ظریف

منبع خبر

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه سیاسی خبرگزاری فارس، اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور که امروز با حضور در ستاد انتخابات کشور، برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم ثبت‌نام کرده بود، با انتشار بیانیه ای، برنامه های دولت خود را اعلام کرد.

در این بیانیه آمده است: «برای گشایش در زندگی مردم، توسعهٔ ایران و آغاز مرحلهٔ نوینی از اصلاحات افق‌گشا می‌آیم و دولت ملت را تشکیل خواهم داد»

متن بیانیه معاون اول حسن روحانی که هنگام قرائت آن بغض نیز کرد، به این شرح است:

«به نام خداوند جان و خرد

بسم الله الرحمن الرحیم

هم‌وطنان عزیز!

ایران ما در سال‌های اخیر با مسائل و تنگناهای گوناگون روبرو بوده و اکنون به شدت نیازمند افق‌گشایی‌های واقعی در زندگی مردم و توسعهٔ همه‌جانبهٔ کشور، بهبود معیشت مردم با رفع تحریم‌ها و رشد اقتصادی پایدار و اشتغال‌زا و حمایت از تولید و بازتوزیع عادلانه‌تر ثروت است.

انتخابات را باید به عنوان فرصتی برآمده از آرمان‌های انقلاب اسلامی و ظرفیت‌های قانون اساسی برای اعمال حاکمیت ملی و اصلاح روند حکمرانی پاس داشت و تاثیرگذار کرد.

انتخابات ریاست جمهوری پیش روی ماست. انتخاباتی که از آنِ همه و مظهر جمهوریت نظام است و به تاکید رهبر معظم انقلاب مشارکت گسترده و موثرتر در آن گشایندهٔ راه برای توانمند شدن مردم و حکومت، عبور از بحران‌ها و افزایش اقتدار ملی است. در چهار سال پیش رو فرصتی طلایی داریم برای این‌که:

• به سمت حل مسائل بنیادینِ ایران،‌ تامین منافع ملی و توافق و تنش‌زدایی در خارج و داخل برویم، 

• روی ریل توسعهٔ فراگیر و پایدار قرار بگیریم،

• به اقتضائاتِ تامین عدالت، تشکیل دولت رفاهِ فراگیر، فقرزدایی و افزایش شمول و کیفیتِ خدمات پایهٔ همگانی، به ویژه در حوزهٔ سلامت و آموزش، تن بدهیم و با شکاف درآمدی، تبعیض و فساد سازمان‌یافته مبارزه کنیم،

• ایران برای همهٔ ایرانیان شود، صرف نظر از جنسیت و قومیت و مذهب و محل زندگی‌ آنان،

• به سمت توانمندسازی توامان نهادهای حکمرانی و نهادهای مدنی و افزایش ظرفیت‌های حل‌مسئله‌ایِ دولت و جامعهٔ‌ ایران برویم،

• برای صیانت از حقوق و آزادی‌های اساسی همهٔ شهروندان گام‌های عملی برداریم،

• در جغرافیای سیاسی منطقه و جهان امروز یک محور تردد و ترانزیت شویم و راه‌ها و لوله‌های مهم اقتصادی، ایران را دور نزنند،

• محیط زیست مشترک ایرانیان را از تخریب‌های جبران‌ناپذیر نجات بدهیم و به جای آینده‌خواری آینده‌سازی کنیم، 

• ایران را با اتکای به بهترین متخصصان و کارآمدترین مدیران، به ویژه زنان و جوانان، اداره کنیم و حذف و طرد و تبعیض را کنار بگذاریم،

• و به عنوان یک قدرت تعامل‌گرا در منطقه و جهان به رسمیت ‌شناخته شویم و کشوری باشیم که از همه سو قصد مهار و تضعیف‌مان را نداشته باشند.

قصد ورود به این انتخابات را نداشتم و امیدوار بودم نیازی به حضورم نشود. اما با توجه به نیامدن برادر عزیزم دکتر جواد ظریف و عدم امکان ثبت نام تعدادی دیگر از کسانی که می‌توانستند این مسئولیت را بپذیرند، و این‌که جبههٔ ‌اصلاحات ایران، رهبران و شخصیت‌های دلسوز اصلاح‌طلب و بسیاری از‌ جوانان و فعالان سیاسی و مدنی ‌‌‌تشخیص داده‌اند که باید به صحنه بیایم، به رغم میل و مصلحت شخصی و با توکل به خدا از قبول مسئولیت شانه خالی نمی‌کنم. آبرو و تجربه‌ام را که متعلق به ملت است تقدیم ملت می‌کنم، با آگاهی از شرایط دشوار امروز کشور و سردی‌ها و کناره‌گزینی‌ها وارد این میدان می‌شوم و از هیچ تلاش و اقدامی، تا آن‌جا که ارزشها و هویت‌ اصلاح‌گرانه‌ام را تهدید نکند،‌ دریغ نمی‌کنم. 

