ظریف

به گزارش مجاهدت از مشرق، سید محمد حسینی معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در جمع جمعی از اساتید دانشگاه و خانواده شهدا با اشاره به جایگاه والای شهیدان در نزد خداوند متعال اظهار کرد: اگر کسی اهل احسان، بخشش و سخاوت باشد مردم او را بزرگ می‌شمارند، در حالیکه شهیدان نه تنها از مال و دارایی خود بلکه از عزیزترین و مهمترین سرمایه یعنی جان خویش گذشتند تا موجب عزت، سرافرازی و شرافت ملت ایران شوند.

معاون رئیس‌جمهور با تأکید بر لزوم تبعیت از راه و آرمان‌های والای شهیدان، گفت: شهدا دارای روح بلند بودند روحی که در تن خاکی آرام و قرار ندارد و میل پرواز از عالم ملک به ملکوت دارد به مصداق بیان زیبا و رسای مولانا که می‌گوید: «مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک/ دو سه روز قفسی ساخته‌اند از بدنم» و یا این تعبیر دلنشین او که «ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم».

وی اضافه کرد: اینک ما بازماندگان کاروان شهدا که لیاقت پرواز با آن کبوتران سبکبال را نداشتیم بیش از دیگران وظیفه داریم تا اهداف و آرمان‌های شهدای گرانقدر را در جامعه نشر دهیم.

معاون پارلمانی رئیس‌جمهور با بیان اینکه فرهنگ فداکاری، ایثار، شجاعت و شهادت‌طلبی در بین مردم ایران زنده است گفت: اینکه ملت ایران توانسته ۴۴ سال در مقابل قدرت‌های شیطانی و پیاده نظام آنان ایستادگی و نقشه‌های آن‌ها را خنثی کند، به خاطر وجود فرهنگ پایداری و شهادت و پیروی راه و مرام شهداست.

حسینی خاطرنشان کرد: امروز با اعتماد خودباوری و اعتماد به‌نفس ملی، موفقیت‌ها و دستاوردهای فراوانی در عرصه‌های مختلف رقم خورده است، از جمله در هفته اخیر شاهد آزمایش ابرموشک پیشرفته «هایپرسونیک فتاح» بودیم، در حالیکه در اوایل جنگ تحمیلی نه تنها موشک، بلکه حتی اسلحه در دست تک‌تیرانداز هم وارداتی بود، اما امروز جوانان متدین و متخصص با همان روحیه رزمندگان دفاع مقدس، قدرت نظامی را به سطح بالای بازدارندگی رسانده‌اند و سردمداران کاخ سفید که همواره از روی میز بودن گزینه نظامی حرف می‌زدند، دیگر جرأت رجزخوانی و تهدید ملت ایران را ندارند.

معاون رئیس‌جمهور در امور مجلس با اشاره به افکار و اندیشه‌های ناصواب جماعت غرب‌گرا خاطرنشان کرد: اخیراً یکی از سیاسیون که چند سال قبل در نهایت خودباختگی و مرعوب شدن در مقابله دشمنان، ادعا کرده بود آمریکا با قدرت نظامی که دارد ظرف چند دقیقه می‌تواند سیستم نظامی ما را از کار بیندازد! حالا در ادامه همان ضعیف پنداری خود، این عنصر سیاسی گفته آرزوها براساس توانایی‌ها باشد.

وی اضافه کرد: البته ملت ایران با توهمات و آرزوهای کاذب کاری ندارد، بلکه همواره آرمان‌های بلندی مانند ایستادگی در برابر زورگویان، دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی، عدالت‌خواهی، ظلم‌ستیزی، حمایت از مظلوم، تمدن‌سازی و زمینه‌سازی برای ظهور را بیان می‌کند و با اعتقاد راسخ و تکلیف‌محوری در این مسیر گام برمی‌دارد.

حسینی گفت: کسانی که ادعا می‌کنند زبان دنیا را بلد هستند، بهتر است زبان آموزه‌های دینی و قرآن را نیز فرا بگیرند که چگونه قرآن به مسلمانان وعده می‌دهد که اگر مجاهدت و فداکاری خالصانه انجام دهید ۲۰ نفر از شما می‌تواند بر ۲۰۰ نفر غلبه کند.

معاون رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: آیا رزمندگان دوران دفاع مقدس بر مبنای منطق سست جماعت غرب‌گرا، توانایی شکست حصر آبادان، آزادسازی خرمشهر و عقب راندن صدام و حامیان‌اش را داشتند؟ بی‌تردید وقتی رزمندگان اسلام با ایمان و اعتقاد راسخ به نصرت الهی به حرکت درآمدند، ابواب فتح و ظفر گشوده شد وگرنه با محاسبات صرفا مادی و عادی زمین‌گیر می‌شدند و دست به اقدام نمی‌زدند.

