عبری

سرویس جهان مشرق – صحرای نقب (عبری: نِگِو) در جنوب اسرائیل منطقه ای خشک و بیابانی است که در طول تاریخ،‌ محل تردد اقوام بسیار زیاد از جمله اعراب بادیه نشین بوده و در حال حاضر نیز جمعیت قابل توجهی از اعراب بادیه نشین در این منطقه سکونت دارند.

صحرای نقب به دلیل ساکنان خاص آن و عقاید و نوع زندگی متفاوت آنها از یهودیان اسرائیلی، مشکلات متعدد حاکمیتی و امنیتی را برای دولت رژیم صیونیستی در این منطقه ایجاد کرده است.

بر اساس مطالب و گزارش های منتشر شده از منابع و مقامات ارشد رژیم صهیونیستی، هنوز بخش قابل توجه و عمده ای از بادیه‌نشینان این منطقه تفکرات ناسیونالیستی عربی – فلسطینی خود را حفظ کرده‌اند و مخالف حاکمیت صهیونیست‌ها بر فلسطین اشغالی و موجودیت کشور اسرائیل با ساختار یهودی آن هستند که باعث نگرانی جدی مقامات اسرائیلی در مواقع حساس و به خصوص در زمان شکل‌گیری انتفاضه فلسطینی ها شده است.

درباره مشخص شدن وضعیت دقیق این منطقه، به گفته ها و گزارش های داخلی اسرائیلی ها مراجعه می کنیم.

یوفال دیسکین، رئیس سابق سازمان امنیت داخلی اسرائیل، شاباک، درباره منطقه نقب می گوید:

 آویتار داوید، سازمان دهنده جنبش( Regavim ) در منطقه جنوب اسرائیل، درباره مشکلات اسرائیلی ها در منطقه نقب می گوید:

سارا هاتزنی کوهن،‌ فعال اجتماعی اسرائیلی و رئیس جنبش “اسرائیل من” که تبلیغات اسرائیلی و صهیونیستی را ترویج می کند، درباره منطقه نقب اینگونه می نویسد:

یونیو کوبیتس در روزنامه “هاآرتص اسرائیل” درباره بادیه نشینان نقب می نویسد:

همچنین وب سایت صهیونیستی  ” ماکوم ریشون” در ارتباط با حمله چادرنشینان به قبرستان یهودیان که در نقب رخ داد، در تیتر گزارش خود این گونه منطقه نقب را توصیف می‌کند:

جمعیت اعراب بادیه نشین صحرای نقب

بر اساس آمار مرکز پژوهش و اطلاع رسانی پارلمان اسرائیل، جمعیت فعلی ساکنان بادیه نشین منطقه نقب نزدیک به حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر می باشد که باید یادآور شد این رقم، تنها آمار بادیه نشینانی است که در مناطق شناخته شده و قابل دسترس در نقب سکونت دارند.

بر اساس گزارش های منابع داخلی اسرائیل، اگر در آمارهای ذکر شده از جمعیت بادیه نشینان نقب، جمعیت بادیه نشینانی که به دلیل زندگی غیر متمرکز و سنتی صحرایی در نقب جزو آمارهای جمعیتی محسوب نمی شوند نیز محاسبه شود، امار جمعیتی بادیه نشینان بسیار افزایش پیدا خواهد کرد و به رقمی بسیار بیشتر از رقم ۲۰۰۰۰۰ خواهد رسید.

دولت اسرائیل در طول سال های گذشته سعی کرده است تا با شهرک سازی و دادن زمین به بادیه نشینان نقب، اعراب بادیه نشین این منطقه را تحت کنترل و نظارت خود در بیاورد که اگرچه بخشی از بادیه نشینان پذیرفته اند که به شهرک های ساخته شده کوچ کنند، اما هنوز بخش قابل توجه دیگری از بادیه نشینان زندگی در شهرک های ساخته شده را نپذیرفته اند و به صورت غیر متمرکز و سنتی زندگی خود را ادامه می دهند و دولت اسرائیل تا به الان در طرح سازماندهی زندگی بادیه نشینان نقب و تحت کنترل در آوردن تمام جمعیت بادیه نشینان شکست خورده است.

مناطق و مراکز مهم اسرائیل در صحراب نقب

مطالبی که بالا عنوان شد تمام داستان و مسائل منطقه نقب نیست؛ صحرای نقب به جز مشکلات حاکمیتی و امنیتی که به علت حضور بادیه نشینان عرب برای دولت رژیم صهیونیستی دارد، بخش عمده ای از زیر ساخت های مهم و ارزشمند نظامی و صنعتی و شهرهای اسرائیل را در خود جای داده است.

در واقع حساسیت بر روی این منطقه و بادیه نشینان آنجا زمانی افزایش پیدا می کند که مشاهده می کنیم تعداد قابل توجهی از پایگاه های شکاری نیروهوایی ارتش اسرائیل در این منطقه و اطراف آن واقع شده است و از همه مهم تر،‌ یکی از مهم ترین و یا شاید مهم ترین سایت هسته ای اسرائیل یعنی سایت هسته ای ” دیمونا ” در نزدیکی منطقه سکونت بادیه نشینان نقب ساخته شده است و همچنین دو شهر دیمونا و بئرشبع در اطراف مناطق حضور بادیه نشینان قرار دارد.

در تصویر زیر محدود منطقه نقب در اسرائیل را مشاهده می‌کنید:

در یک تصویر دیگر از نقب که توسط وب سایت اسرائیلی “دانشگاه بن گورین در نقب” منتشر شده است، می‌توانید پراکندگی و حضور قبایل بادیه‌نشین در صحرای نقب و شهرهای اسرائیلی اطراف آن را مشاهده کنید.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید،‌ محدوده زندگی و حضور قبایل بادیه نشین نقب در حد فاصل میان دو شهر “دیمونا” و ” بئرشبع ” می باشد، و مسئله مهم دیگر، سایت هسته ای دیمونا است که در شهر دیمونا قرار دارد.

