علوم قرآنی

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «سید مهدی واعظ موسوی» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون دلیل ارزش و اهمیت روز جمعه، اظهار داشت: جمعه در دین اسلام به عنوان سید و آقای سایر روز‌های هفته نامگذاری شده و برتری ویژه‌ای نسبت به سایر روز‌ها دارد چراکه ظهور امام زمان (عج) در این روزه ذکر شده است.

وی در همین راستا مطرح کرد: از روز جمعه به عنوان روز بازگشت به خود یاد می‌شود روزی که انسان از تمام مشغله‌های روزمره فارغ شده و زمانی را برای خود قرار می‌دهد تا با عبادت بتواند جایگاه انسان متقی را بدست آورد، روزی که افراد به محاسبه راه و مسیر زندگی خود می‌پردازند و اصلاح در رفتار و کردار را در این روز مورد بررسی قرار می‌دهند.

واعظ موسوی با اشاره به اهمیت روز جمعه و نامگذاری آن به عنوان روز انتظار ابراز کرد: روز جمعه را روز انتظار ظهور می‌نامند، زیرا منتظران «حضرت، ولی عصر (عج)» در این روز انتظار ظهور را بیش از هر زمان دیگری دارند. در این روز به خواندن دعا‌ها و روایات مختلفی در خصوص ظهور «امام زمان (عج)» سفارش شده است.

وی به محتوای «دعای ندبه» اشاره و بیان کرد: خواندن «دعای ندبه» به عنوان یکی از دعا‌های روز جمعه در بسیاری از روایات سفارش شده و از جایگاه خاصی برخوردار است. دعای ندبه دعایی تاثیر گذار و یک متن عاشقانه است، یک منظومه عاشقی که چندین قسمت دارد. قسمت اول آیین نامه به خصوصیات خاص و انسان سازی اشاره دارد و ویژگی افراد متقی و منتظر را مطرح می‌کند که عبارتست از راضی بودن از خداوند و سپاس گفتن پرودگار، زهد و بی رغبتی و بی تفاوتی نسبت به دنیا را ذکر می‌کند.

 کارشناس مذهبی ادامه داد: دعای ندبه به لیست عشاق عالم اشاره دارد و تک تک آنان را نام می‌برد عشاقی مانند حضرت نوح، حضرت عیسی و موسی (ع) و … که از آنان در این دعا نام برده شده و ویژگی‌های آنان را بر می‌شمرد، دعای ندبه در ادبیات انتظار دعایی ویژه است و از جایگاه خاصی برخوردار است.

واعظ موسوی خاطرنشان کرد: زیارت‏‌های متعددی برای روز جمعه و انتظار «امام زمان (عج)» داریم، زیارت آل یاسین، دعای ندبه و صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی که برای اهل دعا و نیایش مورد تاکید علما و روایت است، این صلوات از حضرت «صاحب الزّمان (عج)» روایت شده که در مکّه بدست «ابو الحسن ضرّاب اصفهانى» رسیده است:

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ، وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ، الْمُصْطَفَى فِی الظِّلالِ، الْمُطَهَّرِ مِنْ کُلِّ آفَةٍ، الْبَرِیءِ مِنْ کُلِّ عَیْبٍ، الْمُؤَمَّلِ لِلنَّجَاةِ، الْمُرْتَجَى لِلشَّفَاعَةِ، الْمُفَوَّضِ إِلَیْهِ دِینُ اللّهِ، اَللّهُمَّ شَرِّفْ بُنْیَانَهُ، وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُ، وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَ أَضِئْ نُورَهُ، وَ بَیِّضْ وَجْهَهُ، وَ أَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ الْفَضِیلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ وَ الْوَسِیلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ، وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ، وَ صَلِّ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، وَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، خدایا! بر محمّد درود فرست، آن سرور فرستادگان و پایان بخش پیامبران، و برهان پروردگار جهانیان، آن برگزیده خدا در عالم الست، انتخاب شده او در ملکوت، پاکیزه از هر آفت، بری از هر عیب، همان که از او آرزوی نجات برند، و امید شفاعت از او دارند، آن که دین خدا به او واگذار گشته، بار خدایا بنیادش را شرف بخش، و برهانش را بزرگ گردان، و حجّت او را پیروز کن، و پایه‌اش را برافراز، و نورش را برافروز و رویش را سپید کن، و فضلش عطا کن، و به او جایگاه و دست آویز و رتبه بلند عنایت کن، و او را در جایگاه ستوده‌ای که گذشتگان و آیندگان به آن رشک برند برانگیز، و بر علی امیر مؤمنان و وارث رسولان و پیشوای نیکان با چهره‌های درخشان و سرور اوصیاء و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست! و بر حسین بن علی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست.

