فیلم/ ماجرای عکس شهید رامین سروی با خواهرش
فیلم/ ماجرای عکس شهید رامین سروی با خواهرش بیشتر بخوانید »
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، سعید اوحدی جمعه شب در آیین اختتامیه چهارمین جشنواره ملی فیلم ایثار با تشکر از برگزیدگان این جشنواره گفت: امسال شاهد تصمیمی جدی برای برگزاری برنامههای روز بزرگداشت شهدا هستیم و برنامه اختتامیه این جشنواره از سری همین برنامههاست.
وی افزود: ارسال ۹۴۰ اثر به این جشنواره به رغم بیماری کرونا و تمام محدودیتها، نشاندهنده ظرفیت بسیار خوب این جشنواره و همچنین اهمیت بسیار زیاد فرهنگ ایثار و شهادت و روز بزرگداشت شهداست.
معاون رییس جمهوری با اشاره به تأکیدات رهبر معظم انقلاب برای جلوگیری از تحریف اتفاقات و ارزشهای انقلاب اسلامی، گفت: تحریف، آفتی بسیار خطرناک است که میتواند همه چیز را تخریب و مسیر رسیدن به کمال را منحرف کند. تحریف، موضوع جدیدی نیست و حتی در صدر اسلام هم برای آن تلاش میشده است. برگزاری چنین جشنوارهای یکی از گامهایی است که میتوان با توجه به ماهیت مستند بودن آن با بخشی از تحریفها مقابله کرد.
رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران تأکید کرد: جشنواره فیلم ایثار در واقع تأسی به کسانی است که خود به سیره پیامبر اسلام (ص) تأسی کردهاند. امروز دنیای استکبار به این جمعبندی قطعی رسیده که مقابله نظامی با جمهوری اسلامی ممکن نیست و رو به جنگ نرم آوردهاند. اگر در جنگ سخت با گلوله برای تسخیر مرزهای جغرافیایی استفاده میکنند در جنگ نرم فرهنگ انسانها را با آثار فرهنگی خود تسخیر میکنند و برگزاری جشنواره ملی فیلم ایثار و برنامههای مشابه آن میتواند با جنگ نرم مقابله کند.
اوحدی با تأکید بر ضرورت انتقال ارزشها به نسلهای بعدی گفت: امروز ۱۲ میلیون سند از شهدا و ایثارگران در اختیار بنیاد شهید و امور ایثارگران قرار دارد و این امکان وجود دارد که این اسناد در اختیار هنرمندان قرار گیرد تا بر اساس آن آثار مختلف هنری تولید شود.
معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز در این مراسم ضمن خیرمقدم به حاضران گفت: این جشنواره بر آن است تا با بهرهگیری از دستاوردهای هنرمندان خلاق و متعهد نسبت به تعمیم ارزشهای ایثار و بروز رفتارهای نیکوکارانه اقدام کند.
سردار «یعقوب سلیمانی» در ادامه به بیان و تشریح روند برگزاری، بخشها، اهداف و آثار رسیده به دبیرخانه چهارمین جشنواره ملی فیلم ایثار پرداخت و گفت: امیدواریم با خلق آثار فاخر هنری بتوانیم بخشی از دین خود را به شهدا و ایثارگران ادا کنیم.
مهدی فرجی نماینده هیأت داوران نیز در این مراسم به ذکر مواردی در خصوص روند داوریها و آثار دریافتی پرداخت و افزود: امیدواریم شاهد برگزاری این جشنواره به صورت بینالمللی باشیم.
** برگزیدگان فیلم ایثار
در این آیین از برگزیدگان چهارمین جشنواره فیلم ایثار به شرح زیر تقدیر شد:
* بهترین فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: فیلم مردان زندگی ساخته یحیی رضایی؛
* بهترین کارگردانی فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: ایوب مروانی پور کارگردان مستند سنگربان؛
* دیپلم افتخار بهترین کارگردانی بخش مستند بلند: الهام آقالری کارگردان مستند بلند قهرمان (به نام مادر)؛
* بهترین فیلم کوتاه ۱۲۰ ثانیهای: فیلم عینک ساخته مرجان اسماعیلی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه ۱۲۰ ثانیهای: محمدرضا خردمندان کارگردان فیلم آنلاین (برخط)؛
* دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم کوتاه داستانی: یونس شهباز سازنده فیلم حاوار؛
* بهترین فیلم کوتاه داستانی: فیلم برادر ساخته مهدیه قطب الدین محمدی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه داستانی: فیلم جبران میکنم ساخته جمال احمدی؛
* بهترین فیلم بخش ویژه حاج قاسم سلیمانی: فیلم چند قدم آنطرفتر ساخته محمد فرجی صالحی؛
* بهترین کارگردانی نماهنگ: داود جلیلی کارگردان نماهنگ برمدار ۳۲؛
* بهترین نماهنگ: اقیانوس بیپایان ساخته محمد رضایی؛
* بهترین فیلم کوتاه پویانمایی: این سو و آن سو ساخته لیدا فضلی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه پویانمایی: جعفر صیادی کارگردانی درون یک چارچوب؛
* تندیس بهترین صداگذاری: جمال احمدی از فیلم کوتاه داستانی جبران میکنم؛
* تندیس بهترین صدابرداری: یونس شهباز از فیلم کوتاه داستانی؛
* دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند کوتاه: فیلم مستند کوتاه بومرنگ ساخته کیومرث محمد چناری؛
* تندیس بهترین بازیگر زن فیلم داستانی کوتاه: مهری آل آقا بازیگر فیلم داستانی کوتاه کارت قرمز؛
* تندیس بهترین بازیگر مرد فیلم داستانی کوتاه: سجاد بابایی از فیلم داستانی کوتاه برادر؛
* بهترین تدوین فیلم بخشهای ششگانه: ساسان فلاحپور برای فیلم در خاطرات بادیه؛
* بهترین تصویربرداری بخشهای ششگانه: یحیی رضایی از فیلم مردان زندگی؛
* تندیس بهترین پژوهش و فیلمنامه: محسن سخا برای فیلم در قفس؛
* دیپلم افتخار پژوهش بخش حجاب و عفاف: امین قدمی برای فیلم دز هنوز از شهر من رد میشود؛
* بهترین کارگردانی بخش نماز، عفاف و حجاب: مهدی امامی کارگردان فیلم مثل پروانه؛
* بهترین فیلم بخش نماز، عفاف و حجاب: فیلم سوم ب ساخته مرتضی راوش؛
* بهترین فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: مردان زندگی ساخته یحیی رضایی؛
* بهترین فیلم کوتاه داستانی: برادر ساخته مهدیه قطب الدین محمدی.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، سعید اوحدی جمعه شب در آیین اختتامیه چهارمین جشنواره ملی فیلم ایثار با تشکر از برگزیدگان این جشنواره گفت: امسال شاهد تصمیمی جدی برای برگزاری برنامههای روز بزرگداشت شهدا هستیم و برنامه اختتامیه این جشنواره از سری همین برنامههاست.
