غربی ها

به گزارش مجاهدت از فضای مجازی دفاع‌پرس، یکی از کاربران فضای مجازی نسبت به تحریم سپاه توسط غربی‌ها واکنش نشان داد.

انتهای پیام/ 801

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، از زمانی که طالبان در آگوست ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان به دست گرفته، با وظیفه «هولناک» بازسازی و توسعه کشوری مواجه شده که در طول چند دهه جنگ و درگیری ویران شده است.

به گزارش مجاهدت از «الجزیره»، دولت جدید افغانستان در تلاش است تا صفحه جدیدی را ورق بزند، اما تحریم‌های غرب اقتصاد آن را خفه می‌کند و توافق برای لغو تحریم‌ها تاکنون دست نیافتنی بوده است.

در حالی که دولت افغانستان تلاش می‌کند انزوای بین‌المللی خود را بشکند تا از حمایت مالی برخوردار شود، منابع درآمدی دیگری از جمله توسعه ذخایر معدنی خود را نیز در نظر می‌گیرد که برخی از آن‌ها ممکن است برای انتقال انرژی در جهان کلیدی باشند.

بر اساس گزارش موسسه «بروکینگز»، افغانستان دارای حدود ۲.۳ میلیارد تن سنگ آهن و ۱.۴ میلیون متریک تن مواد معدنی کمیاب است.

مهمتر از آن، برآورد می‌شود که این کشور حدود ۳۰ میلیون تن مس دارد؛ در واقع یکی از مهم‌ترین ذخایر مس جهان در منطقه‌ای در ولایت «لوگر» قرار دارد.

در این زمینه، توسعه ذخایر مس افغانستان به نفع تمام جهان و همچنین به نفع افغانستان است و راهی برای توسعه این منابع وجود دارد که برای مردم افغانستان و قدرت‌های خارجی که تحریم‌ها و محدودیت‌های مالی را بر این کشور اعمال کرده‌اند، قابل قبول باشد.

با این وجود به دلیل تحریم‌ها و محدودیت‌های غرب، امکان سرمایه‌گذاری در این بخش امکان‎پذیر نیست و افغانستان نمی‌تواند به آن دسترسی داشته باشد.

یک سال پس از آن که طالبان با در دست گرفتن قدرت در افغانستان به اشغال ۲۰ ساله آمریکا در این کشور پایان داد، واشنگتن میلیون‌ها نفر را در سراسر افغانستان با گرسنگی و فقر مجازات می‌کند.

این یک تحقیر بزرگ برای آمریکا بود که از سال ۲۰۰۱ جنگ را در افغانستان به راه انداخته بود؛ این کشور در پی شکست خود، یک سال گذشته را صرف خفه کردن افغانستان با تحریم‌های اقتصادی کرده است که باعث فلاکت و رنج گسترده می‌شود.

حتی سازمان دیده بان حقوق بشر، بخش عمده‎ای از تقصیر‌ها را به گردن تحریم‎های آمریکا انداخته است؛ از زمان خروج آمریکا در سال ۲۰۲۱، افغانستان از یک بحران انسانی شدیدتر رنج می‌برد.

سوء تغذیه حاد اکنون در سراسر این کشور ریشه دوانده است؛ بیش از یک سال است که حدود ۹۰ درصد خانوار‌ها نتوانسته‌اند غذای کافی دریافت کنند.

منبع: الجزیره

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، به طور فزاینده‌ای مشخص می‌شود که غزه بهای حملات نظامی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری را می‌پردازد که ارتباط چندانی با آن ندارد.

به گزارش مجاهدت از «میدل ایست آی»، رژیم صهیونیستی در ادامه اقدامات خشونت‌بار خود راهبردی را که برای دهه‌ها دنبال می‌کرده، تغییر داد و فلسطینی‌ها را به اردوگاه‌های مختلف تقسیم کرد؛ اکنون آن‌ها را مجبور به اتحاد مجدد می‌کند.

رژیم صهیونیستی به وضوح قصد داشت با دستگیری «بسام السعدی»، یکی از اعضای ارشد جنبش جهاد اسلامی فلسطین (PIJ) موجی از حملات موشکی را تحریک کند؛ به مدت سه روز، مقاومت فلسطین واکنشی نشان نداد.

