طلبگی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، اولین امام جمعه از یاران بزرگ انقلاب اسلامی بود که در به ثمر رسیدن انقلاب مردمی ایران در سال ۱۳۵۷ نقشی مهم ایفا کرد. آیت الله «سید محمود طالقانی» مبارزات انقلابی خود را از دهه چهل آغاز کرد و در سال ۱۳۴۱ دستگیر و مدت چهار ماه در زندان بود. پس از آزادی، به مبارزه‌های خود بر ضد رژیم ستمشاهی ادامه داد تا این که بعد از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، اعلامیه‌ای با عنوان «دیکتاتور خون می‌ریزد» منتشر شد که رژیم، آیت الله طالقانی را مسئول نشر آن دانست.

بنابراین دوباره دستگیر و به ۱۰ سال زندان محکوم شد، اما شاه مجبور شد او را در آبان سال ۱۳۴۶ آزاد کند. سال ۱۳۵۰ پس از یک ماه زندانی شدن در خانه‌اش به زابل و بافت کرمان تبعید شد تا اینکه در خرداد سال ۱۳۵۲ به تهران بازگشت و در پاییز ۱۳۵۴ بار دیگر زندانی شد اما در جریان مبارزات مردم ایران در آبان ۱۳۵۸ از زندان آزاد شد.

آیت الله طالقانی پس از انقلاب اسلامی به عضویت شورای انقلاب و مجلس خبرگان رهبری درآمد و یک دوره نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی شد. او همچنین با موافقت امام خمینی (ره) به امامت نماز جمعه تهران منصور شد. او مکان برگزاری نماز جمعه را دانشگاه تهران انتخاب کرد تا از این رهگذر، نمازگزاران را به دانشگاه بکشاند و دانشگاهیان را به صف نماز بیاورد و دینداری و روشنفکری را به هم بیامیزد. ایشان شش نماز جمعه در تهران اقامه کرد که نخستین آن پنجم مرداد ۱۳۵۸ و آخرین آن شانزدهم شهریور ۱۳۵۸ بود.

اگرچه پس از انقلاب اسلامی برخی منافقانه قصد داشتند اینگونه وانمود کنند که مواضع آیت الله طالقانی با امام خمینی (ره) فاصله دارد، اما ایشان در صحبت‌هایی به مرجعیت امام اشاره کرده و گفته بود: «رهبری حضرت امام خمینی (ره) را نه ما، که دنیا پذیرفته است. گاهی خبرنگار‌هایی از خبرگزاری‌ها و روزنامه نگارانی به ما مراجعه می‌کنند و با اعجاب به رهبری انقلاب می‌نگرند. مسلمان‌های دنیا، آزادگان دنیا همه پذیرفته‌اند این رهبری یک رهبری غیر عادی بوده و طبق موازینی که دنیا در رهبری دارد نبوده است. بلکه این رهبری منشاش ایمان، تقوا، وارستگی، صمیمیت و قاطعیت است، من کسی نیستم که تازه ایشان را شناخته باشد، سال‌ها در دوره طلبگی ایمان، تقوا، وارستگی و صلابت در ایمان ایشان را می‌دانستیم چند سالی که ایشان شروع به مبارزه کرد همیشه مبارزه‌اش را تائید کردم، گفته‌ها، طرح‌ها و شعارهایشان مورد تائید بود.»

امام نیز درباره شخصیت آیت الله طالقانی در مراسم ارتحال ایشان و قدردانی ملت از او چنین گفته است: «یک ملتی وقتی که ببیند کسی با دشمن و با کسی که حیثت ملی و دینی را از بین برده است چطور مخالفت می‌کند این ملت از او قدردانی می‌کند. این قدردانی از خدمتگزار خودش است. طالقانی خدمتگزار ملت بود و ملت از خدمتگزار خودش قدردانی می‌کند. مقاومت و مخالفت با دستگاه جبار را ضم به این کنید که او روحانیست و این کار را می‌‍کند.»

