فائضه غفار حدادی

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، “خورشید که غرق نمی‌شود” روایتی متفاوت و خواندنی از زندگی شهید محمد شمسی به قلم نویسنده کتاب “خط مقدم” توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

این کتاب داستان زندگی یکی از آدم های عجیب روزگار ماست. کسی که بلد بوده قاعده معمول زمان را به هم بریزد و در هجده سالگی بیش‌تر از عرفای بزرگ خانقاه‌ها و مجتهدین کهنسال حوزه‌های علمیه از زندگی درک و شهود داشته باشد. آن قدر که وصیت نامه و یادداشت‌های روزانه‌اش هر مدعی فهم و کمالات و ایمانی را به فکر بیندازد که مگر این آدم چند سالش بوده؟

بدون تامل روی رفتارها و نوشته‌های شهید محمد شمسی؛ جوان ۱۸ ساله تبریزی با آن پایان باشکوه زندگی‌اش که اگر در غرب اتفاق افتاده بود تا حالا برایش فیلم‌ها ساخته و رمان‌ها نوشته بودند جلوه واقعی اش را نشان نخواهد داد.

در برشی از کتاب می‌خوانیم:

یک نفر شناکنان به طرفشان می‌آمد.

باورش نمی‌شد؛ ولی خودِ صمد بود. صمد با دیدن شرایط محمد به سرعت جلو آمد و جای یونس را گرفت.

– صمد تو رو خدا سرمو بکن زیر آب. این صدای لعنتی رو قطع کن.

صدای محمد آرام و بریده‌بریده بود.

– لوس نکن خودتو! الان با یه چیزی گلوتو می‌بندم.

اما خودش هم می‌دانست که کاری از دستش برنمی‌آید. اشک‌هایش به پهنای صورتش آمد. یکی از عراقی‌ها بیرون آمد و گلولۀ منوری شلیک کرد. تا چند ثانیه دیگر سطح آب مثل روز روشن ‌می‌شد. دستش را به لبۀ خورشیدی تکیه داد و با دست دیگرش محمد را در آغوش گرفت. کتفش را گذاشت روی حنجره. صبر کرد منور نزدیک و نزدیک‌تر شود. دهان محمد درست کنار گوشش بود…

“خورشید که غرق نمی‌شود” روایتی متفاوت و خواندنی از زندگی شهید محمد شمسی در قطع رقعی و ۱۸۴ صفحه  به قلم توانای فائضه غفار حدادی، توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

پیش تر از این کتاب‌های دیگری از این نویسنده جوان و خوش ذوق انقلابی، چون “خط مقدم، یک محسن عزیز، دهکده خاک بر سر، سر بر خاک دهکده به نگارش در آمده که با استقبال خوب مخاطبین روبرو شده است.

علاقمندان جهت تهیه این کتاب و مجموعه آثار این نویسنده می‌توانند از سایت رسمی انتشارات شهید کاظمی(nashreshahidkazemi.ir) و یا از سایت manvaketab.ir اقدام نمایند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، هر مولودی، یک ولادتی دارد و هر ولادتی یک ولیّ! منطقی‌تر از این نیست. خواه این مولود انسان باشد یا موشک. تاریخ تولدش ثبت می‌شود؛ در اذهان، در تاریخ.

«خط مقدم» روایتی است از تولد اولین موشک ایرانی، آن هم در دل جنگ و با دست‌های خالی. خط مقدم، سیر تولد تا تکامل فناوری موشکی است که به همت «شهید حسن طهرانی‌مقدم» متولد شد و روی پاهایش ایستاد و غرور آفرید. روایت کردن از قد کشیدن موشک‌های ساخت ایران آن‌قدر مفصل است که در قالب کلمات نگنجد و آن‌قدر جذاب است که لحظه‌ای غفلت از آن روا نیست.

هنوز خیلی‌ها هستند که شهید طهرانی‌مقدم را نمی‌شناسند. پیش از شهادتش آن‌قدر گمنام بود که پس از آن، از شنیدن نامش انگشت به دهان می‌ماندند و «که بود و چه کرد؟» زمزمۀ شب و روزشان می‌شد. نه این‌که محدودیت امنیتی داشته باشد، نه؛ گمنامی را خودش انتخاب کرده بود تا مبادا شهرت و قدرت بر خلوص نیتش، سایه بیفکند.

