شیعیان

انتقاد از تصمیم جنجالی کویت در محدودیت برای عزاداران حسینی

انتقاد از تصمیم جنجالی کویت در محدودیت برای عزاداران حسینی



تصمیم دولت کویت درخصوص برخی محدودیت‌ها برای عزاداران حسینی در ماه محرم باعث انتقاداتی از دولت این کشور شده است. ناظرین معتقدند این اقدامات در راستای تلاش دولت کویت در جهت افزایش محدودیت های اجتماعی صورت می پذیرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، شبکه‌های اجتماعی در کویت در روزهای اخیر درپی تصمیم دولت این کشور در اعمال برخی محدودیت‌ها برای مراسم عزاداری در ماه محرم امسال شاهد بحث و جدل علیه این اقدام جنجالی بوده است. منتقدان دولت کویت با اشاره به بی‌سابقه بودن این محدودیت‌ها، تاکید دارندکه این اقدام در راستای تلاش دولت برای تسلط بر جامعه مدنی کویت صورت می پذیرد.

مخالفان تصمیم دولت کویت در شبکه‌های اجتماعی که بسیاری از آنان حتی از شیعیان این کشور نبودند، تاکید کردند که دولت بعد از بستن مجلس، دستگیری برخی منتقدان و روزنامه‌نگاران حالا به دنبال اعمال محدودیت در زندگی اقلیت‌های مذهبی در این کشور است.

وزارت کشور کویت جمعه گذشته با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که براساس تصمیم شورای وزیران، تکیه ها و مجالس عزاداری محرم در این کشور حق نصب پرچم، برپایی موکب و خارج شدن عزاداران در معابر عمومی را ندارند.

کشور کویت، ماه محرم،

براساس این دستورالعمل، مسئولین تکیه‌های عزاداری در خصوص هرگونه تخلف و تخطی در اجرای فرامین مسئول می‌باشند. بهانه دولت کویت برای این محدودیت‌ها نگرانی از حملات تروریستی عنوان شده و این درحالی است که دست کم در ۵ سال اخیر هیچ گزارشی دال بر تحرکات تروریستی در این کشور مشاهده نشده است.

همزمان با انتقادات از دستورالعمل صادره از وزارت کشور کویت برخی حساب‌های توئیتری اماراتی و عربستانی با انتشار مطالب فرقه‌گرایانه، از محدودیت‌های دولت کویت برای حسینیه‌ها تقدیر کردند.

همچنین روزنامه «العرب» که برخی منابع آنرا نزدیک به حاکم ابوظبی معرفی می کنند، در گزارشی به بازتاب پیام‌های فرقه گرایانه علیه شیعیان در کویت پرداخت و تصمیم دولت را گامی مثبت در جهت اعمال قانون معرفی کرد.

کویت برخلاف برخی کشورهای منطقه برای دهه‌های متمادی همواره رویکردی معتدل و وحدت‌گرایانه در قبال شیعیان داشته و جامعه شیعه نیز همواره روابطی مستحکم با حاکمیت و خانواده حاکم این کشور به ویژه بعد از حمله صدام حسین به کویت در اوایل دهه ۱۹۹۰ داشته است.

«مشعل الاحمد الجابر الصباح»، امیر کویت ۲۱ خرداد با صدور فرمانی پارلمان این کشور را به مدت ۴ سال منحل و همزمان اجرای برخی مفاد قانون اساسی را نیز متوقف کرد. این درحالی بود که کویت تنها پارلمان دارای قدرت قانون گذاری در میان کشورهای شیخ نشین خلیج فارس را دارا بود و انتخابات در این کشور با مشارکت جدی همه جریانات و جناح های سیاسی کویتی برگزار می‌شد.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

انتقاد از تصمیم جنجالی کویت در محدودیت برای عزاداران حسینی بیشتر بخوانید »

ارتش مدیون شهید چمران است/ بُعد مبارزه ضد اسرائیلی شهید چمران روایت نشده است

ارتش مدیون شهید چمران است/ بُعد مبارزه ضد اسرائیلی شهید چمران روایت نشده است


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی و امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرلشکر «عبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش در آیین بزرگداشت عارفِ مجاهد و دانشمند وارسته شهید «مصطفی چمران» که عصر امروز (چهارشنبه، ۳۰ خردادماه) در حوزه هنری برگزار شد، اظهار داشت: یکی از ویژگی‌هایی که درباره حضرت امیرالمومنین (ع) بیان می‌کنند، جمع اضداد بودن ایشان است. ما آدم‌های زیادی را نمی‌شناسیم که به اندازه شهید چمران در مسیر جمع اضداد بودن، موفق باشند.