«بسام السعدی»، پیش از این هفت بار دستگیر شده بود و حتی فیلم‌هایی که سربازان رژیم صهیونیستی او را روی زمین می‌کشند، به بیرون درز کرده بود. هیچ اعتراضی در کرانه باختری صورت نگرفت.

با معیار‌های این درگیری طولانی و تلخ، حمله رژیم صهیونیستی به غزه بی‎دلیل بود؛ هیچ مدرکی برای تایید این ادعا وجود ندارد که جنبش جهاد اسلامی در حال تدارک حمله به تانک‌های رژیم صهیونیستی بوده است.

اگر رژیم صهیونیستی فکر کند که فلسطینی‌ها از بین خواهند رفت، دچار توهم عمیقی شده است؛ این آخرین چیزی است که در ذهن این نسل است، آن‌ها خواهند ایستاد و مبارزه خواهند کرد، این پرواز نیست که به آن فکر می‌کنند، بلکه رهایی است.

فلسطینی‌ها به اندازه هر نسل دیگر از جوانان در سراسر جهان در ارتباط جهانی هستند؛ دقیقا پیامی که سران جهان در «واکنش‌های بدون واقعیت» به بمباران‌های اخیر رژیم صهیونیستی مخابره می‎‌کنند، چیست؟

اخیرا «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا بیانیه‌ای صادر و در آن اقدامات رژیم صهیونیستی را «دفاع از خود» توصیف کرد؛ این بیانیه هیچگونه اشاره‌ای به این موضوع نداشته که رژیم صهیونیستی ابتدا حمله را شروع کرده و «تیر نخست» را شلیک کرده است.

درباره انگلیس نیز همین‌گونه بود؛ «لیز تراس»، وزیر خارجه انگلیس حمایت همه‌جانبه کشورش از رژیم صهیونیستی را اعلام کرد.

«تراس»، برای پاشیدن نمک به زخم فلسطینی‌ها متعهد شد که از سفارت انگلیس در اراضی اشغالی بازدید کند؛ هیچ فشار داخلی به او به دلیل انجام این کار وجود ندارد.

اتحادیه اروپا اذعان کرد که تشدید تنش قبلا منجر به «تعدادی تلفات» شده است، اما نگفت که آن‌ها چه کسانی بودند و کدام طرف باعث آن‌ها شد.

فرانسه کشتار غیرنظامیان فلسطینی را «تأسف‌بار» اعلام کرد، اما «پرتاب موشک به اراضی اشغالی» را محکوم و بر تعهد بی قیدوشرط خود به «امنیت اسرائیل» تاکید کرد.

این اظهارات چه پیامی برای خانواده‌های ۴۵ فلسطینی دارد که در این حملات به شهادت رسیده و ۱۶ نفر از آن‌ها کودک هستند؟ این اظهارات چه پیامی به صد‌ها مجروح فلسطینی می‌رساند؟

هیچ نشانی واضح‌تر از توخالی بودن ارزش‌های غربی و شکست مداوم، بدبینانه و جنایتکارانه آن‌ها در محکوم کردن رژیم صهیونیستی به خاطر اقداماتش وجود ندارد.

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «مالک شریعتی نیاسر» سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی درباره مقایسه میزان حجم سرمایه گذاری‌ها در صنعت نفت در دولت سیزدهم و دولت‌های گذشته، اظهار داشت: کاری که دولت سیزدهم برای فروش نفت و میعانات گازی انجام می‌دهد، کار پیچیده‌ای نیست و باید پیش از این هم در دولت‌های قبل انجام می‌شد. چرا که برای صادرات و بازاریابی فرآورده‌های نفتی باید تنوع در مقاصد صادراتی انجام شود.

سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه تمام تمرکز دولت گذشته به ارتباط با برخی از کشور‌های خاص در دنیا بود، افزود: کشور‌های غربی همیشه ثابت کردند که وفای به عهد نداشته و ندارند، ولی در عمل دولت گذشته خودش را معطل مذاکرات کرده بود و به دنبال منابع جدید درآمدی و مقاصد جدید صادراتی یا تنوع بخشی به نفت خام و میعانات گازی نبود. اما خوشبختانه در ۱۰ ماه گذشته دولت سیزدهم گام‌های مهمی در توسعه ارتباطات در بخش نفت برداشته و روند رو به رشدی را شاهد هستیم.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با ذکر نمونه‌هایی از عملکرد دولت در ارتقاء دیپلماسی انرژی در فروش نفت و میعانات گازی گفت: برخی از مقاصد جدید صادراتی در حوزه انرژی به کشور اضافه شده است و برخی از کشور‌هایی آمریکای لاتین و آسیایی شرقی که در معرض تحریم نظام سلطه هستند، مقاصد بسیار مناسبی برای صادرات نفت کشور محسوب می‌شوند.

شریعتی صادرات نفت به پالایشگاه‌های فراسرزمینی را در دستور کار دولت سیزدهم عنوان کرد و افزود: ونزوئلا یکی از کشور‌هایی است که دارای نفت خام فوق سنگین است و ذخایر زیادی در این بخش دارد و تزریق میعانات گازی به چاه‌های نفت ونزوئلا کمک خواهد کرد که همزمان فشارافزایی و رقیق سازی برای این چاه‌ها انجام شود.

وی با اشاره به قرارداد‌هایی که با کشور ونزوئلا در بخش نفت انجام شده است، گفت: بر اساس این قراردادها، نفت و میعانات گازی به کشور ونزوئلا ارسال می‌شود و در پالایشگاه‌های آن اقدام به فراوری شده و نسبت به فروش آن هم اقدام می‌شود که این مسائل به افزایش درآمد کشور در حوزه نفت و گاز کمک کرده است.

سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: برآورد می‌شود که ۷۰ تا ۸۰ درصد درآمد ناشی از روش صادرات نفت به پالایشگاه‌های فراسرزمینی به کشور بازگردد و منابعی که پیش از این استفاده از آن‌ها سخت بود، در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته تا نیاز‌های کشور در صادرات مواد خام کشور برای تجهیزات، کالا‌های اساسی و نهاده‌ها تامین شود.

وی درباره میزان فروش نفت در دولت سیزدهم، اظهار داشت: زمانی فروش نفت تا میزان ۲۵۰ هزار بشکه در روز هم کاهش یافته بود و خوشبختانه در زمان حال حداقل میزان فروش در روز به ۸۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است و در مقاطعی هم تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز میزان فروش نفت بود. البته جنگ روسیه و اوکراین، تحریم‌ها و کرونا از دلایل نوسان در میزان فروش نفت است که خوشبختانه بحران در فروش را پشت سرگذاشتیم.

نماینده مردم تهران در مجلس درباره مواردی که باید برای صنعت نفت در نظر گرفته شود، اظهار داشت: آنچه که باید در این زمان محقق شود، توسعه میادین مشترک نفتی است و فشار افزایی در منطقه پارس جنوبی است که به سرمایه‌گذاری نیاز دارد. همچنین بهینه سازی در صنایع نفت و گاز از مسائلی است که باید به آن توجه کرد.

وی با بیان اینکه تیم بسیار متخصص و حرفه‌ای در وزارت نفت برای فروش نفت شکل گرفته است، افزود: روند مثبتی در این بخش با وجود نیرو‌های توانمند وزارتخانه وجود دارد که نوید دهنده روز‌های خوبی در آینده است.

این نماینده مجلس با اشاره به اینکه بخش از درآمد‌های دولت صرف بازپرداخت بدهی‌های دولت گذشته می‌شود، گفت: ماهانه ۱۰ هزار میلیارد تومان بدهی سررسید شده دولت قبل است که این مبلغ در سال ۱۲۰ هزار میلیارد تومان می‌شود و تقریبا یک دهم بودجه کل کشور است.

شریعتی ادامه داد: همچنین در دولت قبل، پیش از وصول مطالبات از برخی کشورها، بانک مرکزی اقدام به چاپ پول کرد که متاسفانه این اقدام در دولت قبل منجر به تورم شد.

