فیفا

به گزارش مجاهدت از مشرق، چند روزی است که شیپور جنگ در جغرافیایی‌ دیگر از زمین پهناور به صدا در آمده، آتشی که بین روسیه و اوکراین رد و بدل می‌شود و منجر به کشته شدن و آوارگی هزاران غیر نظامی شده است. جنگ در اوراسیا به سرتیتر خبرهای منطقه و جهان تبدیل شده و روی اقتصاد و امنیت جهانی تاثیر بسزایی گذاشته است. این روزها جامعه جهانی آنچه در مرزهای دو کشور همسایه رقم می‌خورد را محکوم کرده‌ اما جنس این واکنش‌ها حداقل در جامعه ورزش سبک و سیاقی جدید به خود گرفته است.

کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) با محکوم کردن حمله روس‌ها به همسایه غربی‌شان، دستور حذف سرود و پرچم روسیه در تمام صحنه‌های ورزشی و گرفته شدن میزبانی رویدادها از کشور را می‌دهد و فیفا و یوفا نیز در بیانیه‌ای مشترک اعلام می‌کنند که تیم‌های ملی و باشگاهی فوتبال روسیه از تمامی تورنمنت‌های فوتبالی از جمله جام جهانی کنار گذاشته می‌شوند. حتی به کمربند مشکی افتخاری پوتین در تکواندو رحم نشده و آن را هم از رئیس جمهور روسیه گرفته‌اند.

برخوردهای قاطع و ضربتی که تا پیش از آن در دفاع از حق مظلوم، نظیرش را ندیده‌ بودیم. جنگ در هر کجای دنیا، به هنگامی که پای پایمال شدن حق و حقوق مظلومی در میان باشد، محکوم است و در آن شکی نیست. بحث در این گزارش طرفداری از یک جناح یا اینکه بررسی کنیم که حق با کدام طرف است؛ نیست، بلکه رفتار دوگانه‌ای است که نهادهای بین‌المللی ورزشی با یک اتفاق تلخ به نام جنگ دارند.

طبق منشور المپیک و فیفا و سایر نهادهای ورزشی، جدایی سیاست از ورزش یک اصل غیرقابل انکار و لازم الاجرا است. با وجود این بند که رکن اصلی موجودیت روح ورزش در جهان به حساب می‌آید، سؤال اینجاست که چرا پای ورزش به این ماجرای سیاسی- امنیتی باز شده است؟ در آن سوی ماجرا ورزشکاران و مردم عادی کشور روسیه که در شعله‌ور شدن آتش این جنگ، هیچ نقشی نداشته‌اند چرا باید پاسوز تصمیمِ سیاسیِ ورزشی‌ها شوند؟ آیا حذف تیم‌های ملی روسیه از مسابقات بین‌المللی در تضاد با اصلِ «جدایی ورزش از سیاست» نیست؟

پاسخ دادن به این سؤال‌ها زمانی دشوارتر می‌شود که بدانیم همین نهادهای تحریم‌کننده ورزشی، رفتاری دوگانه‌ در قبال یک مسئله واحد دارند. عملیات ویژه، حمله، تجاوز، جنگ یا هر چیز دیگری که اسمش را بگذارید، امروز برای روسیه تحریم را در پی دارد ولی برای دیگر متجاوزان دنیا چنین تصمیمی گرفته نمی‌شود. انزوا و امتیاز دو واژه روبه‌روی همدیگر هستند که فیفا و IOC یکی را در زمان حال برای روسیه و دیگری را برای طرفین دیگر جنگ‌ها اعمال می‌کنند.