فرمانده کل ارتش بیانات رهبر معظم انقلاب درخصوص شهید چمران را مرور کرد و گفت: رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند شهید چمران دانشمندی است تمام‌عیار و بسیار خوش استعداد و در عین‌حال یک مبارز و مجاهد واقعی. او در عین لطافت و روحیه شاعرانگی، در مقام جنگ سربازی سخت‌کوش بود.

وی توازن در جنبه‌های مختلف وجودی را مهم‌ترین عامل برای میل به مقام انسان کامل دانست و افزود: انسان بخاطر داشتن استعداد‌های گوناگون، آن زمانی کامل می‌شود که فقط به‌سوی یک استعداد گرایش پیدا نکند و استعداد‌ها و توانایی‌های دیگری که خداوند در وجود او نهاد شده است را بشناسد. لازمه این مطلب آن است که همه استعداد‌ها و توانمندی‌های انسان در یک وضع متعادل همراه هم رشد نماید، این نظریه استاد شهید مطهری است.

 
سرلشکر موسوی ادامه داد: با مطالعه سیره و اندیشه شهید چمران ما چنین انسانی را می‌بینیم که در ساحات معرفتی و احساسی انسانی ممتاز و دارای تعادل و توازن است. اینکه یک غیرمعصوم بتواند أبا و أبنا و ازواج و اخوان و عشریه را کنار بگذارد و خدا و رسول و جهاد در راه خدا را مقدم بدارد، در عمل کار ساده‌ای نیست. آن‌کسی که در عمل این را پیاده کند و در لحظه لحظه زندگی این ویژگی و برجستگی را داشته باشد، کار بزرگی کرده است که از امثال شهید چمران، شهید صیاد شیرازی و شهید سلیمانی و شهید رئیسی برمی‌آید. 

ارتش مدیون شهید چمران است/ بُعد مبارزه ضد اسرائیلی شهید چمران روایت نشده است

فرمانده کل ارتش جایگاه شهید چمران در ساحت معرفتی، ارادی و احساسی را در تراز انسان کامل دانست و تاکید کرد: این شهید از قوی‌ترین حالات عاطفی و لطیف‌ترین احساسات بهره‌مند بود. وقتی ساحت احساسی شهید چمران را مطالعه می‌کنیم، لطف‌ترین روحیات دریافت می‌شود. کسی که آنچنان محو تماشای رنگ و طراوت و آفرینش یک برگ گل می‌شود و در عرصه‌های هنری مثل عکاسی، نقاشی و خطاطی سرآمد است و کلمات را آنچان لطیف و هنرمندانه و شاعرانه بیان می‌کند و به تحریر در می‌آورد و بی‌توجه به شخصیت والای سیاسی، اجتماعی و علمی خود در جنوب لبنان یتیم‌داری می‌کند و انسان را به عنوان آفریدگار خداوند از صمیم قلب دوست دارد، همگی برآمده از وجوه و عظمت این مرد بزرگ است.

وی گفت: شهید چمران از همان نوجوانی و جوانی در ملی شدن صنعت نفت، سفر به مصر و لبنان و مبارزه با دشمن صهیونیستی و ایستادگی عملی و اجرایی ایشان در موضوع آزادی قدس نقش برجسته داشت. موضوع مبارزه ایشان با رژیم صهیونیستی چیز‌های است که خیلی روی آن کار نشده است. به‌نظرم ما درباره شهید چمران دین خودمان را به مردم، به مسلمانان و شیعیان و کشورمان ادا نکرده‌ایم. 

ارتش مدیون شهید چمران است/ بُعد مبارزه ضد اسرائیلی شهید چمران روایت نشده است

سرلشکر موسوی، شهید چمران را بی‌نیاز از تجلیل دانست و عنوان کرد: شهید چمران با اینکه نیازی به تجلیل ما ندارد، افتخار مسلمانان و شیعیان و ایرانیان و سرمایه بزرگی برای همه ماست. زن و مرد و پیر و جوان نیاز داریم این شخصیت مهم را بشناسیم، چون در همه عرصه‌ها برای ما الگو و اسوه و سرمشق است. 

