طالبان

زارعی: ایران همواره از گفت‌وگو میان اقوام افغانستان حمایت می‌کند/ اسداللهی: خروج آمریکا از منطقه اقدامی «مثبت» است

زارعی: ایران همواره از گفت‌وگو میان اقوام افغانستان حمایت می‌کند/ اسداللهی: خروج آمریکا از منطقه اقدامی «مثبت» است


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، نشست تخصصی و تحلیلی با عنوان «خیزش مجدد طالبان؛ افق و تاثیرات سیاسی-امنیتی آن برای ما» امروز دوشنبه، ۱۴ تیرماه ۱۴۰۰، در موسسه اندیشه سازان نور در تهران برگزار شد.

این نشست به تحولات اخیر در افغانستان و قدرت‌گیری مجدد طالبان پرداخت و در آن کارشناسان مسائل منطقه دیدگاه‌های خود در این ارتباط را عنوان کردند.

اسداللهی:خروج آمریکا از افغانستان یک شکست کامل است

در ابتدای این نشست دکتر مسعود اسداللهی کارشناس مسائل بین‌الملل، به موضوع خروج آمریکا از افغانستان پرداخت و این خروج را بسیار بی سر وصدا و بدون پوشش رسانه‌ای عنوان کرد که حتی رسانه‌های آمریکایی نیز موضوع و ابعاد خروج آمریکا از افغانستان را پوشش ندادند، چون خروج آمریکا از افغانستان به مانند خروج مفتضحانه آمریکا از ویتنام است.

اسداللهی گفت: در ویتنام صحنه خفت باری برای آمریکا ثبت شد و حال در افغانستان نیز برای این که چنین صحنه‌هایی تکرار نشود، آمریکا از پوشش رسانه‌ای خروج از افغانستان خودداری کرده است. در واقع خروج آمریکا از افغانستان یک شکست کامل است و باید توجه کرد که چرا آمریکا پس از ۲۰ سال دچار این شکست شد؟

وی ادامه داد: با هدف بررسی این موضوع باید نگاهی تاریخی به موضوع حضور نیروهای خارجی در افغانستان پرداخت، چون در قرن نوزدهم نیز انگلیس از پس مردم افغانستان برنیامدند و شسکت خوردند و پس از انگلیس نیز اتحاد جماهیر  شوروی در قرن بیستم در افغانستان شکست خورد و پس از ۱۰ سال خارج شد و حال در قرن بیست و یکم شاهد شکست آمریکا پس از بیست سال حضور در افغانستان هستیم.

اسداللهی شکست انگلیس در افغانستان را مقدمه فروپاشی امپراطوری بریتانیا دانست و افزود:  باید توجه داشت شکست انگلیس در افغانستان مقدمه فروپاشی امپراطوری بریتانیا شد و به گفته بسیاری از تحلیلگران خروج شوروی از افغانستان فروپاشی شوروی را  تسریع کرد و حال خروج و شکست آمریکا از افغانستان مقدمه افول ابرقدرت آمریکا و ناتو است.

فرهنگ سلطه ناپذیری مردم افغانستان

اسداللهی درباره علت شکست  قدرت‌های جهانی در افغانستان تاکید کرد: شرایط جغرافیایی افغانستان باعث می شود که قدرت‌های کلاسیک نظامی نتوانند در این کشور سلطه پیدا کنند. موضوع دیگر فرهنگ سلطه ناپذیری مردم افغانستان باعث شده طی سه قرن گذشته قدرت‌های خارجی نتوانند در این کشور سیطره پیدا کنند و در نهایت بافت روستایی و اجتماعی افغانستان باعث شکست بیگانگان در افغانستان می‌شود.

هیچ تحول و توسعه اجتماعی و  اقتصادی در افغانستان صورت نگرفت

تحلیلگر منطقه با اشاره به حضور نظامی آمریکا در منطقه و افغانستان گفت: در عین حال حضور خود آمریکا نیز نتیجه ای در افغانستان نداشت. چون آمریکایی‌ها هرجا وارد می شوند، صرفا بدنبال سیطره نظامی هستند و هزینه بسیاری نیز در این کشورها می‌کنند، اما این هزینه‌ها برای پیشرفت آن جامعه نیست و برای نظامی‌گری است. ترامپ هم گفته بود که در عراق ۷ تریلیون  دلار هزینه کرد و اگر  از این میزان کمی هم صرف رشد و توسعه در این کشورها می‌کردند، می توانستند بسیاری از مسائل افغانستان را تغییر دهند که دیگر طالبان به قدرت برنگردند.

اما ما می‌بینیم که هیچ تحول و توسعه اجتماعی و  اقتصادی در افغانستان صورت نگرفت و برعکس بسیاری از زیرساخت‌های عراق و افغانستان در لشکرکشی‌های آمریکا نابود شد و آمریکا جامعه‌ای ویران را برجای می‌گذراند، از جمله در عراق که در حال  حاضر با وجود منابع انرژی هنوز برق ندارد. لذا آمریکا فقط بدنبال سیطره امنیتی هستند، بویژه درباره افغانستان و آمریکا تلاش داشت تا افغانستان را مرکز و قطب افراطی‌گری کند تا  این کشور تبدیل به یک قطب بحران در منطقه برای ایران، چین و روسیه شود.

تقویت افراط گرایی در افغانستان،   به ضرر آمریکا و ناتو شد

اسداللهی در ادامه افزود: در حال حاضر حتی هند هم نگران تحولات افغانستان است. با این حال تقویت افراط گرایی در افغانستان،   به ضرر آمریکا و ناتو شد چون می‌توان افراط گرایی را تولید کرد، اما آن را نمی‌توان کنترل کرد. در عین حال هدف جمهوری اسلامی ایران جلوگیری از حضور بیگانگان در افغانستان بوده است و از پیش از انقلاب اسلامی بدلیل حضور بیگانگان مسابقه تسلیحاتی در خلیج فارس شروع شد و این موضوع باعث تنش زایی در منطقه شد.

خروج آمریکا از منطقه اقدامی «مثبت» است

این کارشناس منطقه با بیان اینکه «طی سال‌های گذشته نیز آمریکا تلاش داشته تا هرکدام از کشورهای منطقه را به یک کانون نفوذ علیه ایران و بحران تبدیل کنند» گفت: این اقدام زمانی امکان پذیر است که آمریکایی‌ها از سیاستمداران فاسد حمایت کنند، چون سیاستمداران فاسد برای حفظ خود به بیگانگان وابسته می شوند. براساس تجربه نیزهرگاه افراد مستقل در کشورهای منطقه به قدرت رسیده‌اند، مقابل آمریکا ایستادگی کرده است. لذا ایران از هرگونه خروج آمریکا از منطقه حمایت می‌کند.

اسداللهی با اشاره به نگرانی‌های ایران از تحولات آینده افغانستان تاکید کرد: اگرچه تهران نگرانی‌هایی درباره آینده تحولات افغانستان دارد، اما همزمان نیز طالبان ادعا دارد که با گذشته دچار تغییراتی شده و امید است که وعده‌های طالبان پس از به قدرت رسیدن احتمالی محقق شود، اما همزمان باید در نظر داشت که اگر آمریکا در منطقه حضورش ادامه یابد، چه نتایج  و تاثیراتی بر ایران دارد و بسیاری از اتفاقاتی که در ایران و برخی اقدامات تروریستی در کشور اتفاق افتاد، نتیجه همین حضور آمریکا در منطقه است. بنابراین خروج آمریکا از منطقه اقدامی مثبت است، هرچند نسبت به تحولات آتی در افغانستان نمی‌توان پیش بینی دقیقی داشت.