در مسئله فلسطین که سال‌هاست به دلیل تجاوز رژیم صهیونیستی، جنایت جنگی علیه غیر نظامیان و کودکان فلسطینی در حال انجام است، برای متجاوز تحریمی در نظر گرفته نشده و در عوض امتیازاتی نیز داده شده یا داده خواهد شد، از جمله پیشنهاد کسب میزبانی جام جهانی ۲۰۳۰ فوتبال. آن هم در حالی که ظلمی که به مردم فلسطین می‌شود، برخلاف جنگ روسیه و اوکراین، سال‌هاست که صورت گرفته و شدت و تلفاتش نیز اصلاً قابل قیاس نیست. از سوی دیگر در این مورد بارها ورزشکاران نامی جهان و نهادهای مردمی و ورزشی صدای مردم مظلوم فلسطین شده‌اند ولی دریغ از یک حمایت خشک و خالی از سوی نهادهای پول‌دار و قدرتمند ورزشی بین‌المللی. چرا با وجود اعلام متعدد انزجار ملت‌های آزادی‌خواه دنیا از جنایات رژیم کودک‌کش و غاصب صهیونیستی تصمیمی برای تحریم ورزشی از سوی نهادهای جهانی گرفته نشده و در عوض ورزشکارانی که از رویارویی با ورزشکاران این رژیم خودداری می‌کنند، محروم می‌شوند؟

بیشتر بخوانید:

شعار تو خالی به نام «جدایی ورزش از سیاست»/ رفتار متناقض فیفا در مسئله فلسطین و اوکراین

در یمن که طبق آمار ۳۷۷ هزار کشته نظامی و غیرنظامی داشته و تا همین امروز نیز ادامه دارد، چرا کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های جهانی برای تحت فشار دادن و تحریم طرف مقابل این جنگ ورود نکرده‌اند؟ این شرایط را برای افغانستان، سوریه و ده‌ها کشور دیگر که در همین تاریخ معاصر مورد تجاوز، حمله و ظلم کشور یا کشورهای دیگر قرار گرفته‌اند نیز بررسی کنید.

انسان، همان انسان است و مرگ نیز همان مرگ، تنها تفاوت مردمِ فلسطین و یمن با مردم اوکراین شاید، رنگ چشم‌های‌شان  باشد ولی آیا در منشور المپیک صحبتی از تفاوت رنگ‌ها شده است؟ مگر غیر از این است که نماد المپیک با ۵ حلقه به رنگ‌های قرمز، سبز، سیاه، زرد و آبی برای مردم سراسر دنیا طراحی شده است؟ IOC، فیفا و سایر فدراسیون‌های جهانی که در بیانیه‌های امروزِ روزشان از اتحاد در فوتبال و ورزش به نفع مردم آسیب‌دیده حرف می‌زنند، آیا بوی خون‌ هزاران بی‌گناه دیگر به مشام‌شان نرسیده است؟ به راستی فیفا، فدراسیون‌های مختلف جهانی و IOC چه قدمی برای برقراری صلح در خاورمیانه برداشته‌اند؟ بوی خون بی‌گناهان در همه جای دنیا یکی است ولی انگار این تفاوت رنگ چشم‌های بی‌پناهان و سمت و سوی حاکمان‌شان است که برای نهادهای ورزشی ملاک و معیار برخورد است و نه بوی خونی که به ناحق ریخته می‌شود.

تیم ملی روسیه طبق قرعه‌کشی پلی‌آف جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، باید به مصاف لهستان می‌رفت و در صورت پیروزی در این بازی، مقابل برنده دیدار سوئد و جمهوری چک صف‌آرایی می‌کرد که همه این کشورها اعلام کردند حاضر نیستند برابر روسیه به میدان بروند. آیا اگر این تصمیم از سوی چند کشور دیگر برای دفاع از حق مظلومی از متجاوز دیگری گرفته می‌شد،‌ باز هم فیفا با به یک بیانیه سفت و سخت از آن دفاع می‌کرد، یا اینکه کشورهای تحریم کننده، با تهدید به تحریم و محرومیت روبه‌رو می‌شدند؟ کما اینکه اکنون نیز چنین چیزی وجود دارد و هر فردی که مقابل ورزشکار رژیم صهیونیستی قرار نمی‌گیرد نه تنها تشویق نمی‌شود بلکه سخت‌ترین تنبیهات را برایش در نظر می‌گیرند.

