طرح/ زیارت جامعه کبیره
طرح/ زیارت جامعه کبیره بیشتر بخوانید »
شیعه
یادوارهها فرصت معرفی شهدای شاخص را نمیدهد!
تجربه نشان داده است کارهای عمومی، یادواره ها و کنگره های کُلی، فرصت و امکان معرفی و تبیین و ترویج شهدای خاص و شاخص را نمی دهد و برای شهدای شاخص باید اختصاصاً کارهایی را برنامه ریزی کرد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، حسین قربانی، فرزند شهید علی محمد قربانی از شهدای مدافع حرم اهل خوزستان در مطلبی نوشت:
همه شهداء خصوصاً آنهایی که با شناخت و یقین و علم، برای جهاد هجرت کردند و جان خود را برای حفظ میهن اسلامی و زمینه سازی ظهور حضرت صاحب الزمان(عج) فدا کردند، قهرمانان ملی ایران اسلامی هستند؛ کسانی که به دنبال عزت و استقلال ملت ایران بودند و حاضر شدند مهم ترین سرمایه خود یعنی جان را با خدا معامله کنند و مانند یک شمع، مسیر پیش رو و آینده را برای ما روشن کنند.
قطعاً کسانی که حاضر می شوند خانه و خانواده را رها کنند و صدها کیلومتر و بلکه هزاران کیلومتر برای دفاع از کشور و اسلام، حرکت کنند، قهرمان هستند و باید به زندگی و سیره آنها توجه ویژه کرد، در بین چند ده میلیون جمعیت کشور در دهه های گذشته، چند نفر حاضر شدند این چنین فداکاری کنند، بنابراین برای بقای خود و حفظ عزت و استقلال و قدرشناسی و…، باید به عنوان الگو به این قهرمانان نگاه کرد و نسل های مختلف خصوصاً آینده سازان کشور را با آنها آشنا کرد.
جهاد، ایثار و از خودگذشتگی برای کشور و ملت، فقط توصیه دین اسلام نیست و در همه دنیا یک ارزش است، هر چند، از آنجا که مسلمان شیعه برای اعتقادات خود و گسترش دین و عدالت و تحقق هدف انبیاء و ائمه(ع) مبارزه می کند، شأن و ارزش آن متفاوت است، اما در هر صورت اگر بخواهیم این فرهنگ غنی و ارزشمند و آینده ساز در کشور استمرار و گسترش یابد، نباید شهداء را فراموش کنیم و به بهانه های مختلف برای اقشار مختلف خصوصاً دانش آموزان و دانشجویان، زندگی و عملکرد آنها را بازگو کنیم.
همانطور که حضرت آقا چند مرتبه در خصوص گسترش ورزش همگانی فرمودند، اگر به ورزش قهرمانی به عنوان قُله توجه شود، منجر به گسترش ورزش همگانی و علاقمندی مردم و جوانان به ورزش به طور عمومی خواهد شد.
قطعاً هر انسانی که جان خود را برای ارزش ها فدا می کند، فی نفسه مقدس است، اما طبیعتاً بعضی شهدا، ویژگی های خاصی داشتند و اصطلاحاً زندگی آنها، کاریزمای بهتر و بیشتری برای مخاطب دارد و می توانند در زمینه الگوسازی و کارهای هنری، اولویت داشته باشند و قطعاً به واسطه جذابیت آنها و رجوع مخاطب، امکان معرفی دیگر شهدا و قهرمانان در سطوح و بخش های مختلف نیز فراهم خواهد شد.
تجربه نشان داده است کارهای عمومی، یادواره ها و کنگره های کُلی، فرصت و امکان معرفی و تبیین و ترویج شهدای خاص و شاخص را نمی دهد و به نظر می رسد برای شهدای ویژه از منظر سیره و سبک زندگی و الگویی، باید اختصاصاً کارهایی را برنامه ریزی و دنبال نمود و آن وقت است که مخاطب می تواند خود را با شهید گره بزند چرا که نسبت به آن شناخت پیدا می کند و این شناخت او را ترغیب می کند تا مطالعه کند و تحقیق کند و حتی مطالبه کند که مسئولین و مدیران کشور مانند شهدا عمل نمی کنند.
