شهیدی که بعد از اسارت به دست کومله به شهادت رسید!
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، شهید محمد صادقی فرزند محمد علی در یکم آبان ۱۳۴۷ در شهرستان رامیان متولد شد، دوران خردسالی را چون دیگر هم‌سن و سالانش در خانواده گرم و صمیمی خود سپری کرد، در سن هفت سالگی برای کسب علم و دانش در مدرسه ابتدایی محل سکونت خود ثبت‌نام کرد و تا سوم دبیرستان در رشته ادبیات و علوم انسانی به تحصیل خود ادامه داد.
وی به مسائل مذهبی بسیار پای‌بند بود و اعمال واجب و مستحب خود را ادا می‌کرد، صوت بسیار خوبی در تلاوت قرآن مجید داشت و به عبارتی قاری قرآن بود.
در مراسم سوگواری اهل بیت به ویژه امام حسین (ع) فعالیت بسیار گسترده‌ای داشت، از طرفی عضو انجمن اسلامی دبیرستان خود در زمان انقلاب بود، با وجود سن کمی که داشت در تظاهرات‌ها شرکت می‌کرد و از آنجای که آن زمان نماز جمعه در محل سکونتشان برگزار نمی‌شد به شهر همسایه می‌رفت و در نماز جمعه آنجا شرکت می‌کرد.
فردی بسیار خوش‌طبع و خوش‌رو بود، در شب آخر و در مرحله خداحافظی سال ۱۳۶۵ شب چله اول دی ماه بود رفتارش و نگاهش با خانواده مخصوصا مادرش به گونه‌ای بود که گویی به دلش افتاده بود که شهید خواهد شد و این آخرین دیدارش با آنهاست و دیگر بر نخواهد گشت.
در تاریخ یکم مهر ماه ۱۳۶۵ ساعت هفت صبح بود که با دیگر دوستانش از طریق سپاه رامیان به جبهه شتافت. تک‌تیرانداز بود او حتی یک بار به‌دست کومله دستگیر و یک ماه در دستشان اسیر بود او پس از ۱۰ بار رفت و آمد به مناطق جنگی بالاخره پس از چهار ماه دفاع در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به درجه رفیع شهادت که همانا آرزوی دیرینه‌اش بود رسید پیکر ایشان را پس از تشیع باشکوه در مزار شهدای رامیان به خاک سپردند.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، شهید محمد صادقی فرزند محمد علی در یکم آبان ۱۳۴۷ در شهرستان رامیان متولد شد، دوران خردسالی را چون دیگر هم‌سن و سالانش در خانواده گرم و صمیمی خود سپری کرد، در سن هفت سالگی برای کسب علم و دانش در مدرسه ابتدایی محل سکونت خود ثبت‌نام کرد و تا سوم دبیرستان در رشته ادبیات و علوم انسانی به تحصیل خود ادامه داد.
وی به مسائل مذهبی بسیار پای‌بند بود و اعمال واجب و مستحب خود را ادا می‌کرد، صوت بسیار خوبی در تلاوت قرآن مجید داشت و به عبارتی قاری قرآن بود.
در مراسم سوگواری اهل بیت به ویژه امام حسین (ع) فعالیت بسیار گسترده‌ای داشت، از طرفی عضو انجمن اسلامی دبیرستان خود در زمان انقلاب بود، با وجود سن کمی که داشت در تظاهرات‌ها شرکت می‌کرد و از آنجای که آن زمان نماز جمعه در محل سکونتشان برگزار نمی‌شد به شهر همسایه می‌رفت و در نماز جمعه آنجا شرکت می‌کرد.
فردی بسیار خوش‌طبع و خوش‌رو بود، در شب آخر و در مرحله خداحافظی سال ۱۳۶۵ شب چله اول دی ماه بود رفتارش و نگاهش با خانواده مخصوصا مادرش به گونه‌ای بود که گویی به دلش افتاده بود که شهید خواهد شد و این آخرین دیدارش با آنهاست و دیگر بر نخواهد گشت.
در تاریخ یکم مهر ماه ۱۳۶۵ ساعت هفت صبح بود که با دیگر دوستانش از طریق سپاه رامیان به جبهه شتافت. تک‌تیرانداز بود او حتی یک بار به‌دست کومله دستگیر و یک ماه در دستشان اسیر بود او پس از ۱۰ بار رفت و آمد به مناطق جنگی بالاخره پس از چهار ماه دفاع در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به درجه رفیع شهادت که همانا آرزوی دیرینه‌اش بود رسید پیکر ایشان را پس از تشیع باشکوه در مزار شهدای رامیان به خاک سپردند.
منبع خبر
شهیدی که بعد از اسارت به دست کومله به شهادت رسید! بیشتر بخوانید »