عملیات بیت المقدس

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سرلشکر پاسدار شهید «علی هاشمی» فرمانده قرارگاه سری نصرت و فرمانده سپاه ششم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جمع‌هم‌رزمانش در اولین روز از ماه فروردین سال ۱۳۶۱ در بحبوحه عملیات بیت‌المقدس، تیپ ۳۷ نور، جنب پاسگاه خاتمی از علت ترس دشمن سخن گفت.

آنچه در ادامه می‌شنوید، سخنان منتشر نشده از سردار هور است که برای نخستین بار منتشر می‌شود:

این را بدانید که دشمن، خدا شاهد است که از آرپی‌جی ۷ شما زیاد نمی‌ترسد، بلکه (ترس آن) از تکبیر و یا الله و یا امام و یا تکبیر ما می‌ترسد.

درباره شهید

سرلشکر پاسدار شهید علی هاشمی در ۱۰ دی ماه سال ۱۳۴۰ در شهر اهواز به دنیا آمد، علی هاشمی در ۱۷ سالگی وارد مبارزات انقلاب شد. ۱۹ سالگی فرمانده شد. در ۲۱ سالگی فرماندهی چند تیپ را بر عهده گرفت، در ۲۷ سالگی در ۴ تیر ۱۳۶۷ در جزیره مجنون به شهادت رسید و در ۴۹ سالگی پیکرش در نزدیکی محل استقرار قرارگاه فرماندهی سپاه ششم پیدا شد. در آن زمان محسن رضایی برای اولین بار اعلام کرد علی هاشمی فرمانده قرارگاه فوق سری نصرت بوده است.

زیرا تا زمانی که صدام زنده بود، یعنی سال ۱۳۸۲ همه فرماندهان اتفاق نظر داشتند که اسمی از علی هاشمی (در صورت اسارتش، خطراتی متوجه او می‌شد) نباشد. برای همین در رابطه با او هیچ حرفی زده نشد؛ چون علی هاشمی با توجه به ارزشی که برای صدام داشت، در صورتی که زنده می‌بود، یک برگ برنده برای او به شمار می‌آمد.

شهید هاشمی پس از تشکیل قرارگاه «نصرت» و ارائه طرح کلی عملیات خیبر و بدر، مسؤولیت سپاه ششم امام جعفر صادق (ع) را عهده‌دار شد که حاصل آن سازماندهی ۱۳ یگان رزمی و پشتیبانی در استان خوزستان بود و شاید به همین دلیل او را «سردار هور» نامیدند.

سرانجام در روز ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۹ پیکر علی هاشمی تفحص شد و مادر صبور او پس از ۲۲ سال انتظار، بقایای پیکر فرزند خود را در آغوش کشید. پیکر مطهر این سردار سپاه اسلام همراه با شهیدان دیگری از سال‌های دفاع مقدس روز ۲۴ اردیبهشت سال ۱۳۸۹، از محل نماز جمعه تهران تشییع شد و پیکر مطهر سردار هور در گلزار شهدای اهواز آرام گرفت.

منبع: فارس

انتهای پیام/ 121

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار «یعقوب زهدی» از فرماندهان توپخانه سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس به روایت خاطره‌ای از عملیات بیت‌المقدس و شهید «مرتضی شفیع‌زاده» از فرماندهان سپاه پاسداران پرداخت که در ادامه آن را می‌خوانیم.

«عملیات بیت المقدس ۷ در نخستین ساعات بامداد بیست و سوم خرداد سال ۶۷ با رمز «یا ابا عبدالله الحسین (ع)» و با هدف انهدام مواضع دشمن در منطقه شلمچه آغاز شد.

ابن عملیات در شرایطی انجام شد که تا قبل از آن وضعیت جبهه‌های حق علیه باطل بسیار سخت و بحرانی شده بود و پس از ورود رزمندگان به منطقه غرب کشور و انجام عملیات والفجر ۱۰ در منطقه عمومی حلبچه و… بخش عمده قوای سپاه در این منطقه حضور داشت و بخشی هم در سایر مناطق جنوب به ماموریت‌های پدافندی مشغول بودند و البته آنچه که باقیمانده پیکره سپاه بود، در منطقه فاو تا جزایر مجنون نیروی زبده و قابل توجهی نبودند؛ بخصوص در منطقه فاو و دشمن هم با یک برنامه ریزی منسجم و در یک فرصت مناسب، ابتدا در منطقه فاو تک کرده و به سرعت این شبه جزیره را تصرف کرد و پس از سقوط فاو، نیرو‌های عراقی با روحیه بالا در چند جبهه دست به حمله زدند. جزایر مجنون را با استفاده گسترده از تسلیحات شیمیایی بازپس گرفته و در شلمچه خطوط جبهه را به قبل از عملیات کربلای ۵ بازگرداندند.