اینکه بتوان از ابزار ورزش، هنر یا هر مسئله اجتماعی و فرهنگی دیگری برای جلوگیری از جنگ و تحت فشار قرار دادن طرفین برای برقراری صلح و آتش بس استفاده کرد به خودی خود با ارزش است اما با رفتار دوگانه‌ای که در برخورد با یک ناهنجاری به نام «جنگ» وجود دارد، باید به اجرای صحیح اصلِ جدایی سیاست از ورزش شک کرد، مگر اینکه در ادامه این اصل، تبصره‌ای وجود دارد که ما از آن بی‌خبریم! تبصره‌ای با عنوان «لزوم اجرای اصل جدایی سیاست از ورزش به غیر از مواردی که به ضرر نظام سرمایه‌داری باشد».

رفتار متناقض نهادهای ورزشی در این چند روز صدای خیلی از اهالی ورزش را درآورده است. مشعلِ المپیک این روزها به بهانه خاموش کردن آتش جنگ روسیه و اوکراین، در اجرای اصلی جدایی سیاست از ورزش سنت‌شکنی کرده و دست به تحریم ورزشی زده است، آن هم درست زمانی که کمی آن‌طرف‌تر سوریه و فلسطین سال‌هاست که حتی شب‌های‌شان نیز از آتش متجاوزان خارجی روشن است و همین می‌شود که این مشعل در مواجهه با یک پدیده، در هر زمان و مکانی سلیقه‌ای عمل می‌کند و در نقش آتش‌بیار معرکه  ظاهر می‌شود. زیتونِ صلح المپیک نیز این روزها بیشتر از مرزهای اروپا ریشه ندوانده و تلاش برای برقراری صلح فقط در همان خطه خوش آب و هوای اروپا و دنیای غرب جواب می‌دهد؛ برای چشم آبی‌ها و مو طلایی‌ها. سهم مظلومان دیگر نقاط دنیا از منشور المپیک، همان اصلِ قاطعِ جدایی سیاست از ورزش است؛ بدون تبصره، بدون ترحم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، پس از تصمیمات سختگیرانه فدراسیونهای بین‌المللی و اروپایی فوتبال و توصیه کمیته بین‌المللی المپیک در روز گذشته، روسیه با انزوای کامل فوتبالی و ورزشی  مواجه است؛ اقداماتی که به بهانه بحران اوکراین، علیه روسیه صورت گرفته است.

ببینید:

رفتار نژادپرستانه با دانشجویان هندی و آفریقایی در مرز اوکراین +فیلم

شبکه خبری یورونیوز در این زمینه گزارش داد، بیشترین هزینه‌ای که باید روسیه به خاطر بحران اوکراین پرداخت کند، عدم حضور تیم فوتبال این کشور در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر خواهد بود؛ چرا که تحریمهای آمریکا و غرب، شامل همه تیمهای ملی و باشگاهی روسیه خواهد بود.

ببینید:

فیلم/ تاسیسات تلویزیون اوکراین هدف قرار گرفت

به گزارش مجاهدت از این شبکه، فیفا روز یکشنبه خبر داد که روسیه می‌تواند مسابقات خود را با پرچم یک کشور بی‌طرف برگزار کند و همین مسئله انتقادات گسترده‌ای را به همراه داشت. این نهاد فوتبالی یک روز بعد اما اعلام کرد که روسیه از حضور در رقابتهای بین المللی محروم است.

