شهید مدافع حرم

فاطمه بهرامی نیکخو مادر شهید مدافع حرم علی اکبر شیرعلی در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد درباره کودکی شهید گفت: من شش فرزند؛ سه دختر و سه پسر دارم و علی اکبر فرزند سوم من بود. او از کودکی آرام بود اما همیشه پشت مظلوم می ایستاد و اجازه نمی داد کسی به او حرف زوری بزند. حتما شنیده اید که پسرها با مادر راحت‌تر هستند، اما علی اکبر برای من جور دیگری عزیز بود و هر هنری که داشتم مانند قالی‌بافی به فرزندانم نیز یاد می‌دادم به او یاد دادم. یادم می آید ماه رمضان برای او یک قالیچه دار کردم و به او یاد دادم که چطور آن را ببافد. علی اکبر قالیچه را بافت و نماز عید فطر را روی سجاده‌ای که خودش بافته بود، خواند. من به تربیت پسران خیلی مقبد بودم و باید همه آنها راس ساعت مشخصی در منزل می بودند.

مادر شهید شیرعلی در پاسخ به این سوال که آیا برای شهادت فرزندانش دعا می کرد، افزود: یک زمانی شهد قنواتی از شهدای آغاجاری که ایشان مدافع حرم بودند را آوردند و از شهر ما رد شدند، من دعا کردم و از اعماق قلبم خواستم تا این شهادت نصیب فرزندان من نیز بشود.

وی تشریح کرد: علی اکبر خودش همیشه از شهادت سخن می گفت؛ حتی قبل از شهادتش نیز شیرینی گرفته و پخش می کند و به همه می گوید این شیرینی شهادت من است. در نزدیکی محل زندگی ما حسینه چهارده معصوم قرار دارد که با نام حسینیه شهید شیرعلی شناخته می شود. این ساختمان را برادران و پسرانم ساختند و سفیدکاری آن را علی اکبر انجام داد. قبل از شهادت علی اکبر، یک روز او از در حیاط حسینیه داخل شد و به برادرم گفت دایی ان‌شاالله اولین فاتحه خودم در این حسینه برگزار می شود که من ناراحت شدم، فورا برای اینکه من نرنجم حرفش را پس گرفت.

بهرامی نیکخو ادامه داد: علی اکبر عاشق پرنده بود و تعداد زیادی از آنها را در خانه نگه داری می کرد؛ روز آخری که می خواست به سوریه برود رو به همسرم گفت پدر، جان تو و جان آنها. روزی هم که علی اکبر شهید شد یکی از قفسهای پرنده ها که دو مرغ عشق در آن نگه داری می شد روی زمین افتاد و هر دو پرنده به فاصله چند دقیقه مردند؛ وقتی که ساعت شهادت علی اکبر را به ما گفتند فهمیدیم که دقیقا افتادن قفس و مردن پرندگان همزمان با شهادت فرزندم بود.

وی با اشاره به اینکه من و علی اکبر همیشه با یکدیگر به مسافرت می رفتیم، گفت: همیشه سفرهای زیارتی را با هم می رفتیم و زمانی که گفت می خواهم به سوریه بروم من نمی دانستم برای چه کاری می خواهد برود، به او گفتم من را هم باید ببری و گفت مادر این بار فرق می کند. این بار می خواهم مدافع حرم حضرت زینب (س) بشوم و من در جواب گفتم عزیزم برو؛ رفتن تو فدای یک تار موی حضرت زینب (س).

مادر شهید افزود: اصلا فکر نمی کردم علی اکبر شهید بشود. من تازه از کربلا برگشته بودم و به شدت مریض شده بودم مادرم را بستری کردیم و برگشتیم به خانه؛ شب خواب دیدم که علی اکبر به خانه برگشت و گفت: « مامان جانم، من برگشتم»، سریع بیدار شدم و به علی اکبر پیام دادم خدایا مراقب عزیزانم باش. پیامم به دستش رسید. دو روز قبل از شهادتش به من زنگ زد و با من حرف زدم و گفت خوش به حال شهدا. دعا کن که من هم شهید بشوم.

