عبادت

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از خراسان رضوی، آیت‌الله «سید احمد علم‌الهدی» نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی، در مراسم عزاداری شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) که با حضور زائران و مجاوران بارگاه منور حضرت رضا (علیه‌السلام) در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به جایگاه ممتاز امام یازدهم در سلسله امامت اظهارداشت: وجود مقدس امام عسکری (علیه‌السلام) ویژگی منحصربه‌فردی داشتند که در تاریخ امامت تنها در دوران ایشان تحقق یافت.

وی افزود: آن خصوصیت، اتصال دوران حضور به عصر غیبت بود. امام عسکری (علیه‌السلام) افزون بر وظایف مشترک همه ائمه (علیهم‌السلام)، مأموریت خطیر آماده‌سازی شیعیان برای ورود به دوران غیبت را بر عهده داشتند.

امام جمعه مشهد با بیان اینکه استکبارستیزی و مقابله با جریان‌های انحرافی رسالت همیشگی امامان معصوم بود، افزود: امام حسن عسکری (علیه‌السلام) این وظیفه را در شرایط خفقان و اختناق سیاسی عباسیان به انجام رساندند و در عین حال مأموریت تاریخی آماده‌سازی جامعه شیعی برای دوران غیبت را نیز محقق کردند.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: تا پیش از غیبت، مرجعیت شیعیان در همه عرصه‌های زندگی ـ اعم از مسائل شرعی، سیاسی و اجتماعی ـ به امامان معصوم بازمی‌گشت و حضور آنان حجت الهی و مرجعیت مطلق بود.

آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: در عصر غیبت، شیعه از مرجعیت عصمت محروم شد و این مرجعیت به حوزه فقاهت منتقل شد. مجتهد جامع‌الشرایط با استنباط از روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام) احکام را استخراج کرده و در اختیار جامعه قرار می‌دهد. البته در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی، این مرجعیت همان قطعیت مرجعیت معصوم را ندارد و این امر نشان‌دهنده دشواری دوران غیبت هست.

وی تأکید کرد: شیعیان تا پیش از امام عسکری (علیه‌السلام) همواره در ارتباط مستقیم با امام معصوم بودند. انتقال چنین جامعه‌ای به شرایطی که باید بدون حضور امام و تنها با هدایت فقها زندگی دینی خود را سامان دهند، رسالتی سنگین بود که تنها بر عهده امام یازدهم قرار داشت.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: امام عسکری (علیه‌السلام) در مدت کوتاه شش ساله امامت، با وجود فشار‌های سنگین عباسیان، توانستند شیعه را برای دوران غیبت آماده سازند و بزرگ‌ترین نقش تاریخی خود را در استمرار هدایت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) ایفا کنند.

عضو مجلس خبرگان رهبری یادآور شد: مقدمات این تحول از زمان امام هادی (علیه‌السلام) آغاز شد. ارتباط غیرمستقیم با امام از طریق نواب و باب‌ها به تدریج رسم شد تا شیعه آماده پذیرش غیبت شود. امام عسکری (علیه‌السلام) این تشکیلات را تثبیت کردند و ارتباط مستقیم را کاهش دادند تا شیعیان به ندیدن امام عادت کنند.

امام جمعه مشهد ابراز داشت: گاه امام عسکری (علیه‌السلام) پشت پرده می‌نشستند و شیعیان پرسش‌های خود را مطرح می‌کردند. این شیوه تمرینی برای تحمل شرایط غیبت بود.

آیت‌الله علم‌الهدی همچنین با اشاره به برخی کرامات امام عسکری (علیه‌السلام) گفت: در رفع اختلاف میان شیعیان، حضرت حتی با طی‌الارض به مناطق دوردست سفر می‌کردند. از جمله، در استرآباد (گرگان امروزی) مسجدی منسوب به امام عسکری (علیه‌السلام) باقی مانده هست.

وی تصریح کرد: اگرچه غیبت امام زمان (عج) از لحظه ولادت ایشان آغاز شد، امام عسکری (علیه‌السلام) در مواردی وجود مقدس فرزندشان را به شیعیان معرفی می‌کردند. از جمله، احمد بن اسحاق قمی روایت کرده هست که حضرت فرزند سه‌ساله خود را به او معرفی و فرمودند: «این امام پس از من هست.» در همان دیدار، کودک سه‌ساله با زبان فصیح خود را به عنوان «بقیةالله» معرفی کرد.