می‌دانم که چه شرایط سختی پیشِ روی رئیس جمهوری آینده است. اما نمی‌شد راه عافیت پیش گرفت. به مردم هم نمی‌توانم وعده‌های ناممکن دروغین بدهم. ما به خون شهدا و هم‌وطنانی که اسیر فقر و رنج و کولبری و سوخت‌بری و تبعیض‌اند مدیونیم. آینده را باید با هم بسازیم. 

امروز خوشبختانه زمینهٔ احیای مجدد برجام و رفع تحریم‌ها که مقدمه‌ای برای گشایش در وضعیت کشور و معیشت مردم است فراهم شده است و نباید در این مسیر مانعی ایجاد کنند. گشودن گره‌های ناشی از تحریم‌های شدید سه ساله که ضربات سنگینی بر پیکر اقتصاد کشور وارد کرده است کاری بسیار دشوار و سنگین است. ادامهٔ مسیر رفع عزتمندانهٔ تحریم‌ها را باید مدبرانه پی گرفت و البته بعد از پایان تحریم‌ها نیز بازسازی اقتصاد کشور دشواری‌ها و پیچیدگی‌ها و الزامات زیادی دارد.

بیکاری، فقر و نابرابری فزاینده، توقف بسیاری از کسب و کارها، کاهش مداوم سرمایه‌گذاری‌های نو، خشکسالی و بحران آب، تخریب‌های جبران‌ناپذیر محیط زیست، کاهش اعتماد عمومی به نهادهای حکمرانی، کاهش امید به اثربخشیِ رای مردم، افزایش فساد، مشکلات ناشی از ساختار بودجه و نظام بانکی و مالیاتی کنونی و مشکلات در تولیدِ صنعت، کشاورزی و خدمات کشور از جملهٔ مسائل مزمن کشورند. بحران کرونا و ضرورت سازماندهی قوی‌تر واکسیناسیون رایگانِ همگانی و سریع‌تر هم در صدر اولویت‌ها قرار گرفته است.

همهٔ این‌ها تصویر نگران‌کننده را مقابل نامزد ریاست جمهوری که به عمق مشکلات توجه دارد قرار می‌دهد.

آنان که در کارنامهٔ طولانی کاری‌شان کمتر اقدام واقعی و موثری برای حل عملی مشکلات مردم دیده می‌شود، چنان شعار می‌دهند که قادرند مشکلات پیچیدهٔ کشور و مردم را یک‌شبه حل کنند. من واقعاً نگران سنگینی بار این مسئولیت‌ام. با این‌حال، مبتنی بر شناخت وسیع و عمیق از ظرفیت‌های انسانی، مادی، طبیعی و‌ قدرت زیرساختی ایران باور دارم با افزایش ظرفیت و کیفیت حکمرانی و همیاری دولت و جامعه می‌توانیم بر این مشکلات فائق بیاییم.  

با مشکلات کنونی کشور از نزدیک آشنا هستم و می‌پذیرم اگر مسئولانه به میدان نیایم در بدتر شدن وضع جامعه و خسارت‌های ناشی از عدم ورود به انتخابات ممکن است سهیم باشم. برای همین، در کنار همهٔ نیروهایی که نگران وضعیت و آیندهٔ کشورند و دغدغهٔ‌ رنج هم‌وطنانشان را دارند، برای جلب مشارکت موثر مردم تلاش خواهم کرد. می‌دانم بدون افزایش مشارکت مردم و به صحنه آمدن جمعیت خاموش در انتخابات نمی‌توان پیروز شد. درک می‌کنم که اکنون بسیاری از هم‌وطنانم به سوء حکمرانی‌ها معترض‌اند و امیدی به انتخابات ندارند و راه قهر با صندوق را مطرح می‌کنند، اما برای بهروزی همین ایرانیان راهی روشن‌تر از احیای صندوق رای و تلاش مصلحانه برای افزایش اثربخشی رای عموم مردم نمی‌شناسم. 

