فرمانده کردستان

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، امروز ششم شهریور ماه سالروز شهادت ناصر کاظمی است، فوتبالیستی که تیپ روشنفکری داشت، اما سپاهی و فرماندار پاوه شد و به خاطر علاقه مردم کردستان به او، نام «ناصر» را در آن دیار فراگیر کرد.

سردار حسن رستگارپناه در تاریخ شفاهی‌اش در کتاب «کردستان در بحران امنیت و محرومیت» درباره شهید ناصر کاظمی از فرماندهان سپاه در جبهه غرب بیان می‌کند:

فرماندهی که در غرب ضد انقلاب را عاصی کرده بود

آقای بروجردی به این جمع‌بندی رسیده بود که بایستی فرد مقتدر و توانمندی در مرکز استان کردستان داشته باشد که بتواند کارها را دنبال کند. ناصر کاظمی در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ به سپاه کردستان معرفی شد. او از همان ابتدا با افراد مختلف جلسه می‌گذاشت و نظرهایشان را می‌گرفت. کاظمی یک طرح عمومی تهیه کرد و آن را به مرکز برد.

در آن طرح، عملیات‌هایی که باید در کردستان اجرا می‌شدند، طراحی‌ شده بود. از جمله این عملیات‌ها، پاکسازی شهر بانه و محورهای مواصلاتی بین ‌شهری بود که باید از تسلط ضد انقلاب خارج می‌شدند و در اختیار ما قرار می‌گرفتند.

جاده بانه به سردشت، جاده مریوان به کامیاران از مسیر سروآباد به سمت گاز رخانی و ادامه جاده بوکان به سقز، از جمله محورهای مواصلاتی بودند که باید پاکسازی می‌شدند. در نهایت این طرح تصویب شد و کاظمی به سراغ مقدمات کار رفت. او طرح مانوری برای پاکسازی جاده بانه- سردشت طراحی کرده بود. بر اساس طرح قرار بود در چند نقطه هلی برن انجام شود که یکی از هلی‌کوپترها سقوط کرد و عملیات عقب افتاد. یکی دو ماه بعد، دوباره طرح پاکسازی آن جاده اجرا شد.

ناصر علاقه زیادی به فوتبال داشت

ناصر کاظمی با توجه به وسعت دیدی که برای اجرای عملیات‌ها به‌ صورت سلسله‌وار داشت، به‌ سرعت در بین نیروهایی که در کردستان بودند، جا افتاد و همه، فرماندهی او را بلامنازع پذیرفتند. سپاه کردستان هم به‌ تدریج انسجام ستادی‌اش را در سنندج پیدا کرد.

ناصر کاظمی کنترل عملیات‌های شهرهای گوناگون، افزایش نیرو، گسترش سازمان و تحرک در عملیات‌های آفندی را به‌ شدت دنبال می‌کرد و هیچ توقفی نداشت.

او از همان روزهای اولی که برای پاکسازی‌ها آمد- هر چند در اواخر سال ۱۳۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در وضعیت سخت زمستانی قرار داشتیم- مرتب طرح می‌داد و برنامه‌اش این بود که در این دوره، باید ضدانقلاب را در مناطق مختلف تعقیب کنیم.

کاظمی در دوران فرماندهی‌اش، امکانات مورد نیاز را جذب کرد. او با شیوه‌ای که در پیش گرفت، در اواخر دهه ۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در مجموعه فرماندهان مختلف استان کردستان تحرکی ایجاد کرد. او در عین‌ حال، سازمان‌دهی و انسجام سپاه در شهرهای گوناگون، از جمله بانه، مریوان و سقز را دنبال کرد و می‌کوشید سپاه این شهرستان‌ها را ساختارمند کند.

جابجایی همه فرماندهان سپاه در این شهرها، پشتیبانی نیروها و کنترل حوادث غیرمترقبه‌ای که در عملیات‌ها پیش می‌آمد را کاظمی انجام می‌داد.

چرا یگان‌ ویژه شهدا در مهاباد تشکیل شد؟

کاظمی از اقداماتی هر چند جزئی که منجر به تلفات مردم می‌شد، ناراحت بود و تلاش می‌کرد آن‌ها را کنترل کند. می‌شود گفت، یکی از طلایی‌ترین مقاطعی که سلسله عملیات‌های تعقیب ضدانقلاب در آن انجام شد، دوره فرماندهی ناصر کاظمی در سپاه کردستان بود.

حساسیت‌های عملیات‌های کردستان و مناطق کردنشین استان آذربایجان غربی سبب شد تا آقای بروجردی و ناصر کاظمی جرقه راه‌اندازی یگان‌های رزمی در کرمانشاه را بزنند و یگان ویژه شهدا را در کرمانشاه و همچنین یگان ویژه شهدا را در مهاباد تشکیل دهند.