وی به شرایط ارتش در دوران ابتدایی انقلاب اشاره کرد و با بیان اینکه ارتش بخاطر دفاع شهید چمران و سخنانی که ایشان در مجلس و در مقام دفاع از ارتش قرائت کرد، خودش را مدیون این شخصیت می‌داند، عنوان کرد: در دورانی که افرادی برای برجسته کردن خودشان همواره به ارتش کنایه می‌زدند، در آن شرایط شهید چمران این مرد بزرگ و بابصیرت با یک دفاع جانانه از ارتش سخنانی را بیان کردند که سند مهمی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران شد و سال‌ها بعد عمق نگاه این شخصیت درباره ارتش آشکار شد. 
انتهای پیام/ ۱۲۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

ارتش مدیون شهید چمران است/ بُعد مبارزه ضد اسرائیلی شهید چمران روایت نشده است بیشتر بخوانید »

جواد الائمه(ع)؛ مظلوم و پیروز در تنگناهای اجتماعی

جواد الائمه(ع)؛ مظلوم و پیروز در تنگناهای اجتماعی



ادب و قواعد همجواری، همسایگی و میزبانی حضرت رضا(ع) به ما ایرانی ها یادآوری می کند که شهادت پسر را به پدر بزرگوارش تسلیت بگوییم و خودمان را شریک این غم بدانیم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، فردا ۲۹ ذی‌القعده، سالروز شهادت سرتاسر حزن امام جوان آل ا… حضرت ابن الرضا(ع) جوادالائمه (ع) است. ادب و قواعد همجواری، همسایگی و میزبانی حضرت رضا(ع) به ما ایرانی ها یادآوری می کند که شهادت پسر را به پدر بزرگوارش تسلیت بگوییم و خودمان را شریک این غم بدانیم.

البته که بخشی از هم کیشی و هم آیینی نیز این است که درباره این امام جوان و مظهر بخشندگی وجود آل ا… بیشتر بدانیم، اگرچه به قدر قطره ای از اقیانوس معرفت و روشنایی که به خاندان مطهر پیامبر اعظم(ص) انتساب دارد.

ما در این گزارش، در چند گفتار، به ابعاد گوناگون امام ۲۵ ساله اهل بیت عصمت(ع) می پردازیم با این امید که جان جلا دهیم و قلبمان را به معارفش سیراب کنیم.

چرا کمتر از جوادالائمه(ع) می دانیم؟

دو دلیل مشخص را در پاسخ به این پرسش می توان مطرح کرد:

۱- کوتاه بودن عمر آن حضرت؛ امام جواد(ع) در ۸ سالگی به امامت رسید و در ۲۵ سالگی به شهادت رسید.

لذا کوتاه بودن عمر ایشان از دلایلی است که می توان گفت که نسبت به سایر حضرات معصومین(ع) کمتر در بین شیعیان مطرح شده اند. اما در واقع مطابق آنچه در منابع حدیثی شیعه وجود دارد، در مورد ایشان، معارف و منابع معرفتی کم نیست.

۲- شرایط خاص دوران امام(ع)؛ ایشان در دوره و زمان خاصی از تاریخ زندگی می‌کردند که با پیچیدگی ها و مسائلی روبه رو شد که این موارد در زندگانی سایر امامان شیعه(ع) کمتر وجود داشت. امام(ع) در دوران حکومت «مأمون» و «معتصم» عباسی زندگی کردند. در این دوران حکومت عباسیان در افولی قرار گرفته بود که با مرگ مأمون عباسی و قدرت گرفتن معتصم، رو به نزول بیشتر گرایید. زمانی که یک حاکم قدرتمند در در جامعه زندگی می کند بر تمام مسائل آن زمان اثرگذار است.

تا این حد مظلومیت و این دعای عجیب

شاید بتوان گفت، شرایط خاص و تنگناهای سیاسی و اجتماعی امام جواد(ع) در هیچ دوره ای از حیات سیاسی شیعه تجربه نشده است. عبدالمجید طالب‌تاش عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی فاطمیه (س) و پژوهشگر تاریخ اسلام در این باره می‌نویسد: «سراسر زندگی امام جواد(ع) را ظلم و ستم اجتماعی، مصیبت‌ها و بلاهای اجتماعی فرا گرفته بود؛ به گونه‌ای که این حوادث، ایشان را به یکی از مظلوم‌ترین شخصیت‌های برگزیده تاریخ تبدیل کرده است.

این مظلومیت تا جایی است که هیچ یک از امامان تا این اندازه در معرض تنگناهای اجتماعی قرار نگرفته بود. ایشان با تمامی ابعاد الهی و ذاتی، اما در محاصره و فضایی آلوده از نگاه‌های بدبینانه اجتماعی قرار گرفته بود که علاوه‌بر مخالفان و حاکمان، مردم و حتّی برخی از شیعیان، او را در تنگناها و فشارهای زندگی اجتماعی قرار داده و عرصه را بر بروز شخصیت الهی ایشان تنگ کرده بودند.

این تنگناهای اجتماعی که از بدو تولد تا پایان عمر ادامه داشت به جایی رسید که در اواخر دوران حکومت مأمون و دوران معتصم عباسی هرگاه از مسجد جامع باز می‌گشت دست به دعا بر می‌داشت و عبارت‌هایی می‌گفت که هیچ یک از ائمه نگفته بودند. ایشان این گونه دعا می‌کرد: «پروردگارا! گشایش کار من در مرگ من است. پس در مرگ من تعجیل فرما!»