وی ادامه داد: دم غروب همان روز بود که برادرشوهرهم آمد و گفت چرا نشستید بلند شید خانه را مرتب کنید که مهمان داریم. من تصور کردم که علی اکبر در حال برگشت از سوریه است. خوشحال شدم. برادرم نذر کرده بود که زمانی که علی اکبر برگشت جلوی در بسیج یک شتر ذبح کنیم. بلند شدم رفتم توی حال و دیدم همه برادران و فرزندانم به حالتی بسیار غمگین نشستند؛ من آنجا متوجه شدم که علی اکبر شهید شده است. تمام بدنم شروع به لرزش کرد و حالا نیز بعد از گذشت سالها همه بدنم می لرزد وخوب نشده ام.

مادر شهید تشریح کرد: نزدیک اذان صبح بود که به خواب رفتم، هوا طوری شده بود که انگار می خواهد باران ببارد و من در همان حال منتظر برگشت علی اکبر بودم. دیدم نوری بسیار زیبا از سمت در به سوی ما در حال تابیدن است، از میان آن نور علی اکبر بیرون آمد، آنقدر محکم او را در آغوش گرفتم و بوسیدم. گفتم مگر تو شهید نشده ای؟ گفت نه من زنده ام و گفتم پدرت دیگر نایی ندارد و مریض است؛ در خواب او را نیز در آغوش گرفت و رو به پدرش گفت بلند شو، غصه نخور من زنده هستم. فردای همان روز همسرم دیگر پادردی نداشت.

بهرامی نیکخو با بیان اینکه از سالی که فرزندم را به خاک سپردیم هر روز به او سر می زنم، اظهار کرد: همیشه با او حرف می زنم و درد دل می کنم. وقتی که پیکرش برگشت باران شدیدی می بارید و تعداد زیادی از جمعیت مردم برای تشییع پیکر او آمده بودند. من مغازه داشتم. همیشه علی اکبر به من در مغازه ام سر می زد و برایم یک جعبه شیرینی رولتی می آورد. یک روز خیلی ناراحت بودم، با خودم گفتم کجایی مادر به من سر بزنی و برایم شیرینی بیاوری. آن روز گذشت. یک خواهر شهید مدافع حرم برایم یک جعبه شیرینی رولتی و یک آناناس آورد. در منزلمان به اتاق علی اکبر سر زد و شروع کرد گریه کردن با صدای بلند. از او پرسیدم چه شده گفت علی اکبر دیشب به خواب من آمد و از من خواست به شما سر بزنم و برایتان یک جعبه شیرینی بیاورم.

مادر شهید در پایان بیان کرد: شهخادت راهی بود که فرزندم انتخاب کرد و من نیز به عنوان یک مادر قلبم از شهادت فرزندم و از اینکه دیگر او را ندارم به درد می آید اما خوشحالم که علی اکبر من در راه علی اکبر امام حسین (ع) قدم گذاشت و راهی را رفت که در حقیقت عاشق به دنبال معشوقش می رود.

گفتنی است؛ شهید علی‌اکبر شیرعلی از شهدای مدافع حرم استان خوزستان است که ۵ اردیبهشت ۶۳ همزمان با سالروز تولد حضرت علی‌اکبر(ع) در شهر آغاجاری متولد شد و ۱۷ آذر سال ۹۴ همراه چندتن دیگر از مدافعان حرم در حلب به شهادت رسید.

انتهای گزارش/  

به گزارش خبرنگار نوید شاهد؛ شب تولد امام جواد (ع) به دنیا می آید و نامش را محمد می گذارند؛ در خانه اما مرتضی صدایش می کنند.

عطوفت و مهری که به خانواده دارد او را یگانه میکند؛ به مادرش می گوید:«هرموقع یا هر طوری که خبر شهادت من به دستت رسید این جمله را با خودت تکرار کن «لا یوم کیومک یا اباعبدالله» بدون شک مصیبت سیدالشهدا علیه‌السلام بزرگ‌ترین مصیبت در عالم است.»

در آخر زن و فرزند خردسال و خانواده را رها می کند و در دفاع از حرم حضرت زینب (س) و مبارزه با تکفیری ها در ۲۳ آبان‌ماه ۱۳۹۶ در استان دیرالزور سوریه به شهادت می رسد.

