قاتل

به گزارش مجاهدت از مشرق، تابستان سال ۱۴۰۰ گزارش کشف جسد خونین مردی میانسال در خانه‌ای متروک به پلیس اعلام شد.

پس از آن مأموران به محل جنایت رفتند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که وی با ضربه جسمی سخت به سرش جان باخته است. جسد مرد ۳۸ ساله با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران شناسایی عامل قتل را در دستور کارشان قرار دادند.

در ادامه بررسی‌ها تیم جنایی دریافت که آخرین بار یکی از دوستان مقتول به نام منصور با وی در خانه متروکه بوده است.

به این ترتیب مأموران مرد ۳۶ ساله را ردیابی و بازداشت کردند.

وی بعد از انتقال به پلیس آگاهی و در همه مراحل بازجویی منکر قتل شد و گفت: من اتهام قتل را قبول ندارم. من و مقتول با هم دوست بودیم و آن روز هم برای انجام کاری با هم قرار گذاشتیم. من یک ساعتی پیش او بودم و بعد هم آنجا را ترک کردم. من حتی نمی‌دانستم او به قتل رسیده تا اینکه مأموران مرا دستگیر کردند و فهمیدم دوستم مرده است.

از آنجا که هیچ مدرک مستندی علیه منصور پیدا نشد قضات او را از اتهام قتل تبرئه و آزاد کردند.

با گذشت بیش از یکسال از این جنایت در حالی که تحقیقات برای شناسایی عامل قتل به بن‌بست رسیده بود، اولیای‌دم با مراجعه به دادگاه درخواست کردند تا دیه مقتول از صندوق بیت‌المال به آنها پرداخت شود.

قضات دادگاه کیفری استان تهران هم با برگزاری جلسه‌ای به پرونده رسیدگی کردند و بر اساس مدرک‌های موجود در پرونده و گزارش پلیس و همینطور درخواست اولیای‌دم، حکم به پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال دادند.

اعتراف به جنایت پس از دو سال

در حالی که دو سال از این جنایت گذشته بود و اولیای‌دم نیز دیه قربانی را از صندوق بیت‌المال دریافت کرده بودند این بار منصور، دوست مقتول با پای خود به پلیس آگاهی رفت و به قتل دوستش اعتراف کرد.

وی در تشریح ماجرا به مأموران گفت: دو سال قبل دروغ گفتم، من قاتل دوستم هستم.

روز حادثه با مقتول قرار گذاشتیم تا در آن خانه متروکه مواد مخدر مصرف کنیم.

وقتی به خانه رسیدم برای اولین بار شیشه مصرف کردم که به یکباره حالم بد و دچار توهم شدم.

می‌خواستم از خانه خارج شوم اما نگاهم به مقتول افتاد و او را به شکل یک حیوان درنده دیدم، وحشت‌زده یک وزنه فلزی را که جلوی در بود، برداشتم و ضربه‌ای محکم به صورت و گیجگاه او زدم. باز فکر کردم ممکن است مرا بگیرد و بلایی سرم بیاورد به همین خاطر ضربه دیگری به طرف دیگر گیجگاهش زدم و خون از سرش جاری شد و روی زمین افتاد. تازه به خودم آمدم و فهمیدم توهم زده بودم.

از ترسم وزنه را برداشتم و بسرعت از خانه متروکه خارج شدم و در وسط راه وزنه را در یک بیابان انداختم و به خانه‌ام رفتم تا اینکه چند روز بعد پلیس به سراغم آمد و دستگیر شدم، چون مدرکی از من وجود نداشت اتهام قتل را کتمان کردم و توانستم از مجازات بگریزم. اما در این مدت حتی یک شب هم به خاطر عذاب وجدان نتوانستم با آرامش بخوابم.

در دادگاه چه گذشت

با اعترافات صریح متهم و بازسازی صحنه قتل، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای این جلسه دختر مقتول که تازه به سن قانونی رسیده بود، درخواست تازه‌ای را مطرح کرد و گفت: وقتی پدرم کشته شد من به سن قانونی نرسیده بودم و قیم من درخواست دریافت دیه از صندوق بیت‌المال را مطرح کرد، اما حالا که به سن قانونی رسیده‌ام و قاتل پدرم هم شناسایی شده است، خواهان قصاص عامل قتل پدرم هستم.

پس از آن متهم به جایگاه رفت و با تکرار اعترافاتش در آخرین مرحله بازجویی گفت: باور کنید آن روز به خاطر مصرف شیشه دچار توهم شده بودم و دوستم را شبیه حیوان دیدم، حالا هم پشیمانم و از اولیای‌دم می‌خواهم مرا ببخشند.

با این درخواست قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، ۲۸ آذر سال ۱۴۰۰ زن جوانی در تماس با مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ گزارش قتل مادرشوهرش را اعلام کرد.

وقتی مأموران به محل حادثه که خانه‌ای ویلایی در سعادت آباد تهران بود، رفتند، با جسد دست و پا بسته زن ۸۰ ساله‌ای در داخل کمد دیواری و زیر رختخواب‌ها مواجه شدند.

شواهد اولیه نشان می‌داد که قاتل وی را خفه کرده و زیر رختخواب‌های داخل کمد دیواری قرار داده تا راز این جنایت فجیع دیرتر فاش شود.

همچنین آغشته بودن انگشت اشاره مقتول به جوهر نشان می‌داد که قاتل پس از قتل از او اثر انگشت گرفته است.