وَ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلِّ عَلَى الْخَلَفِ الْهَادِی الْمَهْدِیِّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَارِثِ الْمُرْسَلِینَ، وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ؛ و بر علی بن الحسین پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر جعفر بن محمّد پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر موسی بن جعفر پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر علی بن موسی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر علی بن محمّد پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست، و بر یادگار پیامبران و امامان، و هدایتگر هدایت یافته، پیشوای مؤمنان، و وارث رسولان، و برهان پروردگار جهانیان درود فرست.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ، الْعُلَمَاءِ الصَّادِقِینَ، الْأَبْرَارِ الْمُتَّقِینَ، دَعَائِمِ دِینِکَ، وَ أَرْکَانِ تَوْحِیدِکَ، وَ تَرَاجِمَةِ وَحْیِکَ، وَ حُجَجِکَ عَلَى خَلْقِکَ، وَ خُلَفَائِکَ فِی أَرْضِکَ، الَّذِینَ اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِکَ، وَ اصْطَفَیْتَهُمْ عَلَى عِبَادِکَ، وَ ارْتَضَیْتَهُمْ لِدِینِکَ، وَ خَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِکَ، وَ جَلَّلْتَهُمْ بِکَرَامَتِکَ، وَ غَشَّیْتَهُمْ بِرَحْمَتِکَ، وَ رَبَّیْتَهُمْ بِنِعْمَتِکَ، وَ غَذَّیْتَهُمْ بِحِکْمَتِکَ، وَ أَلْبَسْتَهُمْ نُورَکَ، وَ رَفَعْتَهُمْ فِی مَلَکُوتِکَ، وَ حَفَفْتَهُمْ بِمَلائِکَتِکَ، وَ شَرَّفْتَهُمْ بِنَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.

بار خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن پیشوایان رهنما و عالمان راستگو، و نیکان پرهیزکار، آنان که ستون‌های دین تو، و پایه‌های توحیدت، و ترجمان وحیت، و حجّت‌های تو بر آفریده‌هایت، و جانشینان تو در زمینت هستند، هم آنان که برای خود اختیار کردی، و بر بندگانت برگزیدی، و برای دینت پسندیدی، و به شناخت خویش اختصاص دادی، و به کرامت خود بزرگی‌شان بخشیدی، و به رحمتت فرو گرفتی، و به نعمتت پروراندی، و به حکمتت به ایشان غذا دادی، و لباس نور بر اندامشان پوشاندی، و مقامشان را در ملکوتت بلند گردانیدی، و در پوشش و حمایت فرشتگانت درآوردی، و به پیامبرت که درود تو بر او و خاندانش باد ـ شرافتشان بخشیدی.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَیْهِمْ صَلاةً زَاکِیَةً نَامِیَةً کَثِیرَةً دَائِمَةً طَیِّبَةً، لا یُحِیطُ بِهَا إِلّا أَنْتَ، وَ لا یَسَعُهَا إِلّا عِلْمُکَ، وَ لا یُحْصِیهَا أَحَدٌ غَیْرُکَ، اَللّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِیِّکَ الْمُحْیِی سُنَّتَکَ، الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ، الدَّاعِی إِلَیْکَ، الدَّلِیلِ عَلَیْکَ، حُجَّتِکَ عَلَى خَلْقِکَ، وَ خَلِیفَتِکَ فِی أَرْضِکَ، وَ شَاهِدِکَ عَلَى عِبَادِکَ، اللَّهُمَّ أَعِزَّ نَصْرَهُ، وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ، وَ زَیِّنِ الْأَرْضَ بِطُولِ بَقَائِهِ، اَللّهُمَّ اکْفِهِ بَغْیَ الْحَاسِدِینَ، وَ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ الْکَائِدِینَ، وَ ازْجُرْ عَنْهُ إِرَادَةَ الظَّالِمِینَ، وَ خَلِّصْهُ مِنْ أَیْدِی الْجَبَّارِینَ.

