عملیات کربلای 5

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی» رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران روز گذشته (دوشنبه) در ادامه سفر دو روزه خود به استان فارس در یادواره شهدای عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ در شهرستان فیروزآباد حضور یافت.

رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در این همایش خدمت به خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران را افتخار بزرگی دانست و اظهار داشت: در چند ماهی که افتخار خدمت به ایثارگران در بنیاد شهید و امور ایثارگران نصیب بنده شده است، توفیق شرکت در برنامه‌های مختلف برای بزرگداشت شهدا در شهر‌ها و شهرستان‌های مختلف کشور را نیز به دست آورده‌ایم.

وی افزود: هر گوشه‌ای از این سرزمین مردان و زنان دلیری داشته و تمام شهرستان‌های ما نقاط برجسته و اوجی را در انقلاب و دفاع مقدس تجربه کرده‌اند و افرادی را به تاریخ عرضه کرده‌اند که هر کدام قهرمانان واقعی بوده‌اند. زندگینامه بسیاری از رزمندگان، جانبازان و آزادگان هنوز نگارش و ثبت و ضبط نشده و مردم با آن آشنایی ندارند اما هرکدام از این عزیزان قهرمانانی هستند که حضرت امام خمینی (ره) با دیدن آنان فرمودند: «ملت ما از مردم صدر اسلام برجسته‌تر هستند.»

قاضی‌زاده هاشمی افزود: یکی از محور‌های دفاع از حرکت امام (ره) رزمندگان بزرگ ایل قشقایی و عشایر ما هستند. جمعی از این عزیزان از سال ۱۳۴۲ از امام خمینی (ره) حمایت کردند و امام با فرستادن تلگراف از آنان حمایت کردند. در زمینه‌سازی انقلاب اسلامی، پیروزی انقلاب و دفاع مقدس نیز به همین ترتیب شاهد درخشش این عزیزان بودیم.

رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران با اشاره به سنجش صداقت انسان‌ها توسط خداوند گفت: هنگامی که صداقت انسان‌ها به اثبات می‌رسد، کمک‌ها و امداد‌های الهی فرا خواهد رسید و این مسئله بار‌ها در طول دوران انقلاب اسلامی تا امروز به اثبات رسیده است. شهدایی مانند سردار شهید «علی‌اکبر حبشی» این موضوع را به خوبی درک کردند و به همین دلیل بود که اهل دعا و نیایش بودند.

وی ادامه داد: بسیاری از رزمندگان ما متأهل و دارای فرزند بودند اما به تمام این دلبستگی‌ها پشت کردند. عمده رزمندگان از طبقه مستضعف بودند و دارایی خاصی نداشتند که فکر کنیم با خیال راحت از آینده خانواده خود آنان را ترک کردند. اینگونه بود که با حضور چنین انسان‌های بزرگی این انقلاب سرافراز شد.

قاضی‌زاده هاشمی با اشاره به محدود بودن فرصت در دنیای مادی اظهار داشت: زمان برای همه ما به سرعت در حال گذر است و باید از فرصت‌ها برای نزدیک شدن به مسیر الهی استفاده کنیم. جهاد و فداکاری تنها منحصر به دوران دفاع مقدس نبوده است و امروز نیز امکان جهاد در عرصه‌های مختلف وجود دارد، زیرا دشمن همچنان در زمینه‌های مختلف فعال است.

رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران افزود: توکل به خدا و توسل به اهل بیت (ع) عامل پیروزی در برابر دشمنان است؛ چنانچه در دوران دفاع مقدس نیز شرایط به همین ترتیب بود و رزمندگان ما با دستان خالی به پیروزی رسیدند. شهدا نیازی به بزرگداشت ندارند زیرا در بهترین شرایط نزد خداوند هستند. این ما هستیم که به شهدا محتاجیم. شهدا امنیت و آسایش را برای ما به ارمغان آوردند و به زندگی جاودانه رسیدند و هیچ سعادتی بالاتر از این نیست.

