ضرورت پژوهش

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

نیازمند جمع‌آوری تاریخ شفاهی همه نقش‌آفرینان حوزه مقاومت هستیم


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: تاریخ شفاهی بخشی از ادبیات پایداری و از حوزه‌های تخصصی ادبیات است که به ویژه در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به اوج خود رسید و با بروز مدافعان حرم شکل گرفت. آنچه تاریخ شفاهی را در ادبیات به ویژه شاخه ادبیات پایداری مهم کرده است پرداختن به جزئیات و ثبت در تاریخ مقطعی است که می‌تواند گره‌های بزرگی را در بحث پژوهش‌های تاریخی باز کند.

در ادامه نشست‌های اهمیت پژوهش در ادبیات دفاع مقدس که با همکاری مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس و خبرگزاری دفاع مقدس برگزار شد پای صحبت‌های کامور بخشایش از نویسندگان و پژوهشگران دوران دفاع مقدس نشستیم تا به بررسی میزان تأثیرگذاری داستان و رمان در تبیین فرهنگ مدافعان بپردازیم.

پیش از این بخش‌هایی از مصاحبه منتشر شده است و همینک بخش پایانی آن را می‌خوانید.

سریع نویسی آفت کتاب‌های پایداری است/ از ابتدا باید در بعد سوژه یابی فکر شود

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: برخی از نویسندگان در بیان خاطرات به سراغ نوشته‌های دیگران می‌روند یا با یکی دو تلفن سطحی خاطرات را جمع آوری کرده و پژوهشی برای آن انجام نمی‌دهند. به نظر شما یک نویسنده باید چه حرکت‌هایی انجام می‌دهد و قبل از اینکه کار را شروع کند چه کند که اثر او سطحی نباشد.

بخشایش: به طور کلی می‌گویم نویسندگان مختلفی در این زمینه با اهداف مختلفی کار و تلاش می‌کنند، اما عمده هدف تبیین ادبیات پایداری و ادبیات دفاع مقدس است. در این بین برخی گمان می‌کنند از ادبیات پایداری و دفاع مقدس که می‌توان کاسبی کرد لذا هر کتابی را بدون اینکه فرایند لازم صورت بگیرد تولید و منتشر می‌کنند. متاسفانه تولید انبوه کتاب‌های این چنینی آفت هستند و آسیب جدی به ادبیات دفاع مقدس می‌زنند.

از همان ابتدا باید در بعد سوژه شناسی دقت صورت بگیرد که ما به چه علت و چه عنوانی یک سوژه را انتخاب می‌کنیم، فرایند انتخاب سوژه باید چگونه باشد، اگر قرار است یک سال، دو سال، پنج سال وقت خود را برای کار بر روی سوژه بگذاریم چه چیزی حاصل می‌شود. ما باید برای کار از یک سری ابزار‌ها بهره ببریم که این ابزار‌ها در قالب کلاس‌ها و فراگیری دوره‎‌ها کسب می‌شود. فن مصاحبه گرفتن یک فن حرفه‌ای و هنر است. هنرمندی می‌خواهد که پندین جلسه با یک خانم یا آقا به گفتگو بنشینی و اطلاعات زندگی او را اخذ کنی. جلب اعتقاد راوی هنرمندی می‌خواهد که محرمانه‌ترین مسائل زندگی را مطرح کند.

کتاب خاطره نگاری پژوهش‌های پنهان دارد، همه پژوهش‌های آن در متن است، گر متن با پژوهش همراه باشد اثرگذار و مستند می‌شود. خاطره نگاری یک سویه ادبیات دارد و یک سویه تاریخ، بخش تاریخی‌اش باید مستند نگار و بر پایه اسناد باشد.

سریع نویسی می‎تواند یک آفت باشد که ما در ادبیات مقاومت و پایداری هم آن را داریم. تلاش برای تولید هرچه سریعتر یک اثر، باعث می‌شود که اثر نپخته مثل برنجی که آدم تلاش می‌کند سریعتر به دست بیاید، ولی نپخته می‌ماند است.

من معتقدم کتاب‌هایی که معمولاً در جامعه ارزش و جایگاه واقعی خودشان را پیدا می‌کنند حتماً این فرآیند‌ها و راستی آزمایی‌ها را طی کرده‌اند.

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس: امروزه مراکز و موسسات مختلفی اقدام به جمع آوری تاریخ شفاهی فرماندهان دوران دفاع مقدس کرده‌اند، در کنار این بحث جمع آوری تاریخ شفاهی فرماندهان حوزه مقاومت را هم پیگیری می‌کنند، به نظر شما امکان تجمیع این خاطرات هست؟

بخشایش: من اول این ضرورت را بگویم که بله، هم تبیین خاطرات فرماندهان دوران دفاع مقدس ضروری است و هم فرماندهان مقاومت. الان یک کتابی منتشر شده به نام «صبح شام» که روایت آقای امیرعبداللهیان از واقعه و اتفاقات کلی مربوط به سوریه است. این کتاب هم در جایگاه خودش لازم است. روایت یک شخص از فاطمیون هم لازم است و روایت حاج قاسم هم از بالا لازم است. روایت نگاری یعنی اینکخه چراغ قوه بگیریم و به محل تاریک بتاباتیم و نقش هرکس را در آن ببینیم. روایت آن رزمنده در جایگاه خودش و آن فرمانده و آن دیپلمات مهم است. ادبیات پایداری و مقاومت باید همه این‌ها را در کنار هم داشته باشد.

