طالبان

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

**اصلاح طلبان: به افغانستان نمی رویم در تهران مناظره می کنیم

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «تشکیل ‌تیپ اصلاحاتیون! » نوشت: «اخیرا حسین شریعتمداری…در یادداشتی به کنایه نوشته است: “اکنون که آمریکا در افغانستان با شکست مفتضحانه‌ای روبه‌رو شده، فرقه سیاسی غرب‌گرا برخلاف سروصدای قبلی که سوریه و عراق و داعش به ما چه ربطی دارد، امروز جیغ می‌کشند که چرا علیه طالبان (به نفع آمریکا) وارد جنگ نمی‌شویم!؟ حالا یک پیشنهاد منطقی و همه‌پسند در میان است و آن اینکه یک تیپ از مدعیان اصلاحات تشکیل شود؛ “تیپ اصلاحاتیون” تحت عنوان تیپ اصلاحاتیون به افغانستان بروید“».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «مصطفی کواکبیان در توییتی نوشت:”به جناب شریعتمداری که خواستار حضور اصلاح‌طلبان در پنجشیر شده، می‌گویم احمد مسعود کمک نظامی در میدان را نخواسته، بلکه حمایت در عرصه دیپلماسی مطرح است که آن را هم دریغ کردید! مگر در مقابله با تروریسم باید فرقی بین افغانستان و سوریه باشد؟ جناب‌عالی را به مناظره در صداوسیما دعوت می‌کنم“.»

یکی از ویژگی های اصلی جریان تندرو اصلاح طلب، تناقض های فاحش این طیف است. چرا این طیف تناقض های فاحش دارد!؟ به این دلیل که اختیارش دست خودش نیست، وقتی قرار است همراستا با کاخ سفید عمل کنی، ناچار به تناقض گویی های عجیب و غریب می رسی.

در مقطعی که جوانان غیور و دلاور ایرانی، بینی تروریست های تکفیری داعش را در عراق و سوریه به خاک مالیدند، در این سو افراطیون اصلاح طلب ژست کارشناس به خود گرفته و مدعی شدند که چرا با داعش می جنگید، با این گروهک تروریستی مناظره کنید!

اگر مدافعان حرم و سربازان حاج قاسم نبودند، تروریست های وحشی داعشی در کوچه و خیابان های تهران و همدان و کرمانشاه، جولان داده و با چراغ سبز دولت تروریست آمریکا، جنایت های بی شماری مرتکب می شدند.

تناقض گویی فاحش کار را به جایی می رساند که جماعتی که دیروز شعار می داد «نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران» و تاکید داشت که بجای جنگ، باید همواره از ابزار مذاکره استفاده کنیم، حالا فریاد وامصیبتا سر داده که چرا ایران به درگیری نظامی در افغانستان اقدام نمی کند!؟

وقتی یک جریان سیاسی معتقد است که باید در مقابل آمریکا همچون «برده ای در مسلخ» و «بره ای در مذبح» باشیم، باید هم این چنین برای منافع ترامپ و بایدن و پمپئو و بلینکن و هیلاری کلینتون و…یقه چاک کند.

واقعیت این است که جریان تندرو اصلاح طلب نه نگران مردم افغانستان است و نه دلواپس پنجشیر و کابل. این طیف حتی برای منافع ملی و عزت مردم ایران هم تره خرد نمی کند.

** سانسورچی ها به «جمعه های خدمت» هم رحم نکردند

در روزهای اخیر دو خبر با استقبال مثبت افکارعمومی مواجه شد. یکی جدیت دولت سیزدهم در بهبود اوضاع و ایجاد تحول بود که بخشی از آن در بازدیدهای میدانی و سفرهای استانی رئیس جمهور و هیات دولت نمود پیدا کرد. فعالان فضای مجازی در توصیف سفرهای استانی آقای رئیسی و اعضای دولت وی از تعبیر «جمعه های خدمت» و «جمعه های جهادی» استفاده کردند.

دیگر خبر خوب و خوشحال کننده، افزایش واکسیناسیون در کشور بود. امروز پنجاهمین محموله واکسن کرونا شامل سه میلیون و دویست هزار دز واکسن وارد کشور شد. یکشنبه نیز ۵ میلیون دز واکسن وارد کشور خواهد شد. تولید واکسن داخلی برکت نیز با قوت ادامه دارد. در روزهای اخیر تعداد واکسیناسیون روزانه نیز در کشور رکورد زده است.

اما رسانه های اصلاح طلب این اخبار خوب و امیدوارکننده را سانسور کردند. این طیف که شعار «دانستن حق مردم است» را سر می دهد و دیگران را به سانسور متهم می کند، خود ید طولایی در سانسور و پنهان کردن واقعیت ها از مردم دارد.

با اینکه این اخبار خوب و خوشحال کننده منتشر شده بود، روزنامه اعتماد در صفحه اول در مطلب اصلی با عنوان «تبدیل بحران برق به ابربحران خاموشی‌ها» نوشت: «در زمستان 1400 مشکل تامین گاز برای نیروگاه‌های حرارتی مساله جدی است و ممکن است به علت کمبود گاز کشور دچار خاموشی شود یا به علت استفاده از سوخت مازوت آلودگی در کلان‌شهرها نسبت به سال گذشته افزایش چشم‌گیری داشته باشد».

قطعا باید مسائل مختلف و از جمله موضوع بسیار مهم نیروگاه های برق مورد بررسی کارشناسی قرار گرفته و از وقوع خاموشی های گسترده جلوگیری شود، اما این هیچگاه موجب نمی شود که اخبار خوب همگی سانسور شده و یاس و ناامیدی به جامعه پمپاژ شود.

رهبر معظم انقلاب در بخشی از  بیانیه گام دوم انقلاب تاکید کردند: «در طول این چهل سال – و اکنون مانند همیشه – سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه همیشگی هزاران رسانه‌ صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند».

یکی از کارویژه های اصلی رسانه های معاند، «اختلاف افکنی» و ترویچ «خودتحقیری» و «خودکوچک بینی» و «بی انگیزگی» و «یأس و ناامیدی» در مردم ایران است. متاسفانه برخی از رسانه های جریان اصلاح طلب، خواسته یا ناخواسته در این پروژه ضدایرانی نقش بازی می کنند.

