عملیات کربلای یک

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید اصغر شفیعی، یکم آبان ماه ۱۳۴۶ در نجف آباد به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا پایان مقطع پنجم ابتدایی در زادگاهش پشت سر گذاشت و سپس به عنوان کارگر در مغاز ه قنادی مشغول به کار شد. رابطه بسیار صمیمانه‌ای با پدر و مادر خود داشت و درآمدش را برای کمک به مخارج زندگی در اختیار آنان قرار می‌داد.

از خصوصیات ممتاز اخلاقی و ویژگی‌هایی همچون مهربانی، دستگیری از مردم، اطاعت از والدین و احترام به آنان، خلق‌خوش و صلۀ رحم برخوردار بود. از همان نوجوانی و قبل از رسیدن به سن تکلیف روی انجام فرائض دینی حساس بود. با تلاوت قرآن روح خود را جلا می‌بخشید.

بعد از انقلاب با عضویت در بسیج به فعالیت‌های فرهنگی روی آورد. زمانی که به سن قانونی رسید، برای انجام خدمت مقدس سربازی به عضویت ارتش درآمد. پس از گذراندن دورۀ آموزشی از طرف لشکر‌۲۱ حمزه به عنوان آرپی‌جی زن در گردان پیاده به جبهه‌های غرب اعزام شد. روز‌های طولانی و شب‌های متمادی به مبارزه با دشمن مشغول بود.

هرگاه به مرخصی می‌رفت، تمام فکر و ذکرش جبهه‌ها بود. قبل از تمام شدن مرخصی، با شور و علاقه عازم جبهه می‌شد.

شهادت او برای خانواده و دوستانش قابل پیش بینی بود؛ چرا که خود قبلاً اظهار کرده بود که شهید خواهم شد.

اصغر سرانجام در ۲۸ شهریور سال ۱۳۶۵ همزمان با عملیات کربلای یک در منطقه مهران و در ارتفاعات قلاویزان براثر اصابت ترکش به بدن، به شهادت رسید. پیکر پاک و مطهرش پس از انتقال به نجف‌آباد و تشییع باشکوه، بر دوش مردم شهید پرور و ایثارگر در گلستان شهدای این شهر در آغوش خاک قرار گرفت و روح آسمانی‌اش بال در بال ملائک به پرواز درآمد. او تنها شهید نجف آبادی عملیات کربلای یک است.

تصاویری از اسناد و دستنوشته‌های شهید در ادامه آمده است.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، از میان برادران دستواره سید محمدرضا از شهرت بیشتری برخوردار است؛ چرا که پس از شهادت عباس کریمی فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص)، مدتی مسوولیت لشکر را بر عهده گرفت. خانواده سید محمدرضا متشکل از سه پسر و سه دختر بود. سید محمدرضا برادر بزرگتر متولد سال ۱۳۳۸ بود، بعد از آن سید محمد بود که سال ۱۳۴۱ به دنیا آمد و پسر بعدی سید حسین که سال ۱۳۴۸ به جمع خانواده اضافه شد. حاج تقی دستواره هر سه پسرش را روانه جبهه کرد و هر سه در یک سال به شهادت رسیدند؛ مزار آنان در بهشت زهرا (س) در کنار هم قرار دارد. سید محمدرضا سیزدهم تیر سال ۱۳۶۵ در جریان عملیات کربلای یک در منطقه مهران، سید حسین در ۲۹ خرداد و سید محمد هم دوم دی به شهادت رسیدند.

حمید داوودآبادی رزمنده و نویسنده دفاع مقدس در خاطراتش آورده است که سید محمد هر کار کرده بود تا بتواند از طریق سپاه به جبهه بیاید نشد؛ افتاده بود ارتش و محل خدمتش خرم آباد بود، چون از جبهه دور بود، فرار کرده و با عضویت بسیج از طریق لشکر ۲۷ خودش را به جبهه رسانده بود، از این رو سرباز فراری محسوب می‌شد. هرچه پدر و مادر به سید محمدرضا گفته بودند نامه‌ای بده که ثابت کند محمد جبهه بوده محمدرضا قبول نکرد، می‌گفت تخلف کرده محل خدمتش را ترک کرده از این رو باید تنبیه شود.

سید محمدرضا احترام خاصی برای حاج احمد متوسلیان قائل بود. خودش را شاگرد و متوسلیان را استاد خود می‌دانست.

شهید ممقانی مسؤول بهداری لشکر ۲۷ از دوستان نزدیکش بود. وقتی خواستند خبر شهادت ممقانی را به سید محمدرضا بدهند خواب بود، بیدار که شد، خودش خبر داشت وی شهید شده. گریه کرد و بلند فریاد کشید «خدایا خسته شدم، پس چرا من را نمی‌بری؟» چند روز بعد خودش هم شهید شد.

حضور در سپاه را نه به‌عنوان یک شغل که به‌عنوان یک تکلیف می‌دید و این را از حاج احمد متوسلیان به یادگار داشت. تا زمان شهادت با حضور در عملیات‌های مختلف به عنوان جانشین لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، مسوولیت تیپ ۳ ابوذر و فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) ۱۱ بار مجروح شد. همه او را با شوخ‌طبعی و بذله‌گو بودنش و در عین حال سختکوشی‌اش می‌شناختند.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، از میان برادران دستواره سید محمدرضا از شهرت بیشتری برخوردار است، چرا که پس از شهادت عباس کریمی فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) مدتی مسوولیت لشکر را برعهده گرفت. خانواده سید رضا متشکل از سه پسر و سه دختر بود. سید محمدرضا برادر بزرگتر متولد سال ۱۳۳۸ بود، بعد از آن سید محمد بود که سال ۱۳۴۱ به دنیا آمد و پسر بعدی سید حسین که سال ۱۳۴۸ به جمع خانواده اضافه شد. حاج تقی دستواره هر پسرش را روانه جبهه کرد و هر سه طی یک سال به شهادت رسیدند که مزار آنان هم اکنون در بهشت زهرا (س) در کنار هم قرار دارند. سید محمدرضا سیزدهم تیر سال ۱۳۶۵ در جریان عملیات کربلای یک در منطقه مهران به شهادت رسید. سید حسین در ۲۹ خرداد و سید محمد در دوم دی به شهادت رسیدند.

