فراکسیون امید مجلس دهم

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** ما اصلاح طلبان آماده کمک به دولت هستیم

«محمد سلامتی» فعال اصلاح طلب و دبیرکل سازمان منحله مجاهدین انقلاب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اگر بخواهیم به وضع موجود به‌طور خلاصه اشاره داشته باشیم، به نظر من می‌توان اذعان داشت که نمادهای وضع موجود عبارتند از: گرانی و تورم و نداشتن ‌برنامه منسجم که همه این موارد ناشی از کم‌تجربگی برخی از مدیران است. این نارسایی قابل پیش‌بینی بود.»

این فعال اصلاح طلب در ادامه از آمادگی اصلاح‌طلبان برای کمک به دولت سخن گفت.

روزنامه آرمان همچنین در بخش دیگری از این مطلب نوشت: «اصول‌گرایان نه می‌توانند از دولت و مجلس فعلی انتقاد کنند که ثمره رأی خودشان است و نه می‌توانند اصلاح‌طلبان را مقصر بدانند چرا که از بی‌نقشی آنها در عملکرد بهارستان و پاستور آگاه هستند.   حدود ۱۰ ماه از روی کار آمدن دولت سیزدهم گذشته است؛ ۱۰ ماهی که برخلاف تصور رأی دهندگان و حتی رأی ندهندگان به رئیسی با چالش‌های زیادی مواجه است.»

چندی پیش روزنامه اعتماد در مطلبی نوشته بود: «اصلاح‌طلبان که در چندین دوره در مدیریت نهادهای حکومت و دولت سابقه کار دارند، می‌توانند رسما اقدام به تشکیل دولت سایه کنند و نظارت بر عملکردها را افزایش بدهند. آنان باید تمامی وزرا و معاونان چند دولت همسو و نمایندگان سابق را در قالب ساختاری موازی با دولت، متشکل کرده و رصد عملکردهای دولت را به شکل رسمی و علنی در دستور کار قرار دهند و گزارش آن را در اختیار مردم قرار دهند.»

در ادامه این مطلب آمده بود: «کارکرد نظارت بر قدرت یکی از بهترین کارکردهای احزاب سیاسی است که هم جلوی انحراف قدرت را می‌گیرد و هم بر شفافیت عملکردها می‌افزاید و هم مسوولان را وادار به پاسخگویی می‌کند.»

جریان اصلاح طلب با فرافکنی در پی آن است تا به هر نحو ممکن، ردپای بانیان وضع موجود را پاک کند. اصلاح طلبان بجای پیشنهادهای محیرالعقول همچون تشکیل دولت سایه و کمک به دولت سیزدهم، بهتر است درباره عملکرد خود در دولت روحانی- دولتِ اصلاح طلبان- به افکارعمومی پاسخگو باشند.

طیفی که در مدت ۸ سال با شعار «تدبیر و امید»! قیمت ارز را ۸ برابر، قیمت طلا را ۱۰ برابر، قیمت مسکن را ۷ برابر، قیمت خودرو را ۶ برابر و قیمت بقیه کالاها را تا ۳۰۰ درصد افزایش داد، چگونه می خواهد به دولت فعلی کمک کند!؟ جریانی که در صنعت هسته ای بتن ریخت و صنعت هوافضا را تعطیل کرد و پیشنهاد برجامیزه کردن توان دفاعی و قدرت منطقه ای را مطرح کرده و توان و استعداد نخبگان ایرانی را در حد طبخ قرمه سبزی و آبگوشت بزباش می دید، چطور می تواند بر عملکرد دستگاه اجرایی کشور نظارت کند!؟

جریانی که مدعی است خودکفایی در کشاورزی مزخرف است و نباید پالایشگاه و نیروگاه ساخت و باید به نساختن خانه برای مردم افتخار کرد و مدیر از خارج وارد کرد، چطور می تواند به دولت کمک کند!؟

طیفی که واگذاری غیرقانونی کارخانه هفت تپه و فساد ضندوق ذخیره فرهنگیان و حقوق های نجومی و فساد در بانک ها و ترک فعل را در کارنامه خود ثب کرده، صلاحیت قرارگرفتن در جایگاه مشاور را ندارد.

