قاتل

به گزارش مجاهدت از مشرق، چند روز قبل مأموران گشت کلانتری در یکی از خیابان‌های جوادیه تهران، متوجه مردی شدند که ظاهری بهم ریخته و رفتارهای مرموزی داشت. باتوجه به مشکوک بودن مرد جوان، مأموران به سراغ او رفته و کارت شناسایی‌اش را خواستند.

اما او مدعی بود که مدرک شناسایی به همراه ندارد و هویت خود را امیر اعلام کرد. مأموران با استعلام هویت وی دریافتند که اطلاعات اشتباه به آنها داده. مرد جوان زمانی که دریافت با هویت جعلی نمی‌تواند از دست مأموران فرار کند، نه تنها هویت اصلی خود را برملا کرد بلکه راز قتلی را که چند روز قبل مرتکب شده بود، برملا کرد.او زمانی که مقابل افسرپرونده‌اش قرار گرفت، گفت: اسمم سیاوش است؛ هویتم را دروغ گفتم برای اینکه چند روز قبل جنایتی مرتکب شده‌ام و می‌دانم پلیس در جست و جویم است. اما دیگر از فرار و زندگی با هراس دستگیری خسته شده‌ام و می‌خواهم خودم را تسلیم کنم. پدر همسرم را با اسلحه شکاری در یکی از شهرستان‌های استان گلستان به قتل رسانده‌ام.

بدنبال اظهارات مرد جوان، موضوع بلافاصله به بازپرس کشیک قتل پایتخت اعلام شد. به دستور بازپرس جنایی مأموران به استعلام از استان گلستان پرداختند. استعلامات نشان می‌داد مرد جوان واقعیت را بیان کرده و در درگیری با پدرزنش او را به قتل رسانده است. با تأیید این موضوع، پس از هماهنگی‌های قضایی و باتوجه به اینکه جنایت در پایتخت رخ نداده بود، پرونده با قرار عدم صلاحیت به همراه متهم به قوه قضائیه استان گلستان ارجاع شد.

گفت‌وگو با متهم

چه شد که تصمیم به قتل پدر زنت گرفتی؟

نمی خواستم به او آسیبی برسانم. همه چیز اتفاقی بود و ناخواسته او را به قتل رساندم. من عاشق بودم. مریم را خیلی دوست داشتم و حتی یک لحظه هم بدون او نمی‌توانستم زندگی کنم. چند ماه قبل به خواستگاری‌اش رفتم و باهم نامزد کردیم. قرار بود مهرماه باهم ازدواج کنیم. حتی کارت‌های عروسی را هم پخش کرده بودیم یک خانه اجاره کرده و جهیزیه مریم را داخل خانه چیده بودیم. همه کارهای عروسی را کرده بودیم. ما حتی باغی را برای مراسم عروسی‌مان گرفته بودیم. اما نمی‌دانم چه شد که مریم پشیمان شد و پایش را در یک کفش کرد که می‌خواهم جدا شوم.

علت این ماجرا چه بود؟

واقعیتش حرف‌های مریم بهانه بود، او می‌گفت می‌خواهد برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود. حرف‌های مریم ابتدا شوخی به نظرم می‌آمد، اما وقتی اصرارهایش را دیدم باورم شد که او واقعاً نمی‌خواهد با من باشد. اما من، مریم را دوست داشتم از طرفی اگر او می‌خواست به خارج از کشور برود و دلش نمی‌خواست با من زندگی کند، چرا این همه خرج روی دست من گذاشته بود.

با خانواده مریم صحبت نکردی؟

فایده‌ای نداشت، او واقعاً نمی‌خواست با من زندگی کند. عصبانی شده بودم اسلحه‌ام را برداشتم و راهی خانه پدر زنم شدم. فقط می‌خواستم او را تهدید کنم تا شاید با تهدیدهای من، دخترش را راضی به ازدواج کند.

با خودم گفتم اگر مریم راضی نشد، حداقل با تهدید، هزینه‌ای را که به خاطر مخارج عروسی پرداخت کرده بودم از آنها می‌گیرم تا از نظر مالی حداقل خیلی متضرر نشوم.

بعد چه اتفاقی افتاد؟

اسلحه را به سمت مریم گرفتم و در این میان، پدر زنم جلو آمد تا اسلحه را از من بگیرد که ناخواسته تیر شلیک شد و او را به قتل رساندم.

بعد از جنایت هم راهی تهران شدم در تمام این مدت در پایتخت آواره بودم. شب‌ها در پارک‌ها می‌خوابیدم و با دیدن خودروی پلیس بلافاصله فرار می‌کردم. وقتی که پلیس مرا دستگیر کرد، با خودم گفتم تا کی می‌خواهی به فرار ادامه دهی و شب و روزت پر از هراس باشد، به همین دلیل اعتراف کردم.

به گزارش مجاهدت از مشرق، شهریور سال گذشته گزارش قتل یک مادر و دختر ۲ ساله‌اش در خانه‌ای واقع در ورامین به پلیس اعلام شد. در نخستین گام از تحقیقات با بررسی فیلم دوربین‌های مداربسته محل مشخص شد شوهر زن جوان آخرین کسی بوده که از خانه‌اش خارج شده است بنابراین مرد جوان دستگیر شد و خیلی زود به قتل همسر و دخترش اعتراف کرد.