تاریخ شفاهی یک روش است. روش در حوزة تاریخ‌نگاری است. خاطره تا به تاریخ شفاهی برسد، یک شرایطی را باید طی کند و تاریخ شفاهی هم تا به تاریخ‌نگاری رسمی برسد، یک مراتبی و مراحلی را باید طی کند. خاطره روایت خشک وخالی یک فرد از یک حادثه است. این خاطره اگر غنی‌سازی بشود، اگر با اسناد و مدارک همراه بشود و با رقابت‌های متعدد تقابل و تعامل داشته باشد، به تاریخ شفاهی تبدیل می‌شود. تاریخ شفاهی تفاوتش با خاطره در چند مسئله است. یکی اینکه خاطره معمولاً شخص‌محور است، اما تاریخ شفاهی موضوع‌محور است. ما در تاریخ شفاهی معمولاً دنبال داده هستیم نه دنبال احساسات فرد.

برای رسیدن به قله هنوز کار هست/ نگاه مثبتی به آثار مدافعان حرم دارم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌ مقدس: دومین دوسالانه شهید همدانی برگزار شد و کتاب‌هایی در حوزه تاریخ شفاهی و خاطره تولید شده است، آیا این کتاب‌ها تاثیرگذاری داشته و آن‌ها را چطور می‌بینید.

بخشایش: کلیت نگاهم به آثار این دوره از جشنواره وقتی با آثار تولید شده مقایسه می‌کنم، نگاه مثبتی است. گرچه نقد‌هایی هم بر تولیدات وجود دارد، اما به هرحال به نظر می‌رسد که بحث توجه به مدافعان حرم جریانی را در متن جامعه ایجاد کرده که توجه به سبک زندگی شهدا و الگوسازی از آن‌هاست و این حرکت مثبتی است. اما اگر بخواهیم نگاه کارشناسانه داشته باشیم راه برای رسیدن به قله وجود دارد.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نیازمند جمع‌آوری تاریخ شفاهی همه نقش‌آفرینان حوزه مقاومت هستیم بیشتر بخوانید »

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: تاریخ شفاهی بخشی از ادبیات پایداری و از حوزه‌های تخصصی ادبیات است که به ویژه در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به اوج خود رسید و با بروز مدافعان حرم شکل گرفت. آنچه تاریخ شفاهی را در ادبیات به ویژه شاخه ادبیات پایداری مهم کرده است پرداختن به جزئیات و ثبت در تاریخ مقطعی است که می‌تواند گره‌های بزرگی را در بحث پژوهش‌های تاریخی باز کند.

در ادامه نشست‌های اهمیت پژوهش در ادبیات دفاع مقدس که با همکاری مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس و خبرگزاری دفاع مقدس برگزار شد پای صحبت‌های کامور بخشایش از نویسندگان و پژوهشگران دوران دفاع مقدس نشستیم تا به بررسی میزان تأثیرگذاری داستان و رمان در تبیین فرهنگ مدافعان بپردازیم.

پیش از این بخش‌هایی از مصاحبه منتشر شده است و همینک بخش پایانی آن را می‌خوانید.

سریع نویسی آفت کتاب‌های پایداری است/ از ابتدا باید در بعد سوژه یابی فکر شود

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: برخی از نویسندگان در بیان خاطرات به سراغ نوشته‌های دیگران می‌روند یا با یکی دو تلفن سطحی خاطرات را جمع آوری کرده و پژوهشی برای آن انجام نمی‌دهند. به نظر شما یک نویسنده باید چه حرکت‌هایی انجام می‌دهد و قبل از اینکه کار را شروع کند چه کند که اثر او سطحی نباشد.

بخشایش: به طور کلی می‌گویم نویسندگان مختلفی در این زمینه با اهداف مختلفی کار و تلاش می‌کنند، اما عمده هدف تبیین ادبیات پایداری و ادبیات دفاع مقدس است. در این بین برخی گمان می‌کنند از ادبیات پایداری و دفاع مقدس که می‌توان کاسبی کرد لذا هر کتابی را بدون اینکه فرایند لازم صورت بگیرد تولید و منتشر می‌کنند. متاسفانه تولید انبوه کتاب‌های این چنینی آفت هستند و آسیب جدی به ادبیات دفاع مقدس می‌زنند.

از همان ابتدا باید در بعد سوژه شناسی دقت صورت بگیرد که ما به چه علت و چه عنوانی یک سوژه را انتخاب می‌کنیم، فرایند انتخاب سوژه باید چگونه باشد، اگر قرار است یک سال، دو سال، پنج سال وقت خود را برای کار بر روی سوژه بگذاریم چه چیزی حاصل می‌شود. ما باید برای کار از یک سری ابزار‌ها بهره ببریم که این ابزار‌ها در قالب کلاس‌ها و فراگیری دوره‎‌ها کسب می‌شود. فن مصاحبه گرفتن یک فن حرفه‌ای و هنر است. هنرمندی می‌خواهد که پندین جلسه با یک خانم یا آقا به گفتگو بنشینی و اطلاعات زندگی او را اخذ کنی. جلب اعتقاد راوی هنرمندی می‌خواهد که محرمانه‌ترین مسائل زندگی را مطرح کند.

کتاب خاطره نگاری پژوهش‌های پنهان دارد، همه پژوهش‌های آن در متن است، گر متن با پژوهش همراه باشد اثرگذار و مستند می‌شود. خاطره نگاری یک سویه ادبیات دارد و یک سویه تاریخ، بخش تاریخی‌اش باید مستند نگار و بر پایه اسناد باشد.

