عربستان

ملاحظاتی درباره عادی‌سازی روابط بین رژیم صهیونیستی و آل‌سعود

ملاحظاتی درباره عادی‌سازی روابط بین رژیم صهیونیستی و آل‌سعود


گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس – جعفر بلوری؛ عادی‌سازی روابط عربستان و رژیم آپارتاید اسرائیل چقدر جدی است؟ شکراب شدن روابط دولت بایدن و عربستان چطور؟ آیا آشتی ایران و عربستان، به نتیجه مطلوب می‌رسد؟ در این تحلیل تلاش می‌کنیم پاسخ این سه سؤال مهم را که این روز‌ها درباره آن‌ها زیاد می‌شنویم بیابیم. بخوانید:

گزارش‌های متعددی از رسانه‌های همین غرب منتشر شده است که نشان می‌دهد، رژیم اسرائیل و عربستان مدت‌هاست با یکدیگر ارتباط دارند و اخبار و گزارش‌هایی که این روز‌ها راجع به حرکت این دو به سوی «عادی‌سازی» روابط منتشر می‌شود، در واقع، حرکتی است به سوی «علنی‌سازی» این روابط و هدف نیز بیش از هر چیز، «اقناع‌سازی» است.

«اقناع‌سازی» اصطلاحی است در علوم اجتماعی که می‌گوید، قدرت‌ها وقتی می‌خواهند کاری کنند که ممکن است، با مخالفت‌های گسترده مردمی صورت بگیرد، ماه‌ها و شاید حتی سال‌ها با انتشار اخبار و گزارش‌های مرتبط و مهندسی شده تلاش می‌کنند مردم را قانع و با خود همراه کنند. [مثل کاری که آمریکا با استفاده از رسانه از مدت‌ها قبل از حمله به عراق انجام داد و افکار عمومی‌اش را آماده آن کرد]بنابر این اگر همین فردا شنیدید اعلام شد، روابط عربستان و رژیم اسرائیل عادی شد، اصلا تعجب نکنید چون، هیچ اتفاق تازه‌ای جز این که، یک رابطه عمیق و قدیمی علنی شده، رخ نداده است.

همین علنی شدن روابط، اما برای عربستان، با تهدید‌هایی همراه خواهد بود و بزرگ‌ترین تهدید برای سعودی‌ها نیز از سوی مردم همین کشور است. مردم عربستان مثل بسیاری از مردم کشور‌های عربی و اسلامی، به شدت مخالف صهیونیست‌ها هستند.

طبق نظرسنجی که نتایج آن اخیرا منتشر شد، اکثر عربستانی‌ها عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را نمی‌خواهند. نتایج نظرسنجی موسسه مطالعات خاور نزدیک واشنگتن نشان می‌دهد، در این کشور فقط اقلیتی کوچک از عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل حمایت می‌کنند که همین اقلیت هم در حال کاهش است. به این مهم نیز باید توجه داشت که عربستان، همواره خود را خادم حرمین شریفین -دو مسجد از مقدس‌ترین مساجد اسلامی -یعنی، مسجدالحرام و مسجدالنبی معرفی کرده است. قرار گرفتن چنین جایگاهی در کنار یکی از جنایتکارترین رژیم‌های جهان، آبرویی برای آن‌ها نخواهد گذاشت.

علنی‌سازی روابط اگر برای صهیونیست‌ها چند آورده سیاسی پر سر و صدا داشته باشد، قطعا برای آل‌سعود جز رسوایی و بی‌آبرویی در جهان اسلام چیزی نخواهد داشت. این که چه زمانی این «علنی‌سازی» روابط رخ خواهد داد نیز برای ما معلوم نیست. طبق گزارش‌هایی که رسانه‌ها منتشر کرده‌اند، طرفین خواسته‌هایی دارند که در برخی موارد، جزو خطوط قرمز طرف دیگر است. این یعنی، همین علنی‌سازی روابط نیز در صورت تحقق، با پیچ و خم‌ها، چالش‌ها و پیچیدگی‌هایی مواجه خواهد بود.

درباره مسئله شکراب‌شدن و اختلافات دولت فعلی آمریکا با عربستان نیز باید گفت، اگرچه بن سلمان نشان داده، سربزنگاه‌ها، آمریکایی‌ها را با ابزار نفت، تحت فشار قرار می‌دهد، ولی این اختلافات که هر از گاهی بروز می‌کند، تا کنون باعث قطع روابط این دو نشده است. اساسا روابط عربستان و آمریکا و زیرساخت‌های سیاسی، نظامی و بعضا حتی اقتصادی عربستان به شکلی تنظیم شده که آل‌سعود بدون غرب دچار مشکلات اساسی شود.