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، اولین امام جمعه از یاران بزرگ انقلاب اسلامی بود که در به ثمر رسیدن انقلاب مردمی ایران در سال ۱۳۵۷ نقشی مهم ایفا کرد. آیت الله طالقانی مبارزات خود را از دهه چهل آغاز کرد و در سال ۱۳۴۱ دستگیر و مدت چهار ماه در زندان بود. پس از آزادی، به مبارزه‌های خود بر ضد رژیم ستمشاهی ادامه داد تا این که بعد از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، اعلامیه‌ای با عنوان «دیکتاتور خون می‌ریزد» منتشر شد که رژیم، آیت الله طالقانی را مسئول نشر آن دانست؛ بنابراین دوباره دستگیر و به ۱۰ سال زندان محکوم شد، اما شاه مجبور شد او را در آبان سال ۱۳۴۶ آزاد کند. سال ۱۳۵۰ پس از یک ماه زندانی شدن در خانه‌اش به زابل و بافت کرمان تبعید شد تا اینکه در خداد سال ۱۳۵۲ به تهران بازگشت و در پاییز ۱۳۵۴ باز دیگر زندانی و راهی زندان شد. وی در جریان مبارزات مردم ایران در آبان ۱۳۵۸ از زندان آزاد شد.

آیت الله طالقانی پس از انقلاب اسلامی به عضویت شورای انقلاب و مجلس خبرگان رهبری درآمد و یک دوره نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی شد. او همچنین با موافقت امام خمینی به امامت نماز جمعه تهران منصور شد. او مکان برگزاری نماز جمعه را دانشگاه تهران انتخاب کرد تا از این رهگذر، نمازگزاران را به دانشگاه بکشاند و دانشگاهیان را به صف نماز بیاورد و دینداری و روشنفکری را به هم بیامیزد. ایشان شش نماز جمعه در تهران اقامه کرد که نخستین آن پنجم مرداد ۱۳۵۸ و آخرین آن شانزدهم شهریور ۱۳۵۸ بود.

اگرچه پس از انقلاب اسلامی برخی منافقانه قصد داشتند اینگونه وانمود کنند که مواضع آیت الله طالقانی با امام خمینی (ره) فاصله دارد، اما ایشان در صحبت‌هایی به مرجعیت امام اشاره کرده و گفته بود: «رهبری حضرت امام خمینی را نه ما، که دنیا پذیرفته است. گاهی خبرنگار‌هایی از خبرگزاری‌ها و روزنامه نگارانی به ما مراجعه می‌کنند و با اعجاب به رهبری انقلاب می‌نگرند. مسلمان‌های دنیا، آزادگان دنیا همه پذیرفته‌اند این رهبری یک رهبری غیر عادی بوده و طبق موازینی که دنیا در رهبری دارد نبوده است. بلکه این رهبری منشاش ایمان، تقوا، وارستگی، صمیمیت و قاطعیت است، من کسی نیستم که تازه ایشان را شناخته باشد، سال‌ها در دوره طلبگی ایمان، تقوا، وارستگی و صلابت در ایمان ایشان را می‌دانستیم چند سالی که ایشان شروع به مبارزه کرد همیشه مبارزه‌اش را تائید کردم، گفته‌ها، طرح‌ها و شعارهایشان مورد تائید بود.»

امام نیز درباره شخصیت آیت الله طالقانی در مراسم ارتحال ایشان و قدردانی ملت از او چنین گفته است: «یک ملتی وقتی که ببیند کسی با دشمن و با کسی که حیثت ملی و دینی را از بین برده است چطور مخالفت می‌کند این ملت از او قدردانی می‌کند. این قدردانی از خدمتگزار خودش است. طالقانی خدمتگزار ملت بود و ملت از خدمتگزار خودش قدردانی می‌کند. مقاومت و مخالفت با دستگاه جبار را ضم به این کنید که او روحانیست و این کار را می‌‍کند.»

انتهای پیام/ ۱۴۱