اصلاح طلبان بجای این قبیل پیشنهادها، اولا از مردم بابت قصور و تقصیرهای خود عذرخواهی کرده و ثانیا با توجه به کارنامه خود، جزوه ای تحت عنوان «عبرت های دولت داری و کشورداری» تهیه کرده و آن را در اختیار دولت سیزدهم و افکارعمومی قرار دهند.

** شکایت حامیان «وکیل الدوله ها» از عملکرد مجلس یازدهم

روزنامه اعتماد در مطلبی به قلم «جواد امام» از افراطیون اصلاح طلب و از فعالین فتنه ۸۸ نوشت: «شما تصور کنید آیا این مجلس را می‌توان در جایگاه عصاره فضایل ملت و ساختاری که در راس امور است، قرار داد.»

در ادامه این مطلب آمده است: «با عملکرد نمایندگان مجلس یازدهم، امروز برای افکار عمومی مشخص شده که چرا در ایام انتخابات برخی افراد و جریانات، پروژه تشکیل مجلسی همراه و یکدست را به قیمت مشارکت حداقلی مردم پیگیری می‌کردند. مجلسی که به نظر می‌رسد، هویت خود را از دست داده و نسبتی با مطالبات مردم برقرار نکرده است.»

فعالین اصلاح طلب در حالی به مجلس یازدهم حمله می کنند که خود در مجلس دهم کارنامه بسیار ضعیفی به جا گذاشته اند. جریان اصلاح طلب در مجلس دهم با «لیست امید» در انتخابات شرکت کرد و در برخی حوزه های انتخابیه و از جمله تهران، تمام کرسی های مجلس را تصاحب کرد. اعضای لیست امید در مجلس فراکسیونی را تحت عنوان «فراکسیون امید» تشکیل دادند. اما این فراکسیون علیرغم وعده های رنگارنگ، به هیچ عنوان به مطالبات مردم رسیدگی نکرده و به دفعات به حاشیه سازی و پرداختن به مسائل دست چندم اقدام کرد.

در نهایت مردم در انتخابات مجلس یازدهم، به لیست اصلاح طلبان «نه» گفتند. بر همین اساس برای نمونه در حوزه انتخابیه تهران، محمدباقر قالیباف به عنوان سرلیست وحدت، حدود یک میلیون و سیصدهزار رای کسب کرد و مجید انصاری به عنوان سرلیست اصلاحات با وجود تبلیغات سنگین و گسترده، فقط حدود ۷۰ هزار رای کسب کرد.

اعضای فراکسیون امید در مجلس دهم مواردی از جمله «سلفی حقارت با دیپلمات زن اروپایی»، «تشکیل کمیته رفع حصر و مظلوم نمایی از لیدرهای فتنه ۸۸»، «جشن تولد صفحه اینستاگرامی»، «حمایت از مدیران نجومی بگیر»، «حمایت از قرارداد خسارت بار توتال»، «عملکرد بسیار ضعیف در خصوص برجام» و…را در کارنامه ۴ ساله خود ثبت کرد.

برای نمونه، «محمود صادقی» از اعضای فراکسیون امید مجلس دهم علیرغم آنکه مردم با مشکلات مختلف از جمله مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کردند، در توئیتی تأمل برانگیز نوشت: «در اهواز، زاهدان، کرمانشاه، ملایر، همدان، اصفهان و…منتظر بودم مردم از ریزگردها، فقر، بیکاری و…شِکوه کنند اما رفع حصر خواسته اصلی بود»!

