غنا

گروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ کلمه پدر به خودی خود در بردارند عظمتی به غنا رسیده هست. اگر آن را به شهید اضافه کنیم و بخوانیم: پدرِ شهید آن وقت هم عظمت چند برابر خواهد شد و هم غنا به استغنا خواهد رسید. 

پدرِ شهید ترکیبی اضافی هست که وصفی هم باید خواند. در وصف هست که می‌توان به حقیقتی رسید که واقعیت را هم به انوار خویش می‌نوازد. پدرِ شهید، فقط پدر یک فرد نیست هرچند آن یک فرد، چون جانِ جانانش باشد. پدرِ یک مفهوم متعالی هم هست. او با تربیت فرزند در شکوه شهادت، آدمی را به درک مفهومی، چون شهود نیز همراهی می‌کند. پدری چنین را باید دست بوسید چه دست‌های او حکم باغبانی را دارد که درختانی ابدی کاشته هست. درختانی که تا همیشه میوه و سایه‌اش، آدمیان را شیرین کام و حلاوت روزگار می‌کنند. 

پدر شهید را باید حرمت نهاد. شهدای پدر هم که حکایتی دیگرند. شهیدانی که خدا را جانشین خود در خانه و خانواده دارند. حدیث قدسی از این حقیقت پرده برمی‌دارد. همان که اولش «مَن طَلَبَنی، وَجَدَنی» هست. اما حکایت پایانش از هرچه تصور کنیم عظیم‌تر هست؛ «فأنا دیَتُهُ» جایی که خدا دیه و جایگزینی شهید را خود به عهده می‌گیرد. این جاست که می‌شود فرزندان شهدا را فرزندان خدا نامید. 

مردم اگر چه همه‌شان عیال خدایند، اما فرزندان شهدا را با خدا، حسابی دیگر هست. باری پدرانِ شهید و شهیدان پدر را باید در میلاد مسعودِ حضرتِ پدر، علی، علیه‌السلام، جور دیگر تکریم کرد. در کنار این باید زمینه تبرک جستن همگان و برکت یافتن همه زندگی‌ها فراهم کرد. این یک ضرورت سیاسی- اجتماعی- تربیتی هم هست. هیچ کس نباید به خود اجازه دهد که میان اهل‌بیت شهادت و مردم فاصله ایجاد کند.

کسی نباید خود را «حاجبِ» بپندارد. این حجاب از محرمات اجتماعی- سیاسی هست. باید همه بتوانند از رابطه با این بزرگان بهرمند شوند. همگان و به ویژه نسل نو را باید در شعاع رفتار و گفتار و نظام تربیتی قرار داد که شهیدساز بوده‌اند. این پدران هم می‌توانند کلی حرف داشته باشند و هم حرف‌شان، چون از دل برمی‌خیزد می‌تواند به کاشت در دل دیگران بیانجامد و به داشت برسد تا به برداشتی توفیق یابیم که می‌تواند ایران‌مان را، انقلاب‌مان را، جمهوری اسلامی‌مان را، پاسدار باشد. 

هیچ کس و هیچ کس و هیچ جناح و گروه و طیفی نباید برای دیگران راه‌بندان ایجاد کند. گیریم از نگاه ما فلان افراد را با شهید رابطه‌ای نیست. خب باید این رابطه برقرار شود. اصلا شهدا رفته‌اند تا راه خدا را برای همه بازِ باز کنند. چطور برخی از ما می‌پنداریم راه شهدا را باید مانع‌گذاری کرد برای برخی‌ها؟ نه، این راه باید باز باشد. پدران شهدا و شهدای پدر، ذخیره خدا هستند برای غنی‌سازی معرفتی همه. به این مهم توجه کنیم. با جلب توجه دیگران، آنان را هم به این صراط مستقیم بخوانیم.

انتهای پیام/