اکنون گشایش وضعیت کشور نیازمند رأی ایرانیانی است که دلخسته و آزرده از امروز و ناامید از آینده به انتخابات پشت کرده‌اند. در راهی که به آن قدم نهاده‌ام نیازمند رأی همین هم‌وطنان‌ هستم و امیدوارم با برنامه‌ها و تیمی که معرفی خواهم کرد آن‌ها را قانع‌ کنم که رای دادن آن‌ها بهتر از انفعال است. 

علی‌رغم توصیه‌های روشن مقام معظم رهبری و بر خلاف انتخابات ریاست جمهوری در ادوار گذشته تمایل و تشویق مردم به مشارکت حداکثری و کاستن از موانع تحقق آن در بخش‌هایی از حکومت هم کاهش یافته است.

متاسفانه برخی نهادها، رسانه‌ها و مراکز تأثیرگذار ظاهراً براین باورند که مشارکت حداکثری منجر به شکست جریان و نامزد مطلوب آنان خواهد شد. حال آن‌که، کاهش مشارکت به جمهوریت نظام لطمه‌ای جدی می‌زند و بر بحران‌ها می‌افزاید. سوابق آن‌ها که عوام‌فریبانه مردم‌مردم می‌کنند نشان می‌دهد که منافع‌شان در غیاب مردم تامین می‌شود و ضد مردم‌سالاری بوده‌اند. ما ایرانیانی که می‌خواهیم شرایط زندگی هم‌وطنانمان در ایران را عملا بهبود ببخشیم، راهی جز تلاش برای تقویت مشارکت و رقابت عادلانه در این انتخابات نداریم. برندهٔ مشارکت بالا جامعهٔ ایران است و برندهٔ‌ مشارکت پایین اقلیت و حامیان اندک‌سالاری.

من برای دفاع از صندوق و حق رأی موثر مردم نامزد شده‌ام و با اتکا به رأی ایرانیانی که از مشارکت در انتخابات ناامید شده‌اند امید پیروزی دارم. 

برای گشایش در زندگی مردم، توسعهٔ ایران و آغاز مرحلهٔ نوینی از اصلاحات افق‌گشا آمده‌ام. 

مسیر دشواری پیش رو است، اما به لطف خدا و با حمایت و رأی شما:

• می‌توانم جمعی از بهترین متخصصان و شایسته‌ترین مدیران کشور را در جهت بسط خیر همگانی ایرانیان به همکاری دعوت کنم،

• برنامه‌ای برای ادارهٔ دولت ارائه خواهم کرد که با بهره‌گیری از مشورت و توان بهترین کارشناسان و نهادهای کشور و تجربهٔ گذشته بیش از سایر برنامه‌ها غنا و قابلیت تحقق داشته باشد، 

• مسیر احیای برجام، رفع تحریم‌ها و ارتقای جایگاه ایران در منطقه و جهان را ادامه خواهم داد، 

• جوان‌سازی دولت و اصلاحات نهادیِ کاهندهٔ فساد و انواع تبعیض و افزایندهٔ کارآمدی را پیش خواهم برد، 

• می‌توانم برای ساختن توافق در خارج و داخل و ائتلاف‌های مساله‌محور «حل مساله» کنم،

• آنچه به عنوان معاون اول اختیارش را نداشتم و برای بسط توسعهٔ فراگیر و پایدار، دموکراتیک، متوازن و مشارکتی ضروری و ممکن می‌دانم را اجرایی خواهم کرد،

• و برای بسط عدالت، آزادی، مردم‌سالاری و رفاه ایرانیان و بالیدن ایران در قرن پانزدهم شمسی هر چه در توان دارم را عرضه می‌کنم،

•  و «دولتِ ملت» را تشکیل خواهم داد. 

متاسفانه در این انتخابات شایسته‌ترها یا نیامدند یا امکان نامزدن شدن نداشتند. بسیاری از شایستگان حتی از مدیریت و خدمت در مسئولیت‌های دیگر علمی، فرهنگی و اجرایی در مؤسسات دولتی و غیردولتی محروم می‌شوند. من بنا دارم که همهٔ توان و همتم را به کار گیرم که شایسته‌ترین‌ها در سرنوشت کشور تأثیرگذار شوند. من اصلاح‌طلبم ولی می‌خواهم تواناترین‌ها،‌ صرف نظر از گرایش‌ سیاسی‌شان، مسئولیت‌های اجرایی و علمی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی کشور را به عهده بگیرند و فرصت‌های خدمت در بخش‌های عمومی و غیردولتی به روی آنان گشوده شود، و امید و برنامه‌ای که برای توسعهٔ‌ ایران دارم با اختیارات ریاست جمهوری صورت عمل به خود بگیرد.