نامش «شهید مرتضی عبداللهی» است. کسی که توسل به مادر سادات بندی برای مهره های تسبیح زندگی اش می شود تا جایی که اعتقاد دارد پس از شهادتم «سخت است که من سنگ مزار داشته باشم در صورتی که حضرت فاطمه (س) بی‌نشان باشد.».

هر جا ذکر این شهید بزرگوار را خوانده یا شنیدم تهور و بی باکی‌اش را مثال می زدند، با پدرش که تماس گرفتم تا با او مصاحبه کنم متوجه شدم این شیردلی را از پدری دارد که خودش 8 سال دفاع مقدس را پشت سر گذاشته و پسری چون مرتضی را تربیت کرده است.

مصطفی عبداللهی پدر شهید مرتضی عبداللهی در وصف فرزند شهیدش می گوید: آنچه از دوران کودکی مرتضی در ذهنم مانده است این است که دائما میگفت دلم می خواهد مانند رزمندگان اسلام که در راه خدا جهاد کردند، شهید شوم.

پدر شهید ادامه داد: من و مادرش همیشه برای راهی که مرتضی انتخاب کرده بود پشتیبان او بودیم و در این راه هر کمکی از دستمان بر می آمد برایش انجام می دادیم. انتهای ماموریت مرتضی در شهر بوکمال بود که ما برای راهپیمایی اربعین به عراق رفته بودیم؛ دائما با ما تماس می گرفت و حالمان را میپرسید تا اینکه به تهران که رسیدیم خبر شهادت او را به ما اعلام کردند.

کتاب «هواتو دارم» شرحی بر زندگی این شهید مدافع حرم است که در ادامه گفتگوی خبرنگار نوید شاهد را با  این نویسنده می خوانیم.

محمدرسول ملاحسنی نویسنده از نویسندگان ادبیات پایداری و کتب دفاع مقدس درباره آثاری که اخیرا نوشته است، گفت: کتابهای «کاش برگردی»، «هواتو دارم»، «یادت باشد» و «استاندار بصره» این کتابها درباره شهدای مدافع حرم و همچنین شهدای 8 سال دفاع مقدس است.

وی با بیان اینکه همه آثارش درباره شهدا است، اظهار کرد: کتاب «کاش برگردی»  به ذکر خاطرات شهید زکریا شیری از زبان مادر می‌پردازد که همرزم شهید حمید سیاهکالی مرادی بوده است؛ کتاب «یادت باشد» درباره زندگی شهید 26 ساله مدافع حرم، شهید حمید سیاهکلی مرادی به روایت همسر ۲۲ساله‌اش، فرزانه سیاهکلی مرادی است؛ همچنین کتاب کتاب «استاندار بصره» روایت زندگی شهید «سیدناصر سیاهپوش» از دانشجویان فعال ابتدای انقلاب اسلامی شهر قزوین است که نقشی مهم در سازماندهی جوانان انقلابی شهر قزوین و مبارزات عقیدتی با جریان­های فکری چپ و مجاهدین داشت.

وی در پاسخ به این سوال که چرا نوشتن درباره شهدا را انتخاب می کنید، گفت: من معتقدم که ما نویسندگان ادبیات پایداری موظفیم سبک زندگی شهدا را به هر شکلی که ممکن است، ثبت و ضبط کنیم؛ چراکه تاریخ ادبیات شفاهی و نسل جوان به آن نیاز دارد.

نویسنده ادبیات پایداری افزود: پرواضح است که کتاب مادرفرهنگ است و می تواند برای سایر هنرمندان منشا اثر و خلق آثار هنری چون فیلم، سریال، نقاشی، شعر و… باشد.  

