قدیمی‌ترین عاشق

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، قطعه‌ی «قدیمی‌ترین عاشق» عاشقانه‌ای از اسحاق انور است. اسحاق انور شعر این اثر را سروده، آهنگش را ساخته، سه‌تار اثر را نواخته و آواز آن را هم در بهترین شکل ممکن خوانده است.

نوازنده پیانو پوریا نیک پور و محل ضبط اثر استودیو مهر است که در سال‌های ۱۳۸۳ – ۱۳۸۴ ضبط شده است.

در این اثر که به صورت پُلی ریتمیک (چند ریتمی) ساخته شده ریتم ۴/۴ (مارش ساده)، ریتم ۵/۸ (میزان‌های لنگ)، ریتم ۶/۸ (میزان‌های ترکیبی) و ریتم ۲/۴ (میزان‌های ساده) به شکل خاص و زیرکانه‌ای به هم پیوند خورده‌اند که انتخاب وپیوند ریتم‌ها برعهده جناب مهدی رضایی محقق موسیقی ایرانی و مدرس و نوازنده دف بوده است.

این اثر درابتدا با نام «شورجدایی» ضبط شده، اما بنا به دلایلی در سال ۱۳۹۶ که مراحل صدور مجوز نشرش انجام میشد نامش به «قدیمی‌ترین عاشق» تغییر کرد.

ناصر نصیری (ن‌ن) گرافیست در یادداشتی درباره این اثر می‌نویسد:

«هنر از آن اتفاق‌های اتفاق افتادنی است، یعنی صرفِ تجربه یا فعالیت و تحصیل در هر کدام از زمینه‌های هنر، به معنی موفقیت در آن نیست و هیچ تضمینی هم در کار نخواهد بود، تا آن لحظه بالاخره اتفاق بیفتد. بنده طلعتِ آن باش که آنی داردِ حافظ دقیقا به این موضوع اشاره می‌کند.

آن آنِ لازم برای نفوذ و تجلی در روان و عاطفه‌ی دیگری یا همان مخاطب و مردم. به عبارت ساده‌تر اگر این روز‌ها صنعت گران بسیاری در شعر، موسیقی، هنر‌های تجسمی و باقی قضایا می‌کوشند با رفتار‌های فرمالیستیِ بی محتوا، با تکیه‌ی یکجانبه بر استاتیک و آموزه‌های غربی آثاری را تولید کنند و تمام فضا‌های نقد و معرفی در مطبوعات و فضا‌های مجازی پر مخاطب و به اصطلاح روشنفکری را مصادره کنند، در دراز مدت راه به جایی نخواهند برد هر چند روانِ زمانِ معاصر خود را تا حدود بسیار زیاد تحت تاثیر تولیدات سطحی خود و مریدان و مروجان‌شان قرار داده باشند، در نهایت این‌ها بزرگترین بازندگان‌اند.

اسحق انور از آن دست هنرمندان است که ساده‌ترین ساخته‌اش حافظه را می‌شکافد و در خاطر می‌ماند. از آن‌ها که بلد است ما را شکار کند و قلب‌ها را خانه‌ی خودش کند. باقی تلاش می‌کنند او، اما بی تلاش به معرفت درون ما آغشته است ذائقه‌اش. خدایش بیامرزد.»

محمدخرمی (شاهو) که تهیه کننده این آهنگ و برخی دیگر از آثارِ اسحاق انور است، می‌گوید: این قطعه از سال ۹۷ معطل انتشار ماند، از آن روزگاران که اسحاق انور هم عصرمان بود و در دنیایی می‌زیست که ما نیز….
اما قدرش را ندانستیم. ماند و ماند تا اکنون با حسرتی بزرگ منتشرش کنیم…

«قدیمی‌ترین عاشق …» از همان روز که شنیدم، تا اکنون جادوی شرقی است و زیبایی متعلق به هوای ما.
خرّمی درباره هدف و علت انتشار قطعاتی با صدای هنرمند مفقد اسحاق انور تاکید می‌کند: هدف انتشار این قطعه و قطعات از این دست که توسط اسحاق انور ساخته و یا تنظیم و خوانده شده و اغلب مزین به اشعار خودِ اوست، آشنایی علاقمندان و عاشقان موسیقی با موسیقی خوب و فاخر و وزین کشور و اسحاق انور و سبک موسیقی ایشان است. اسحاق انور با وجود اینکه در جوانی این دنیا را ترک گفت و به دیارباقی شتافت، یکی از نوابغ موسیقی و بانی بسیاری از آثار کم نظیر بود. باشد که هنرمندی هم‌پای اسحاق انور دوباره در این سرزمین پا به عرصه گیتی گذارد و بتوانیم این قبیل کار‌های خاص را بشنویم.

خرمی می‌گوید: پوستر زیبای این اثر که تابلوی چندین هزار رنگ است متاثر از رنگ‌های صدای اسحاق انور به لطف گرافیست بزرگ کشورمان جناب استاد ناصر نصیری ساخته وپرداخته شد و علیرغم اینکه عکس‌های گویا و واضحی از اسحاق انور در دست نیست ایشان توانستند به واسطه ارتباط بسیارخوبی که با آثار اسحاق انور داشتند چهره اسحاق را به خوبی در پوستر به تصویر بکشند.

انتهای پیام/ 121