عروس مقتول که گزارش قتل را به پلیس داده بود، در توضیح ماجرا به مأموران گفت: ۱۰ سال پیش من و همسرم باهم ازدواج کردیم و حالا هم یک دختر ۷ ساله داریم اما همسرم به خاطر بیماری دچار معلولیت جسمی‌شد و به ناچار او را به خانه مادرش آوردیم تا در خانه تنها نباشد. بعد از مدتی هم مردی را به عنوان مراقب و پرستار خانگی استخدام کردیم تا از او مراقبت کند.

من هم آخر هفته‌ها به آنها سر می‌زدم. امروز صبح وقتی وارد خانه شدم دیدم همسرم روی تخت خوابیده و خبری هم از پرستارش نیست.

به سراغ مادرشوهرم رفتم که به یکباره متوجه شدم از زیر در کمد دیواری اتاقش خون جاری شده است. در را که باز کردم مادرشوهرم را دیدم که به نظر می‌رسید چند روزی از مرگ او گذشته است.

جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران شناسایی عامل قتل را در دستور کارشان قرار دادند.

از آنجا که همزمان با قتل زن سالمند، پرستار او به نام شهرام به طور مرموزی ناپدید شده و ردی از او نبود، نوک پیکان اتهام به سمت او رفت.

در ادامه تحقیقات معلوم شد عامل قتل پس از جنایت، طلاها و خودروی هیوندای قربانی را نیز سرقت کرده است. چند ماه بعد مشخص شد که شهرام به صورت غیرقانونی از کشور خارج شده است.

ورود مخفیانه به کشور و بازداشت پس از ۲ سال

دو سال بعد مأموران باخبر شدند که متهم به ایران بازگشته و وی را ردیابی و بازداشت کردند.

شهرام پس از دستگیری و در بازجویی‌های اولیه منکر قتل زن سالمند شد و گفت: یک روز صبح که به خانه پیرزن رفتم، دیدم خودکشی کرده و من هم از ترسم کیسه‌ای روی سرش کشیدم و جسدش را میان رختخواب‌ها در کمد دیواری جاساز کردم. بعد هم در اتاق را روی پسرش بستم و به سرعت از خانه خارج شدم.

اما وقتی خودروی هیوندای مقتول در پارکینگ خانه برادر متهم کشف شد، وی گفت: شهرام دو سال پیش هراسان به خانه‌ام آمد و خودرو را در پارکینگ خانه‌مان گذاشت و بدون هیچ توضیحی رفت.

پس از کشف این سرنخ متهم به قتل زن سالمند با طرح سناریویی جدید گفت: چند ماه پیش از ماجرا خاله‌ام مقداری از طلاهایش را به من داد تا برایش بفروشم.

زن سالمند وقتی طلاها را دید گفت که آنها را به او بدهم و در مقابل ۶ میلیارد تومان بابت پول طلاها به من پرداخت می‌کند. البته او در ازای طلاها به من سفته داده بود. اما چند ماه گذشت و او پول طلاها را نمی‌داد و هربار برای پرداخت پول طفره می‌رفت. روز حادثه با همسرم به خانه‌اش رفتیم تا هرجوری که شده پول طلاها را بگیریم که با هم درگیر شدیم و من با دستم گلویش را گرفتم و او خفه شد. بعد هم مقداری طلا و خودرواش را به جای طلبم برداشتم و فرار کردم. پس از این اظهارات مهری همسر متهم نیز بازداشت شد.

در حالی که متهم اصرار داشت که با مقتول مراوده مالی داشته است اما گزارش اولیه پلیس در زمان کشف جسد و همینطور بررسی حساب‌های مقتول و اموال او نشان می‌داد که اظهارات متهم کذب بوده است.

به این ترتیب متهم به بازسازی صحنه جرم پرداخت و پرونده پس از تکمیل تحقیقات با صدور کیفرخواست قتل عمد برای شهرام و معاونت در قتل برای همسرش مهری به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

اما چند هفته پیش از برگزاری جلسه رسیدگی از زندان خبر رسید که مهری در زندان فوت کرده است. بنابراین شهرام به تنهایی پای میز محاکمه رفت.

در دادگاه چه گذشت

در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند.

پس از آن متهم به جایگاه رفت و با رد اتهام قتل گفت: اصلاً موضوع قتل نیست، او خودکشی کرده بود. مدتی قبل از اینکه برای پرستاری به خانه مقتول بروم، پدرم پولی به من داده بود تا با آن کار کنم.

من طمع کردم و پولم را به زن سالمند دادم تا با آن کار کند و ماهانه مبلغی را به عنوان سود به من بپردازد. اما او نه تنها هیچوقت سودی به من نداد بلکه حاضر به برگرداندن اصل پول هم نبود. آخرین بار با همسرم مهری به خانه‌اش رفتیم و من در آبمیوه‌اش قرص خواب ریختم تا بیهوش شود و با گرفتن اثر انگشت و وکالتنامه از او زمینش را بفروشیم و جای پولم برداریم.

آن روز همه چیز طبق نقشه پیش رفت اما در زمانی که می‌خواستیم از خانه‌اش خارج شویم، او به هوش آمد و عصبانی شد و با شالش خودش را خفه کرد. من و همسرم هم از ترس او را در کمد دیواری انداختیم و فرار کردیم. من اتهام قتل پیرزن را قبول ندارم.

در این لحظه قاضی از متهم پرسید: آیا خودت می‌توانی این اظهارات عجیب را باور کنی؟

متهم در حالی که سرش را پایین انداخته بود سکوت کرد.

با پایان دفاعیات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.