وی افزود: ارسال ۹۴۰ اثر به این جشنواره به رغم بیماری کرونا و تمام محدودیتها، نشاندهنده ظرفیت بسیار خوب این جشنواره و همچنین اهمیت بسیار زیاد فرهنگ ایثار و شهادت و روز بزرگداشت شهداست.
معاون رییس جمهوری با اشاره به تأکیدات رهبر معظم انقلاب برای جلوگیری از تحریف اتفاقات و ارزشهای انقلاب اسلامی، گفت: تحریف، آفتی بسیار خطرناک است که میتواند همه چیز را تخریب و مسیر رسیدن به کمال را منحرف کند. تحریف، موضوع جدیدی نیست و حتی در صدر اسلام هم برای آن تلاش میشده است. برگزاری چنین جشنوارهای یکی از گامهایی است که میتوان با توجه به ماهیت مستند بودن آن با بخشی از تحریفها مقابله کرد.
رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران تأکید کرد: جشنواره فیلم ایثار در واقع تأسی به کسانی است که خود به سیره پیامبر اسلام (ص) تأسی کردهاند. امروز دنیای استکبار به این جمعبندی قطعی رسیده که مقابله نظامی با جمهوری اسلامی ممکن نیست و رو به جنگ نرم آوردهاند. اگر در جنگ سخت با گلوله برای تسخیر مرزهای جغرافیایی استفاده میکنند در جنگ نرم فرهنگ انسانها را با آثار فرهنگی خود تسخیر میکنند و برگزاری جشنواره ملی فیلم ایثار و برنامههای مشابه آن میتواند با جنگ نرم مقابله کند.
اوحدی با تأکید بر ضرورت انتقال ارزشها به نسلهای بعدی گفت: امروز ۱۲ میلیون سند از شهدا و ایثارگران در اختیار بنیاد شهید و امور ایثارگران قرار دارد و این امکان وجود دارد که این اسناد در اختیار هنرمندان قرار گیرد تا بر اساس آن آثار مختلف هنری تولید شود.
معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز در این مراسم ضمن خیرمقدم به حاضران گفت: این جشنواره بر آن است تا با بهرهگیری از دستاوردهای هنرمندان خلاق و متعهد نسبت به تعمیم ارزشهای ایثار و بروز رفتارهای نیکوکارانه اقدام کند.
سردار «یعقوب سلیمانی» در ادامه به بیان و تشریح روند برگزاری، بخشها، اهداف و آثار رسیده به دبیرخانه چهارمین جشنواره ملی فیلم ایثار پرداخت و گفت: امیدواریم با خلق آثار فاخر هنری بتوانیم بخشی از دین خود را به شهدا و ایثارگران ادا کنیم.
مهدی فرجی نماینده هیأت داوران نیز در این مراسم به ذکر مواردی در خصوص روند داوریها و آثار دریافتی پرداخت و افزود: امیدواریم شاهد برگزاری این جشنواره به صورت بینالمللی باشیم.