در این مناطق بیش از ۹۰ درصد از استعداد و توانایی زرهی لشکر ویژه ۲۵ کربلا منهدم شد و یا در منطقه باقی ماند و به دست دشمن افتاد، شرایط بسیار سختی به لحاظ روحی برای رزمندگان ایجاد شده بود به ویژه که دشمن در تکی در منطقه شلمچه از چند قسمت پیشروی‌هایی داشت که بسیار نگران‌کننده بود. دشمن تا نزدیکی‌های خرمشهر جلو آمد و از مناطقی مثل ایستگاه حسینیه و زید و … به سرعت گذشت و حتی تا چند کیلومتری اهواز هم رسید که در این مقطع سپاه با همه توانایی و وجود به دفاع پرداخت و دشمن را به عقب راند. در منطقه شلمچه دشمن تا نزدیک جاده آسفالت خرمشهر _ اهواز رسید و ما در منطقه جاده شنی شهید صفوی حضور داشتیم که بعد از عقب نشینی دشمن در این منطقه که شرح مفصلی دارد و بدست آوردن امکانات غنیمتی از جمله ۲۳ دستگاه تانک نو و به‌روز شده عراقی، دوباره یکان زرهی تشکیل و آماده به کار شد و با آمدن وسایل و نیرو‌ها از منطقه خرمال و حلبچه سر و سامان گرفتیم.

چون تانک‌ها نو و مدرن بودند دردسر‌های قبل را برای تعمیرات نداشتیم و طبق دستور فرماندهی برای جلسه در محل قرارگاه فرماندهی حاضر شدیم و در جلسه بحث عملیات جدید با محوریت زرهی مطرح شد. تا آن موقع یاد ندارم که از زرهی برای شکستن خط استفاده شده باشد و همیشه برای صبح عملیات و پاتک‌ها استفاده می‌شد. قرار بود با لشکر‌های ۸ نجف اشرف و ۲۷ حضرت محمد رسول‌الله (ص) و ۱۴ امام حسین (ع) و سایر یکان‌هایی که زرهی داشتند به صورت متمرکز خط دشمن را شکسته و پیشروی کنیم.

بعد از پایان جلسه به سنگر‌های قبلی خودمان که تازه آزاد شده بود رفتیم و امکانات زیادی که بجا مانده و هنوز دست نخورده بود را مشاهده کردیم و با احتیاط و بررسی از عدم تله گذاری توسط عراقی‌ها همه آن‌ها را تخلیه کردیم. مقدار زیادی باطری نو و موتور برق و موتور جوش و قطعات و لوازم و ابزارآلات داشتیم که همه را جمع آوری کرده و مقری در پشت جاده آسفالت برای عقبه زرهی بوجود آوردیم و با خدمه تانک‌ها جلسه تشکیل دادیم و ضمن توجیه و آماده سازی تانک‌ها هرکس به سراغ کار خود رفت، در حین کار یک دستگاه خودروی تویوتا استشن رسید و دیدم مرتضی شفیعی پیاده شد و در حالی که فرمانده لشکر نجف ۸ و جمعی دیگر همراهش بودند برای شب دستورات و سفارشاتی داد و تاکید زیاد برای آمادگی و اهمیت کار کرد که به ایشان اطمینان دادم شب با تمام توان وارد کار می‌شویم که خدا قوتی گفت و خوشحال از نزد ما رفت.

با آماده شدن کامل بچه‌ها و توزیع مهمات و سوختگیری و تدارکات کافی و آب و یخ حرکت کردیم و با شروع عملیات به بهترین شکل ممکن بچه‌ها از موانع عبور کرده و خط دشمن را شکستند و با عقب رفتن دشمن از مرز با یک خاکریز، از زمان تهاجم دشمن جلوتر رفته و منتظر دستور بودیم. به سراغ سنگر فرماندهی آمدم سنگر بتنی و رینگی که توسط عراقی‌ها احداث شده و بسیار مستحکم بود. وقتی وارد سنگر شدم برای اولین بار مشاهده کردم مرتضی با پوتین‌های بسته و ایستاده در حال هدایت است و اوضاع مثل عملیات‌های قبل نیست که امکانات گسترده مخابراتی برقرار و نقشه و کالک‌ها نصب و روی زمین باشد.