 زارعی: آمریکا بدنبال توطئه جدید در افغانستان برای بی‌ثباتی بیشتر است

سعدالله زارعی، مدیر موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نور نیز در ادامه به بررسی تحولات جاری در افغانستان پرداخت.

وی در ارتباط با پیشروی فعلی طالبان در افغانستان گفت: مسئله پیشروی فعلی طالبان در افغانستان، موضوع جدیدی نیست و از ۱۰ سال پیش به این سو پیشروی طالبان در افغانستان ادامه داشته که در برخی مناطق طالبان مسئولیت اداره را برعهده گرفته و در برخی دیگر دولت به صورت صوری هنوز کنترل دارد، اما کنترل واقعی در دست طالبان است، اما اتفاق اخیر آن است که آن بخش‌هایی که طالبان پیشروی کرده بود و مسئولیت اداره آن مناطق را برعهده نگرفته بود، حال مسئولیت آن را برعهده گرفته است و از سوی دیگر مناطق ازبک نشین و تاجیک نشین طی هفته‌های اخیر مورد تعرض طالبان قرار گرفته است.

زارعی درباره وضعیت درگیری ها در افغانستان گفت: از حدود ۳۶۹ فرمانداری که افغانستان دارد، در حال حضور ۱۸۳ فرمانداری در اختیار طالبان است که حدود ۵۰ درصد فرمانداری‌ها شامل می‌شود و ۱۳۶فرمانداری محل نزاع ارتش افغانستان و طالبان است و ۲۳ درصد فرمانداری‌ها نیز در اختیار کامل دولت کابل است و تحولات اخیر مربوط به ۱۳۶ فرمانداری تحت نزاع میان طالبان و دولت کابل است که  ۲۷ درصد فرمانداری‌ها را تشکیل می‌دهد.

هشدار درباره درگیری‌های طائفه‌ای در افغانستان

وی درباره درگیری های طائفه ای در افغانستان هشدار داد و تاکید کرد: موضوع خطرناک فعلی در افغانستان، اقدامات طالبان در مناطق ازبک نشین و تاجیک نشین است و این اقدامات باعث می‌شود که این تحولات نوعی درگیری طایفه‌ای را باعث شود. در واقع درگیری هایی که تاکنون در مناطق پشتون نشین میان دولت و طالبان بود، حال در مناطق شمالی تاجیک نشین و ازبک نشین به درگیری قومی و طایفه‌ای میان پشتون و ازبک و پشتون تاجیک منجر خواهد شد و این شرایط به عمق فاجعه خواهد افزود و تعداد تلفات را بالا خواهد برد و مداخلات بیرونی را باعث خواهد شد، چون کشورهای اطراف نمی‌توانند در ارتباط با این تحولات بی طرف باشند و یا سکوت کنند و به عنوان نمونه ایران نمی‌تواند نسبت به سرنوشت شیعیان بی‌تفاوت باشد، همان گونه که ترکیه نسبت به ازبک ها و یا تاجیکستان نسبت به وضعیت تاجیک‌ها نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد.

ایران همواره از گفت‌وگو میان اقوام افغانستان حمایت می‌کند

زارعی در ادامه افزود: طالبان چون احساس می ‌کنند که تنها معارض تشکیل یک دولت پشتون و امارت اسلامی، مناطق شمالی است، لذا با جبهه شمال درگیر شده تا با سیطره کامل امارت اسلامی خود را محقق کند که این موضوع از نظر ایران پذیرفته نیست، چون تهران استفاده از زور را نمی پذیرد و همواره از  گفتگو و توافق میان اقوام افغانستان حمایت کرده است و یک گروه خاص قومی نمی‌تواند قانون اساسی محوری در افغانستان را پس بزند و قانون قوم مدار مورد نظر خود را به افغانستان تحمیل کند، چون این موضوع باعث بحران انسانی در افغانستان خواهد شد.

لذا موضع جمهوری اسلامی ایران این است که می‌بایست نزاع و جنگ در افغانستان کنار زده شود و برمبنای گفت‌وگوی بین الافغانی از طریق مذاکرات فراگیر میان تمام طرف‌ها و طیف‌ها همه اقوام مسائل بررسی شود و البته جزئی از این گفت‌وگو نیز خود طالبان و قوم پشتون خواهند بود و ایران معتقد است که همان گونه که پشتون‌ها سهم عمده در دولت افغانستان داشته‌اند و با وجود این که این قوم اکثریت مطلق را در افغانستان ندارند، اما این حق را دارند که در آینده تحولات افغانستان ایفای نقش کنند، اما این حق را ندارند که با زبان زور و نظامی گری تحولات افغانستان را رقم بزند.

کارشناس مسائل منطقه در ادامه این نشست گفت: اما به راستی با کدام ضابطه شرعی می توان مجوز قتل و کشتار دیگر مسلمان را داد؟ این که مسلمانان توسط مسلمانان کشته شود، چه توجیهی دارد؟ لذا اصل این منطق از نظر ایران قابل قبول نیست و ایران تاکید دارد همه طوایف افغانستان در قدرت مشارکت کنند، یعنی اگرچه اصلاح قانون اساسی حق  مردم افغانستان است و طالبان نیز می توانند خواستار تغییراتی در قانون اساسی باشند و این مسیر مناسب برای حل و فصل  مسائل افغانستان است.

نظامی‌گری باعث آوارگی در افغانستان شده است

وی با بیان اینکه «مسیر فعلی از طریق نظامی‌گری در افغانستان باعث آوارگی و وحشت در افغانستان شده است» گفت: اگرچه این آوارگی داخلی است، اما این به معنای آن است که اقدامات فعلی طالبان در افغانستان باعث  ایجاد وحشت شده است و این روش برخلاف و متناقض با اعلامیه و مواضع فعلی طالبان است که مدعی امنیت در افغانستان است، لذا میان بیانیه و عمل طالبان تفاوت وجود دارد و ایران طالبان را دعوت به گفتگو بر اساس مصلحت و خواست مردم افغانستان می‌کند.

موضوع توطئه آمریکا همزمان با خروج از افغانستان از دیگر نکات مورد اشاره  زارعی در این نشست بود که وی در این باره تاکید کرد: نکته دیگر این که در حال حاضر آمریکا در حال روشی در افغانستان است که این روش جز  تشنج هیچ نتیجه ندارد. آمریکا در دوحه چند دور مذاکره کرده و  وعده داده است، اما چرا آمریکا در حالی که قرار بود در ماه می یعنی اردیبهشت ماه از افغانستان خارج شود، چرا این خروج به ماه سپتامبر موکول شده است؟ چرا آمریکا با تخطی از توافق خود باعث شده که طالبان به زور به مناطقی دست پیدا کند؟ چرا آمریکا مذاکره با دولت اشرف غنی را ترک کرده و زندانی‌های وعده داده شده به طالبان از سوی آمریکا آزاد نشده است؟

