فروپاشی

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: از زمان آغاز جنگ اسرائیل و حماس، رژیم اسرائیل جنایات متعددی را مرتکب شده است. آنها تا کنون بیش از ۳۴ هزار فلسطینی را به شهادت رسانده‌اند، دهشتاک‌ترین جنایات آنها ویدئوی سربازان اسرائیلی بود که از خوردن جسد یک کودک فلسطینی توسط یک سگ گرسنه ابراز خوشحالی می‌کردند. همچنین تصویر دیگری که بقایای یک اسیر فلسطینی را نشان می‌دهد که درحالیکه هنوز زنده بود توسط یک تانک اسرائیلی له شد. 

بر اساس گزارش، یک سازمان اروپایی حقوق بشر، اسرائیلی‌ها مرتباً از بولدوزر برای زنده به گور کردن تعداد زیادی از فلسطینی‌ها استفاده می‌کردند. مقامات سازمان ملل از یافتن گور‌های دسته جمعی در نزدیکی چندین بیمارستان خبر دادند.  این شرایط تلخ به‌طور طبیعی موجی از اعتراضات عمومی دانشجویان را علیه اسرائیل به دلیل ارتکاب این جنایات وحشتناک در دانشگا‌های ایالات متحده به راه انداخته است، آنها از دولت بایدن می‌خواهند که دیگر به اسرائیل کمک‌های مالی و تسلیحاتی نکند. 

پروفسور جان میرشایمر استاد برجسته روابط بین‌الملل معتقد است: «اسرائیل آشکارا یک دولت آپارتایدی است که در حال حاضر در برابر چشمان تمام جهان نسل‌کشی می‌کند، بنابراین اعتراضات سیاسی در دانشگاه‌ها پیش بینی می‌شد.» نقطه عطف تظاهرات دانشجویی در ۱۷ آوریل رخ دهد، زمانی که «مینوش شفیق» رئیس دانشگاه کلمبیا، که خود مصری‌الاصل است، توسط کمیته کنگره به دلیل اجازه دادن به تظاهرات ضد اسرائیلی در محوطه دانشگاه مورد حمله قرار گرفت. آنها او را به «یهودستیزی» متهم کردند و گفتند این امر باعث شده است که برخی از دانشجویان یهودی کلمبیا «احساس ناامنی کنند». شفیق که نمی‌خواست دچار سرنوشت همتایان خود در دانشگاه هاروارد و پنسلوانیا شود، بنابراین قاطعانه قول داد که همه یهودی ستیزی عمومی در دانشگاه تحت مدیریت خود را ریشه کن کند و بلافاصله پس از آن ۱۰۰ پلیس ضد شورش نیویورک را به محوطه دانشگاه فرا خواند تا این تظاهرات را سرکوب کنند و معترضان را دستگیر کنند، اما به طور قابل پیش بینی نتیجه معکوس داشت. صحنه‌هایی از دستگیری دانشجویان صلح‌جو توسط پلیس ضدشورش در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد و موجی از اعتراض‌های مشابهی را در بسیاری از کالج‌های دیگر در سراسر ایالات متحده برانگیخت. 

بر اساس آخرین آمار، حدود ۲۳۰۰ دانشجو در حال حاضر در ده‌ها دانشگاه دستگیر شده‌اند. هرچند چنین اعتراضاتی ریشه در تاریخ تاریک ایالات متحده آمریکا دارد. به عنوان نمونه در سال ۲۰۱۷ بسیاری از دانشگاه‌ها به شدت گرفتار تظاهرات مشابهی شدند بارزترین آن دانشگاه «ییل» بود که با توجه به برخی اعتراضات صورت گرفته، اسم دانشکده «کلهون» که نام طرفدار نظام برده‌داری در قرن ۱۹ میلادی بود را تغییر داد. حملات لفظی یا حتی فیزیکی علیه نماد‌ها و مجسمه‌های معروف‌ترین روسای جمهور و قهرمانان ملی آمریکا بسیار رایج شد، حتی جورج واشنگتن، توماس جفرسون، آبراهام لینکلن، تئودور روزولت، وودرو ویلسون و کریستوفر کلمب همگی مورد توهین و نکوهش قرار گرفتند، برخی از معترضان نیز خواستار جایگزینی بنای یادبود جفرسون با یک مجسمه از یک زن سیاهپوست شدند. 

این اعتراضات سیاسی، به ویژه آنهایی که در پردیس‌های دانشگاهی رخ می‌داد، را یکی از بزرگترین فضایل دموکراسی آمریکایی می‌دانستند و آن را ستایش می‌کردند. بسیاری از نخبگان مدافع چنین تحولات اجتماعی و فرهنگی استدلال می‌کردند که این رویداد‌ها قدرت عظیم جامعه آمریکا را نشان می‌دهد، که آزادانه اجازه می‌دهد شدیدترین حملات عمومی را علیه مقدس‌ترین نماد‌ها و قهرمانان ملی آمریکا انجام دهند و نوعی خودانتقادی شدید را ارائه می‌دهد که این نشان دهنده دموکراسی و آزادی بیان در کشور آمریکا است. 