در این زمینه شهید علی محمد قربانی که سال های نسبتاً طولانی در عرصه های مختلف و حوزه های پرچالشی مانند ورزش فوتبال، شهرداری، بانکداری و… فعالیت داشته و از لحاظ آمار و بازخوردهای مردمی توانسته عملکرد مثبت و کارنامه موفقی داشته باشد، یک نمونه کم نظیر است… در این خصوص حجت الاسلام پناهیان می فرمایند “یکی از کارهای فرهنگی مناسب و تأثیرگذار، معرفی خوبان است. خوبانی که نه تنها خودشان خوب بودهاند بلکه تلاش ویژهای داشتند تا دیگران نیز به سوی خوبیها رهنمون شوند. در این میان، شهدا شخصیتهای ویژهای هستند که آشنایی با زندگی، روش و منش آنها، آغازی برای کسب خوبیها و پاکیها است.”
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
یادوارهها فرصت معرفی شهدای شاخص را نمیدهد! بیشتر بخوانید »
«امینالقلب» را چند بار بخوانید!
کتاب «امینالقلب»، مجموعهای از پندگفتارهای معرفتی و تربیتی عارف مجاهد سیدحسن نصرالله در سالن کوثر دانشکده رسانه خبرگزاری فارس رونمایی شد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، مراسم رونمایی کتاب «امینالقلب» با حضور حسین قرایی؛ مدیرکل روابطعمومی رسانه ملی، عباس خامهیار، سمیه طاهری؛ مترجم اثر، محمدعلی صمدی؛ پژوهشگر و مدیر گروه دفاع و حماسه شبکه یک سیما، علیاصغر بهمننیا، مدیر انتشارات نارگل، میثم رشیدی مهرآبادی؛ مجری کارشناس و جمعی از اهالی فرهنگ و رسانه، سهشنبه یکم مهرماه ۱۴۰۴ در محل باشگاه خبرنگاران توانا برگزار شد.
دکتر سمیه طاهری در این مراسم درباره روند شکلگیری اثر اظهار داشت: شروع این کتاب برای من غیرمنتظره بود و طی فرایندی رقم خورد که قرار نبود بنده نقشی در آن داشته باشم. ترجمه این کتاب یک رزق بود. روی همه جملات تمرکز میکردم و میتوانم بگویم که این اثر، یک مکتب و برگردان فرهنگی است.
وی افزود: برخلاف چهره سیاسی و نماد مقاومت که از شهید داشتیم، سخنانی که برای این کتاب انتخاب شد، صرفاً بر بُعد معنوی، اخلاقی و تربیتی ایشان متکی بود. جملات ساده او در کتاب، برای مخاطب انقلابی برپا میکرد و متحولکننده بود.
چهره واقعی سید از نگاه خامهیار
دکتر عباس خامه یار، معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به تصویر و منش سید گفت: تصویری که از سید در رسانهها میبینید، تنها گوشهای از واقعیت است. او از ابتدا برای امامت و مرجعیت تربیت شد و هوش و تسلط او به زبان فارسی، یکی از نشانه های کمنظیرش بود.
خودسازی و ریاضت در اسارت
وی با اشاره به اینکه سید حسن پرورش یافته مکتب پیامبر اسلام(ص) بود و این الگو برداری توانست واگرایی را بین حزب الله و ۱۷ طایفه دیگر لبنان از بین ببرد.
هیچ امیدی نداشتند و تصمیم گرفتند با هم بندیها خودسازی را شروع کنند. سید اوج خودسازی را از همانجا شروع کرد. آنها عهد بستند که تا آخر عمر گناه نکنند و حتی لب به مکروهاتی همچون غذای لذیذ لبنانی مثل «لحم نی» یعنی گوشت خام است نزنند. این ریاضت، پایه تربیت مقاومین و رزمندگان آینده بود و درس بزرگی برای همه داشت.