آمریکا به اسم امنیت وارد افغانستان شد

آمریکا در حالی که به اسم امنیت وارد افغانستان شد، اما در شرایطی در حال ترک افغانستان است که این کشور درگیر جنگ داخلی و آشوب است و سوال این است که چرا آمریکا در حالی افغانستان را ترک می‌کند که افغانستان دچار بحران و درگیری داخلی است؟ آیا این موضوع به دلیل ناتوانی از حضور در افغانستان است یا این خروج مقدمه یک توطئه جدید در افغانستان است؟ آیا آمریکا قرار است نقش خود را به نیروهای نیابتی واگذار کند و این کشور را دچار تنش دوچندان کنند و افغانستان را تبدیل به سوریه دوم کنند؟ آیا خروج آمریکا از افغانستان مقدمه یک برنامه ضدثبات در افغانستان نیست؟

بسیاری معتقدند که آمریکا با خروج خود از افغانستان بدنبال آن است که  این کشور آسیب بیشتری متحمل شود و مسئله بعد این است که نقش سازمان ملل در حال حاضر در تحولات افغانستان چیست؟ و آیا سکوت سازمان ملل به معنای یک توطئه جدید علیه افغانستان نیست؟ عدم ایفای نقش سازمان ملل آیا به معنی این است که افغانستان قرار است دچار یک توطئه شود؟

زارعی در پایان این نشست، بار دیگر ضمن تاکید بر روند گفت‌وگو و مذاکرات داخلی و بین الافغانی در افغانستان، هرگونه تنش و درگیری قومی و بی‌ثباتی در افغانستان را مردود دانست و تنها راه حل تنش فعلی را بازگشت به میز مذاکره به جای میدان جنگ عنوان کرد.

نشست تخصصی و تحلیلی با عنوان «خیزش مجدد طالبان؛ افق و تاثیرات سیاسی-امنیتی آن برای ما» در موسسه اندیشه سازان نور در تهران برگزار شد.



منبع خبر

زارعی: ایران همواره از گفت‌وگو میان اقوام افغانستان حمایت می‌کند/ اسداللهی: خروج آمریکا از منطقه اقدامی «مثبت» است بیشتر بخوانید »

اصلاح طلبان به این ۳ سوال درباره افغانستان جواب بدن

اصلاح طلبان به این ۳ سوال درباره افغانستان جواب بدن


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق یک کاربر در توئیتی نوشت: 

در قضیه افغانستان، اصلاح‌طلبانِ منتقد موضع نظام، به این ۳ سوال جواب بدن:

۱- نقش داعش جدید سوپر افراطی مستقر در نزدیک مرز ایران در این ماجرا چیست؟

۲- چرا آمریکا درحمایت از این داعش، مواضع طالبان را بمباران می کند؟

۳- زمانیکه امریکا حامی طالبان بود چرادنبال مذاکره با طالبان بودید؟

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.





منبع خبر

اصلاح طلبان به این ۳ سوال درباره افغانستان جواب بدن بیشتر بخوانید »

وضعیت حقوق بشر در آمریکا

وضعیت حقوق بشر در آمریکا


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ستاد حقوق بشر، مهدی خانعلی‌زاده، کارشناس مسائل بین‌الملل به مناسبت هفته حقوق بشر آمریکایی در یادداشتی وضعیت حقوق بشر در ایالات متحده و همچنین سیاست‌های اعمال شده از سوی دولت این کشور را در افغانستان ، سوریه و یمن را مورد بررسی و تحلیل قرار داده که متن آن به یان شرح است:

“«عقب‌گرد آمریکا در حقوق بشر» عبارتی است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر برای توصیف ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ به کار برد. اتخاذ سیاست‌های ضد پناهجویان و مهاجران، افزایش روزافزون زندانیان و شرایط نامناسب آن‌ها، نبود بیمه درمانی برای مردم و علی‌الخصوص زنان از جمله مواردی است که مورد توجه ناظران و فعالان حقوق بشری قرار گرفته و اعتراضاتی در پی داشته است.

موج افشاگری آزار و اذیت زنان و دختران در محیط کار و امکان عمومی که با هشتک #می‌تو در رسانه‌های اجتماعی جنجالی به پا کرده، از واقعیت موجود در جامعه آمریکا پرده برداشته اما تنها مساله و دغدغه‌ی زنان آمریکایی نیست. ایالات متحده شاید تنها کشوری باشد که به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان پیوسته اما آن را تصویب و اجرا نکرده است.

اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا در توصیف شرایط ناعادلانه زنان در بازار کار می‌گوید: در ازای هر دلاری که به مردان پرداخت می‌شود، زنان تنها ۷۸ سنت دریافت می‌کنند. بسیاری از آن ها پس از بارداری از محل کار اخراج می‌شوند و پیشرفت شغلی‌شان محدود است. گروه اعزامی سازمان ملل به آمریکا برای بررسی وضعیت تبعیض علیه زنان در سال ۲۰۱۵ از نقض گسترده حقوق زنان خبر داد و اعلام کرد زنان فقیر، سرخپوست، آفریقایی‌تبار و هیسپانیک وضعیت به مراتب بدتری دارند. به زعم کارشناسان سازمان ملل، وضعیت بهداشت و درمان زنان نیز نامناسب است و طبق آمارها طی دو دهه اخیر، مرگ و میر مادران باردار ۱۳۶ درصد افزایش یافته است.

از سوی دیگر، بر هیچ کس پوشیده نیست که آمریکا بیشترین آمار زندانیان در جهان را دارد، بیش از دو میلیون نفر زندانی و ۴.۵ میلیون فرد دیگر با قید وثیقه آزادند. به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از دیده‌بان حقوق بشر، شمار زندانیان زن آمریکایی طی سه دهه اخیر ۷۰۰ برابر شده است. افرادی که سابقه زندان دارند از شرکت در انتخابات محرومند و عمدتاً به بیگاری گرفته می‌شوند. برخلاف هیاهوی رسانه‌های آمریکا، مجازات اعدام در سی ایالت این کشور قانونی است و تنها در ایالت تگزاس در سال ۲۰۱۸، ۱۱ نفر با صندلی الکتریکی و یا تزریق مرگبار اعدام شده‌اند.

الکساندر ناتاپاف، نویسنده کتاب «مکافات بدون جنایت» و استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: “پلیس آمریکا می‌تواند مجرم را ـ حتی اگر جرم غیرمهمی مرتکب شده باشد مانند نبستن کمربند ایمنی ـ بازداشت و زندانی کند. در بسیاری از موارد، برای جرائم کم‌اهمیت صدها هزار دلار وثیقه تعیین می‌شود که بسیاری از متخلفین توان پرداخت آن را ندارند و از همین رو تا زمان تشکیل دادگاه و صدور حکم زندانی می‌شوند.”

هر روز تصاویر و ویدئوهای جدیدی از برخوردهای خشن نیروهای پلیس با سیاهپوستان آمریکایی منتشر می‌شود. در اردیبهشت گذشته، طی کمتر از یک هفته سه سیاهپوست توسط پلیس کشته شدند. در یکی از این کشتارها، یک افسر پلیس در تگزاس زنی که به نظر نمی‌رسید تهدیدی جدی برای او داشته باشد را با شلیک ۵ گلوله به قتل می‌رساند. در ویدئوی منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود که زن فریاد می‌زند که باردار است اما پلیس توجهی به او ندارد.

اوایل سال جاری یکی دیگر از قربانیان، نوجوان سیاهپوست ۱۳ ساله‌ای بود که یک افسر سابق پلیس از پشت به او شلیک کرد و او را به قتل رساند. در فیلم منتشر شده دیده می‌شود که از سوی این نوجوان هیچ خطری جان افسر پلیس را تهدید نمی‌کند.

