به گزارش مجاهدت از مشرق، یکی از مشخصه‌های لیگ‌هایی که در کشورهای مختلف به انجام می‌رسد، استفاده از بازیکنان خارجی است. نفراتی که با حضورشان کیفیت مسابقات را بالا می‌برند. در کشورهای آسیایی نیز این قضیه کاملا استوار است و بازیکنان خارجی به نوعی ستاره‌ها و نفرات تاثیرگذار هر تیم به حساب می‌آیند که تفاوت‌ها را رقم خواهند زد.
با حرفه‌ای شدن مسابقات فوتبال ایران و به راه افتادن لیگ برتر، سال به سال بر تعداد بازیکنان خارجی شاغل در تیم‌ها اضافه شد. ماجرا وقتی متفاوت می‌شود که در لیگ برتر فوتبال ایران، جذب و استخدام بازیکن خارجی از یک مسیر و مجرای مشخص و درست طی این ۲ دهه صورت نگرفته و شاهد نقش‌آفرینی دلال‌ها بوده‌ایم. کسانی که با مدیران و مربیان به صورت مستقیم یا غیر مستقیم ارتباط ایجاد می‌کردند و بازیکنانی را از کشورهای مختلف به لیگ برتر تزریق می‌کردند که کیفیت چندان خوبی نداشتند و خیلی از آنها حتی توانایی بازی در سطح دوم فوتبال ایران را هم نداشتند.
هجوم بازیکنان خارجی گمنام و کم‌کیفیت به حدی بود که تک‌ستاره‌ها و خارجی‌های باکیفیت به خوبی در یادها باقی مانده است. نفراتی که توانستند وظیفه‌ی اصلی خود را انجام دهند و تفاوت‌ها را رقم بزنند. با این وجود دلارهای زیادی که به پای بازیکنان خارجیِ ضعیف و دلال‌های‌شان در این سال‌ها ریخته شده و امکان دیده شدن پدیده‌های داخلی سلب شده هیچ‌وقت فراموش نخواهد شد.
در لیگ بیست و و تا به اینجا، شاهد حضور ۴۱ بازیکن خارجی بوده‌ایم. ۱۳ تیم از ۱۶ تیم حاضر در مسابقات حداقل یک بازیکن خارجی در این فصل داشته‌اند. پرسپولیس با داشتن ۶ بازیکن صدرنشین بوده و تیم‌های هوادار، ملوان و نفت مسجدسلیمان با صفر بازیکن خارجی در پایین جدول از این حیث جای گرفته‌اند.
ماجرا تقریبا همان ماجرای همیشگی است. تعداد بازیکنان خارجی که توانسته‌اند نمایش خوبی داشته باشند و یک سطح بالاتر از بقیه باشند و نشان دهند که ارزش پولی که برای‌شان هزینه شده است را دارند به تعداد انگشتان ۲ دست نمی‌رسد و کفه‌ی ترازو به سمت نفراتی سنگینی می‌کند که خروجی بسیار پایینی داشته‌اند.
اما کدام بازیکنان خارجی در این فصل نمایش بسیار خوبی داشته‌اند؟
سرخابی‌ها با ۲ بازیکن از این حیث صدرنشین هستند. رافائل سیلوا و کوین یامگا در ترکیب استقلال به بازی‌های خوب خود ادامه می‌دهند و حضورشان کاملا در این تیم مثمر ثمر بوده است. یامگا یک آچار فرانسه واقعی بوده و توانسته با سرعت و قدرت پنالتی‌زنی‌اش یکی از مفیدترین نفرات ساپینتو باشد. سیلوا نیز در قلب خط دفاعی با کمترین میزان خطا، مهره‌ای ثابت برای مرد پرتغالی باشد.
پرسپولیس هم ۲ نماینده دارد اما یکی از آنها دیگر در ایران نیست. ابتدا از گیورگی گولسیانی صحبت می‌کنیم. مدافع باتجربه‌ای که سال‌هاست در فوتبال ایران بازی می‌کند و امسال با پیراهن سرخ‌پوشان تهرانی توانسته آنها را به یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ تبدیل کند. این بازیکن گرجستانی در اولین شهرآورد خود نیز دبل کرد و یحیی را از شکست نجات داد. یورگن لوکادیا اما با زدن ۶ گل در مدتی کوتاه تصمیم گرفت لیگ برتر را ترک کند.
کریستوفر کنت گلر اتریشی فولاد در این فصل پتانسیل بالایش را به رخ کشید و روزهای تلخی که در سپاهان داشت را به دست فراموشی سپرد. او با توانایی بالایش در بازی با پا و همچنین سیوهایی که داشته، جزو بهترین گلرهای لیگ در این فصل بوده است.