در برخی امور مثل مسئله انرژی این موضوع درباره غرب هم صدق می‌کند و غربی‌ها به عربستان وابستگی‌هایی دارند. ما نمی‌گوییم این دو کشور با یکدیگر دچار اختلاف نمی‌شوند. می‌شوند؛ آن‌ها دچار اختلافات جدی هم می‌شوند. می‌گوئیم، روابط این دو به گونه‌ای تنظیم شده که به این سادگی‌ها شکراب نمی‌شود. نحوه برکنار شدن «بن نایف» ولیعهد سابق عربستان و نشستن بن‌سلمان بر جای او را اگر مرور کنید، چگونگی و شکل این روابط، برایتان تا حدودی معلوم خواهد شد. فقط این را بدانید که، «بن نایف» آدم کمی نبود و کم قدرت نداشت و کسی هم در عربستان یارای برکناری‌اش را نداشت!

راجع به آشتی ایران و عربستان نیز تا این لحظه-اگر چه با کُندی- اتفاقات خوبی رخ داده است. بازگشت آرامش نسبی به میادین جنگ یمن، گشایش‌های نسبی در محاصره این کشور، مذاکراتی که بین انصارالله و هیئت سعودی ادامه دارد و طرفین آن‌ها را «رو به جلو» ارزیابی می‌کنند و. همه نشان می‌دهد، که می‌توان و باید به نتیجه‌بخش بودن این آشتی امیدوار بود. اما درباره این که چرا این مذاکرات و آشتی، آن‌طور که باید سریع جلو نمی‌رود، گفتنی‌هایی هست:

در یک نشست تخصصی بین کارشناسان حوزه عربستان و یمن، یکی از کارشناسان از خصوصیات فردی و شخصیتی اعراب عربستان و یمن صحبت می‌کرد. به گفته او، نه عربستانی‌ها و نه یمنی‌ها، به این سادگی‌ها اهل دادن امتیاز نیستند. بگذارید عین جمله این کارشناس را برایتان نقل قول کنم: «آن‌ها اگر فقط خودشان دو طرف مذاکره باشند، تا قیام قیامت هم که با هم مذاکره کنند، به نتیجه نمی‌رسند مگر این که، طرف‌های ثالثی ورود کرده و مذاکرات را به سمت یک هدف هدایت کنند.» به گفته او، این ویژگی خاص فرهنگی و شخصیتی، همواره در یمنی‌ها و عربستانی‌ها وجود داشته و امری تاریخی است. قطعا این موضوع در روند مذاکرات موثر بوده است. ولی تنها دلیل کُندی مذاکرات نیز نیست. آنچه گفته شد به معنای آن نیست که، این مذاکرات-بین ایران عربستان و بین انصارالله و عربستان- به نتیجه مطلوب نخواهد رسید؟ مذاکرات مسیر طبیعی خود را طی می‌کند و طرفین باید بقیه مسیر را با هوشیاری طی کنند.

از آن سو باید به این نکته مهم هم توجه شود که، انصاراللهِ امروز، با انصارالله فروردین سال ۹۴ تفاوت‌های بنیادینی کرده است. یک دلیل نزدیک برای این ادعا، باز می‌گردد به اتفاقی که همین چند روز پیش در ایران و یمن رخ داد.

اواخر شهریور ماه تصاویری از رژه باشکوه انصارلله منتشر شد. تصاویری که قطعا عربستانی‌ها را بیش از بقیه غافلگیر کرد! همزمان تصاویری از مراسم باشکوه رژه ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز در کشور خودمان منتشر شد. اگر تصاویر دو رژه را با هم مقایسه کنید، رژه آن‌ها -چه به لحاظ بزرگی و نظم و چه از نظر سلاح‌هایی که به نمایش گذاشته شد، درست مثل رژه ما «عالی» بود؛ و انصارالله در این رژه هم نشان داد، چقدر با انصارالله سال ۹۴ متفاوت است.

به این مهم هم توجه کنید که، انصارالله یمن در حالی که با ۵۶۵ قطعه شناور-از کشتی‌های جنگی غول پیکر تا کشتی‌های کوچک-از کشور‌های مختلف فقط از دریا کنترل می‌شود تا یک گلوله فشنگ به دستشان نرسد. این کشور از آسمان و زمین نیز کاملا محاصره است.

این که یمنی‌ها به ویژه انصارالله چگونه طی کمتر از ۸ سال، به چنین قدرتی می‌رسند، نیاز به بررسی جداگانه‌ای دارد، ولی قطع و یقین بدانید، یکی از مهم‌ترین دلایل این رشد حیرت انگیز، در ویژگی‌های فردی و شخصیتی جامعه یمن است.