اطراف و افراد سنگر همه حالت جدید داشتند که بیان کننده آمادگی برای عقب رفتن است هرچند کسی چیزی نمی‌گفت، اما با تجزیه و تحلیل اوضاع مطلع شدم که آن‌ها به قصد ماندن نیامده اند و از قبل برای ضربه زدن و برگشت برنامه ریزی کرده‌ایم لذا بچه‌ها را توجیه کردم که به محض اطلاع به شما خواهم گفت چه کار کنید و آماده باشید ضمن درگیری با دشمن به عقب بیایید.

تشنگی شدید مجبورم کرد به دنبال آب بگردم. مرتضی هم چند بار آب خواست اما کسی اقدامی نکرد. هیچ کس از سنگر بیرون نمی‌آمد. به خاطر حجم زیاد آتش دشمن مجبور شدم برای تهیه آب به بیرون سنگر بیایم فقط یک کلت همراه داشتم و به راحتی می‌توانستم تحرک داشته باشم.

با چند بار خیزیدن روی زمین و بلند شدن و سرعت عمل خود را به محل تردد خودرو‌های پراکنده رساندم از هرکس سراغ آب می‌گرفتم خبری نبود پس از چند دقیقه یک دستگاه وانت که پر از تدارکات و کیسه‌های پلاستیکی آب معدنی بود از راه رسید. از راننده تقاضای آب کردم که گفت برای نیرو‌های خط آب می‌برد و نمی‌تواند زیاد آب به ما بدهد و در حال حرکت گفت یک کیسه بردار نه بیشتر و همان طور که می‌رفت به سرعت روی سپر عقب خودرو پریده و با گرفتن لبه‌های درب عقب و تلاش زیادی سعی کردم از خودرو در حال حرکت که دائم به بالا و پائین می‌پرید یک کیسه گونی که محتوی کیسه‌های آب بود بردارم.

پاهایم از روی سپر رها شد و روی زمین کشیده می‌شد و هرچه داد زدم خودرو نمی‌ایستاد بالاخره با هر سختی بود یک کیسه آب بر روی زمین پرت کردم و خودم را رها کردم و روی زمین افتادم. تمام پاهایم روی زمین خراشیده شده بود و پاچه‌های شلوارم پاره شد. گونی کیسه‌های آب را بلند کردم و شروع به دویدن به سمت سنگر فرماندهی کردم و یک کلمن پیدا کرده و کیسه‌های آب را با دندان پاره کرده و کلمن را پر از آب کردم و در کنار سنگر یخدان بزرگ چوبی را دیدم که مقداری یخ داشت. با یک کیسه آب یخ‌ها را شسته و قابل استفاده کرده و داخل کلمن ریختم و با چند کیسه آب مانده در ته گونی خودم را به سنگر رساندم و به همه آب دادم.

وقتی مرتضی آب خنک را خورد و نفس کشید و سلامی بر امام حسین (ع) داد به دنبال کسی می‌گشت که آب را آورده و با دیدن کلمن در دست من و پا‌های خاکی و خراشیده لبخند رضایت بخشی زد و به کار‌ها ادامه داد. خودم هم آب خوردم و قمقمه کمری را پر آب کردم و مابقی کیسه‌های آب را در کلمن خالی کردم و کنار فرماندهی قرار دادم و از سنگر خارج شدم. عقب نشینی سایر یکان‌ها شروع شده بود. فرمانده یکی از گروهان‌ها به سراغم آمد و کسب تکلیف کرد. گفتم هنوز مرتضی دستور نداده، اما تا ظهر صبر کن و بعد با احتیاط به خاکریز بعدی بیا و همین کار را کرد و تا شب همه به محل قبل برگشته بودیم. عملیات خوبی بود در همان مرحله اول ضمن کشته و مجروح شدن جمع زیادی از دشمن چند صد نفر را هم به اسارت گرفتیم.

انتهای پیام/ ۱۴۱

حسین گروسی سرپرست منطقه آزاد اروند در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس با اشاره به ظرفیت‌های موجود در این منطقه و یادمان‌های راهیان نور آنجا در جهت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت اظهار داشت: یکی از مسائل با اهمیت در منطقه اروند بازدید کاروان‌های راهیان نور و حضور اقشار مختلف مردم جهت بهره‌مندی معنوی در این منطقه است که باید منطقه را برای حضور موثرتر مردم آماده کنیم.