معاون رئیس‌جمهور در امور مجلس تأکید کرد: همانگونه که در عرصه دفاعی نظامی با اعتقاد به «ما می‌توانیم» و تکیه به دانش، خلاقیت و نوآوری و سخت‌کوشی دستاوردهای چشمگیری به دست آورده‌ایم، با همان روحیه در سایر عرصه‌ها از جمله صنعت نیز می‌توان علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، در بازارهای جهانی حضور داشت و نمونه‌هایی از این موفقیت را در مجموعه‌هایی چون مپنا تجربه کرده‌ایم.

حسینی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: دولت مردمی در حوزه سیاست خارجی از موضع عزت، حکمت و مصلحت مسیر تعامل سازنده و حداکثری را با کشورهای منطقه و جهان آغاز کرده است و با کنار گذاردن نگاه نادرست دوقطبی میدان و دیپلماسی توفیقات حائز اهمیتی در توسعه روابط دو جانبه و چند جانبه به‌ویژه با کشورهای همسایه و آسیایی داشته که یک جلوه آن امضای ۴۳۶ سند همکاری است که در نوع خود بی‌سابقه است و اواسط هفته شاهد سفر رئیس‌جمهور به ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه خواهیم بود.

وی با اشاره به عزم دولت بر عملیاتی ساختن این توافقات افزود: امروز متناسب با تحرک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و گسترش سطح تعاملات، لازم است دستگاه‌های اجرایی با تسهیل‌گری و حمایت از بخش خصوصی زمینه‌ساز مشارکت فعال این بخش برای بهره‌گیری از فرصت فراهم شده برای توسعه صادرات و افزایش درآمدها و تأمین نیازها شوند.

معاون رئیس‌جمهور در ادامه با بیان اینکه اساتید و نخبگان در شرایط کنونی وظیفه سنگینی برعهده دارند گفت: رسالت دانشگاه در کنار انتقال دانشِ روز به دانشجویان تقویت روحیه خودباوری، اعتماد به نفس و امید به آینده بهتر است و پژوهشگران دانشگاهی در تعامل و همکاری نزدیک با دستگاه‌های اجرایی، راهکارهای تخصصی برای برون‌رفت از مشکلات را ارائه کنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «محمدجواد ظریف» وزیر سابق امور خارجه اخیرا در یادداشتی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، مواردی را مطرح کرده که با بازخورد منفی در فضای رسانه ای مواجه شده است. در بخشی از این یادداشت آمده است: «چرا سازشکار منفی و سازش ناپذیر مثبت است؟مگر سازش جز به معنی دستیابی به نقطه ‌اشتراک و توازن برای حرکت به سوی آرمان‌هاست؟ مگر می‌توان از روش دیگری به آرمان‌ها رسید؟ داشتن آرزو به زندگی جهت می‌دهد اما توجه به توانایی‌ها حرکت به سمت آرمانها را ممکن می‌سازد نیاز امروز ما درک درست و «انتخاب» هوشمندانه است. کنشگری مرزی. چشم به آرمان‌ها و استوار بر توانایی‌ها.»

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «نخبگان کدام‌یک را بیشتر نکوهش می‌کنند: آنها که با آرزوی بازپس گرفتن سرزمین از دست رفته در قرارداد گلستان، بخش‌های بیشتری از سرزمین را به باد دادند، یا آن‌ها که با قرارداد ترکمنچای، دست‌کم قسمتی از سرزمین تازه از دست رفته را بازپس‌ گرفتند؟»

به دنبال واکنش های منفی به یادداشت مذکور، ظریف در مطلب دیگری نوشت: «نوشته کوتاه چند روز پیش بنده به بحث و نقدهای فراوانی انجامیده، که امری مبارک است. اما دیدنی است که چگونه کلمات “نکوهش” ترکمانچای و “جلوگیری” از ترکمانچای‌ها به “توجیه”، “تحسین” و حتی “تقدیس” برگردانده شده‌اند. امان از سلطه سیاسی کاری حتی بر واژگان فارسی!!».

نکته قابل توجه اینجاست که آقای ظریف پیش از این نیز دیگران را به برداشت غلط از اظهارات و موضع‌گیری‌های خود محکوم کرده است. سوال اینجاست که چرا موضع‌گیری‌های وی طوری است که همواره منتقدان برداشت غلطی از آن دارند؟! آیا اشکال از خود آقای ظریف و اظهارات و موضع‌گیری‌های وی نیست؟!

برای پاسخ به این سوال، مروری کوتاهی داریم به اظهارات گذشته وی؛ مخاطب باید قضاوت کند که این اظهارات رنگ و بوی عزت دارد یا انفعال و خود تحقیری؟!

– آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟

– پولشویی در کشور ما یک واقعیت است و کسانی که هزاران میلیارد تومان پولشویی می‌کنند به راحتی ده‌ها میلیارد هم برای مخالفت با پولشویی هزینه می‌کنند!… برخی نهادها فقط در یک قلم ۳۰ هزار میلیارد تومان پولشویی کرده‌اند! (۲۱ آبان ۱۳۹۷ و در دفاع از FATF)

– من دیپلماسی را بیشتر برای میدان هزینه کردم، تا میدان برای دیپلماسی هزینه شده باشد. هیچ زمانی نتوانستم به فرمانده میدان [نظامی] بگویم کاری را بکن، چون در دیپلماسی نیاز دارم…من برای موفقیت میدان، مذاکره می‌کردم.

– آقای جان کری، ایشان را به من معرفی کردند و من هم با آقای اوباما دست دادم. نخستین چیزی که به من گفت این بود که “امیدوارم این دست دادن و رویارویی برای شما در ایران دردسر نشود”. من هم پاسخ دادم: “به هیچ وجه”… برخی حوادث بعدی در ایران نشان داد که ایشان درست می‌گفتند و من اشتباه می‌کردم.

– تنها چند روز پس از ترور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی توسط دولت تروریست آمریکا، ظریف در پاسخ به سوال خبرنگار اشپیگل مبنی بر اینکه آیا “آیا احتمال مذاکره با آمریکا پس از ترور سردار سلیمانی کمرنگ شده است؟”، گفت؛ «برای ما فرقی نمی‌کند چه کسی در کاخ سفید حاکم است. نکته مهم رفتار آنهاست. دولت ترامپ می‌تواند رفتار خود را اصلاح کند، تحریم‌ها را لغو کند و به میز مذاکره بازگردد. ما هنوز پای میز مذاکره‌ایم، اما آن‌ها این میز را ترک کرده‌اند.»

– در اسفند ۱۳۹۷ در جریان سفر مهم رئیس جمهور سوریه به ایران، ظریف در اقدامی تأمل برانگیز با این ادعا که از این سفر بی اطلاع بوده است، پیشنهاد استعفا را مطرح و این سفر مهم را تحت الشعاع قرار داد.

– نمایندگان مجلس گفته بودند: «فردای روز امضای توافق برجام، دکتر ظریف به مجلس آمد تا گزارش بدهد و اذعان کرد یکی از بزرگترین دستاوردهای ما این است که هیچ جای متن برجام، کلمه «تعلیق» (suspend) برای تحریم ها استفاده نشده و همه جا «لغو» تحریم ها آمده است و همانجا بنده در ۴ جای متن توافقنامه، کلمه «تعلیق » suspend را به ایشان نشان دادم که واکنش ظریف اینگونه بود: “عه! من اینجاها را ندیده بودم”.»

به نظر شما موارد مذکور که بخشی از اظهارات و موضع‌گیری‌های آقای ظریف است، همراستا با منافع ملی است؟! و اگر شخصی به آنها ایراد بگیرد، نشان دهنده سوءبرداشت و خصومت است؟!

قطعا پاسخ منفی است. متاسفانه نوع دیدگاه ظریف و همفکران وی به سیاست خارجی و روابط بین الملل، دیدگاهی غلط، ناقص و خسارت بار است. همان دیدگاهی که خسارت محض برجام را به کشور تحمیل کرد.

حالا به این دو اظهارنظر توجه کنید: ظریف در تابستان ۹۴ در پاسخ به سوال یکی از اساتید دانشگاه درباره احتمال عهدشکنی آمریکا در توافق هسته ای گفت: «آمریکا نمی تواند از برجام خارج شود.» وی بعد از خروج آمریکا از برجام نیز با حمایت از برجام اروپایی تاکید کرد که اقدامات اروپا در برجام، فراتر از انتظار بوده است.

ظریف و همفکران وی با دوگانه های غیرواقعی از جمله «دموکرات های خوب- جمهوری خواهان بد» و «آمریکای بد- اروپای خوب» و…فرصت‌های بزرگی را در سیاست خارجی از دست داده و خسارت های هنگفتی به کشور تحمیل کردند.

این طیف با فهم غلط از سیاست خارجی و روابط بین الملل، کل دنیا را در سه چهار کشور معدود غربی خلاصه کرده و هیچگاه نتوانستند دیپلماسی پویا و فعال بر پایه اقتدار و عزت را پیش ببرند.