** تلاش برای پاک کردن ردپای بانیان وضع موجود

«حسین کمالی» از اعضای ناسا(نهاد اجماع ساز اصلاحات) در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «دولت آقای روحانی همراهی و همدلی لازم را با اصلاح‌طلبان نداشت…آقای‌روحانی فکر  می‌کـرد نقش اصلاح‌طلبان تنها این بوده که تلاش کنند ایشان به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود. عدم توجه به نیازها و مطالبات مردم و مسائلی مانند ماجرای افزایش قیمت بنزین و نارضایتی مردم اتفاقاتی بود که در دیدگاه مردم تأثیرگذار بود. این در حالی بود که جریان اصلاحات در این قضایا نقشی نداشت».

کمالی در ادامه گفت: «اگر آقای روحانی در زمینه‌های مختلف و از جمله بررسی نیازهای مردم با اصلاح‌طلبان مشورت می‌کرد و دیدگاه‌های آنها را در مدیریت کشور جویا می‌شد نه این اتفاقات برای خودش رخ  می‌داد و نه برای اصلاح‌طلبان».

جریان اصلاحات بانی اصلی وضع موجود است ولی با ترفندهای مختلف در پی پاک کردن صورت مسئله و انکار نقش خود در وضع موجود است.

طیف اصلاحات در انتخابات ۱۴۰۰ با شکست سنگینی روبرو شد. باخت ۲۱ بر صفر در انتخابات شورای شهر ششم تهران و رای حدود دو میلیون و چهارصد هزار نفری در انتخابات ریاست جمهوری، بیش از پیش عیار ادعاهای فعالین اصلاح طلب درباره پایگاه اجتماعی این جریان سیاسی را آشکار کرد.

«صادق زیباکلام»  فعال سیاسی اصلاح طلب- ۳۰ خرداد- در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: «دو و نیم میلیون رأی برای آقای همتی در حقیقت تیر خلاصی در شقیقه اصلاح‌طلبان بعد از ۲۴ سال حیات سیاسی‌شان بود».

با اینکه خاتمی و بهزاد نبوی و تاجزاده و کروبی و حزب کارگزاران و روزنامه ها و سایت های اصلاح طلب همگی پشت همتی ایستادند و تبلیغات سنگینی را اجرا کردند، اما در نهایت نامزد مورد حمایت اصلاح طلبان تنها حدود دو میلیون و چهارصد هزار رای کسب کرد.

جریان اصلاح طلب در ایام انتخابات تلاش کرد تا با حمله به شورای نگهبان، بر نقاط ضعف اساسی خود سرپوش بگذارد.

سرپوش گذاشتن بر «کارنامه غیرقابل دفاع در ۸ سال اخیر» و سرپوش گذاشتن بر «فقدان برنامه کاربردی و راهبردی برای اداره کشور» و سرپوش گذاشتن بر «عدم محبوبیت در میان جامعه و اقشار مختلف مردم».

پس از انتخاب مجدد روحانی در سال ۹۶، همانند سال ۹۲، اکثریت مطلق کابینه و پست های کلیدی در اختیار اصلاح طلبان قرار گرفت. معاون اول رئیس جمهور، وزیر نفت، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد، وزیر کار، رئیس بانک مرکزی، وزیر راه و شهرسازی، رئیس سازمان برنامه و بودجه و…همگی از فعالین شناخته شده اصلاح طلب بودند.

جریان اصلاح طلب بانی اصلی وضع موجود است اما اصرار دارد که این واقعیت بدیهی را انکار کند.

 

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، یک کاربر فضای مجازی در توییتر نوشت: ‏اگر امام خمینی (ره) اول انقلاب نبود (بخوانید ولی فقیه)، اصلاح طلبا ۴۰ سال پیش این صحنه رو درست می‌کردن!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، در پی تحولات اخیر در افغانستان شاهد اعلام مواضع و همچنین تلاش‌هایی از سوی جمهوری اسلامی ایران در راستای برقراری صلح و ثبات در این کشور بودیم. جمهوری اسلامی ایران در چهار دهه گذشته میزبان میلیون‌ها نفر از برادران و خواهران افغانستانی خود بوده و آن‌گونه که سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه می‌گوید: ایران هیچ وقت جز نگاه خویشاوندی به مردم افغانستان نداشته است.

«محمدابراهیم طاهریان فرد» نماینده ویژه وزیر امور خارجه ایران در امور افغانستان نیز در طی این مدت به رایزنی‌ها با مقامات افغانستان ادامه داد و این رایزنی‌ها متوقف نشد.

آمادگی برای کمک و تسهیل در گفت‌وگوها بین طرف‌های افغانستانی به منظور پیشبرد روند صلح در این کشور، اعلام آمادگی برای برگزاری دور دوم مذاکرات مربوط به ابتکار صلح، ابراز نگرانی عمیق از تحولات افغانستان، به دور بودن مردم افغانستان از نزاع و برادرکشی و این‌که مرزهای این کشور باید مرزهای صلح و امنیت باشد، این‌که ایران امنیت افغانستان را امنیت خود می‌داند و استقبال از تشکیل شورای هماهنگی و تأکید بر این‌که جغرافیای افغانستان باید همواره جغرافیای صلح بماند، از جمله مواضعی بود که در این مدت از سوی مقامات ایرانی در قبال تحولات همسایه شرقی اتخاذ شد.

پیش از تحولات اخیر در افغانستان نیز سعید خطیب‌زاده در اظهاراتی به همه کشورها توصیه کرد از اقداماتی که شائبه آن را پیش می‌آورد که می‌خواهند برای آینده افغانستان دخالتی در تصمیم گیری داشته باشند، فاصله بگیرند.

«سعید خطیب‌زاده» سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران (+) روز جمعه ۲۲ مرداد ماه با اعلام نگرانی جمهوری اسلامی ایران از تشدید خشونت‌ها در افغانستان و وضعیت مردم و بی‌جا شدگان، خواستار توجه به حفظ جان مردم و غیرنظامیان در بحبوحه شرایط جاری شد.

سخنگوی وزارت امور خارجه همچنین با توجه به تسلط طالبان بر شهر هرات، توجه جدی آنها در تامین امنیت و سلامت کامل دیپلمات‌ها و اماکن دیپلماتیک را مورد تأکید قرار داد.