حمید داوودآبادی رزمنده و نویسنده دفاع مقدس در خاطراتش آورده است که سید محمد هر کار کرده بود تا بتواند از طریق سپاه به جبهه بیاید نشد، افتاده بود ارتش و محل خدمتش خرم آباد بود، چون از جبهه دور بود فرار کرده و با عضویت بسیج از طریق لشکر ۲۷ خودش را به جبهه رسانده بود، از این رو سرباز فراری محسوب می‌شد. هرچه پدر و مادر به سید محمدرضا گفته بودند نامه‌ای بده که ثابت کند محمد جبهه بوده محمدرضا قبول نکرد، می‌گفت تخلف کرده محل خدمتش را ترک کرده از این رو باید تنبیه شود.

احترام خاصی برای حاج احمد متوسلیان قائل بود. خودش را شاگرد و متوسلیان را استاد خود می‌دانست.

شهید ممقانی مسوول بهداری لشکر ۲۷ از دوستان نزدیکش بود. وقتی خواستند خبر شهادت را به سید رضا بدهند خواب بود، بیدار که شد خودش خبر داشت ممقانی شهید شده. گریه کرد و بلند فریاد کشید «خدایا خسته شدم، پس چرا من را نمی‌بری؟» چند روز بعد خودش شهید شد.

حضور در سپاه را نه به عنوان یک شغل که به عنوان یک تکلیف می‌دید و این را از حاج احمد متوسلیان به یادگار داشت. تا زمان شهادت با حضور در عملیات‌های مختلف به عنوان جانشین لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص)، مسوولیت تیپ ۳ ابوذر و فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) ۱۱ بار مجروح شد. همه او را با شوخ طبعی و بذله گو بودنش و در عین حال سخت کوشی‌اش می‌شناختند.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سرلشکر سید یحیی صفوی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در صحبت‌هایی با ابراز خوشنودی از تشکیل انجمن علمی دفاع مقدس و برگزاری اولین مجمع عمومی آن اظهار داشت: خروجی انجمن مهم است. امیدواریم در سال اول اولین فصلنامه انجمن علمی دفاع مقدس منتشر شود و این انجمن بتواند محتوای علمی خوبی تولید کند. امیدواریم این انجمن بتواند سالی یک فیلم تولید کند و تولیداتی در حوزه ادبیات دفاع مقدس به زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه داشته باشد. امیدوارم هر یک ماه یا دو ماه نیز یک نشست علمی برگزار کنیم.

وی تصریح کرد: آنقدر دفاع مقدس مظلوم است که اگر ۸۰ سال هم از آن بگوییم و بنویسیم، آثار نمایشی و نوشتاری تولید کنیم، باز کم است. امیدواریم با ایجاد ادبیات راهبردی دفاع مقدس بتوانیم قدم مثبتی برداریم.

سرلشکر صفوی با بیان خاطراتی از دوران دفاع مقدس گفت: در ایام گرامیداشت آزادسازی مهران و عملیات کربلای یک هستیم، این عملیات نیز به نوبه خود بزرگ بود و منجر به آزادی شهر مهران شد که جا دارد بیشتر از آن صحبت شود. به خاطر دارم سردار کارگر در همین عملیات به اسارت دشمن درآمد، اما آنقدر حملات به دشمن زیاد بود که بعد از ۲۰ دقیقه توانست آزاد شود، در واقع ایشان اسارت را هم در کارنامه خود دارد. سردار علی فضلی نیز در این عملیات حضور داشت.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سرلشکر سید یحیی رحیم صفوی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در صحبت‌هایی با ابراز خوشنودی از تشکیل انجمن علمی دفاع مقدس و برگزاری اولین مجمع عمومی آن در روز چهارشنبه نهم تیر اظهار داشت: خروجی انجمن مهم است. امیدواریم در سال اول اولین فصلنامه انجمن علمی دفاع مقدس منتشر شود و این انجمن بتواند محتوای علمی خوبی تولید کند. امیدواریم این انجمن بتواند سالی یک فیلم تولید کند و تولیداتی در حوزه ادبیات دفاع مقدس به زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه داشته باشد. امیدوارم هر یک ماه یا دوماه یک نشست علمی برگزار کنیم.

وی تصریح کرد: انقدر دفاع مقدس مظلوم است که اگر ۸۰ سال هم از آن بگوییم و بنویسیم، آثار نمایشی و نوشتاری تولید کنیم باز کم است. امیدواریم با ایجاد ادبیات راهبردی دفاع مقدس بتوانیم قدم مثبت
برداریم.

وی با بیان خاطراتی از دوران دفاع مقدس گفت: در سالروز آزادسازی مهران و عملیات کربلای یک هستیم، این عملیات نیز به نوبه خود بزرگ بود و منجر به آزادی شهر مهران شد که جا دارد بیشتر از آن صحبت شود. به خاطر دارم سردار کارگر در همین عملیات به اسارت دشمن درآمد، اما انقدر حملات دشمن زیاد بود که بعد ۲۰ دقیقه توانست آزاد شود، در واقع ایشان اسارت را هم در کارنامه خود دارد. سردار علی فضلی نیز در این عملیات حضور داشت.

انتهای پیام/ 141