و اما در مجلس یازدهم از بهار ۹۹ تاکنون اقدامات بسیار مهمی صورت گرفته است. طرح «تسهیل صدور برخی مجوزهای کسب و کار» با هدف حذف امضاهای طلایی و شکستن حلقه بسته اعطای مجوزها، طرح جهش تولید و تامین مسکن، تصویب حذف امکان اخذ پروانه وکالت بدون آزمون توسط قضات بازنشسته و نمایندگان مجلس، طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها» و قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت تنها بخش کوچکی از اقدامات مثبت مجلس یازدهم است.

نظارت میدانی، تمرکز بر معیشت مردم، اصلاح ساختار بودجه، تعیین تکلیف مالیات بر ارزش افزوده و توجه به بازار اجاره بهای مسکن از دیگر اقدامات نمایندگان مجلس یازدهم بوده است.

** اینکه بگوییم با تسلیم شدن مقابل آمریکا همه چیز درست می‌شود، ساده‌انگاری است

«مصطفی هاشمی طبا» فعال اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: «اینکه فکر کنیم اگر تسلیم آمریکا بشویم، همه چیز درست می‌شود، اگر غرض نباشد ساده‌انگاری است؛ درحالی‌که اگر به منابع و مصارف کشور بیندیشیم و اسراف را از دستور کار دولت و ملت بزداییم و منابع را درست تجهیز کنیم، کارهای سترگی می‌توانیم انجام دهیم.»

وی در ادامه نوشت: «پس (از) جماعت اقتصاددانان و دیگران…خواهشمندیم ‌حداقل آنچه را که به سیاست خارجی ربطی ندارد، فهرست کنید و درباره آن بیندیشید و راه‌حل ارائه دهید.»

پیش از این روزنامه آرمان در مطلبی نوشته بود: «چندان نباید به قول و فعل اروپایی‌ها دل بست؛ آنها صرفا به دنبال منافع خود می‌گردند.» همچنین «فریدون مجلسی» دیپلمات سابق و از فعالین اصلاح طلب و از حامیان برجام پیش از این گفته بود: «با توجه به اتخاذ مواضعی که از سوی مقامات آمریکایی طی چند وقت اخیر شاهد بوده‌ایم می‌توان اینگونه گفت که آنها در عمل تمایلی به احیای برجام و رسیدن به توافق جدید ندارند و قصد برداشتن تحریم‌ها علیه ایران را نیز ندارند.»

وی در ادامه تاکید کرده بود: «دولت‌های ایران نیز چندین بار کوشیدند که تحریم‌ها برداشته شود اما این اتفاق به هر دلیلی رخ نداد. لذا به نظر می‌رسد همان‌طور که برخی مقامات دوراندیش کشورمان ابراز کرده‌اند ایران باید در این فکر باشد که با آنچه دارد و با تکیه بر توان داخلی به تولید بپردازد و تا آنجا که می‌شود با دور زدن تحریم‌ها به صادرات محصولاتی که شامل تحریم هستند بپردازد. نکته مهم اینجاست که ایران همواره رویکرد سازنده‌ای نسبت به احیای برجام داشته و پیشنهادهای خوبی هم در این راستا مطرح کرده است اما طرف‌های غربی صرفا شعار احیای برجام را داده‌اند و در عرصه عمل صرفا اتلاف‌وقت کرده‌اند.»

آنچه فعالین و رسانه های اصلاح طلب به آن اذعان کرده اند، همان حرفی است که منتقدان برجام حداقل ۷ سال پیش با دلیل و منطق و به صورت فنی و کارشناسی تشریح کرده بودند، اما در آن مقطع، اصلاح طلبان این نقدهای فنی و دلسوزانه را با برچسب هایی از قبیل «کاسبان تحریم» مورد هجمه قرار می دادند.

در این میان ۲ نکته مهم وجود دارد، اول اینکه آمریکا و اروپا به هیچ عنوان کارنامه خوبی در توافقات بین المللی ندارند و در ادامه همین رویکرد، در پی امتیازگیری یکطرفه از ایران در مسئله برجام هستند. دوم اینکه، حتی بر فرض اگر برجام احیا شود، آمریکا هیچگاه ابزار خود در اعمال تحریم را کنار نمی گذارد.