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، درودی پاکیزه، فزاینده، فراوان، پیوسته و خوشایند که جز تو به آن احاطه نیابد، و جز دانش تو آن را فرا نگیرد، و کسی جز تو شمارش را نداند، خدایا! درود فرست بر ولیت که حیات بخش راه و روشت، و بپادارنده فرمانت، و دعوت کننده به سویت، و رهنمای به هستی‌ات، و حجّت بر آفریدگان و جانشینت در زمین، و گواه تو بر بندگانت است، بار خدایا! یاری اش را اقتدار بخش، و عمرش را طولانی ساز، و زمین را به طول بقایش بیارای، بار خدایا! او را از ستم حسودان کفایت کن، و از گزند مکاران پناه ده، و اراده بیدادگران را از او بازدار، و از دست گردنکشانش رهایی بخش.

اَللّهُمَّ أَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ شِیعَتِهِ وَ رَعِیَّتِهِ وَ خَاصَّتِهِ وَ عَامَّتِهِ وَ عَدُوِّهِ وَ جَمِیعِ أَهْلِ الدُّنْیَا مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ، وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ، وَ بَلِّغْهُ أَفْضَلَ مَا أَمَّلَهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ، اَللّهُمَّ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحَى [مُحِیَ]مِنْ دِینِکَ، وَ أَحْیِ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ کِتَابِکَ، وَ أَظْهِرْ بِهِ مَا غُیِّرَ مِنْ حُکْمِکَ، حَتَّى یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ غَضّاً جَدِیداً خَالِصاً مُخْلِصاً، لا شَکَّ فِیهِ وَ لا شُبْهَةَ مَعَهُ، وَ لا بَاطِلَ عِنْدَهُ، وَ لا بِدْعَةَ لَدَیْهِ، اَللّهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ کُلَّ ظُلْمَةٍ، وَ هُدَّ بِرُکْنِهِ کُلَّ بِدْعَةٍ، وَ اهْدِمْ بِعِزِّهِ کُلَّ ضَلالَةٍ، وَ اقْصِمْ بِهِ کُلَّ جَبَّارٍ، وَ أَخْمِدْ بِسَیْفِهِ کُلَّ نَارٍ، وَ أَهْلِکْ بِعَدْلِهِ جَوْرَ کُلِّ جَائِرٍ، وَ أَجْرِ حُکْمَهُ عَلَى کُلِّ حُکْمٍ، وَ أَذِلَّ بِسُلْطَانِهِ کُلَّ سُلْطَانٍ.

بار خدایا! به او عطا کن برای خودش و فرزندانش، و پیروانش و رعیتش، و خاصانش، و همه آنان که فرمانش برند، و دشمنانش، و همه اهل دنیا، آنچه که دیدگانش را به آن روشن کنی، و دلش را به آن شاد نمایی، و او را در دنیا و آخرت به برترین آرزوهایش برسان، به یقین تو بر هر چیز توانایی، بار خدایا! به دست او آنچه از دینت فراموش شده را تازه گردان، و آنچه از معانی کتابت تغییر یافته را زنده کن، و آنچه از احکامت دگرگون شده را آشکار ساز، تا دینت به وسیله او و به دست او شاداب، نوین، ناب و بی آلایش گردد، آنچنان که شکی در آن نبوده و شبهه‌ای با آن نباشد، و باطل و بدعتی همراه آن نماند، بار خدایا! هر ظلمتی را با نورش روشنی بخش، و با استواری‌اش هر بدعتی را ویران کن، و با پایداریش هر گمراهی را برطرف کن، و به دست او پشت هر گردنکشی را با پایداریش بشکن، و آتش هر آشوبی را با شمشیر او خاموش کن، و ستم هر ستمگری را با عدل او نابود ساز، و فرمانش را بر هر فرمانی چیره گردان، و هر سلطنتی را به سلطنتش خوار کن.