** برگزیدگان فیلم ایثار
در این آیین از برگزیدگان چهارمین جشنواره فیلم ایثار به شرح زیر تقدیر شد:
* بهترین فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: فیلم مردان زندگی ساخته یحیی رضایی؛
* بهترین کارگردانی فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: ایوب مروانی پور کارگردان مستند سنگربان؛
* دیپلم افتخار بهترین کارگردانی بخش مستند بلند: الهام آقالری کارگردان مستند بلند قهرمان (به نام مادر)؛
* بهترین فیلم کوتاه ۱۲۰ ثانیهای: فیلم عینک ساخته مرجان اسماعیلی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه ۱۲۰ ثانیهای: محمدرضا خردمندان کارگردان فیلم آنلاین (برخط)؛
* دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم کوتاه داستانی: یونس شهباز سازنده فیلم حاوار؛
* بهترین فیلم کوتاه داستانی: فیلم برادر ساخته مهدیه قطب الدین محمدی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه داستانی: فیلم جبران میکنم ساخته جمال احمدی؛
* بهترین فیلم بخش ویژه حاج قاسم سلیمانی: فیلم چند قدم آنطرفتر ساخته محمد فرجی صالحی؛
* بهترین کارگردانی نماهنگ: داود جلیلی کارگردان نماهنگ برمدار ۳۲؛
* بهترین نماهنگ: اقیانوس بیپایان ساخته محمد رضایی؛
* بهترین فیلم کوتاه پویانمایی: این سو و آن سو ساخته لیدا فضلی؛
* بهترین کارگردانی فیلم کوتاه پویانمایی: جعفر صیادی کارگردانی درون یک چارچوب؛
* تندیس بهترین صداگذاری: جمال احمدی از فیلم کوتاه داستانی جبران میکنم؛
* تندیس بهترین صدابرداری: یونس شهباز از فیلم کوتاه داستانی؛
* دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند کوتاه: فیلم مستند کوتاه بومرنگ ساخته کیومرث محمد چناری؛
* تندیس بهترین بازیگر زن فیلم داستانی کوتاه: مهری آل آقا بازیگر فیلم داستانی کوتاه کارت قرمز؛
* تندیس بهترین بازیگر مرد فیلم داستانی کوتاه: سجاد بابایی از فیلم داستانی کوتاه برادر؛
* بهترین تدوین فیلم بخشهای ششگانه: ساسان فلاحپور برای فیلم در خاطرات بادیه؛
* بهترین تصویربرداری بخشهای ششگانه: یحیی رضایی از فیلم مردان زندگی؛
* تندیس بهترین پژوهش و فیلمنامه: محسن سخا برای فیلم در قفس؛
* دیپلم افتخار پژوهش بخش حجاب و عفاف: امین قدمی برای فیلم دز هنوز از شهر من رد میشود؛
* بهترین کارگردانی بخش نماز، عفاف و حجاب: مهدی امامی کارگردان فیلم مثل پروانه؛
* بهترین فیلم بخش نماز، عفاف و حجاب: فیلم سوم ب ساخته مرتضی راوش؛
* بهترین فیلم مستند بالای ۱۵ دقیقه: مردان زندگی ساخته یحیی رضایی؛
* بهترین فیلم کوتاه داستانی: برادر ساخته مهدیه قطب الدین محمدی.
برترینهای چهارمین جشنواره ملی فیلم ایثار معرفی شدند بیشتر بخوانید »
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، در سری نشستهای «سینما ۳۹» شش فیلم از آثار جشنواره فیلم فجر مورد بررسی قرار میگیرد. این برنامه که از ۲۵ تا ۳۰ بهمنماه برگزار شده، در دومین قسمتش به بحث و بررسی درباره فیلم «مامان» پرداخت. در این نشستها که در محل کتابفروشی بهنشر و با مشارکت فرهنگسرای رسانه برگزار میشود، میثم رشیدی مهرآبادی با محسن باقری اصل درباره فیلمها صحبت میکنند. آنچه در ادامه میخوانید، متن این گفتگو درباره فیلم «مامان»، ساخته آرش انیسی است.
میثم رشیدی مهرآبادی: فیلم «مامان» یک فیلم مادرانه است که از منظر پسرها به موضوع نگاه میکند و ردی از دختر در خانواده نیست. چون همیشه دخترها، مادرها را تکمیل میکنند و کم و کاستیها را جبران میکنند اما فیلم «مامان» حتی عروس خوب و قوی هم ندارد.
این فیلم، داستان ساده یک مادر است، مملو پیچیدگیهایی که شاید مثل آن را ندیده باشیم. قرار است آشنازدایانه باشد. وقتی اسم فیلم را شنیدم انتظار داشتم با فیلم ضعیفی روبرو باشم اما من از فیلم راضیام. جزئیاتی را از رفتار مادر با فرزندانش میگوید که کمنظیر است.
محسن باقری: به نام خدای مهربان. ما با فیلمی که دوربین سینمایی داشته باشد مواجه نیسیتم. ما با فیلمی بسیار بد و کممایه مواجهیم که دوربینش دوربین دورهمی است. ما به سینما میرویم که فیلم سینمایی بببینیم. قبل از این که سراغ دیالوگها برویم و مقهور بازی یک از بازیگران این فیلم بشویم باید بگوییم که زاویه دوربین و اندازه قاب ها در آن مهم است چون اساسا در سینما زاویه دوربین مهم است. باید کمی هم درباره تئاتر صحبت کنیم که بازیگر اصلی آن از قدیمیهای تئاتر است.
رشیدی: که سیمرغ بازیگر نقش اول زن را هم گرفت…
قسمت اول این نشست ها را اینجا ببینید:
سی و نهمین جشنواره فیلم فجر/ ۱۳
«منصور» دودرهباز نیست! / تقلید صدای آقای هاشمی رفسنجانی غلو است/ چرا هیچ وقت داخل ماشین تیمسار را نمیبینیم؟! / «منصور» را باید در سینما دید
باقری: وقتی تئاتر میبینیم زاویه دید بستگی به بلیطی دارد که گرفتهایم و همه تئاتر را از همان زاویه میبینید. در سینما، اینگونه نیست و اندازه قابها و زاویه و «پی یو وی» دست فیلمساز است و آنجاست که فیلمساز بدون این که خودش را پررنگ کند با اندازه قابهایی که میدهد فیلم سینمایی را برای ما جذاب کند. این دوربین، دوربین دورهمی است.
رشیدی: خود فیلم هم فیلمی آپارتمانی است که مثلا نمیشود آن را با فیلم های بیگ پروداکشن مقایسه کرد.
باقری: کلوزش و اکستریم کلوزش باید مشخص باشد. کار مهم، کار کارگردان است ولی با دوربین علافی مواجه هستیم. مثلا با احمد مواجه هستیم که در اتاق بنشیند و فیلمنامهای بنویسد که نوشتن فیلمنامه اصلا اینطوری نیست.
رشیدی: این ماجرای فیلمنامه اصلا درنیامده و معلوم نیست کارکردش چیست؟ منتظریم ببینیم این فیلمنامه قرار است چه اتفاقی برایش بیفتد.