وی با بیان اینکه رزمندگان ما در دفاع مقدس مانند امام حسین (ع) رفتار کردند، ادامه داد: امروز نیز ما باید حسینی (ع) و زینبی (س) رفتار کنیم تا آیندگان ما را سرزنش نکنند. شهدای ما وقت‌شناس بودند و منتظر چیزی نماندند و به سرعت برای ادای دین خود در مسیر گام برداشتند. ما نیز باید همین رویه را در پیش بگیریم.

قاضی‌زاده هاشمی افزود: وظیفه بنیاد شهید و امور ایثارگران و خانواده‌های معزز شهدا و ایثارگران معرفی شهدا و راه و مکتب آنان است تا افراد جامعه با آنان به صورت کامل آشنا شوند.

حجت‌الاسلام محمدجواد محمدی‌پور مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان فارس نیز در حاشیه این یادواره اظهار داشت: شهرستان‌های «فیروزآباد»، «فراشبند»، «قیر و کارزین» در دوران دفاع مقدس مجموعاً ۹۷۰ شهید تقدیم دفاع مقدس کرده‌اند که ۱۱۰ تن از شهدا متعلق به عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ هستند.

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان فارس افزود: شهرستان «فراشبند» در عملیات‌های کربلای ۴ و ۵، ۴۸ شهید گرانقدر و شهرستان‌های «فیروزآباد»، «قیر و کارزین» نیز به ترتیب ۴۶ و ۱۶ شهید تقدیم نظام کرده‌اند که نشان از ولایتمداری مردم این شهرستان‌ها است.

وی اظهار داشت: شهدا با شهادت خود به ما درس ایثار، آزادگی و ولایتمداری دادند و ما نیز اکنون در برابر آن بزرگواران وظیفه و تکلیفی بزرگ بر دوش داریم که باید با اطاعت از ولایت فقیه و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ادامه‌دهنده راه شهیدان در جامعه باشیم.

در این یادواره از خانواده‌های معظم شهدای عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ شهرستان فیروزآباد تجلیل شد.

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید امیری‌مقدم از راویان مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس است که در عملیات کربلای ۵ حین مأموریت به شهادت رسید. 

در ادامه نامه شهید «سید سعید (محمد) امیری‌مقدم» به دوست شهیدش «مجید صادقی‌نژاد» را با عنوان «نامه‌ای به بهشت» می‌خوانید، نامه‌ای که همچون خود شهید زنده است و با گذشت سال‌ها برای جامعه امروزی نیز حکم تلنگر دارد.

«بسم رب الشهدا و الصدیقین

خدمت برادر و دوست عزیزم شهید مجید

امیدوارم حالت خوب باشد و در جوار حضرت حق و سفره ابی‌عبدالله (ع) متنعم باشی.

مجید، آن زمانی که «علی حلاجیان» شهید شد را به یاد داری؟ اولین شهید دوره‌ ما بود. بچه‌ها خیلی متأثر شدند. علی با رفتنش مسئله حضور در جبهه را داغ کرد و چند نفر وارد جنگ شدند. بعد از او امیرهمایون صرافی هم شهید شد. با اینکه دومین شهید ما بود و علی‌رغم آنکه بچه‌ها می‌دانستند عده زیادی از دوستانشان در جبهه به سر می‌برند و امکان شرکت در تشییع جنازه امیر برایشان نیست، عده‌ای گفتند: «کار دارند و نمی‌توانند در تشییع جنازه شرکت کنند، این‌گونه توجیه می‌کردند که خود امیر هم راضی‌تر است که آن‌ها درسشان را بخوانند!»

همان‌هایی که فقط به فکر این هستند که اگر جبهه بروند، مادرشان چه حالی می‌شوند؟ بعضی‌ها به بهانه مسائل خانوادگی هنوز نمی‌دانند خمپاره چه صدایی دارد و مفقود چه معنایی؛ اسیر چه حالی دارد و مجروح چه دردی! فقط در فکر این هستند که حال مادرشان به هم نخورد، پدرشان دوریشان را تحمل نکند، خودشان از درس عقب نیفتند و… گذشت تا اینکه بلورچی، کریمیان، صالحی، کاظمی، فیض و… شهید شدند. بلورچی تنها پسر مادرش بود. مادرش هم تنها سرپرست او؛ کاظمی هم با کوهی از مشکلات خانوادگی…

ولی چه شد؟ این بار از هیچ هم بدتر، جواب سؤال «مگر این‌ها مشکلات نداشتند و رفتند؟» سکوت نبود! نرفتن تنها نبود! بلکه می‌گفتند: «اگر هر کاری دیگران کردند ما هم باید بکنیم؟ هر کس وظیفه‌ای دارد و…» ای‌کاش به همین‌جا ختم می‌شد. نه، باید بگویم تازه شروع شد.

