به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعپرس از بیرجند، درست شش روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران، مقارن با ساعت ۱۴:۳۰ سوم مرداد سال ۱۳۶۷ منافقین و ارتش بعث عراق به تصور اینکه اوضاع داخلی ایران نابسامان است، عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از مسیر سرپل ذهاب و از جنوب گردنه پاتاق (نزدیکی سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر کرند پیشروی کردند.
حدود ساعت ۱۸:۳۰ اولین تانکهای عراقی با آرم منافقین وارد شهر شدند و پس از تصرف کرند، حرکت خود را به سمت اسلامآباد غرب آغاز و به محض رسیدن به مدخل شهر اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتی و همچنین تیراندازی و آشفته کردن اوضاع کردند.
رویایی که منافقان به گور بردند
منافقین طرح عملیات خود را در یک جلسه ۲۴ ساعته آماده کرده بودند و در تاریخ ۳۱ مرداد، نیروهای خود را توجیه کرده و نام عملیات خود را هم «فروغ جاویدان» گذاشته بودند. منافقین به خیال واهی پیشروی تا تهران با تحلیل وضعیت داخلی ایران گفته بودند که جمعبندی نهایی را در میدان آزادی تهران انجام خواهند داد.
تمرکز نیروهای ایرانی در جبهه جنوب منجر بدان شد که حرکت منافقین در داخل خاک ایران در ابتدا به سرعت انجام گیرد. هر چند در آغاز عملیات نیروهای سازمان توانستند در مدتزمان ۲۴ ساعت خود را به ۳۴ کیلومتری کرمانشاه برسانند، اما برخلاف تصور مسئولان سازمان مجاهدین، مردم هیچگونه همراهی با آنان نکردند حتی پس از اطلاع از تجاوز مجاهدین خلق درصدد مقابله برآمده و به جبهههای جنگ اعزام شدند.
نقشه کودکانه و ابلهانهای به نام عملیات «فروغ جاویدان» ریخته شد تا به زعم سران منافقین، تهران فتح و کار نظام مردمی جمهوری اسلامی، یکسره شود؛ تحلیلهای توهمآمیز «مسعود رجوی» نیروهای جو زده و سرسپرده او را به مسلخی کشاند که برایشان باور نکردنی بود.
فروغی که جاویدان نشد
سرانجام عملیات «مرصاد» در پنجم مرداد ۱۳۶۷ با رمز «یا علی» و به منظور مقابله با منافقین در منطقه اسلامآباد غرب و کرند غرب در استان کرمانشاه، آغاز شد.
آنها که با پنج هزار نیرو و ادوات زرهی متوسط با خط سیر مستقیم، قصد حرکت به سمت تهران را داشتند که در تنگه چهارزبر، چنان در گل فرو رفتند که بیرون آمدن از آن منجلاب، برای بسیاری از آنها ممکن نشد. روز پنجم مرداد ۱۳۶۷ منافقین در تنگه چهارزبر، مقهور رشادت سربازان دلیر ایران شدند. دو هزار نفر از فریبخوردگان و همراهان رجوی در این عملیات بر خاک مذلت افتادند و از بین رفتند.
این روزها که سی و یکمین سالگرد عملیات پرافتخار «مرصاد» را پشت سر میگذاریم، به سراغ «علی دوستی» فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد رفتیم و پای صحبتهای این رزمنده خراسان جنوبی در عملیات مرصاد نشستیم تا مشاهداتش از آن حماسه را برایمان روایت کند.
آشنایی با رزمنده دفاع مقدس «علی دوستی»
«علی دوستی» در عملیاتهای بیتالمقدس، طریقالقدس، ثامنالائمه، کربلای ۵، والفجر ۸ و ۱۰ را از مهمترین عملیاتهایی اعلام میکند که در آنها شرکت داشته و بیان داشت: بنده فرماندهی گردانهای شهید کامیار، امام حسین (ع) و الغدیر را در دوران حضور در جبهه برعهده داشته و در این دوران به عنوان تک تیرانداز و در برههای به آموزشهای دفاعی میپرداختم.