سریع نویسی می‎تواند یک آفت باشد که ما در ادبیات مقاومت و پایداری هم آن را داریم. تلاش برای تولید هرچه سریعتر یک اثر، باعث می‌شود که اثر نپخته مثل برنجی که آدم تلاش می‌کند سریعتر به دست بیاید، ولی نپخته می‌ماند است.

من معتقدم کتاب‌هایی که معمولاً در جامعه ارزش و جایگاه واقعی خودشان را پیدا می‌کنند حتماً این فرآیند‌ها و راستی آزمایی‌ها را طی کرده‌اند.

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس: امروزه مراکز و موسسات مختلفی اقدام به جمع آوری تاریخ شفاهی فرماندهان دوران دفاع مقدس کرده‌اند، در کنار این بحث جمع آوری تاریخ شفاهی فرماندهان حوزه مقاومت را هم پیگیری می‌کنند، به نظر شما امکان تجمیع این خاطرات هست؟

بخشایش: من اول این ضرورت را بگویم که بله، هم تبیین خاطرات فرماندهان دوران دفاع مقدس ضروری است و هم فرماندهان مقاومت. الان یک کتابی منتشر شده به نام «صبح شام» که روایت آقای امیرعبداللهیان از واقعه و اتفاقات کلی مربوط به سوریه است. این کتاب هم در جایگاه خودش لازم است. روایت یک شخص از فاطمیون هم لازم است و روایت حاج قاسم هم از بالا لازم است. روایت نگاری یعنی اینکخه چراغ قوه بگیریم و به محل تاریک بتاباتیم و نقش هرکس را در آن ببینیم. روایت آن رزمنده در جایگاه خودش و آن فرمانده و آن دیپلمات مهم است. ادبیات پایداری و مقاومت باید همه این‌ها را در کنار هم داشته باشد.

تاریخ شفاهی یک روش است. روش در حوزة تاریخ‌نگاری است. خاطره تا به تاریخ شفاهی برسد، یک شرایطی را باید طی کند و تاریخ شفاهی هم تا به تاریخ‌نگاری رسمی برسد، یک مراتبی و مراحلی را باید طی کند. خاطره روایت خشک وخالی یک فرد از یک حادثه است. این خاطره اگر غنی‌سازی بشود، اگر با اسناد و مدارک همراه بشود و با رقابت‌های متعدد تقابل و تعامل داشته باشد، به تاریخ شفاهی تبدیل می‌شود. تاریخ شفاهی تفاوتش با خاطره در چند مسئله است. یکی اینکه خاطره معمولاً شخص‌محور است، اما تاریخ شفاهی موضوع‌محور است. ما در تاریخ شفاهی معمولاً دنبال داده هستیم نه دنبال احساسات فرد.

برای رسیدن به قله هنوز کار هست/ نگاه مثبتی به آثار مدافعان حرم دارم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌ مقدس: دومین دوسالانه شهید همدانی برگزار شد و کتاب‌هایی در حوزه تاریخ شفاهی و خاطره تولید شده است، آیا این کتاب‌ها تاثیرگذاری داشته و آن‌ها را چطور می‌بینید.

بخشایش: کلیت نگاهم به آثار این دوره از جشنواره وقتی با آثار تولید شده مقایسه می‌کنم، نگاه مثبتی است. گرچه نقد‌هایی هم بر تولیدات وجود دارد، اما به هرحال به نظر می‌رسد که بحث توجه به مدافعان حرم جریانی را در متن جامعه ایجاد کرده که توجه به سبک زندگی شهدا و الگوسازی از آن‌هاست و این حرکت مثبتی است. اما اگر بخواهیم نگاه کارشناسانه داشته باشیم راه برای رسیدن به قله وجود دارد.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نیازمند جمع آوری تاریخ شفاهی همه نقش آفرینان حوزه مقاومت هستیم بیشتر بخوانید »

گیر و بست‌های تاریخ نگاری، خاطره نگاری را پیشگام کرده است

گیر و بست‌های تاریخ‌نگاری، خاطره‌نگاری دفاع مقدس را پیشگام کرده است


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، تاریخ شفاهی بخشی از ادبیات پایداری و از حوزه‌های تخصصی از ادبیات است که به ویژه در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به اوج خود رسید و با بروز مدافعان حرم شکل جدیدتری به خود گرفت. آنچه تاریخ شفاهی را در ادبیات به ویژه شاخه ادبیات پایداری را مهم کرده است پرداختن به جزئیات و ثبت در تاریخ مقطعی است که می‌تواند گره‌های بزرگی را در بحث پژوهشی باز کند.

در ادامه نشست‌های اهمیت پژوهش در ادبیات دفاع مقدس که با همکاری مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس و خبرگزاری دفاع مقدس برگزار شد پای صحبت‌های کامور بخشایش از نویسندگان و پژوهشگران دوران دفاع مقدس نشستیم تا به بررسی میزان تأثیرگذاری داستان و رمان در تبیین فرهنگ مدافعان بپردازیم.

ماحصل این نشست را در ادامه می‌خوانید.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: خاطره چه جایگاهی در ادبیات به ویژه ادبیات دفاع مقدس دارد؟

بخشایش: به نظرم می‌رسد که بحث خاطره‌نگاری و یا ادبیات مدافعان حرم، یک سبک تازه و نویی در ادبیات پایداری است. از ابتدای پیدایش بشری در پی نبرد‌ها و در دفاع‌ها از مبانی مختلف از جمله مبانی سرزمینی که دفاع در برابر تجاوز‌ها و ظلم‌ها را شامل می‌شد ادبیات پایداری هم شکل گرفت. منتها در هر دوره و هر برهه‌ای با توجه به شرایط زمانی و مکانی، نوع آن عوض شد و شاخه‌های جدیدی از این ادبیات را شکل داد.