به خدای بزرگ تکیه می‌کنم و همیاری یکایک هم‌وطنانم را در این مسیر می‌طلبم که با همراهی شما همهٔ این اهداف دور و نزدیک دست‌یافتنی می‌شوند.

جزئیات برنامه‌های پیشنهادی تحقق‌پذیر، گام‌های عملی و تیم همکارانِ توانا را در روزهای آتی تقدیم‌ می‌کنم؛ فرصت‌ها کوتاهند و وظایف بسیار. 

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم
در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی
ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

یا علی

اسحاق جهانگیری

۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰»

انتهای پیام/

منبع خبر

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از فارس پلاس، شماره پانزدهم «انتخابات پلاس» را به گزینه اصلی جریان اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم اختصاص دادیم.

۱۰ روز قبل بود که روزنامه شرق تیتر اول خود را اینگونه انتخاب کرد: نامزد دقیقه ۹۰ اصلاح طلبان کیست؟ شرق در این مطلب، ۳ گزینه اصلی اصلاحات را همان ۳ گزینه اول نهاد اجماع ساز اصلاح‌طلبان یعنی ظریف، جهانگیری و تاجزاده معرفی می‌کند و برای هر کدام از این گزینه‌ها توضیحی مختصر ارائه می‌دهد. اما بند آخر این مطلب شاید یک افشاگری ناخواسته باشد. در این بخش مطلب می‌خوانیم: “با ذکر این اوصاف، به نظر می‌رسد که فضای انتخاباتی در جبهه اصلاحات هنوز روشن نشده است و هیچ بعید نیست که آنها از تمام گزینه‌های مطرح‌شده عبور کنند و در روزهای منتهی به انتخاباتی ناگهان پشت‌سر نامزدی دیگر بایستند؛ ولو نامزدی که حتی اصلاح‌طلب هم نباشد.” 

تناقض تحلیلی در گزارش روزنامه شرق

۱۰ روزپس از آن تیتر، این روزنامه، امروز مطلب اول خود را به ثبت نام علی لاریجانی اختصاص داده است. شرق می نویسد: ” «شرق» قبلا در گزارش خود به این اشاره کرده بود که او-لاریجانی- وارد یک بازی از‌پیش‌باخته نمی‌شود. او برای بردن نیاز به اجماع یکی از دو جریان اصلی عرصه سیاست روی خودش دارد. اتفاقی که تا این لحظه نیفتاده …”

این گزارش از یک سو اطمینان می دهد که لاریجانی بدون اجماع یکی از جناح‌های سیاسی وارد میدان نمی‌شود و از یک سو اجماع اصلاحات روی لاریجانی را در بخش دیگری از این گزارش اینگونه رد می‌کند: ”  اصلاح‌طلب‌ها تا اینجا اعلام کرده‌اند که دیگر از نامزد نیابتی به‌ویژه لاریجانی حمایت نخواهند کرد؛ چراکه تجربه آنها از انتخابات ۹۲ و ۹۶ و بازخورد ایده نامزد نیابتی تقریبا‌ شکست خورده است. آنها الان به این نتیجه رسیده‌اند که بدنه اجتماعی‌شان در‌حال‌حاضر حتی به یک نامزد اصلاح‌طلب هم به‌سختی ممکن است رأی دهد؛ چه برسد به یک نامزد غیراصلاح‌طلب.”

تحلیل شرق درست است، لاریجانی بدون اجماع وارد انتخابات نمی‌شود. اما اجماع کدام جناح؟ تکلیف اصولگرایان که مشخص است. اجماع اصولگرایان روی رئیسی در حال تکمیل است. اما اجماع اصلاح طلبان چه؟ شرق نمی‌تواند خط جریان خودی را لو دهد و مجبور است در همین تناقض درجا بزند.