از سوی دیگر، آمریکا کشوری است که در بسیاری از نقاط جهان نیروی نظامی و کارنامه‌ی سیاهی از جرائم جنگی دارد. کشوری که عامل بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و کشتار ۳ میلیون ویتنامی است هیچ‌گاه در هیچ‌یک از نهادهای بین‌المللی برای جرائم جنگی خود محاکمه نشده است.

کشتار مردم بی‌گناه توسط این مدعی حقوق بشر بی‌وقفه ادامه دارد. اردیبهشت ماه سال جاری، وزارت دفاع آمریکا در اقدامی بی‌سابقه با صدور بیانیه‌ای به کشته شدن ۱۲۰ غیرنظامی بر اثر حملات این کشور در سال ۲۰۱۸ میلادی اذعان کرد اما گزارشات نهادهای بین‌المللی حاکی است که این جنایات فراتر از چیزی است که واشنگتن ادعا می‌کند.

جرائم جنگی آمریکا در افغانستان

در سال ۲۰۱۶، دادستان دیوان بین‌المللی کیفری اعلام کرد «دلایلی منطقی» وجود دارد که نشان می‌دهد سربازان آمریکایی در افغانستان مرتکب جنایات جنگی شده‌اند و از دیوان خواست پرونده تحقیقی در این باره گشوده شود. اسناد و شواهد گردآوری شده، از جرایم جنگی نظامیان آمریکا به ویژه طی سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ میلادی حکایت داشت که ارتکاب برخی از آن تا سال ۲۰۱۴ میلادی ادامه داشته است.

واشنگتن بلافاصله تهدید کرد به هر پرونده‌ای که دیوان علیه آمریکا تشکیل دهد، واکنش نشان می‌دهد، من از جمله ویزای اعضای این نهاد برای سفر به خاک آمریکا را لغو کرد. پس از کش و قوس‌های فراوان و تحت فشار آمریکا، دیوان درخواست بنسوتا را رد کرد.

با وجود این، جنایات آمریکا در افغانستان همچنان ادامه دارد. سازمان ملل اخیرا اعلام کرده نیروهای دولتی افغانستان و نظامیان آمریکایی بیش از طالبان و دیگر گروه‌های شورشی در کشتار غیرنظامیان نقش داشته‌اند.

سازمان ملل می‌گوید: “اغلب غیرنظامیان کشته شده در سه ماه نخست سال جاری میلادی، در جریان حملات هوایی نیروهای آمریکایی و یا مأموریت‌های شناسایی بر روی زمین ارتش افغانستان، هدف قرار گرفته و کشته شده‌اند.”

فجایع حاصل از مداخله نظامی آمریکا در سوریه

مداخله نظامی آمریکا در سوریه نیز فجایع زیادی به بار آورده، تنها در یک مورد، عفو بین‌الملل اعلام کرد؛ بیش از ۱۶۰۰ نفر از غیرنظامیان در نتیجه هزاران حمله هوایی آمریکا و متحدینش در عملیات نظامی رقه از ماه ژوئن تا اکتبر ۲۰۱۷ جان خود را از دست داده‌اند، اما نیروهای ائتلاف مسئولیت این امر را برعهده نمی‌گیرند.

عفو بین‌الملل اعلام کرد؛ تک تیراندازان و مین‌های آمریکایی رقه را به «کمین‌گاه مرگ» تبدیل کرد. بسیاری از بمباران‌های هوایی غیردقیق بوده و ده‌ها هزار حمله بی‌هدف انجام شده و تعجبی ندارد که هزاران غیرنظامی را به کام مرگ کشانده است.

مشارکت آمریکا در کشتار مردم بی‌گناه یمن

آمریکا در کشتار مردم یمن هم دست دارد. ترامپ که در سخنرانی‌های انتخاباتی خود از سیاست خارجی آمریکا انتقاد می‌کرد، در سکوت خبری، فروش ۴۰۰ میلیون دلار بمب لیزری و سایر تسلیحات به عربستان را امضا کرد. بعدتر هم شماری از نیروهای آمریکایی را به مرز عربستان و یمن فرستاد تا سربازان سعودی را که از سوی سازمان ملل به ارتکاب جنایات جنگی متهمند، آموزش دهند.

همچنین محمد بازی، استاد دانشگاه نیویورک، معتقد است؛ واشنگتن چه در دوران ریاست‌جمهوری اوباما و چه در دوران ترامپ طبق قوانین بین‌الملل هم‌دست جنایات عربستان و امارات در کشتار مردم یمن محسوب می‌شوند؛ جنایاتی که به نظر نمی‌رسد در آینده‌ای نزدیک پایان یابند.”

آمریکا در بسیاری از نقاط جهان نیروی نظامی و کارنامه سیاهی از جرائم جنگی دارد؛ کشوری که در نهادهای بین‌المللی برای جرائم جنگی خود محاکمه نشده است.



منبع خبر

وضعیت حقوق بشر در آمریکا بیشتر بخوانید »

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه»+‌ عکس

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه»+‌ عکس



شهیدان مدافع حرم سیدمحمد و سیدناصر سجادی

گروه جهاد و مقاومت مشرق – یک عصر گرم خردادی، خانه‌ای در حوالی امامزاده عقیل (ع)‌ اسلامشهر، میزبان ما بود تا درباره شهید «سیدمحمد سجادی» با همسر و فرزندانش صحبت کنیم. سید ابوذر ۹ ساله که آخرین فرزند شهید است، در را به روی ما باز کرد. سید محمود هم که بزرگترین پسر خانواده است، اواخر گفتگو از محل کارش به خانه رسید. در میانه صحبت هم قطع برق، کولر آبی و پرسر و صدای خانه را از کار انداخت تا هم صحبت‌هایمان گرم‌تر شود و هم صدای نسیبه خانم (همسر شهید) را که لهجه غلیظ دری داشت، بهتر به گوش ما برسد.

آقاسیدمحمد سجادی متولد ۲ مهرماه ۱۳۶۰ بود و ۱۹ مرداد ۱۳۹۵ در ملیحه سوریه به شهادت رسید. وقتی پیکرش به ایران آمد، همسرو فرزندانش کنار تابوتش نبودند و مدت‌ها بعد، توانستند در گلزار شهدای امامزاده عقیل(ع)، پای مزارش بنشینند و اشک بریزند!

آقاسیدناصر سجادی که چند سالی از آقاسیدمحمد بزرگتر بود، خانواده برادرش را از افغانستان به تهران آورد و خودش راهی سوریه شد. او هم مدتی بعد به شهادت رسید. حالا دو خواهر (نسیبه خانم و حبیبه خانم سجادی) شوهرانشان که دو برادر و پسرعمویشان بودند را در نبرد سوریه تقدیم دفاع از حرم حضرت بی‌بی زینب (س)‌ کرده‌اند و نشسته‌اند به تربیت ۹ فرزندشان تا آن‌ها هم یاران خوبی برای قیام آخر الزمان باشند.

در میانه گفتگو، خانم حبیبه سجادی هم به منزل خواهرش آمد و درباره همسر شهیدش، کمی برای ما سخن گفت.

آنچه در ادامه می‌خوانید، گفته‌های بی‌سانسور مادری صبور است که تمام دارایی‌های مادی‌اش را در افغانستان و تمام عشقش را در سوریه جا گذاشته و حالا به سختی در کوچه پس کوچه‌های اسلامشهر، از یادگارهای آقاسیدمحمد؛ ثریاسادات، لطیفه‌سادات، سید محمود، سمیه‌سادات، سید مهدی و سید ابوذر مراقب می‌کند.

