شهید ناصر کاظمی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «محمود کاوه» در سال ۱۳۴۰ در مشهد و در خانواده‌ای مذهبی و دوست‌دار اهل بیت (ع) به دنیا آمد.

پدرش از کسبه متعهد به‌شمار می‌آمد و در دوران ستمشاهی و اختناق، با علماء و روحانیون مبارز، از جمله آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، شهید هاشمی‌نژاد و شهید کامیاب ارتباط داشت.

وی که برای تربیت فرزندش اهمیت زیادی قائل بود، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی و نماز جماعت می‌برد و از این راه فرزندش را با مکتب اسلام و اهل بیت (ع) آشنا می‌کرد.

شهید کاوه دوران تحصیلات ابتدایی خود را در چنین شرایطی سپری کرد. با علاقه قلبی و مشورت پدر وارد حوزه علمیه شد و همزمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد. با شروع جریانات انقلاب، محمود که جوانی بانشاط، فعال و مذهبی بود، با شرکت در محافل درسی مسجد جوادالائمه (ع) و امام حسن مجتبی (ع) که در آن زمان از مراکز تجمع نیرو‌های مبارز بود، از هدایت‌ها و تعالیم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بهره‌های فراوانی برد و ره‌توشه‌های همین تعالیم را با خود به محیط دبیرستان و میان دانش‌آموزان منتقل می‌کرد.

او در دبیرستان به‌عنوان محور مبارزه شناخته می‌شد. با علاقه وافر، به پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) می‌پرداخت و فعالانه در راهپیمایی‌ها و درگیری‌های زمان انقلاب شرکت داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی، شهید کاوه جزء اولین عناصر مؤمن و متعهدی بود که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مشهد پیوست و پس از گذراندن یک دوره آموزش شش ماهه چریکی، به آموزش نظامی برادران سپاه و بسیج پرداخت.

پس از آن برای حفاظت از بیت شریف حضرت امام (ره) در یک مأموریت شش‌ماهه به تهران عزیمت کرد و با شروع جنگ تحمیلی به‌همراه تعدادی از نیرو‌های خراسان به جبهه‌های جنوب اعزام شد. مدتی بعد به‌علت نیاز شدیدی که پادگان به مربی داشت، او را برای آماده سازی و آموزش نیرو‌ها به مشهد فراخواندند.

آزادسازی سد بوکان و جاده ۴۷ کیلومتری آن، آزادسازی جاده صائبین دژ به تکاب، پاکسازی منطقه کیلر واشتوزنگ، آزادسازی محور استراتژیک پیرانشهر به سردشت که به‌عنوان مرکزیت و نقطه ثقل ضدانقلاب به‌شمار می‌آمد و منجر به انهدام مرکز رادیویی آن‌ها و فتح ارتفاعات مهم مرز منطقه (آلواتان و آزادسازی زندان دوله‌تو) و کشتن بیش از ۷۵۰ نفر از ضدانقلاب شد، از جمله نبرد‌های تهاجمی بود که توسط شهید کاوه و همرزمانش در تیپ ویژه شهدا طرح‌ریزی و اجرا شد.

کاوه در عملیات‌های گوناگون شرکت داشت و کارآزموده میدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم، اداره واحد، مدیریت قوی، دوستی و رفاقت با عناصر لشکر، از لحاظ معنوی، اخلاق، ادب، تربیت، توجه و ذکر، یک انسان جوان، اما برجسته بود.

پس از شهادت شهیدان ناصر کاظمی و محسن گنجی‌زاده و محمد بروجردی در خرداد ۱۳۶۲، رسماً به فرماندهی تیپ منصوب شده بود و با تلاش همه‌جانبه برای آموزش، سازماندهی و آماده‌سازی نیرو‌ها از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد.

با حکم فرمانده سپاه، در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۶۲، تیپ ویژه شهدا مأموریت یافت تا در عملیات برون‌مرزی والفجر ۲ که در منطقه حاج‌عمران انجام می‌گرفت، شرکت کند. در این عملیات، شهید کاوه با هدایت قوی رزمندگان، اهداف از پیش تعیین شده تیپ، از جمله ارتفاعات ۲۵۱۹ را با موفقیت تصرف کرد. همزمان با عملیات والفجر ۴، مأموریت پاکسازی محور سردشت از وجود ضدانقلاب (دموکرات‌ها و منافقین) به این تیپ واگذار شد.

