شهید_چمران

به ۲۶ آبان سالروز آزادسازی سوسنگرد نزدیک می شویم
آه ، آه ، آه ….می خواستم که انبان درد و غم خود را که ارزشمندترین سرمایه من است بر دوش بکشم و یکه و تنها سر به بیابان فنا بگذارم و بسوی سرنوشت خویش به راه افتم ، خوش داشتم که سرمایه درد و غم را به خدای بزرگ عرضه کنم و از این همه افتخارات مقدس نزد او فخر بفروشم .
اوه خدایا مرا ببخش ، منی که مالک خود نیستم ، چگونه از مالکیت دم می زنم ،هنگامی که خودی نیستم که به حساب آیم ، چرا به انبان خود دل بسته ام؟ چقدر پر مدعا هستم ؟ چه انتظارات بی جائی دارم ؟ وچرا از خدای خود شرم نمی کنم؟ و چطور در دام تعلقات پوچ گرفتار آمده ام؟
خدایا ، مرا از خود و از همه وابستگی های به خود آزاد کن ، آن قدر علو طبع به من عطا فرما که دیگر احتیاجی به انبان افتخار نداشته باشم ، آن قدر مرا متواضع کن که که برای کسب امتیازات بیشتر با خدای خود به محاسبه و تجارت برنخیزم . آن چنان روحم را تسخیر کن که دیگر خودی در کار نباشد .

( نیایشی از شهید دکتر مصطفی چمران ، در ایران ، کتاب ” نیایش ها ” ، صفحه ۱۲۳ و ۱۲۴ ، انتشارات بنیاد شهید چمران).
تصویر دکتر چمران و کاظم اخوان در قایق جمینی روی رودخانه کرخه کور که بطرف سد کوهه پیش میروند .
کاظم اخوان از ابتدا در ستاد جنگهای نامنظم در رکن ۳ و به عنوان یک رزمنده که عکاس هم بود فعالیت داشت و در سال ۱۳۶۲ هنگامیکه با موسوی کاردار سفارت ایران در لبنان و سردار متوسلیان با راننده و خودروی سفارت ایران عازم بیروت بودند در حاجز فالانژهای لبنانی متوقف و ربوده می شوند و تا کنون هم از سرنوشت اینان خبری بدست نیامده است . اخوان عکاس و رزمنده ای توانا بود .
داستان سد دست ساخته کوهه که در روستای کوهه در سخت ترین شرایط احداث شده بود در صفحات قبلی آمده است .

مصطفی_چمران