وی با یادآوری شهادت تعداد زیادی از شهدا در منطقه اروند و آکنده شدن زمین منطقه از خون آنها گفت: با توجه به وضعیت کرونا هرچند حضور در اردوی راهیان نور محدود شده، اما در شرایط عادی می‌توان با استفاده از ظرفیت‌های این منطقه زمینه را برای حضور موثرتر و معنوی‌تر زائران فراهم کرد؛ لذا جلسه‌ای داشتیم در این خصوص تا مقدمات لازم برای برداشته شدن کمبود‌ها را شناسایی کنیم و چنانچه راه کربلا باز شد، پذیرای زائرانی باشیم که از این مسیر به عتبات عالیات مشرف می‌شوند و یا برای بازدید از مناطق عملیاتی به شلمچه و دیگر یادمان‌ها می‌آیند.

گروسی یکی از ظرفیت‌های مهم منطقه آزاد اروند را حضور گردشگران ایرانی و خارجی با هدف‌گذاری مشخص دانست و عنوان کرد: امروزه بسیاری از کشور‌ها از راه گردشگری که به عنوان دومین یا سومین صنعت دنیا از آن یاد می‌شود درآمد‌های کلانی کسب می‌کنند. کشور‌هایی مثل ترکیه با ایجاد مکان‌هایی تفریحی گردشگری حلال را درست کردند و گردشگران را به بازدید از اماکن تاریخی و مذهبی جلب می‌کنند. قطعا ما نیز اگر برنامه ریزی خوبی ترتیب دهیم حضور گردشگران می‌تواند باعث خیر و برکت زیادی هم از لحاظ اقتصادی و هم معنوی شود از این‌رو امیدواریم به زودی مقدمات حضور کاروان‌های راهیان نور حاصل شود.

استفاده از ظرفیت منطقه آزاد اروند در رونق گردشگری مذهبی و راهیان نور

سرپرست منطقه آزاد اروند برنامه‌های این سازمان را منحصر به گردشگران داخلی ندانست و تصریح کرد: قبل از شیوع کرونا روزی ۱۷ هزار عراقی از منطقه آزاد اروند بازدید داشتند. در اربعین کشور‌های زیادی از طریق مرز ایران و عراق، به عراق سفر می‌کردند، کشورهایی چون هند و پاکستان از این معبر عبور می‌کردند، حتی کشور‌های خلیج فارس از جمله کویت و قطر از این مسیر حرکت می‏‌کردند. بحث راهیان نور حتی در پیوند دو کشور ایران و عراق موثر بوده است. در بند ۱۱ اقتصاد مقاومتی رهبر معظم انقلاب اسلامی بر انتقال تکنولوژی از طریق مناطق آزاد و استفاده از فناوری‌ها و ارتباطات موثر با همسایگان در این رفت‌وآمد‌ها وپیوند‌ها اشاره شده، بنابراین هرچه این ارتباط قوی‌تر باشد، امنیت پایدارتری حاصل می‌شود. ‎

وی یکی از مهمترین اقدامات دوره مسوولیت خود را اجرای مصوبات قبلی عنوان کرد و گفت: در تلاش برای ایجاد بستر‌های لازم راهیان نور هستیم تا با ایجاد فضای اقامتی مناسب و ارائه خدمات خوب به زائران، ترتیبی بدهیم تا زوار در بازدید از منطقه دچار مشکل نشوند. در جلسه‌ای که با مسئولان راهیان نور داشتیم خواسته‌های زیادی از ما نداشتند و درخواست‌ها منحصر بود به تجهیز پارکینگ یادمان‌ها و یا ایمن سازی جاده‌های منتهی به یادمان‌ها.

گروسی در ادامه افزود: به دنبال ایجاد منطقه مشترک تجاری بین ایران و عراق هستیم. برخی استان‌های جنوبی عراق از جمله بصره تنها نیم ساعت با اروند فاصله دارند. بازارچه‌های مرزی می‌توانند سوغات و تولیدات ۳۱ استان کشور را به مسافران عراقی عرضه کنند. این فرصت باید فراهم شود تا گردشگر خارجی ضمن بهره بردن از فضای معنوی به کسب درآمد بیشتر مرزنشینان کمک کند. برخی کشور‌ها با برگزاری رویداد‌های ورزشی هدف بهره برداری اقتصادی را دارند. هر حرکتی در دنیا صورت می‌گیرد پیوست اقتصادی دارد و ما می‌توانیم از ظرفیت هفت میلیون زائر راهیان نور و گردشگر خارجی در این زمینه استفاده کنیم.