**: اطلاعات ما فقط در این حد است که آقاسیدمحمد در ارتش افغانستان مشغول بودند…

همسر شهید: بله؛ فرمانده بود و در کابل با طالبان می‌جنگید. بعد از مدتی من گریه و زاری کردم که بچه‌هایم کوچک هستند و من نمی توانم با نگرانی جان تو، این‌ها را بزرگ کنم. وقتی تلفن می زد، صدای گلوله‌ها را می شنیدم و می فهمیدم که اوضاع خراب است. بعضی روزها تعداد زیادی شهید به کابل می آوردند. آنقدر گریه کردم که نرود. آقاسیدمحمد هم قبول کرد و یک ماه در خانه ماند. بعدش گفت باید برویم ایران. وقتی نمی گذاری بروم به جنگ،‌ نمی توانم در خانه بنشینم.

**: شغل اصلی‌شان چه بود؟

همسر شهید: نظامی بودند…

**: می توانستند کارشان را رها کنند و به ایران بیایند؟

همسر شهید: به صورت رسمی نمی شد و به صورت قاچاقی به ایران آمد.

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس

**: منزلتان آن روزها کجا بود؟

همسر شهید: ما در ایالت دایکوندی افغانستان بودیم. حدود یک صبح تا غروب راه بود تا کابل… آقاسید محمد گفت من جنگ کابل را کنار می گذارم اما بگذار به ایران بروم… من نمی دانستم که قصد سوریه دارد. بعد که به ایران آمد، ما با هم در تماس بودیم اما نفهمیدم چگونه عازم سوریه شد.

**: کی فهمیدید که به سوریه رفتند؟

همسر شهید: یکی دو بار از سوریه تماس گرفت و صدای گلوله را از ‌آنجا هم می شنیدم.

**: مگر قرار نبود شما را هم به ایران بیاورند؟

همسر شهید: نه؛ قرار بود خودشان به ایران بیایند. این در حقیقت شرطشان برای نرفتن به جنگ در کابل بود. من هم چون در ایران امنیت کامل برقرار بود، مخالفتی نکردم. ما وقتی در افغانستان بودیم، هیچ خبری از جنگ سوریه نداشتیم. وقتی آقاسیدمحمد برای مرخصی آمد؛ من نگذاشتم به کابل برگردد. البته فقط به برادر کوچکش گفته بود که من قصد ندارم در ایران کار کنم چون مرد کار نیستم و مرد جنگم. می روم به سوریه برای دفاع از حرم حضرت زینب(س).

آقاسید محمد وقتی به ایران آمده، یک ماه در اینجا بوده و بعدش اعزام شده. هنوز هم ما نمی دانیم چگونه و از طریق چه ارتباطاتی اعزام شده؟‌ چه مقدار آنجا بوده و حتی نحوه شهادت آقاسیدمحمد را هم نمی دانیم!

**: اولین گروه فاطمیون دوم اردیبهشت ۱۳۹۲ به سوریه رفته‌اند… احتمالا جزو همان گروه‌های اولی بودند که به سوریه رفته‌اند… ابتدا تعداد رزمندگان افغانستانی کم بوده و آن‌ها را با گروه‌های عراقی ادغام کردند اما آنقدر خوب عمل کردند و شجاع بودند که کم کم یگان مستقلی تشکیل دادند که در نبرد، بسیار موفق بود و نامش هم شد «فاطمیون».

همسر شهید: چیزی که ما می دانیم این است که به خاطر توانایی‌های آقاسیدمحمد در امور نظامی، در ایران آموزش خاصی ندیده و مستقیما به سوریه اعزام شده. دوستان نیروی قدس تعریف می‌کردند که وقتی سخت‌ترین آموزش‌های نظامی را برگزار می کردیم، سیدمحمد موفق‌ترین فرد بود و هر چه سخت‌ می‌گرفتیم، می دیدیم که ایشان آماده است.

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس
برادران شهید، سید محمد و سید ناصر سجادی

**: شما کِی متوجه شدید که ایشان به سوریه رفته است؟

همسر شهید: از ایران تماس گرفت و گفت: نسیبه! من می‌خواهم به جایی بروم که گوشی تلفنم آنتن نمی دهد. اگر گوشی‌ام خاموش بود یا این که چند روزی تماس نگرفتم، نگران نباش. حواست هم به بچه‌ها باشد…

حدود سه ماه تماس نگرفت. من خیلی نگران شده بودم. من می دانستم از بچه‌ها غافل نیست و برایم عجیب بود که چرا زنگ نمی زند تا حالی از آن‌ها بپرسد. هیچ کاری هم از دستم برنمی‌آمد. فقط گریه می‌کردم! هیچ خبری هم نداشتم. پسرعمه من در ایران بود. با ایشان تماس گرفتم و گفتم از سید محمد خبر نداری؟ فقط گفت: به سوریه رفته…

من هم خوشحال بودم که رفته تا حضرت زینب(س) را زیارت کند؛ اما باز هم نگران بودم که آنجا جنگ است و حتما شهید می‌شود.

**: پسرعمه شما از وضعیت آقاسیدمحمد خبر داشت؟

همسر شهید: بله، ایشان خودش هم مدافع حرم بود و به تازگی از سوریه برگشته بود… یک روز که توی اتاق نشسته بودم، تلفن زنگ زد. گوشی را که برداشتم، آقاسیدمحمد بود. صدای گلوله از آن‌طرف خط می‌آمد. گفت: من توی خط هستم و اوضاع خیلی خراب است. من سه روز بعد می آیم ایران و با شما تماس می گیرم و صحبت می کنم. الان فقط خواستم بگویم که حالم خوب است…

دیگر اصلا فرصت نشد که ازش بپرسم کجایی. گوشی خیلی زود قطع شد. چند روزی از ماه رمضان گذشته بود که فهمیدیم آقاسیدمحمد روز عید فطر به شهادت رسیده.

**: یعنی آن تماس، شد اولین و آخرین تماس از سوریه؟

همسر شهید: بله. آن تماس را که گرفتند، ماه بعدش متوجه شدیم که شهید شده‌اند. تقریبا دو هفته بین آن تماس و خبر شهادت، فاصله افتاد.

**: سه ماهی که آقاسیدمحمد نبودند، شما چطور زندگی را اداره می کردید؟

همسر شهید: ما همه چیز داشتیم و نیاز مالی نداشتیم. آقاسیدمحمد آنقدر گذاشته بود که از پس‌انداز مصرف می کردیم. مغازه‌ای هم داشتیم که کمک‌حالمان بود.

**: در این مدت، از ارتش افغانستان کسی نیامد که جویای وضعیت آقاسیدمحمد بشود؟

همسر شهید: برادر آقاسیدمحمد یعنی«آقاسیدناصر» که بزرگتر بود هم در ارتش افغانستان مشغول بود و احتمالا از ایشان درباره برادرش پرس  و جو کرده بودند. آقاسیدناصر هم بعدها در سوریه شهید شد. البته در افغانستان منطقه‌هایشان فرق می‌کرد و جایی که آقاسیدناصر خدمت می‌کرد، خیلی خطرناک نبود.