وی خاطر نشان کرد: امیدوارم مسیردرآمدزایی کشور به سمتی برود که هزینه‌های جاری کشور از فروش نفت جدا شود و از محل مالیات و ارزش افزوده غیر نفتی هزینه‌های جاری کشور تامین شود و از درآمد‌های نفتی برای سرمایه گذاری در بخش عمرانی کشور و توسعه صنایع نفت و گاز استفاده کنیم.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، ولادیمیر پوتین در ۲۱ فوریه ۲۰۲۲ (دوم اسفند ۱۴۰۰) با انتقاد از بی‌توجهی غرب به نگرانی‌های امنیتی مسکو، استقلال جمهوری‌های خلق دونتسک و لوگانسک را در منطقه دونباس به رسمیت شناخت. در ۲۳ فوریه (۴ اسفند) و تنها یک روز پیش از آغاز جنگ اوکراین، شورای اتحادیه اروپا در واکنش به این اقدام نخستین بسته تحریمی را علیه روسیه تصویب کرد.

پوتین روز پنجشنبه ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۴۰۰) نیز عملیات نظامی که آن را «عملیات ویژه» خواند، علیه اوکراین آغاز کرد و به این ترتیب روابط پرتنش مسکو – کی‌یف به رویارویی نظامی تغییر وضعیت داد که چند روز است وارد پنجمین ماه خود شده است.

در ابتدای ماه ژوئن (۱۱ خرداد) اتحادیه اروپا ششمین بسته تحریمی علیه روسیه را به تصویب رساند. این اقدام که فشار را باز هم بر بانک‌ها و مسئولان روس افزایش می‌دهد، برای اولین بار نفت روسیه را هم که نخستین منبع درآمد آن محسوب می‌شود، شامل شده است.

هرچند که روسیه در ماه آوریل از تصرف کی‌یف صرف‌نظر کرد، اما تحریم‌های غربی تا امروز نتوانسته از ادامه عملیات نظامی این کشور در شرق و جنوب اوکراین، ممانعت بعمل آورد.

از سوی دیگر، آمریکا و اروپا با حمایت نظامی و بشردوستانه از اوکراین همواره در صدد اتخاذ تدابیری برای منزوی ساختن مسکو هستند در حالی که برای مهار تاثیر این راهبرد بر اقتصاد‌های خود به سختی افتاده اند؛ اما آیا غرب در بلندمدت تاب خواهد آورد؟

اقدام روسیه علیه اوکراین از ابتدا تهدیدی جدی علیه امنیت اتحادیه اروپا تلقی شد و آمریکا و کشور‌های اروپایی تحریم‌های سختی را علیه مسکو اعمال و به کی‌یف کمک‌های نظامی قابل توجهی اهدا کردند.

تا اینجا این راهبرد تاثیری در اراده ولادیمیر پوتین که همچنان به حملات اوکراین ادامه می‌دهد نداشته و حتی هزینه مالی سنگینی را هم به قدرت‌های غربی تحمیل کرده است.

رسانه‌ها هر روز خبری از رکورد تازه نرخ تورم در اروپا و آمریکا منتشر می‌کنند. تورم در بخش مواد غذایی نیز به دلیل توقف صادرات غلات از اوکراین و افزایش بهای جهانی، قابل توجه بوده است. این مساله حتی بروز قحطی را در کشور‌هایی در آفریقا و خاورمیانه که به شدت به واردات غلات وابسته بودند، محتمل کرده است.

سران کشور‌های اروپایی که خطر جنگ را پشت دروازه‌های قاره سبز می‌بینند همچنان بر حمایت از اوکراین اصرار و باور دارند که کوتاه آمدن در این جنگ تکرار آن را این بار در کشور دیگری در اروپای شرقی محتمل می‌کند. این در حالی است که مسکو همچنان غرب و تحریم‌های آن را عامل بروز مشکلات اقتصادی فعلی خوانده و با ادامه پیشروی‌های خود قصدی برای پایان دادن به جنگ ندارد.