آن‌ها با یگان مهاباد، سلسله عملیات‌های پاکسازی جاده پیرانشهر به سردشت را که بسیار حساس بود، انجام دادند. در مراحل اولیه پاکسازی این جاده، در ۶ شهریور ۱۳۶۱، ناصر کاظمی در کمین ضدانقلاب افتاد و به شهادت رسید.

شهید ناصر کاظمی در سال ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۶ وقتی ورزشکاران آمریکایی برای برگزاری مسابقات کشتی به ایران آمدند، به همراه تعدادی از دانشجویان تصمیم گرفت در سالن مسابقات به دلیل اعتراض به حمایت‌های آمریکا از شاه، پرچم آن کشور را به آتش بکشد. در نهایت به جرم فعالیت‌های سیاسی و آتش زدن پرچم آمریکا دستگیر شد و هم‌زمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی و بر اثر فشارهای داخلی به رژیم پهلوی، با بسیاری از زندانیان دیگر آزاد شد.

ناصر کاظمی در سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه درآمد و در اولین مأموریت سازمانی، برای فرونشاندن آشوب‌های فرقه‌گرایانه خوزستان که با پشتیبانی و حمایت سازمان اطلاعات عراق، انجام می‌شد، به آن استان اعزام شد و پس از پایان آن آشوب‌ها، در خوزستان ماند.

یادمان شهید ناصر کاظمی در محل شهادتش

او سپس به پیشنهاد شهید محمد بروجردی در ۱۷ دی‌ماه سال ۱۳۵۸ به پاوه رفت. در این زمان شهر پاوه با فعالیت‌های گروه‌های تجزیه‌طلب مسلح، از جمله حزب دموکرات و کومله، روزهای پرآشوبی را سپری می‌کرد، شرایط امنیتی شهر و جاده‌های مواصلاتی پاوه به نحوی بود که غیر از هلی‌کوپتر، امکان ورود به شهر برای دیگر وسایل نقلیه میسر نبود.

ناصر کاظمی در آن روزهای بحرانی، هم‌‌زمان با تصدی مسئولیت روابط عمومی سپاه پاسداران، به سمت فرمانداری شهر منصوب شد و فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدت اندکی، فرمانده سپاه پاوه شد. او در خردادماه سال ۱۳۵۹ مجروح شد و ۲ ماه از صحنه‌های عملیاتی دور بود.

کاظمی در بازگشت دوباره، با فرماندهی هوشمندانه، دقیق و حساب شده، موفق به پاکسازی مناطق نوسود، نودشه، نروی، نیسانه، کله چنار و شمسی در نوار مرزی شد.

موفقیت‌های چشمگیر وی سبب شد تا پس از یک سال و نیم به فرماندهی سپاه کردستان در سنندج انتخاب شود. در زمان تصدی این مسئولیت نیز عملیات‌های موفق و مؤثرتری را برای پاکسازی مناطق حساسی همچون جاده بانه به سردشت، کامیاران به مریوان، تکاب به صائین دژ و آزادسازی شهر و سد بوکان انجام داد.

شهید ناصر کاظمی در کنار شهید حداد عادل در میان مردم پاوه

ناصر به دلیل صبر و شکیبایی، مدارا و دوستی با مردم، عملیات‌های موفق علیه ضدانقلاب و رهانیدن مردم از قید و سلطه گروه‌های کومله و دمکرات از چنان محبوبیتی در میان مردم کردستان برخوردار شد که بسیاری از مردم، نام «ناصر» را برای نوزادان خود انتخاب کردند. سرانجام این فرمانده نستوه و مجاهد در ششم شهریورماه سال ۱۳۶۱ حین انجام عملیات شناسایی برای طرح‌ریزی عملیاتی در غرب کشور در محور پیرانشهر به سردشت به شهادت رسید.

از نکات جالب زندگانی شهید ناصر کاظمی این است که او جزو فوتبالیست‌های خوب شهر تهران بود و در تیم ایرانا به مربیگری مرحوم پرویز دهداری عضویت داشت. او دانشجوی تربیت بدنی بود تیپ روشنفکری داشت. برای همین ابتدا که به سپاه آمد، همه نظر منفی روی ناصر کاظمی داشتند و فقط نظر شهید بروجردی مثبت بود.

سردار شهید ناصر کاظمی

محمد، ناصر را در کردستان خواست و گفت: می‌خواهم تو را فرماندار پاوه کنم، از او خواست تیپش را طوری کند که کسی متوجه نشود فرماندار سپاهی است. بعد از اینکه ناصر حکم وزارت کشور را از مهدوی‌کنی گرفت، کت و شلواری شیک پوشید، ریشش را پروفسوری زد و راهی پاوه شد.

مزار این شهید در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران در قطعه ۲۴، ردیف ۷۲، شماره ۲۵ قرار دارد.

انتهای پیام/ 141