رزمندگان غیور و سلحشور نیز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزی کوه سیر، قوری، تالشو و روستای اسلام‌آباد، مرکز رادیویی منافقین و مقر دموکرات‌ها را تصرف کردند. تیپ ویژه شهدا در سال ۱۳۶۳ در عملیات بدر، همراه با سایر یگان‌های سپاه با دشمن تا بن دندان مسلح جنگید و در روز ۲۳ تیر ۱۳۶۴ در عملیات قادر (همراه با یگان‌هایی از ارتش) در جبهه شمالی سیدکان عراق باعث برهم زدن آرایش نظامی دشمن شد. همچنین برهم زدن آرایش نظامی دشمن شد.

همچنین در عملیات پشتیبانی والفجر ۹ که در منطقه چوارته عراق انجام شد، در انهدام قوای دشمن و تصرف بخشی از خاک آنها، نقش مؤثر داشت، که هر کدام نشانی از دلاوری‌ها و حماسه‌آفرینی شهید کاوه و یارانش را در خود ثبت کرده است.

مربی آموزش نظامی، مسئول محافظین بیت امام (ره)، مسئول عملیات سقز، مسئول عملیات تیپ ویژه ‎شهدا، فرمانده تیپ ویژه شهدا و فرمانده لشکر ویژه شهدا از عمده‌ترین مسئولیت‌های شهید کاوه بود. شهید کاوه بار‌ها از ناحیه سر، صورت، دست و شکم مجروح شد که تنها در اردیبهشت ۱۳۶۵ در منطقه عمومی «حاج عمران» مورد اصابت ۱۲ ترکش نارنجک به ناحیه سر قرار گرفت. سرانجام روز دهم شهریور ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۲ در منطقه حاج عمران به شهادت رسید.

روحیه اطاعت‌پذیری و ولایت‌مداری، هوش سرشار و چابکی در عملیات، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه، شجاعت و بی‌باکی، ساده‌زیستی و صمیمیت با نیرو‌ها از جمله ویژگی‌های شخصیتی آن شهید والامقام است.

با وجودی که در مقابل ضدانقلاب، سازش‌ناپذیر، جسور و باشهامت بود، اما در داخل تیپ با نیرو‌های تحت امر خود، برخوردی بسیار متواضعانه و باصفا و صمیمی داشت و همین تواضع او سبب شده بود که محبوبیت خاصی در بین نیرو‌ها داشته باشد.

شهید کاوه در قلب نیرو‌های بسیج و سپاه جای داشت و مصداق بارز تلفیق محبت و قاطعیت در امر فرماندهی نظامی بود.

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، امروز ششم شهریور ماه سالروز شهادت ناصر کاظمی است، فوتبالیستی که تیپ روشنفکری داشت، اما سپاهی و فرماندار پاوه شد و به خاطر علاقه مردم کردستان به او، نام «ناصر» را در آن دیار فراگیر کرد.

سردار حسن رستگارپناه در تاریخ شفاهی‌اش در کتاب «کردستان در بحران امنیت و محرومیت» درباره شهید ناصر کاظمی از فرماندهان سپاه در جبهه غرب بیان می‌کند:

فرماندهی که در غرب ضد انقلاب را عاصی کرده بود

آقای بروجردی به این جمع‌بندی رسیده بود که بایستی فرد مقتدر و توانمندی در مرکز استان کردستان داشته باشد که بتواند کارها را دنبال کند. ناصر کاظمی در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ به سپاه کردستان معرفی شد. او از همان ابتدا با افراد مختلف جلسه می‌گذاشت و نظرهایشان را می‌گرفت. کاظمی یک طرح عمومی تهیه کرد و آن را به مرکز برد.

در آن طرح، عملیات‌هایی که باید در کردستان اجرا می‌شدند، طراحی‌ شده بود. از جمله این عملیات‌ها، پاکسازی شهر بانه و محورهای مواصلاتی بین ‌شهری بود که باید از تسلط ضد انقلاب خارج می‌شدند و در اختیار ما قرار می‌گرفتند.

جاده بانه به سردشت، جاده مریوان به کامیاران از مسیر سروآباد به سمت گاز رخانی و ادامه جاده بوکان به سقز، از جمله محورهای مواصلاتی بودند که باید پاکسازی می‌شدند. در نهایت این طرح تصویب شد و کاظمی به سراغ مقدمات کار رفت. او طرح مانوری برای پاکسازی جاده بانه- سردشت طراحی کرده بود. بر اساس طرح قرار بود در چند نقطه هلی برن انجام شود که یکی از هلی‌کوپترها سقوط کرد و عملیات عقب افتاد. یکی دو ماه بعد، دوباره طرح پاکسازی آن جاده اجرا شد.