رهبر معظم انقلاب- ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲- در دیدار مسئولان وزارت امور خارجه فرمودند: «در سیاست خارجی وقتی می‌گوییم عزت، یعنی نفی دیپلماسی التماسی. ما در طول این سالها داشتیم مواردی را که دیپلماسی ما، تعبیر درست در قبالش همین تعبیر «التماسی» است، «دیپلماسی التماسی». ممکن است لحن‌مان هم التماس‌آمیز نبوده اما باطن قضیه التماس بوده. عزت یعنی نفی این‌جور دیپلماسی، نفی چشم دوختن به دست و زبانِ این و آن. این شخصیت پخته‌ سیاسی قدیمی فلان کشور این‌جوری گفت، این‌جوری قضاوت کرد، آن یکی این‌جوری گفت، این‌جوری اقدام میکنند. عزت یعنی ما چشم‌مان و نگاهمان به این چیزها نباشد، تکیه‌مان به اصول خودمان باشد.»

در اوج مذاکرات هسته ای دولت روحانی با ۱+۵، رادیو فرانسه در گزارشی نوشت: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. طبق این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد.»

بهتر است آقای ظریف به سابقه اظهارات و موضع‌گیری‌های خود مراجعه کرده و درباره آن بیشتر تأمل کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، بی بی سی فارسی در مطلبی نوشت: «مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از اظهارات تند شماری از امامان جمعه در مورد برخورد با «بی‌حجابی» انتقاد کرد. سایت جماران به نقل از او نوشته است: «وقتی پای اقدام و عمل پیش می‌آید کشور قانون و مسئول دارد. اینکه هر کسی صبح از خواب بیدار می‌شود یا هر امام جمعه‌ای که پشت تریبون قرار می‌گیرد به خودش حق بدهد که فرمان عمل و فرمان آتش به اختیار صادر کند، مگر اینجا ملوک الطوایفی است که آقایان به خودشان حق می‌دهند در هر کاری دخالت عملی کنند؟.»

بی بی سی در ادامه نوشت: «او مشخصاً از حمله یک مرد با ماست به دو زن که یکی آنها روسری نداشت، اشاره کرد و گفت: «برخی اقدامات نابخردانه، سخیف و اهانت‌بار مانند ماست‌پاشی که از سوی برخی افراد تحریک‌شده یا مغرض صورت گرفته را، نه تنها در جهت حل این مشکل نمی‌دانم، بلکه معتقدم همان نگاه سیاسی به مسأله را تشدید و عده‌ای را به لجبازی وادار خواهد کرد.» در روزهای گذشته در حالی که چندین درگیری بر سر مساله حجاب در شهرهای مختلف ایران خبرساز شد، شماری از روحانیون به خصوص امامان جمعه اظهارات تندی در مورد برخورد با «بی‌حجابی» داشتند.»

یکی از ابعاد اصلی جنگ ترکیبی علیه ملت ایران، دامن زدن به دوقطبی و ایجاد دودستگی و تفرقه میان آحاد مردم است. در این میان، دشمن از هر بهانه‌ای برای دامن زدن به دوقطبی و تفرقه بهره می‌برد. یکی از موارد، مسئله حجاب است.

در این خصوص چند نکته مهم قابل ذکر است. اول اینکه حجاب یک ضرورت دینی و الزام قانونی است. دوم اینکه اکثریت مطلق زنان کشورمان پایبندی خود به حجاب را ثابت کرده‌اند. سوم اینکه، اقشار متدین همانقدر که مخالف بی حجابی هستند، قطعاً با روش‌های نامناسب در امر به معروف و نهی از منکر در موضوعات مختلف و از جمله حجاب، مخالف هستند. امر به معروف و نهی از منکر اصول و قواعدی دارد و یکی از الزامات آن، پرهیز از توهین و بی احترامی به طرف مقابل است.

در روزهای گذشته یکی از فعالین رسانه‌ای در مطلبی نوشت: «نظرسنجی ارشاد می‌گوید ۸۰ درصد موافق الزام حجاب‌اند، میگویند دروغه، حداقل ده نظرسنجی ملی می‌گوید بالای ۷۵ درصد اعتقاد به حجاب دارند. میگویند دروغه، نظرسنجی همشهری می‌گوید ۷۹ درصد گفتند بدون قانون هم حجاب برنمی دارند، میگویند دروغه، میگوییم خب چشم باز کنید شهر را ببینید. اکثریت با کیست؟ الان که بی‌حجابی آزاد است چرا اکثریت حجاب دارند؟ واقعیت اینست که مشکل حجاب نیست. مشکل مسخ شدن ذهنی عده‌ای، توسط رسانه‌های خارجی است. مسوولی که واقعیت را از دریچه رسانه‌های خارجی می‌بیند، نمی‌تواند تصمیم بگیرد. شرع و قانون و خواست اکثریت را می‌بینند، اما دچار کُپ کردن در تصمیم‌گیری هستند.»