بعد نظامی و فرماندهی
خامهیار تاکید کرد: سید در بعد نظامی کاری کرد که هیچ فرمانده عرب یا فلسطینی انجام نداده بود. در جنگ ۳۳ روزه، با جمعیتی محدود، اسرائیل را مجبور به عقبنشینی کرد اما اهمیت کار سید تنها در عملیات نظامی نبود؛ او رزمندگان را با تربیت اخلاقی و اعتقادی آماده میکرد. بعد نظامی او را باید در همین چهارچوب دید.تربیت نسل آینده و نقش زنانمعاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه ادیان و مذاهب، ابراز داشت:
سید حسن نصرالله کلاسهای خصوصی برای زنان و مادران برگزار میکرد تا نسل آینده مقاومت پرورش یابد، توانست وحدت بیسابقهای میان شیعه و سنی ایجاد کند و جلوی توطئههای طایفهای و مذهبی را بگیرد.وی بر واقعبینی، عقلگرایی و قدرت اقناع سید تاکید کرد و عنوان داشت: این سه ویژگی، در تمام ابعاد زندگی او جاری و پایه اصلی موفقیتهایش بود.
تعامل با ادیان و سیاست داخلی لبنان
خامهیار با اشاره به تعامل سید حسن با مسیحیان لبنان گفت: او با میشل عون رییس جمهور مسیحی لبنان تفاهمنامهای امضا کرد تا امنیت و وحدت حفظ شود. عقلانیت و منطق سید بر قدرت نظامی مقدم بود و همین باعث شد دشمنان در موقعیت انفعال قرار بگیرند، همه اقدامات سید برای حفاظت از مردم لبنان و جلوگیری از جنگ طایفهای و مذهبی بود.
میراث سید مقاومت پابرجاست
در ادامه محمدعلی صمدی، مدیر گروه دفاع و حماسه شبکه یک سیما، پژوهشگر ادبیات دفاع مقدس و نماینده اسبق خبرگزاری فارس در لبنان، فقدان سید برای نسل جوان حزباللهی را یک رنج عمیق برشمرد و افزود: میراث سید مقاومت پابرجاست. نگاه واقعبینانه، استدلال منطقی و توانایی ایجاد وحدت میان اقشار مختلف، سید را به الگویی بینظیر تبدیل کرده است.
وی تصریح داشت: نقش تربیتی، اخلاقی و سیاسی سید برای نسلهای آینده مقاومت همچنان ادامه دارد و کتاب «امینالقلب» این میراث را به تصویر میکشد.
«امینالقلب» را باید چند بار خواند
مدیرکل روابط عمومی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در مراسم رونمایی کتاب «امینالقلب» گفت: این اثر از چنان عمقی برخوردار است که یکبار خواندن آن برای درک کامل مفاهیم کافی نیست.
حسین قرایی در این مراسم گفت: امینالقلب کتابی نیست که با یک بار خواندن تمام شود. لایههای معنایی و روح جاری در متن، خواننده را وادار میکند چندینبار به آن رجوع کند. این کتاب نه فقط درباره یک چریک، بلکه درباره یک حکیم و عارف است.
قرایی همچنین به بخشهایی از کتاب اشاره کرد که به گفته وی «دارای روح» هستند. بهطور خاص صفحه ۱۲۳ را نقطهای تأثیرگذار در متن دانست و گفت حتی پاورقیهای کتاب نیز هویتدار و زندهاند.وی افزود: این اثر با نثر ساده اما محتوایی عمیق نوشته شده و در انتقال لایههای شخصیتی موضوع خود موفق عمل کرده است.
مدیرکل روابط عمومی صداوسیما گقت: آثار اینچنینی میتوانند تصویری تازه از چهرههای مقاومت اسلامی ارائه دهند.
قرایی ادامه داد: رسانه ملی نیز باید در ترویج چنین آثاری نقش فعالتری ایفا کند تا نسل جدید با ابعاد مختلف این شخصیتها آشنا شود.