اَللّهُمَّ أَذِلَّ کُلَّ مَنْ نَاوَاهُ، وَ أَهْلِکْ کُلَّ مَنْ عَادَاهُ، وَ امْکُرْ بِمَنْ کَادَهُ، وَ اسْتَأْصِلْ مَنْ جَحَدَهُ حَقَّهُ، وَ اسْتَهَانَ بِأَمْرِهِ، وَ سَعَى فِی إِطْفَاءِ نُورِهِ، وَ أَرَادَ إِخْمَادَ ذِکْرِهِ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، وَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى، وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، وَ الْحَسَنِ الرِّضَا، وَ الْحُسَیْنِ الْمُصَفَّى، وَ جَمِیعِ الْأَوْصِیَاءِ مَصَابِیحِ الدُّجَى، وَ أَعْلامِ الْهُدَى، وَ مَنَارِ التُّقَى، وَ الْعُرْوَةِ الْوُثْقَى، وَ الْحَبْلِ الْمَتِینِ، وَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ، وَ صَلِّ عَلَى وَلِیِّکَ وَ وُلاةِ عَهْدِکَ، وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ، وَ مُدَّ فِی أَعْمَارِهِمْ، وَ زِدْ فِی آجَالِهِمْ، وَ بَلِّغْهُمْ أَقْصَى آمَالِهِمْ دِیناً وَ دُنْیَاً وَ آخِرَةً، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ.

بار خدایا! هرکه را که آهنگ او کند به ذلّت نشان، و هر که را با او دشمنی ورزد هلاک ساز، و مکر کن با هر که با او نیرنگ بازد، و هرکه حقش را انکار کند و فرمانش را سبک شمارد، و در خاموش کردن نورش بکوشد و فرونشاندن یادش را اراده نماید از بن برکن، خدایا! درود فرست بر محمّد مصطفی، و علی مرتضی، و فاطمه زهرا، و حسن خشنود از قضا، و حسین پاک گشته، و همه اوصیایی که چراغ‌های تاریکی، و نشانه‌های هدایت، و مشعل‌های فروزان تقوی، و دستاویز و رشته استوار و راه راست اند، و بر ولیت و زمامداران پای‌بند به عهدت که امامان از فرزندانش هستند درود فرست، و بر عمرشان بیفزا، و به طول حیاتشان فزونی بخش، و به نهایت آرزو‌های دینی و دنیوی و اخروی‌شان برسان که به یقین تو بر هر چیز توانایی.

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از یزد، آیت‌الله «محمدرضا ناصری» نماینده ولی‌فقیه در یزد در بازدید از نمایشگاه قرآن با اشاره به اقداماتی که برای حفظ و یادگیری قرآن کریم و آشنایی جوانان و نوجوانان با قرآن شده است، اظهار داشت: حضرت علی (ع) آموزش امام حسن (ع) را از قرآن شروع کردند و این خود الگویی است که متاسفانه در مدارس مورد غفلت قرار گرفته است.

وی عنوان کرد: لازم است در سیستم آموزشی تحول ایجاد شود و به قرآن و نماز بیشتر پرداخته شود و اهمیت آن برای کودکان و نوجوانان مشخص شود تا آن‌ها بتوانند زندگی آینده خود را با قرآن عجین کنند.

ناصری از برگزارکنندگان نمایشگاه قرآن کریم قدردانی کرد و گفت: در این شرایط لازم است هر چی بیشتر جوانان و نوجوانان و کودکان را به جای سرگرم کردن با فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، با چنین فضا‌هایی آشنا کنیم و مقدمات انس آن‌ها با قرآن را فراهم آوریم.

با حضور نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد در نمایشگاه بزرگ قرآن، از چهار دهه خدمات قرآنی استاد محمدحسین صباغ در حوزه تلاوت قرآن کریم تجلیل شد.