اما این گفتمان آنها بسیار دور از واقعیت بود. حملات دهشناک پلیس آمریکا در تظاهرات دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا این ادعا را زیر سوال می‌برد. اما این بار، به جای ستایش از تعهد انسان دوستانه‌شان، آن دانشجویان و مدیران دانشگاه را مورد حملات وحشیانه قرار می‌دهند. این تظاهرات به خاطر سیاست‌های اشتباه دولت بایدن شعله ورتر شد. او بجای اینکه ترمز جنایت‌های اسرائیل را بکشد، با کمک‌های بی حد و حساب به اسرائیل، نفرت عمومی جامعه آمریکا و در راس آن جوانان آمریکایی را مورد هدف قرار داد، حتی بسیاری از هم حزبی هایش نیز سیاست سکوت او را زیر باد انتقاد قرار دادند، هرچند که قدرت در سایه (لابی ایپک) در تمامی سیاست‌های ظالمانی آمریکا جا خشک کرده است و به عقیده خیلی از کارشناسان، آمریکا، به واسطه همین لابی، به نوعی دست نشانده اسرائیل است. در حقیقت اسرائیل در راس قدرت و تصمیم گیری قرار دارد و آمریکا فقط در نقش مجری قوانین ایفای نقش می‌کند.
 
آمریکایی که زمانی خود را مدعی دموکراسی می‌دانست هم اکنون زیر سلطه اسرائیلی‌ها و یهودیان آمریکایی قرار گرفته است. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که این کشور در حال افول موریانه‌ای دچار انحطاط و دو قطبی اجتماعی، سیاسی شدیدی در داخل شده است. جوانان آمریکایی صهیونیست‌ها را بزرگترین تهدید برای آزادی آمریکا می‌دانند و معتقد هستند که کشورشان تحت اشغال سیاسی لابی اسرائیل است. با این حال، حمایت سیاسی مطلق و یکنواخت آمریکا از کشتار مداوم فلسطینیان توسط اسرائیل، آگاهی برخی از عناصر جمعیت آمریکا مخصوصا قشر جوان آن را افزایش داده است. 

سعید محمدی؛ پژوهشگر مسائل آمریکا

انتهای پیام/ ۴۱۱

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سیروس فتح‌اله؛ امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر مسئولان نظام فرمودند که رژیم صهیونیستی در عمر هفتاد و پنج‌ساله خودش هرگز گرفتاری‌های هولناکی مثل امروز نداشته است. همه‌ی آن‌ها می‌گویند که فروپاشی ما نزدیک است؛ ما به هشتاد سالگی نمی‌رسیم. ما گفتیم «بیست و پنج سال دیگر را نمی‌بینید»، خودشان عجله کردند، زودتر می‌خواهند از بین بروند!

شواهد موجود نشان می‌دهد، این رژیم کودک‌کش در حال از دست دادن مهم‌ترین ابزار‌های قدرت خود در عرصه بین‌الملل است؛ چون در تمام ۷۵ سال گذشته، رژیم صهیونیستی از نظام تک‌قطبی و لابی‌های صهیونیستی برای عرض اندام در جهان استفاده می‌کرد؛ در واقع، هر چه لابی این رژیم در اروپا و آمریکا قوی‌تر می‌شد، سران این رژیم نیز احساس قدرت بیشتری می‌کردند.

سران این رژیم با هوشیاری تمام «کارت ورود» به کاخ سفید را می‌فروختند و به بسیاری از سران کشور‌ها تاکید می‌کردند که اگر می‌خواهید روابط شما با تل‌آویو خوب باشد، از منافع «اسرائیل» دفاع کنید و بازار‌های خود را به روی محصولات ساخت «اسرائیل» باز کنید ما هم از ابزار‌های خود برای نزدیک کردن شما به آمریکا استفاده خواهیم کرد.
اما شواهدی در عرصه بین‌الملل دال بر این است که این دوران رو به پایان است و رژیم صهیونیستی قدرت سابق را ندارد؛ چون اولا قدرت و جایگاه آمریکا در نظم نوین جهانی جابجا شده است و ثانیا سیاست‌های دولت فعلی رژیم صهیونیستی که نتانیاهو سکان‌دار آن است، در کاخ سفید عنصر نامطلوب شناخته می‌شود.

شکاف بین دولت آمریکا و دولت فعلی رژیم صهیونیستی از چشم مقامات کشور‌های مختلف نی زدور نمانده است و می‌بینیم که آن‌ها نیز با دیدن این وضعیت، نوع نگاه خود را نسبت به رژیم صهیونیستی اصلاح می‌کنند.

برهمین اساس، بسیاری از کشور‌ها که برای برقرار کردن روابط دیپلماتیک با صهیونیست‌ها عجله می‌کردند، با تحلیل شرایط جاری در تصمیم خود تجدیدنظر کردند؛ چون می‌دانند که دیگر هرگونه نزدیکی به تل‌آویو به معنی نزدیکی و دوست شدن با آمریکا نیست.

این موضوع البته از چشم ناظران آگاه دور نمانده است، در حقیقت «جهان دیگر اعتباری برای رژیم صهیونیستی قائل نیست» و این موضوع را رسانه‌های این رژیم هم به «تلخی» یاد می‌کنند و هشدار می‌دهند که روند فروپاشی این رژیم سرعت یافته است.

انتهای پیام/ ۴۱۱