وقتی به ما خبردادند آقاسیدمحمد شهید شده از طرف سپاه دعوت شدیم به ایران. بعدش هم کارهایمان سریع درست شد و خیلی ماندن‌مان طول نکشید که خبر شهادت آقاسیدمحمد به ارتش افغانستان برسد.

آقاسیدناصر هم به عنوان مرخصی به ایران و سوریه آمده بود. حدود یک ماه مرخصی گرفته بود و سریع گذرنامه را گرفت و راهی ایران شد. ما را هم آقاسیدناصر به ایران آورد.

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس

**: از چه راهی به ایران آمدید؟

همسر شهید: چون راه‌ها خطرناک بود. طالبان هم چون می دید در خود افغانستان جنگ است اما نیروهای افغان به سوریه می روند تا از حرم، ‌دفاع کنند؛ دنبال بهانه بود تا اذیت کند. به همین خاطر نیروهای سپاه خیلی همکاری کردند و بدون این که مشکلی داشته باشیم از راه هرات به ایران آمدیم و به مشهد رفتیم.

**: به غیر از پسرعمه‌تان، اقوام دیگری هم در ایران داشتید؟

همسر شهید: آقاسیدعبدالله یکی از برادرهای آقاسیدمحمد که پسرعموی من بود هم در ایران بودند. آقاسیدعبدالله قبل از شوهرم به سوریه رفته بود. الان هم در افغانستان هستند.

**: وقتی به ایران آمدید، کجا ساکن شدید؟ حمایت‌ها از شما چطور بود؟

همسر شهید: اول، حدود بیست روز در مشهد و در خانه فامیل‌هایمان بودیم. به پابوس آقا امام رضا علیه السلام هم رفتیم. بعد از آن نیروهای سپاه مراسم بزرگی برای شهدا در کرج گرفته بودند و ما را هم به آنجا بردند. آقاسیدناصر هم بودند. دو سه روز آنجا بودیم و به خوبی از ما پذیرایی کردند. یک خانه هم برای ما در اسلامشهر رهن کردند که همه وسایل را هم داشت. آن خانه اول، در خیابان تختی بود.

**: چه مدت آنجا بودید؟

همسر شهید: حدود شش ماه آنجا بودیم. می خواستند آن خانه را بازسازی کنند که مجبور شدیم به اینجا بیاییم.  این خانه را هم یک خانواده خیّر تهرانی برای ما اجاره کردند. خانه قبلی هم که بودیم، به خاطر این که شش بچه داشتم و شیطنت‌های مخصوص سن و سالشان را داشتند، خیلی در اذیت بودم.

چون بچه‌های من کارت ملی و شناسنامه ندارند، منزل را هم همان خانواده خیّر تهرانی برایمان اجاره کرده‌اند.

**: چطور شناسنامه شما هنوز صادر نشده؟

همسر شهید: کارهای اداری صدور شناسنامه ما به خاطر کرونا عقب افتاد. البته شناسنامه خانواده شهید سید ناصر که خواهر من هستند هم صادر شده اما هنوز خبری از شناسنامه‌های ما نیست.

سپاه هم خانه‌ای در شهرری به ما داد اما چون مزار آقاسیدمحمد در اینجا (امامزاده عقیل اسلامشهر) بود، می خواستیم در همین جا باشیم. پنجشنبه‌ها و دوشنبه‌ها سر مزار آقاسیدمحمد می‌رویم و اگر راهمان دور باشد، خیلی سخت است.

خانواده شهدای مدافع حرم فاطمیون را جمع کردند و مدارکمان را تحویل گرفتند. کار ما گویا به خاطر کرونا عقب افتاده. حتی قسم‌نامه را هم تحویل داده‌ایم اما الان گفته‌اند کار، متوقف شده! ما هم علتش را نمی‌دانیم.

خانواده آقاسیدناصر با این که چهار سال بعد از ما آمدند، شناسنامه‌شان آمده اما مدارک ما هنوز آماده نشده.

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس
از راست، خانم نسیبه‌سادات سجادی همسر شهید سید محمد، خانم ثریاسادات سجادی و خانم حبیبه‌سادات سجادی، همسر سید ناصر

**: حتما الان هم برای کارهای اداری و ثبت‌نام بچه‌ها برای مدرسه خیلی مشکل دارید…

همسر شهید: بله، خیلی مشکل داریم. همه‌جا هم رفته ایم و گفته ایم اما تأثیری نداشته. هفته گذشته هم خدمت حاج‌آقا مرتضوی‌مقدم، رییس دیوان عالی کشور رسیدیم که با گروهی از آقایان تشریف آورده بودند اسلامشهر. نامه‌ای را هم به ایشان دادیم اما هنوز خبری نشده است.

برای ثبت‌نام ثریا سادات که بزرگترین فرزند آقاسیدمحمد است، هم پوست خودش و هم پوست ما کنده شد. ما خیلی به آموزش و پرورش رفت و آمد داشتیم تا بتوانیم ثبت‌نامش کنیم. الان الحمدلله با پیگیری‌های خانواده خیّری که پیگیر کارهای ما بوده‌اند توانستیم بچه‌ها را ثبت‌نام کنیم. البته باز هم امسال که سید مهدی و سمیه سادات می خواهند به مقطع دیگری بروند، باز هم به مشکل خورده‌ایم. در صورتی که مدارس شاهد موظفند بچه‌ها را ثبت‌نام کنند اما آنها هم حرف خودشان را می زنند و می گویند باید روند ثبت‌نام قانونی باشد. مثلا برای ثبت‌نام، باید کد ملی داشته باشیم که خب کارتی در بساط نیست. با این که حکم حکومتی مقام معظم رهبری در این زمینه صادر شده است اما نمی‌دانم چرا روند اجرای آن اینقدر طول کشیده است. از وقتی که ما همه مدارکمان را ارائه داده‌ایم، دو سال می گذرد.

**: امیدواریم وزارت کشور و وزارت امور خارجه در این زمینه فعال‌تر باشند و مشکلات همه این خانواده‌ها را حل کنند… صدور شناسنامه که برای سازمان ثبت احوال، خرجی ندارد! اما خیلی از مشکلات شما را حل می کند…

همسر شهید: اوایل که ما به ایران آمده بودیم، چون خانواده شهدا کم بودند، رسیدگی بهتری داشتند اما در طول زمان که شهدای فاطمیون بیشتر شدند و اوضاع اقتصادی ایران هم با سختی‌هایی روبرو شد، رسیدگی‌ها هم کمتر شد. البته ما الان اولویت اولمان گرفتن شناسنامه و کارت ملی است که بتوانیم کارهای اداری‌مان را انجام بدهیم. هر وقت هم که به مسئولان می گوییم، می گویند باید صبر کنید!

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس
از راست، ثریاسادات، سید ابوذر و سید محمود، فرزندان شهید سیدمحمد سجادی

**: خانه‌تان را چگونه اجاره کردید؟

همسر شهید: چون شناسنامه نداشتیم، نمی توانستیم قرارداد ببندیم. این هم از لطف خانواده‌ خیّری است که زحمت این خانه را برایمان کشیدند. البته حدود ۱۰۰میلیون تومان به ما وام تهیه خانه دادند اما همین خانه را با ۱۵۰میلیون رهن کرده ایم و چون ۶ فرزند دارم، به راحتی نمی توانم منزلم را عوض کنم و هر کسی به ما خانه نمی‌دهد.

در باقرشهر هم خانه‌ای در اختیارمان قرار دادند که خیلی کوچک بود و گنجایش ما را نداشت!