مردم هنوز درگیر جنگ بودند؛ مردادماه ۱۳۶۳. سرشان به بمب و موشک‌های مختلف گرم بود و دلشان عزادار جوانانی که چُنان برگ گل، نشکفته، پیراهن شهادت به تن می‌کردند. بحث ناموس و وطن بود؛ بحث غیرت بود. زمان جنگ تحمیلی ایران با رژیم بعث عراق، ایران موشک نداشت و از طرفی، کسی به ایران موشک نمی‌داد؛ کل جهان در مقابل ایران. سلاح و ابزار کافی برای مقابله نداشتند و طرف مقابلشان به‌روزترین تسلیحات را در اختیار داشت. ما از قدرت بازدارندگی برخوردار نبودیم و قدرت بُرد توپخانۀ ما به عراق نمی‌رسید. آقایان «رفیق‌دوست» و «هاشمی» به سوریه می‌روند و پس از کلی خواهش از سوری‌ها درخواست موشک می‌کنند، ولی آن‌ها قبول نمی‌کردند و می‌گفتند تنها می‌توانیم به بچه‌های شما آموزش بدهیم. «طهرانی‌مقدم» تیم سیزده‌نفره‌ای برای آموزش کار با موشک را انتخاب می‌کند تا در سوریه آموزش ساخت موشک ببینند.

حاج حسن طهرانی‌مقدم به همراه جمعی از دوستانش مأمور شدند تا با همکاری دولت‌مردان، سر از کار ساخت تسلیحات موشکی و نظامی دربیاورند. اگر دنگ و فنگ‌های نظامی ـ سیاسی‌اش را در نظر نگیریم، همکاری خوبی بود. شناختن و اقدام برای تولید اولین موشک ایرانی، راهی سخت و ناهموار بود؛ مرد عمل می‌خواست، مرد جنگی. خط مقدم، روایت مقطعی از تاریخ است که لازم است بدانیم کشورمان با چه سختی‌هایی به این مراحل رسیده و چه آدم‌هایی شب و روزشان را گذاشته‌اند تا ما امنیت داشته باشیم. این کتابِ شش‌صدصفحه‌ای، فقط دو سال از شب و روزهایی را روایت می‌کند که این کودک نوپا در حال جان گرفتن بود؛ همان دو سال پراضطراب. خط مقدم، روایت مردانی است که کمر همت بسته و آسایش خود را فدای امنیت و پیشرفت ایران‌زمین کردند.

تمام جذابیت کتاب در این است که کشورهایی مانند لیبی حتی دوست نداشتند ما کار با موشک را یاد بگیریم که نکند خودمان به این فناوری دست پیدا کنیم! خراب شدن عمدی ۲۳ موشک توسط تیم لیبیایی و حفاظت از خاک در برابر حملات موشکی عراق، انگیزۀ دست‌یابی ایران به موشک شد. ما حتی نمی‌توانستیم یک پیچ موشک باز کنیم، چه برسد به ساخت آن!

ابعاد شخصیتی طهرانی‌مقدم چنان موسع است که شناختش را آن‌چنان سخت می‌کند که تفکیک آن تقریباً محال است. آنچه مُبرهن است این است که برجستگی‌ها و درخشندگی‌های فراوان آن، دیگر ویژگی‌ها را به خوبی پوشش می‌دهد و شهید را در نظر عوام، پررنگ و ملموس می‌سازد. مدیر و سرپرستی که در سخنرانی برای نیروهایش رفیق است و در جمع اغیار چنان محکم صحبت می‌کند که رفقایش حیرت‌زده و میخکوب می‌شوند. با همه صمیمی است و محبت را سرلوحۀ کارهایش قرار داده است. جوانِ پانزده‌ساله تا کاملِ مرد هفتادساله با او ارتباط می‌گیرند. روحش بزرگ است و دلش پهنۀ مهربانی. ارتباطش محدود به ارتباط دلی نبود؛ فکر و عقاید را هم پوشش می‌داد و همه‌جانبه عام و خواص را جذب می‌کرد. این کتاب، روند و طرز مدیریتی او را هم به تصویر می‌کشد، ولی به جزئیات زیادی دربارۀ تسلیحات پرداخته و تلاش ایرانیان در رسیدن به فناوری موشکی را نشان می‌دهد. خط مقدم، روش کار مدیریت و تلاش کار گروهی و الگو برای افراد مختلف است که زیر سایۀ طهرانی‌مقدم‌ها قد کشیده‌اند و سروهای تنومندی شده‌اند.