جریانات رسید به اینجا که بعضی‌ها دیگر به ارادت به خانواده شهدا، زنده نگه‌داشتن‌ها، به هدف‌داری راه شهدا اعتقادی ندارند! فکر می‌کنند چهار کلاس رفته‌اند یا چند کتاب خوانده‌اند دیگر نیازی به این چیز‌ها ندارند! بیچاره نمی‌داند خودش نیازمند شرکت در این فعالیت‌هاست. قضیه را به دید فایده رساندن نگاه می‌کند. فکر می‌کند اگر همکاری نکند، ضرری به کار می‌رسد یا اگر کمک کند، خدمت به شهید کرده است. بدبخت نمی‌داند در وهله اول خودش است که باید خاطره شهدا را در ذهنش نگاه دارد و از اعمال ناشایسته پشیمان شود. بگذریم نیامدند، شرکت نکردند؛ کم‌کم سر قبر شهدا هم دیگر نخواهند رفت. حالا سر قبرشان نرفتند به درک، راهشان را زیر سؤال نبرند.»

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «اسماعیل دقایقی» متولد ۱۳۳۳ در بهبهان قبل از پیروزی انقلاب به مبارزه با رژیم پهلوی می‌پرداخت و در جریان همین مبارزات دو بار دستگیر و زندانی شد.

وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در تأسیس جهاد سازندگی و سپاه پاسداران در آغاجری و تشکیل تیپ بدر نقش داشت. او بعد از سال‌ها مجاهدت روز ۲۸ دی‌ ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ هنگام مأموریت شناسایی به شهادت رسید.

روایت حاج صادق آهنگران

سردار «محمدصادق آهنگران» مداح جبهه‌های هشت سال دفاع مقدس که از دوستان نزدیک این شهید بزرگوار بوده است، در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «با نوای کاروان» به بیان برخی خاطرات خود از وی پرداخته است:

«اسماعیل دقایقی از اهالی خوب بهبهان بود. او سابقه مبارزاتی درخشانی در دوره قبل از پیروزی انقلاب داشت و در گروه منصورون فعالیت می‌کرد.

اولین بار از طریق «مسعود صفایی مقدم» فرمانده سپاه سوسنگرد با دقایقی آشنا شدم. بیشتر او را در باشگاه استادان می‌دیدم. ظاهراً در واحد اطلاعات سپاه فعالیت می‌کرد. البته به دلیل موقعیت شغلی یا خصوصیات شخصیتی‌اش خیلی کم‌حرف بود.

فعالیت‌های انقلابی

در دوره پهلوی علاوه بر کار فرهنگی در گروه «منصورون» مبارزه مسلحانه می‌کرد. آنطور که شنیده‌ام، یک‌بار مجسمه رضاخان را بمب‌گذاری کرد و قصد انهدام آن را داشت که چاشنی بمب عمل نکرد.

اسماعیل درعین‌حال از کار‌های فرهنگی و آگاهی بخشی به مردم هم غافل نبود. سال ۱۳۵۶ در مسجد جامع امیدیه کتابخانه بزرگی راه انداخته بود و به نوجوان‌ها و جوان‌ها تفسیر قرآن و اصول عقاید درس می‌داد.

بیشتر مبارزان قبل از انقلاب نگاهی استراتژیک داشتند و نگاهشان به آینده هم بود؛ لذا برای آن‌ها تربیت نیرو یک اصل مهم به شمار می‌رفت. اسماعیل هم به دلیل آن‌که اهل مطالعه و فکر بود و هم در تشکیلاتی مانند منصورون فعالیت می‌کرد از این قاعده مستثنی نبود و در کنار فعالیت‌های گوناگون، تربیت نیرو و کادر سازی را هم مدنظر داشت.

