طرح/ مثل امیرالمؤمنین (ع)
طرح/ مثل امیرالمؤمنین (ع) بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاعپرس، امیر سرتیپ خلبان «حمید واحدی» فرمانده نیروی هوایی ارتش در جمع فرماندهان و مسئولان این نیرو با اشاره به اینکه نیروی هوایی ارتش نیرویی تجهیزات محور است، گفت: قوی شدن یک دستور الهی است و لازمه آن اهمیت دادن به بحث آموزش همگام با پیشرفتهای جهانی است.
فرمانده نیروی هوایی ارتش سرعت تولید علم در دنیا را بسیار بالا عنوان کرد و افزود: ما اگر لحظهای در یادگیری و تولید علم تعلل کنیم، ممکن است سالها از کل دنیا عقب بیافتیم.
امیرسرتیپ خلبان واحدی به لزوم حرکت در مسیر علم و دانش نظامی همگام با جهان، تأکید کرد و گفت: باتوجه به اینکه استفاده از تجهیزات جدید و مدرن در نیروی هوایی ارتش امری اجتناب ناپذیر است، ما باید دانش خودمان را روز به روز افزایش داده و در همه زمینهها علیالخصوص آموزش نیروی انسانی بهروز باشیم.
فرمانده نیروی هوایی ارتش تصریح کرد: امروز به وضوح شاهد بلاهایی که استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا و اسرائیل بر سر دنیا و مخصوصاً کشورهای مسلمان میآورند هستیم، ما چارهای جز قوی شدن نداریم، یکی از اصلیترین راههای کسب قدرت، اهمیت دادن به علم و دانش و آموزش اصولی است.
امیر سرتیپ واحدی در پایان افزود: مقاومت یقیناً پیروز خواهد شد، مقاومت یک شخص نیست بلکه یک فرهنگ برگرفته از مکتب عاشورا و حضرت اباعبدالله الحسین است، ملت و جریانی که الگویش امام حسین (ع) است، هیچگاه شکست نمیخورد.
انتهای پیام/۹۵۵
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
فرمانده نیروی هوایی ارتش: مقاومت، فرهنگی برگرفته از مکتب عاشوراست بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از دفاعپرس از خراسان رضوی، همزمان با سالروز میلاد حضرت صدیقه کبری سلاماللهعلیها، آیتالله «احمد مروی» تولیت آستان قدس رضوی در جمع همسران سرداران شهید کشور در بارگاه مطهر امام رضا (ع) در سخنانی با بیان اینکه اسلام با خون شهدا زنده مانده هست، اظهار داشت: فراز و نشیبها همیشه وجود دارند و گاهی اتفاقاتی رخ میدهد که ممکن هست برخی افراد را دچار تزلزل کند، اما باید دانست که روحیه مقاومت در برابر مستکبران هیچگاه از بین نخواهد رفت.
وی افزود: ممکن هست با بمبارانها، ساختمانها را ویران کنند، انسانها را به شهادت برسانند، اما اندیشهای که به برکت خون شهدا در قلبها زنده شده، هیچ بمبی نمیتواند نابود کند. تفکری که از عمق اسلام برخاسته، با هیچ جنایت و تخریبی از بین نخواهد رفت. تفکر مقاومت روزبهروز روشنتر، قویتر و تأثیرگذارتر خواهد شد.
تولیت آستان قدس رضوی تصریح کرد: دشمنان در کربلا تصور میکردند با شهادت امام حسین (ع)، اسلام نابود خواهد شد. یزید با تکبر و غرور میگفت «لعبت هاشم بالملک»، آنها گمان میکردند که پیکر مطهر پیامبر (ص) در مدینه دفن شده و روح پیامبر (ص) و آرمانهای ایشان در کربلا پایان یافته هست. اما آیا اینطور شد؟ آیا اسلام در کربلا دفن شد، یا اینکه در کربلا تولدی دوباره یافت؟
آیتالله مروی ادامه داد: یزیدیان از درک این حقیقت عاجز بودند که شهادت امام حسین (ع) نه تنها اسلام را نابود نمیکند، بلکه باعث احیای دوباره آن میشود. عزیزانی که در سوریه و لبنان به شهادت رسیدند، با خون خود اسلام و آرمانهای اهلبیت علیهمالسلام را دوباره زنده کردند.