امام جمعه مشهد بیان داشت: این معرفی و مأموریت تبلیغی احمد بن اسحاق، بستر پذیرش امام غایب را در جامعه فراهم کرد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: غیبت در ۲ مرحله تحقق یافت؛ نخست غیبت صغری به مدت حدود ۷۰ سال که ارتباط شیعیان با امام زمان (عج) از طریق نواب خاص برقرار بود. سپس با پایان نیابت خاص و توقیع امام به علی بن محمد سمری، غیبت کبری آغاز شد و هدایت شیعه در سایه مرجعیت فقاهت استمرار یافت.

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به روایتی از امام سجاد (علیه‌السلام) ابراز داشت: خداوند به موسی (علیه‌السلام) فرمود محبت مرا در دل مردم و محبت مردم را در دل من قرار بده. موسی پرسید چگونه؟ پاسخ آمد نعمت‌هایم را یادآوری کن و گناهکاران را به توبه دعوت کن. سپس فرمود کسی که امام زمان خود را نشناسد، مرا نیز نخواهد شناخت.

وی تأکید کرد: طبق این روایت، معرفت خدا تنها از مسیر شناخت امام زمان ممکن هست و علمای شیعه با معرفی امام به مردم، آنان را از گم‌گشتگی نجات می‌دهند و این خدمت پاداشی فراتر از صد سال عبادت دارد.

امام جمعه مشهد افزود: امام حسن عسکری (علیه‌السلام) در مدت کوتاه امامت خود دو وظیفه اصلی داشتند؛ نخست آماده‌سازی جامعه برای پذیرش عصر غیبت و دوم معرفی حضرت ولی‌عصر (عج) به عنوان آخرین حجت الهی.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به واقعه نماز بر پیکر مطهر امام عسکری (علیه‌السلام) گفت: هنگام تشییع، برادر ایشان جعفر پیش‌قدم شد، اما ناگهان کودکی پنج‌ساله ظاهر شد و با کنار زدن او بر پیکر پدر نماز گزارد؛ این صحنه نشانه‌ای روشن از وجود حضرت مهدی (عج) بود.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: امام عسکری (علیه‌السلام) با پرده‌نشینی و استفاده از نواب خاص، شیعیان را تمرین دادند تا بدون دیدار مستقیم نیز با امام رابطه اعتقادی برقرار کنند. این تدبیر، زمینه‌ساز استمرار عشق و دلدادگی شیعیان به امام غایب در طول تاریخ شد.

آیت‌الله علم‌الهدی در پایان گفت: دشمنان عباسی سرانجام امام عسکری (علیه‌السلام) را با شربت زهرآلود به شهادت رساندند و در پی شناسایی حضرت مهدی (عج) برآمدند. با این حال، امام عسکری (علیه‌السلام) با حکمت و تدبیر، راه غیبت و استمرار هدایت شیعه را تا زمان ظهور هموار ساختند.

انتهای پیام/

سرهنگ پاسدار«محمد رضازارعی تبار» فرمانده سپاه شهرستان دشتی در گفت وگو با خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر به  مناسبت هفته عقیدتی سیاسی در سپاه و  گرامیداشت مقام معلم اظهار داشت: شهید مطهری (ره)، این اندیشمند بزرگ و طلایه‌دار تفکر اسلامی، با مجاهدات فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی خود، تحولی ژرف در مسیر انقلاب اسلامی رقم زد و یادگار‌هایی ماندگار برای نسل‌های آینده به جا گذاشت.

فرماند سپاه دشتی تاکید کرد: دوازدهم اردیبهشت ماه یادآور شهادت یکی از سرمایه‌های عظیم فکری انقلاب اسلامی هست که عمر پر برکت خویش را در راه تبیین و ترویج خالصانه اهداف والای اسلام ناب محمدی (ص) سپری کرد.