روسیه اقدامات یکجانبه ورزشی علیه خود را تبعیض‌آمیز عنوان کرد

روسیه نیز در واکنش به این اقدام، تأکید کرد که این مسئله «تبعیض‌آمیز است و به شمار زیادی از ورزشکاران، مربیان و تیمهای ملی آسیب وارد می‌کند». با اعلام فیفا و یوفا، تیم‌های ملی و باشگاهی روسیه از حضور در تمام مسابقات بین المللی محروم هستند. مسکو همچنین نمی‌تواند در پلی آف مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ مقابل لهستان شرکت کند. تیم بانوان این کشور نیز نخواهد توانست در جام ملتهای اروپا در انگلیس شرکت کند.

به گزارش مجاهدت از این شبکه، باشگاه اسپارتاک مسکو به عنوان تنها نماینده روسیه در مسابقات اروپایی نیز از لیگ اروپا کنار گذاشته شد. این تیم قرار بود در مرحله یک هشتم نهایی، به مصاف لایپزیگ آلمان برود.

ببینید:

فیلم/ ریشه‌های اصلی شکل‌گیری بحران اوکراین

فیفا و یوفا به صورت مشترک بیانیه‌ای منتشر و تأکید کردند که تصمیم گرفتند تا تمام تیم‌های باشگاهی و ملی روسیه، تا اطلاع ثانوی از شرکت در تمامی مسابقات محروم شوند. این فدراسیونها به بهانه «همبستگی و پشتیبانی از همه افراد زخمی در اوکراین» این تصمیمات را اتخاذ و ادعا کردند که امیدوارند فوتبال بار دیگر، عامل اتحاد و صلح بین ملتها باشد.

قطع همکاری با کمپانی گازپروم

یوفا نیز اعلام کرد که همکاری با کمپانی گازپروم غول گازی روس را قطع کرده است. مبلغ قرارداد با این کمپانی سالانه، ۴۰ میلیون دلار بوده است. این کمپانی همچنین هزینه‌های لیگ قهرمانان اروپا و مسابقات بین المللی که توسط یوفا برگزار می‌شد، را تأمین می‌کرد.

بنا بر این گزارش، کمیته بین‌المللی المپیک نیز با انتشار بیانیه‌ و به بهانه «حمایت از سلامت رقابت‌های ورزشی جهانی و حفظ سلامت همه شرکت‌کنندگان» توصیه کرد که فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی و برگزارکنندگان مسابقات ورزشی،  از ورزشکاران و مقامات روسیه و بلاروس در مسابقات بین‌المللی دعوت نکنند و اجازه ندهند که در آن حضور داشته باشند.

این کمیته همچنین ادعا کرد که در صورت وجود «دلایل قانونی یا سازمانی» که مانع از حضور ورزشکاران روس شود، اجازه نخواهد داد که با نام روسیه یا بلاروس در مسابقات شرکت کنند».

کمیته بین‌المللی المپیک قصد دارد نشان اعطایی به رئیس جمهور روسیه را پس بگیرد

کمیته بین‌المللی المپیک همچنین مدعی شد که نباید هیچ مسابقه‌ای در خاک روسیه برگزار شود. این کمیته که همیشه مدعی بود که ورزشکاران باید بی‌طرف باشند، چنین تصمیماتی را اتخاذ کرده است.

این نهاد در پایان حتی به نشان المپیک که به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه رحم نکرد و خبر داد:  «هیئت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک با توجه به شرایط فوق العاده و با توجه به نقض آتش‌بس المپیک و سایر موارد نقض المپیک توسط دولت روسیه، تصمیم گرفته شد که مدال لیاقت المپیک از تمام افرادی که در حال حاضر سمت مهمی در دولت فدراسیون روسیه دارند، گرفته شود».

در همین ارتباط، روح الله متفکر آزاد نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به محرومیت روسیه از حضور در میادین توسط فدراسیون جهانی فوتبال گفت: این اقدام فدراسیون جهانی فوتبال نشان داد که این فدراسیون برخلاف ادعایش مبنی بر جدایی ورزش از سیاست، به مسائل سیاسی ورود می‌کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق و به نقل از سان، با اعلام فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) تیم ملی فوتبال روسیه از جمع تیم‌های حاضر در پلی‌آف صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ در قاره اروپا کنار گذاشته نخواهد شد.