بر همین اساس راه مقابله با تحریم ها، یکی بهره گیری از روش های دیپلماتیک(از جمله مذاکره و رایزنی) است و دیگری بهره مندی از دانش «خنثی سازی تحریم ها» است؛ دانشی که پیش از این در حوزه هایی از جمله غنی سازی ۲۰ درصد (با کاربردهای فراوان در پزشکی و صنعت و کشاورزی و انرژی) و تولید بنزین (و خودکفایی در آن) و دیگر موارد به کار آمد و تحریم ها را در این حوزه ها بی اثر کرد.

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** کرباسچی: با شعارهای توخالی مشکلات ‌مردم حل نمی‌شود

«غلامحسین کرباسچی» فعال اصلاح طلب و از حامیان دولت روحانی در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «من امیدوارم تصمیم‌گیران کشور به صورت واقعی در اندیشه حل مشکلات باشند و بدانند هر تصمیمی که می‌گیرند، بر زندگی مردم تأثیر دارد. مردم در شرایط کنونی به سختی روزگار می‌گذرانند و سختی اوضاع اقتصادی در همه‌جای کشور اعم از تهران و هر شهر دیگری دیده می‌شود… واقعا وضعیت سختی بر مردم حاکم است؛ در همه‌جا هم همین است؛ تهران، شمیران و سیستان‌وبلوچستان هم ندارد. پاسخ من این است که شرایط این روزهای ایران، حال نامساعد مردم است و مسئولان واقعا باید چاره‌ای بیندیشند و تصمیمی بگیرند. وقتی حرف از مذاکره و ملاقات و هر امر دیگری می‌زنیم، وضعیت زندگی و سلامت و حیات و ممات این خیل عظیمی را که سرنوشتشان به حرف‌ها و شعارهای ما گره خورده است، در نظر بگیریم».

وی افزود: «مسئولان باید نگاهشان به سیاست خارجی رفع مشکلات مردم باشد. به هر حال واقعیت‌ها را نمی‌شود نادیده گرفت و مشکلات با شعارهای توخالی حل نمی‌شود. آنهایی که در حوزه سیاست خارجی تصمیم‌گیری می‌کنند، از برج عاج خود پایین بیایند و قدری به مردم این کشور نگاه کنند. چهره مردم نشان می‌دهد چه حالی دارند و برای درمان دردهای این مردم باید چاره‌ای اندیشید. اصل و اساس منافع این مردم است و باقی، همه‌اش حرف و شعار است… هرکسی که حرف‌های سیاسی می‌زند، بخواهد یا نخواهد، ناچار است بپذیرد که اقتصاد کشور به سیاست خارجی وصل شده است».

این فعال اصلاح طلب در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «ایرانِ امروز نیازمند تحولی اساسی در حوزه اقتصاد است و جز این همه چیز شعار است. حالا عده‌ای همچنان بگویند نباید مذاکره کنیم یعنی نمی‌خواهند مشکلات حل شود… آقایان باید به فکر حل این میزان فقر گسترده باشند. اینها تصمیماتی است که دیگر به روحانی و اینکه هرکس در گذشته چه کرده، مربوط نمی‌شود. به هر حال مسئولان کنونی مسئولیت دارند و باید گره‌های اقتصادی زندگی مردم را باز کنند».

گویا این به یک روال تبدیل شده که بانیان مشکلات موجود، خود را منتقد وضع موجود جا می زنند. انگار نه انگار که همین طیف دیروز تصویر جهانگیری را در لباس سوپرمن در صفحه اول ارگان رسانه ای خود منتشر کرد. حزب کارگزاران یکی از حامیان جدی دلار ۴۲۰۰ تومانی بود. همان تصمیم غیرکارشناسی و غلط که به اذعان فعالین اصلاح طلب، منجر به ازدست‌رفتن ۲۵ تا ۳۰ میلیارد دلار و حدود ۷۰ تا ۸۰ تن طلا شد.