ادبیات مدافعان حرم هم در واقع تداوم و ادامه ادبیات پایداری است که در دوره‌های بعدتر شکل گرفت. ادبیات انقلاب اسلامی، ادبیات دفاع مقدس، ادبیات اسارت. در تداوم این ادبیات با توجه به ماهیت مقاومت نیرو‌های دینی در برابر ظلم‌ها، تجاوز‌ها و ستم‌ها، ادبیات جدیدی را شاهد هستیم به عنوان ادبیات مدافعان حرم و ادبیات مدافعان حریم.

این جنس، جنس تازه‌ای است و با عناصر و سازه‌های متفاوت‌تری در آن روبرو هستیم که این عناصر و سازه‌ها نیازمند کندوکاو است. زیرساخت‌های این ادبیات در حال شکل گیری است و سرعت رشد خوبی دارد که امید است به سرعت و با تولید آثار فاخر بتواند بازتاباننده تمامی آن رشادت‌ها، شجاعت‌ها، عدالتخواهی‌ها و ایثار‌های کسانی باشد که در حوزه ایثار و شهادت فراتر از مرز‌ها جنگیدند و فراتر از مرز‌ها به دفاع از حرم و حریم پرداختند.

گیر و بست‌های تاریخ نگاری، خاطره نگاری را پیشگام کرده است

گیر و بست‌های تاریخ نگاری خاطره نگاری را پیشگام کرده است

هدف از نوشتن اینگونه خاطرات، چه خاطرات مدافعان حرم و چه خاطرات مربوط به دفاع مقدس و انقلاب اسلامی، می‌تواند دو محور اصلی داشته باشد. محور اول، تلاش برای ثبت و ضبط حوادث و وقایع تاریخی که می‌دانیم تاریخ‌نگاری شرایط خاص خودش را دارد و مربوط به منابع مکتوب، منابع اسنادی، و نگاه تاریخ‌نگاران بر آن است. از آنجا که اگر قرار باشد در مورد حادثه‌ای تاریخی کتابی نوشته شود، باید ۳۰ سال از آن حادثه بگذرد تا پس از انتشار اسناد و مدارک ابعاد و زوایای حادثه کندوکاو شود، خاطره نگاری پیشگام شده است.

حادثه و واقعه تا اتفاق می‌افتد بلافاصله روایت خاطره‌نگاری و روایت شفاهی از آن در حال شکل‌گرفتن است و باعث می‌شود جزئیات بیشتری از یک حادثة تاریخی ثبت شود.

بنابر این هدف اصلی از خاطره‌نگاری، ثبت و ضبط وقایع تاریخی است و زوایای مختلف به عنوان یک پازل وقتی کنار هم قرار می‌گیرند تاریخ را کامل ترسیم می‌کنند که حالا این تاریخ می‌تواند تاریخ یک عملیات جنگی باشد و یا تاریخ دیگری مثل آزادسازی خرمشهر، تاریخ شکل‌گیری یک تشکّل باشد یا تاریخ ایجاد یک مسجد.

نکتة بعدی در خصوص هدف از خاطره‌نگاری اینگونه آثار، شناخت انسان تراز و انسان معیار دفاع مقدس و انقلاب اسلامی است. به هرحال با نگارش اینگونه خاطرات است که ما به کنه وجودی شخصیت‌های مختلف، قهرمانان، الگو‌ها و اسوه‌های مختلف دست پیدا کرده، با آن‌ها زندگی می‌کنیم و الگو‌ها را برای نسل جدیدمان هم معرفی می‌کنیم. این انسان تراز باید ویژگی‌هایی داشته باشد و ما براساس این ویژگی‌ها کتاب‌های خاطره را ترسیم می‌کنیم. یعنی با ورود به درونیات ذهنی، فکر و عمل افراد، آن‌ها را برای نسل آینده معرفی و شناسا می‌کنیم. به عنوان سبک‌های زندگی، نوع زندگی این افراد را به نسل‌های بعد می‌شناسانیم.

خاطره نگاری بن مایه آثار فاخر ادبی است

خاطره‌نگاری یکی از مبنایی‌ترین و اصلی‌ترین بن‌مایه‌های ایجاد آثار فاخر در حوزة ادبیات و هنر است. زمانی که یک اثر هنری، یک اثر ادبی بخواهد تولید شود، کتاب‌های خاطره خیلی به آن اثر فاخر ادبی کمک می‌کند. در عین حال که گذشت زمان، نسیان و فراموشی در ذهن و ضمیر آدم‌ها ایجاد می‌کند و باعث می‌شود یک حادثه و رویداد در رجوع خاطره‌نگاران به افراد مختلفی که در آن صحنه حضور داشته‌اند ابعاد مختلفی را نمایان کند. در واقع بُعد پنهان یک حادثه و رویداد با بررسی از زوایای مختلف، کشف می‌شود و این کشف باعث می‌شود از یک مجهولی به معلومی برسیم و همة این‌ها برای ثبت در تاریخ کشور ارزشمند و لازم است.

تاریخ شفاهی روایت تاریخی سنتی را کنار زد/ نیازمند ساز و کار درست تری نسبت به تاریخ شفاهی مدافعان حرم هستیم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: ما امروز تاریخ شفاهی را در کنار تاریخ نگاری داری، این دو چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟

بخشایش: خاطره‌نگاری ادبیات مدافعان حرم هم در همین مسیر است که بعد عبور از ادبیات انقلاب اسلامی و ادبیات دفاع مقدس امروزه شاهد شکل و روند جدیدی به عنوان ادبیات مدافعین حریم هستیم.