و اما در این میان ماجرای طیف تندروی اصلاح طلب بسیار قابل تأمل است. بخش تندروی جریان اصلاح طلب که اکنون دچار تفریط شده است، همان جماعتی است که در دهه ۶۰ به شدت دچار افراط بود. از مخالفت‌های محمد خاتمی و تاجزاده با ویدئو تا چسباندن پونز بر پیشانی زنان بدحجاب توسط اکبر گنجی، و از اقدام موسوی خوئینی‌ها در آزادی اسیدپاش‌هایی که به چند زن بی حجاب حمله کرده بودند تا تندروی و افراط‌های امثال مجید انصاری در سارمان زندان‌ها.

در خرداد ۱۳۹۷ «محمدطه عبدخدایی» معاون خاتمی در وزارت ارشاد در مصاحبه‌ای به بیان ناگفته‌هایی از دوران همکاری طولانی مدت با خاتمی در وزارت ارشاد و دولت اصلاحات پرداخت. وی در بخشی از این مصاحبه گفت: «یک خاطره از آیت‌الله خامنه‌ای مربوط به زمان ارشاد بگویم. حدود ۱۵۰ هنرپیشه جزو اخراجی‌های وزارت فرهنگ بودند. من آمدم خدمت آقا و گفتم اینها لیست را به من دادند که اخراج کنم ولی وجداناً نمی‌توانم چنین کاری بکنم اما چون مدیرکل هستم باید این کار را انجام دهم. آقا گفتند “هرگز این کار را نکن، این‌ها بندگان خدا هستند بالاخره فضا آن زمان اینگونه بوده و این شغل‌شان بوده” یعنی از سال ۶۱ تا ۶۶ یک نفر اخراج نشد و اینها آمدند پست گرفتند و الان جزء هنرپیشه‌های مملکت هستند. اخراج نشدن اینها با حمایت آقا بود و جایی هم نگفتم و این اولین بار است که می‌گویم.»

معاون خاتمی در وزارت ارشاد در بخش دیگری از اظهارات خود گفت: «به این مردم نه مرجعیت ضربه زده است نه رهبری بلکه همین آقایان از جمله تاجزاده در وزارت ارشاد، سراج موسوی در کمیته، ابطحی، امین زاده، مجید انصاری در سازمان زندان‌ها و… محدودیت‌های بی دلیلی برای مردم ایجاد کردند و امروز مسئولیت اقدامات خود را به گردن مراجع و رهبر انقلاب می‌اندازند. کسانی که امروز ادعا می‌کنند جمهوری اسلامی دیکتاتوری ایجاد کرده خودشان در زمان مسئولیت عامل به وجود آمدن خفقان بودند.»

این فعال اصلاح طلب در ادامه گفت: «همین آقای میرلوحی (محمود میرلوحی عضو سابق شورای شهر تهران و فعال سیاسی اصلاح‌طلب) که دانشجوی هند بود، بعد می‌آید رئیس کمیتهٔ تهران می‌شود و می‌رود پیست اسکی دیزین و شمشک دستور می‌دهد تمام عینک‌های دودی را جمع کنند! چون این مظهر غرب است! همین آقا امروز روشنفکر می‌شود! اگر یادتان نرفته بیایید از مردم عذرخواهی کنید. مگر نه این بود که شماها در بین دانشجویان چادر و حصار کشیدید و امام خمینی به محض اینکه فهمید که این اتفاق افتاده است دستور داد که سریعاً به موضوع رسیدگی شود. چرا امروز آقایان به دنبال گم کردن آثار اقدامات افراطی خود هستند؟ در آن زمان آقایان آنچنان جوی درست کرده بودند که هیچکس حق اظهار نظر آزاد نداشت. امروز نیز این رفتارهای به اشکال دیگر در حال پیاده شدن از سوی این طیف است.»

لازم به ذکر است که مجید انصاری در انتخابات مجلس یازدهم در شرایطی که سرلیست جبهه اصلاحات در حوزه انتخابیه تهران بود، علیرغم تبلیغات بسیار گسترده فقط ۷۰ هزار رأی کسب کرد.

پاسخ ظریف و روحانی به موضع‌گیری سخنگوی دولت سابق

سحام نیوز- ارگان رسانه‌ای منتسب به اعضای فراری جریان فتنه- در مطلبی نوشت: «وزیر پیشین کار در روزنامه اعتماد نوشت: در تبیین و تحلیل سال پارادایمی ۱۴۰۱ و به‌ویژه حوادث خیابان‌های پاییزی نیز، کاملاً ردپای برخی پیامدهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سال ۱۴۰۰ قابل مشاهده علمی است. آنانی‌که روزگاری نه‌چندان دور تحریم را نعمت می‌پنداشتند و سهم تحریم از مسائل اقتصادی ایران را بسیار ناچیز قلمداد می‌کردند در ۱۴۰۱ تفهیم شدند که تحریم‌ها جان‌ستان، فقرگستر و نفس‌گیر است.»