بی اعتنایی دولت قبل به اقتصاد مقاومتی و تلاش برای استحاله در نظام اقتصادی مدنظر دولت های سلطه گر غربی، ضربات سنگینی به معیشت مردم و اقتصاد کشور وارد کرد.

کرباسچی و رفقای وی در سالهای گذشته در شهرداری تهران و کارخانه رشت الکتریک پرونده های فساد اقتصادی دارند. با اینحال قایفه حق به جانب گرفته و از وضع اقتصادی کشور گلایه می کنند.

یکی از دلایل اصلی مشکلات موجود اقتصادی این است که جریان غربگرا و آلوده به خوی اشرافیگری و بی اعتنا به مطالبات مردم، سالها با شعارهای فریبنده از جمله اصلاحات و اعتدال، قوه مجریه را دربست در اختیار گرفته و در نهایت با سوءمدیریت، سفره مردم را کوچک کرد.

پرونده هایی از جمله واگذاری مسئله دار کارخانه هفت تپه، دلار ۴۲۰۰ تومانی، کرسنت، توتال، استات اویل، برجام و…همگی محصول و نتیجه حضور همین طیف در قدرت است.

مدعیانی  که اینگونه ژست اپوزیسیون به خود گرفته‌اند و به جای شرمندگی و پاسخگویی به ملت نسخه‌های انحرافی برای رفع مشکلات می‌نویسند اصلا نمی‌گویند در قبال سیاستهایی از جمله اقتصاد مقاومتی و جهش تولید و اشتغالزایی و مبارزه با فساد چه عملکردی داشته اند!؟

** حرف روحانی پیش مردم معذور بود اما حرف رئیسی نه

روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «حرف حساب تجمعات صنفی چیست؟» نوشت: «حرف حساب تجمعات صنفی مختلف ازکشاورز تا معلم و از بازنشسته تامین اجتماعی تا کارمندان وکارگران چیست؟ چرا آنها بارها دست به تجمع می‌زنند و با اینکه از مسئولان قول‌ها می‌گیرند ولی بازهم به خیابان می‌آیند وخواسته‌های خود را به اعتراض تبدیل می‌کنند؟ همه می‌دانیم که اصل خواسته‌های مردم در تجمعات صنفی به نقصان معیشت‌شان باز می‌گردد و تا کنون مسئولی پیدا نشده که مطالبات این تجمع‌ها را غیرقانونی اعلام کند».

در ادامه این مطلب آمده است: «وضعیت کلی کشور امکان رفع دغدغه‌های معیشتی مردم را نمی‌دهد و مهمتر اینکه مجموع شرایط بگونه‌ای است که رفع این تنگناهای سخت چندان به باور عموم نمی‌نشیند. با اینکه در دولت آقای روحانی هم تجمع‌های صنفی وجود داشت ولی پاسخ کلی دولت منطق قابل فهم و پذیرشی داشت. آن دولت چاره کار را در رفع تحریم‌ها و تشنج‌زدایی در روابط خارجی می‌دانست. آقای روحانی می‌گفت بگذارید تحریم‌ها را برداریم حتی مشکل آب کشور هم قابل حل خواهد بود و چون مجموعا این امکان برایش به‌وجود نیامد در واقع پیش مردم معذور بود. اما دولت فعلی گفته است که سفره مردم را به تحریم‌ها گره نمی‌زند و حتی بودجه سال ۱۴۰۱ را براساس وجود تحریم‌ها بسته است».

جریان تحریف روز به روز بیشتر مرزهای دروغ را در می نوردد. دولت قبل در رویکردی خسارت بار تمام امور کشور را به مذاکره و توافق گره زده بود. اما این تمام ماجرا نیست. مقامات ارشد دولت قبل اظهارات کاملا متناقضی را درباره معشیت مردم مطرح می کردند.