درست است که «خط مقدم» روایت یک تولد را بیان می‌کند، اما در دل خود حوادثی را گنجانده که خواندنش جریان متلاطم کتاب را روان و مخاطب را از قلۀ هیجان به شنیدن صدای پای آب دعوت می‌کند و او را با خواندن نامه‌های عاشقانۀ شهید طهرانی‌مقدم به همسرش سرگرم می‌کند. این هم بُعد خانواده‌دوستی و رابطۀ محبت‌آمیز با خانواده که باعث لطافت کتاب شده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

«اولین موشک سال جدید در اولین ساعات بامداد پنجم فروردین به روال قبل به موضع برده شد و حدود ساعت چهار صبح به سمت عراق شلیک شد. این موشک با این‌که به قصد زدن ساختمان رادیو تلویزیون نشانه‌گیری شده بود، اما انگار مأموریت مهم‌تری داشت و چند دقیقه پس از پرتاب، در داخل مجتمع مسکونی افسران بلندپایۀ ارتش عراق فرود آمد. مجتمع افسران در منطقۀ ابوجابیه واقع شده بود و طی این انفجار، ۱۳۰ افسر ارتشی که بیست نفر از آن‌ها جزو فرماندهان بلندپایه بودند، به هلاکت رسیدند. کشته شدن این تعداد نظامی مؤثر، آن هم در دژ امن بغداد و در داخل ساختمان‌هایی که لایه‌های مختلف امنیتی از آن‌ها محافظت می‌کردند، چیزی نبود که به‌ سادگی از کنارش عبور کرد و به ‌خواست خدا یک نتیجۀ مهم برای ایران به ارمغان آورد.»

این کتاب ماحصل تحقیقات و مستندات «مرکز حفظ آثار موشکی» است که طی چندین سال گردآوری و تدوین شده و در نهایت به قلم «فائضه غفارحدادی» نگاشته شده است. کتاب در سال‌های اولیۀ چاپ در انتشارات دیگری بود و در طی سه سال فقط دو بار تجدید چاپ شد. پس از آن با ویراست جدید و کم ‌و زیاد کردن مطالب آن در انتشارات شهید کاظمی تجدید چاپ شد و از سال ۹۶ تاکنون، شش بار تجدید چاپ شده است. ضمیمۀ نهایی کتاب، عکس‌هایی از شهید طهرانی‌مقدم در روند این تولد موشکی است. شایان ذکر است که این کتاب به تقریظ رهبر انقلاب مزین شده است.

مجله کتاب فردا / زینب آزاد

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، شهدای دانشمند هسته ای ایران، سند مظلومیت ایران اسلامی هستند. دانشمندانی که با ویژگی‌های مشترک، اهداف هماهنگ و تلاش‌های مستمر در مسیر زنده نگه‌داشتن چرخه هسته‌ای کشور گام برداشتند. اولین ویژگی مشترک شهیدان این است که حب وطن دارند و لازمه نهادینه‌سازی این فرهنگ در سطح جامعه، استفاده و بهره‌برداری حداکثری از ظرفیت نویسندگان، اهالی قلم و فیلمسازان خواهد بود، چراکه بدون تردید آثار نویسندگان گویاترین زبان برای بیان صحنه‌های شکوهمند ایثار و شهادت و حفظ این گنجینه بزرگ تاریخ ایران اسلامی و انتقال آن به نسل آینده است. در این زمینه گفت‌وگویی با محوریت کتاب‌های منتشر شده در حوزه شهدای هسته‌ای با فائضه غفارحدادی، نویسنده‌ای که در حوزه دفاع مقدس و شهدا قلم می‌زند، ترتیب دادیم که بدین شرح است:
 
غفارحدادی در رابطه با کتاب‌هایی که درباره شهدای هسته‌ای نگاشته شده است، گفت: به عنوان یک مخاطب انتظارم این است که آثار عمیق‌تری درباره شهدای هسته‌ای منتشر شود، البته چند کتاب خیلی نازک و یک‌جانبه از شهدای هسته‌ای چاپ شده، اما هیچکدام از جامعیت لازم برخوردار نیستند تا با خواندن آنها الگوی درستی برای جوان امروز ارائه دهند که بتوانند با خواندن کتاب مسیر پیشرفتی برای خود ترسیم کنند تا رزمنده جبهه‌های جدید دفاع از ایران و اسلام باشند.
 