باقری: فیلمنامه اصلی فیلم هم مثل همین فیلمنامه داخل فیلم است.
رشیدی: من البته این را نمیتوانم بپذیرم.
باقری: کشدار کردن برخی صحنهها یا تردیدش در پرینت گرفتن فیلمنامه اساسا قابل درک نیست.
فیلم یک خط قصه دارد که آن را درست برگزار نمیکند. نتوانسته فیلمنامه خوبی بنویسد؛ تازه اگر فیلمنامه خوبی داشت باید میتوانست به عنوان یک کارگردان به یک فیلم سینمایی تبدیل کند. مسئله آپارتمان، مشکل را حل نمیکند. معلوم است که کارگردان، اندازه قابها را نمیشناسد. روند قصه پیش نمیرود. اصلا قصه فیلم «مامان» چیست؟ درباره یک زمین است که اول فیلم اشارهای به آن میشود.
با بازی اُوِراَکت «رؤیا افشار» اصلا موافق نیستم چون کمدی ناخواسته میشود چون کارگردان فیلمنامه خوبی ندارد و کار را به بازیگر اصلیاش سپرده و خانم افشار همه چیز را دست گرفته است. به همین خاطر ما با لحظاتی از کمدی ناخواسته مواجه میشویم.
رشیدی: یک سکانس جالب و درونی دارد که آن هم سکانسِ گرفتن نذری است. این سکانس هم یک لایه درونی از «مامان» را به ما نشان میدهد.
در هر بخش از فیلم با یک لایه درونیتر از شخصیت مادر آشنا میشوم و این یعنی روی فیلمنامه فکر شده است و اینطور نیست که کار را کامل به بازیگر اصلیاش سپرده باشد. من به این فکر میکردم که این فیلمنامه را چه کسی جز رؤیا افشار میتوانست بازی کند و دربیاورد. یعنی، هم باید به لحاظ سنی مناسب این کار باشد و هم انرژی این کار را داشته باشد. خانم افشار حرکتهای زیادی دارد و حتی در پلان خوابیدن هم انرژی خاصی دارد که نوعی خواب مادرانه است. این نشان میدهد که هم انیسی سعی کرده فیلمنامه خوبی بنویسد و هم رؤیا افشار تمام تلاشش را کرده است.
قصه فیلم «مامان» به صورت یک خطی، آشنایی با درونیات یک مادر است که شباهتهای زیادی به مادرهای اطراف ما دارد اما ما این خصوصیات را انکار میکنیم. یعنی اشتباهاتی که «مامان» در فیلم مرتکب میشود را شاید خیلی ازم مادرها مرتکب بشوند اما ما این حرکات را از نگاه مادرمان اشتباه نمیبینیم. این فیلم قرار است مادران ما را مقابل چشمان ما بازروایی کند. هر کسی به اندازه سهم خودش.
من اصلا ماجرای زمین را در قصه نمیبینم.
باقری: پس چرا شروعش با آن و پایان بندی هم با آن است.
رشیدی: در ذهن من اصلا قصه زمین، پررنگ نیست.
باقری: برداشتن دوربین و دیدن برخی صحنهها که از لحاظ دیالوگنویسی فاجعه است که فیلم نمیشود. قصه با خیلی تأخیر، از این جا شروع میشود که ما مادری داریم با سه پسر. یک پسر داریم که ازدواج کرده و رفته. یکی از پسرهای در خانه، فریدون نزدیک ۴۰ سال دارد و در یک شرکت کار میکند. احمد هم فیلمنامهنویس است و در خانه است. «مامان» بین دو پسرش تفاوت قائل میشود و این تفاوت ها اتفاقا خیلی گل درشت و بی منطق است. فریدون و احمد یک دعوای پنهان دارند که نمیدانیم مشکلشان چیست؟
رشیدی: این البته مثل همان دعواهایی است که برادر و خواهرهای همسن با هم دارند.
باقری: سر این که فریدون میخواهد سر قراری برود و از سشوار احمد استفاده کرده، جنجالی سر میگیرد. احمد هم عکس فوتبالیست ها در اتاق فریدون را پاره میکند که بسیار عجیب است. فریدون که در شرکت کار میکند سشوار ندارد و آدم علاف و بیکاری که همهاش در خانه است، این امکان را دارد؟! تمهید فیلمنامهنویس در این حد هم در کار نیست. این را گفتم که بگویم اصلا فیلمنامهای در کار نیست.
در خواستگاری از نامزد فریدون، «مامان» خیلی سریع میرود سراغ موضوع بچهدار شدن که بسیار تیپیکال است. آن دختر هم شورع میکند به دست انداختنش. میگوید: ما به جای بچه زاییدن باید بچه بیاوریم! «مامان» هم به فریدون میگوید این را رها کن من بهترش را برایت میگیرم و موضوع به شدت به ابتذال کشیده میشود.
رشیدی: در باره سشوار، نظر من این است که چون فریدون کم مو است، هیچوقت به فکرش نرسیده سشوار بخرد! درباره بقیه اتفاقاتی هم که تو از کاستی فیلمنامه میدانی، به کاستیهای شخصیت «مامان» برمیگردد.
باقری: شما مثالی بزن که فیلمنامه در قاب بندیها کمکی به فیلم کرده باشد.
رشیدی: این که میگویی فیلمنامه دکوپاژ بدهد خیلی ایدهآل است و به نظرم اینطور نیست که رؤیا افشار کار را پیش ببرد. میخواهد شخصیت «مامان» را به زمین بیاورد و واقعی کند.