جواد الائمه(ع)؛ مظلوم و پیروز در تنگناهای اجتماعی

با برکت و باکرامت

تولد امام جواد(ع) که در اواخر عمر امام رضا(ع) رخ داد، نوعی کرامت الهی بود؛ آن چنان که امام رضا(ع) بارها از حضرت جواد(ع) به عنوان مولودی پرخیر و برکت یاد می کرد. «ابو یحیای صنعانی» می گوید: روزی در محضر امام رضا(ع) فرزندش ابوجعفر را که خردسال بود، آوردند. امام فرمود: «این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت تر از او زاده نشده است».

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی پژوهشگر تاریخ اسلام در این زمینه به استنادات روایی و تاریخی می گوید: دلیل این خیر و برکت و کرامت خاصّ این بود که عصر امام رضا(ع) عصر ویژه ای بوده و تعیین جانشین و معرفی امام بعدی، با مشکلاتی روبه رو شده بود که در عصر امامان قبلی بی سابقه بود؛ زیرا از یک سو پس از شهادت امام کاظم(ع) گروهی که به «واقفیه» معروف شدند، براساس انگیزه‌های مادی، امامت حضرت رضا(ع) را انکار کردند و از سوی دیگر امام رضا(ع) تا حدود ۴۷ سالگی صاحب فرزند نشده بود و چون احادیث رسیده از پیامبر حاکی بود که امامان ۱۲ نفرند که ۹ نفر آنان از نسل امام حسین(ع) خواهند بود، فقدان فرزند برای امام رضا(ع)، هم امامت خود آن حضرت، و هم تداوم امامت را زیر سؤال می برد و واقفیه این موضوع را دستاویز قرار داده امامت حضرت رضا(ع) را انکار می کردند.

گواه این معنا، اعتراض «حسین بن قیاما واسطی» از سران «واقفیه» بود که طی نامه ای به امام رضا(ع) او را متهم به عقیمی کرد و نوشت: چگونه ممکن است امام باشی در صورتی که فرزندی نداری!؟ امام(ع) هم در پاسخ نوشت: “از کجا می دانی که من دارای فرزندی نخواهم بود، سوگند به خدا بیش از چند روز نمی گذرد که خداوند پسری به من عطا می کند که حق را از باطل جدا می کند”.

وقتی تنها فرزند امام رضا(ع) را کنیززاده خواندند

مادر بزرگوار امام جواد(ع) کنیزی بود به نام سبیکه که امام رضا(ع) او را خیزران نامید. اهل نوبه یکی از شهرهای آفریقا بود که البته او را از خاندان ماریه همسر رسول خدا شمرده‌اند. خیزران کنیزی غیرآزاد و از نژاد غیرعرب و آفریقایی بود و همین دو موضوع باعث شد بخشی از فضای حاکم اجتماعی به امام جواد(ع) به چشم یک کنیززاده آفریقایی نظر افکنند.

چون امام رضا(ع) تا هفت سال مانده به پایان عمر شریف‌شان فرزندی نداشت و امام جواد را که تنها فرزند ایشان بود، کنیززاده به شمار می‌آوردند، این دو مسئله سبب شده بود علاوه ‌بر این که عدّه‌ای شخصیت اجتماعی ایشان را هدف قرار داده بودند، برخی دیگر این بی‌توجّهی و تحقیر اجتماعی را به حدّی رساندند که مادرش و او را در معرض اتّهام‌های اجتماعی قرار دادند که یکی از دوره‌های سیاه و ناجوانمردانه تاریخ بشری را به ثبت رساندند.
ازدواج سیاسی!

خلفای عباسی از نفوذ ائمه اطهار در قلب مردم و گسترش فضایل آن ها در بین مردم عادی همواره در خوف بودند. مأمون نیز از این قضیه مستثنا نبود. او از همان اوایل امامت امام جواد(ع) دختر خود به نام ام فضل را در سال ۲۰۲ هجری به ازدواج امام درآورد تا او را تحت مراقبت دایمی و خاص خود قرار دهد و نزدیک ترین حالت از نفوذ به درون خانه را داشته باشد.

طبق روایات این ازدواج با درخواست مأمون صورت گرفته و به ظاهر هدفش این بود که پدر بزرگ کودکانی از نسل پیامبر(ص) بشود. برخی مورخان نیز معتقد به رخ دادن این ازدواج با انگیزه سیاسی بودند.

مأمون با این کار می توانست در نزدیک حالت، رفت و آمد و نشست و برخاست وی با شیعیان را کنترل کند. علاوه بر این با ایجاد پوششی از نفاق خود را علاقه مند به نسل شریف علوی نشان داده و شیعیان را از قیام های احتمالی علیه خلافتش باز دارد.