فقط به عنوان یک نمونه به این موضوع توجه کنید که یمن، با وجود نابودی زیرساخت‌هایش در جنگ نابرابر با نزدیک به ۱۰ کشور-از جمله آمریکا، انگلیس، امارات، عربستان و رژیم جعلی صهیونیستی- در برخی حوزه‌ها مثل حوزه برق، از کشور‌های زیادی جلوتر است. با جمعیتی بالغ بر ۳۷ میلیون نفر، سالانه ۱۱ میلیارد دلار فقط واردات دارد و. نحوه استقلال‌شان در تامین برق و قرار گرفتن این کشور جزء ۱۰ کشور اول دنیا در این حوزه هم ارتباط مستقیمی با همین روحیه منحصر به فردشان دارد. به گفته آن کارشناس «یمنی‌ها منتظر نمی‌مانند کسی از راه برسد و مشکلشان را حل کند» و همین روحیه باعث ابداع روش‌ها و ابتکارات عجیبی توسط آن‌ها در حوزه کشاورزی و تولید برق شده است.

می‌خواهیم بگوییم، یمنی‌ها-با آن ویژگی‌های منحصر به فردی که دارند- امروز آن‌قدر قدرتمند شده‌اند که در صورت از سرگیری جنگ، نیاز به حمایت هیچ کشوری نداشته باشند و همین قدرت می‌تواند، موتور مذاکرات صلح را روشن نگه دارد. ما همچنان معتقدیم، مذاکراتی که بین ایران و عربستان و همین‌طور انصارالله و عربستان در جریان است، مهم است، چون معتقدیم توافق و آشتی با عربستان – در صورت بر هم نخوردن آن – به معنای آشتی با کشور‌های امارات، قطر، اردن، بحرین و… هم هست و کمترین دستاورد آن برای همه این کشور‌ها و منطقه، صلح، بهبود شرایط اقتصادی و امنیتی، جلوگیری از هدر رفت توان و انرژی و هزینه‌هایی که صرف تقابل طرفین با یکدیگر می‌شد، خواهد بود.

منبع: کیهان

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

ملاحظاتی درباره عادی‌سازی روابط بین رژیم صهیونیستی و آل‌سعود بیشتر بخوانید »

نامه  رئیسی به پادشاه و ولیعهد عربستان

نامه رئیسی به پادشاه و ولیعهد عربستان



یک رسانه سعودی امروز (پنج شنبه) اعلام کرد که پادشاه و ولیعهد عربستان دو نامه از رئیس جمهوری اسلامی ایران دریافت کردند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه سعودی عکاظ در این باره نوشت که سلمان بن عبدالعزیز پادشاه و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی دو نامه از آیت الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری اسلامی ایران در رابطه با روابط دوجانبه و راههای تقویت و پشتیبانی از آن در زمینه‌های مختلف دریافت کردند.

برپایه این گزارش، این دو نامه را ولید بن عبدالکریم الخریجی معاون وزیر خارجه عربستان به نیابت از فیصل بن فرحان وزیر خارجه این کشور در جریان دیدار علی رضا عنایتی سفیر جمهوری اسلامی ایران در ریاض دریافت کرد.

الخریجی در دیدار با سفیر ایران در ریاض برای وی در ماموریت جدیدش آرزوی موفقیت و توفیق کرد.

در این دیدار، روابط دوجانبه دو کشور و راه‌های ارتقای آن در راستای تامین منافع مشترک، مورد بررسی قرار گرفت.

در این دیدار همچنین محمد المطرفی مدیرکل اداره کل امور آسیایی عربستان نیز حضور داشت.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نامه رئیسی به پادشاه و ولیعهد عربستان بیشتر بخوانید »

چرا غرب از بریکس واهمه دارد؟

چرا غرب از بریکس واهمه دارد؟



بریکس به تازگی شش کشور از جمله ایران و عربستان را برای پیوستن به این گروه دعوت کرد که این موضوع اهمیت بریکس را در مناسبات جهانی نشان می‌دهد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، گروه بریکس در نشست اخیر خود در ژوهانسبورگ، شش کشور ایران، عربستان، امارات، مصر، اتیوپی و آرژانتین را به پیوستن به این گروه دعوت کرد.

پیوستن این شش کشور به بریکس به معنای افزایش وزن و اهمیت این گروه است که جمعیت اعضای آن را به نیمی از جمعیت جهان و تولید آن‌ها را به حدود یک سوم تولید جهانی خواهد رساند.

این خبر نشانه تحولی جدید در شراکت بین کشورهایی است که صاحب جایگاه بین المللی هستند.

