طلبه شهید

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، طلبه شهید قاسمعلی محمدی در عملیات های مختلف، خطراتی فراوانی را از سر گذراند. نقل می‌کرد از سنگر برای تهیه غذا خارج شدم وقتی برگشتم سنگر بر اثر گلوله توپ دشمن به صورت تلّی از خاک یافتم… .

درحالی که تنها ۱۵ سال داشت ولی به واسطه هوش انقلابی و اجتماعی اش در مبارزات علیه رژیم شاه نقش آفرین شد و پس از انقلاب نیز به فعالیت های مؤثرش ادامه داد.

چهار سال پس از آغاز جنگ تحمیلی به شهادت رسید و در این مدت شاید از کاروان هیچ عملیاتی جا نمانده باشد. 

اولین ماموریتش کردستان بود. عملیات های فتح المبین، بیت المقدس و آزادی خرمشهر، محرم، والفجرمقدماتی، والفجر ۱، ۲، ۳ و ۴ و نیز عملیات خیبر و در آخر عملیات بدر، شاهد حضور این طلبه مجاهد بودند.

مجروح شدن و مشاهده خطرات بزرگ دیگر برایش عادی شده بود.

طلبه شهید قاسمعلی پورمحمدی در سال ۱۳۴۲ در نجف آباد متولد شد و سرانجام در سال ۱۳۶۳ در کنار دجله و در عملیات بدر با جامه خونین به لقاء اله رسید.

پیکر پاکش در زادگاهش دفن شد.

از کلمات شهید: شما باید برای حفاظت از اسلام و انقلاب، فرزندان خود را تشویق کنید که به نبرد با دشمنان برخیزند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، شانزده ساله بود که ردای شهادت را بر تن کرد ولی گفتار و نوشتارش تبلوری از نبوغ معرفتی و ایمانی شهید است. او می گفت: «آن‌قدر برای دنیا تلاش نکنید تا در وقت نخواندن نماز بی‌حال باشید.»
در وصیت خود نوشت: بر سر مزارم، جوان ناکام ننویسید، چون کسی در دنیا ناکام است که به آرزویش نرسیده، ولی من چیزی را که دنبالش بودم را در سال‌های ۶۳، ۶۴ و ۱۳۶۵ در جبهه‌ها یافتم و این راهی بود که امامم به من آموخت.
 

تولد و تحصیلات
روحانی شهید ولی‌الله داودی اهل بابل مازندران بود که سال ۱۳۴۹ش قدم در جهان خاکی نهاد. در نوجوانی اهل مسجد و اذان گو بود. او پس از دوره ابتدایی راه بزرگان دین را پیش گرفت و خود را به قم رساند و در مدرسه حضرت مهدی موعود(ع) نزد اساتید درس خواند.
 

سفارشات اخلاقی 
همیشه می گفت: «خدا را فراموش نکنید و تا می توانید در دنیا برای خود خیراتی ماندگار باقی بگذارید». به خواهرانش سفارش کرد که تقوای خود را که حفظ حجاب، خواندن نماز و دوری از محرمات الهی است را رعایت کنید.
 

روحیات شهید
به روضه‌خوانی و مداحی توجه داشت و با گداز، نوحه می‌خواند و اکنون نوارهایش موجود است. اگر احساس می‌کرد که سخن یا عملی از او مورد رضای خدای نیست، فوراً آن را رها می کرد.
 

حضور سبز و مرگ سرخ
شهید داودی هرچند به درس‌های دینی علاقه داشت، ولی با شهادتش اثبات کرد که مسئله جنگ برایش مهم تر بود و لذا سه باز خود را به جمع رزمندگان رساند و رشادت‌ها آفرید.
آخرین حضور سبزش، مربوط به عملیات کربلای۴ در منطقه ام الرصاص بود که سال ۱۳۶۵ش بر اثر ترکش خمپاره به فیض شهادت رسید. جسم مطهرش پس از حدود۹ سال به زادگاهش منتقل و دفن شد.
 

خاطره ای از خواهر
خواهر شهید می گوید: شهید روزی یکی از عکس هایش را پیش  آورد و گفت: اصلاً به قیافه این عکس می آید که عکس شهید باشد؟ گفتم: بله، که دیدم خیلی خوشحال شد.

فرازی از وصیت
خدایا! من در زندگی دو آرزو دارم، یکی دیدار با امام امت و دومی شهادت در راهت که امیدوارم نصیبم گردانی.