باقری: چرا «مامان» شبکه جِم را نمیبیند و فیلم فارسی میبیند؟
رشیدی: به نظرم اشتباهاتی که مادرها مرتکب میشوند را دارد به ما نشان میدهد و این مسائل مطرح شده در جامعه ما است.
باقری: الان با اشتباهات پنهان شده مادرهای ما چه بحرانهایی به وجود آورده که بخواهیم آنها را برملا کنیم؟
رشیدی: به نظرم همه اکتهایی که رؤیا افشار دارد مابهازای واقعی دارد. نمیتوانیم بگوییم همه مادرها جم میبینند. این وضعیت خاص است. این مادر شرکت نفتی بوده و در وضعیت خوبی بوده و جنگ او را بدبخت کرده است.
باقری: مثلا در نشان دادن حسرتهای این «مامان»، لاک زدن به ناخن را نشان میدهد که اصلا به معنای حسرت نیست. بعد هم در دیالوگش آن را بیان میکند.
رشیدی: به نظرم آن لاک، کارکرد خودش را دارد. نمیخواهم بگویم این کار بی ایراد است ولی یک کارگردان در آستانه چهل سالگی سعی داشته فیلم خودش را بسازد و موفق هم بوده.
باقری: من هیچ رگهای از استعداد در کار این فیلمساز ندیدم. یک رؤیا افشار را داریم که خارج از قصه فیلم است. متن حداقلی وجود دارد. روند پیشبرد داستان را نداریم و از دل سکانس قبلی به سکانس بعدی نمیشود رفت.
رشیدی: البته پرشهایی هست.
باقری: تهش میخواهد بگوید «مامان»ی که این همه ایثار کرده، آخرش هم سرش کلاه رفت. خیلی وقتها فکر میکنیم تصویری که از مادر داده شده خیلی بی نقص است. اتفاقا در دوره ای که زندگی میکنیم احتیاج بیشتری به این تصویر آسمانی داریم چون فرزند از بدن مادر و جگرگوشهاش بیرون میآید و ته تهش مادرها نمیتوانند بی خیال فرزندان بشوند. دعوا میکنند و فحش میدهند اما هوای بچه ها را هم دارند.
رشیدی: ما در «مامان» به غیر از بخش مادر بودن، لایههایی از شخصیت خودش را میبینیم. زنی که راننده تاکسی است و خوب هم درآمده.
باقری: برخی که نگاه روشنفکرانه دارند فکر میکنند مردم، چیزی حالیشان نیست. یک راننده تاکسی ممکن است به هتل نرفته باشد اما به خاطر همکلامی با مردم، کوهی از تجربه هستند. این که نداند تعامل در هتل ها چگونه است را نمی شود باور کرد. از «مامان» راننده تاکسی با عرضه، این بچههای بی عرضه در نمیآید. پسری کچل و چهل ساله دارد که هنوز هم زن نگرفته است. این همه بچه زرنگ بیسواد در جامعه میبینیم که دارند کار میکنند و گلیم خودشان را از آب بیرون میکشند. اینها چیزهایی است که فیلمنامه نتوانسته به آن بپردازد.
خیلی ها میگویند بازی رؤیا افشار فیلم را نجات داده و این برای فیلمساز خیلی بد است که با یک نفر فیلمش بخواهد نجات پیدا کند. که به نظر من نجات هم پیدا نمیکند. انیسی نتوانسته در مقابل افشار بایستد و باعث شده نه کارگردانی دیده شود و نه بازیهای بقیه.
رشیدی: البته رابطه کاگردان و بازیگر اولش را نمیشود قضاوت کنیم چون چیزی نمیدانیم.
به نظم بازی خانم افشار خیلی خوب است و در اکران هم موفق خواهد بود.
باقری: بازیگر تئاتر عادت کرده مردم را بخنداند و دیالوگ های متناقض میگوید و اُوِراَکت میشوند تا از تماشاگران خنده بگیرند. این اتفاق در فیلم «مامان» هم میافتد. اما این کار اصلا مناسب نیست.
رشیدی: ما همه فیلمهای تولید شده امسال را ندیدهایم و نمیتوانیم «مامان» را با فیلمهای دیگر مقایسه کنیم اما «مامان» به نظرم موفقیتهای خوبی به نسبت سایر فیلمها دارد.
باقری: به نظر من اصلا فیلم خوبی نیست.
رشیدی: به هر حال من از این فیلم خوشم آمده است.
باقری: من علتش را میدانم. آنقدر در این سالها بازی بد و متوسط دیدهایم که حالا بازی نسبتا متفاوت رؤیا افشار نظر تو و احتمالا تعداد دیگری از افراد را جلب کرده است. این معقول است که یک بازی خوب حال ما را خوب کند اما نکته، بازی تکی یک بازیگر نیست. اگر فیلمساز روی همین روند جلو برود نمیتواند موفق باشد.
رشیدی: البته مهم این ست که به خاطر این بازی فیلمش سیمرغ میگیرد و در اکران هم احتمالا موفق باشد. توصیه من این است که دوستان، فیلم را ببیند. مهم این است که از بین همه فیلمهایی که در جشنواره بود، فیلم «مامان» در لیست ششتایی ما قرار گرفت و این یعنی از نظر من یک پله موفقتر بود و البته تو هم لطف کردی و موافقت کردی که دربارهاش حرف بزنیم.
کارگردان انسان شریفی است و میتواند این انتقادات را بپذیرد و کارهای خوبی بسازد. من موافق نیستم که هیچ رگهای از استعداد ندارد. من در فیلمنامهاش رگه هایی از استعداد میبینم. ان شا الله فیلمهای بهتری بسازد که بنشینیم و دربارهاش صحبت کنیم.