همسر دیگر امام جواد(ع) که به دستور خود ایشان بود، سمانه مغربی نام داشت. نکته جالب ماجرا این جاست که تمام فرزندان امام از سمانه مغربی بوده و امام از ام‌فضل صاحب فرزندی نشد. به عبارتی دیگر، مأمون حتی طعم شیرین پدربزرگی برای نسل علوی را نیز نچشید.

شهادت در اوج مظلومیت

فقیه عالی‌قدر، آیت ا… حسین مظاهری شهادت جوادالائمه(ع) را این طور روایت کرده است: أمّ الفضل که دختر مأمون بود، با ولعی و به زور با امام جواد(ع) ازدواج کرد. البته مأمون به خاطر ریاستش این کار را کرد و همین طور شد و این ازدواج امام جواد(ع) که به زور روی دست ایشان گذاشتند، موجب شد که بحران‌ها علیه مأمون خاموش شود.

مأ‌مون امام را خوب می‌شناسد و هم حکومت امام بر دل مردم را خوب می‌داند و هم علم امام جواد و امامت و تقوای ایشان را می‌داند. اما امام جواد(ع) باید فرزندی مثل امام هادی(ع) پیدا می‌کردند و أم‌الفضل لیاقت نداشت مادر امام معصوم باشد. او بچه دار نشد و امام جواد به مدینه آمدند و ازدواج کردند.

ناگهان أم‌الفضل حسادتش گل کرد و آن حسادت موجب کینه شد. صفات رذیله این طور است که گاهی انسان را می‌خورد و گاهی شعله‌ور است و انسان را می‌سوزاند و گاهی آتش زیر خاکستر است و نمی‌سوزاند، اما زمینه می‌خواهد تا روشن شود.

بالاخره حسادت یا کینۀ أم‌الفضل گل کرد. برادرش هم او را علیه امام جواد تحریک می‌کرد. وای به صفت رذیله، اگر گل کند. وای به این کینه‌توزی‌ها اگر تحریک شود. بالاخره أم‌الفضل با هماهنگی معتصم به امام جواد(ع) زهر داد. امام جواد فقط به او گفتند چرا این کار را کردی و بدان که عاقبت به‌خیر نمی‌شوی!

منبع :روزنامه خراسان

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

جواد الائمه(ع)؛ مظلوم و پیروز در تنگناهای اجتماعی بیشتر بخوانید »

درس‌های سیاسی غدیر

درس‌های سیاسی غدیر


به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس – علی شعبانی؛ حادثه غدیر خم که در این روز‌ها کانون توجه مسلمانان عالم بویژه شیعیان است و همه در تدارک بزرگداشت آن هستند، علاوه بر آنکه نقطه کانونی آن شخصیت بی نظیر علی بن ابی طالب علیه السلام قرار دارد (که در وصف حقیر نمی‌گنجد)، اما موضوع ولایت و حاکمیت امت اسلامی نیز (چه در دوران صدر اسلام و چه در حال حاضر) از مباحث اصلی غدیر است که هرگز نباید آن را از منظر افکار عمومی دور کرد. در این چند روز که به مناسبت عید سعید غدیر به خطابه منبری‌ها و مدح مادحین و تبلیغات رسانه‌های عمومی دقت می‌کردم، به نظر رسید که از این مسئله‌ای که در سطور فوق به آن اشاره شد، عمدتاً غفلت ورزیده می‌شود. از عظمت علی و از عظمت غدیر می‌گویند، اما از اهمیت ولایت حاکم اسلامی و اداره چامعه بدست انسان صالح و از دلایل عدم تحقق امر خدا و رسولش در جانشینی بلافصل علی علیه السلام و .. کمتر می‌گویند. به نظر نگارنده درس‌های غدیر برای همه اعصار است. باید از غدیر بیاموزیم که چگونه فریب پروپاگاندای قدرت طلب‌ها و دنیا طلبان را در حمله به رکن اصلی نظام اسلامی نخوریم. باید از غدیر بیاموزیم که چگونه مراقب افکار عمومی در حمایت از حاکم عادل تلاش کنیم و..