در میان این خبرها، گزارش‌هایی در رسانه‌های غربی منتشر شد که تلویحا نگرانی غرب را از گسترش بریکس نشان می‌داد.

به گزارش مجاهدت از «الشرق الاوسط»، نگرانی کشورهای غربی از گسترش بریکس بر چند موضوع متمرکز است.

نخستین نگرانی غرب این است که گسترش بریکس موجب تضعیف نظام تحریم‌های بین المللی به رهبری کشورهای غربی شود.

واقعیت این است که گروه بریکس با موضعی که در قبال روسیه اتخاذ کرد، عملا توانایی خود را برای تضعیف تاثیر تحریم‌های بین المللی ثابت کرد.

از سال ۲۰۱۴ که و موضوع روسیه و شبه جزیره کریمه، مبادلات تجاری این کشور با گروه هفت به علت تحریم‌های اقتصادی و مالی، حدود ۳۶ درصد کاهش یافت در حالی که تجارت روسیه با اعضای بریکس طی این مدت ۱۲۱ درصد رشد داشته است.

می‌توان گفت اگر کشورهای عضو بریکس در کنار روسیه نبودند، اوضاع اقتصادی این کشور این گونه نبود.

این مسئله موجب شده است شماری از کشورهای جهان، گروه بریکس را جایگزین مناسبی برای وابستگی کامل به غرب بدانند.

دومین عامل نگرانی غرب این است که بریکس، سلطه دلار بر اقتصاد جهان را تضعیف کند به ویژه بعد از شایعاتی که نشان می‌دهد بریکس به دنبال معرفی ارز مخصوص به خود برای استفاده اعضا از آن در تجارت بین مرزی است.

هرچند بریکس معرفی ارز جدید را در دستور کار نشست اخیر خود قرار نداد، اما گزارش رسانه‌های غربی از موانع پیش روی چنین اقدامی حکایت دارد.

ممکن است معرفی ارز مشترک در کوتاه مدت دشوار باشد، ولی قطعا اعضای بریکس، استفاده از ارزهای داخلی را در تجارت دوجانبه تشویق خواهند کرد.

نگرانی دیگر غرب این است که بریکس به دوقلوی غیررسمی گروه هفت تبدیل شود.

در شرایط کنونی اعضای گروه هفت، پیش از تشکیل نشست‌های بین المللی با یکدیگر هماهنگ می‌شوند و با اتخاذ موضع مشترک، خود را در موضع قدرت قرار می‌دهند.

اگر گروه بریکس نقش مشابهی ایفا کند، می‌تواند نقشی کارآمد در رساندن صدای کشورهای در حال توسعه داشته باشد.

نکته دیگر این است که بانک توسعه گروه بریکس در آینده به نهادی شبیه به «بانک جهانی» تبدیل شود که در کنترل کشورهای غربی است؛ در این صورت بریکس خواهد توانست دیدگاه خود را بر سیاست‌های اقتصادی برخی کشورها تحمیل کند.

نگارنده معتقد است غرب از این واهمه دارد که گروه بریکس بتواند به رقیبی برای نفوذ بین المللی کشورهای غربی تبدیل شود.

این رقابت می‌تواند در عرصه سیاسی –مثل تحریم‌های بین المللی یا میانجیگری بین کشورها- یا در عرصه اقتصادی –از طریق پایان دادن به سلطه دلار یا تاثیر بر تقاضا- باشد یا این که بر سیاست‌های کشورها تاثیر بگذارد.

گزارش‌های مراکز پژوهشی غربی بر دو موضوع رقابت بین گروه بریکس و غرب، و نحوه به شکست کشاندن بریکس متمرکز است و در این گزارش‌ها، کمتر به تاثیر اقتصادی مثبت این شراکت اشاره شده است که شاید بتواند موجب شکوفایی اقتصاد کشورهایی شود که نیمی از جمعیت جهان را در خود جای داده‌اند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

چرا غرب از بریکس واهمه دارد؟ بیشتر بخوانید »

عربستان در برابر تله صهیونیستی-آمریکایی

عربستان در برابر تله صهیونیستی-آمریکایی



در شرایطی که بایدن، حتی در میان دموکراتها نیز منتقدینی دارد و مورد تمسخر جمهوری خواهان قرار میگیرد، جستجوی یک کاتالیزور دیپلماتیک خاورمیانه ای، می تواند برای تیم بایدن، حکم مُسکّن داشته باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سفر جیک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید به جده، یکی از رویدادهای دیپلماتیک مهمی بود که در راستای اطلاع رسانی غیررسمی در رسانه های آمریکا بود. قبلا توماس فریدمن، روزنامه‌ نگار مشهور آمریکایی پس از دیدار با بایدن گفته بود؛ رئیس جمهور آمریکا درحال بررسی یک معاهده امنیتی میان آمریکا و عربستان است. این معاهده، در ظاهر بین واشنگتن و ریاض است اما در واقع، تلاشی برای جوش دادن روابط بین عربستان و رژیم صهیونیستی است. البته به این شرط که در این میان، امتیازهایی به فلسطینی ‌ها داده شود.

جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، دو روز پیش و در کمپین انتخاباتی خود در ایالت مین، بدون ارائه هر گونه جزئیاتی، گفت بود: «شاید توافق با عربستان در راه باشد».

بررسی پوشش خبری سفر سالیوان به عربستان، نشان دهنده این است که آمریکا نمی خواهد فعلا در مورد این پروژه اطلاعات مفصلی ارائه دهد. در بیانیه کوتاه و مختصر کاخ سفید در مورد سفر سالیوان، تنها به این اشاره شده که او در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۳ به جده رفته و با محمد بن سلمان ولیعهد و مقامات ارشد سعودی دیدار کرده است.

کاخ سفید اعلام کرد که بررسی مسائل دوجانبه و منطقه ای، از جمله طرح هایی برای پیشبرد دیدگاه مشترک برای صلح در منطقه، از محورهای گفتگوهای جده بوده است. سالیوان درباره یمن نیز با سعودی ها صحبت کرده اما پیداست که منظور از عبارت «تلاش‌ های صلح در خاورمیانه» اشاره به همان هدف پیشین جو بایدن در مورد روابط عربستان و رژیم صهیونیستی است. البته آمریکایی ها فعلا جانب احتیاط را رها نکرده و هیچ اشاره ای به توافق احتمالی عادی سازی بین عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی صورت نکرده اند.

چنین به نظر می رسد که دیدار پیشین سالیوان در هند با محمد سلمان و همچنین سفر اخیر آنتونی بلینکن به جده و تلاش او برای گرم کردن روابط واشنگتن – ریاض، همگی هدف مهمی را دنبال می کنند که همانا اقناع مقامات سعودی برای همسویی با اقدامات آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه است.

همزمانی سفیر سالیوان با دو وضعیت خاص

مدتهاست که در سرزمین های اشغالی، شاهد بروز بحران های سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی هستیم و تظاهرات مداوم معترضین صهیونیست، موقعیت سست بنیامین نتانیاهو و چالش های درونی، رژیم صهیونیستی را با وضعیت دشواری روبرو کرده است. در عین حال، در آمریکا نیز کارزار انتخاباتی در راه است و جو بایدن، نگرانی های فراوانی دارد و می خواهد با استفاده از یک کارت ابتکار دیپلماتیک، لابی یهودیان را راضی کند تا در انتخابات پیش رو، یاریگر او شوند.

در شرایطی که بایدن، حتی در میان دموکرات های آمریکا نیز منتقدینی دارد و دائما با گاف های کلامی و خطاهای خود مورد تمسخر جمهوری خواهان قرار می گیرد، جستجوی یک تسهیل گر و کاتالیزور دیپلماتیک خاورمیانه ای، می تواند برای تیم بایدن، حکم مُسکن داشته باشد اما تحقق چنین هدفی، آسان نیست. چرا که اساسا بنیامین نتانیاهو، حاضر نیست زیر بار پذیرفتن پیشنهادهایی برود که خارج از چارچوب تندروانه خود اوست.

نکته مهم در مورد رویکرد آمریکایی ها به نتانیاهو، این است که معمولا، این جمهوری خواهان آمریکایی هستند که می توانند و تمایل دارند که با نتانیاهو کار کنند. اما دموکرات ها، معمولا با او به مشکل برمی خورند. قبلا باراک اوبامای دموکرات با نتانیاهو چالش های فراوانی داشت و حالا بایدن نیز به خاطر رویکرد تندروانه و خشونت بدون مرز او، دچار دردسر شده است. اما آرون دیوید میلر از تحلیلگران فارین پالیسی بر این باور است: «اگرچه نتانیاهو بایدن را آزار می‌دهد، اما بایدن تمایل به رویارویی ندارد و به دنبال یافتن راهی برای سازگاری است». تا اینجای کار، نتانیاهو نشان داده که به توصیه های جو بایدن اعتنایی نمی کند و در مسیر لجوجانه خود، پیش می رود.