سرهنگ زارعی تبار افزود: نامگذاری این هفته به عنوان هفته عقیدتی سیاسی در سپاه و هفته گرامیداشت مقام معلم، بیانگر ضرورت تبلور دائمی این تفکر ارزشمند در سپاه و بسیج و نظام تعلیم و تربیت هست و به حق می توان گفت در سایه تعمیق چنین اندیشه‌ای، نظام آموزشی ما می تواند انسان‌هایی با روحیه جهادی، انقلابی و ولایتمدار تربیت نماید که می توانند در حفظ آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی پیشگام باشند.

فرمانده سپاه دشتی بیان داشت: در اندیشه اصيل اسلامی و منظومه فکری مقام معظم رهبری، معلمان و مربیان، افسران سپاه پیشرفت کشور بوده و به عنوان سرمایه های عظيم اجتماعی، با تلاشی دلسوزانه، خالصانه و سرشار از حس وظيفه شناسی، تمام همت خويش را در مسیر ترویج ارزش‌های اسلام ناب محمدی(ص)، اشاعه کرامت انسانی و گسترش فرهنگ دینی صرف می کنند و از همین روست که تعلیم و تعلم از شئونات الهی محسوب می شود، به گونه ای كه معمارکبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) درباره جايگاه الهی و انسان ساز تعليم و تعلم  فرمودند: «تعلیم و تعلم عبادت هست».

وی در پایان تصریح کرد: اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و خاطره استاد شهید مرتضی مطهری (ره) و تبریک هفته عقیدتی سیاسی در سپاه و بسیج و نیز بزرگداشت مقام معلم از تلاش‌های ارزشمند تمامی معلمان و فرهنگیان، مربیان عقیدتی و هادیان سیاسی شهرستان دشتی تقدیر و تشکر نموده، توفیقات روز افزون همه این بزرگواران را در انجام رسالت خطیر تعلیم و تربیت در ظل توجهات حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنافداه) و پیروی از منویات رهبر معظم انقلاب از خداوند منان مسألت می نمایم.

انتهای پیام/

گروه استان‌های دفاع‌پرس- «نسرین هژبری» استاد مجتمع آموزش عالی خواهران جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان؛ مقام معظم رهبری در توصیف شخصیت و هویت زن مسلمان می‌فرمایند: «هویت اسلامی این هست که زن در عین اینکه هویت و خصوصیت زنانه خود را حفظ کند، یعنی آن احساسات رقیق، عواطف جوشان، مهر و محبت و صفا و درخشندگی زنانه را برای خود حفظ می‌کند، در عین حال باید در میدان از روش‌های معنوی (تقرب به خدا و معرفت الهی)، عرصه مسائل اجتماعی و سیاسی پیشروی کند. همچنین لازم هست در زمینه اهداف کشور‌های اسلامی، شناخت دشمن و توطئه‌های آنها روز به روز بر معرفت خود بیفزاید. زنان مسلمان لازم هست به دنیا نشان دهند، زن مسلمان هم حجاب خود را و هم آرامش خانواده را حفظ می‌کند و هم دین خود را و در عین حال در میدان معنویت و علم و تحقیق پیشرفت می‌کند و از حق خود دفاع می‌کند».

با نگاهی کوتاه در زندگی پربار حضرت معصومه (س) در می‌یابیم که این بانوی بزرگوار الگوی تمام عیار زن مسلمان هست. حضرت معصومه (س) اول ذی‌القعده سال ۱۷۳ در مدینه منوره به دنیا آمد. ایشان «بنت رسول‌الله (ص)»، «بنت ولی‌الله»، «اخت ولی‌الله» و «عمة ولی‌الله» هست. پدر بزرگوارشان موسی ابن جعفر (ع). در سنین کودکی پدر بزرگوارشان در حبس هارون در شهر بغداد به شهادت رسید. در آن زمان حضرت معصومه ۶ ساله بودند و تا زمان هجرت امام رضا (ع) در سال ۲۰ هجری قمری تحت کفالت حضرت بودند. القاب ایشان طاهره، مرضیه، رضیه، برّه، تقیه، سیده صدیقه، بانوی بسیار راستگو، حمیده، سیده رضیه مرضیه، رشیده می‌باشد. 

ایشان محدثّه بودند. به علوم اسلام و آل محمد (ص) آگاهی داشتند و از روایت کنندگان حدیث بودند. از این ویژگی‌ها در می‌یابیم که می‌شود دختر مسلمان از همان اوان کودکی بصیر باشد و هم عالمه، هم اسم نیکو داشته باشد و هم شفیع مؤمنان باشد و هم مقام علمی او هم پای مردان زمان خودش باشد.