به عنوان نمونه، وزیر خارجه سابق در ابتدای دولت قبل تاکید کرد که به واسطه برجام تمامی تحریم ها لغو می شود. دیگر دولتمردان نیز همه امور مردم و از جمله آب خوردن ملت را به برجام گره زدند. اما در ادامه، مقامات دولت در تناقضی آشکار تاکید کردند که «هدف از برجام اصلا اقتصادی نبود»!

در دولت قبل رئیس جمهور وعده گشایش ۱۰۰ روزه را مطرح کرد اما در پایان دولت اول ادعا کرد که «آدم مگر دیوانه است که وعده گشایش ۱۰۰ روزه بدهد»! نکته قابل تأمل اینجاست که وی در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ مجددا ادعای گشایش اقتصادی ۱۰۰ روزه را مطرح کرد!

در دولت قبل و آن هم در ماههای پایانی، «اسحاق جهانگیری» معاون اول رئیس جمهور در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود قیمت‌ها کاهش پیدا می‌کند؟ گفت: دعا کنید! در دولت قبل وزیر راه و شهرسازی به نساختن مسکن برای مردم افتخار می کرد.

در حال حاضر بخش قابل توجهی از مطالبات مردم مربوط به حوزه معشیت و اقتصاد است. همان حوزه ای که در ۸ سال حضور اصلاح طلبان در دولت قبل مورد بی توجهی و غفلت قرار گرفت. دولت رئیسی در ماههای اخیر برای بهبود معیشت و آواربرداری از خرابه ای که «دولتِ اصلاح طلبان» بر جای گذاشت، اقدامات قابل توجهی انجام داده است.

با اینحال جریان تحریف با توهین به مردم و دهن کجی به افکارعمومی، بی عملی و سوءمدیریت در دولت قبل را توجیه کرده و اقدامات دولت سیزدهم را نیز تخطئه می کند.

جریان تندروی اصلاح طلب بی وقفه در تلاش است تا تجمعات و اعتراضات اصناف مختلف که نتیجه کارنامه «دولتِ اصلاح طلبان» است را به آشوب و التهاب خیابانی بدل کند.

** معرکه حامیان «همسرکشی» و بانیان فتنه ۸۸ با چاشنی مظلوم نمایی

روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «اعتراض به صحنه آرایی» نوشت: «“جهان‌آرا” در حالی از مولاوردی و شجاعی برای پاسخگویی به اتهام‌زنی‌هایی که حدود ۱۰ روز پیش از آن، ازسوی یک میهمان به‌ نسبت ناشناس این برنامه صورت گرفته بود، دعوت کرده بود که هنوز دقایقی از برنامه و چند کلامی از اظهارات میهمانان برنامه نگذشته بود که ناگهان یک میهمان تلفنی هم به برنامه اضافه شد. میهمانی که پیش‌تر به‌طور حضوری و در غیاب مولاوردی و شجاعی، به آنان اتهام زده بود و حال که مولاوردی و شجاعی برای دفاع از خود و پاسخ به آن اتهامات با ۱۰ روز تاخیر بالاخره به تلویزیون آمده بودند، باز او نیز این‌بار روی خط آمده و همان اتهامات و مواردی جز آن را مطرح کرد».

در ادامه این مطلب آمده است: «همین هم باعث شد که مولاوردی و شجاعی دست به اقدامی بزنند که اگرچه کم‌سابقه و جنجالی بود اما برای بیان اعتراض‌شان، وقتی عملا امکان پاسخگویی به اتهامات را از کف داده‌اند، تنها راه‌حل بود. آنها از صندلی‌های‌شان برخاستند و در حالی که میهمان تلفنی همچنان به اتهام‌زنی مشغول بود…ابتدا مولاوردی و بلافاصله شجاعی صحنه را ترک کردند تا بدین‌ ترتیب گفته باشند که اسیر صحنه‌سازی‌های خطرناک نخواهند شد! ».

