علما

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، آیت‌الله «جعفر سبحانی» از مراجع تقلید قم با صدور پیامی به اجلاس نشست عمومی مجمع جهانی اهل‌ بیت (ع) بر ضرورت پیروی از مراجع تقلید در قضایای سیاسی و اجتماعی و عدم تشتت رأی میان علمای شیعی تاکید کرد.

متن پیام معظم‌له به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

* (إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَیُطَهِّرَکُم تَطهیرًا) *

خدمت شما علمای اعلام و شخصیت‌های برجسته‌ی جهان اسلام و مدافعان حریم تشیع عرض سلام دارم، مقدم شما را گرامی می‌داریم و در تشکّل مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام مصداق کلمه طیبه‌ای که اصل‌ها ثابت و فرع‌ها فی السماء، برای شما توفیق روز افزون در سرپرستی از ایتام آل محمد علیهم السلام و هدایت فکری و رهبری معنوی آنان را از خدای متعال خواستارم.

شما در خط مقدم دفاع از اسلام ناب و مکتب خون بار تشیع و پیشگام و ان‌شاء الله از پیروان راستین حضرات معصومین علیهم السلام هستید. از این رهگذر توجه بیشتر را به چند نکته ضروری جلب می‌کنم:

۱. قبل از هر چیز ضرورت رعایت وحدت امت اسلامی و به ویژه وحدت علمای شیعه که الگوی توده‌های گسترده محبان و پیروان آل محمد علیهم السلام هستند و همچنین ضرورت پیروی از مراجع در قضایای سیاسی و اجتماعی و عدم تشتت رأی میان عالمان شیعی را مؤکدا توصیه میکنم.

۲. تلاش برای تبیین شبهات و پاسخ به شبهات از طریق معارف ناب اهل بیت علیهم السلام و هدایت و رهبری نورانی آن بزرگواران.

۳. تلاش برای به رسمیت بخشیدن به اقلیت‌های شیعی در کشور‌های متبوع و دفاع از حقوق مدنی و فعالیت‌های دینی آنان.

۴. ضرورت بازگشت علمای شیعه از حوزه‌های علمیه قم و نجف و غیر‌ها به بلاد خود پس از تحصیل جهت تحقق بخشیدن فرمان الهی در آیه شریفه و انذار قوم خود.

۵. سعی و کوشش برای کاستن از مظلومیت ائمه معصومین علیهم السلام با تبیین معارف ناب و آموزه‌های بلندشان، چرا که عمده مظلومیت امامان در ناشناخته ماندن این معارف است و دشمن همواره در تلاش برای دور نگهداشتن مردم از این آموزه هاست.

۶. ضرورت ایجاد رابطه میان اعضای خانواده شیعی و تقویت نهاد خانواده طبق سفارش‌های اکید معصومین علیهم السلام.

۷. لزوم رونق بخشیدن به حوزه‌های علمیه شیعی، گسترش و تقویت کمی و کیفی آن و آشنا نمودن طلاب با شیوه‌های آموزشی و تبلیغی در عصر جدید.

۸. اهمیت مسئله تبلیغ دینی و بهره گیری از فنون جدید و شیوه‌های جدید.

در خاتمه یادآور می‌شوم که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله حتی هنگام اعزام امیرالمومنان به یمن فرمودند: (لَأَنْ یَهْدِیَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی یَدَیْکَ رَجُلاً خَیْرٌ لَکَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَیْهِ اَلشَّمْسُ) و امیدوارم هر کدام از شما بزرگان باعث هدایت میلیون‌ها نفر به مکتب حیات‌بخش اسلام ناب و مدرسه اهل بیت علیه السلام باشید.

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
جعفر سبحانی
سوم صفر ۱۴۴۴ قمری

انتهای پیام/ 141

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‎‌پرس، حاج صادق آهنگران در کتاب «با نوای کاروان» روایتی از ارتباط نزدیک شهید صیاد شیرازی با علما را بیان کرده است که در ادامه می‌خوانید.

از زمانی‌که آیت‌الله خامنه‌ای نماینده امام در شورای‌عالی دفاع شدند، همیشه از نیرو‌های انقلابی حمایت می‌کردند. ایشان برخلاف برخی‌ها اعتقاد راسخی به دوام و قوام ارتش داشتند و در بیشتر مواقعی که به خطوط مقدم جبهه سرکشی می‌کردند، لباس ارتشی می‌پوشیدند. به همین دلیل، با صیاد رابطه خیلی خوبی داشتند و در مواقعی که صیاد در تنگنا قرار می‌گرفت، به او کمک می‌کردند. هنگام شهادت صیاد هم خیلی متاثر شدند. بار‌ها در سخنانشان از او به نیکی یاد کرده‌اند.

صیاد شیرازی با علما و عرفا هم چه در دوران جنگ و چه در سال‌های بعد از جنگ روابط حسنه و خوبی داشت. بسیاری از آن‌ها صیاد را کاملا می‌شناختند. بعد از شهادت آن بزرگوار، در جلسه‌ای، آیت‌الله مجتی تهرانی از صیاد یاد کردند و با اندوه و حسرت گفتند: «آنچه موجب تأسف و تأثر من شد، فقدان یک چهره نورانی است که سال‌ها در این جلسه شرکت می‌کرد. او با دقت تمام مطالب را گوش و ثبت می‌کرد. گاهی هم از من سوالاتی می‌پرسید. ما او را از دست دادیم و برای همیشه در دنیا از دیدارش محروم شدیم.»