حالا لابی یهودیان در آمریکا، به این جمع بندی رسیده که بایدن جرات ندارد برای مقابله با نتانیاهو کاری کند. او در مورد کمک های امنیتی به رژیم صهیونیستی تجدید نظر نخواهد کرد چرا که می ترسد سرمایه سیاسی خود را از دست دهد. این در حالی است که حتی برخی مفسرین آمریکایی حامی اسرائیل، اقدامات تندروانه نتانیاهو را خطرناک تلقی می کنند. مارتین ایندیک درباره پافشاری نتانیاهو بر قوانین قضائی گفته است: «این یک روز بسیار تاریک و عمیقاً نگران‌ کننده برای اسرائیل است.» همچنین مکس بوت از دیگر حامیان همیشگی رژیم صهیونیستی می گوید: «من استدلال می کنم که نتانیاهو بزرگترین تهدید امنیتی است که اسرائیل با آن مواجه شده است.» در روزنامه نیویورک تایمز هم، برت استفنز اقدام قضایی نتانیاهو را همچون خودزنی و زخم خودساخته، توصیف کرده است. در شرایطی که حتی تحلیلگران همسو با اسرائیل نیز به نتانیاهو اعتماد ندارند و اقدامات او را خطرناک تلقی می کنند، کشاندن عربستان سعودی به سوی دام خطرناک عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، پیش از آن که پروژه ای در مورد وضعیت مردم مظلوم فلسطین و جایگاه عربستان در منطقه باشد، یافتن یک قربانی برای اصلاح روابط آمریکا و رژیم صهیونیستی است!

مقامات سعودی، پیش تر به ابتکار صلح عربی پایبند بوده اند که از رژیم صهیونیستی خواسته، از سرزمین های اشغالی عقب نشینی کند و قبل از عادی سازی، تاسیس یک کشور فلسطینی را بپذیرد. با این حال، صهیونیست ها به گسترش شهرک‌ های خود در کرانه باختری اشغالی ادامه داده اند. یعنی همان جایی که خشونت به بالاترین حد خود رسیده است. سازمان ملل متحد سال ۲۰۲۲ میلادی را با ۱۵۰ شهید، مرگبارترین سال برای فلسطینیان در این قلمرو خواند و سال ۲۰۲۳ میلادی، آمار شهدا، از رقم قبلی فراتر خواهد رفت. با این وجود، هرتزوگ، رئیس‌ رژیم صهیونیستی در سخنرانی خود در کنگره آمریکا اعلام کرد که برای رسیدن به روابط بهتر با سعودی ‌ها، دعا می ‌کند. او گفته بود: « به خاطر تلاش برای برقراری روابط صلح آمیز بین ما و پادشاهی عربستان سعودی، کشور پیشرو در منطقه و جهان اسلام، از آمریکا تشکر می کنیم و خواهان روابط حسنه هستیم. ما برای رسیدن این لحظه، دعا می کنیم.»

بایدن و تداوم مسیر ترامپ

شواهد نشان می دهد که تیم جو بایدن، با وجود همه انتقاداتی که به رویه سیاست خارجی دونالد ترامپ داشته، همچنان به دنبال حمایت از اجرای کامل توافقنامه آبراهام است. همان توافقنامه ای که در سال ۲۰۲۰ که موجب عادی شدن روابط رژیم صهیونیستی با امارات متحده عربی، بحرین، سودان و مراکش شد.

بایدن، قبلا به خاطر قتل وحشیانه خاشقچی، اظهارات تندی در مورد عربستان سعودی بیان کرده بود؛ اما بعدا عقب نشینی کرد و عملا حرف های خود را پس گرفت. به قول آدام کوگل از کارشناسان دیده بان حقوق بشر، موضع جدید بایدن، رویکرد اخلاقی آمریکا را در انظار جهانی زیر سوال برد و علاوه بر این، یک ضربه ویرانگر برای مخالفان و فعالان مستقل سعودی بود.

ریاض چه می خواهد؟

پادشاهی عربستان سعودی، تاکنون چند بار در مورد مساله فلسطین و درگیری های اخیر موضع گیری کرده و خواهان حمایت از راهکار دو دولتی شده است. اما هیچگاه به طور قاطعانه اعلام نکرده که آیا این مساله از دید ریاض، یک خط قرمز بازگشت ناپذیر است یا خیر. چندی پیش فیصل بن فرحان وزیر امور خارجه عربستان گفته بود که عادی سازی با اسرائیل بدون «پیدا کردن راهی برای صلح برای مردم فلسطین»، مزایای محدودی خواهد داشت.