امام جمعه یزد در بازدید خود از بخش‌های مختلف از جمله کتابت قرآن کریم با خط نستعلیق به همت ۳۰ هنرجوی خوشنویسی یزد بازدید کرد.

در این بازدید از کتاب «ارتباط صفت با آیه» که به اوصاف الهی در جزء‌های ۱ و ۲ قرآن کریم می‌پردازد و در دو جلد توسط امیرحسین عطارزاده، حافظ ممتاز استان به رشته تحریر در آمده، رونمایی شد.

هشتمین نمایشگاه علوم قرآنی یزد با حضور مؤسسات قرآنی، ارائه دو هزار عنوان کتاب با تخفیف ۱۰ تا ۴۰ درصد، نمایشگاه آثار خوشنویسی، عرضه محصولات عفاف و حجاب تا ۲۶ فروردین ماه از ساعت ۱۸ الی ۲۳ میزبان علاقه‌مندان است.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «محمدعلی رضایی» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون سیره سیاسی «امام سجاد (ع)»، اظهار داشت: «امام سجاد (ع)» از همه توان خود استفاده کردند و مدبرانه در خدمت تربیت انسان‌های لایق گام برداشتند و عملا شروع به نیرو سازی و کادر سازی کردند تا خسارت‌های انسانی گذشته را جبران کرده و توانستند موفق عمل کنند، بدین ترتیب ایشان زمینه یک انقلاب فرهنگی بزرگ را فراهم کردند.

وی به یکی از رویکرد‌های اجتماعی مهم «امام سجاد (ع)» در طول دوران امامت خود اشاره و ابراز کرد: «امام سجاد (ع)» بردگان و کنیزان زیادی را خریداری و به بهانه‌های مختلف آنان را آزاد می‌کردند این عمل سبب شد طی چندین سال تعداد کنیزان و بردگانی که از سوی این امام بزرگوار در مکه و مدینه آزاد شده بودند لشکری را تشکیل دهند.

رضایی پیرامون کتاب برجسته «امام زین العابدین (ع)» اظهار کرد: صحیفه سجادیه که به «انجیل اهل بیت (ع)» و «زبور آل محمد (ص)» نیز مشهور است حاصل دعا‌ها و راز و نیاز‌های «امام زین العابدین (ع)» محسوب می‌شود این کتاب مشتمل بر ۵۴ دعا است، دعای بیستم مشهور به دعای «مکارم الاخلاق» و دعای چهل و هفتم مشهور به «دعای عرفه» از ادعیه مشهور بوده که در بین عموم مردم شناخته شده می‌باشد.

اهمیت و ارزش‌های «صحیفه سجادیه»

وی به ویژگی‌های «صحیفه سجادیه» اشاره و تصریح کرد: مضمون دعا‌های صحیفه سجادیه، معارف اسلام، سیاست اسلام، اخلاق اسلام، اجتماعیات اسلام، حقانیت شیعه، حقانیت «اهل بیت (ع)»، انتقاد از ظلم و ظالم، سفارش به حق و حقیقت و به طور کلی یک دوره معارف اسلامى را آموزش مى‌دهد. همچنین صحیفه سجّادیه یکی از نماد‌های عرفانی و زاییده اندیشه‌های معرفت شناسی «امام سجّاد (ع)» است.

رضایی پیرامون نهضت فکری «امام زین العابدین (ع)» اظهار کرد: حضرت «سید الساجدین (ع)» برای ایفای نقش برجسته امامت خویش در دوران پس از واقعه عاشورا سعی کردند تا با پایه‌گذاری نهضت فرهنگی عمیق و گسترده اهداف بلند اسلام و رسالت را به تحقق نزدیک نمایند و با حفاظت از دستاورد‌های نهضت پدر بزرگوارشان زمینه توسعه اسلام ناب محمدی را فراهم سازند.