واقعیت این است که طیف افراطیون اصلاح طلب آلوده به رفتار دیکتاتوری است. این رفتار در مقاطع مختلف بدون روتوش به افکارعمومی نمایش داده شده است. یکروز با دروغ تقلب و لگدمال کردن رأی مردم در انتخابات ۸۸، روز دیگر با نپذیرفتن نقش خود در دولت روحانی و دیگر روز با امتناع از شنیدن صدای منتقد و توهین به مردم در برنامه زنده تلویزیونی.

 این جریان هیچگاه حاضر نیست که صادقانه و منصفانه درباره نقش خود در ایجاد سوءمدیریت ها در سالهای گذشته به افکار عمومی پاسخ دهد. از عملکرد دولت روحانی، فراکسیون امید مجلس دهم، شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران- از سال ۹۶ تا ۱۴۰۰- تا هزینه های سنگینی که به کشور در فتنه ۸۸ تحمیل شد. ولی در عوض، این طیف خوب بلد است که ژست آزادی بیان و شنیدن صدای مردم بگیرد.

و اما جریان تندرو اصلاح طلب در مسئله زنان به هیچ عنوان صلاحیت اظهارنظر ندارد. این طیف در بزنگاه ها ثابت کرده است که نه تنها حامی و مدافع حقوق زنان نیست، بلکه تضییع کننده حقوق بانوان کشورمان است. . چرا!؟  به این نمونه ها توجه کنید:

ماجرای قتل همسر دوم نجفی تنها یک نمونه در این خصوص است. سیاستمدار مشهور اصلاح طلب که کاندیدای این طیف برای انتخابات ریاست جمهوری نیز بوده است، در اقدامی جنایتکارانه، همسر دوم خود را که زنی جوان بود با سلاح غیرمجاز به شکل فجیعی به قتل رساند. در این میان، اصلاح طلبان بجای دفاع از مقتول و محکوم کردن اقدام قاتل، از «قاتلِ یک زن» قهرمان ساخته و مقتول را آماج توهین و تهمت قرار دادند.  خاتمی و همقطاران وی برای نجات قاتلِ یک زن،   ۱۰ میلیارد تومان هزینه کردند.

اصلاح طلبان در سال ۹۶ شورای شهر تهران را دربست در اختیار گرفتند. این طیف تا سال ۱۴۰۰ شهرداری تهران را در اختیار داشت و ۳ شهردار عوض کرد اما به هیچ عنوان اجازه نداد که یک زن به عنوان شهردار پایتخت انتخاب شود.  در همان مقطع یکی از فعالین زن اصلاح طلب اعلام کرد که اسامی زنان در لیست شهرداران احتمالی، صرفا دکوری و نمایشی بوده است.

 طیف اصلاح طلب در ماجرای حضور زنان به عنوان تماشاچی در ورزش مردان نیز با این استدلال که «اگر زنان به عنوان تماشاچیِ بازی مردان به ورزشگاه نروند دچار بیماری روحی و روانی می‌شوند»! و «زنان باید به عنوان تماشاچی بازی مردان به استادیوم بروند تا هم فحش بدهند و هم فحش بشنوند»! و… از این مسئله دفاع کردند.

پیشنهاد شرم آور عقیم سازی زنان کارتن خواب را نیز باید به فهرست اقدامات «ضدِ زن» در جریان تندروی اصلاح طلب اضافه کرد. نکته قابل توجه اینجاست که این پیشنهاد توسط مولاوردی ارائه شده بود.

لازم به ذکر است که اصلاح طلبان در سال ۸۸ نیز مدعی بودند که اسیر صحنه سازی های خطرناک نمی شوند. بعدها لیدرهای فتنه اعتراف کردند که تقلب، «اسم رمز آشوب» بود.