صیاد شیرازی – رضوان‌الله تعالى علیه – به عالم ارواح و انوار پیوست و به هدف خلقتش رسید. او «عند ربهم یرزقون» است. یکی از دوستان ارتشی که گاهی خدمت آیت‌الله بهاء‌الدینی می‌رسید، نقل می‌کرد: «یک روز خدمت آیت‌الله بهاءالدینی رسیدم و سلام صیاد را به او رساندم. آقای بهاءالدینی در حالی‌که پسرش هم آنجا بود، از من پرسید: «شما آقای صیاد را می‌شناسید؟» گفتم: «بله. او فرمانده من است. چطور ممکن است او را نشناسم؟!» دوباره پرسید: «شما آقای صیاد را می‌شناسید؟» با سؤال دوم فهمیدم که حاج‌آقا می‌خواهد به من بفهماند که صیاد را آن‌طور که باید نمی‌شناسم. با تعجب جواب دادم: «نه آن‌قدری که شما می‌شناسید.» برای بار سوم که سؤالش را تکرار کرد، با فروتنی تمام گفتم: «نه، حاج‌آقا، نمی‌شناسم» بعد آیت‌الله بهاءالدینی گفت: «صیاد یک پارچه نور است.» سه بار این جمله را تکرار کرد. بعد به من گفت که سلام من را به او برسان. وقتی به تهران برگشتم، ماجرا را برای صیاد تعریف کردم. لبخندی زد و اشک در چشمانش حلقه زد. اشکش را با دستش پاک کرد و گفت که: «خدا من را شرمنده نکند. حاج‌آقا خیلی به من لطف دارد.»

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‎‌پرس، حاج صادق آهنگران در کتاب «با نوای کاروان» روایتی از ارتباط نزدیک شهید صیاد شیرازی با علما را بیان کرده است که در ادامه می‌خوانید.

از زمانی‌که آیت‌الله خامنه‌ای نماینده امام در شورای‌عالی دفاع شدند، همیشه از نیرو‌های انقلابی حمایت می‌کردند. ایشان برخلاف برخی‌ها اعتقاد راسخی به دوام و قوام ارتش داشتند و در بیشتر مواقعی که به خطوط مقدم جبهه سرکشی می‌کردند، لباس ارتشی می‌پوشیدند. به همین دلیل، با صیاد رابطه خیلی خوبی داشتند و در مواقعی که صیاد در تنگنا قرار می‌گرفت، به او کمک می‌کردند. هنگام شهادت صیاد هم خیلی متاثر شدند. بار‌ها در سخنانشان از او به نیکی یاد کرده‌اند.

صیاد شیرازی با علما و عرفا هم چه در دوران جنگ و چه در سال‌های بعد از جنگ روابط حسنه و خوبی داشت. بسیاری از آن‌ها صیاد را کاملا می‌شناختند. بعد از شهادت آن بزرگوار، در جلسه‌ای، آیت‌الله مجتی تهرانی از صیاد یاد
کردند و با اندوه و حسرت گفتند: «آنچه موجب تأسف و تأثر من شد، فقدان یک چهره نورانی است که سال‌ها در این جلسه شرکت می‌کرد. او با دقت تمام مطالب را گوش و ثبت می‌کرد. گاهی هم از من سوالاتی می‌پرسید. ما او را از دست دادیم و برای همیشه در دنیا از دیدارش محروم شدیم.»

صیاد شیرازی – رضوان‌الله تعالى علیه – به عالم ارواح و انوار پیوست و به هدف خلقتش رسید. او “عند ربهم یرزقون” است. یکی از دوستان ارتشی که گاهی خدمت آیت‌الله بهاء‌الدینی می‌رسید، نقل می‌کرد: «یک روز خدمت آیت‌الله بهاءالدینی رسیدم و سلام صیاد را به او رساندم. آقای بهاءالدینی در حالی‌که پسرش هم آنجا بود، از من پرسید: «شما آقای صیاد را می‌شناسید؟» گفتم: «بله. او فرمانده من است. چطور ممکن است او را نشناسم؟!» دوباره پرسید: «شما آقای صیاد را می‌شناسید؟» با سؤال دوم فهمیدم که حاج‌آقا می‌خواهد به من بفهماند که صیاد را آن‌طور که باید نمی‌شناسم. با تعجب جواب دادم: «نه آن‌قدری که شما می‌شناسید.» برای بار سوم که سؤالش را تکرار کرد، با فروتنی تمام گفتم: «نه، حاج‌آقا، نمی‌شناسم» بعد آیت‌الله بهاءالدینی گفت: «صیاد یک پارچه نور است.» سه بار این جمله را تکرار کرد. بعد به من گفت که سلام من را به او برسان. وقتی به تهران برگشتم، ماجرا را برای صیاد تعریف کردم. لبخندی زد و اشک در چشمانش حلقه زد. اشکش را با دستش پاک کرد و گفت که: «خدا من را شرمنده نکند. حاج‌آقا خیلی به من لطف دارد.»

انتهای پیام/ ۱۴۱