وی در دوران حضور در جنگ تحمیلی با شهدای زیادی از جمله «ابراهیم همت، حاج محمد بروجردی، ناصر ناصری، محمود کاوه، اللهیار جابری، کاوورسی، حسن فایده و کاووسی» هم دوره بوده و از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۰ به عنوان یک شاگرد همراه شهید «چمران» بوده و بعد از آن به دلیل انتقال از تهران به بیرجند به خراسان جنوبی منتقل شده است.
«علی دوستی» فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد است. وی زمانی که فرماندهی این گردان را برعهده داشت ۳۵ سال سن بیشتر نداشت. از او میخواهیم که ابتدا به سراغ خاطرههایش از عملیات مرصاد برود. عملیاتی هر چند کوتاه، اما شنیدهها حاکی از آن است که منافقین در قساوت سنگ تمام گذاشتهاند.
وی با اشاره به سالروز عملیات غرورآفرین مرصاد، گفت: دشمنان ما در آغاز انقلاب با شیوههای مختلف در تلاش بودند این نظام و انقلاب را به شکست وا دارند لذا صدام نقشه خود را برای حمله مجدد به ایران تنها چند روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ با تجهیز کردن منافقین عملیاتی کرد.
فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد یادآور شد: تیرماه ۱۳۶۷ بود که صدام حسین در یک سخنرانی تلویزیونی اعلام کرد: «بعد از مدتی خواهید دید که چگونه مجاهدین خلق به اعماق خاک خودشان نفوذ خواهند کرد و همین طور پیوستن مردم ایران به صفوف آنها را خواهید دید».
روایتی از عملیات غرور آفرین «مرصاد»
دوستی با اشاره به اینکه در روزهای پذیرش قطعنامه به دلیل حملههای عراق بیشتر نیروها به سمت جنوب رفته بودند، افزود: در سوم مرداد ۱۳۶۷ منافقین و حزب بعث عراق با خیال اینکه نیروی دفاعی و ارتش جمهوری اسلامی پس از هشت سال جنگ تحمیلی دچار ضعف و ناتوانی شدند اقدام به طرح عملیات «فروغ جاویدان» کردند.
وی با اشاره به اینکه شعار اصلی آنها در این عملیات «امروز مهران، فردا تهران» بود، اضافه کرد: دشمن گمان میکرد که مردم از جنگ خسته شده و اگر وارد کشور شوند مورد استقبال مردم قرار خواهند گرفت اما نه تنها اینگونه نشد بلکه مردم خود نیز به میدان آمدند.
فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد اضافه کرد: آنها فکر میکردند تا منطقهای که ارتش عراق پیش آمده مردم به استقبال آنها خواهند رفت اما مردم توجهی به آنها نمیکردند و مانع پیشروی آنها شدند تا جایی که همین مردم نیروهای بسیج، سپاه و ارتش را یاری و مانع از پیشروی دشمن میشدند.
جنایات فراموش نشدنی منافقین در عملیات «مرصاد»
دوستی تصریح کرد: از جمله مسائلی که منافقین برای رسیدن به اهداف خود حساب جدی روی آن باز کرده بودند، همراهی و همکاری مردم با آنها بود در حالی که مردم از همکاری با آنها خودداری کردند و همین موضوع سبب رقم زدن جنایات فجیعی توسط منافقین در شهرهای تصرف شده شد.
وی یادآور شد: منافقین از هیچ جنایتی فروگذار نکردند و برای رسیدن به هدف خود به هیچ کس رحم نمیکردند و مردم بیگناه و سربازان را تیرباران یا حلقآویز کرده بودند، بیمارستان ارتش در اسلامآباد را هم به آتش کشیده بودند و متأسفانه شدت جنایتهای منافقین آنقدر زیاد بود که هر بینندهای را از نظر روحی و روانی تحت تأثیر قرار میداد.
فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد که انگار آن روزها دوباره برایش زنده شده و لحظه به لحظهاش را میبیند ادامه داد: منافقین طی ۴۸ ساعتی که شهر در تصرفشان بود از شهر چیزی باقی نگذاشته بودند و هر نوع جنایتی انجام داده بودند حتی برای تضعیف روحیه رزمندگان و خانوادههایشان تلاش میکردند.
دوستی همچنین به نقشآفرینی شهید «حاج قاسم سلیمانی» در عملیات «مرصاد» اشاره و مطرح کرد: در این عملیات «حاج قاسم» به همراه نیروهای اطلاعاتی، عملیات و تخریب زودتر از دیگران به اسلامآباد رفتند تا در ابتدا کار شناسایی منطقه و هدفی که به لشکر واگذار شده بود را انجام دهند چرا که منافقین در منطقه پخش شده بودند و شناسایی آنها کار سختی بود.
وی اعلام کرد: در ابتدای عملیات نگرانیهای زیادی داشتیم و اضطراب شدید بر ما غالب شده بود که در این حین شهید «صیاد شیرازی» و سردار شهید «شوشتری» سریعالسیر خود را به منطقه غرب رساندند.
فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد گفت: دشمن قصد داشت با اشغال شهرهای مرزی وارد کشور شود که با حضور به موقع نیروهای مردمی و جانفشانی رزمندگانی چون شهید «شیرازی و شوشتری» گروهگ تروریستی منافقین و حزب بعث عراق در تنگه چهار زبر (تنگه مرصاد) شکست سختی خورد.
سرنوشت تلخ منافقین
دوستی با بیان اینکه منافقین سراسر دنیا را در قالب ۲۵ تیم سازماندهی شده از مرز خسروی وارد کشور کردند و تمام هدفشان ساقط کردن نظام و از بین بردن انقلاب اسلامی بود، اضافه کرد: دشمن غافل از این بود که مردم بیدارند و اسلام، انقلاب و دین خود را دوست دارند و هیچ وقت تسلیم گروهکهای تروریستی نخواهند شد.
وی با تأکید بر اینکه رزمندگان اسلام تا ساعت ۱۶ پنجم مرداد با جان و دل مقابل منافقان ایستادگی کرده و از پیش روی آنها جلوگیری کردند، افزود: منافقان با تانک و خمپاره اندازهای خود طی چهار مرحله به قصد تصرف تنگه چهار زبر حرکت کردند اما با مقاومت نیروهای ایرانی، آر پی جی زن و تیربار چی ها مواجه شده و مجددا عقبنشینی کردند.
فرمانده گردان الغدیر در عملیات مرصاد ادامه داد: در ساعت ۱۶ روز پنجم مرداد نیروهای کمکی به فرماندهی شهید «صیاد شیرازی» با ۲ لشکر از اسلامآباد غرب و یگانهای عملیاتی و گردانها از شرق و غرب به منافقین حمله کردند و پس از گذشت سه روز حمله و عقبنشینی منافقان از کشور خارج شدند و در برابر اراده جوانان غیور ایران سر تسلیم فرود آوردند.
این یادگار سالهای جنگ که شهادت را تنها آرزوی خود ذکر و عنوان کرد: رزمندگان آن دوران به پیروی از سرور و سالار شهیدان لحظهای دست از دفاع از دین و اسلام و انقلاب برنداشتند.
وی متذکر شد: امروز بر همگان لازم هست خاطرات و دستاوردهای هشت سال دفاع مقدس را به نسل جدید منتقل کرده و یاد و خاطره شهیدان، جانبازان و آزادگان سرافراز و رزمندگان غیورمان را زنده نگه داریم و قدر این پیروزیها و حماسهها را که منجر به قرار گرفتن ایران بهعنوان قدرتمندترین کشور اسلامی شده را بدانیم.
انتهای پیام/