گزینه‌های مشقی نهاد اجماع ساز اصلاحات چه می‌شوند؟

مهمترین گزینه نهاد اجماع ساز اصلاحات شاید محمد جواد ظریف باشد. ظریف به نسبت بقیه گزینه‌های این جبهه، هم محبوبیت بالاتری دارد و هم در ساختار نظام، پذیرش بیشتری نسبت به او وجود داشت. شاید در صورت انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور آینده کشور او می‌توانست حداقل ارتباطات و تعاملات را ایجاد کند. اما سه عامل ظریف را حذف کرد: اول عدم تمایل خود او برای ورود به این رقابت؛ دوم درز اطلاعاتی دفتر حسام الدین آشنا در انتشار فایل صوتی محرمانه‌ای که گمانه زنی‌ها برای رد صلاحیت احتمالی وی را افزایش داد و سوم تردیدها در توانایی اجرایی ظریف برای تصدی چنین سمت مهمی.

گزینه دوم جهانگیری است. جریان اصلاحات به خوبی می‌داند معاون اول هر دو دولت روحانی به هیچ وجه نمی‌تواند برچسب وضع موجود را از پیشانی خود پاک کند. جهانگیری در اذهان عمومی کشور قطعا بخش مهمی از علت وضعیت فعلی اقصادی اجتماعی و سیاسی کشور است. اکنون نه در سال ۹۲ هستیم که جهانگیری بتواند همچون روحانی همه تقصیرها را به گردن دولت قبل بیاندازد و نه در سال ۹۶ که بتواند روی چک زماندار برجام حساب باز کند. جهانگیری هم در دو دولت‌ قبلی نقش اصلی داشته است و هم چک برجام برگشت خورده است. 

اما گزینه سوم نهاد اجماع ساز بیشتر شبیه یک طنز است. تاجزاده در تمام ۱۶ سال گذشته همچون یک ضدانقلاب تمام عیار ظاهر شده و حتی در مقاطعی به عنوان مخالف نظام جمهوری اسلامی محکوم به زندان هم شده است. چنین گزینه‌ای معلوم است که به هیچ وجه نمی‌تواند نفر اصلی جریانی باشد که می‌خواهد درون نظام وارد رقابت سیاسی شود.

این سبک سیاست‌ورزی نهاد اجماع ساز اصلاح‌طلبان از دو حال خارج نیست: یا این نهاد دچار نقص تحلیلی جدی است که درگیر چنین گزینه‌های بلاوجهی شده است و یا آنکه به دنبال فریب افکار عمومی برای طراحی و اجرای یک عملیات روانی در روزهای منتهی به انتخابات است.

ظریف به چه کسی رای می‌دهد؟

بحبوحه امضای سند همکاری مشترک ایران و چین بود که محمد جواد ظریف جلسه‌ای با برخی مسوولان رسانه‌های داخلی برگزار کرد. عمده زمان این جلسه به بررسی ابعاد این سند همکاری گذشت اما در بخشی از این جلسه، ظریف پس از آنکه در مورد انتخاب لاریجانی به عنوان مسوول پرونده چین حرف میزند، می‌گوید: ” آقای لاریجانی مسوول پرونده چین است. من لاریجانی را قبول دارم. بعضی ها را هم قبول ندارم. وقتی یک موقع بگویم کاندیدای من برای ریاست جمهوری کیست همه تعجب میکنند!”

این سخنان ظریف بعدها در گفت و گوی او در کلاب هاوس هم تا حدودی تکرار شد. از این جمله ظریف دو برداشت می توان داشت: اول آنکه گزینه جریان اصلاحات از مدتها پیش قطعی شده است و دوم آنکه این انتخاب کمی از گزینه‌های قابل حدس به دور است. این همان برداشتی است که می‌توان آن را همسو با تحلیل روزنامه شرق دانست.

مواضع حجاریان در مورد دولت بعدی

سعید حجاریان یقین دارد که دولت بعدی از جنس اصلاحات نیست. حجاریان در سال ۹۷ طی مصاحبه‌ای می‌گوید: “دیگر محال است بگذارند اصلاح‌طلبان دولت را بگیرند. باید کم‌کم عادت کنیم به امثال دولت اعتدال.” خب با چنین اندیشه‌ای بعید است اصلاحات به دنبال گزینه‌های کاملا خودی برود. بنابراین ناگزیر باید از میان نامزدهای خاکستری نامزد نهایی اصلاحات را مشخص کرد.

 

چرا لاریجانی گزینه خوبی برای اصلاحات است؟

اولین مزیت لاریجانی برای جریان اصلاح‌طلب آن است که وی ارتباطات خوبی با نخبگان سیاسی کشور دارد. لاریجانی می‌تواند خلأ ارتباط با ساختارهای نظام را بصورت مؤثر برای اصلاحات جبران کند.