حضرت معصومه (س) هرچند پیامبر و امام نیست؛ ولی شواهد و قرائنی وجود دارد که تأیید می‌کند که ایشان نیز در همین سن کوتاه خودشان، آن چنان در سلوک معنوی طی طریق کرده بودند که مظهر اسماءالحسناء شده بودند و علوم اکتسابی برای آن حضرت از سنخ و جنس علم حضوری شده بود و شخصیت «معلمه غیرمتعلمه» داشتند که مکتب نرفته و معلم ندیده بر علوم احاطه داشتند از همین رو از یکی از علمای معروف نجف اشرف، مرحوم آیه‌الله مستنبط (ره) نقل شده که گفت: از کتاب «کشف اللئالی» که نسخه خطی آن در کتابخانه شوشتری‌های نجف موجود هست، روایت شده: «روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ پرسش‌های خود، به محضر امام کاظم (ع) رهسپار شدند، آن حضرت مسافرت کرده بود نظر به اینکه آنها ناگزیر به مراجعت بودند، پرسش‌های خود را نوشتند و به افراد خانواده امام کاظم (ع) تحویل دادند، تا در سفر بعد به آن نائل شوند. هنگام خداحافظی دیدند حضرت معصومه (س) پاسخ پرسش‌های آنها را نوشته و آماده کرده هست، آنها شادمان شدند و آن را گرفتند. هنگام مراجعت در مسیر راه با امام کاظم (ع) ملاقات نمودند، و ماجرا را به عرض رساندند، امام آن نوشته را از آنها طلبید و مطالعه کرد و پاسخ‌های حضرت معصومه (س) را درست یافت سه بار فرمودند: «فدا‌ها ابوها، پدرش به فدایش باد». (بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۲۸.)

این موضوع در زمانی رخ داد، که حضرت معصومه (س) خردسال بودند و در این هنگام حدود ۱۰ سال سن داشتند. این ماجرا انسان را به یاد حضرت فاطمه زهرا (س) می‌اندازد که پیامبر اکرم (ص) در شأن او مکرر فرمودند: «فدا‌ها ابوها؛ پدرش به فدایش باد». (بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۲۸.)

هویت زنان مسلمان از کودکی شکل می‌گیرد و اگر در دامان والدینی بصیر و آگاه به مقامات انسانی، تربیت شوند نه تنها خود هدایت می‌شود بلکه هادی و شافع دیگران هم هست. اگر اشکال شود که حضرت معصومه (س) تالی‌تلو معصوم هستند و این ویژگی‌های مخصوص خاندان عصمت هست. پاسخ این هست که اختیار معصوم (ع) با مقام عصمت او منافات ندارد. اگر معصوم گناه نمی‌کند اختیار خود او در این خودداری دخیل هست و معصومین (ع) از جنس انسان بودند و در این دنیا زندگی می‌کردند و مانند بقیه انسان‌ها همیشه بر سر دو راهی‌های زندگی انتخاب داشتند.

از دیگر مقامات آن حضرت مقام شناخت حضرت معصومه (س) هست. در قیامت مقام شفاعت ار سوی خداوند به کسانی داده می‌شود که به مرتبه عالی از قرب الهی و بندگی خالصانه پروردگار رسیده باشند. پس می‌توان زن بود و مؤمنان را شفاعت کرد. در واقع مقام زن و همه انسان‌ها همواره می‌تواند بین کمترین درجات تا عالی‌ترین رتبه‌ها در نوسان باشد و چه نیکو فرمود پیامبر (ص) «من عرف نفسه فقد عرف ربّه) هر کس خود را بشناسد قطعاً خدایش را خواهد شناخت. 

آیت‌الله حسن‌زاده آملی (ره) بیش از ۹۰ معنا برای این حدیث ذکر کرده هست. بازشدن چشم دل با سیر و سلوک یکی از معانی این حدیث هست. خودشناسی گاهی به شکل مفهومی هست و مستدل می‌شود و به درک حصولی خداوند می‌انجامد و گاهی هم به شکل وجودی هست و با سیر و سلوک به دست می‌آید و به درک حضوری خدا می‌رسد. آیت‌الله جوادی آملی تفسیرحدیث به این معنا را می‌پذیرد.