این رسانه ضدایرانی در ادامه به نقل از ربیعی نوشت: «عدم توجه به خواسته‌های نسلی، تغییرات اجتماعی و ارزش‌ها [که تنها منحصر به ایران نبوده و در سطح جهانی نیز در میان نسل جدید مطالعه شده است] و اصرار بر شیوه‌ها و سیاست‌های فرهنگی تعارض‌آفرین، آثار خود را بر برخی وقایع در سال ۱۴۰۱ باقی گذاشت و برخی مسائل اجتماعی و سیاسی این سال را شامل شد.»

متاسفانه بخشی از جریان اصلاح طلب با این پیش فرض که حافظه تاریخی افراد کوتاه مدت است، به راحتی به مردم توهین می‌کنند. آقای ربیعی مدعی شده است که مشکلات فعلی تقصیر طیفی است که سهم تحریم‌ها را در مسائل اقتصادی ایران ناچیز می‌پنداشتند.

این ادعا در حالی است که روحانی- آبان ۱۳۹۷- در جلسه هئیت دولت گفته بود: «آمریکایی‌ها هر کاری هم بکنند اما آن‌قدر راه و مسیر برای فروش نفت داریم که تحریم آنها بی‌اثر است.» رئیس جمهور سابق همچنین در خرداد ۱۳۹۸ گفته بود: «به رغم تبلیغات بدخواهان، اوضاع کشور بسیار خوب است و فشارهای آمریکا به زودی زود بی اثر خواهند شد…ملت ایران بداند که فشار آمریکا به اوج رسیده و از این به بعد این تحریم‌ها و فشارها ظرفیت خود را از دست خواهند داد.»

در یک نمونه دیگر، «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه نیز- مرداد ۱۳۹۷- در مصاحبه با شبکه سیان ان گفته بود: «تحریم‌ها بر وضعیت داخلی ایران تأثیری ندارد.» اگر آقای ربیعی مرور بیشتری بر اظهارات همقطاران خود در دولت قبل داشته باشد، با نمونه‌های بیشتری نیز مواجه می‌شود.

البته ناگفته نماند که مقامات دولت قبل بارها و بارها اعلام کردند که ذیل برجام، تحریم‌ها به تاریخ پیوسته و صبح بدون تحریم فرا رسیده و آنچنان رونقی ایجاد می‌شود که دیگر هیچکس به پول یارانه نیازی نخواهد داشت.

طیف تندروی جریان اصلاح طلب حداقل سه مشکل اساسی دارد، یکی اینکه به هیچ عنوان قصور و تقصیرهای خود را نپذیرفته و دوم اینکه در مقاطع مختلف، همصدا با دشمن، آدرس خیابان را می‌دهد و سوم اینکه، به هیچ عنوان حاضر نیست به نقش دشمن در مشکلات اشاره کند.

دولت روحانی دلار را با قیمت ۳ هزارتومان تحویل گرفت و در همین دولت قیمت دلار تا آستانه ۳۲ هزارتومان نیز افزایش یافت؛ یعنی حدود ۱۰ برابر افزایش قیمت!

در سال گذشته دشمن ذیل جنگ ترکیبی، بر التهاب‌آفرینی در بازار دلار متمرکز شد؛ چه آنکه در طول فعالیت دولت سیزدهم از شهریور ۱۴۰۰ تا شهریور ۱۴۰۱، نرخ ارز حدوداً ۴ درصد افزایش یافت، اما در مقطع وقوع آشوب‌های سال گذشته نرخ دلار حدوداً ۱۰۰ درصد افزایش یافت. در میانه آشوب‌ها و اغتشاشات، «مارک دوبوویتز» رئیس لابی صهیونیستی بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا در توئیتی نوشت: «همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد قیمت دلار به ۶۰ هزار تومان رسید. ممکن است زودتر از چیزی که فکر می‌کردم به ۱۰۰ هزار تومان برسد.» این توئیت تنها یکی از مستندات جنگ ترکیبی اخیر علیه ملت ایران بود.

بهتر است آقای ربیعی که سابقه استیضاح در مجلس به دلیل ناکارآمدی در کسوت وزیر کار را در کارنامه خود ثبت کرده است، با تأمل بیشتری درباره مسائل مختلف و از جمله حوزه اقتصاد و معیشت موضعگیری کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد صرفی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: طرح دولت برای اصلاح نظام پرداخت یارانه، واکنش‌های مختلفی را برانگیخته است اما در این میان شاید از همه جالب‌تر و قابل‌توجه‌تر، واکنش کسانی است که کمتر با ملاک و معیارهای اقتصادی سراغ این طرح رفته و صرفاً آن را از دریچه سیاسی و البته از نوع خاص آن، می‌بینند.