ملاحسنی با تاکید بر اینکه خود شهدا ستارگان روشن و پررونق اثرگذاری هستند، گفت: خوانندگان می توانند با ثبت و ضبط خاطرات و زندگی شهدا به الگویی تراز برای زندگی برسند. از میان زندگینامه شهدا، زندگی شهدای مدافع حرم به ویژه اینکه از شهدای معاصر هستند، می تواند به خوانندگان برای رسیدن به زندگی بهتر کمک کند؛ چراکه شهدای معاصر تا چند سال پیش بین ما زندگی کرده، در همین فضا بوده و رفت و آمد می کردند؛ به همین دلیل خوانندگان راحتتر می توانند از آنان الگو گرفته و همذات پنداری کنند تا با کتابها مسیر زندگی خود را پیدا کنند.

ملاحسنی با اشاره به اینکه کتاب «هواتو دارم» روایتی درباره شهید مدافع حرم مرتضی عبداللهی است، گفت: شهید عبداللهی از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که 23 آبان سال 96 به شهادت می رسد و کتاب «هواتو دارم» از زبان همسر ایشان، عاشقانه های این دو را روایت می کند. در حقیقت کتاب برشی  10 ساله از زندگی شهید و همسرش را روایت میکند.

وی افزود: کتاب به این موضوع می پردازد که شهید عبداللهی چگونه مسیر زندگی اش را طی کرد تا به قله حماسه سازی، دفاع از حرم حضرت زینب(س) و در نهایت شهادت برسد؛ همچنین در این مسیر سختی هایی را که طی کرده، نوع نگاه ایشان به زندگی، خواننده را قدم به قدم با زندگی او آشنا می کند تا اینکه به اوج داستان می رسد که رسیدن به قله شهادت است.

نویسنده کتاب گفت: هدف من از نگارش کتاب «هواتو دارم»  بیان سبک زندگی شهید عبداللهی بوده است تا نشان دهم طی کردن این مسیر چگونه بوده است. در مقدمه کتاب نیز اشاره شده که در آن بیش از 80 نکته اخلاقی شامل نوع رفتار شهید با پدر و مادر، تکریم سادات، ارتباط با اساتید اخلاق، اهل مطالعه بودن و… نشان داده می شود. اصل روایت و هدف ما بیان این سبک زندگی بوده است.

وی درباره تقریظ مقام معظم رهبری بر کتاب «هواتو دارم» گفت: می خواهم به شما بگویم اگر در سالهای زندگی ام دو خبر خوب شنیده باشم یکی مربوط به کتاب «یادت باشد» است که رهبر فرزانه انقلاب آن ر ا مطالعه کرده بودند و در سخنرانی خود نیز آن را مطرح میکنند و در واقع این کتاب تقریظ شفاهی داشته است. دیگری کتاب «هواتو دارم» تقریظ مقام معظم رهبری شده است برایم خبری خوشحال کننده است.

وی در پایان تشریح کرد: بسیار خرسندم بعنوان فردی در سنگر ادبیات مقاومت بعنوان سربازی کوچک قلم می زنم؛ فرمانده ام نگاهی لطیف به سرباز خود داشته و این باعث می شود که نویسندگان دفاع مقدس با نگاه نکته سنج و دقیق ایشان آشنا شویم. به ویژه اینکه حضرت آقا تاکید دارند تفکر شهدا در دل زندگی آنان و فضای پشت جبهه آنان مطرح شود. در واقع تقریط رهبر فرزانه انقلاب بر این موضوع خوشحال کننده بود و بی صبرانه منتظرم تا ببینم متن تقریظ مقام معظم رهبری بر این کتاب چیست.

گفتنی است؛ همزمان با ۳۰ آبان، روز «قهرمان ملّی» و سالگرد پیروزی جبهه مقاومت و پایان سیطره‌ی داعش، مؤسسه‌ی پژوهشی-فرهنگی انقلاب اسلامی، «رویداد ملّی قهرمان» و هفدهمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت را همراه با انتشار تقریظ‌های حضرت آیت‌الله العظمی‌خامنه‌ای بر سه کتاب مربوط به شهدای جبهه مقاومت با عناوین «هواتو دارم»، «مجید بربری» و «بیست سال و سه روز» برگزار خواهد کرد. «هواتو دارم» روایت زندگی شهید مدافع حرم مرتضی عبداللهی است که در ۳۰۴ صفحه به قلم محمدرسول ملاحسنی نوشته و توسط انتشارات شهید کاظمی چاپ و منتشر شده است.