از لوسیانو پریرا برزیلی هم یاد کنیم. مهاجم فصل قبل فولاد که به مس رفسنجان آمد و از همان هفته اول نشان داد قصد تمام شدن ندارد. با وجود اینکه مس در خط حمله عملکرد خوبی نداشته اما شیمبا نسبت به الباقی نفرات تیم در فاز تهاجمی بهتر کار کرده است.
در نهایت به سراغ بهترین خارجی این فصل می‌رویم. ریکاردو آلوز هافبک بازیساز و پرتغالی تراکتور که نه‌تنها در تیمش بلکه در این فصل یک سرو گردن بالاتر از بقیه نفرات بوده است. این بازیکن خوش‌فکر با ۱۰ پاس گل، با فاصله بهترین پاسور لیگ بوده است و وقتی آمارش عجیب به نظر می‌رسد که بدانیم آقای گل فوتبال ایران در حال حاضر تنها ۶ گل زده است. یکی از دلایلی که تراکتور ۲ بازیکن ۶ گله تا به اینجا داشته حضور جواهری به نام ریکاردو آلوز است.
کدام بازیکن‌ها در دسته میانی قرار می‌گیرند؟
تعداد قابل توجهی از بازیکنان خارجی این فصل هم نوسان داشته‌اند و نمی‌توان آنها را به راحتی در جمع خوب‌ها یا بدها قرار داد. بازیکنانی نظیر هانسل زاپاتا (آلومینیوم)، صفا هادی و گوستاوو واگنین (تراکتور)، موسی کولیبالی (فولاد)، اریک باگناما (گل‌گهر) و جفرسون باهیا (مس رفسنجان) نفراتی بوده‌اند که می‌توانند به لیست خوب‌ها اضافه شوند. آنها در هفته‌هایی نمایش بسیار جالب توجهی داشتند اما این عملکرد با ثبات همراه نبوده است.
دیگر حاضرین در این بخش این نفرات هستند: وحدت هنانوف (تاجیکستان/ پرسپولیس)، شرالدین بابایف (تاجیکستان/ صنعت نفت)، رناتو سیلیویرا (برزیل/ سپاهان)، نیلسون جونیور (برزیل/ سپاهان)، الویس کامسوبا (بروندبی/ سپاهان)، کی‌روش استنلی (برزیل/ گل‌گهر)، آداما نیان (مالی/ نساجی)
اما بدترین خارجی‌های این فصل چه کسانی هستند؟
لیستی ۱۲ نفره که تعدادی از آنها در حال حاضر دیگر در فوتبال ایران حضور ندارند. استثناهایی مثل عزیزبک آمانوف (استقلال) و مارکو شیمیچ (صنعت نفت) هم در این لیست هستند که اصلا فرصت بازی پیدا نکردند. دیگر حاضرین اما این نفرات هستند: والنتیل یوئل (سودان جنوبی)، شرزود تمیروف (ازبکستان/ پیکان و پرسپولیس)، شیخ دیاباته (مالی/ پرسپولیس)، تیتو اوکلو (سودان جنوبی/ پیکان)، احسان پنشنبه (تاجیکستان/ ذوب‌آهن)، دارکو بیدوف (صربستان/ ذوب‌آهن)، مانوئل فرناندز (پرتغال/ سپاهان)، آیاندا پاتوسی (آفریقای جنوبی/ فولاد)، وسلی (برزیل/ گل‌گهر)، گادوین منشا (نیجریه/ مس رفسنجان).
مانو فرناندز قرار بود سوپراستار این فصل باشد اما مصدومیت و عدم تمرکزش باعث شد تا تبدیل به یک بمب خنثی شود.
گادوین منشا آقای گل فصل قبلی بود اما در مس تا توانست گل نزد و پنالتی خراب کرد. شیخ دیاباته مانند اواخر دوران حضورش در استقلال بیشتر از اینکه در زمین باشد، در فیزیوتراپی بود.
و حالا تازه‌واردها
در نهایت به نفراتی می‌رسیم که به تازگی به فوتبال ایران آمده‌اند و زمان مشخص می‌کند که به کدام دسته تعلق خواهند داشت. با آنها نیز آشنا شوید: لئاندرو پریرا (برزیل/ پرسپولیس)، سباستین پیریز (اوروگوئه/ صنعت نفت)، محمدرضا جلیل مزهر (عراق/ صنعت نفت)، علی فریدون (کویت/ صنعت نفت)، روبرتو تورس (اسپانیا/ فولاد)، یوکیا سوگیتا (ژاپن/ فولاد)، بورا نیگیرا (گینه بیسائو/ مس کرمان)، روئون توگنیک (استرالیا/ مس کرمان)، ایگور کاتائو (برزیل/ سپاهان).
آمانوف در بهمن سال ۱۴۰۰ در کنار آجورلو مدیرعامل سابق استقلال