وقتی متهم در دادگاه پای میز محاکمه ایستاد گفت: همسرم دختر عمویم هم بود یک سال قبل از قتل پولی به برادرزنم قرض دادم و قرار شد دوماه بعد آن را برگرداند. اما هربار بهانه‌ای می‌آورد و برای پس دادن بدهی‌اش مدام امروز و فردا می‌کرد. همین موضوع باعث شده بود بین من و همسرم هم اختلاف شدیدی به وجود آید همسرم همیشه طرف برادرش را می‌گرفت و به من می‌گفت حق نداری به او توهین کنی. روز حادثه وقتی به خانه رفتم سر همین موضوع دوباره با هم دعوا کردیم و او با من قهر کرد.

چند ساعت بعد از او خواستم برایم آب و چای بیاورد اما توجهی نکرد من که اعصابم به هم ریخته بود از کوره در رفتم و به سمتش حمله کردم و بعد هم با کارد آشپزخانه چند ضربه به شکم، پهلو و گردنش زدم.همان موقع فرزند دو ساله‌ام از خواب بیدار شد و شروع به گریه کرد. از شدت ناراحتی دیوانه شده بودم برای اینکه صدایش را قطع کنم یک ضربه هم به او زدم و بعد هم دخترم را کشتم نمی‌دانستم چه کار می‌کنم با عجله فرش خانه را روی جسد آنها انداختم و از خانه خارج شدم. وقتی قاضی از متهم پرسید چرا دخترت را کشتی گفت: چون دیگر مادر نداشت و من هم به زندان می‌افتادم بنابراین نمی‌خواستم او زیر دست خانواده مادرش بزرگ شود.

با توجه به حرف‌های متهم قضات او را برای تأیید سلامت عقلی به کمیسیون پزشکی قانونی معرفی کردند. وقتی کارشناسان پزشکی قانونی سلامت روانی وی را تأیید کرده و اعلام کردند این مرد هنگام ارتکاب جرم جنون نداشته است وی بار دیگر در شعبه ۱۳دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد. اما قبل از این جلسه دادگاه توانست رضایت پدر زنش را که عمویش بود جلب کند. پدر متهم نیز که به عنوان ولی دم نوه‌اش محسوب می‌شد بابت نوه‌اش رضایت بی‌قید و شرط خود را اعلام کرده بود. به این ترتیب متهم از جنبه عمومی جرم از خود دفاع کرد.

در جلسه دادگاه

در این جلسه متهم گفت: من قبل از درگیری با همسرم قرص مصرف کرده بودم و حال طبیعی نداشتم. باور کنید تحت تأثیر مصرف قرص همسرم را کشتم. خودم هم نمی‌دانم چرا فرزندم را کشتم و حالا پشیمان هستم. می‌دانم اشتباه کرده‌ام و از قضات دادگاه ‌طلب بخشش دارم. در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا برای متهم رأی صادر کنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، پاییز سال گذشته به دنبال کشف جسد مردی معتاد در زیر پلی در جنوب غربی تهران تیم جنایی راهی محل حادثه شدند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد قربانی بر اثر خفگی جانش را از دست داده است. در بازرسی از جیب‌های مقتول، مدرک شناسایی که هویت او را نشان دهد به دست نیامد و به دستور مقام قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و تحقیقات برای یافتن ردی از خانواده‌اش و شناسایی هویت او ادامه پیدا کرد.

مدتی بعد مرد میانسالی با مراجعه به پلیس آگاهی ناپدید شدن پسرش را خبر داد و گفت: پسرم فرید اعتیاد به مواد مخدر داشت و چند وقتی بود که ما را ترک کرده بود. او هرچند هفته یک‌بار به سراغ‌مان می‌آمد و به همین دلیل ناپدید شدنش برای‌مان خیلی عجیب نبود. بعد از مدتی که از پسرم خبری نشد، نگرانش شدیم و احتمال دادیم که شاید برایش اتفاقی افتاده باشد.

با شکایت مرد میانسال، کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی پایتخت به سراغ پرونده‌های اجساد مجهول‌الهویه‌ای رفتند و عکس فردی که با فرید شباهت داشت را به مرد میانسال نشان دادند و هویت جسد کشف شده شناسایی شد.

در گام دیگر از تحقیقات مأموران دریافتند که مقتول با مرد موادفروش درگیری داشته است. به این ترتیب مرد موادفروش بازداشت شد و در تحقیقات به قتل اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: سر پول مواد مخدر با فرید به مشکل خوردم و سر همین مسأله دعوا کردیم و از روی عصبانیت گردنش را فشار دادم. وقتی به خودم آمدم دیدم او نفس نمی‌کشد و از ترسم فرار کردم.