استقبال از تشکیل شورای هماهنگی

پس از آنکه بعد از خروج اشرف غنی و مقامات مسئول از این کشور، شورای هماهنگی با عضویت عبدالله عبدالله، گلبدین حکمتیار و حامد کرزی تشکیل شد، محمدجواد ظریف وزیر سابق امور خارجه در همان روز (۲۴ مرداد ماه) در توئیتی درباره اوضاع افغانستان نوشت:خشونت و جنگ – همانند اشغالگری – هرگز حلال مسائل نیستند. ایران از اعلانیه حامد کرزی در خصوص تشکیل یک شورای هماهنگی توسط رهبران افغان استقبال می‌کند. امیدواریم که این ابتکار بتواند به گفت‌وگو و یک انتقال مسالمت‌آمیز در افغانستان منجر شود. ایران آماده است تا به تلاش‌های خود در جهت ایجاد صلح ادامه دهد.

وی همچنین در توئیتی فارسی در پاسخ به توئیت حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان درباره تشکیل شورای هماهنگی نوشت: خشونت و جنگ، همانند اشغال، هیچگاه راه فیصله مشکلات افغانستان نبوده‌ و نخواهد بود. ابتکار برادران در شورای هماهنگی و دیگر رهبران افغانستان می‌تواند زمینه‌ساز گفتگو و انتقال مسالمت‌آمیز به صلح پایدار باشد. جمهوری اسلامی ایران به کوشش خود برای مصالحه در افغانستان ادامه می‌دهد.

با تمامی طرف‌ها در تماسیم

سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه نیز ۲۵ مرداد ماه در نشست هفتگی با خبرنگاران عنوان کرد: ما به دقت و از نزدیک ‌تحولات را پیگیری می‌کنیم و در تماس با تمامی طرف‌ها هستیم. جمهوری اسلامی ایران ضمن ابراز نگرانی از تشدید خشونت‌ها در محیط افغانستان، همه طرف‌ها را به کاهش خشونت، حفظ آرامش و تلاش برای دستیابی به راه‌حل‌های صلح‌آمیز از طریق گفت‌وگو دعوت می‌کند.

مصون ماندن جان، مال و ناموس تمام افراد به ویژه غیرنظامیان، لزوم سلامت دیپلمات‌ها و تامین امنیت اماکن دیپلماتیک، توجه به وضعیت بی جاشدگان و استقبال از انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از طریق شورای راهبری متشکل از رهبران بزرگ و سرشناس افغانستان از جمله مواردی بود که خطیب‌زاده بر آنها تأکید کرد.

هیچ راهکار نظامی برای حل و فصل مسائل افغانستان وجود ندارد

سخنگوی دستگاه دیپلماسی اول شهریور ماه نیز در نشست هفتگی با خبرنگاران با بیان این‌که از نزدیک تحولات و رویدادها افغانستان را رصد می‌کنیم، گفت: با همه طرف‌ها در افغانستان در تماس مستمر هستیم. تاریخ افغانستان نشان می‌دهد بحران این کشور راهکار نظامی نداشته است. همانطور که اشغال راهکار صلح و ثبات در این کشور نبود، هیچ راهکار نظامی برای حل و فصل مسائل افغانستان وجود ندارد و همه گروه‌ها و احزاب سیاسی باید با پرهیز از توسل به زور از طریق مذاکره و گفت‌وگو موضوعات را حل و فصل کنند.

سخنگوی وزارت خارجه درباره به رسمیت شناختن طالبان هم گفت: اساسا در حال حاضر در آن مرحله نیستیم. اکنون در مرحله‌ای هستیم که باید تلاش کنیم که دولت فراگیر در افغانستان شکل بگیرد که اگر بازتاب دهنده تمام واقعیت‌های افغانستان و ترکیب قومی و مردمی افغانستان از اندیشه‌های مختلف باشد، می‌تواند در این مسیر حرکت کند. قطعا رفتار دولت فراگیر آتی افغانستان در حوزه عمل و تعهداتش است که می‌تواند این مسیر را تسهیل کند. این‌که ما الان بخواهیم در مورد دولت آینده افغانستان تصمیم بگیریم زود است. آن‌چه برای ما اولویت دارد جان و ناموس مردم و گفت‌وگوهای فراگیر و شکل گیری دولتی فراگیر در افغانستان است.

سفر قریشی به تهران

روز پنجشنبه چهارم شهریور ماه نیز شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان (+) بنا به درخواست خودش و پس از سفر به سه کشور آسیای مرکزی به ایران آمد و با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جدید جمهوری اسلامی ایران یک روز بعد از تصدی امیرعبداللهیان به این سمت، دیدار و به گفت‌وگو نشست.

حمایت دو کشور از صلح و ثبات در افغانستان و تشکیل دولتی فراگیر با حضور همه اقوام و گروه‌ها از دیگر موضوعات مورد گفتگوی وزرای امور خارجه ایران و پاکستان در این دیدار  بود. وزیر امور خارجه کشورمان در این دیدار از پیشنهاد طرف پاکستانی برای برگزاری نشست وزرای خارجه ۶ کشور همسایه استقبال و آمادگی کشورمان برای برگزاری این نشست در روزهای آینده در تهران را اعلام کرد.

علاوه بر این محمدابراهیم طاهریان فرد نماینده ویژه ایران در امور افغانستان با همتای پاکستانی که در سفر قریشی به تهران او را همراهی می‌کرد دیدار کرد و همچنین با رهبران و شخصیت‌های افغانستان درباره تحولات این کشور به رایزنی پرداخت.

افغانستان محور رایزنی‌های وزیر خارجه

موضوع افغانستان و تحولات این کشور هم در این مدت از جمله محورهای مورد گفت‌وگوی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با تعدادی از همتایانش بود از جمله رایزنی با «سرگئی لاوروف» و «وانگ یی» وزرای خارجه روسیه و چین. همچنین در گفت‌وگوی تلفنی «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و برخی از همتایان اروپایی با وزیر امور خارجه ایران درباره افغانستان بحث و تبادل نظر شد.

مردم افغانستان هستند که باید خودشان برای آینده تصمیم بگیرند

وزیر امور خارجه کشورمان در گفت‌وگوی تلفنی بورل راه‌حل افغانستان را تشکیل دولت فراگیر که بازتاب دهنده ترکیب قومی و جمعیتی این‌کشور باشد، برشمرد و افزود: مردم افغانستان هستند که باید خودشان برای آینده تصمیم بگیرند. جمهوری اسلامی ایران میزبان بیش از سه و نیم‌ میلیون از اتباع افغانستان در ایران است، اما موج جدید مهاجران‌ افغانستانی یک موضوع جدی است که لازم است کشورهای دیگر و سازمان‌های بین‌المللی مساعدت‌های لازم را در این زمینه داشته باشند.