حُسن بزرگ تاریخ‌نگاری و یا تاریخ شفاهی این است که به جزئیات خیلی بیشتر از تاریخ‌نگاری سنتی توجه دارد. برای مثال اگر حادثه‌ای در گذشته اتفاق افتاده و زندانیان سیاسی مورد شکنجه قرار گرفته‌اند، تاریخ‌نگاری سنتی با چند جملة رسمی و سنتی از این حادثه عبور می‌کند، اما تاریخ شفاهی ۷۰۰ – ۸۰۰ صفحه مطلب و روایت از چگونگی گذراندن روز‌های سخت در فضای تنگ وتاریک و چگونگی شکنجه‌شدن‌ها روایت می‌کند.

با توجه به سرعت تحولات، رخداد‌ها و رویداد‌ها در سال‌های بعد از انقلاب، یک چنین روشی باید پیش می‌آمد تا به کمک تاریخ‌نگاری وقایع تاریخی را خیلی زودتر از آن چیزی که زمان برایش تعیین شده است ثبت کند.

درباره شهدای مدافع حرم هم همین طور است، ما باید بلافاصله بعد از حضور مدافعان حرم شاهد تولید ادبیاتی به اسم ادبیات مدافعان حرم بودیم که عمده شاخه ادبی تولید شده درباره شهدای مدافعان حرم، حوزه خاطره‌نویسی و خاطره‌نگاری است که به نظر درست هست، منتها باید ساز و کار‌های درست‌تری را در زمینه نگارش آن انتخاب کنیم باعث دلزدگی جامعه نشود.

ادامه دارد…

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

گیر و بست‌های تاریخ‌نگاری، خاطره‌نگاری دفاع مقدس را پیشگام کرده است بیشتر بخوانید »

نیازمند نهضت پژوهشگری در دفاع مقدس هستیم/ پژوهش بیرحمانه، نتایج مثبت به همراه دارد

نیازمند نهضت پژوهشگری در دفاع مقدس هستیم/ پژوهش بیرحمانه، نتایج مثبت به همراه دارد


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، پژوهش در هر حوزه‌ای می‌توان به اعتباربخشی و اثربخشی آثار و تحقیقات کمک کند. غنای بسیاری از کتب، تالیفات علمی، اسناد و مدارک، به پژوهش‌هایی بستگی دارد که پیش از انتشار و در اختیار قرار گرفتن مردم انجام گیرد. نظر به اهمیت موضوع پژوهش در آثار دفاع مقدس، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با همراهی خبرگزاری دفاع مقدس مجموعه نشست‌هایی را با پژوهشگران این عرصه در خصوص بررسی ضرورت‌های پژوهش در آثار دفاع مقدس و جبهه مقاومت ترتیب داده است که پیش از این چهار بخش آن منتشر شده و همینک بخش پنجم آن در مصاحبه با زهره علی عسکری و فتح الله پرتو آمده است.

زهره علی عسکری معلم و بازنشسته آموزش و پرورش فارغ التحصیل رشته روزنامه نگاریست و همکاری خود را با مجله زن روز آغاز کرد. همکاری او با موسسه روایت فتح از سال ۱۳۸۲ صورت گرفت و مدتی به کار نوشتن و ویراستاری مشغول بود. همچنین با مجله فکه نیز همکاری داشت کتاب پرواز در آتش مربوط به خلبان شهید عتیقه چی را در سال ۱۳۹۵ به چاپ رساند. او مجموعا ۱۵ جلد کتاب در زمینه دفاع مقدس به چاپ رسانده است.

فتح‌الله پرتو از پژوهشگران حوزه دفاع مقدس تاکنون هشت اثر تالیفی شامل یک کتاب و چندین مقاله پژوهشی دارد که عمدتاً در حوزه‌های مختلف امنیت ملی و امنیت بین‌الملل است. از سال ۱۳۹۴ با اسرای جنگی و مؤسسة پیام آزادگان همکاری دارد و یک کتاب در این حوزه به چاپ رسانده است.

پژوهش دفاع مقدس دیر آغاز شد/ نیازمند نهضت پژوهشگری هستیم

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: به برخی حفره‌های موجود در امر پژوهش اشاره کردید، چرا این اتفاق افتاده و آیا دلیلش این است که سازمان‌های مسوول با پژوهشگران همکاری نمی‌کنند؟

پرتو: شاید به خاطر این باشد که پژوهش در ارتباط با مسئله جنگ دیر آغاز شد و ما خیلی وقت‌ها به دفاع مقدس به صورت شعاری نگاه کردیم و به کتاب‌ها و خاطره‌نگاری‌ها و تاریخ شفاهی‌ها قناعت و به بسنده کردیم. مثلاً هیچ گاه در مورد دیپلماسی جنگ کار پژوهشی نکردیم و این موضوع را مورد بررسی قرار ندادیم که آیا واقعاً دیپلماسی ما یک دیپلماسی قوی بود؟!