وی اظهار کرد: در حال حاضر با توجه به کثرت کتاب‌هایی که درباره شهدای دفاع مقدس نگاشته شده، می‌توانیم یک نقشه راه برای آن مدل رزم بکشیم که اگر روزی حمله‌ای فیزیکی به مردم ما صورت گرفت، ما الگویی برای جنگیدن و دفاع کردن داریم، اما آگاهی درمورد  دفاع‌های فرهنگی و علمی نداریم و در رابطه با آنچه موجب بازدارندگی ما می‌شود و موجب می‌شود که مردم هیچ‌وقت مورد هجوم قرار نگیرند، الگو کم داریم و الگوهایی هم که وجود دارد تا وقتی در قید حیات هستند به علت امنیتی و محرمانه بودنشان نمی‌توان آنها را معرفی کرد.

مانند شهید فخری‌زاده که تا قبل از شهادتشان کسی ایشان را نمی‌شناخت، ولی بعد از شهادتشان می‌توانیم آنها را به عنوان الگوی شخصیتی، علمی و فرهنگی به نسل جوان معرفی کنیم. درواقع آنها با حضور فیزیکیشان کار مهمی در جهت پیشرفت کشور انجام دادند و حالا بعد از شهادتشان زنده‌تر از قبل هستند و می‌توانند انسان‌های زیادی مثل خودشان تربیت کنند و وظیفه نویسنده و مستندساز است که این افراد را بشناسانند، البته منظور شناخت فردی نیست، بلکه شناخت مسلک و ذهنیتی است که دشمن از دست آنها در خوف و رجاست.
 
غفارحدادی با تأکید بر ترویج روحیه استقامت و ثابت‌قدمی شهدا در جامعه افزود: خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا …»، ما به این آیات اعتقاد داریم، اما با کوچک‌ترین ناملایمتی کم می‌آوریم. باید معنای واقعی صبر و استقامت را از شهدای هسته‌ای بیاموزیم. این شهدا در بهترین دانشگاه‌ها تدریس می‌کردند و زمینه برایشان فراهم بوده که به خارج از کشور بروند، ولی ماندند و با انرژی‌های منفی مبارزه کردند. افرادی هستند که با کوچک‌ترین قدرناشناسی که از اطرافیان می‌بینند به سراغ کار خودشان می‌روند، اما نگاه آرمانی و استقامتی که این شهدا داشتند و با آن زندگی کردند، باعث شد بمانند و برای کشورشان افتخارآفرینی کنند و این درخشندگی است که اگر یاد بگیریم کار مهمی کرده‌ایم.
 
وی عنوان کرد: ترویج راه و اندیشه این شهدا، همکاری نویسنده‌ها را می‌طلبد. اما متأسفانه تحقیق و مطالعه درمورد این شهدا ضعیف بوده و کتابی نداریم که بتوانیم آنها را در عرصه‌های مختلف به نسل جوان معرفی کنیم اگر کتابی هم بوده در این حد که مثلاً می‌گوییم استاد دانشگاه و شهید هسته‌ای بوده‌اند، اما این شهدا قطعاً در بخشی از زندگی خود شکست‌ها و ناکامی‌هایی هم داشته‌اند و دشواری‌هایی در مسیر کاری برایشان بوجود آمده که سعی می‌کنیم همه را سانسور کنیم و فکر می‌کنیم اگر مطرح شود، شأن شهید پایین می‌آید. برخی مواقع هم بدون تحقیق کتاب‌های عجله‌ای منتشر می‌شود. مثلاً درمورد شهید فخری‌زاده دغدغه داریم که تا چهلم ایشان یک کتاب چاپ شود.