این مراسم با امضای تابلوی یادبود رونمایی توسط سخنرانان و امضای چند جلد کتاب توسط مترجم برای حضار به پایان رسید.
کتاب «امینالقلب» که توسط سمیه طاهری ترجمه و بازنویسی شده است، شامل مجموعهای از پند گفتارهای معنوی و تربیتی شهید مقاومت میباشد و به عنوان اثری فرهنگی منتشر شده است.
کتاب «امینالقلب» با تمرکز بر گفتارهای معنوی، اخلاقی و تربیتی سیدحسن نصرالله، به عنوان مکتبی فرهنگی و معرفتی از شهید مقاومت منتشر شده و فرصتی برای بازشناسی این ابعاد فراهم آورده است.
منبع: فارس
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
«امینالقلب» را چند بار بخوانید! بیشتر بخوانید »
کتاب «اتحاد و انسجام اسلامی»؛ نگاهی نو به مشترکات حدیثی شیعه و اهلسنت در هفته وحدت
به گزارش مجاهدت از دفاعپرس از خراسان رضوی، همزمان با ولادت باسعادت نبی مکرم اسلام (ص) و آغاز هفته وحدت، کتاب «اتحاد و انسجام اسلامی در احادیث مشترک میان اهلسنت و شیعه»، از انتشارات بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، معرفی شد.
اتحاد ملی و انسجام اسلامی مقولهای مورد تأکید رهبر معظم انقلاب اسلامی هست، ازاین رو، بنیاد پژوهشهای اسلامی، بهعنوان یکی از کانونهای طرح آموزههای بنیادین، به این مهم توجه داشته و سعی دارد این پیام را، به مسلمانان جایجای زمین، برساند.
در این راستا، کتاب «اتحاد و انسجام اسلامی در احادیث مشترک میان اهلسنت و شیعه» در هفت باب و ۹ فصل تهیه و تدوین شده که به موضوعاتی، چون ضرورت گسترش اتحاد و پایبندی به جماعت، ضرورت دوری گزیدن از پراکندگی و تضعیف عوامل آن و فروپاشی اتحاد میان مسلمانان، سخنچینی؛ افشاندن تخم دشمنی در دلهای مسلمانان، عیبجویی از دیگران؛ آشکارترین مراتب کینهتوزی، تعصب کور؛ آشکارترین جلوههای فتنه و موارد دیگر میپردازد.
همچنین پرتوهایی بر اتحاد و تقریب در اسلام، بُنیانها، ارزشها و آرمانها، محورهای اتحاد اسلامی، بررسی عوامل ازهمگسیختگی امت اسلام، تقریب، بنیادهای عمومی حرکت تقریب و نقش عالمان و اندیشمندان در فرایند تقریب، مبانی عمومی تمسک به اتحاد و کنارنهادن پراکندگی، ضرورت گسترش اتحاد و پایبندی به جماعت برخی دیگر از ریز موضوعات این کتاب هست.