دوم آنکه لاریجانی تعامل مناسبی هم با دولت مورد حمایت اصلاحات داشته است. شاید اگر نبود حمایت‌های بی‌دریغ لاریجانی از روحانی، بسیاری از امور دولت تدبیروامید، مخصوصا در مجلس نهم به یک سد جدی برخورد می‌کرد و احتمالا بسیاری از برنامه‌های اصلی روحانی در همان مجلس دچار یک تحول جدی می شد.

سوم، لاریجانی تعصبی روی اصولگرا بودنش ندارد. لاریجانی در انتخابات مجلس مجلس دهم، در صدر لیست امید از شهرستان قم وارد مجلس شد.

چهارم آنکه لاریجانی در زمین بازی اصلی اصلاح‌طلبان یعنی مسئله سیاست خارجی مزیت نسبی دارد. لاریجانی هم در دوره دبیری شورای عالی امنیت ملی وارد چرخه مذاکرات شده بود و هم در آخرین مأموریت خود توانست سند راهبردی ایران و چین را به سرانجام برساند.

جیب خالی و پز عالی اصلاحات

جریان اصلاحات یک ژست ثابت دارد و آن اینکه ادعا میکند گزینه‌های اصلی ما امکان حضور در انتخابات را ندارند و توسط شورای نگهبان رد صلاحیت می‌شوند. اما این ادعا چقدر واقعی است؟ بیایید فرض کنیم اصلا شورای نگهبانی وجود ندارد. گزینه‌های اصلی این جریان چه کسانی خواهند بود؟ خاتمی؟ جهانگیری؟ عارف؟ یا وزرای دولت‌های هاشمی و خاتمی و روحانی؟

تکلیف خاتمی که روشن است. به دلیل حمایت‌هایش از دولت روحانی، محبوبیتش به شدت افت کرده است. در آخرین نظرسنجی‌ها حمایت خاتمی از هر گزینه انتخاباتی باعث افت حداقل ۶ درصد از محبوبیت آن فرد خواهد شد. اغلب باقی گزینه‌های این جریان هم در دولت روحانی مسوولیت گرفتند و عملا به عنوان نمادی از وضع موجود و ناکارآمدی فعلی تلقی تبدیل شدند و البته خودشان هم می‌دانند که اقبالی به آنها وجود ندارد.

در مجموع بر خلاف این ژست مظلوم نمایی که یکی از ترفندهای همیشگی و ثابت جریان اصلاحات است این جریان نه گزینه ای درخور و در سطح ریاست جمهوری دارد، نه اقبال مناسبی میان مردم و نه بدنه ای که بتواند روی آن حساب باز کند. 

کنار کشیدن گزینه‌های خودی به نفع لاریجانی مشکل اصلی اصلاحات

اکنون یکی از مشکلات اصلی اصلاحات این است که با گزینه‌های در میدان اصلاحات که عموما اقبالی هم به آنها وجود ندارد چگونه رایزنی شود که به نفع علی لاریجانی کنار بروند؟ شاید در این چارچوب بتوان بیانیه عارف را قابل درک دانست. آنجا که عارف می‌گوید ورود من به انتخابات می‌توانست شرایط را پیچیده‌تر کند از همین جهت است. ورود عارف به انتخابات اصلاحات را با تعدد نامزد مواجه می‌کرد و بدنه‌ای که اکنون بسیار نحیف شده است نمی‌توانست دوباره خود را بازیابی کرده و از گزینه اورجینال اصلاحاتی یعنی عارف عبور کرده و پشت گزینه اصلی‌شان یعنی لاریجانی اجماع کند.

انتهای پیام/م

منبع خبر

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از حوزه پارلمانی خبرگزاری فارس، مالک شریعتی نماینده مردم تهران ر مجلس در صفحه شخصی خود به خبر تغییر برخی از جداول بودجه واکنش نشان داد و گفت: باید اذهان از افتضاح صوت ظریف و آشنا گیت منحرف شود.

وی افزود: در بودجه همیشه سه ستون باهم مقایسه می‌شود؛ لایحه دولت، مصوبه تلفیق، که مصوبه صحن ستون اول لایحه دولت بوده به جایش نوشتند مصوبه مجلس، جعل عدد جای خود.

 

 

انتهای پیام/

منبع خبر