در پی حمله روسیه به اوکراین، برخی از اهالی جامعه فوتبال خواهان تحریم تیم ملی این کشور و جلوگیری از حضور آن در جام جهانی ۲۰۲۲ شدند. این اقدام به دنبال سلب امتیاز میزبانی فینال لیگ قهرمانان اروپا از شهر سن‌پترزبورگ صورت گرفت. همچنین اتحادیه‌های فوتبال سه کشور لهستان، سوئد و جمهوری چک که اولی حریف روس‌ها در نیمه نهایی پلی‌آف است و دو تیم بعدی رقبای احتمالی روسیه در فینال پلی‌آف اعلام کردند حاضر نیستند در پلی‌آف جام جهانی با تیم ملی روسیه مصاف داشته باشند.

فیفا اما با انتشار یک بیانیه اعلام کرد که تیم ملی روسیه از پلی‌آف جام جهانی کنار گذاشته نخواهد شد و این خبر موجی از اعتراض و انتقاد را به همراه داشته است. فیفا اگرچه یکسری مجازات‌ها برای روس‌ها در نظر گرفته اما در حال مذاکره برای برگزاری بازی‌های پلی‌آف مطابق برنامه قبلی است.

در بیانیه فیفا آمده است: «نمایندگان اتحادیه فوتبال روسیه از این پس در تمام تورنمنت‌ها باید با عنوان «تیم اتحادیه فوتبال روسیه» شرکت داشته باشند نه «تیم ملی روسیه». همچنین هیچ رقابت بین‌المللی نباید در قلمروی روسیه انجام شود و بازی‌های خانگی تیم‌های این کشور هم باید در زمین بی‌طرف و بدون حضور تماشاگر برگزار شوند. در هیچ یک از بازی‌های تیم اتحادیه فوتبال روسیه هم نباید پرچم روسیه برافراشته و سرود ملی این کشور پخش شود».

در همین حال نشریه سان به نقل از فیفا نوشته است که اگر جنگ روسیه و اوکراین ادامه پیدا کند، امکان دارد که تیم اتحادیه فوتبال روسیه در صورت صعود به جام جهانی از حضور در این تورنمنت منع شود.

سزاری کولژا رئیس اتحادیه فوتبال لهستان نیز در واکنش به تصمیم فیفا ضمن غیرمنطقی خواندن آن تأکید کرد که تیم ملی فوتبال این کشور تحت هیچ شرایطی با نمایندگان روسیه بازی نخواهد کرد. وی گفت: تصمیم فیفا کاملاً غیرقابل قبول است. ما به شرکت در چنین مسابقه‌ای تمایل نداریم و موضع‌مان همانی هست که بود. تیم ملی لهستان برابر روسیه بازی نخواهد کرد و فرقی نمی‌کند که اسم این تیم چه باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روز گذشته رسانه های عراق از رفع تحریم از ورزشگاه های فوتبال این کشور از سوی فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) خبر دادند.

به همین خاطر گفته شد تیم ملی عراق یکی از رقبای تیم ملی ایران در بازی پیش روی خود مقابل امارات در مسابقات انتخابی جام جهانی در بغداد از این تیم میزبانی خواهد کرد.

عبدالغنی شهد سرمربی جدید تیم ملی فوتبال عراق امروز به صورت رسمی معارفه شد. این مربی عراقی به عنوان سومین مربی این تیم در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ به شمار می آید.

یونس محمود سرپرست تیم ملی عراق در حاشیه این معارفه درباره رفع تحریم فیفا، گفت: هنوز نامه رسمی برای رفع تحریم از میزبانی ما از سوی فیفا نیامده و ما منتظر هستیم. بغداد و بصره گزینه ما برای میزبانی از امارات است.