با اعتراف عامل جنایت و پس از بازسازی صحنه قتل، در حالی که تحقیقات در این خصوص تکمیل شده بود کارآگاهان جنایی با سه پرونده مشابه مواجه شدند که ۳ مرد معتاد با همین شیوه به قتل رسیده بودند و پرونده آنها در میان اجساد مجهول‌الهویه قرار گرفته بود. از این‌رو بازپرس امیرحسین علیمردان دستور تحقیقات بیشتر را صادر کرد تا مشخص شود که در پرونده ۳ قتل دیگر، مرد موادفروش چه نقشی داشته است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تابستان سال ۱۴۰۰ گزارش کشف جسد خونین مردی میانسال در خانه‌ای متروک به پلیس اعلام شد.

پس از آن مأموران به محل جنایت رفتند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که وی با ضربه جسمی سخت به سرش جان باخته است. جسد مرد ۳۸ ساله با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران شناسایی عامل قتل را در دستور کارشان قرار دادند.

در ادامه بررسی‌ها تیم جنایی دریافت که آخرین بار یکی از دوستان مقتول به نام منصور با وی در خانه متروکه بوده است.

به این ترتیب مأموران مرد ۳۶ ساله را ردیابی و بازداشت کردند.

وی بعد از انتقال به پلیس آگاهی و در همه مراحل بازجویی منکر قتل شد و گفت: من اتهام قتل را قبول ندارم. من و مقتول با هم دوست بودیم و آن روز هم برای انجام کاری با هم قرار گذاشتیم. من یک ساعتی پیش او بودم و بعد هم آنجا را ترک کردم. من حتی نمی‌دانستم او به قتل رسیده تا اینکه مأموران مرا دستگیر کردند و فهمیدم دوستم مرده است.

از آنجا که هیچ مدرک مستندی علیه منصور پیدا نشد قضات او را از اتهام قتل تبرئه و آزاد کردند.

با گذشت بیش از یکسال از این جنایت در حالی که تحقیقات برای شناسایی عامل قتل به بن‌بست رسیده بود، اولیای‌دم با مراجعه به دادگاه درخواست کردند تا دیه مقتول از صندوق بیت‌المال به آنها پرداخت شود.

قضات دادگاه کیفری استان تهران هم با برگزاری جلسه‌ای به پرونده رسیدگی کردند و بر اساس مدرک‌های موجود در پرونده و گزارش پلیس و همینطور درخواست اولیای‌دم، حکم به پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال دادند.

اعتراف به جنایت پس از دو سال

در حالی که دو سال از این جنایت گذشته بود و اولیای‌دم نیز دیه قربانی را از صندوق بیت‌المال دریافت کرده بودند این بار منصور، دوست مقتول با پای خود به پلیس آگاهی رفت و به قتل دوستش اعتراف کرد.

وی در تشریح ماجرا به مأموران گفت: دو سال قبل دروغ گفتم، من قاتل دوستم هستم.

روز حادثه با مقتول قرار گذاشتیم تا در آن خانه متروکه مواد مخدر مصرف کنیم.

وقتی به خانه رسیدم برای اولین بار شیشه مصرف کردم که به یکباره حالم بد و دچار توهم شدم.

می‌خواستم از خانه خارج شوم اما نگاهم به مقتول افتاد و او را به شکل یک حیوان درنده دیدم، وحشت‌زده یک وزنه فلزی را که جلوی در بود، برداشتم و ضربه‌ای محکم به صورت و گیجگاه او زدم. باز فکر کردم ممکن است مرا بگیرد و بلایی سرم بیاورد به همین خاطر ضربه دیگری به طرف دیگر گیجگاهش زدم و خون از سرش جاری شد و روی زمین افتاد. تازه به خودم آمدم و فهمیدم توهم زده بودم.

از ترسم وزنه را برداشتم و بسرعت از خانه متروکه خارج شدم و در وسط راه وزنه را در یک بیابان انداختم و به خانه‌ام رفتم تا اینکه چند روز بعد پلیس به سراغم آمد و دستگیر شدم، چون مدرکی از من وجود نداشت اتهام قتل را کتمان کردم و توانستم از مجازات بگریزم. اما در این مدت حتی یک شب هم به خاطر عذاب وجدان نتوانستم با آرامش بخوابم.

در دادگاه چه گذشت

با اعترافات صریح متهم و بازسازی صحنه قتل، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای این جلسه دختر مقتول که تازه به سن قانونی رسیده بود، درخواست تازه‌ای را مطرح کرد و گفت: وقتی پدرم کشته شد من به سن قانونی نرسیده بودم و قیم من درخواست دریافت دیه از صندوق بیت‌المال را مطرح کرد، اما حالا که به سن قانونی رسیده‌ام و قاتل پدرم هم شناسایی شده است، خواهان قصاص عامل قتل پدرم هستم.

پس از آن متهم به جایگاه رفت و با تکرار اعترافاتش در آخرین مرحله بازجویی گفت: باور کنید آن روز به خاطر مصرف شیشه دچار توهم شده بودم و دوستم را شبیه حیوان دیدم، حالا هم پشیمانم و از اولیای‌دم می‌خواهم مرا ببخشند.

با این درخواست قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.