شهید محمد نوژه

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب اسلامی تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان «فداکاری» به شهید والامقام ارتش اسلام «محمد نوژه» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی  ایستادگی کرد، تعلق گرفت و توسط فرمانده کل ارتش به خانواده این شهید معزز اهدا شد.

نشان «فداکاری» اعطایی فرماندهی معظم کل قوا (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران، مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

خاطرنشان می‌شود، شهید «محمد نوژه» هشتم فروردین‌ سال 1324، در شهر تهران و در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. پدرش مردی مؤمن و مذهبی و اهل مسجد بود و محمد را از همان کودکی با نماز و روزه آشنا کرد.

وی پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام تحصیل، جهت طی دوره سامانه‌های کنترل اسلحه به آمریکا رفت. پس از بازگشت از آمریکا به علت عشق به پرواز به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت.

این شهید والامقام سال ۱۳۵۱ برای طی دوره خلبانی هواپیمایی اف -۴ برگزیده شد و پس از طی دوره مربوطه به جمع خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی پیوست.

با شروع نهضت مردم مسلمان ایران علیه رژیم ستم‌شاهی، وی نیز در نشر و پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) فعالانه تلاش می‌کرد و به ‌دور از چشم ساواک، دوستان و آشنایان را تشویق می‌کرد تا در تظاهرات و راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی شرکت کنند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تحریکات ضدانقلاب در پاوه، هیأتی مرکب از شهید «مصطفی چمران»، شهید امیر سرتیپ «ولی فلاحی» و «ابوشریف» معاون عملیاتی سپاه، با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیرو‌های ژاندارمری و سپاه بودند، عازم این شهر شدند؛ اما بالگرد حامل دکتر چمران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به محاصره مهاجمان مسلح درآمد.

پایگاه سوم شکاری همدان بلافاصله پس از مطلع شدن از ماجرا، با به پرواز درآوردن ۲ فروند هواپیمای «اف- ۴» بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی لحظات پراضطرابی را برای مهاجمان مسلح فراهم و زمینه حضور نیرو‌های مسلح خودی فراهم کرد؛ سرگرد محمد نوژه خلبان یکی از این جنگنده‌ها بود.

هنگامی‌که هواپیمای وی به آسمان «پاوه» رسید با حجم وسیعی از آتش ضدانقلاب که ارتفاعات شهر را در اختیار داشت مواجه شد؛ لیکن با مهارت و شجاعت وصف‌ناپذیری از دیوار آتش عبور کرد و در ارتفاع پایین به کمک شهید چمران و گروه همراهش شتافت.

پس از انجام موفقیت آمیز عملیات و در حین برگشت، هواپیمای ایشان مورد اصابت عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد. متأسفانه هیچ‌یک از خلبانان فرصت استفاده از صندلی پران را نیافتند و هواپیما در منطقه قشلاق (بین پاوه و روانسر) سقوط کرد و سرگرد خلبان «محمد نوژه» درحالی‌که روزه بود، با شربت شهادت افطار کرد.

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب اسلامی تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان «فداکاری» به شهید والامقام ارتش اسلام «محمد نوژه» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی  ایستادگی کرد، تعلق گرفت و توسط فرمانده کل ارتش به خانواده این شهید معزز اهدا شد.

نشان «فداکاری» اعطایی فرماندهی معظم کل قوا (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران، مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

خاطرنشان می‌شود، شهید «محمد نوژه» هشتم فروردین‌ سال 1324، در شهر تهران و در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود. پدرش مردی مؤمن و مذهبی و اهل مسجد بود و محمد را از همان کودکی با نماز و روزه آشنا کرد.

وی پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از اتمام تحصیل، جهت طی دوره سامانه‌های کنترل اسلحه به آمریکا رفت. پس از بازگشت از آمریکا به علت عشق به پرواز به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت.

این شهید والامقام سال ۱۳۵۱ برای طی دوره خلبانی هواپیمایی اف -۴ برگزیده شد و پس از طی دوره مربوطه به جمع خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی پیوست.

با شروع نهضت مردم مسلمان ایران علیه رژیم ستم‌شاهی، وی نیز در نشر و پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) فعالانه تلاش می‌کرد و به ‌دور از چشم ساواک، دوستان و آشنایان را تشویق می‌کرد تا در تظاهرات و راهپیمایی‌های ضد رژیم پهلوی شرکت کنند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تحریکات ضدانقلاب در پاوه، هیأتی مرکب از شهید «مصطفی چمران»، شهید امیر سرتیپ «ولی فلاحی» و «ابوشریف» معاون عملیاتی سپاه، با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیرو‌های ژاندارمری و سپاه بودند، عازم این شهر شدند؛ اما بالگرد حامل دکتر چمران مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به محاصره مهاجمان مسلح درآمد.

پایگاه سوم شکاری همدان بلافاصله پس از مطلع شدن از ماجرا، با به پرواز درآوردن ۲ فروند هواپیمای «اف- ۴» بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی لحظات پراضطرابی را برای مهاجمان مسلح فراهم و زمینه حضور نیرو‌های مسلح خودی فراهم کرد؛ سرگرد محمد نوژه خلبان یکی از این جنگنده‌ها بود.

هنگامی‌که هواپیمای وی به آسمان «پاوه» رسید با حجم وسیعی از آتش ضدانقلاب که ارتفاعات شهر را در اختیار داشت مواجه شد؛ لیکن با مهارت و شجاعت وصف‌ناپذیری از دیوار آتش عبور کرد و در ارتفاع پایین به کمک شهید چمران و گروه همراهش شتافت.

پس از انجام موفقیت آمیز عملیات و در حین برگشت، هواپیمای ایشان مورد اصابت عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد. متأسفانه هیچ‌یک از خلبانان فرصت استفاده از صندلی پران را نیافتند و هواپیما در منطقه قشلاق (بین پاوه و روانسر) سقوط کرد و سرگرد خلبان «محمد نوژه» درحالی‌که روزه بود، با شربت شهادت افطار کرد.

انتهای پیام/ 113