وی گفت: ممکن هست حوادث تلخی رخ دهد، اما آنچه در نهایت باقی میماند، اندیشه مقاومت و عزم استقامت در برابر ستمگران و ظالمان هست. هیچ بمبی نمیتواند این روحیه را نابود کند. بمبها تنها جسمها را نابود میکنند، اما افکار و اندیشهها از بین نمیروند.
تولیت آستان قدس رضوی مقاومت را جریانی زنده برای همیشه تاریخ خواند و خاطرنشان کرد: اگر قرار بود اسلام با مصائب از بین برود، عاشورا باید آخرین روز اسلام میبود و خونهای پاک شهدای کربلا باید هدر میرفت و آرمانهای امام حسین (ع) به فراموشی سپرده میشد. اما حقیقت این هست که هر یک از این شهادتها و هر یک از این فراز و نشیبها، نه تنها جریان حق را تضعیف نکرد، بلکه آن را تقویت کرد.
راه ائمه اطهار (ع) با خون شهدا روشن مانده هست
آیتالله مروی با تأکید بر اینکه خانوادههای شهدا از بزرگترین خادمان حقیقی حضرت رضا (ع) هستند، ابراز داشت: خانوادههای شهدا، بزرگترین خادمان امام رضا (ع) به شمار میآیند؛ چراکه عزیزترین افراد خانواده خود را در مسیر دفاع از دین خدا و آموزههای حضرت زهرا (س) و امام رضا (ع) نثار کردهاند.
وی با قرائت آیه شریفه «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» تاکید کرد: نیکی واقعی تنها زمانی برای انسان حاصل میشود که آنچه را که بیشتر از همه دوست دارد، در راه خدا انفاق کند. انسان ممکن هست بسیاری از چیزهایی را که دوست دارد، از دست بدهد و پس از مدتی آنها را فراموش کند یا جایگزینی برایشان پیدا کند، اما همسر و فرزند، نه فراموش میشوند و نه قابل جایگزینی هستند.
تولیت آستان قدس رضوی یادآور شد: خانوادههای معظم شهدا و شهدای عزیز، با فداکاریها و ایثارهای بیبدیل خود، راه و رسم ائمه اطهار (ع) را در جامعه زنده نگه داشتند.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
خط شهادت جریان شکستناپذیر حق را مقاومتر میکند بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، امروز (۱۳ جمادیالثانی) سالروز وفات حضرت امالبنین (علیهاالسلام) همسر بزرگوار حضرت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) و مادر بزرگوار حضرت اباالفضل العباس (علیهالسلام) و سه برادر دیگر ایشان (که از شهدای کربلا هستند) هست.
به همین مناسبت کلامی از حجتالاسلام و المسلمین «حامد کاشانی» در مورد ادب و ایثار حضرت امالبنین (علیهاالسلام) منتشر شده هست:
«ما در کربلا نداریم کسی صفت خود را هم خرج امام حسین (علیهالسلام) کرده باشد. «لاتَدعُوَنِّي وَیکِ أُمَّالبَنینَ/ دیگر اصلاً به من نگویید. من دیگر امالبنین نیستم. هم پسرانم را دادم و هم اسمم را.» این مقام، کار هرکسی نیست.
در قرآن کریم برای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) اینطور مقام هست که خداوند وقتی میخواهد اسم ببرد، میفرماید: عبد ما. نامش را هم نمیگوید. اینکه شما میبینید از حضرت عباس (علیهالسلام) اصلاً کلامی نداریم، یک جمله سخنرانی نکرده هست؛ این ادب از کجا آمده هست؟ ایشان این خصلت را از مادر گرفتهاند.
اگر کسی دنبال این هست که معرفتش نسبت به اهل بیت (علیهمالسلام) زیاد شود، به امالبنین (علیهاالسلام) متوسل شود.»
انتهای پیام/ 118
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
نمونهای از ادب و ایثار حضرت امالبنین (س) بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، در حادثه جانسوز کربلا بسیاری از افراد و اشخاص بودند که در کنار امام حسین (ع) حضور نداشتند، اما نام مبارکشان همسنگ شهدای کربلا قرار دارد و حتی میتوان گفت بخش مهمی از هویت کربلا مرهون نام بلند آنها هست.