نگارنده این وجیزه برخی درس‌های غدیر را اینگونه برداشت کرده است:

درس اول – جایگاه ولایت امت:

کمتر مناسبتی است که به اندازه غدیر خم مورد توجه خدای متعال و اهل بیت علیهم السلام باشد. آیا غیر از این است که دلیل این همه تأکید بر روز غدیر خم در قرآن کریم و روایات، بخاطر امر ولایت امت اسلامی و هدایت آن‌ها در مسیر تعالی است؟ آیا در پیشگاه الهی، امت اسلام در اعصار مختلف (با همان درجه از اهمیت) به ولیّ و هدایتگر نیاز ندارند؟ آیا امت کنونیِ اسلام آنقدر که بر اهمیت غدیر در صدر اسلام توجه دارند و غافلان غدیر در صدر اسلام را نکوهش می‌کنند، به جایگاه آن در عصر کنونی بها می‌دهند و آن را عزیز می‌دارند؟

امام خمینی چه زیبا فلسفه غدیر را تشریح فرمود:

«زنده نگه‌داشتن عید غدیر فقط با چراغانی و قصیده‌خوانی حاصل نمی‌شود، بلکه مسأله این است که چطور باید تبعیت کنیم و بدانیم غدیـر منحصر_به_آن_زمان_نیست، غدیـر در همه اعصار جاری است و روشی که حضرت امیر در این حکومت پیش گرفته است باید روش ملت‌ها و دست ‏اندرکاران باشد»

باید مراقب باشیم نسل‌های بعدی ما را بخاطر کوتاهی در امر ولایت فقیه و نایب امام زمان، نکوهش نکنند

درس دوم – برای امر ولایت همه باید در صحنه باشند:

سراسر واقعه غدیر نشان از آن دارد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با یک برنامه ریزی دقیق برای امر ولایت و اعلام حاکمیت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر جامعه اسلامی، همه را در صحنه حاضر کردند. بخوانید:

۱- یک ماه قبل از آغاز ماه ذی الحجة که آخرین سال زندگانی پیامبر بود، حضرت به تمام مناطق و قبائل و طوایف مسلمان حجاز خبر داد که در این ماه برای مناسک حج به مکه خواهد رفت و همین امر موجب شد تا به شوق دیدار پیامبر از سراسر مناطق جمعیت انبوهی به حج بیایند و بزرگ‌ترین اجتماع مسلمانان تا آن زمان شکل گرفت،

۲- بلافاصله پس از اتمام مناسک حج، پیامبر به بلال فرمودند تا به مردم اعلام کند: فردا کسی جز معلولان در مکه نماند تا همه در غدیر خم حاضر باشند.

۳- دوازده هزار نفر یمنی که برای بازگشت از مکه به یمن مسیرشان متفاوت از غدیر خم بود، با فرمان پیامبر به کاروان بقیه مسلمانان در مسیر غدیر پیوستند.

۴-وقتی کاروان بزرگ مسلمانان به محل غدیر خم رسیدند، پیامبر دستور دادند همه متوقف شوند و کسانی که جلوتر رفته بودند برگردند و آن‌ها که عقب بودند به کاروان ملحق و توقف کنند.

خلاصه آنکه غدیر در مکتب نبوی به ما می‌آموزد که برای امر ولایت و حاکمیت حامعه اسلامی بایستی همه را به صحنه آورد و به عبارتی همه باید به صحنه بیاییم.

فراموش نکنیم که در اغتشاشات سال گذشته با هدایت دشمنان انقلاب اسلامی تمرکز شعار‌ها حمله به رکن اصلی نظام بود و اکنون نیز برخی از شیاطین انسی کماکان بر این خباثت و حمله به رکن رکین انقلاب (ولایت فقیه) متمرکز هستند و امت مسلمان با هر گرایشی بایستی، چون غدیر بصورت فراگیر برای دفاع از ولایت به میدان بیاییم.

درس سوم – غدیر الگوی حاکمیت در جمهوری اسلامی:

ماجرای غدیر خم و معرفی امیر المومنین علی بن ابی طالب به جانشینی پیامبر و حاکمیت بر مسلمین چند رکن دارد. رکن اول احراز شرایط معنوی از سوی امیر المومنین – رکن دوم نصب آن حضرت توسط پیامبر به امر الهی و رکن سوم بیعت و یا اقبال مردم که موجب تحقق حاکمیت آن حضرت در جامعه می‌شد.

اما رکن اول (کسب شرایط معنوی از سوی علی علیه السلام) از بدو ولادت علی (حتی قبل از ولادت) تا دوران نبوت پیامبر تحقق یافت و لذا این علی بود که به غدیر منزلت بخشید. امام خمینی در این باره می‌فرمود: «اینکه حدیث غدیر را ما حساب کنیم که می‌خواهد یک معنویتی را برای حضرت امیر یا یک شأنی برای حضرت امیر درست کند نیست. حضرت امیر است که غدیر را به وجود آورده است، مقام شامخ اوست که اسباب این شده است که خدای تبارک و تعالی او را حاکم قرار بدهد»

رکن دوم (نصب امیر المومنین) به امر خدا (بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک) توسط پیامبرش در غدیر تحقق یافت و رکن سوم بیعت مردم (یا همان پذیرش حاکمیت حضرت) بود که پیامبر در همان محل از همه حتی از خانم‌ها نیز برای ولایت علی علیه السلام بیعت گرفت، اما بعد از وفات پیامبر با خیانت خواص و نفوذی‌ها نقض عهد کردند و خلافت را از مسیر خارج کردند و پس از بیست و چند سال حاکمیت در عمل نیز برای حضرت تحقق یافت و با اینکه امیرالمؤمنین صاحب واقعی ولایت و امامت بود، اما جامعه با تأخیری طولانی، توفیق حکمرانیِ امام عدل و تقوی را یافت.

