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود، می‌دانی که همواره آماده بوده‌ام آنچه را که تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم. اگر این نبود، آن هم خواست تو بود.

پروردگارا! رفتن در دست تو است؛ من نمی‌دانم چه موقع خواهم رفت، ولی می‌دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آنقدر با دشمنان قسم‌خورده‌ات بجنگم تا به فیض شهادت برسم.

از پدر و مادرم که حق بزرگی بر گردنم دارند، می‌خواهم که مرا ببخشند؛ من نیز همواره برایشان دعا کرده‌ام که عاقبت به خیر شوند. از همسر گرامی و فداکار و فرزندانم می‌خواهم که مرا ببخشند که کمتر توانسته‌ام به آن‌ها برسم و بیشتر می‌خواهم وقف راهی باشم که خداوند متعال به امت زمان ما عطا فرموده است.

آنچه از دنیا برایم باقی می‌ماند، حق است که در اختیار همسرم قرار گیرد. از همه آن‌هایی که از من بد دیده‌اند، می‌خواهم که مرا به بزرگی خودشان ببخشند و بالاخره از مردان مخلص خودم به ویژه حاج آقا امیر رنجبر نیکدل، استدعا دارم در غیاب من به امور حساب و کتاب من برسند و با برادران دیگر، چون جناب سرهنگ حاج آقا آذریون و تیمسار حاج آقا آراسته در این باب، تشریک مساعی نمایند.

خداوندا! ولی امرت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را تا ظهور حضرت مهدی (عج) زنده، پاینده و موفق بدار.

آمین یا رب العالمین.»

پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی شهادت شهید صیاد، به شرح زیر است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

من المؤمنین رجالٌ صَدَقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم مَن قضی نحبه و منهم مَن ینتظرو ما بدّلوا تبدیلاً

امیر سرافراز ارتش اسلام و سراز صادق و فداکار دین و قرآن، نظامی مؤمن و پارسا و پرهیزکار، سپهبد «علی صیاد شیرازی» به‌دست منافقین محرم و خونخوار و روسیاه به شهادت رسید.

این، نه نخستین و نه آخرین باری است که دلی نورانی و سرشار از عشق و ایمان و وفاداری به آرمان‌های بلند الهی هدف تیر خشم و عناد و عصبیت از سوی زمره جنایتکار و فاسدی که ادامه حیات خود را به دشمنان اسلام دانسته است، قرار می‌گیرد و دست خائن و خودفروخته‌ای نهال ثمره‌بخش این انسان والایی را قطع می‌کند.

او مانند دیگر مردان حق، از روزی که قدم در راه انقلاب نهاد، همواره سر و جان خود را برای نثار در راه خدا به‌روی دست داشت. سرزمین‌های داغ خوزستان و گردنه‌های برافراشته کردستان، سال‌ها شاهد آمادگی و فداکاری انسان پاک‌نهاد، مصمم و شجاع بوده و جبهه‌های دفاع مقدس، صد‌ها خاطره از رشادت و خودگذشتگی او حفظ کرده است.

خطر مرگ، کوچکتر از آن است که بندگان صالح خدا را از راه او بازگرداند و عشق به منال دنیوی، حقیرتر از آن است که در دل نورانی شایستگان جایی بیابد.

کوردلان منافق بدانند که با این جنایت‌ها روز به روز نفرت ملت از آنان بیشتر خواهد شد و خون مردان پاکدامن و پارسا همچون صیاد شیرازی و شهید لاجوردی، بدنامی و سیاه‌رویی آنان را در تاریخ و در دل این ملت همیشگی خواهد کرد و سردمداران استکبار که با وجود لاف‌زنی‌های ضدتروریستی خود به امید آن نشسته‌اند که تروریست‌های مزدورشان در ایران اسلامی با شهید کردن مردان استوار و مقاوم انقلاب، راه تسلط بر ایران اسلامی را هموار کنند، بدانند که خون شهیدان راه حق، ملت مؤمن ما را راسخ‌تر، آشتی‌ناپذیرتر و مقاوم‌تر می‌سازد.

رحمت و فضل بیکران الهی بر روح شهید عزیزمان، علی صاید شیرازی و لعنت و نفرین خدا و فرشتگان و بندگان صالحش بر ایادی منفور و مطرود استکبار.

اینجانب، شهادت این بنده برگزیده خدا را به ملت ایران به‌خصوص به یاران دفاع مقدس و ایثارگران جبهه‌های نور و حقیقت و خانواده‌های گررامی و فداکار و بازماندگان محترمش تبریک و تسلیت می‌گویم و صمیمی‌ترین درود خدا را به روح پاک او و خون به ناحق ریخته او نثار می‌کنم.

والسلام علی عبادالله الصالحین

سید علی خامنه‌ای»

گزیده‌ای از تصاویر شهید صیاد شیرازی را در زیر ببینید:

انتهای پیام/ 118