از ویژگی‌های آن حضرت عبادت خالصانه و با معرفت ایشان بود. حضرت معصومه (س) در مدت ۱۷ روز که در قم و در خانه موسی ابن خزرج اقامت داشتند محراب مخصوص برای عبادت ترتیب داده بودند.  سیره عبادی حضرت معصومه (س) بیانگر این هست که در زندگی روزمره عبادت و نیایش خداوند جایگاه ویژه‌ای دارد؛ و زنان با تمام وظایف و مشغولیت‌هایی که دارند اهمیت به این بعد از زندگی را نباید از یاد ببرند. چراکه در پناه عبادت و شناخت خداوند زندگی دنیا سامان می‌یابد و سعادت آخرت تأمین می‌شود. حضرت معصومه (س) با هجرت خویش از مدینه به طوس نشان داد که زن شایسته زنی هست که حضور او در اجتماع و دخالت در مسائل سیاسی و اجتماعی منافاتی با حفظ عفت و حجاب ندارد. 

ایشان در سن ۲۸ سالگی در حالی که مجرد بودند با کاروانی از مردان، مسیر هزار کیلومتری از مدینه به طوس را در پیش گرفتند و مصداق سخن حضرت زهرا (س) شد: «خیر للنساء ان لا یَرین الرجالَ و لا یراهنّ الرجالُ».

نکته مهم‌تر اینکه سفر نیز می‌تواند جنبه الهی داشته و هدفدار باشد یا اینکه فقط محض تفریح و سرگرمی صورت گیرد و همچنین رفتار انسان در سفر و هنگام تفریح به‌گونه‌ای باشد که تبدیل به اسطوره حجاب و عفاف و استقامت شود.

در پایان به دو بعد دیگر از شخصیت حضرت معصومه (س) اشاره می‌شود که ایشان را تا ابد نه تنها الگوی زن مسلمان قرار داد بلکه اسوه ولایتمداری را برای جهانیان به تصویر کشید. ایشان در شرایطی سخت که حضرت رضا (ع) از چند جبهه مورد تهاجم قرار گرفته بودند، از طرفی واقفیه منکر امامت امام شده بودند و عده‌ای از بستگان حضرت هم منکر امامت امام جواد (ع) شدند. از سوی دیگر برادر دیگر امام (زیدالنار) با متهم کردن امام به سازش با خلیفه بنی‌عباس قیامی خونین به راه انداخت. مأمون هم با متهم کردن امام (ع) به قیام در مقام احضار آن حضرت به مرو برآمد. در چنین شرایطی حضرت معصومه (س) به سمت طوس هجرت کرد تا برادر را در امور ولایت یاری دهد و این نشان بصیرت و معرفت‌شناسی آن حضرت هست و با این انتخاب لقب «فاطمه ثانی» گرفت چراکه در فتنه واقفیه و شرایط سخت آن زمان امام رضا (ع) را امام بر حق دانست و به یاری او شتافت.

آخرین ویژگی آن حضرت این هست که ایشان صاحب کرامت بودند. کرامات ایشان در تاریخ ثبت شده هست. توجه به این نکته در بیان این ویژگی حضرت شایان توجه هست که یک خانم می‌تواند در جهان تکوین به سبب مقام رفیعش به اذن خداوند تصرف کند و صاحب کرامت شود و امام معصوم (ع) در حق او بگوید: «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ» و همچنین در شأن ایشان امام صادق (ع) فرمودند: «ألا إن للجنة ثمانیة أبواب ثلاثة منها إلى قم تقبض فی‌ها امرأة من ولدی اسم‌ها فاطمة بنت موسى وتدخل بشفاعت‌ها شیعتی الجنة بأجمعهم».

«آگاه باشید بهشت هشت در دارد که سه در آن به سوی قم هست. بانویی از فرزندان من در آنجا وفات می‌کند که نامش فاطمه دختر موسی هست؛ همه شیعیان ما به شفاعت او وارد بهشت می‌شوند».
امید هست خداوند ما را به سبب حبّ اهل‌البیت علیهم‌السلام مشمول شفاعت ایشان گرداند.

انتهای پیام/