 مدیریت و هدایت جامعه توسط «امام سجاد (ع)»

 کارشناس علوم قرآنی مدیریت جامعه و هدایت «امام سجاد (ع)» را فرآیندی مهم، ارزشمند و تاثیرگذار دانست و خاطرنشان کرد: «امام سجاد (ع)» تلاش کردند تا اسلام را از انحراف جدا کنند، ایشان پس از واقعه عاشورا انحرافات جان گرفته را تخریب کردند، هر چند حاکمان وقت مستبدانه و ریزبینانه مراقب تحرکات امام بزرگوار بودند و اجازه اصلاح را نمی‌دادند، از سوی دیگر با توجه به وضعیت شیعیان و تعداد اندک آنان و لزوم حفظ این تعداد اندک، «امام سجاد (ع)» از شرکت در قیام‌ها به صورت علنى و صریح خوددارى می‌کردند.

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «مهدی شریعتی تبار» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی  پیرامون ارزش و اهمیت انتظار «حضرت ولیعصر (عج)» از دیدگاه قرآن کریم، اظهار داشت: انتظار برای ظهور «امام زمان (عج)» و یا انتظار تحقق عدل الهی از گزینه‌های ارزشمندی هستند که در آیات قرآن کریم و همچنین روایت «ائمه معصومین (ع)» تاکید ویژه‌ای بر آن‌ها شده است.

وی در همین راستا ادامه داد: انتظار عامل مثبت و تاثیرگذاری بر زندگی شخصی افراد و روند زندگی اجتماع است، انتظار یا امید نقشی فاخر در زندگی جامعه اسلامی دارد، به عبارت دیگر امید و انگیزه زمینه‌ساز تلاش‌ها، موفقیت و سعادت بشر بشمار می‌رود.

کارشناس علوم قرآنی افزود: پیامبراکرم (ص) در بحار النوار در مورد امید و آرزو می‌فرمایند: الأملُ رَحمةٌ لاُمّتی، و لَوْ لا الأملُ ما أرْضَعَتْ والِدَةٌ وَلَدَها، و لا غَرَسَ غارِسٌ شَجَرا آرزو، براى امت من رحمت است؛ و اگر آرزو نبود، هیچ مادرى فرزند خود را شیر نمى داد و هیچ باغبانى درختى بر نمى‌نشاند.»، امید و انتظار بزرگترین عامل پیشرفت است، از سوی دیگر هرچه انتظار ارزشمند‌تر و نقش آفرین‌تر باشد رسیدن به آن هدف نیازمند تلاش بیشتری هم خواهد بود.  

شریعتی تبار انتظار و گسترش چتر مدیریت اسلامی واقعی را به تعبیر «امیرالمومنین (ع)» مورد بررسی قرار داد و بیان کرد: «امیرالمومنین (ع)» در مورد تعالی، تحول و انتظار می‌فرمایند: ما هم متنظر تحول و دگرگونی و انقلاب هستیم مانند زمین خشکی که منتظرباران است. این امر بیانگر اهمیت انتظار از نگاه بزرگان و «ائمه معصومین (ع)» است و نشان می‌دهد انتظار برای تحول و ایجاد تکاپو در جامعه برنامه ریزی شده است.

وی به تفکرات نادرست موجود در مورد انتظار ظهور «امام زمان (عج)» اشاره و تاکید کرد: تفکری که به افراد القا کند تنها منتظر باشند و برای ظهور هیچ بستری را فراهم نکنند اشتباه است، نشستن و دست روی دست گذاشتن برای ظهور «امام زمان (عج)» تفکری غلط و به دور از واقعیت است، پس باید بدانیم که منتظر واقعی مسئولیت سنگینی را برعهده دارد.

وی احیا دین به وسیله برقرار کردن مولفه‌هایی همانند حجاب و عفت در جامعه را یکی دیگر از رویکرد‌های منتظر واقعی دانست و تصریح کرد: احیا حجاب، عفت، ایثار و عدالت از جمله برنامه‌های است که همواره باید مد نظر منتظران باشد. شناخت خداوند و نزدیکی با پروردگار یکی از مهمترین برنامه‌های ارزشمند برای یک منتظر محسوب می‌شود.  