فعالیت‌های دوران دفاع مقدس

شهید دقایقی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از بازوان قدرتمند سپاه پاسداران در استان خوزستان بود و با درایت او سپاه سوسنگرد نقش مهمی در جریان جنگ به‌ ویژه سال اول ایفا کرد. بعد‌ها کنار مجید بقایی در قرارگاه فجر و در عملیات فتح‌المبین فرماندهی کرد.

ابتکار دقایقی در تشکیل تیپ بدر

یک‌ بار اسماعیل از من خواست که برای نیرو‌های او بخوانم. پرسیدم: اسم یگان شما چیست؟ گفت: تیپ بدر. به دلیل علاقه‌ای که به اسماعیل داشتم، یک روز به مقر یگان او رفتم. دیدم آنجا همه عربی حرف می‌زنند. تعجب کردم و پرسیدم: اسماعیل این‌ها که همه عربی حرف می‌زنند! همه از نیرو‌های اطلاعات عملیات هستند؟! خندید و گفت: نه همه از عراقی‌های مخالف صدام هستند که در کنار ما با رژیم عراق می‌جنگند.

زمانی که دقایقی مقامات لشکری و مسئولان کشوری را قانع کرد که مجاهدین عراقی یک یگان مستقل داشته باشند و آن‌ها موافقت کردند، سالگرد جنگ بدر بود. به همین دلیل نام این تیپ را بدر گذاشتند. نکته دیگر این‌که این یگان اولین بار به‌ طور رسمی در عملیات بدر وارد نبرد با نیرو‌های عراقی شد.

دقایقی صد‌ها نفر از مجاهدین عراقی ساکن در شهر‌های ایران را از طریق دفاتر سپاه در شهرستان‌ها گردآوری و در این یگان سازمان‌دهی کرد. چند سال بعد، این تیپ به لشکر تبدیل شد و در چند عملیات مهم نقش‌آفرینی کرد.

تا آنجایی که من اطلاع دارم، بخشی از امکانات آن را سپاه پاسداران و بخشی را مجلس اعلای عراق تأمین می‌کرد. دقایقی خیلی تلاش می‌کرد که کمبود‌های این یگان برطرف شود. حتی شنیده بودم که امکان ازدواج مجاهدین عراقی را فراهم می‌کرد.

دستور داده بود که حداقل امکانات شروع زندگی را در اختیار آن‌ها قرار بدهند. گاهی خودش برای آن‌ها به خواستگاری می‌رفت و مثل یک برادر بزرگ‌تر به خانواده‌های آن‌ها کمک می‌کرد.

من از نزدیک دیدم که رابطه مجاهدین عراقی و دقایقی چقدر صمیمی بود. بعد‌ها که در عراق ماجرای داعش پیش آمد، دورنمای ذهن اسماعیل دقایقی و مجاهدت‌های او برای همه بیشتر روشن شد و خیلی‌ها مثل من، همت و …، درایت اسماعیل دقایقی در رهبری و فرماندهی این نیروی ویژه را ستودند.

او خیلی برای شکل‌گیری سپاه بدر وقت گذاشت و برای انسجام این یگان از جان‌ودل کار کرد. به دلیل همین اخلاص و عزم استوارش، مجاهدین عراقی از شمال تا جنوب عراق، او را به‌عنوان یک فرمانده مقتدر پذیرفته بودند. یک نفر به من گفت که عکس آن شهید بزرگوار در بیشتر خانه‌های مجاهدین عراقی هست.

از زبان یکی از مشاوران نظامی‌اش شنیدم که اسماعیل دقایقی ویژگی‌هایی داشت که موجب می‌شد احساس کنی او فارغ‌التحصیل یک دانشگاه معتبر نظامی است.

در رثای شهید دقایقی نوحه‌ای خواندم که برخی ابیات آن این بود:

سردار و الگوی سلحشوران دقایقی‌ای حامی قرآن

دشمن‌ستیز غرب و خوزستان دقایقی‌ای حامی قرآن

منبع

بهداروند، محمدمهدی، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: با نوای کاروان؛ روایت محمدصادق آهنگران، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۹ صفحات ۲۵۲، ۲۵۳، ۲۵۴

انتهای پیام/ 118