مدل حکومتی جمهوری اسلامی نیز مبتنی بر همین روش الهی و نبوی است. یعنی کسب شرایط از سوی مجتهد واجد شرایط (مصرح در اصل ۱۱۰ قانون اساسی) و نصب او (به تأیید الهی) و انتخاب او توسط خبرگان منتخبِ ملت (مقبولیت)

بنابراین الگوی حکومت و ولایت فقیه در جمهوری اسلامی همان الگوی غدیر است.

درس چهارم – انکار خورشید در روشنترین روز تاریخ:

پیامبر اکرم ص نه تنها در غدیر خم، علی را به جانشینی و ولایت و زمامداری برگزید، بلکه قبلا در همین سفر (حجة الوداع) دو بار (در منا و در مسجد خیف) خطبه خوانده و تصریح فرمودند که: «اگر من نباشم، علی بن ابی طالب در مقابل متخلفین خواهد ایستاد.» سپس با بیان حدیث ثقلین فرمودند: «عده‌ای از همین اصحاب من روز قیامت اهل جهنم خواهند بود.

قبل از این نیز در طول دوران رسالت بار‌ها بر امامت علی بن ابیطالب علیه السلام تاکید کرده بودند و علی را به منزله هارون (برادر و جانشین حضرت موسی) معرفی کردند. اما در همان روز غدیر و در همان محل اعلام ولایت علی علیه السلام، گروهی به ایجاد شبهه پرداختند و گروهی نیز در کمتر ار سه ماه بعد، سقیفه را تشکیل دادند و مسیر امت اسلام و حاکمیت صالحین را تغییر دادند.

وقتی امر مکرر پیامبر خدا در باره علی ع اینگونه بر زمین می‌ماند، طبیعی است که امروز نیز همان جریان فکری بصورتی دیگر با اصل ولایت امام فقیه و عادل و با تقوی و یا با مصداق بی نظیر آن به مخالفت و حتی به مقابله پردازند. می‌توان گفت که انکار خورشید از سوی اینان میراث نابینایی اسلاف آن‌ها در غدیر است. صمٌّ بُکمٌ عُمیٌ فَهُم لا یعقلون

درس پنجم – تبلیغ ولایت:

در روز هیجدهم ذی الحجة سال دهم هجری پیامبر اکرم ص علاوه بر اینکه امام و خلیفه خود را به همگان معرفی نمود، به تبلیغ امر ولایت نیز دستور داده و فرمودند:

هذا وَلِیُّکُم بعدی فَلیُبَلِّغِ الشّاهِدِ مِنکُمُ الغائِب:بعد از من علی علیه السلام ولیّ شماست و بایستی حاضرین در غدیر خم به کسانی که حضور ندارند، امر ولایت را تبلیغ و اطلاع رسانی کنند

از این فرمایش رسول خدا ص باید بیاموزیم که دفاع و تبلیغ ولایتِ امت در عصر غیبت، تکلیف همگانی است و در شرایطی که هجمه‌ها از سوی معاندین و معارضین به ستون خیمه انقلاب بیشتر شده، بایستی با تلاش مضاعف و در همه عرصه‌های رسانه و فضای مجازی و اجتماعات (و جمع‌های خانوادگی) و محافل و هیئت‌ها و مساجد و منابر بیشتر بر دفاع از ولایت فقیه و اعلام وفاداری نسبت به رهبری امام المسلمین حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای تلاش شود (خصوصا در ایام محرم که محافل عزاداری رونق بیشتری دارد)

همانگونه که خدا به پیامبر فرمود اگر ولایتِ علی را ابلاغ نکنی، رسالتت را کامل نکرده ای، با قطعیت میتوان گفت انقلاب خمینی بی ولایت خامنه ای، انقلابی ابتر میماند.

ایمانِ مدعیان به رهرویِ خمینی نیز بی ولایِ خامنه‌ای دروغی بیش نیست چرا که در این کره خاکی هیچکس، چون خامنه‌ای بر آرمان‌های خمینی پایدار نیست

درس ششم- ولایت امام عادل موجب یأس دشمنان است:

بعد از آنکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حضرت امیر علیه السلام را به مردم معرفی نمود این آیه نازل شد که: الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ «۳» امروز کفرپیشگان از [شکست]دین شما ناامید شده اند؛ بنابراین از آنان مترسید و از من بترسید.