شریعتی تبار پیرامون ویژگی منتظران مصلح خاطر نشان کرد: منتظران مصلح و منتظران عادل باید خود عدالت پیشه و مصلح باشند تا شرایط برای ظهور «امام زمان (عج)» فراهم شود. در کنار این باید خوش خلق باشند، نکته مهمتر و قابل توجه‌تر توسل و دعا برای سرعت بخشیدن به پایان انتظار و ظهور عملی موثر است. «امام صادق (ع)» در مورد مردمان زمان غیبت فرمودند: نگه داشتن دین در زمان غیبت کاری بسیار سخت است.

منبع: میزان  

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «حسن طاهری» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون اهمیت «ایام البیض»، اظهار داشت: «ایام البیض» به سه شب نخست ماه رجب گفته می‌شود، اهمیت و ارزش این شب‌ها را دربرخی از آیات قرآن کریم می‌توان جستجو کرد، البته باید تاکید کرد که درباره اهمیت و جایگاه ایام البیض و اعتکاف در بین سایر ادیان الهی نیز سخنان بسیاری گفته شده است.

وی در همین راستا ادامه داد: خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى ۖ وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ، و به یاد آر هنگامی که ما خانه کعبه را مرجع امر دین خلق و مقام امن مقرّر داشتیم و دستور داده شد که مقام ابراهیم را جایگاه پرستش خدا قرار دهید و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که حرم مرا از بت بپردازید و پاکیزه دارید برای اهل ایمان که به طواف و اعتکاف حرم آیند و در آن نماز و طاعت خدا به جای آرند.» این جمله جای تامل فراوان دارد که ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند لذا بدین ترتیب در مورد اعتکاف سخن فرموده اند.

وی اظهار کرد: علامه طباطبایی در تفسیرالمیزان بیان کرده است: «زمانیکه حضرت مریم (س)» به افتخار ملاقات به فرشته الهی نایل آمد از مردم فاصله گرفت، هدف از دوری نمودن او از مردم روی آوردن به سنت اعتکاف بوده است. همچنین علامه مجلسی در بحارالانوار از اعتکاف حضرت سلیمان (ع) در بیت المقدس روایت کرده است».

طاهری رویکرد اعتکاف را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: اعتکاف در «اَیامُ البیض» با هدف عبادت به درگاه معبود شکل گرفته و خداوند متعال برای بخشش و آمرزش گناهان بهانه‌های متعددی را ایجاد کرده است، همانگونه که قرآن کریم هدف از عبادت را ایمان و تزکیه نفس معرفی می‌نماید و تاکید دارد «کسی رستگار شد که نفس را تزکیه کرد» و در جایی دیگر می‌فرمایند: «به راستی که مومنان رستگارانند» و یا در بخش دیگری از قرآن کریم بیان کرده است: «خدا را بسیار یاد کنید تا شاید رستگار شوید».

وی در همین رابطه تصریح کرد: از سوی دیگر معتکف در ایام البیض از همه تعلقات دنیایی دل می‌کند و تمام وقت خود را به عبادت می‌گذارند، در مناجات شعبانیه از خداوند می‌خواهیم «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک» خدایا به من نهایت بریدگی وابستگی از غیرخودت را هدیه کن. «اَیامُ البیض» زمانی است برای گریستن به درگاه خداوند متعال و استفغار از تمام گناهان، زیرا این ماه ماه پروردگار است و خداوند بندگان خود را می‌آمرزد.

 کارشناس علوم قرآنی پیرامون اعمال شب چهاردهم ماه مبارک رجب تصریح کرد: شایسته است انسان در شب چهاردهم، چهار رکعت نماز بگذارد «هر دو رکعت به یک سلام» و در هر رکعتى «حمد» و «یس» و «ملک» و «توحید» را بخواند.

طاهری پیرامون اعمال روز چهاردهم رجب خاطر نشان کرد: در روز چهاردهم ماه رجب روزه گرفتن پاداش فراوانى دارد. روایتى از «پیامبر اکرم (ص)» وجود دارد که در آن بیان شده است: «هرکس که روز چهاردهم ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند پاداشى به وى عنایت کند که نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده و نه بر قلبى خطور کرده باشد».

منبع: میزان 

انتهای پیام/ ۹۱۱