حضرت امالبنین (س) یکی از معدود افرادی هست که با همه جلالت شان و مقام بلندشان در کربلا حضور نداشتند، اما بدون نام ایشان نامی از حادثه کربلا برده نمیشود. با این همه همچنان حضرت امالبنین (س) شخصیتی مظلوم در حادثه کربلا هست و به شناخت دقیقی از ایشان نرسیدهایم.
در میان همسران امام علی (ع) بعد از حضرت زهرا (س) جناب امالبنین از جایگاهی ویژه برخوردار هست و حتی نام ایشان را باید در زمره زنان بزرگ و صاحب کرامت شیعه مانند حضرت زینب (س) قرار داد. ایشان بدون شک الگوی برتر همه مادران و همسران شهدا هست که همه شئون زندگیشان حتی سوگواری بر شهادت فرزندانشان نیز نوعی جهاد هست.
حضرت امالبنین و خبر شهادت فرزندانش (س)
پس از واقعه جانسوز کربلا کاروان اهل بیت (ع) پس از حضور افشاگرانه در کوفه و شام، به سوى مدینه فرستاده شدند. وقتى نزدیک مدینه رسیدند، امام سجاد (ع) فرود آمده و بار شترش را پایین کشید، خیمهاى براى خویش نصب کرده و فرمود: اى بشیر! خدا پدرت را رحمت کند، ایشان شاعر خوبى بود. آیا تو نیز از شاعرى بهره بردهاى؟
بشیر عرض کرد: آرى.
امام (ع) فرمود: پس به مدینه برو و خبر شهادت پدر و عزیزانم را به اهل مدینه برسان.
بشیر با این امر و مأموریت امام (ع) بر اسب سوار شد و با سرعت خود را به مدینه رساند و وارد مسجد النبى (ص) شد. صدا را به گریه بلندکرد و با حالتى غمناک، با دو بیت شعر به انتظار تلخ اهل مدینه پایان داد: «اى اهل مدینه! دیگر در مدینه نمانید؛ زیرا حسین (ع) کشته شد. پس فراوان اشک بریزید. بدن حسین (ع) در کربلا، در خاک و خون غلتید؛ در حالى که سرش بر بالاى نیزه به این شهر و آن شهر برده مىشد.»
با اعلام این خبر، مدینه یکپارچه در عزا و شیون فرو رفت. زنان از خانههاى خود بیرون آمدند، صورتهایشان را مىخراشیدند و نوحه و ماتم سر مىدادند و بر مظلومیت حضرت سیدالشهدا و یارانش علیهم السلام مىگریستند.
در این هنگام در بین آن همه شور عزا و ماتم حضرت امالبنین (س) خود را به بشیر رساند و فرمود: بشیر! از حسین برایم بگو.
بشیر عرض کرد: در سوگ چهار فرزند شجاعت به تو تسلیت مىگویم.
امالبنین (س) به بشیر فرمود: بشیر گفتم از حسینم چه خبر آوردى؟ حسینم چه شد؟ فرزندانم همگى فداى حسین (ع) باد. اگر حسین زنده باشد، کشته شدن چهار فرزندم برایم آسان هست.
وقتى بشیر خبر شهادت امام حسین علیهالسلام را اعلام کرد، حضرت امالبنین (س) در حالى که بسیار منقلب شده بود فرمود: اى بشیر، با این خبر بندهاى دلم را پاره پاره کردى.
سوگوارى حضرت امالبنین (س) بعد از واقعه جانسوز کربلا
حضرت امالبنین (س) بعد از واقعه جانسوز کربلا قبرهایى نمادین در قبرستان بقیع ایجاد کرد و هر روز همراه با عبیداللّه و فضل، فرزندان حضرت اباالفضل العباس علیهالسلام به قبرستان بقیع مىآمد و براى امام حسین، شهداى کربلء و چهار فرزندش علیهمالسلام آن چنان ندبه و گریه مىکرد که دوست و دشمن به گریه مى افتادند، حتى مروان بن حکم که مظهر شقاوت و شخصى قصىالقلب و از دشمنان قسم خورده آل محمد (ص) بود، بارها در اثر شنیدن نوحه و گریههاى حضرت امالبنین (س) گریه مىکرد.