ناصر علاقه زیادی به فوتبال داشت

ناصر کاظمی با توجه به وسعت دیدی که برای اجرای عملیات‌ها به‌ صورت سلسله‌وار داشت، به‌ سرعت در بین نیروهایی که در کردستان بودند، جا افتاد و همه، فرماندهی او را بلامنازع پذیرفتند. سپاه کردستان هم به‌ تدریج انسجام ستادی‌اش را در سنندج پیدا کرد.

ناصر کاظمی کنترل عملیات‌های شهرهای گوناگون، افزایش نیرو، گسترش سازمان و تحرک در عملیات‌های آفندی را به‌ شدت دنبال می‌کرد و هیچ توقفی نداشت.

او از همان روزهای اولی که برای پاکسازی‌ها آمد- هر چند در اواخر سال ۱۳۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در وضعیت سخت زمستانی قرار داشتیم- مرتب طرح می‌داد و برنامه‌اش این بود که در این دوره، باید ضدانقلاب را در مناطق مختلف تعقیب کنیم.

کاظمی در دوران فرماندهی‌اش، امکانات مورد نیاز را جذب کرد. او با شیوه‌ای که در پیش گرفت، در اواخر دهه ۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در مجموعه فرماندهان مختلف استان کردستان تحرکی ایجاد کرد. او در عین‌ حال، سازمان‌دهی و انسجام سپاه در شهرهای گوناگون، از جمله بانه، مریوان و سقز را دنبال کرد و می‌کوشید سپاه این شهرستان‌ها را ساختارمند کند.

جابجایی همه فرماندهان سپاه در این شهرها، پشتیبانی نیروها و کنترل حوادث غیرمترقبه‌ای که در عملیات‌ها پیش می‌آمد را کاظمی انجام می‌داد.

چرا یگان‌ ویژه شهدا در مهاباد تشکیل شد؟

کاظمی از اقداماتی هر چند جزئی که منجر به تلفات مردم می‌شد، ناراحت بود و تلاش می‌کرد آن‌ها را کنترل کند. می‌شود گفت، یکی از طلایی‌ترین مقاطعی که سلسله عملیات‌های تعقیب ضدانقلاب در آن انجام شد، دوره فرماندهی ناصر کاظمی در سپاه کردستان بود.

حساسیت‌های عملیات‌های کردستان و مناطق کردنشین استان آذربایجان غربی سبب شد تا آقای بروجردی و ناصر کاظمی جرقه راه‌اندازی یگان‌های رزمی در کرمانشاه را بزنند و یگان ویژه شهدا را در کرمانشاه و همچنین یگان ویژه شهدا را در مهاباد تشکیل دهند.

آن‌ها با یگان مهاباد، سلسله عملیات‌های پاکسازی جاده پیرانشهر به سردشت را که بسیار حساس بود، انجام دادند. در مراحل اولیه پاکسازی این جاده، در ۶ شهریور ۱۳۶۱، ناصر کاظمی در کمین ضدانقلاب افتاد و به شهادت رسید.

شهید ناصر کاظمی در سال ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۶ وقتی ورزشکاران آمریکایی برای برگزاری مسابقات کشتی به ایران آمدند، به همراه تعدادی از دانشجویان تصمیم گرفت در سالن مسابقات به دلیل اعتراض به حمایت‌های آمریکا از شاه، پرچم آن کشور را به آتش بکشد. در نهایت به جرم فعالیت‌های سیاسی و آتش زدن پرچم آمریکا دستگیر شد و هم‌زمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی و بر اثر فشارهای داخلی به رژیم پهلوی، با بسیاری از زندانیان دیگر آزاد شد.

ناصر کاظمی در سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه درآمد و در اولین مأموریت سازمانی، برای فرونشاندن آشوب‌های فرقه‌گرایانه خوزستان که با پشتیبانی و حمایت سازمان اطلاعات عراق، انجام می‌شد، به آن استان اعزام شد و پس از پایان آن آشوب‌ها، در خوزستان ماند.

یادمان شهید ناصر کاظمی در محل شهادتش

او سپس به پیشنهاد شهید محمد بروجردی در ۱۷ دی‌ماه سال ۱۳۵۸ به پاوه رفت. در این زمان شهر پاوه با فعالیت‌های گروه‌های تجزیه‌طلب مسلح، از جمله حزب دموکرات و کومله، روزهای پرآشوبی را سپری می‌کرد، شرایط امنیتی شهر و جاده‌های مواصلاتی پاوه به نحوی بود که غیر از هلی‌کوپتر، امکان ورود به شهر برای دیگر وسایل نقلیه میسر نبود.