**: با این حساب، تنها مشکلات شما، تهیه مسکن و صدور شناسنامه است. البته مشکل مسکن به نحوی است که خود ایرانی‌ها هم مشکل دارند اما چون خانواده شهدا چشم و چراغ ما هستند، باید همه ما و سازمان‌های مربوط، همت کنیم تا برای شما سرپناهی آماده کنیم.

همسر شهید: الان حتی برخی حمایت‌های دیگر مثل بسته‌های حمایتی را هم به ما نمی دهند و می گویند باید شناسنامه داشته باشید!

* میثم رشیدی مهرآبادی

ادامه دارد…

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه» +‌ عکس
برادران شهید، سید محمد و سید ناصر سجادی



منبع خبر

این شش یتیم نه «شناسنامه» دارند نه «خانه»+‌ عکس بیشتر بخوانید »

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد!

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد!


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، تهاجم نظامی آمریکا به افغانستان و اشغال این کشور بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی، از جمله طولانی ترین اشغالگری ها در دهه های اخیر است و حالا بر اساس اعلام جو بایدن رییس جمهور آمریکا، قرار است در ۱۱ سپتامبر سال جاری میلادی به صورت رسمی تمام شده و طولانی ترین جنگ تاریخ آمریکا که تقریبا دو دهه زمان برده است به نقطه پایان برسد.

اعلام خروج آمریکا به نوعی نشان دهنده درس تاریخی مهمی است که در سه قرن اخیر هر بار تکرار شده و انگلستان در قرن نوزدهم، اتحاد شوروی سابق در قرن بیستم و حالا آمریکا در قرن بیست و یکم همگی بعد از نبردهای طولانی و بی نتیجه در نهایت، با شکست این کشور را ترک خواهند کرد. اما یکی از سوالات مهم در خصوص آینده افغانستان پس از خروج نظامیان غربی از این کشور، این است که آیا ارتش این کشور توان مقابله با تهدیدات و رفع نیازهای خود را دارد؟

بیشتر بخوانید:

ناوگان بالگردی افغانستان؛ جدیدترین مصداق از «هزینه‌های سازش» با آمریکا/ وقتی بالگردهای غربی نه زره مناسب دارند و نه سلاح استاندارد +عکس

فاکتورهای میلیاردی آمریکا برای «آموزش‌های خیالی» به ارتش افغانستان/ «ضعف آموزش و پشتیبانی» اسم رمز ماندگاری اشغالگران در همسایگی ایران +عکس

بررسی ها نشان می دهد ارتش ملی افغانستان به شکل امروزی و با حضور مستشاران و نظامیان غربی، از دسامبر ۲۰۰۲ میلادی کار خود را آغاز کرد. البته ارتش این کشور سابقه طولانی در سالهای قبل داشته و خصوصا در دهه ۱۹۸۰ میلادی با حضور شوروی سابق نیز تا حد زیادی تجهیز شده و آموزش دیده بود که این نیروها و تجهیزات در سالهای بعد در جریان جنگ داخلی این کشور از بین رفتند.

از سال ۲۰۰۲ میلادی با کمک های پر سر و صدای آمریکا و ناتو، بحث آموزش و شکل گرفتن نیروی زمینی و نیروی هوایی افغانستان در کنار نیروی پلیس و نیروهای امنیتی این کشور آغاز شد و روی کاغذ، حالا در سال ۲۰۲۱ میلادی استعداد نیروی زمینی افغانستان چیزی در حدود ۱۸۰ هزار و استعداد نیروی هوایی این کشور نیز چیزی در حدود بیش از ۷ هزار نفر است اما یکی از نکات مهم و قابل توجه در خصوص ارتش افغانستان این مسئله است که با نگاهی به اقلام دفاعی موجود در ارتش این کشور، تقریبا هیچ گونه سلاح سنگینی اعم از تانک یا توپخانه و راکت اندازهای پیشرفته مشاهده نمی شود. تعدادی تانک های تی ۵۵ و تی ۶۲ باقی مانده از دوره شوروی سابق، زره پوش های سری بی ام پی از همان دوران و تعداد از توپ های ۱۲۲ و ۱۳۰ میلی متری در کنار راکت اندازهای گراد در تعداد محدود تمامی دارایی سنگین این نیرو را تقریبا شامل می شود.

بر خلاف تبلیغات رسانه ای فاقد مصداق، آمارهای دقیق و بررسی های کارشناسان نشان می دهد کمک های آمریکا در این بخش شامل تسلیحات انفرادی، برخی زره پوش های سبک و خودروهای حفاظت شده بوده و شاید برخی اعتقاد داشته باشند که تانک در سرزمین افغانستان با توجه به جغرافیای خاص آن خیلی کارآمد نباشد که البته این مسئله نیز به جای خود محل بحث است، اما مشخصا نیاز به واحدهای توپخانه ای مدرن و به روز در حجم بالا چه از نوع گلوله زنی و چه راکتی بسیار لازم است که به دلیل واگذاری مدیریت به ارتش آمریکا، حالا در ارتش این کشور جنگ زده دیده نمی شود.

در سالهای اخیر تعدادی سلاح های سبک و سیستم های اپتیکی دید در شب و حرارتی در اختیار ارتش افغانستان قرار گرفته که به دلیل عدم اموزش صحیح توسط ارتش امریکا، حالا برخی مخالفان حکومت با استفاده از همین تجهیزات غنیمتی، حملات موفقی را بر علیه مواضع ارتش افغانستان انجام داده اند.

نمونه ای از تجهیزات به غنیمت گرفته شده از ارتش افغانستان- به عینک های دید در شب که در کنار سلاح ها قرار دارد دقت کنید

یکی از حملات اخیر به پاسگاه ارتش افغانستان – نیروهای مهاجم به دوربین های حرارتی روی سلاح مجهز هستند

شاید بتوان بحث آمادگی پایین ارتش افغانستان را در جملات یکی از ارشدترین نظامیان آمریکایی که اخیرا از این کشور بازدید کرده متوجه شد. ژنرال جرالد کلارک که در حال حاضر فرمانده کل واحدهای عملیات ویژه نیروهای مسلح آمریکا است، بعد از بازدید از افغانستان در حدود یک ماه پیش، در یک جلسه استماع کنگره حاضر شد و در پاسخ به برخی ابهامات و اعتراضات گفت: ” من با همکاران خودم در ارتش افغانستان دیدار کرده ام و به نظرم آنها در بخش عملیات ویژه پیشرفته های خوبی داشته اند ولی مشخصا برای مقابله با تهدیدات گروه طالبان و سایر خطرات موجود در این کشور ارتش افغانستان همچنان به حضور آمریکا نیاز دارد و مشخصا بدون حضور ما توان مقاومت در برابر این تهدیدات را ندارد. کمک نظامی آمریکا برای ارتش افغانستان حیاتی است. “

بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند که ترکیبی از عواملی مثل عدم شناخت صحیح آمریکا از افغانستان و بی توجهی عمدی به رفع نیازهای واقعی این کشور، تغییرات سیاست های واشنگتن در این کشور، در کنار مقامات رده بالای سیاسی و نظامی افغان که بعضا به دنبال منافع شخصی و درگیر موارد سنگین فساد بوده اند باعث شده که ارتش این کشور به غیر برخی موارد محدود، عملا پیشرفت خاصی نداشته و شدیدا نیز به آموزش و کمک واقعی نیازمند است.