وی گفت: فراخوان هم زده‌ایم تا همه، پیشنهادات خود را برای منطقه آزاد اروند در زمینه‌های مختلف ارائه کنند.

آخرین دیدار با پدر قبل از عملیات بیت المقدس/ ما بدهکار نظام اسلامی هستیم

گروسی با بیان خاطره‌ای از دوران دفاع مقدس به ماجرای شهادت پدر و برادرش اشاره کرد و افزود: من در عملیات بیت المقدس حضور داشتم و پدرم در این عملیات به شهادت رسید. خبر نداشتم پدرم در جبهه است، چون در عملیات فتح المبین حضور داشت و قرار نبود در عملیات بیت المقدس هم باشد. وقتی به منطقه رفتم یکی از دوستان خبر داد پدرم با لشکر ۲۷ محمدرسول الله (ص) به جبهه اعزام شده. قصد کردیم به دیدارش برویم که این آخرین دیدار ما شد. از پدر پرسیدم چرا دوباره به جبهه آمدید، کاش در خانه می‌ماندید، گفت تو جای خودت آمدی و وظیفه من هم بود که بیایم. سه جمله کوتاه به من گفت، اول اینکه نماز اول وقت را فراموش نکن، دوم روزی حلال بخواه و سوم یادت باشد بدهکار نظام جمهوری اسلامی و کشور هستی.

وی در خاطره‌ای دیگر گفت: یکی از همرزمانم در عملیات بیت المقدس که دشمن پاتک سنگینی زده بود به پایش تیر اصابت کرد، اسمش حسنعلی بود و در عملیات مسلم بن عقیل (ع) به شهادت رسید. هرچه تلاش کردیم او را به پشت جبهه منتقل کنیم قبول نمی‌کرد، می‌گفت حضرت علی (ع) در جنگ احد ۷۰ زخم خورد و صحنه را ترک نکرد، من نباید با یک تیر از میدان بروم، با اجبار دوستانش او را به عقب بردند. تک تک شهدا با ایمان و اعتقاد رفتند و جز نیت الهی چیزی نداشتند. در زندگی و وصیتنامه آنان نگاه برجسته‌ای هست که هنرمندان می‌توانند به ظرافت آن را به تصویر بکشند.

مدیرعامل منطقه آزاد اروند تصریح کرد: در دو مقطع به خرمشهر رفتم. یکبار در عملیات بیت المقدس و سال‌ها بعد در سال ۱۴۰۰ که هر دو در یک زمان، اما به فاصله چند دهه بود. آن روز برای جنگ نظامی رفتیم و امروز در جنگ اقتصادی هستیم.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، جانباز ۷۰ درصد سید محمد مدنی سال ۱۳۶۱ در جریان عملیات بیت المقدس در شلمچه و در هنگام آزادسازی جاد ه اهواز خرمشهر بر اثر اصابت گلوله به ستون فقراتش قطع نخاع شد و به جرگه جانبازان پیوست. عملیاتی که در اردیبهشت سال ۱۳۶۱ آغاز و پس از چندین مرحله به آزادسازی خرمشهر منتهی شد و حماسه فراموش ناشدنی از ایثار، دلاوری، عزم و اراده رزمندگان را برای بیرون راندن دشمن بعثی و دفاع از کیان انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشت.

مدنی که هم اکنون ۵۹ ساله است در سن ۱۸ سالگی عازم جبهه شد و در سه عملیات از جمله منطقه بازی دراز و سر پل ذهاب حضور پیدا کرد و در سومین حضور خود در عملیات بیت المقدس مجروح شد.

این جانباز دوران دفاع مقدس با بیان شیوا و کلام نافذ خود به روایتگری حماسه سازان هشت سال دفاع مقدس می‌پردازد و خاطره گویی و روایت‌های او تصویری گویا از آن دوران است.

در ادامه خاطره گویی این جانباز در مراسم تجلیل از جانبازان عملیات بیت المقدس را می‌بینید.

انتهای پیام/ ۱۴۱‌‎