ناصر کاظمی در آن روزهای بحرانی، هم‌‌زمان با تصدی مسئولیت روابط عمومی سپاه پاسداران، به سمت فرمانداری شهر منصوب شد و فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدت اندکی، فرمانده سپاه پاوه شد. او در خردادماه سال ۱۳۵۹ مجروح شد و ۲ ماه از صحنه‌های عملیاتی دور بود.

کاظمی در بازگشت دوباره، با فرماندهی هوشمندانه، دقیق و حساب شده، موفق به پاکسازی مناطق نوسود، نودشه، نروی، نیسانه، کله چنار و شمسی در نوار مرزی شد.

موفقیت‌های چشمگیر وی سبب شد تا پس از یک سال و نیم به فرماندهی سپاه کردستان در سنندج انتخاب شود. در زمان تصدی این مسئولیت نیز عملیات‌های موفق و مؤثرتری را برای پاکسازی مناطق حساسی همچون جاده بانه به سردشت، کامیاران به مریوان، تکاب به صائین دژ و آزادسازی شهر و سد بوکان انجام داد.

شهید ناصر کاظمی در کنار شهید حداد عادل در میان مردم پاوه

ناصر به دلیل صبر و شکیبایی، مدارا و دوستی با مردم، عملیات‌های موفق علیه ضدانقلاب و رهانیدن مردم از قید و سلطه گروه‌های کومله و دمکرات از چنان محبوبیتی در میان مردم کردستان برخوردار شد که بسیاری از مردم، نام «ناصر» را برای نوزادان خود انتخاب کردند. سرانجام این فرمانده نستوه و مجاهد در ششم شهریورماه سال ۱۳۶۱ حین انجام عملیات شناسایی برای طرح‌ریزی عملیاتی در غرب کشور در محور پیرانشهر به سردشت به شهادت رسید.

از نکات جالب زندگانی شهید ناصر کاظمی این است که او جزو فوتبالیست‌های خوب شهر تهران بود و در تیم ایرانا به مربیگری مرحوم پرویز دهداری عضویت داشت. او دانشجوی تربیت بدنی بود تیپ روشنفکری داشت. برای همین ابتدا که به سپاه آمد، همه نظر منفی روی ناصر کاظمی داشتند و فقط نظر شهید بروجردی مثبت بود.

سردار شهید ناصر کاظمی

محمد، ناصر را در کردستان خواست و گفت: می‌خواهم تو را فرماندار پاوه کنم، از او خواست تیپش را طوری کند که کسی متوجه نشود فرماندار سپاهی است. بعد از اینکه ناصر حکم وزارت کشور را از مهدوی‌کنی گرفت، کت و شلواری شیک پوشید، ریشش را پروفسوری زد و راهی پاوه شد.

مزار این شهید در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران در قطعه ۲۴، ردیف ۷۲، شماره ۲۵ قرار دارد.

انتهای پیام/ 141

«جواد کربلایی قلی‌زاده» مسئول یادمان «شهید ناصر کاظمی» در گفت‌وگو با دفاع‌پرس در ارومیه، یکی از بسترهای تاثیرگذار برای نشر معارف و ارزش‌های دفاع مقدس را برگزاری اردوهای راهیان نور عنوان کرد و گفت: جوانان با حضور در یادمان‌های شهدا که یادگار هشت سال دفاع مقدس هستند، با فرهنگ مقاومت، ایثار و استکبارستیزی آشنا می‌شوند و با شهدا پیمان می‌بندند که ادامه‌دهنده راه آن‌ها باشند.

مسئول یادمان «شهید ناصر کاظمی» افزود: امسال با شروع راهیان نور در استان آذربایجان غربی، یادمان شهید ناصر کاظمی واقع در جاده پیرانشهر – سردشت روزانه میزبان بیش از ۵۰۰ نفر زائر از نقاط مختلف کشور است.

وی خدمت به زائرین شهدا را توفیق الهی دانست و گفت: نکته قابل توجه امسال، استقبال نوجوانان و جوانانی بود که داوطلبانه به عشق خدمت به شهدا مایل بودند در کسوت خادمی در این یادمان حضور داشته باشند.

شهید «ناصر کاظمی» ۱۲ خرداد سال ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمد و در ۶ شهریور سال ۱۳۶۱ هنگام پاکسازی محور پیرانشهر – سردشت به شهادت رسید.

انتهای پیام/