باقری: اتفاقا هنوز نتوانستهایم به درونیات مادرها نزدیک بشویم. زایمان و بچه را در بدن نگه داشتن و تمام شب بیداری ها، و حتی بداخلاقی با بچه ها هم چیزهایی است که باید به سنش برسند تا بفهمند.
رشیدی: برخی چیزها را فقط با مادر شدن میتوان فهمید.
مجله فارس پلاس؛ فیلم شیشلیک آخرین ساخته محمدحسین مهدویان را می توان یک شوک در کارنامه هنری این کارگردان محسوب کرد. مهدویان که با ایستاده در غبار و ماجرای نیمروز توانسته بود در عرصه هنر خودی نشان دهد این بار با چرخشی ناگهانی نتوانست مسیری که پیشتر آغاز کرده بود را ادامه دهد. منتقدان زیادی شیشلیک را نا امید کننده توصیف کردند و حتی حضور بازیگران به نام و مشهور نیز نتوانست محصول زوج هنری مهدویان-ژوله را نجات دهد و شیشلیک را برای مخاطبان جذاب و دیدنی کند.
میکائیل دیانی درباره این فیلم نوشت: ” فیلم شیشلیک را پیش از آنکه بخواهند بخاطر محتوایش در جشنواره فیلم فجر رد کنند؛ باید بخاطر فرم مردودش می کردند.
سینمایی تا این حد ابتدایی در قاب ها و نماها؛ حرکت دوربین غیرسینمایی؛ زووم های بی معنی بدریخت؛ دکوپاژی دم دستی و ناهمگون با لحظه و موقعیت داستانی و بازی هایی یکی از دیگری بدتر همه به اندازه کافی برای آنکه این فیلم حائز حضور در جمع فیلم های منتخب جشنواره نباشد کافی بود.
فیلم ترکیبی از چند بازیگر کمدی خوب است که کارگردان نتوانسته حتی یک موقعیت کمیک در آن خلق بکند! این خود هنری است که رضا عطاران، پژمان جمشیدی و ژاله صامتی را در اختیار داشته باشی و نتوانی حتی یک لبخند از مخاطبانت بگیری!
تصویرسازی از ایران آنقدر بد است که حتی مخاطب حاشیه نشین با همه فقر و تنگدستی اش هم نمی تواند آن را بپذیرد؛ اساسا موضوع نادارایی نیست چرا که فقیر هم می تواند با شرافت زندگی کند اما فیلم تلاش دارد ایرانی بی شرافت و مفلوک را به تصویر بکشد و از این حیث فیلم کمدی تلخ نیست؛ بلکه کمدی کثیف است!
فیلمنامه بیشتر به یک شعارنامه سیاسی میماند تا یک متن نمادپردازانه و منتقدانه؛ که ایرانی عقب مانده؛ مفلوک و متحدی برای ادامه بدبختی را نشان می دهد. فیلم را می توان شمایلی از کتاب ۱۹۸۴ جورج اورول دانست همچنان که پوستر فیلم از آن کپی برداری شده است.
۱۹۸۴ کتاب مشهوری است که در سال ۱۹۴۹ منتشر شده و بیانیهٔ سیاسی شاخصی در توصیف نظامهای توتالیتر است.
جرج اورول در این کتاب، آیندهای را برای جامعه به تصویر میکشد که در آن خصوصیاتی همچون تنفر نسبت به دشمن و علاقهٔ شدید نسبت به ناظر کبیر(رهبر حزب با شخصیت دیکتاتوری) وجود دارد.
در جامعهٔ تصویر شده گناهکاران به راحتی اعدام میشوند و آزادیهای فردی و حریم خصوصی افراد بهشدت توسط قوانین حکومتی پایمال میشوند، به نحوی که حتی صفحات نمایش در خانهها از شهروندان جاسوسی میکنند و شهروندان مجبورند همیشه با چهرهای سرشار از خوشبینی و لبخند به این صفحات نمایش نگاه کنند؛ تا کوچکترین شک و تصور نادرستی که نشاندهندهٔ هرگونه نارضایتی فرد باشد، برای نمایندگان حکمرانان پشت صفحات نمایش ایجاد نشود، چرا که در غیر اینصورت مورد غضب حکمرانان قرار میگیرند.
محمدحسین مهدویان بیشتر تلاش کرده فقر و فلاکت را برای مردم شوآف کند؛ آن هم با سرمایه اول مارکت! “
مسعود فراستی نیز در انتقادی تند این فیلم را توهین آمیز خواند و گفت: این فیلم به حدی توهینآمیز است که فقط ضد کارگر و کار نیست بلکه ضد انسان است و برخلاف ظاهر انتقادی فیلم، طرفدار وضع موجود و لمپن بورژواها و دلالان است. من با اجازه دوستان میخواهم بگویم کسانی که به این فیلم میخندند باید فکری برای خودشان کنند چون وضع شان خیلی خراب است! فقط شکمسیران میتوانند به این فیلم بخندند، شکمسیرانی که با پول دلالی و کثیف میتوانند سرپا باشند. فرم در این فیلم جایی ندارد.
محمدتقی فهیم دیگر منتقد سینمایی هم درباره این فیلم گفت: پله سقوط آقای مهدویان در «لاتاری» است اما من امشب( شب اکران شیشلیک) برایش گریه کردم، برای فیلمسازی که کارش تمام شده است و از این به بعد فقط زندگی میکند. فیلم خواهد ساخت تا زندگی کند مگر اینکه اتفاق دیگری برایش بیفتد.
آنچه در دیدگاه منتقدان مطرح شده بود خود را در توزیع جوایز نیز نشان داد. این فیلم از سوی تماشاگران هم مورد توجه قرار نگرفت و در نهایت محمدحسین مهدویان کارگردان فیلم شیشلیک عنوان سوم آرای مردمی در جشنواره فجر را از آن خود کرد.