شایانذکر هست، مؤلف این اثر «شهابالدین حسینی» هست و کار ترجمه آن را «محمد تقدمی صابری»، بر عهده داشته هست.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
کتاب «اتحاد و انسجام اسلامی»؛ نگاهی نو به مشترکات حدیثی شیعه و اهلسنت در هفته وحدت بیشتر بخوانید »
وحدت امری تشریفاتی یا نیازی حیاتی؟
گروه استانهای دفاعپرس- «راضیه ناطقی» دانشپژوه جامعه المصطفی العالمیه؛ یکی از نیازهای اساسی دنیای اسلام، به خصوص با توجه به شرایط معاصر از جمله مسایل اخیر مربوط به فلسطین، موضوع وحدت هست که البته از دیرباز مورد دغدغه بسیاری از منادیان همبستگی مذاهب اسلامی بوده هست. بزرگانی همچون سید جمال الدین اسدآبادی، سیدعبدالحسین شرفالدین عاملی، علامه محمدتقی قمی و در عصر ما علمایی مانند آیتالله بروجردی، امام خمینی (ره) و آیتالله خامنهای از منادیان وحدت اسلامی بودهاند. قبل از اشاره به ضرورت وحدت و سپس ارائه چند راهکار کاربردی برای تحقق این مهم، ابتدا لازم هست تعریف صحیحی از وحدت ارائه شود. مقصود از وحدت چیست؟ آیا وحدتِ مذاهب اسلامی به معنای کنار گذاشتن عقاید هر مذهب و تبدیل مذاهبِ شیعه و اهل سنت به مذهب سومی هست یا معنای دیگری مراد هست؟
حق این هست که مراد از وحدت، حل مسائل همه مذاهب درون مذهب واحد نیست؛ بلکه مقصود، سعی برای فهم واقعی دیدگاهها و نزدیک کردن آنها – در صورت امکان – و در کنار هم زیستن و تشکیل صف واحد در برابر دشمنان اسلام هست. این مسئله با اتخاذ روشهایی از جانب علمای مسلمان، دولتهای اسلامی و پیروان همه مذاهب اسلامی ممکن هست.
در مورد ضرورت وحدت باید گفت بر کسی پوشیده نیست که جهان اسلام در عصر حاضر با شرایطی بحرانی روبه روست؛ در برخی مناطق با فتوا به تکفیر شیعیان هر روز تعدادی از شیعیان در گوشه و کنار جهان کشته میشوند و از طرفی نزاع درونی بین خود شیعه و نیز اهل سنت از انسجام مسلمانان کاسته و زمینه تسلط کفار و سردمدارانشان، که همه ریشه در سیاستهای خبیث استکبار جهانی دارد، را فراهم کرده هست. گذشته از اینها؛ شیعه و اهل سنت دشمنان مشترکی به نام آمریکا و اسرائیل و استکبار جهانی دارند. این مسائل اهمیت وحدت شیعه و اهل سنت را بیش از پیش الزامی میکند. وحدت در زمان فعلی بسیار ضروری هست و این ضرورت امر تشریفاتی نیست. ضمن اینکه وحدت مسلمین یک مسئله تاکتیکی و مقطعی نیست، بلکه به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی یک امر راهبردی هست که باید در همه زمانها ادامه یابد. مسلمانان در پرتوی این اتحاد میتوانند قدرت و عظمت پیدا کرده و در ابعاد مختلف پیشرفت کنند.
رهبر انقلاب اخیراً در دیدار شرکتکنندگان در اجلاس محبان اهل بیت (علیهم السلام) اظهار داشتند که «در چنین شرایطی وحدت امت اسلامی اوجب واجبات هست». آیتالله «سید علی سیستانی» مرجع عظام تقلید نیز در جملات خود از اهل سنت نه به عنوان برادر بلکه با عنوان جان شیعه (انفسنا) یاد کردهاند؛ بنابراین باید از هر امری که به تفرقه در جامعه دامن بزند بپرهیزیم؛ چراکه با این کارها ممکن هست موجب قتل شیعیانی که در کشورهای دیگر در اقلیت هستند، شویم که در این صورت اگر یک قطره خون از آنها ریخته شود، ما مسبب آن خواهیم بود؛ بنابراین جهان اسلام و جامعه اسلامی با تشکیل امت واحده میتواند یک صدا و یک پارچه مانع از سلطه دشمنان اسلام و استکبار جهانی و ابرقدرتهای شرق و غرب شود. وحدت نیز فرآیندی هست که در راستای مجموعهای از تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شکل میگیرد.
بعد از بیان اهمیت و ضرورت وحدت اسلامی به چند راه مهم که به وحدت شیعه و اهل سنت و نیز تحقق امت واحده اسلامی کمک میکند اشاره میکنیم. اما قبل از آن لازم هست بگوییم: هر چند شیعه و اهل سنت هر کدام اعتقادات شان را به حق میدانند ولی الزامی نیست هرکدام در برخورد با دیگری، در وهله اول بخواهند او را به مذهب خود دعوت کنند؛ بلکه همین قدر که رفتارمان بر مبنای رفتار رحمانی رسول اکرم (ص) باشد کافی هست و تأثیرش را خواهد داشت.
