به گزارش مجاهدت از مشرق، رافائل گروسی روز دوشنبه طی سخنانی که یک نسخه آن در اختیار خبرنگاران قرار گرفت، گفت: من در ماه‌های گذشته، به‌طور نزدیک و فشرده با جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا از طریق رایزنی‌های فعال در حمایت از مذاکرات دوجانبه آن‌ها، به‌منظور دست‌یافتن به توافقی متقابل که ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران را تضمین کند، همکاری کرده‌ام.
وی با اشاره به سفر اخیرش به مصر و دیدار با مقام‌های ارشد این کشور و وزیر امور خارجه ایران افزود: از مصر به‌خاطر مشارکت سازنده‌اش در این زمینه سپاسگزارم. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این موضوع دشوار و حساس نقشی مهم و بی‌طرفانه ایفا می‌کند و در تأیید هرگونه توافق جدید، نقشی غیرقابل جایگزین خواهد داشت.
مدیرکل آژانس در ادامه ضمن ارائه گزارش جدید خود درباره برنامه هسته‌ای ایران گفت: گزارش سه‌ماهه من درباره «توافقنامه پادمان‌های معاهده ان‌پی‌تی با جمهوری اسلامی ایران» اکنون در برابر شماست. این گزارش، در پاسخ به قطعنامه نوامبر سال گذشته شورای حکام، یک ارزیابی جامع و به‌روزرسانی‌شده درباره مسائل حل‌نشده گذشته و کنونی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران ارائه می‌کند.
وی با تکرار ادعاهای گذشته درباره کشف ذرات اورانیوم در اماکنی که به گفته او، پیش‌تر اعلام نشده بود، در اظهاراتی تحریک آمیز مدعی شد: ایران یا به سؤالات آژانس پاسخ نداده، یا پاسخ‌های فنی معتبر ارائه نکرده است. گروسی سپس ادعا کرد: آژانس در موقعیتی نیست که بتواند تعیین کند آیا این مواد هسته‌ای همچنان خارج از چارچوب پادمان‌ها باقی مانده‌اند یا خیر.
او همچنین مدعی شد که تصمیم ایران برای توقف اجرای کد اصلاحی ۳.۱ توافقنامه پادمان «موجب کاهش توانایی آژانس برای راستی‌آزمایی ماهیت کاملاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران شده است و این اقدام همچنین مغایر با تعهدات حقوقی ایران مندرج در ماده ۳۹ توافقنامه پادمان‌ها و ترتیبات فرعی آن است.»
گفتنی است، بند موسوم به کد اصلاحی ۳.۱ ایران را ملزم می‌کند قبل از تصمیم‌گیری برای ساخت یک تأسیسات جدید هسته‌ای آژانس را مطلع کرده و اطلاعات طراحی اولیه آن را در اختیار این نهاد قرار دهد. جمهوری اسلامی ایران پیش‌تر اعلام کرده که اجرای این بند را به دلیل خروج غیرقانونی آمریکا از برجام و بر اساس قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران متوقف کرده است.
مدیرکل آژانس در ادامه اظهارات تحریک‌آمیز خود درباره برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان ادعا کرد: انباشت سریع اورانیوم با غنای بالا، همان‌طور که در گزارش دیگر من تحت عنوان «راستی‌آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت سازمان ملل متحد» آمده، بسیار نگران‌کننده است و بر پیچیدگی موضوعاتی که توصیف کردم می‌افزاید. با توجه به پیامدهای بالقوه اشاعه، آژانس نمی‌تواند انباشت بیش از ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم با غنای بالا را نادیده بگیرد.
وی با چشم‌پوشی از همکاری‌های همیشگی و گسترده ایران و با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ادعا کرد: من از ایران می‌خواهم که فوراً و به‌طور کامل و مؤثر با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کند. مگر و تا زمانی که ایران به آژانس برای حل مسائل باقیمانده در حوزه پادمان‌ها کمک نکند، آژانس در موقعیتی نخواهد بود که اطمینان دهد برنامه هسته‌ای ایران صرفاً صلح‌آمیز است.
گروسی افزود: من معتقدم که تنها راه پیش‌رو از مسیر یک راه‌حل دیپلماتیک می‌گذرد که به‌طور قوی با ترتیبات راستی‌آزمایی آژانس پشتیبانی شود. من همچنان از ایالات متحده و ایران حمایت و تشویق خواهم کرد تا نهایت تلاش خود را به‌کار گیرند و با درایت و شجاعت سیاسی، این روند را به نتیجه‌ای موفقیت‌آمیز برسانند.
وی در پایان مدعی شد: تثبیت وضعیت برنامه هسته‌ای ایران تأثیری فوری خواهد داشت و خاورمیانه را یک گام بزرگ به صلح و رفاه نزدیک‌تر خواهد کرد.
برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران همواره تحت فشارهای سیاسی و اتهامات بی‌اساس غرب قرار داشته است. پیش از برجام، کشورهای غربی با امنیتی‌سازی این موضوع، تلاش کردند با ابزار تحریم و تهدید نظامی علیه ایران اقدام کنند، اما بسته‌شدن پرونده «ابعاد احتمالی نظامی» (PMD) در سال ۱۳۹۴ این بهانه را از میان برداشت.
ایران پس از امضای برجام به تمامی تعهدات خود پایبند ماند، اما آمریکا در سال ۱۳۹۷ به‌طور یکجانبه از توافق خارج شد و اروپا نیز نتوانست تعهدات خود را اجرا کند. در نتیجه، ایران در چارچوب حقوق برجامی خود، گام‌هایی در کاهش تعهدات برداشت. مذاکرات احیای برجام در سال ۱۴۰۰ نیز به‌دلیل تعلل و زیاده‌خواهی‌های غرب به نتیجه نرسید.
با این وجود، ایران همچنان به تعامل دیپلماتیک و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ادامه داده و تأکید کرده است که در صورت بازگشت طرف‌های مقابل به تعهدات خود، آماده توافق است. مذاکرات اخیر با ایالات متحده در عمان و رم، گفت‌وگوها با تروئیکای اروپایی و جلسات سه‌جانبه در پکن نیز نشان‌دهنده تمایل تهران به حل‌وفصل موضوع از طریق دیپلماسی، مشروط به ارائه ضمانت‌های واقعی برای رفع تحریم‌هاست.