اما آنچه جالب بود واکنش مهدویان به این سقوط در جذب مخاطب است. مهدویان در صفحه شخصی خود نوشت: ” ماجرای دستکاری در آرای مردمی جشنواره در سه روز آخر رایگیری، بعد از پیگیری عوامل فیلمها و رسانهها، با یک توضیح غیرشفاف از سوی ستاد جشنواره و ابطال شبانهی تعدادی از آراء، سرهمبندی شد.
استفادهی بیدلیل و فکر نشده از سامانهی فروش (سمفا) و کنار گذاشتن نظارت صنفی خانهی سینما بر روند رایگیری مردمی، نتیجهای جز بیاعتبار کردن مهمترین سیمرغ جشنواره نداشت. امید که این تجربه ناموفق برای دورههای بعدی جشنواره تکرار نشود.”
این واکنش از سوی رسانه های اصلاح طلب نیز مورد استقبال واقع شد و به سرعت به عنوان سرخط خبری مورد پرداخت قرار گرفت. ظاهرا برای اصلاح طلبان نوستالوژی “ادعای تقلب” چنان شیرین است که چندان به این فکر نمیکنند “ادعای تقلب” زمانی کارساز است که طرف مقابلشان برگزار کننده یک انتخابات یا رای گیری باشد. باید برای این جریان یادآوری کرد که اکنون کارگردان و برگزار کننده رای گیری و دولت و وزارت ارشاد و همه دست اندرکاران جشنواره چندان تفاوتی در اندیشه فرهنگی و نگاه سیاسی ندارند. این جریان چنان بر جشنواره فیلم فجر امسال سایه افکنده است که فیلم های جذابی چون «منصور» و «مصلحت» از سوی داوران جشنواره مورد توجه قرار نگرفتند.
اکنون دیگر میتوان گفت ادعای تقلب تبدیل به سندروم مزمن برای اصلاح طلبان شده است که هر زمان دچار یک باخت مردمی می شوند عود میکند و بی توجه به ابعاد ماجرا طلبکارانه مدعی تقلب میشوند.
افکار عمومی هنوز جمله معروف عفت هاشمی را از یاد نبرده است: اگر ما رای نیاوردیم مردم بریزند به خیابان ها! ظاهرا این جمله تبدیل به مانیفست فکری و انتخاباتی اصلاح طلبان شده است.
انتهای پیام/م
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق،سر انجام انتظارها به پایان رسید و فهرست نامزدهای هفتاد و هشتمین دوره جوایز گلدن گلوب با اجرای «تاراجی پی. هانسن» و «سارا جسیکا پارکر» اعلام شد.
رقبای برتر بخش فیلم های درام سینمایی شامل «پدر»، «مَنک»، «عشایر» «زن جوان امیدوار کننده» و «دادگاه شیکاگو ۷» بودند. در گروه موزیکال یا کمدی نیز «بورات۲» «همیلتون» «موسیقی» «پالم اسپرینگز» و «جشن پایان سال» بالا آمدند.
نتفلیکس با ۴۲ نامزد کلی برای فیلم ها و نمایش های خود، از جمله «مَنک»، «دادگاه شیکاگو 7»، «گامبی وزیر» و «تاج» سرآمد گلدن گلوب هفتاد و هشتم شد.
*«خورشید» فیلم مجید مجیدی به فهرست نامزدهای بخش بهترین فیلم خارجی زبان نرسید. اما فیلم «زندگی پیش رو» به عنوان نماینده ایران در این بخش به چشم می خورد.
سال ۲۰۱۸ ناتالی پورتمن هنگامی که برای دریافت جایزه بازیگری خود در گلدن گلوب به روی صحنه رفت از اینکه زنی در بین برندگان این رویداد نبود گلایه کرد و گفت: این فهرست نامزدهای گلدن گلوب تماما مردانه است! و حالا برای اولین بار این رویداد سه زن را در بخش نامزدی «بهترین کارگردانی» انتخاب کرد تا به عنوان رکوردی تاریخی برای این رویداد معتبر سینمایی ماندگار شود. «کلویی ژائو» برای کارگردانی «عشایر»، «امرالد فنل» برای ساخت «زن جوان خوش آتیه» و «رجینا کینگ» برای خلق «شبی در میامی» نامزد بخش «بهترین کارگردانی» گلدن گلوب شدند.