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: باید پژوهش می‌شد که چرا در مجامع بین‌المللی نرفتیم و اگر می‌رفتیم چه می‌شد؟

پرتو: بله، حتی همین الان و در شرایط فعلی سیاسی هم این اطلاعات و پژوهش‌ها برای ما مفید است. این که صورتجلسات مذاکرات قطعنامه را می‌شود تحلیل کنیم. در یک مراکز کارشناسی صحبت کنیم که اگر این خواسته مطرح می‌شد بهتر بود. چرا اسرای ما از ۲۷ تیر ۱۳۶۷ که قطعنامه توسط حضرت امام پذیرفته شد تا ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ دو سال و خرده‌ای طول می‌کشد تا آزاد بشوند؟ در حالی که در همان قطعنامه ۵۹۸ مطرح شده که اسرا باید فوراً آزاد بشوند. البته در تمام دنیا به همین شکل بوده و در جنگ جهانی دوم هم تا سال ۱۹۶۵ هنوز اسرا تبادل نشده بودند و این یک واقعیت بین‌المللی است. اما همین دستمایة یک پژوهش ناب است.

در بخش‌های مختلف جنگ این سؤال برای پژوهشگر پیش می‌آید و باید پاسخ داده بشود و نباید هراس به دل راه بدهیم. در گام دوم انقلاب قرار است از گذشته درس و عبرت بگیریم و به سمت آینده حرکت کنیم. قرار است گام‌های اشتباه خودمان را اصلاح کنیم. چه در حوزة دیپلماسی و چه در حوزة مسائل دفاعی و چه در حوزة مسائل فرهنگی و دیگر مسائل.

ما باید به سمت این برویم که رفع اشکال کنیم. باید پژوهش‌های عمیقی صورت بگیرد و رفتارشناسی‌های گذشته خودمان را پژوهش کنیم. جنگ را به این دلیل دفاع مقدس می‌گویم که درس‌ها و عبرت‌های خوبی به ما داد و یک نعمت الهی بود، اما از این جهت که رخداد آن یک خسران بود و خسارت‌های زیادی به این کشور وارد کرد باید مثل یک جنگ تمام عیار ببینیم. بیش از یک میلیون انسان از دو کشور ایران و عراق کشته و مجروح شدند. حدود یک تریلیون دلار در آن زمان سازمان ملل برآورد خسارت کردند که هنوز توسعة کشور ما تحت تأثیر آن جنگ است. این‌ها را نمی‌شود راحت رها کرد و از آن‌ها گذشت.

هنوز ذهنیت تاریخی ما تحت تأثیر حملة مغول است، هنوز حافظه تاریخی ما تحت تأثیر نبرد‌های بیست و پنج سالة ایران و روس است و آیندگان، حتی در هزار سال آینده جنگ تحمیلی را فراموش نخواهند کرد. این‌ها باعث می‌شود که بگوییم پژوهش ضرورت اصلی جنگ است، این که چگونه پژوهش باید انجام بشود، روش‌های پژوهش در جامعة ما مشخص است، اما جنگ‌نگاری‌ها هم یک متدلوژی خاص خودش را دارد. به شخصه علاقه دارم در این زمینه دانش و مهارتم را افزایش دهم. ما مصاحبه شونده‌هایی داریم که ممکن است در سال‌های آینده نباشند. ما الان جامعه ۴۰ هزار اسیر را داریم، جامعه فرماندهان ما یکی یکی در حال کم شدن هستند. ما باید تاریخ شفاهی را از این‌ها احصا کنیم.

یک نهضت پژوهشگری باید شکل بگیرد آنهم نه به این صورت که بخواهیم فقط یک رزومه تشکیل دهیم، بلکه باید با این نگاه پیش برویم که نسل امروز جامعه را نسبت به دفاع مقدس قانع کنیم.

نیازمند نهضت پژوهشگری در دفاع مقدس هستیم/ پژوهش بیرحمانه، نتایج مثبت به همراه دارد

پژوهشگر به هر نتیجه‌ای رسید باید آن را مطرح کند

علی عسکری: این نکته مهم است که پژوهشگر حق دارد به هر نظر و نتیجه‌ای که رسید آن را مطرح کند. اگر تعداد پژوهش‌ها زیاد باشد اگر پژوهشی یا پژوهشگری اشتباه کند اشتباه او مشخص می‌شود. باید بپذیریم که پژوهشگر نیز ممکن است اشتباه کند. امام فرمود ما در این جنگ یک لحظه هم پشیمان نیستیم، من هم به عنوان یک پژوهشگر این را قبول دارم که دفاع مقدس ما با وجود تمام خسارت‌هایی که داشت باعث رشد و شکوفایی شد.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: نکته مشترک در صحبت هر دو بزرگوار نوع نگاه و زاویه دید به مسئله پژوهش است. اینکه اگر ما بخواهیم مطلب جدیدی داشته باشید باید نگاهمان نسبت به پژوهش‌ها جدید باشد. از طرفی دیگر پژوهشگر می‌تواند با نگاه جامعه شناسانه و روانشناسانه مسائل سیاسی و اقتصادی را از هر زاویه‌ای که بخواهد ببیند و درباره آن پژوهش کند. این بحث که ما کمتر پژوهش در حوزه دفاع مقدس داریم درست است، اما پژوهش‌های خوبی هم در این حوزه داشتیم که به خاطر بحث رسانه‌ای در خرج از کشور برجسته شده و از آن‌ها استفاده می‌شود در حالی که در کشورمان خودمان بی استفاده مانده است و در کتابخانه‌ها خاک می‌خورد. این مسئله که پژوهشگر رغبت ندارد کار خودش را نشان دهد و تبلیغ کند چه دلیلی دارد، باید چه کار کنیم که پژوهشگر نسبت به تبلیغ اثر خود رغبت نشان دهد؟ در واقع چه باید کرد که اهمیت پژوهش مبرز شود و یک جوان علاقه‌مند به ورود در این حوزه باشد.