در تبادل نظر وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین نیز ضرورت تشکیل دولت فراگیر با مشارکت همه اقوام و گروه‌ها در افغانستان، مبارزه با تروریسم و مواد مخدر به عنوان اولویتی مهم، ارسال کمک‌های انسانی به صورت بدون وقفه و تلاش برای باز بودن‌ گذرگاه‌های مرزی تأکید شد.

سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران پنجم شهریور ماه نیز مراتب تاثر شدید خود از حوادث تروریستی چهارم شهریور ماه از جمله در فرودگاه کابل را اعلام کرد.

طالبان به عنوان یک گروه قطعا بخشی از آینده افغانستان است

سخنگوی وزارت خارجه هشتم شهریور ماه در نشست هفتگی با خبرنگاران در پاسخ به پرسشی مبنی بر این‌که آیا با توجه به فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری، ایران طالبان را به رسمیت می‌شناسد؟ اظهار داشت: آن‌چه مقام معظم رهبری فرمودند سیاست‌های قطعی جمهوری اسلامی ایران در مورد افغانستان در ۴۰ سال گذشته بوده است. همواره در کنار مردم افغانستان بودیم و اولویت ما همواره تامین صلح و ثبات و پیشرفت جامعه افغانستان بوده است. افغانستان همسایه عزیز ماست.

وی بیان کرد: آن‌چه ما فکر می‌کنیم برای افغانستان صلح و ثبات دائمی برای افغانستان می‌آورد تشکیل یک دولت فراگیر در این کشور است که بازتاب دهنده ترکیب قومیتی و جمعیتی افغانستان است. در این مسیر مسئولیت پذیری دولت آتی افغانستان و عمل به تعهدات قطعی آن می‌تواند کمک و ما منتظر می‌مانیم که در عمل تشکیل دولت فراگیر و تعهد آن دولت به اجرای مسئولیت‌هایش را مشاهده کنیم و بر آن اساس جمهوری اسلامی ایران و جامعه بین‌الملل تصمیمات خودش را اتخاذ خواهد کرد.

خطیب‌زاده همچنین گفت: طالبان به عنوان یک گروه قطعا بخشی از آینده افغانستان است. تاکنون هم جمهوری اسلامی ایران سیاست تداوم داری را در این خصوص داشته که گفت‌وگوهای بین الافغانی را تسهیل کند و ما آمادگی خود را برای برگزاری دور دوم ابتکار تهران اعلام کردیم و منوط به این است که همه گروه‌ها بتوانند در آن شرکت داشته باشند.

ما از یک افغانستان امن و پایدار و افغانستانی که با همسایگانش در صلح و ثبات زندگی کند و افغانستانی که مردمش در تعیین سرنوشت خود نقش داشته باشند حمایت می‌کنیم

حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه نیز هشتم شهریور ماه (+) در نخستین گفت‌وگوی تلویزیونی پس از تصدی این سمت درباره افغانستان اظهار داشت: ما از افغانستانی حمایت می‌کنیم که نظر مردم افغانستان نسبت به تعیین سرنوشتشان در این کشور دیده شود و در این مقطع آن‌چه مهم است این است که دولت فراگیر با مشارکت همه اقوام افغان، راهکار سیاسی منحصر به فرد برای برون رفت از مشکلات افغانستان است.

امیرعبداللهیان ادامه داد: در موضوع افغانستان، اگر بیگانگان دست از سر افغانستان بردارند رهبران افغانستان و رهبران همه اقوام و احزاب و گروه‌های افغانستانی از چنان قابلیتی برخوردارند که خودشان درباره آینده کشورشان تصمیم بگیرند. ما از یک افغانستان امن و پایدار و افغانستانی که با همسایگانش در صلح و ثبات زندگی کند و افغانستانی که مردمش در تعیین سرنوشت خود نقش داشته باشند حمایت می‌کنیم.

در تماس تلفنی وزیر خارجه پاکستان با امیرعبداللهیان و در پی رایزنی‌های چند روز اخیر با وزرای خارجه روسیه و چین توافق شد اجلاس همسایگان افغانستان در سطح نماینده‌های ویژه و همچنین وزرای خارجه طی چند روز آینده به صورت مجازی برگزار شود. در همین راستا نشست نماینده‌های ویژه روز یکشنبه ۱۴ شهریور ماه به صورت مجازی برگزار و مقرر شد نشست مجازی وزرای خارجه نیز چهارشنبه ۱۷ شهریور ماه برگزار شود.

امنیت افغانستان امنیت ماست

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور نیز ۱۳ شهریور ماه (+) در گفت‌وگویی تلویزیونی در مورد موضوع افغانستان اظهار داشت: افغانستان با ظلم آمریکایی‌ها جراحت بزرگی برداشته است. امروز مجامع بین‌المللی اعلام می‌کنند بیش از ۳۰ هزار کودک افغانستانی دچار مجروحیت شده‌اند. امروز ۳ میلیون افغانستانی در ایران مهمان هستند که دچار آسیب شده‌اند. حضور آمریکایی‌ها موجب تضییع حقوق بسیاری از افغانستانی‌ها شده است. راهکار افغانستان این است که دولتی در افغانستان حاکم شود که با رای و اراده مردم افغانستان باشد ما از دولتی که برخاسته از مردم افغانستان باشد حمایت می‌کنیم. امنیت افغانستان امنیت ماست و اولویت ما ارتباط با همسایگان است. با بیش از ۵۰ مسئول کشورهای مختلف ارتباط و گفتگو داشته‌ام و این تعامل ادامه خواهد داشت. دولت های دیگر اجازه دهند مردم افغانستان برای خودشان تصمیم بگیرند.

یکشنبه شب ۱۴ شهریور ماه نیز «عبدالله عبدالله» رئیس شورای عالی مصالحه افغانستان (+) با امیرعبداللهیان تلفنی گفت‌وگو و خواستار ارسال کمک‌های انساندوستانه ایران به افغانستان شد. همچنین دو طرف تأکید کردند که این‌ مردم افغانستان هستند که باید درباره آینده کشورشان تصمیم بگیرند. علاوه بر این، «محمد حنیف اتمر» وزیر خارجه افغانستان نیز پیامی به همتای ایرانی خود فرستاد.