در ادامه فهرست کامل نامزدهای بخش های مختلف هفتاد و هشتمین رویداد جوایز سینمایی گلدن گلوب آمده است:
بهترین فیلم بلند سینمایی درام
«عشایر»
«پدر»
«مَنک»
«زن جوان خوش آتیه»
«دادگاه شیکاگو ۷»
بهترین فیلم موزیکال یا کمدی
«بورات۲»
«همیلتون»
«موسیقی»
«پالم اسپرینگز»
«جشن پایان سال»
بهترین کارگردانی
«امرالد فنل» برای «زن جوان خوش آتیه»
«دیوید فینچر» برای «منک»
»رجینا کینگ برای «یکشب در میامی»
«آرون سورکین» برای «دادگاه شیکاگو ۷»
«کلوئی ژائو» برای «عشایر»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی مرد در فیلم درام
«ریز احمد» برای بازی در فیلم «آوای متال»/ Sound of Metal»
«چادویک بازمن» برای بازی در فیلم «بلک باتم ما رینی»/ Ma Rainey’s Black Bottom»
«آنتونی هاپکینز» برای بازی در فیلم «پدر/ The Father»
«گری اولدمن» برای بازی در فیلم «منک/ Mank»
«طاهر رحیم» برای بازی در فیلم «خانواده موریتانی/ The MauritanianL»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی زن در فیلم درام
«ویولا دیویس» برای بازی در فیلم «بلک باتم ما رینی»
«آندرا دی» برای بازی در فیلم «ایالات متحده علیه بیلی هالیدی»
«ونسا کربی» برای بازی در فیلم «تکههایی از یک زن»
«فرانسیس مکدورمند» برای بازی در فیلم «عشایر»
«کِری مولیگان» برای بازی در فیلم «زن جوان خوش آتیه»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی مرد در فیلم موزیکال یا کمدی
«ساشا بارون کوهن» برای بازی در فیلم «بورات۲»
«جیمز کوردن» برای بازی در فیلم «جشن پایان سال تحصیلی»
«لین منوئل مرندا» برای بازی در فیلم «همیلتون»
«دو پاتل» برای بازی در فیلم «تاریخچه شخصی دیوید کاپرفیلد»
«اندی سمبرگ» برای بازی در فیلم «پالم اسپرینگز»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی زن در فیلم موزیکال یا کمدی
«ماریا باکالوا» برای بازی در فیلم «بورات۲»
«کیت هادسن» برای بازی در فیلم «موسیقی»
«میشل فایفر» برای بازی در فیلم «خروج فرانسوی»
«رزاموند پایک» برای بازی در فیلم «زیاد اهمیت میدهم»
«آنا تیلور جوی» برای بازی در فیلم «اِما»
بهترین هنرپیشه نقش مکمل مرد
«ساشا بارون کوهن» برای بازی در فیلم «دادگاه شیکاگو ۷»
«دانیل کالیوآ» برای بازی در فیلم «یهودا و مسیح سیاه»
«جرد لتو» برای بازی در فیلم «چیزهای کوچک»
«بیل ماری» برای بازی در فیلم «بر صخرهها»
«لزلی اودم جونیور» برای بازی در فیلم «یک شب در میامی»
بهترین هنرپیشه نقش مکمل زن
«گلن کلوز» برای بازی در فیلم «مرثیه هیل بیلی»
«جودی فاستر» برای بازی در فیلم «خانواده موریتانی»
«اولیویا کولمن» برای بازی در فیلم «پدر»
«آماندا سیفرید» برای بازی در فیلم «منک»
«هلنا زنگل» برای بازی در فیلم «اخبار دنیا»
بهترین فیلمنامه
«امرالد فنل» برای «زن جوان خوش آتیه»
«جک فینچر» برای «منک»
«کریستفر همپتون» و «فلورین زلر» برای «پدر»
«آرون سورکین» برای «دادگاه شیکاگو ۷»
«کلوئی ژائو» برای «عشایر»
بهترین موسیقی
«آسمان نیمه شب»
«تنت»
«اخبار دنیاها»
«منک»
«روح»
بهترین ترانه
«جنگیدن برای تو» از فیلم «یهودا و مسیح سیاه»
«اینجا صدای من است» از فیلم «دادگاه شیکاگو۷»
«دیده شد» از فیلم «زندگی در پیش رو»
«تایگرز و توید» از فیلم «ایالات متحده و بیلی هالیدی»
بهترین فیلم انیمیشن
«کرودها:عصر جدید»
«به پیش»
«برفراز ماه»
«وولف واکرز»
«روح»
بهترین فیلم خارجیزبان
«دور دیگر»
«لا لیورونا»
«زندگی در پیش رو»
«میناری»
«دوتایی ما»
نامزدهای بخش تلویزیونی
بهترین سریال درام
«تاج»
«لاورکرافت کانتری»
«مندلورین»
«اوزارک»
«راچد»
بهترین سریال موزیکال یا کمدی
«امیلی در پاریس»
«مهماندار»
«کبیر»
«شیتز کریک»
«تد لاسو»
بهترین سریال کوتاه یا تله فیلم
«آدم های معمولی»
«گامبی وزیر»
«تبر کوچک»
«فروپاشی»
«ناراست کیش»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی مرد در سریال درام
«جیسون بیتمن» برای بازی در فیلم «اوزارک»
«جاش اوکانر» برای بازی در فیلم «تاج»
«باب اودنکِرک» برای بازی در فیلم «بهتر است با سال تماس بگیرید»
«آل پاچینو» برای بازی در فیلم «شکارچیان»
«متیو ریس» برای بازی در فیلم «پری میسون»
بهترین هنرپیشه نقش اصلی زن در سریال درام
«اولیوا کولمن» برای بازی در فیلم «تاج»
«جودی کومر» برای بازی در فیلم «کشتن ایو»
«اما کورین» برای بازی در فیلم «تاج»
«لورا لینی» برای بازی در فیلم «اوزراک»
«سارا پالسن» برای بازی در فیلم «راچد»
بهترین هنرپیشه مرد در سریال موزیکال یا کمدی
«دان چیدل» برای بازی در فیلم «دوشنبه سیاه»
«نیکلاس هولت» برای بازی در فیلم «کبیر»
«جیسون سودوکیس» برای بازی در فیلم «تد لاسو»
«رامی یوسف» برای بازی در فیلم «رامی»
بهترین هنرپیشه زن در سریال موزیکال یا کمدی
«لیلی کالینز» برای بازی در فیلم «امیلی در پاریس»
«کیلی کوکو» برای بازی در فیلم «مهماندار»
«ال فانینگ» برای بازی در فیلم «کبیر»
«کاترین اوهارا» برای بازی در فیلم «شیتز کریک»
«جین لوی» برای بازی در فیلم «فهرست موسیقی شگفت انگیز زوئی»
«خورشید» مجیدی از ادامه گلدن گلوب بازماند/زنان تاریخ ساز شدند+فهرست کامل نامزدها بیشتر بخوانید »