شهید یاری‌نسب

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از البرز، شهید «حسین‌علی یاری‌نسب» سال ۱۳۴۰ در روستای اسماعیل آباد از توابع شهرستان کرج چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام سال ۱۳۶۱ به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکرش سال ۱۳۷۱ همزمان با تاسوعای امام حسین (ع) به وطن بازگشت و به خاک سپرده شد.

متن وصیت‌نامه‌ای که از این شهید بزرگوار به یادگار مانده هست به شرح زیر هست:

بسم رب الشهدا و الصدقین

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون

خداوند از مومنان جان‌ها و اموالشان را خریداری می‌کند که در برابرش بهشت برای آنها باشد، آنها در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند.

با سلام و درود فراوان به پیشگاه مقدس امام زمان (عج) تعالی و فرجه الشریف و با سلام به نائب برحقش خمینی بت شکن امید مستضعفان جهان و قلب تپنده محرومین و با سلام به تمامی خانواده‌های شهدا که با قربانی‌های خویش درخت اسلام را بارور نمودند و بار دیگر اسلام را که می‌رفت در افکار و سنت‌های غربی غوطه‌ور گردد و از بین برود و از افکار و ذهن مسلمانان خارج شود دوباره زنده کردند و با سلام به امت شهید پرور که در پشت جبهه و جبهه‌ها با کمک‌های مادی و معنوی و جانی خویش این انقلاب را در مسیر الله حفظ و حراست می‌کنند.

خدایا همه یاران سوی معشوق خود شتافتند، این بنده حقیر و گناهکار تو با کوله‌باری سنگین، پر از گناه و غم و اندوه، مشتاق دیدار جمالت و مشتاق پیوستن به اولیا الله‌ات مانده هست.

خدایا، های‌و هوی بهشت را می‌بینم، چه غوغایی، حسین به پیشواز یارانش آمده چه صحنه‌ای، فرشتگان ندا دهند که همرزمان ابراهیم، همراهان موسی، همدستان عیسی، هم‌کیشان محمد، همسنگران علی، همفکران حسین، همگامان خمینی از سنگر کربلا آمده‌اند چه شکوهی!

خدایا بد محمد (ص) بگو که پیروانش حماسه آفریدند. به علی (ع) بگو که شیعیانش قیامت بپا کردند و به حسین (ع) بگو خونش در رگ‌ها همچنان می‌جوشد، بگو از آن خون‌ها، سرو‌ها روییده ظالمان سرو‌ها را بریده، اما باز هم سرو‌ها روییدند.

خدایا از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوی دیگر باید شهید شویم تا آینده بماند هم باید امروز شهید شویم تا فردا بماند و هم باید بمانیم تا فردا شهید نشود.

عجب دردی! چه می‌شد امروز شهید می‌شدیم و فردا زنده می‌شدیم تا دوباره شهید شویم و اگر هزاران بار هم کشته شویم و دوباره زنده شویم و باز کشته شویم نخواهیم گذاشت که کفار و ظلمت بر نور غلبه شود.

من با امام خمینی میثاق بسته‌ام و به او وفادارم، زیرا که او به اسلام و قرآن وفادار هست و اگر چندین بار مرا بکشند و زنده‌ام کنند. دست از او نخواهم کشید.‌ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد.

مبادا در غفلت و بی‌خبری بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد؛ و مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.‌ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب را بدهید که تحمل ۷۲ شهید را نموده و نکند که در محضر‌ام‌البنین سر به زیر باشید و در مقابل مادر شهید داده کربلای ایران که هفت فرزند دلبند خویش را در این راه داده خجالت زده باشید؛ و همانند خاندان وهب جوانانتان را به جبهه بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید، زیرا مادر وهب فرمود سری را که در راه خدا داده‌ام پس نمی‌گیرم؛ و راه سعادت بخش حسین (ع) را ادامه دهید و زینب‌وار زندگی کنید.

خانواده عزیزم: می‌دانم که برای من زیاد زحمت کشیده‌اید و من در این مدت بیست سال نتوانستم تلافی خوبی‌ها و زحمات شما را جبران کنم. ان‌شاءالله که خداوند اجر شما را خواهد داد؛ و می‌دانید که در این موقعیت که اسلام و انقلاب ما از همه سو مورد حملات دشمنان قرار گرفته هست؛ و انقلاب ما و پیروزی آن ضربه سختی بر پیکر آمریکا و کفر جهانی زده هست و از یک سو جنگی که توسط آمریکا به دست صدام با ما در گرفته هست، در این مدت دو سال و اندی صد‌ها شهید و معلول و مجروح داده‌ایم و تا به حال خون این شهدا، انقلاب ما را ضمانت کرده هست، و باز هم اسلام و انقلاب احتیاج به خون دارد؛ و چند سفارش دارم امیدوارم که به خاطر خون شهدا و به خاطر اسلام و قرآن این مسائل مورد عمل واقع شود.

انتهای پیام/