بانوان مدینه که ایشان را امالبنین خطاب کرده و به وى تسلیت مىگفتند، به آنها چنین جواب مىداد: اى زنان مدینه دیگر مرا امالبنین نخوانید، زیرا با این عنوان مرا به یاد فرزندانم مىاندازید که شیران بیشه شجاعت بودند. من داراى فرزندانى بودم که از این رو مرا مادر پسرها مىگفتند، ولى اکنون در حالى صبح کردم که هیچ پسرى ندارم، چهار پسر همچون باز شکارى، چابک و تیز پرواز داشتم که با قطع رگ گردنهایشان آنها را کشتند.
دشمنان با نیزههاى خود، پیکرهاى آنها را قطعه قطعه کرده و هر چهار پسرم در حالى روز را به پایان بردند که با بدنهاى چاک چاک بر روى خاک گرم کربلا افتادند. کاش مىدانستم آیا این خبرى که به من دادند صحیح هست که دست راست عباسم را از بدن جدا نمودند؟!
ارادت حضرت امالبنین (س) به حسین بن على (ع)
کنیز حضرت امالبنین (س) مىگوید: من منزل را هر روز خودم جارو مىکردم ولى در آن روز ایشان امر فرمودند: خودم مىخواهم خانه را جارو کنم، زیرا عزاداران حسین علیهالسلام مىخواهند بیایند، لذا بعد از نظافت، هنگام ورود میهمانها شخصا به استقبال آنها رفته و نواى وا اماما و واسیدا سر مىداد.
حضرت امالبنین (س) و حضرت زینب کبرى (س) یکدیگر را در آغوش کشیدند، حضرت زینب کبرى (س) یکى یکى نام پسران حضرت امالبنین (س) را صدا مىزد و مىفرمود: وا اخاه، وا عباسا، وا اخاه وا جعفرا و…
حضرت امالبنین (س) فقط مىفرمود: وا اماما، وا حسینا؛ و به این صورت مردم متوجه شدند که حضرت امالبنین (س) بزرگترین مصیبتش مصیبت امام زمانش علیهالسلام بود.
بعد میهمانها نشستند، حضرت امالبنین (س) از حضرت زینب کبرى (س) خواست تا از واقعه جانسوز کربلا و پسرانش برایش بگوید، حضرت زینب کبرى (س) از شهادت فرزندانش سخن به میان آوردند.
حضرت امالبنین (س) عرض کرد: جان همه عالم به فداى حسین علیهالسلام، از حسین علیهالسلام برایم بگو.
حضرت زینب کبرى (س) فرمودند: حسین علیهالسلام را با لب تشنه کشتند.
حضرت زینب کبرى (س) در ادامه فرمودند: اى امالبنین (س) از پسرت عباس علیهالسلام یک یادگارى برایت آوردهام.
حضرت امالبنین (س) عرض کرد: آن یادگارى چیست؟
حضرت زینب کبرى (س) سپر حضرت اباالفضل العباس (ع) را به ایشان تقدیم فرمود.
حضرت امالبنین (س) تا آن سپر را دید آن چنان منقلب شد و گریست که بیهوش شده و بر زمین افتاد.
حضرت امالبنین (س) علاوه بر اینکه به بقیع جهت عزادارى مىرفتند در منزل نیز در سوگ امام حسین علیهالسلام مراسم مىگرفت و مىنشست و زنان مخصوصا از قبیله بنى هاشم در جلسه او شرکت و بر مظلومیت حضرت سیدالشهدا (ع) و اهل بیتش مىگریستند. از جمله ام سلمه همسر گرامى پیامبر اکرم (ص) شرکت مىکرد و مىگریست و مىگفت: حسین را کشتند! خدا قبرشان را پر از آتش کند.
منبع: کتاب امالبنین (س) / به قلم قاسم رجبیان.
انتهای پیام/ 161
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
حضرت امالبنین (س) الگوی مادران شهدا بیشتر بخوانید »