پژوهش بیرحمانه، نتایج مثبت به همراه دارد

پرتو: پژوهش یک جستجو است که باید بی رحمانه صورت بگیرد تا نتایج مثبت داشته باشد. اگر قرار است پژوهش محدود شود و چهارچوب در نظر بگیریم اسمش پژوهش نمیشود. پژوهش حتی در ابتدا گاهی محرمانه جلو می‌رود. ولی پژوهش باید بدون محدودیت صورت بگیرد. نکته اساسی که در جامعه ما و در همه جنبه‌ها وجود دارد این است که می‌گوییم پیوند بین دانشگاه و صنعت باید باشد، همین مورد در دفاع مقدس نیز صدق می‌کند. حوزه دفاع مقدس و مدیریت، دفاع مقدس و فرهنگ، دفاع مقدس و بازدارندگی از مباحثی است که باید به آن توجه شود.

ما در بحث فرهنگی جنگ ضعف داریم. هر کوچة ما به نام یک شهید است، اما چرا نسل امروز ما با مشکلاتی مواجه می‌شود، در حوزه امنیتی و حوزه دفاعی ما موفق عمل کردیم، در حوزه مدیریتی به شدت ضعیف هستیم، مدیریت دفاع مقدس به مراتب بهتر از مدیریت فعلی است.

در خصوص پژوهشگران جوان ما الان پژوهشگر در حوزه دفاع مقدس کم نداریم، با توجه به بزرگی اتفاق و رخدادی که صورت گرفت، باید از نسل جوان دعوت کنیم تا پژوهش و حفظ این رخداد را یکی از رسالت‌های خود بدانند. افراد صاحب قلم، دانشجویان را به عنوان نسل بعد پژوهشگران تربیت کنند.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نیازمند نهضت پژوهشگری در دفاع مقدس هستیم/ پژوهش بیرحمانه، نتایج مثبت به همراه دارد بیشتر بخوانید »

بدون جانبداری به پژوهش حوزه دفاع مقدس نگاه کنیم/ پاسخ‌های شعاری پژوهشگر را از هدف خود دور می‌کند

بدون جانبداری به پژوهش حوزه دفاع مقدس نگاه کنیم/ پاسخ‌های شعاری پژوهشگر را از هدف خود دور می‌کند


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، پژوهش در هر حوزه‌ای می‌توان به اعتباربخشی و اثربخشی آثار و تحقیقات کمک کند. غنای بسیاری از کتب، تالیفات علمی، اسناد و مدارک، به پژوهش‌هایی بستگی دارد که پیش از انتشار و در اختیار قرار گرفتن مردم انجام گیرد. نظر به اهمیت موضوع پژوهش در آثار دفاع مقدس، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با همراهی خبرگزاری دفاع مقدس مجموعه نشست‌هایی را با پژوهشگران این عرصه در خصوص بررسی ضرورت‌های پژوهش در آثار دفاع مقدس و جبهه مقاومت ترتیب داده است که پیش از این چهار بخش آن منتشر شده و همینک بخش پنجم آن در مصاحبه با زهره علی عسکری و فتح الله پرتو آمده است.

زهره علی عسکری معلم و بازنشسته آموزش و پرورش فارغ التحصیل رشته روزنامه نگاریست و همکاری خود را با مجله زن روز آغاز کرد. همکاری او با موسسه روایت فتح از سال ۱۳۸۲ صورت گرفت و مدتی به کار نوشتن و ویراستاری مشغول بود. همچنین با مجله فکه نیز همکاری داشت کتاب پرواز در آتش مربوط به خلبان شهید عتیقه چی را در سال ۱۳۹۵ به چاپ رساند. او مجموعا ۱۵ جلد کتاب در زمینه دفاع مقدس به چاپ رسانده است.

فتح‌الله پرتو از پژوهشگران حوزه دفاع مقدس تاکنون هشت اثر تالیفی شامل یک کتاب و چندین مقاله پژوهشی دارد که عمدتاً در حوزه‌های مختلف امنیت ملی و امنیت بین‌الملل است. از سال ۱۳۹۴ با اسرای جنگی و مؤسسة پیام آزادگان همکاری دارد و یک کتاب در این حوزه به چاپ رسانده است.

روی آسیب‌ها دست نگذاریم/ با قضاوت و محکوم کردن مسوولین اجازه صحبت کردن از آنان را نگیرید

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: اشاره کردید کار دفاع مقدس باید مردمی باشد، آیا باید از اصول خاصی در کار

پیروی کنیم یا خیر؟ اینکه ما فقط به دنبال ثبت این خاطرات بدون لحاظ کردن ویژگی‌های ادبی باشیم درست است؟
علی عسکری: ما حتما نیاز به آموزش داریم، اما این کار باید مرحله به مرحله باشد. در مرحله اول باید جذب افراد صورت بگیرد. ما نزدیک به ۳ میلیون رزمنده داشتیم که اگر موفق شویم خاطرات یک میلیون نفر از آنان را احصا کنیم کار بزرگی کردیم. در وهله اول عقیده من این است که نباید به دنبال آسیب‌ها رفت، ما به دنبال یک مصاحبه‌ی عالی نیستیم، بلکه در ابتدا به دنبال کمیتیم و این کمیت کمک می‌کند تا موضوعاتی که در خاطرات تکرار شده را دال بر صحت و اهمیت آن ببینیم. پژوهشگر باید به دنبال پر کردن منبع از اطلاعات گوناگون باشد.