برخی از ستون نویسان آمریکایی همچون فریدمن به این اشاره کرده اند که پادشاه و ولیعهد عربستان، عملا به دنبال یک معاهده امنیتی هستند که بی شباهت به شروط دفاعی ناتو نباشد. به عبارتی دیگر، عربستان می خواهد چنین تضمینی از آمریکا دریافت کند که اگر مورد حمله قرار بگیرد، بدون قید و شرط از سوی آمریکا مورد حمایت قرار بگیرد! این در حالی است که این درخواست حداکثری، درست مانند آن است که عربستان، در عمل عضو پیمان نظامی ناتو شود. البته ظاهرا پادشاهی سعودی، حتی به این خواسته حداکثری هم راضی نیست و توقعات دیگری نیز دارد. از جمله این که بتواند برنامه هسته ای غیرنظامی تحت نظارت و حمایت آمریکا داشته باشد و در عین حال، صاحب؛ تسلیحات پیشرفته‌ همچون سامانه دفاع موشکی ضد بالستیک شود. همه اینها در حالی است که پذیرفتن چنین شروط سنگینی، از اختیارات جو بایدن و تیم او فراتر است و نیاز به تایید کامل کنگره دارد.

با آن که آمریکا هنوز در مورد توقعات تسلیحاتی پادشاهی سعودی اظهارنظر نکرده است اما آشکارا به مقامات سعودی گفته که اولا خواهان کاهش روابط رو به رشد ریاض – پکن است و دوم این که ریاض باید یک بسته کمکی سخاوتمندانه به موسسات فلسطینی در کرانه باختری ارائه دهد.

جالب اینجاست که آمریکا، از طرف رژیم صهیونیستی، هیچ تعهدی ارائه نداده و نتانیاهو، نه در مورد تداوم اقدامات جنایتکارانه در قدس و غزه و نه در مورد احتمال توقف سیاست سهمناک شهرک‌سازی؛ اظهار نظر نکرده است.

جو بایدن در شرایط فعلی، در مورد عربستان سعودی با احتیاط حرف می زند. او چندی پیش اعلام کرد: «صراحتا می گویم، فکر نمی‌کنم آنها مشکل زیادی با اسرائیل داشته باشند.» بایدن در مورد توقعات هسته ای ریاض نیز گفته است: «این که آیا ما ابزاری را فراهم کنیم که از طریق آن،عربستان سعودی بتواند قدرت هسته‌ای غیرنظامی داشته باشد و آمریکا ضامن امنیت آن‌ها باشد یا نه، این … کمی بعید است».

دولت بایدن اعلام کرده که تلاش برای کمک به عادی شدن روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، فراهم آوردن یک زمینه سیاسی و امنیتی مناسب برای ارتقای ثبات در منطقه است! مشاورین بایدن، از نگرانی های امنیتی مشترک، مبارزه با تروریسم، و حفظ موازنه قوا در منطقه حرف می زنند. اما بدون شک یکی از مهمترین اهداف این طرح، مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه است. البته علاوه بر بحث نفوذ جمهوری اسلامی، تلاش موذیانه و برنامه سازی رسانه های صهیونیستی برای دامن زدن به امنیتی سازی برنامه هسته ای ایران، هیچگاه متوقف نشده است. آنان به زعم خود، به دنبال آن هستند که با این برنامه ها، عربستان سعودی را از ایران بترسانند. این در حالی است که سعودی ها، نهایتا با ارزیابی واقعیت های صحنه سیاست و قدرت در خاورمیانه، قدم در مسیر توسعه روابط با جمهوری اسلامی ایران نهادند.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

عربستان در برابر تله صهیونیستی-آمریکایی بیشتر بخوانید »

دیپلماسی فعال منطقه‌ای؛ هراسی نفس‌گیر برای غرب

دیپلماسی فعال منطقه‌ای؛ هراسی نفس‌گیر برای غرب


به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «با نگاه به اهمیت همسایگان در سیاست خارجی کشور و در راستای تقویت سیاست همسایگی دولت سیزدهم، کوتاه‌زمانی پس از میزبانی از وزیر خارجه عربستان سعودی و گفتگو‌های مفید انجام شده در تهران، عازم چهار کشور قطر، عمان، کویت و امارات در حوزه جنوبی خلیج فارس شدم.

گفت‌وگو با مقامات عالی‌رتبه و همتایانم در این کشور‌ها بسیار مثبت، سازنده و برای همگان در دو سوی شمال و جنوب پهنه آبی راهبردی خلیج‌فارس امیدآفرین بود و نویدبخش فردایی بهتر، امن‌تر و شکوفاتر برای مردمانی که پیوند‌های مودّت و محبّت و خویشاوندی میان آنان ریشه‌دار و عمیق است.»

این بخشی از صحبت‌های حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه کشورمان در صفحه اینستاگرامش بود. سیاستی که از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم دنبال شد یعنی دیپلماسی فعال منطقه‌ای امروز میوه اش آنقدر رسیده شده که به چشم نه فقط مردم ایران بلکه مردم جهان نیز رسیده است و از آن به عنوان دیپلماسی موفق یاد می‌کنند.