این طیف خاص حامی اصلی دولت پیشین بودند و حداقل از منظر سیاسی رقیب- مخالف دولت سیزدهم محسوب می‌شوند، یک گزاره مشترک را مطرح می‌کنند؛ طرح دولت گره‌ای از مشکلات اقتصادی و مردم باز نمی‌کند و تنها راه چاره‌سازش در سیاست خارجی – با اسم رمز «احیای برجام»- است.

برخی از این مطالب و مواضع از این دست هستند؛ «اگر برجام به سرانجام نرسد و فرو بپاشد در آن زمان فروپاشی در اتاق عمل جراحی اقتصادی دور از انتظار نخواهد بود!»، «به دلیل فشارهای اقتصادی موجود و عدم تحقق زمینه‌هایی چون برجام، نه جامعه نشانه‌ای از آمادگی و همراهی با این تصمیم نشان می‌دهد و…»، «پاسخ به حل مسئله امروزِ اقتصاد ایران را نباید در دانش اقتصادی دنبال کرد.

متأسفانه امید به حل مسائل اقتصادی امروز ایران را باید در میدان سیاست جست‌وجو کرد که راه آن نیز باز نیست.»، «نتیجه یک‌سال فرصت‌سوزی در احیای برجام – که مقصر اصلی آن مجلس انقلابی و حذف‌کنندگان مردم در انتخابات ۱۴۰۰ هستند- احیای کالابرگ (بخوانید کوپن) است.»، «جراحی بدون حل برجام و FATF بسیار خطرناک است»، «هر لحظه تاخیر و تعلل در احیای برجام و رفع تحریم‌ها، معنی جز زیان غیرقابل جبران به اقتصاد ایران به دنبال نخواهد داشت. ضمن آنکه موضوع FATF نیز باید هرچه سریع‌تر حل و فصل شود.»، «امروز همه مسائل به سیاست خارجی گره خورده» و… اینها تنها چند نمونه از این‌گونه مواضع و مطالب است.

طرح دولت در ابتدای راه بوده و هنوز به‌طور کامل اجرایی نشده است. برنامه دولت درباره آرد و نان به‌صورت آزمایشی در زنجان کلید خورده و مسئولان از آماده‌سازی مقدمات و پیش‌نیازهای ارائه کالابرگ به ‌جای یارانه نقدی تا دو ماه آینده گفته‌اند. فارغ از این سؤال و نکته مهم که نسبت برجام با مشکلات اقتصادی کشور چیست و آیا راه‌حل این مشکلات برجام است یا خیر، وضعیت امروز دنیا به‌گونه‌ای است که حتی ثروتمندترین و مرفه‌ترین کشورها نیز در زمینه «امنیت غذایی» احساس خطر کرده و به دنبال راهکارهایی برای مواجه با این وضعیت پیچیده هستند

. خشکسالی، کرونا و جنگ اوکراین سه عامل اصلی و مهم در پیدایش این وضعیت هستند. وضعیتی که باعث شده سازمان ملل نسبت به «طوفان قحطی» هشدار دهد. این وضعیت باعث شده تا به‌طور آشکار «گندم» به یک سلاح جهانی تبدیل شود.

زیرا این غله- حداقل در دسترس بودن آن با قیمت‌های مقرون به صرفه- کلید ثبات سیاسی و اجتماعی در بسیاری از کشورها است. در چنین شرایطی که حتی کشورهای اروپایی هم به فکر پیداکردن راهکارهایی برای عبور موفق از این وضعیت دشوار و پیچیده و بدون چشم‌انداز روشن برای زمان پایان آن، هستند، در ایران چه کسی را باید ملامت کرد؟ آیا باید دولت فعلی را ملامت کرد که به دنبال راهی برای جلوگیری از قاچاق آرد و فروش گندم کشاورزان به خریداران خارجی است و می‌خواهد مانع از آن شود که نان مردم، خوراک دامداری‌ها نشود؟!

می‌توان در برج عاج نشست و از روی شکم‌سیری حرف‌های صد من یک غاز زد. طرح کالابرگ الکترونیک را مسخره کرد و طرح دولت برای ساماندهی آرد و نان را به باد انتقاد گرفت. اینها همان‌هایی هستند که مسکن مهر را مزخرف و قوطی کبریت می‌خواندند و به آن حمله می‌کردند و در زمینه مسکن آن‌قدر دست روی دست گذاشتند و هیچ کاری نکردند که امروز نه تنها خرید بلکه حتی اجاره مسکن برای بسیاری به یک مشکل و دغدغه بزرگ تبدیل شده است.