در حالیکه باید اجازه دهند این داغ کمی فروکش کند و احساسات غلیان شده ته‌نشین شود، بعد یک کار بنیادی صورت پذیرد. سراسر زندگی این شهید بزرگوار درس است اینکه چه اقدامات و چه افرادی در رسیدن ایشان به موفقیت مؤثر بوده و چه عواملی باعث شده به این درجه علمی برسند باید مورد بررسی قرار گیرد در واقع باید در کتاب‌ها ماهیگیری یاد مخاطب بدهیم نه اینکه ماهی را نشان دهیم، بلکه باید جزئیات کشمکش‌ها، چالش‌ها و زحمت‌ها را نشان دهیم و برای تمام آنها محقق باید زحمت بکشد و واقعیت را از زبان چندین نفر بشنود تا بتواند ابعاد مختلف را مورد بررسی قرار دهد.
 
مؤلف معروفترین آثار درباره شهدای موشکی گفت: معمولاً کتاب‌هایی که در رابطه با شهدای هسته‌ای نگاشته شده، تک‌بعدی هستند، مثلاً کتابی تألیف شده که تنها به مسائل خانوادگی شهید پرداخته در صورتی که مهمترین ویژگی این شخص فعالیت علمی و کاری ایشان است و باید با دانشجویان ایشان حداقل مصاحبه می‌شد و درواقع مشکل ما این است که تک‌بعدی می‌خواهیم به شخصی بپردازیم وممکن است دانشجوی استاد هم اگر می‌خواست کتابی بنویسد، نگاهش به دانشگاه بود و زندگی خانوادگی ایشان مغفول می‌ماند، بالاخره یک انسان وجوه مختلف زندگی دارد و نگاه تک بعدی برای مخاطب جذابیت ندارد.  
 
شهدای هسته‌ای و علمی را به عنوان الگوهای موفق به جوانان بشناسانیم
وی با تأکید بر لزوم انتشار آثار کیفی درمورد شهدا مخصوصاً شهدای هسته‌ای بیان کرد: معتقدم حتی درمورد شهید 15 ساله دانش‌آموز که سرباز پیاده بوده نیز باید یک اثر با کیفیت تولید و منتشر شود و درمورد شهدای هسته‌ای که از اهمیت بالایی برخوردارند که جای خود را دارد. البته درمورد دفاع مقدس و مدافعان حرم کتاب‌های خوب و بسیاری نوشته شده اما درمورد شهدای هسته‌ای هنوز جای کار بسیاری وجود دارد زیرا این حوزه برای ما مهم است.

ما در شرایطی هستیم که باید با دانش به جنگ با دشمنان برویم بنابراین باید بتوانیم این الگوهای ارزشمند را برای جوانان معرفی کنیم در حال حاضر اگر جوانی می‌خواهد از کشورش دفاع کند، تنها الگویش مدافعان حرم هستند که در جای خود بسیار ارزشمند است اما نیاز داریم فرزندانمان بیاموزند که بخاطر حفاظت از اعتقادات و دینشان درس بخوانند، در کنکور رشته خوبی قبول شوند، در برابر ناملایمات خسته نشوند و کشور خود را ترک نکنند برای رسیدن به این هدف باید شهدای هسته‌ای و علمی را به عنوان الگوهای موفق و ارزشمند به جوانان بشناسانیم و کتاب بهترین راه شناخت است، حتماً باید کتاب‌های مناسبی در این زمینه نوشته شود، قطعاً محدودیت‌های امنیتی در این حوزه وجود دارد، ولی نویسندگان می‌توانند با هنرمندی به این موضوع بپردازند.
 
وی در پایان در پاسخ به این سؤال که چرا نویسندگان حرفه‌ای کمتر به این حوزه پرداخته‌اند، گفت: موضوع شهدای هسته‌ای، موضوع بکر و حساسی است و نویسندگان خوب هم وجود دارند اما این دو تاکنون بهم پیوند نخورده‌اند، زیرا روند سوژه‌گزینی و نویسنده‌گزینی متأسفانه در حوزه ادبیات دفاع مقدس، یک روند کاملاً تکانشی شده است، یعنی منبع و مرجع هماهنگ‌کننده وجود ندارد که سوژه‌ها را اولویت‌بندی کند و بگوید شما نویسنده درجه یک بجای کار کردن درمورد یک سوژه تکراری، انرژی خود را در این سوژه بگذار، بنابراین نویسنده هم به دلیل تصادفی یا خاطرات خوشی که از یک سوژه یا انتشارات دارد کاری را دنبال می‌کند و فکر و حمایتی پشت کارها وجود ندارد که مثلاً بگویند اگر درمورد فلان سوژه کار شود از نویسندگان حمایت می‌کنیم.

*ایبنا