با توجه به این مهم به سراغ حسن هانی زاده کارشناس مسائل سیاست خارجی رفتیم تا چند سوال را از او جویا شویم.

کشور‌های حوزه خلیج فارس در حال فاصله گرفتن از آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند

وی در پاسخ به اینکه همگرایی جدید بین کشور‌های حاشیه خلیج فارس تا چه حدودی می‌تواند دوام داشته باشد و به سایر حوزه‌ها تسری پیدا کند و دستاورد‌های این امر چیست؟ گفت: در واقع این امر بستگی به حسن نیت طرف‌های دیگر دارد به این مفهوم که توافق ایران و عربستان در پکن فضای دوستانه تری را بین ایران و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس ایجاد کرده که این مساله می‌تواند به همگرایی منطقه‌ای و شکل گیری یک مجموعه امنیتی نظامی در راستای قومی سازی امنیت منطقه کمک کند.

هانی زاده افزود: یک سلسه سیگنال‌هایی از سوی عربستان و امارات و عمان به ایران ارسال شده مبنی بر اینکه سه کشور مهم عضو شورای همکاری خلیج فارس در صدد ایجاد یک نیروی دریایی مشترک با ایران برای قومی سازی امنیت سازی خلیج فارس هستند؛ لذا مایل هستند تا از تجربه دریانوردی ایران و توانمندی نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران برای حفظ امنیت خلیج فارس کمک بگیرند. سفر اخیری هم که وزیر خارجه به چهار کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس یعنی قطر، عمان، کویت و امارات داشت در این چهارچوب قرار دارد که یک نوع آشنایی با سیاست‌های جدید کشور‌های منطقه برای همکاری با ایران و شکل گیری یک مجموعه اقتصادی، سیاسی، امنیتی بین کشور‌های دو سوی ساحل خلیج فارس تلقی میشود و استقبالی هم که مقامات چهار کشور عرب حوزه خلیج فارس از ویر خارجه ایران داشتند نشان میدهد که این کشور‌ها به طور جدی در حال فاصله گرفتن از سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند و در تلاشند تا با جمهوری اسلامی ایران رابطه نزدیکی برقرار کنند که این امر می‌تواند به کاهش هژمونی آمریکا در منطقه و جهان کمک کند.

آمریکا و اسرائیل در تلاش برای ایجاد نا امنی از طریق کشور‌های هم مرز با ایران هستند

این کارشناس مسائل منطقه درباره واکنش آمریکا و رژیم صهیونیستی در این زمینه نیز گفت: طبعا هم آمریکا و هم رژیم صهیونیستی از وفاق و همدلی ایران و کشور‌های حوزه خلیج فارس به شدت خشمگین هستند به خصوص رژیم صهیونیستی الان به شدت در حال انزوای سیاسی است و بحران‌های داخلی و نا امنی‌هایی که در درون اراضی اشغالی وجود دارد موجب شده که رژیم صهیونیستی به شدت نسبت به همگرایی ایران و کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس حساس باشد.

وی افزود: هم آمریکا و هم رژیم صهیونیستی به دنبال این هستند که ساز وکار تازه‌ای برای ایجاد ناامنی در منطقه به وجود بیاورند و شرایطی که امروز در آذربایجان، در افغانستان و در اقلیم کردستان حاکم است نشان میدهد که آمریکا و رژیم صهیونیستی تغییر مسیر داده و به سوی کشور‌هایی که هم مرز با ایران هستند برای ایجاد نا امنی و درگیری‌های مرزی رفته‌اند که طبعا با هوشمندی مسئولان ایران این توطئه خنثی خواهد شد.

هانی زاده در پایان در پاسخ به این سوال که احتما حضور ایران در شورای همکاری خلیج فارس وجود دارد؟ نیز گفت: به نظر نم‌یرسد که کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس به خاطر آئین نامه‌های داخلی که دارند و اینکه این شورا تنها مخصوص کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس هست به پذیرش ایران در این مجموعه تن در دهند؛ حتی این کشور‌ها عراق را که یک کشور عربی و دارای یک ساحلی در خلیج فارس است قبول نمی‌کنند که وارد این مجموعه شود؛ زیرا قوانین داخلی شان اجازه نمی‌دهد که سایر کشور‌ها که درآمد سرانه کمتر از سقف تعیین شده دارند وارد این مجموعه شوند؛ مخصوصا عراق هم به خاطر مذهبشان تاکنون شورای همکاری خلیج فارس اجازه نداده که به این مجموعه بپیوندد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

دیپلماسی فعال منطقه‌ای؛ هراسی نفس‌گیر برای غرب بیشتر بخوانید »