شوخ طبعی رزمندگان

گروه ساجد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

ترکش بربری

ترکش خمپاره ۱۲۰ میلی‌متری؛ هر ترکش درشت و به اصطلاح سخت و نخراشیده‌ای که اصابت آن، آه از نهاد هر کسی بلند می‌کرد، مثل «ترکش ساطوری» در مقایسه با ترکش‌هایی نظیر «نخودی» و «رهایی‌بخش» و غیره؛ کلمه‌ «بربری» در برابر «لواشی» به کار می‌رفت که هر دو نان بربری و نان لواش بودند، یکی در نهایت خشونت و سختی خصوصاً سرد و بیات آن، و دیگری انگار برگ کاغذ از سبکی و نازکی و خوش‌خوراکی! ترکش بربری را ترکش استعلاج دائمی هم می‌گفتند؛ ترکشی که هر کس می‌خورد، هم نانش می‌شد و هم آبش.

بوسه‌گاه حوری

تاول ناشی از گاز شیمیایی.

انتهای پیام/ 113

گروه ساجد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

با گریه آمدن

با التماس و گریه و زاری و واسطه تراشیدن به جبهه آمدن؛ به محض اینکه سر و کله‌ بچه‌های بسیجی کم سن و سال در خط یا عقبه‌ جبهه پیدا می‌شد. بزرگ‌تر‌ها رو به یکدیگر می‌کردند، با دست او را نشان می‌دادند و می‌گفتند: «با گریه آمده!». کنایه از این‌که سن و سالش کافی نبود و با دستکاری شناسنامه‌اش و کلی گریه و زاری و التماس به جبهه راه پیدا کرده هست.

برنامه پایانی

پیرمرد رزمنده‌ای که حال و روزش گواهی می‌داد از معرکه جان سالم به در نمی‌برد، کسی که اگر آتش دشمن دامنش را نمی‌گرفت، از سن و سال و ضعف بنیه‌اش پیدا بود که به آخرین قسمت برنامه‌ی زندگی‌اش رسیده هست و این برنامه‌ پایانی اوست. گاهی این تعبیر را برای افرادی به کار می‌بردند که آثار تقوا و خلوص در حالات و سکناتش هویدا بود.

انتهای پیام/ 113

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

از غزوه خندق کمک نیزه‌انداز حضرت بودن

نیروی قدیمی جبهه و جنگ بودن. کنایه از این که شخص از «ب» بسم‌الله جنگ تحمیلی و تجاوز آشکار دشمن به کشور، پای کار بوده هست؛ جزو سابقون بودن و سرد و گرم روزگار جنگ را چشیدن؛ مرد مصاف و تحمل بودن.

اضافه کاری

نماز شب خواندن؛ پاسی از شب گذشته، وقتی همه خوابشان می‌برد، کسانی بودند که از چادر یا سنگر بیرون می‌زدند و تا صبح با خدا راز و نیاز می‌کردند و بعد از روشن شدن هوا، یکی‌یکی سر و کله‌شان پیدا می‌شد؛ بچه‌ها هم با آن‌که می‌دانستند قضیه از چه قرار هست، رو به آنها می‌کردند که: «معلوم هست کجایید؟ بعد خودشان اضافه میکردند لابد طبق معمول رفته بودید اضافه کاری!».

انتهای پیام/ 113

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

اسلحه جدید تحویل گرفتن

عملیات کردن؛ به غنیمت گرفتن تجهیزات دشمن؛ وقتی بچه‌های قدیمی و باسابقه جنگ برای عملیات به سمت خط مقدم در حرکت بودند و با نیرو‌های تازه نفس – کسانی که عموماً نخستین اعزامشان به منطقه بود – مواجه می‌شدند که از سر کنجکاوی از آن‌ها می‌پرسیدند: «اخوی کجا؟» پاسخ می‌دادند: «هیچی اسلحه جدید آوردند، می‌رویم تحویل بگیریم».

اف‌چهار (F4)

تویوتا لندکروز؛ وسیله بزن برو؛ کنایه از قدرت و استحکام این وسیله نقلیه هست و از طرف دیگر، به رانندگانی اشاره دارد که به چشم جت جنگی از نوع «اف چهار» به لندکروز خود نگاه می‌کردند.

انتهای پیام/ 113

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن‌هم در حیطه رعایت ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیر‌های خاص بود.

اعزام نیرو باز کردن

نیرو بردن به خط عملیاتی و خود به سلامت برگشتن؛ این معنی را به کسی نسبت می‌دادند که از معرکه جان سالم به در برده بود. کسی که پا به پای بقیه جنگیده بود؛ اما بسیاری از همراهانش شهید شده و بعضاً در خط آتش جا مانده بودند و او برای سازماندهی مجدد به عقب بازگشته بود. بچه‌ها به چنین کسی می‌گفتند: «اعزام نیرو باز کرده‌ای؟!».

با پررویی گرفتن

با زور پیروز شدن؛ با نهایت بی‌باکی به دشمن زدن و خلاف ضوابط کلاسیک جنگیدن و استقامت کردن در برابر همه فشار‌هایی که در شرایط عادی مانع انجام دادن کار هست؛ می‌گفتند بچه‌های گردان (فلان) با پررویی (فلان) محل را گرفتند.

انتهای پیام/ 113