به ابتدای بحث بازگردیم. آیا آن‌طور که مدعیان اصلاحات می‌گویند کلید حل مشکلات اقتصادی کشور برجام است؟ مارک تواین جمله مشهوری دارد: «اگر تنها ابزار تو چکش باشد، همه مشکلات تو میخ خواهد بود.» چارلی مانگر، کارآفرین آمریکایی این نکته را «مردی با تمایل به چکش زدن» نامید و در توضیح آن گفت: «این روشی کاملاًً فاجعه‌آمیز برای فکر کردن و روش فاجعه‌آمیزی برای کار کردن در دنیاست. پس تو باید مدل‌های چندگانه داشته باشی.» مدعیان اصلاحات برای همه مشکلات کشور فقط یک راه‌حل دارند، از آب خوردن و خشکسالی گرفته تا هر مشکل ریز و درشت دیگری.

درباره این تجویز تکراری و همیشگی مدعیان اصلاحات چند نکته قابل تأمل است؛ نخست آنکه این تجویز بیش از آنکه کارشناسی و ناشی از فکر باشد، به تعصبی کورکورانه در امر سیاست بازمی‌گردد. برجام یکبار امتحان خود را پس داد و نشان داد تکیه بر چنین راه و روش‌هایی برای حل مشکلات اقتصادی اشتباه است و نه تنها گره‌ای از مشکلات کشور و مردم باز نمی‌کند، بلکه بر آنها نیز می‌افزاید. میزان تحریم‌هایی که امروز کشور با آن مواجه است با تحریم‌های پیش از عقد برجام در سال ۲۰۱۵ موید این نکته است.

البته عده‌ای در این میان اصرار دارند که مسئله را به رئیس‌جمهور سابق آمریکا یعنی ‌ترامپ نسبت دهند و آن را موضوعی خاص و غیرمنتظره معرفی ‌می‌کنند حال آنکه چنین برخوردی چیزی جز تطهیر آمریکا نیست. که اگر این‌گونه بود، جو بایدن همان راه ‌ترامپ را پیش نمی‌گرفت. بایدن درباره ایران، برجام و تحریم‌ها همان سیاست ‌ترامپ را دنبال می‌کند و خواسته‌های وی را دارد؛ تعمیم برجام به مسائل موشکی و منطقه‌ای.

البته برخی از مدعیان اصلاحات تعارف را کنار گذاشته و آشکارا می‌گویند بله نباید از برجام توقع زیادی داشت. اگر می‌خواهیم مشکلات حل شود باید امتیاز بیشتری بدهیم و اگر نقدی هم به برجام وارد باشد آن است که در حوزه هسته‌ای متوقف ماند و به برجام دو و سه و چهار و… شکل نگرفت و به سایر حوزه‌ها سرایت نکرد.

باید از این آقایان پرسید فرض کنید در مسائل موشکی و منطقه‌ای هم کوتاه آمدیم و به دشمن امتیاز دادیم، تضمین اینکه آمریکا به همین‌ها راضی می‌شود چیست؟ اساساًً باید پای برجامِ چند را امضا کنیم که آمریکا از ما راضی شود و دست از خباثت و خصومت بردارد؟

آقای ظریف به‌عنوان آشپز برجام، دی‌ماه سال ۹۷ در یک مصاحبه، عبارات عجیبی را مطرح کرد: «هدف برجام اصلا اقتصادی نبود. مذاکرات ما درباره برجام تا فروردین ۹۴ (یعنی سه ماه قبل از توافق نهایی برجام) صرفا هسته‌ای و امنیتی بود… بحث‌های هسته‌ای، امنیتی و خارج شدن از شورای امنیت بحث‌های اصلی ما بود و اینکه کسی بگوید هدف برجام اقتصادی بود با واقعیات و خطوط قرمزی که برای ما ترسیم شده بود، نمی‌سازد… و در همه این اهداف به نتیجه رسیدیم. همه قطعنامه‌ها هم لغو شد.»

برجام برای مدعیان اصلاحات، به قول مولوی آن بت عیاری است که هر لحظه به شکلی درمی‌آید. در دوره مذاکرات آب خوردن مردم هم به آن پیوند می‌خورد. وقتی مردم مطالبه میوه‌اش را کنند، باغ سیب و گلابی می‌شود که فعلا باید منتظر محصول ماند و عجله نکرد. وقتی هم تقش درآمد می‌گویند مگر هدف برجام اقتصادی بود؟ چه کشکی چه پشمی؟ حال چند سالی گذشته و مردم زیر فشار آوار تدابیر هشت ساله حضرات هستند و گمان می‌کنند بار دیگر وقت آن شده و که این شغال را در خم رنگرزی فرو و به جای «طاووس علیین» به مردم قالب کنند. فارغ از اینکه این شغال دیگر پشمی ندارد.