طولانی شدن جنگی که به نظر می‌رسد هر دو جبهه انتظار آن را نداشتند و بیشتر از آن پیش‌بینی‌ها از ادامه وضعیت تا ماه‌ها و شاید سال‌ها سوالات مهمی را در مورد میزان مقاومت کشور‌ها در برابر تبعات متعدد و روزافزون آن ایجاد کرده است.

ینس استولتنبرگ دبیرکل پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) که پیشتر بار‌ها از «طولانی و فرساینده شدن» جنگ اوکراین سخن گفته بود، به تازگی در گفتگو با روزنامه ال‌پائیس گفت: به احتمال زیاد این جنگ بر سر میز مذاکره پایان خواهد یافت.

رسانه فرانسوی «اوئست فرانس» پیشتر نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرد که نشان می‌داد بخشی از مردم اروپا «صلح فوری» را به «جنگی طولانی» با روسیه ترجیح می‌دهند.

این اختلاف نظر در کنار آنچه هزینه‌های جنگ اوکراین برای غرب خوانده می‌شود، پایان دادن آن را به یک ضرورت تبدیل کرده است، اما آیا این درگیری با گفت‌وگو پایان خواهد یافت؟ و آیا هزینه‌های گزاف این درگیری، طرف‌ها را پشت میز مذاکره خواهد نشاند؟

بله همانطور که گفته شد با پیشروی نیرو‌های روسیه، رسانه‌های غربی از زمزمه‌هایی که بر ضرورت پایان جنگ تاکید دارد، خبر می‌دهند تا بیش از این خسارت اقتصادی و نظامی روی دست غرب نگذارد.

یک رسانه آلمانی اخیراً در گزارشی اعلام کرد که آمریکا و متحدانش رایزنی‌هایی محرمانه‌ای را برای پایان دادن به جنگ اوکراین و راهکار خروج از مخمصه گرفتار شده در آن، انجام می‌دهند.

قدر مسلم آن است که تسلیحات آمریکایی و اروپایی که به اوکراین سرازیر می‌شود و آخرین آن هم ۴۰۰ میلیون دلار شامل موشک‌های هیمارس با برد ۸۰ کیلومتر است، فقط سبب طولانی شدن جنگ می‌شود، اما آنرا به نفع زلنسکی و دولت او، رقم نخواهد زد. وانگهی اگر این موشک‌ها برای حمله به شهر‌های روسیه استفاده شود خطر رویارویی مستقیم میان آمریکا و روسیه را افزایش خواهد داد.

رهبران روسیه با تلاش‌های میانجی گرانه‌ای برای پایان جنگ موافقت خواهند کرد که خواسته‌ها و شروط آن‌ها را برآورده سازد و بارزترین آن نیز استقلال منطقه دونباس و به رسمیت شناختن حاکمیت روسیه بر شبه جزیره کریمه است.

پوتین بار‌ها اعلام کرده است که راه حل میانه را نخواهد پذیرفت و ادامه تحریم‌ها علیه روسیه نتیجه عکس خواهد داد. تحریم‌ها دولت بایدن علیه روسیه نتیجه عکس داده است و ایجاد بحران و افزایش تورم در کشور‌های غربی گواه آن است.

پوتین به هیچ وجه حاضر به کوتاه آمدن نیست، ولی سئوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که آیا غرب خواسته و شروط حاکم کرملین را خواهد پذیرفت تا از حجم خسارات نظامی و اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین بکاهد؟

بایدن در تلاشی مذبوحانه عازم خاورمیانه شده است به این امید که بتواند دستاوردی به ویژه در زمینه انرژی داشته باشد، اما برگرداندن عقربه‌های ساعت به عقب دشوار است و آمریکا پس از جنگ اوکراین مانند قبل از این نخواهد بود و این حماقت بایدن و زیرکی پوتین را نشان می‌دهد.

درست که علت از صحنه خارج شدن بوریس جانسون دلایل داخلی عنوان شده است، اما جنگ اوکراین در این زمینه به ویژه تبعات منفی و مخرب آن بر اقتصاد انگلیس در واقع عامل اصلی سقوط جانسون است.

منبع: مهر

انتهای پیام/ ۹۱۱