حملات به پنجشیر به اشد وجه محکوم است

خطیب‌زاده سخنگوی دستگاه دیپلماسی دوشنبه ۱۵ شهریور ماه نیز در نشست هفتگی با خبرنگاران در پاسخ به سؤالی درباره دخالت نظامی پاکستان در تحولات افغانستان و حملات یکشنبه شب در پنجشیر نیز اظهار داشت: اخباری که از پنجشیر می‌رسد، اخبار نگران کننده‌ای است. حملات دیشب به اشد وجه محکوم است. شهادت رهبران افغانستانی مایه تاسف و تأثر عمیق است.

وی با بیان این‌که دخالت خارجی را در دست بررسی داریم و باید حتما بررسی شود، اظهار داشت: تاریخ افغانستان نشان داده مداخله خارجی اعم از مستقیم و غیرمستقیم نتیجه‌ای جز شکست برای نیروی متجاوز نداشته و مردم افغانستان استقلال طلب و غیوری هستند و قطعا هرگونه مداخله خارجی محکوم است.

به گفته خطیب‌زاده موضوع پنجشیر باید از طریق گفت‌وگو و با وساطت و حضور تمامی بزرگان افغانستان حل شود.

این دیپلمات ارشد کشورمان تصریح کرد: هیچ طرفی نباید اجازه دهد این مسیر به برادرکشی ختم شود. طالبان هم به تعهدات خودش ذیل حقوق بین‌الملل و به تعهدات خودش هر آنچه گفته، پایبند باشد. گرسنگی دادن به مردم پنجشیر و محاصره منطقه پنجشیر و قطع آب و برق این منطقه آنچنان که به ما گزارش داده شده، مایه نگرانی است. حقوق بشردوستانه ذیل حقوق بین‌الملل باید رعایت شود. جمهوری اسلامی ایران تمامی مساعی و همت خودش را به کار می‌گیرد که به پایان آلام مردم افغانستان و تشکیل دولت فراگیر در افغانستان که بازتاب دهنده ترکیب قومیتی و جمعیتی این کشور باشد، کمک کند.

سخنگوی دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: طرح ایران برای گفت‌وگوهای فراگیر در افغانستان یک دور آن برگزار شده و آمادگی داشتیم یک دور دیگر هم برگزار کنیم. پنجشیر تنها راه‌حل سیاسی دارد و محاصره پنجشیر به هیچ وجه از نظر حقوق بین‌الملل و حقوق بشردوستانه قابل پذیرش نیست. می‌خواهیم جلوی برادرکشی گرفته شود و هر نوع دخالت خارجی را محکوم و از تمام توان خود استفاده می‌کنیم. دوستانی که خطای راهبردی می‌کنند متوجه شوند جغرافیای افغانستان جغرافیای مردمی است که برای بیرون راندن نیروهای خارجی جنگیده‌اند. (اینجا بخوانید)

آخرین اظهارنظر درباره افغانستان از سوی حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در نشست روز دوشنبه ۱۵ شهریور ماه در جمع سفرا و روسای نمایندگی‌های سیاسی خارجی و همچنین روسای سازمان‌های بین‌المللی مقیم ایران عنوان شد.

وی ضمن اشاره به ارتباط با همه طرف‌ها در این کشور، بر تشکیل دولتی فراگیر با مشارکت همه اقوام در افغانستان تأکید کرد.

امیرعبداللهیان ضمن ابراز نگرانی از تحولات این کشور و نیز رشد تروریسم و قاچاق مواد مخدر تصریح کرد:ارسال کمک‌های بشر دوستانه از اولویت‌های مورد توجه ما بوده و علی رغم شرایط سخت موجود، تلاش کرده‌ایم گذرگاه های مرزی ما برای ارسال کمک‌ها و مبادلات تجاری باز بماند.

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، در روزهای گذشته و بعد از سلطه طالبان بر کشور افغانستان و فرار رئیس جمهور این کشور، برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در فضای مجازی خواستار ورود ایران به صحنه افغانستان و جنگ با طالبان شدند؛ دستاویز آنها برای این کار حضور مخالفان طالبان در استان پنجشیر و تشکیل مقاومت دوم بود؛ حال آنکه تجربه نشان داده است که سیاست ایران در مسائل این‌چنینی اتخاذ معقول‌ترین تصمیم با رعایت واقعیات میدان، حمایت از مردم آن از کشور از جمله افغانستان و حفظ منافع ملی است.

صرف‌نظر از اینکه “جمهوری اسلامی با توجه به همسایگی با افغانستان باید چه اقدامی انجام دهد و آیا تصمیمات اتخاذشده تاکنون قابل دفاع است یا خیر؟ ” که به آن طی گزارش‌های آتی بیشتر خواهیم پرداخت، امّا در این مطلب به موضوع مشورتها و یا مواضع معمول اصلاح‌طلبان طی سالها و دهه‌های گذشته خواهیم پرداخت، این‌که؛ آیا اساساً این گروه مبنا و عقلانیتی در توصیه‌های سیاست خارجی خود، به‌ویژه آنجا که مسائلی مشابه امروز افغانستان مطرح است، دارند و یا همیشه از یک تناقض و بی‌مبنایی رنج برده‌اند؟ تجربه سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد که آنها همواره تلاش داشتند با تصمیمات نظام در عرصه بین‌الملل مخالفت کنند، مخالفت‌هایی که اگر در مقاطعی مورد توجه مسئولان نظام قرار می‌گرفت مشخص نبود که چه بر سر منافع ملی و تمامیت ارضی می‌آمد.

برای مثال دهه هفتاد را می‌توان اوج خطاهای محاسباتی اصلاح‌طلبان در مقوله جنگ و صلح و به‌خطر افتادن امنیت کشور دانست، از درخواست همکاری با صدام در حمله به کویت تا درخواست جنگ با طالبان در زمان تصرف این کشور به‌دست این گروه و تا درخواست همکاری با طالبان در زمان حمله آمریکا به این کشور در سال ۲۰۰۱ از جمله مواردی است که نادرستی تحلیل‌های اصلاح‌طلبان در بزنگاه‌ها را مشخص می‌کند.