یک گزارش جالب در سال ۲۰۱۹ میلادی در نشریه واشنگتن پست آمریکا چاپ شده که روایت های بسیار تاسف بار و قابل توجهی را از نتیجه نزدیک به دو دهه حضور آمریکا و ناتو در این کشور و سیستمی که توسط آنها ایجاد شده است را بر ملا می کند. بر اساس این گزارش “کل نیروهای نظامی، امنیتی و انتظامی افغانستان روی هم رقمی نزدیک به ۳۵۲ هزار نفر هستند اما در حقیقت میزان افرادی که در خدمت حضور دارند ۲۵۴ هزار نفر است و نکته جالب این که حقوق باقی افراد غایب نیز پرداخت شده و البته به جیب فرماندهان نظامی و سیاسمتداران افغان می رود” که روابط خوبی با دولت آمریکا نیز دارند.

در این گزارش همچنین با نقل قول از ژنرال داگلاس لوت از اعضای تیم فعال در حوزه افغانستان هم در دولت بوش پسر و هم اوباما،  به این مسئله اشاره شده که فرماندهان آمریکایی و ناتو در ابتدای حمله به افغانستان چند سال طلایی را برای آموزش و افزایش توان ارتش این کشور را از دست دادند. در آن دوران نیروهای طالبان در کمترین توان خود بودند و فضا برای شکل دهی به ارتش این کشور از هر جهت مناسب بود که این زمان با تعلل به نظر عمدی این فرماندهان از دست رفت و بعد از بازگشت طالبان، غربی ها سعی در توسعه سریع ارتش افغانستان داشتند که این امر هم در نهایت منجر به وضعیت آشفته فعلی شده است.

در بحث نیروی هوایی افغانستان ماجرای پیچیده تر و سخت تر است. در این دو دهه ایجاد یک ناوگان از هواپیماهای بال ثابت در کنار بالگردها و پهپادها یکی از اولویت های مهم برای تقویت توان رزمی این کشور بوده است. یکی از بحث های جنجالی در خصوص نیروی هوایی افغانستان، خرید بالگردهای سبک شناسایی و تهاجمی سری MD-۵۳۰F در سالهای قبل بود که باعث انتقاداتی در درون خود ارتش افغانستان نیز شد و سرویس دفاعی مشرق نیز در گزارشی به آن پرداخت. مقدورات عملیاتی این بالگرد در جغرافیای عمدتا مرتفع و خشن افغانستان در کنار عدم مجهز شدن آن به تسلیحات دورایستا و هدایت شونده عملا این انتخاب را برای افغان ها مشکل ساز کرده است. در بخش بیشتر بخوانید می توانید دو گزارش مشرق در خصوص وضعیت ناوگان بالگردی و خرید پهپاد اسکن ایگل توسط افغانستان را مطالعه کنید.

قوای هوایی افغانستان؛ از بالگردهای نامناسب تا نگرانی از قطع پشتیبانی

از طرف دیگر اسب کاری ناوگان بالگردهای افغان سری Mi-۱۷ بود که خلبانان باز مانده از دوره شوروی سابق به خاطر آشنایی کلی با پلتفرم های ساخت شوروی سابق راحت تر با آن کار می کردند. آمریکا با پرداخت هزینه، بالگردهای مورد نظر را برای افغانستان خریداری کرده و هزینه های تعمیر و نگهداری آنها را نیز بر عهده گرفت. با تیره شدن روابط غرب و شرق در ماجرای شرق اوکراین، آمریکا نیز پشتیبانی مالی از طرح بالگردهای روسی در افغانستان را قطع کرده و اعلام کرد به جای آنها این کشور را با بالگردهای بلک هاوک مجهز خواهد کرد.

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد!

بالگرد Mi-۱۷ ارتش افغانستان

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد!

بالگرد بلک هاوک ارتش افغانستان

در ابتدا وعده ها مبنی بر تحویل نزدیک به ۱۶۰ فروند بالگرد بلک هاوک به افغانستان بود که البته اخیر تصمیم بر این گرفته شده که این عدد به ۵۳ فروند کاهش پیدا کند! همچنین تعداد هواپیماهای شناسایی و تهاجمی بال ثابت AC-۸۰۲ نیز از ۳۲ فروند به ۱۰ فروند کاهش پیدا کرده و این هواپیما در کنار حدود بیش از ۲۰ فروند پرنده سبک تهاجمی سوپر توکانو دارایی اصلی تهاجمی افغانستان را تشکیل می دهند. البته بخشی از هواپیماهای سوپرتوکانو در آمریکا حاضر بوده و برای برنامه آموزش خلبانان افغان به کار می رود اما جزو آمارهای دارایی ارتش افغانستان به حساب می آید!

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد!

هواپیمای تهاجمی سبک سوپر توکانو – نیروی هوایی افغانستان

یکی از مسائل مهم و چالش برانگیز در خصوص خروج آمریکا بحث تعمیر، نگهداری و عملیاتی نگاه داشتن این ناوگان از بالگردها، پهپادهای اسکن ایگل و هواپیماهای بال ثابت ارتش افغانستان است. در حال حاضر و به صورت کلی ۱۶ هزار پیمانکار خارجی نظامی در افغانستان حضور دارند که ۶ هزار نفر از آنها آمریکایی هستند. در حال حاضر مشخص نیست که وضعیت این پیمانکاران که در بخش های مختلف این کشور فعال هستند چه خواهد بود ولی تمامی برآوردها به این مسئله اشاره دارد که در صورت خروج این افراد همراه با نظامیان آمریکایی و ناتو از افغانستان، به گونه ای غربی ها برنامه ریزی کرده اند که ناوگان موجود این کشور به طور کلی و به سرعت از وضعیت عملیاتی خارج شود و بتوان با فشار سیاسی و رسانه ای، بار دیگر و به مدلی جدید، پای خارجی ها را به ارتش و تامین امنیت افغانستان باز کرد.

از ابتدای اشغال افغانستان تا اواخر سال ۲۰۲۰ میلادی، بر اساس براورد تبلیغاتی آمریکایی ها، اشغالگران چیزی در حدود ۸۸ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار در حوزه امنیتی به دولت افغانستان کمک کرده و در سال ۲۰۲۱ نیز حدود ۳ میلیارد دلار دیگر در این بخش هزینه خواهند کرد اما با یک حساب ساده و سریع می توان فهمید اگر این هزینه واقعا خرج این کشور شده و به در راه درستی خرج می شد، بعد از ۲۰ سال زمان و هزینه کردن بیش از ۹۰ میلیارد دلار در این کشور، ارتش ساخته دست آنها توان مقابله با تهدیدات را بدون حضور مستقیم غرب داشت و مردم بی گناه افغان، بیش از این گشته و زخمی و آسیب دیده روحی و مالی نمی شدند اما آنچه در نهایت به دست آمده، حجم عظیمی تبلیغات و منت اروپا و آمریکا بر سر این کشور است تا نشان دهند چقدر به فکر افغانستان مظلوم هستند و آماده اند باز هم برای کمک به آنها، این کشور را اشغال کنند!



منبع خبر

آمارهایی تأسف‌بار از وضعیت ارتش افغانستان پس از ۲۰ سال رفاقت با آمریکا/ ۹۰ میلیارد دلار فاکتورسازی دروغین برای کشوری که حتی یک سلاح سنگین جدید ندارد! بیشتر بخوانید »