اگر به رفتار، سلوک و ادبیات رحمانی پیامبر اکرم (ص) در جامعه جاهلی عرب آن زمان توجه کنیم میبینیم سیره ایشان خیلی در جذب دیگران تأثیر داشت. اگر خواص جامعه وحدت را با همان ادبیات و رفتار رحمانی پیامبرگونه در میان مردم جا بیندازند شاید هیچ وقت شاهد حوادث امثال پاراچنار نباشیم؛ بنابراین پیروان هر کدام از مذاهب اسلامی در عین حفظ تمام تفاوتهایی که در نگرش مذهبی خود دارند میتوانند با توجه به اصول اخلاقی و رفتار مسالمت آمیز با پیروان دیگر مذاهب که رسول اکرم (ص) سرآمد آن بودند و برای آن مبعوث گشتهاند به زندگی مسالمت آمیز در کنار یکدیگر ادامه دهند. زیرا دعوت به تقریب تنها با گفتمان اعتقادی یا فقهی انجام نمیشود؛ بلکه عمل به توصیههای اخلاقی چه بسا در تحقق وحدت کارآمدتر باشد.
نکته دیگری که باید توجه کرد این هست که در تعاملاتمان با برادران اهل سنت دنبال اشتراکاتمان باشیم و همانها را پررنگ کنیم. حساسیتها را کم کنیم، دقت کنیم از کلمات تفرقه انگیز، برگزاری مراسم لعن و اهانت به مقدسات اهل سنت و هرچیزی که طرف مقابل را تحریک میکند استفاده نکنیم. در طول تاریخ به ویژه سالهای اخیر شاهد این بودهایم که بزرگان بعضی مذاهب توسط مذهبی دیگر مورد لعن قرار گرفتهاند که در برخی موارد منجر به کشته شدن برخی انسانهای بی گناه در منطقهای دیگر شده هست. اما در ادامه راهبردها و راهکارهایی برای تحقق بیشتر وحدت پیشنهاد میگردد:
۱. تأکید بر مشترکات در تمام موارد اخلاقی، اجتماعی و اعتقادی؛ با تاکید بر این نکته که به جای شعار، کار عملی کنیم. هر چند ما شیعیان با اهل سنت در برخی مسائل تاریخی و دینی اختلافاتی داریم، اما میتوانیم با جهات تفرقهانگیز مقابله کنیم و در کلیات آن که با هم اشتراک داریم همانها را عاملی برای وحدت قرار دهیم. مثلا میلاد رسول اکرم (ص) که جزء مشترکاتمان هست را باشکوه برگزار کنیم. درباره تاریخ میلاد حضرت محمد (ص) میان مسلمانان اختلاف نظر اندکی وجود دارد، اهل سنت معتقدند که ۱۲ ربیع الاول سالروز تولد رسول اکرم (ص) هست و شیعه ۱۷ ربیع الاول را روز میلاد پیامبر (ص) میداند. امام خمینی (ره) از این موضوع برای ایجاد یکپارچگی میان مسلمانان استفاده کردند.
البته تکیه بر مشترکات، به معنای حذف حقیقت یا کم رنگ کردن شعائر دینی نیست. همچنانکه رهبر معظم انقلاب در عین تأکید بر امر وحدت، در ایام فاطمیه که از امور مورد اختلاف میان شیعه و اهل سنت هست مراسم عزاداری برگزار میکنند.
برادر شیعهای که میخواهد کار فرهنگی کند؛ میتواند برادر اهل سنتش را هم شریک کند. اگر در منطقهای هستید که آمیختگی شیعه و اهل سنت وجود دارد مراکز خدماتی و فرهنگی را گسترش دهید و آن را ویژه استفاده همه اهالی آن منطقه (چه شیعه و چه اهل سنت) کنید.