اما شاید اولین نمونه از این دست اظهارنظرات که خلاف منافع ملی و واقعیات صحنه کشور و بین‌الملل بود، به دهه شصت و تلاش نهضت آزادی ـ هم‌موضع امروز دیگر اصلاح‌طلبان ـ برای پایان دادن به جنگ برگردد، همان زمان‌ها مهندس بازرگان رئیس دولت موقت در نامه‌ای سال ۶۲ به امام خمینی می‌نویسد “نظر ما تغییر کلی سیاست جنگی و برنامه، از نفی به اثبات و از تخریب و تجاوز به امنیت و دفاع است و استقبال از صلح شرافتمندانه و از سازندگی و استقلال و آزادی. “

این نامه در حالی نوشته می‌شد که ایران بعد از فتح خرمشهر مصمم به ادامه عملیات‌ها و آزادکردن سایر مناطق بود اما نهضت آزادی با بیانیه دادن و نامه‌نگاری‌های به‌ظاهر دلسوزانه و بدون توجه به خانواده‌هایی که جوانانشان را برای دفاع از مرزها می‌فرستادند، خواستار پایان جنگ بودند. این نامه‌نگاری‌ها و بیانیه‌دادن‌ها تا اردیبهشت ۶۷ ادامه پیدا کرد. در یکی از این بیانیه‌ها نهضت آزادی، ایثار شهدای جنگ تحمیلی را «عملیات فداکارانه‌ای به‌سود اسرائیل و ابرقدرت‌ها» می‌خواند!

۲ ـ درخواست همکاری با صدام!
اصلاح‌طلبان امروز که مولودِ جریان چپ در دهه شصت به‌رهبری مجمع روحانیون مبارز هستند، با شعار مبارزه با اسلام آمریکایی و ادعای شاگردی حضرت امام توانستند اکثریت مجلس سوم را از آن خود کنند، بااین‌حال در نیمه دوم این مجلس در سال ۶۹ و زمانی که صدام حسین بعد از ناکامی در جنگ با ایران، عزم تصرف کویت را کرد، ندای حمایت از صدام را سر دادند.

با تصرف خاک کویت توسط صدام، ایالات متحده به‌همراه ائتلافی از کشورهای عربی و غربی به عراق حمله کرد که به جنگ اول خلیج فارس معروف شد؛ همین زمان بود که ناگهان گروهی در مجلس سوم خواستار حمایت از صدام شدند. مرحوم شیخ صادق خلخالی از طرفداران کمک به صدام در جنگ اول خلیج فارس، معتقد بود “جنگ ما با عراق یک مسئله است و اینجا سرنوشت اسلام مطرح است”!!

وی با بیان اینکه “این جنگ یک جنگ صلیبی علیه مسلمان‌ها است” با خطاب قرار دادن رهبر انقلاب می‌گوید “ای آیت‌الله، رهبر عالی‌قدر زمان، آقای خامنه‌ای، «سلّمکم الله تعالی»، دستور بفرمایید، همان‌طور که گفتید جهاد است، کشته شدن در راه اسلام است… ما باید در اینجا آمریکا و بوش و فهد و دولت‌های انگلی مانند حسنی مبارک و اوزال را در سنگرها به‌نابودی بکشانیم، غرق خون کنیم تا این‌ها بدانند حریم اسلام حریم بزرگی است…”.

اما آتشین‌ترین نطق آن زمان متعلق به مرحوم سید علی‌اکبر محتشمی‌پور بود که صدام را به «خالدبن ولید» جنگ‌های صدر اسلام تشبیه کرد “مسلمانان جهان با پذیرش رهبری اسلامی ایران توقع دارند پرچمداری جهاد و مبارزه با آمریکا در دست ایران و انقلاب ایران باشد. حوادث و بحران اخیر یادآور رویارویی و صف‌آرایی خالدبن ‌ولید در برابر ابرقدرت‌های صدر اسلام است. او که عمری در صف کفر، شمشیر به‌روی پیامبر(ص) و مسلمانان کشید، ولی در ‌نهایت فاتح بزرگی برای مسلمانان گشت. امروز دنیای کفر در مقابل ملت مسلمان عراق و فلسطین به‌عنوان خاکریز اول قرار گرفته است و به‌یقین خاکریز بعدی، انقلاب و ملت مسلمان ایران است…”.

شورای‌عالی امنیت ملی ۲۹ دی ماه ۶۹ در حضور رهبر معظم انقلاب تشکیل جلسه داد. در این جلسه که با حضور ریاست شورای‌عالی امنیت ملی و سایر اعضای این شورا و مشاورین و فرماندهان عالی نظامی برگزار شد، ‌ بررسی جامعی از اوضاع متشنج منطقه به‌عمل آمد و سیاست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر بی‌طرفی در درگیری مورد تأیید قرار گرفت.
 
مرحوم شیخ صادق خلخالی از بنیانگذاران جناح چپ (اصلاحات) در کشور در مجلس سوم خواستار کمک ایران به صدام در جریان جنگ اول خلیج فارس شد

آیت‌الله خامنه‌ای چند روز بعد نیز در سخنانی با انتقاد از مواضع عده‌ای که می‌گویند “باید به‌کمک صدام رفت”، فرمودند “ما هرگز به‌نفع چپ، با راست دشمنی پیدا نمی‌کردیم؛ به‌نفع راست هم با چپ دشمنی پیدا نمی‌کردیم. دو اردوگاه و دو جناح‌اند که به‌خاطر اهداف غلط و غیرالهی و نامقدس ــ از نظر ما و از نظر همهٔ انسان‌های واقع‌بین ــ با هم می‌جنگند. جمهوری اسلامی، هر دو جناح را رد می‌کند؛ چون در هر دو طرف، انگیزه‌ها مادی است و به همین دلیل هم با یکدیگر تعارض پیدا کرده‌اند، آن‌ها به‌دلیل مادی بودن، با هم تعارض پیدا کرده‌اند، این‌طور نیست که یکی الهی و یکی هم مادی است، جنگ اسلام و کفر نیست، این، موضع ملت ایران ماست”.

با توجه به اینکه تنها ۲ سال از پایان جنگ می‌گذشت و اسرای زیادی در دست رژیم بعث بودند و طعم تلخ تجاوز صدام به خاک ایران همچنان حس می‌شد این مواضع جناح چپ موجب تنفر و انزجار مردم از آنها شد و نتیجه مواضع غلط، افراطی و دور از تعقل طیف خالدبن ولید در دفاع از صدام حسین موجب شد در انتخابات مجلس چهارم با شکست سنگینی روبه‌رو شوند.