این قاعده قرآنی را برای جامعه اسلامی امروز نیز کاملا مبرهن است که مهمترین راه مأیوس شدن دشمنان ایران عزیز همان هدایت امت توسط فقیه پارسا و عادل و شجاع است. تا مردم بصیر ایران گرداگرد شمع وجود و هدایتگر او مجتمعند، به حکم قرآن دشمن در یأس و ناامیدی خواهد بود

درس هفتم – دین بدون سیاست یعنی دین ابتر و ناقص:

به حکم صریح قران در باره اعلام حاکمم امت اسلامی بعد از پیامبر، در صورت عدم اباغ حکم رسالت پیامبر ناقص می‌ماند (وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ) و بعد از ابلاغ ولایت در غدیر خم آیه نازل شد که الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی و مفهوم آم این است که بدون ولایت مأموریت پیامبر (رسالت ۹ کامل نمی‌شد.

امروز نیز برای برخی مدعیان دینداری که از سیاست و نظام مقدس جمهوری اسلامی و دفاع از آرمان‌های مقدس آن فاصله گرفته اند و برخی از آن‌ها از اینکه در منابر و خطابه‌های خود از نظام اسلامی بگویند ابا می‌کنند و مداحانی که مدعی اند که هیئت از سیاست (بخوانید حاکمت اسلامی) جداست، باید بدانند که دینشان به فرموده قران کامل نیست.

کوتاه سخن آنکه: درس‌های فراوان غدیر را برای امروزمان فراموش نکنیم.

منبع:

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

درس‌های سیاسی غدیر بیشتر بخوانید »

تقدیر از یک مادر شهید سادات در «جشن سادات»

تقدیر از یک مادر شهید سادات در «جشن سادات»



فرهنگسرای اشراق همزمان با فرا رسیدن عید غدیر جشنواره «غدیر خم» را با شعار «تبلیغ غدیر واجب است، مبلغ غدیر باشیم» برگزار می‌کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، همزمان با دهه ولایت و فرا رسیدن عید غدیر خم، جشنواره «غدیر خم» به همت فرهنگسرای اشراق برگزار می‌شود.

این جشنواره با شعار «تبلیغ غدیر واجب است، مبلغ غدیر باشیم» راه‌اندازی شده و تلاش دارد این عید بزرگ شیعیان را در سطحی گسترده برای همه مردم معرفی کند تا آن را متفاوت با دیگر ایام سال، گرامی بدارند.

تقدیر از یک مادر شهید سادات در «جشن سادات»

جشنواره غدیر خم از بخش‌های مختلفی تشکیل شده و محوریت اصلی همه بخش‌های آن، معرفی واقعه غدیر خم و ابلاغ امامت به امیرالمومنین از سوی پیامبر اکرم در حج الوداع است. از جمله بخش‌های اصلی این جشنواره می‌توان به «عهدنامه غدیر»، «مسابقه غدیر»، «نمایش غدیر»، «نمایش عروسکی»، «بازی‌ و کافی‌شاپ غدیر» اشاره کرد.

جشنواره «غدیر خم» همزمان با دهه ولایت از تاریخ ۱۰ الی ۱۵ تیرماه در فرهنگسرای اشراق برگزار می‌شود و همه روزه پذیرای گروه‌های مختلف از مخاطبین به ویژه نوجوانان است. علاقه‌مندان برای رزرو می‌بایست با شماره تلفن ۰۹۹۲۵۱۳۴۹۴۳ تماس بگیرند.

تقدیر از مادر شهید باقری در جشن مهمانی سادات در فرهنگسرای اشراق

همزمان با فرا رسیدن عید غدیر و آیین سنتی تکریم سادات، فرهنگسرای اشراق جشن «مهمانی سادات» را با حضور جمعی از نوجوانان سادات برگزار می‌کند.

مراسم مولوی‌خوانی، تجلیل از مادر شهید سیداحمد باقری دمنه بخش اصلی این جشن است و از دیگر برنامه‌های آن می‌توان به مولودی‌خوانی در مدح امیرالمومنین، اجرای گروه موسیقی، اجرای گروه سرود ریحانه و … اشاره کرد. در بخشی از این مراسم، جمعی از نوجوانان سادات تکریم می‌شوند.

این جشن روز دوشنبه ۱۲ تیرماه از ساعت ۱۷ در فرهنگسرای اشراق برگزار می‌شود و ورود برای عموم آزاد است.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تقدیر از یک مادر شهید سادات در «جشن سادات» بیشتر بخوانید »