۲. مسائل و مشکلات اجتماعی مدخل خوبی برای همکاری سنی و شیعه هست. برای نمونه هر دو از فساد جامعه بیمناک هستیم؛ لذا مواردی مانند حجاب، به خصوص در دختران جوان، دغدغه حضور جوانان در مسجد، مبارزه با فقر در جامعه و مناطق محروم و دهها مورد دیگر، زمینههای همکاری خوبی دارد که در این موارد میتوان با هماندیشی به راه حلهای خوبی رسید. همچنین مسائل بینالملل نیز میتواند عرصهای برای هم اندیشیها باشد؛ مانند فلسطین، میانمار، کشمیر، آمریکا و اسرائیل و سایر موارد مشابه.
۳. یکی از چیزهایی که به حفظ وحدت کمک میکند استفاده از ظرفیتهای مذهبی مانند ایام حج، عید غدیر خم، اربعین و زیارت کربلا که زمانهای مناسبی برای طرح مسائل مشترک هست. حج یکی از بزرگترین تعالیم اسلامی ماست که میتواند یکی از مظاهر انسجام در امت اسلامی باشد. مسلمانان از نقاط مختلف جهان با نژاد، رنگ و مذاهب مختلف در زمانی خاص دور خانه خدا جمع میشوند که فرصت خوبی برای تبادل آراء و افکار یکدیگر هست.
۴. ایجاد مؤسسات فکری-فرهنگی و مراکز علمی با مشارکت اهل سنت از دیگر پیشنهادات هست. در این مراکز طلاب و دانشپژوهان فریقین میتوانند در کنار هم به تحصیل معارف دینی مانند فقه، عقاید، تفسیر، تاریخ و موارد مشابه به صورت تطبیقی بپردازند. این کار موجب شناخت صحیح از عقاید یکدیگر میشود و کمترین اثر آن اجتناب از اتهامات ناروا به یکدیگر هست (وحدت اسلامی مبانی، عرصه ها، موانع و راهکارها، محمدرسول حسینی، ص ۲۱۴).
۵. روابط اجتماعی، انسانی، عاطفی خودمان را محدود به شیعیان نکنیم. محبت به همگان را سرلوحه رفتارمان قرار دهیم نه قومیت یا مذهبی خاص.
۶. مراکزی، چون درمانگاه، مدرسه، پژوهشگاه، مؤسسات خدماتی مشترک با اهل سنت ایجاد شود و اسم موسسه چیزی باشد که دو طرف روی آن حساسیت ندارند. اگر کتابخانهای تأسیس میشود کتابهایی که برای دو طرف حساسیتزا هستند در کتابخانه نباشد.
۷. رسانهها اعم از دیداری، شنیداری و مکتوب ظرفیت زیادی در تقریب مذاهب دارند. تولید محتوا در قالب فیلم، کلیپ، نشریه، ایجاد وبلاگ و سایت و سایر ابزارهای رسانهای با مضمون تقریب با تأکید بر مشترکات طرفین و پرهیز از مسائل تفرقهافکن راهکار دیگری برای تحقق وحدت هست.
۸. تشکیل اتاق فکرهایی برای تعیین راهکار برای از بین بردن تعصبات مذهبی زمینه تقویت وحدت را فراهم میآورد.
۹. استفاده از ظرفیتهای سنتی مانند ریشسفیدان، خانها، بزرگان فامیل، کسانی که احترام خاصی دارند برای گسترش وحدت مفید خواهد بود.
۱۰. نقش خواص جامعه و عملکردشان در وحدت را در گسترش وحدت نمیتوان نادیده گرفت.
۱۱. تلاش برای فراهم کردن حضور علما و بزرگان تقریب در مکانهای مؤثر از دیگر راهبردهای دست یابی به وحدت محسوب میشود.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
وحدت امری تشریفاتی یا نیازی حیاتی؟ بیشتر بخوانید »