۳ـ از جنگ با طالبان تا جنگ برای طالبان!
سال ۹۸ مناظره مکتوبی میان عباس سلیمی‌نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران و محسن امین‌زاده معاون وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات منتشر شد. این مناظره مکتوب بازخوانی یکی از کمتر گفته‌شده‌های دهه هفتاد و ماجرای درخواست بخشی از اصلاح‌طلبان برای حمله به افغانستان در زمان تصرف این کشور از سوی این گروه و عقب‌نشینی نیروهای ائتلاف شمال به‌رهبری احمد شاه مسعود بود که متن این مناظره‌های مکتوب را می‌توانید اینجا بخوانید.

ماجرا از این قرار بود که در جریان مسلط شدن طالبان بر افغانستان عواملی به کنسولگری ایران در مزارشریف وارد شدند و دیپلمات‌های ایرانی را به شهادت رساندند. جناح دوم خرداد در شورای‌عالی امنیت ملی کشور جنگ با طالبان را به‌تصویب رساند.

آن زمان نیز به‌رغم اصرار اعضای شورای‌عالی امنیت ملی که اکثراً کارگزاران دولت هستند، تدبیر رهبری مانع از ورود ایران به باتلاق جنگ افغانستان شد. سید حسین موسویان رئیس وقت کمیته سیاست خارجی شورای‌عالی امنیت ملی در گفت‌وگویی با روزنامه همشهری به‌تاریخ ۲ شهریور سال ۹۸، چنین می‌گوید: «آن زمان بحث‌های خیلی فشرده‌ای در دبیرخانه شورای امنیت داشتیم. عجیب این بود که اکثر دستگاه‌ها نظرشان این بود که ارتش ما باید برای انتقام از طالبان وارد خاک افغانستان شده و طالبان را تعقیب کند… موضوع به شورای‌عالی امنیت ملی رفت.

در آن‌جا هم اکثریت رأی به حمله نظامی دادند… معمولاً دأب (روش) آقا حداقل بر اساس تجربه ۸ساله‌ای که خودم از نزدیک داشتم این نبود که مصوبات شورای‌عالی امنیت ملی را وتو کند، خیلی وقت‌ها هم نظر موافق نداشتند اما اگر نظر اکثریت بود اجازه می‌دادند نظر اکثریت اجرا شود، ضمن این‌که ملاحظه خود را هم می‌نوشتند، این یکی از موارد نادری بود که با حمله نظامی به افغانستان برای جنگ با طالبان مخالفت و مصوبه را وتو کردند».

علی ربیعی مسئول اجرایی وقت دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی نیز در گفت‌وگویی با برنامه «دستخط»، به علاقه برخی اعضای شورای‌عالی امنیت ملی به جنگ اشاره می‌کند و می‌گوید “یک دیدگاه این بود که باید به افغانستان کمک کنیم و به نیروهای احمد شاه مسعود یا جاهای دیگر کمک کنیم که این‌ها بتوانند بازپس‌گیری کنند و لازمه این بود که بخش‌های حمایتی در داخل خاک هم صورت گیرد ولی من یاد دارم که وقتی جمع‌بندی‌ها رفت تصمیم بسیار هوشمندانه‌ای بود که ابلاغ شد ما وارد این باتلاق نخواهیم شد. بله، من ساعت ۱ یا ۲ نصف‌شب بود، جمع‌بندی را امضا کردم و فرستادم و صبح زود سر کار آمدم، نماز خواندم و به سر کار رفتم. ۷ صبح نامه روی میز من بود، ظاهراً (ساعت) ‌۵ نوشته شده بود که «ما وارد این دام نمی‌شویم» “.

ابوالفضل ظهره‌وند سفیر اسبق ایران در افغانستان سال گذشته در گفت‌وگویی با تسنیم، درباره موضع برخی در وزارت امور خارجه چنین می‌گوید: «تحلیل ما این بود که آمریکایی‌ها به‌دنبال این هستند که ما را با طالبان درگیر کنند؛ در آن مقطع دریافت بنده این بود که ایران متقاعد شده که نباید درگیر شود اما طیفی بودند که این درگیری را به‌انگیزه‌های مختلف می‌خواستند. در آن مقطع حضرت آقا به‌عنوان فرمانده‌کل قوا به این نظر رسیدند که درگیری به‌صلاح نیست و در نهایت ایشان بودند که جلوی درگیری را گرفتند».

۴ ـ طالبان گروه جهادی است؛ همکاری کنید!
اصلاح‌طلبان اگرچه در اوایل دولت خاتمی درخواست داشتند که ایران از مرز شرقی وارد خاک افغانستان شود و این جنگ با درایت رهبر انقلاب به وقوع نپیوست اما دقیقاً در سال ۸۰ و بعد از حمله ائتلاف غربی به‌رهبری آمریکا، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از احزاب اصلی این جریان به‌رهبری بهزاد نبوی، خواستار همکاری با طالبان و اعمال نفوذ بر ائتلاف شمال (دولت قانونی افغانستان به‌ریاست برهان‌الدین ربانی) بودند.

باید توجه داشت که این بیانیه دقیقاً در مقطعی بود که اصلاح‌طلبان با عبور از شعارهای جناح چپ دهه شصت و اوایل دهه هفتاد دچار دگردیسی شده بودند و سیاست تنش‌زدایی را در روابط خارجی شعار می‌دادند و مشخص می‌شود خطاهای راهبردی آنها صرفاً شامل آن دوران نمی‌شود.

سازمان مجاهدین انقلاب وزارت امور خارجه دولت خاتمی را مورد مؤاخذه قرار می‌دهد که چرا از ائتلاف شمال حمایت و علیه طالبان موضع‌گیری می‌کنند و بی‌طرفی را نقض می‌کنند!