در خصوص چرایی وقایع و اتفاقات جنگ که مردم نمی‌توانند روی آن پژوهش کنند لازم است پژوهشگر با استفاده از داده‌هایی که در بالا گفته شد که چطور به دست می‌آید کار تحقیق را برای پاسخ به پرسش‌ها مربوط به آن دوران استخراج کند. ضمنا می‌توان از مخزن مسوولان و فرماندهان که امروزه حاضر هستند استفاده کرد. متاسفانه ما در این بخش مشکل داریم، برخی به خاطر ملاحظاتی که وجود دارد صحبت نمی‌کنند. در عین حال اجازه بدهیم افرادی که آن زمان مسوولیت داشتند راحت صحبت کنند، آنان را قضاوت یا محکوم نکنیم.

پرتو: این نکته که الان پژوهشگر چگونه باید جنگ تحمیلی را مورد واکاوی قرار بدهد نکته مهمی است. داده‌ها و اطلاعات ما طبیعتاً یا در سطح خاطره‌نگاری، روایت‌گری و یا تاریخ شفاهی است، اما بخش زیادی از منابع جنگ اسناد هستند که آن را موجود داریم، اما استفاده از آن مشکلات خاص خودش را دارد. نهاد‌های مختلف اسناد‌های مختلفی در اختیار دارند که به راحتی آن را در اختیار پژوهشگر قرار نمی‌دهند و در مراکز جداگانه‌ای نگهداری می‌شوند. اگر این‌ها تجمیع شوند خیلی بهتر است. کاری دست من بود که لازم بود برخی از اسناد مربوط به صلیب‌سرخ را من مطالعه کنم. چندین بار نامه‌نگاری با هلال‌احمر کردیم، اما کوچکترین اجازة ورودی به ما نداند. می‌گفتند مشخصاً بگویید کدام برگ را می‌خواهید تا کپی بگیریم و به شما بدهیم. خب من باید اول اوراق را مطالعه می‌کردم و بعد می‌دیدیم کدام برگ لازم است، ولی اجازه ندادند که ما وارد این مخزن بسیار بزرگ شویم. اسنادی مثل میلیون‌ها نامه‌ای که از دوران اسارت رزمندگان داریم و بین آن‌ها و خانواده‌هایشان تبادل شده است.

پژوهشگر باید به راحتی به اسناد دسترسی داشته باشد و از آن‌ها استفاده کند. ممکن است برخی از اسناد محرمانه هم باشد،، ولی کار پژوهشگر استخراج پاسخ از اسناد است.

بدون جانبداری به پژوهش حوزه دفاع مقدس نگاه کنیم/ پاسخ‌های شعاری پژوهشگر را از هدف خود دور می‌کند

ما اگر پژوهش‌ها را در سه سطح بنیادی، کاربردی و راهبردی تقسیم کنیم، می‌بینیم پژوهش‌های خوبی انجام شده است، مثل نقش معنویت در جنگ، نقش جوانان در جنگ و غیره. اما در حوزة کاربردی و راهبردی و تبدیل آن به یک فرهنگ تأثیرگذار در جامعه که جوان و نوجوان نوظهور امروزی بتواند نسبت به جنگ تحمیلی اقناع بشود واقعاً ضعف وجود دارد. صهیونیزم با روس‌های تبلیغاتی و اقناعی سیاست خود را به جهان دیکته کردند و طلبکار همه دنیا و مسلمانان می‌دانند.

بدون جانبداری به پژوهش حوزه دفاع مقدس نگاه کنیم/ پاسخ‌های شعاری پژوهشگر را از هدف خود دور می‌کند

زمانی که از موضوع پژوهش در دفاع مقدس صحبت می‌کنیم باید بدون جانبداری درباره آن صحبت کنیم، اگر پرسش می‌شود چرا جنگ اتفاق افتاد یا چرا انقدر طول کشید نباید با نگاه شعاری به آن پاسخ داد. باید اسناد دقیق وجود داشته باشد و با توجه به اسناد و مدارک صحبت کرد. باید پژوهشگر یک پاسخ درخور توجه و قابل قبول به نسل امروز بدهد. البته این کار سختی است و با یک کتاب نوشتن نمی‌توان به یک جمعیتی که دروغی به آن‌ها گفته و ذهنیتی برای آن‌ها ایجاد شده در یک سطح گسترده پاسخ داد، ولی این کار باید ل جایی شروع بشود.

نکته بعدی اینکه بسیاری از آثار و پژوهش‌های انجام گرفته، چه در قالب پایان‌نامه و کتاب و رساله و سایر نگارش‌های دیگر در خیلی از پژوهشگاه‌ها خاک می‌خورند و رسانه‌ای نمی‌شود و آن طور که باید در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد. پژوهش‌ها باید به سمت فرهنگ شدن برود، همة متولیان این حوزه از نهاد‌های نظامی و غیرنظامی که در دفاع مقدس دخیل بودند باید پای کار بیایند و یک سازمان مرکزی ایجاد شود. الان آزادگان برای خودشان یک تشکیلاتی دارند، سپاه برای خودش و ارتش برای خودش و همه به طور جزیره‌ای عمل می‌کنند. یک متولی مرکزی باید پیدا بشود که اگر من به عنوان پژوهشگر به آنجا رجوع کردم و گفتم می‌خواهم در این حوزه فعالیت کنم من را هدایت کنند به سمتی که بیشترین اطلاعات و داده‌ها در رابطه با آن موضوع وجود دارد.

انتهای پیام/ ۱۴۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

بدون جانبداری به پژوهش حوزه دفاع مقدس نگاه کنیم/ پاسخ‌های شعاری پژوهشگر را از هدف خود دور می‌کند بیشتر بخوانید »