مساحت اسرائیل ۲۲٬۱۴۵ کیلومتر مربع است، تقریبا دو برابر قطر و اسرائیل ۱۵۳مین کشور جهان از لحاظ وسعت جغرافیایی است.

با در نظر گرفتن مساحت کل فلسطین اشغالی و با نگاهی ساده به تصویر بالا، میتوان گفت که برای رسیدن از منطقه حضور اعراب بادیه نشین به این دو شهر و “پایگاه هسته ای دیمونا“ زمان بسیار کوتاه و اندکی نیاز است و همین مسئله باعث ایجاد نگرانی صهیونیست ها درباره امنیت این دو شهر و به خصوص سایت هسته ای دیمونا شده است. چرا که در صورت رخ دادن درگیری میان بادیه نشینان و دولت رژیم صهیونیستی‌، اعراب این منطقه قادر هستند به راحتی به این دوشهر و به خصوص پایگاه هسته ای و استراتژیک “دیمونا ” حمله کرده و به این شهر ها و سایت هسته ای آن آسیب برسانند و یا حتی این مناطق را تحت کنترل خود در بیاوردند.

همچنین شهر الخلیل (در تصویر بالا به نام “هبرون” ثبت شده است) در کرانه باختری که توسط فلسطینی ها اداره می شود فاصله اندکی با مناطق حضور بادیه نشینان عرب دارد و این مسئله می تواند در هنگام شروع نا آرامی ها یک امتیاز برای بادیه نشینان این منطقه باشد.

همچنین تعداد قابل توجهی از پایگاه های هوایی ازتش اسرائیل در این منطقه واقع شده است

در تصویر زیر که توسط وب سایت ارتش اسرائیل منتشر شده است، محل پایگاه های هوایی ارتش اسرائیل در سرتاسر اسرائیل نشان داده شده است و ما در آن منطقه نقب را با خطوط قرمز مشخص کرده ایم.

 همانگونه که در تصویر بالا مشاهده می کنید، شش پایگاه شکاری نیروی هوایی اسرائیل در منطقه نقب واقع شده است که فاصله مناطق بادیه نشین تا این پایگاه ها بسیار اندک است و قبایل بادیه نشین در صورت اراده می‌توانند در سریع‌ترین زمان ممکن خود را به یکی از این شش پایگاه که در صحرای نقب واقع شده است، برسانند.

دانستن این مسئله حائز اهمیت است که این پایگاه های نیروی هوایی اسرائیل، پایگاه هایی هستند که میزبان مدرن ترین جنگنده های ارتش اسرائیل می باشند و انگیزه اصلی اسرائیلی ها از خرید این هواپیماها، استفاده از این جنگنده ها در نبرد های احتمالی آینده با محور مقاومت است.

به عنوان مثال وب سایت ارتش اسرائیل درباره جنگنده های پایگاه (Nabataean) که نزدیک ترین پایگاه نیروی هوایی ارتش اسرائیل به مناطق حضور بادیه نشینان است نوشته است:

البته بعضی از منابع غیر رسمی دیگر از حضور هوایپیماهای F-۱۶i و هواپیماهای F-۱۵i در این پایگاه گفته اند.

پایگاه هوایی (premises) یکی دیگر از نزدیک ترین پایگاه های هوایی به بادیه نشینان نقب است و وب سایت ارتش اسرائیل در باره هواپیماهای موجود در این پایگاه نوشته است:

 پایگاه هوایی(Roman) ارتش اسرائیل،‌ یکی دیگر از شش پایگاه هوایی در منطقه نقب:

بر اساس نظرات کارشناسان نظامی، اصلی ترین و مهم ترین دلیل و انگیزه رژیم صهیونیستی از خرید این جنگنده ها، استفاده از آنها در جنگ با ارتش ایران حزب الله لبنان است.

 از جمله ظرفیت های این جنگنده ها، برتری در نبردهای هوا به هوا، پرواز در ارتفاع بالا و توانایی پیمودن مسافت زیاد و رسیدن به مناطق دور و از جمله خاک ایران است.

نکته ای که در این جا برای ایران و محور مقاومت به عنوان یک پتانسیل و امتیاز محسوب می شود و باید به آن توجه شود، مسئله حضور بادیه نشینان مخالف اسرائیل در این منطقه و اطراف مراکز نظامی  و صنعتی مهم اسرائیل است.

در صورتی که بادیه نشینان ضد اسرائیلی صحرای نقب بتوانند از هر طریق و یا راهی با حداقل امکانات تجهیز شوند، قادر خواهند بود در جنگ های احتمالی آینده اسرائیل و محور مقاومت به این شش پایگاه هوایی، تاسیسات صنعتی مانند سایت هسته ای دیمونا و دیگر مناطق مهم این منطقه حمله کنند و باعث ایجاد مشکلات برای اسرائیل از داخل شوند.

همچنین بادیه نشینان میتوانند باعث زمینگیری جنگنده های عملیاتی پایگاه های هوایی اسرائیل در این منطقه شوند و ارتش اسرائیل را فلج کنند. باید به یاد داشته باشید که اتکا اصلی ارتش اسرائیل، بر قدرت نیروی هواییآن است و در صورتیکه این نیرو با مشکل مواجه شود، تمام ارتش اسرائیل با مشکل مواجه خواهد شد.

شایان ذکر است، رژیم صهونیستی از این قبیل مشکلات در سرزمین های اشغالی کم ندارد، مشکلاتی که میتوانند رژیم صهیونیستی را به ورطه سقوط بکشانند.