در بخشی از این بیانیه طولانی آمده است: «باید پرسید تصریحات علنی مقامات بلندپایه و رسمی کشور علیه طالبان، تلاش دیپلماتیک و مشارکت برای تشکیل دولتی جدید در افغانستان، اظهارات وزیر امور خارجه مبنی بر عدم موافقت جمهوری اسلامی ایران با حضور طالبان در دولت آینده افغانستان، حمایت از جبهه ائتلاف شمال علیه طالبان با کدام‌یک از اصول بی‌طرفی حتی از نوع فعال آن انطباق دارد؟

…حمایت از جبهه ائتلاف شمال که با پشتیبانی زمینی و هوایی نیروهای آمریکایی و انگلیسی در یک جنگ داخلی علیه طالبان می‌جنگد و جبهه اسلامی و جمهوری اسلامی ایران را در افکار عمومی مسلمانان جهان کاملاً مخدوش خواهد ساخت و اعتبار و وجاهتی که انقلاب اسلامی طی ۲۲ سال گذشته برای ایران به‌عنوان کشوری که منادی وحدت و حل مناقشات داخلی کشورها در چارچوب منافع ملی بدون دخالت قدرتهای خارجی بوده است، کاملاً از بین خواهد برد. (!)

…جمهوری اسلامی‌ می‌باید تشکیل دولت ملی افغانستان با مشارکت کلیه گروههای جهادی افغانستان از جمله طالبان را محور تلاشهای دیپلماتیک خود قرار دهد… ایران باید از نفوذ خود بر جبهه ائتلاف شمال استفاده کرده و رسماً از این جبهه بخواهد ضمن محکوم کردن جنگ و تجاوز خارجی، آمادگی خود را برای مذاکره به‌منظور تشکیل یک دولت ملی و فراگیر در افغانستان اعلام کند. ایران همچنین می‌تواند از شرایط موجود، طی تماس با طالبان، از این گروه بخواهد ضمن پذیرش گفت‌وگو با جبهه ائتلاف شمال برای تشکیل دولت ملی، آمادگی خود را برای همکاری جهت مبارزه و شناسایی تروریسم اعلام کند.»
 
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که برخی اعضای ارشد آن مانند محسن آرمین و بهزاد نبوی نمایندگان وقت مجلس بودند، در بیانیه‌ای ۵ روز قبل از سقوط کامل دولت طالبان در سال ۸۰، خواستار همکاری جمهوری اسلامی با این گروه شدند!

بهزاد نبوی که آن زمان ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه مجلس را عهده‌دار بود در بیانیه حزب متبوعش طالبان را گروهی جهادی خوانده خواستار همکاری با طالبان شد، ۵ روز بعد از انتشار این بیانیه، با سقوط کابل، سلطه این گروه بر افغانستان پایان یافت و بحث‌های مربوط به افغانستانِ بعد از طالبان و ترکیب دولت آینده این کشور آغاز شده بود!

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که برخی اعضای ارشد آن مانند محسن آرمین و بهزاد نبوی نمایندگان وقت مجلس بودند، در بیانیه‌ای ۵ روز قبل از سقوط کامل دولت طالبان در سال ۸۰، خواستار همکاری جمهوری اسلامی با این گروه شدند!

۵ـ با داعش مذاکره کنید!
خطای اصلاح‌طلبان در تحلیل شرایط منطقه و استراتژی جمهوری اسلامی در سیاست خارجه به سالهای دور مرتبط نمی‌شود بلکه آنها در سالهای اخیر نیز تئوری‌هایی داشتند که اگر مبنای تصمیم‌گیری قرار می‌گرفت، ممکن بود منافع ملی را به پرتگاه ببرد، برای مثال، همان‌طور که در سال ۸۰ آنها خواستار همکاری با طالبان شدند، در ماجرای جنگ سوریه نیز سعی در مهار گروه تروریستی داعش از طریق مذاکره داشتند! در حقیقت آنجا که نیاز به جنگ بود، دم از صلح می‌زدند و آنجا که باید راه‌حل گفت‌وگو و عدم تنش مبنا باشد، کشور را به‌سمت جنگ سوق می‌دادند،

برای مثال مصطفی تاج‌زاده از چهره‌های رادیکال جریان اصلاحات آبان ۹۵ در گفت‌وگو با مجله روبه‌رو خواستار مذاکره با داعش شده مدعی بود نمی‌توان به‌طریق نظامی بر داعش غلبه کرد بلکه باید اسد با آنها به مذاکره بنشیند: “مثل برجام رفتار کنیم، با قدرت‌ها بنشینیم و به توافق برسیم که این داستان، فاتح نظامی ‌ندارد. اسد نمی‌تواند مخالفان مسلح خود را نابود کند. آنها نیز نمی‌توانند اسد را به‌زیر بکشند، پس باید مذاکره کنند که چگونه می‌توانند به توافقی برسند که حداقل خواست‌های همه را پوشش دهد… داعش یک فکر و گرایش است و حالاحالاها خواهد بود…”.

آبان سال ۹۶ حکومت داعش از طریق نظامی به پایان رسید و حکومت بشار اسد نیز در سوریه تثبیت شد و کشورهای عربی مجبور شدند سفارتخانه‌های خود را در سوریه بازگشایی کنند؛ اما برجام که تاج‌زاده می‌خواست مبنای حل معادلات سوریه قرار بگیرد، اردیبهشت ۹۶ با خروج آمریکا و در ماه‌های پس از آن با تن‌دادن اروپا به تحریم‌های آمریکا علیه ایران عملاً سالبه به‌انتفاع موضوع شد!

این ایده‌ها البته از زبان غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران هم مطرح شده بود و خواستار توقف حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه و حل‌وفصل گسترش تکفیری‌ها از طریق دیپلماسی شده بود! او در سخنرانی در اصفهان در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری گفته بود «آقاجان، ما هم دلمان می‌خواهد در سوریه و لبنان و یمن و همه این‌جا صلح برقرار شود، دفاع از مظلوم شود، شیعیان آن‌جا تقویت بشوند ولی، آیا این کار فقط با پول دادن و اسلحه خریدن و کشتن و زدن این‌ها حاصل می‌شود؟ این دولت با غیرت دینی می‌گوید که “بذارید ما از توان دیپلماسی برای حل مسائل منطقه استفاده کنیم”. توان دیپلماسی بزرگان دیپلماسی که شش تا ابرقدرت را جلوی خودش بنشاند و بزرگ‌ترین مسئله تحریم که شورای امنیت بوده را حل بکنه می‌تواند با توان دیپلماسی بیاید این مسائل را حل کند. مگر ما این جوان‌های عزیز را از سر راه آوردیم همین‌طوری بفرستیم تا شهید شوند. ما دلمان می‌سوزه که جوان‌هایمان چرا باید شهید بشوند. چرا مردم باید کشته بشوند».