قطب شمال

به گزارش مجاهدت از مشرق، تارنمای خبری «یورونیوز» وابسته به «کمیسیون ارتباطات اتحادیهٔ اروپا» در گزارشی با عنوان «گرینلندی ها نمی خواهند آمریکایی باشند»، نوشت: پیشنهاد ترامپ برای خرید گرینلند، به نفع گرینلندی ها نیست.

این رسانه خبری به منابع خدادادی و ثروت طبیعی نهفته در گرینلند اشاره کرد و نوشت: گرینلند یک کالای پرمشتری است اما واقعا خود مردم آنجا چه می خواهند.

یورونیوز با اشاره به ذوب شدن یخ های قطب شمال در نتیجه تغییرات اقلیمی نوشت: با ذوب شدن یخ ها، راه جدیدی برای رسیدن به آسیا از شمال اروپا باز می شود که از کانال سوئز هم کوتاه تر است.

این رسانه خبری به وجود ۲۵ ماده معدنی از ۳۴ ماده معدنی کمیاب جهان از جمله اورانیوم، نیکل، تیتانیوم و طلا در معادن بکر گرینلند که تاکنون زیر یخ بوده اند، اشاره کرد و افزود: این مواد معدنی کمیاب برای انتقال به اقتصاد مبتنی بر انرژی سبز و پاک ضروری هستند.

یورونیوز به ممنوعیت استخراج نفت و گاز در گرینلند به خاطر تبعات زیست‌محیطی آن اشاره کرد و پیوستن به آمریکا را موجب زیرپاگذاشته شدن تمامی یا بخشی از ممنوعیت های محیط زیستی دانست.

این رسانه غربی، آمریکا را تنها کشوری ندانست که به گرینلند به عنوان یک منطقه راهبردی، چشم طمع دارد و نوشت: نه تنها شرکت های معدنی استرالیا دنبال دسترسی به منابع معدنی این منطقه هستند بلکه چینی ها نیز از طریق سرمایه گذاری در زیرساخت ها، می خواهند گرینلند را به جاده ابریشم قطبی خود متصل کنند.

یورونیوز به تاکید «موته اگده» نخست وزیر گرینلند بر استقلال این جزیره اشاره کرد و نوشت: مردم گرینلند به شدت مخالف تبدیل شدن به بخشی از ایالات متحده یا هر کشور دیگری هستند و بر حفظ تمامیت ارضی و حق خود برای تصمیم گیری درباره سرنوشتشان تاکید دارند.

این رسانه وابسته به اتحادیه اروپا افزود: در حالی که برخی از مردم گرینلند از افزایش همکاری با ایالات متحده حمایت می‌کنند، اما براساس نظرسنجی ها، اکثر آنها مالکیت یا کنترل مستقیم توسط آمریکا را نمی پذیرند و ترجیح می‌دهند همکاری خود را با ناتو، اتحادیه اروپا و کشورهای همسایه قطبی گسترش دهند.

«مته فردریکسون» نخست وزیر دانمارک پنجشنبه از بی‌نتیجه ماندن گفت‌وگوی تلفنی با ترامپ در مورد گرینلند خبر داد و اظهار کرد که اختلافات حل‌نشده در این باره وضعیت «سختی» ایجاد کرده است.

ترامپ که اول بهمن مراسم تحلیفش برگزار می‌شود، اوایل ماه جاری میلادی (ژانویه) احتمال استفاده از نیروی نظامی و فشار اقتصادی برای تسلط بر کانال پاناما و گرینلند را رد نکرد.

فردریکسون گفت که وی روز چهارشنبه، تلفنی با ترامپ صحبت کرده و رئیس جمهوری منتخب آمریکا از تهدید خود مبنی بر وضع تعرفه سنگین بر کالاها و خدمات دانمارک عقب‌نشینی نکرده است.

دفتر نخست وزیری دانمارک چهارشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که فردریکسون در تماس تلفنی با ترامپ گفت که «تصمیم‌گیری در مورد اعلام استقلال گرینلند به مردم این منطقه بستگی دارد.»

فردریکسون در بیانیه خود به اظهارات نخست وزیر گرینلند اشاره کرد که گفته بود: گرینلند فروشی نیست.

اگده دوشنبه اظهار کرد که گرینلند برای برقراری روابط گسترده‌تر با آمریکا آمادگی دارد.

دانمارک بزرگ‌ترین بازار کالاها و خدمات صادراتی دانمارک است. گرینلند یک منطقه نیمه‌خودمختار دانمارک به شمار می‌آید و تلاش ترامپ برای تسلط بر این منطقه باعث نگرانی دانمارک و کشورهای اروپایی شده است.

ترامپ سال ۲۰۱۹ در دوره اول ریاست جمهوری خود گفته بود که می‌خواهد گرینلند را از دانمارک خریداری کند اما دانمارک این درخواست را به سرعت رد کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکا در گزارشی با اشاره به دور جدید تهدیدات «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده علیه دانمارک از بابت تملک جزیره گرینلند و تاثیراتی که این مواضع در میان مردم این جزیره داشته، نوشته است: «یورگن بواسن، کارگر ۵۰ ساله که طرفدار دونالد ترامپ است چند روز پیش به فرودگاه شهر نوک، پایتخت گرینلند رفت و کلاهی با طرح جنبش “ماگا” (آمریکا را مجدد بزرگ کنیم) گذاشت تا از هواپیمای دونالد ترامپ که حامل پسر بزرگ او بود استقبال کند. اما بواسن که به سازمان‌دهی سفر دونالد ترامپ جونیور کمک کرده می‌گوید علاقه‌ای به حمایت از مواضع دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا برای خرید این جزیره یخ‌زده ندارد. او می‌گوید: “کسی نمی‌تواند ما را بفروشد.” او به جای آن حامی جنبش استقلال‌طلبی گرینلند است و حالا به طرزی غیرمنتظره مداخله‌های دونالد ترامپ دارد به نفع آرمان آنها کار می‌کند.»

جزیره خودمختار گرینلند بخشی از پادشاهی دانمارک محسوب می‌شود. دولت دانمارک می‌گوید مشکلی با اعطای استقلال کامل به گرینلند در صورت وجود پشتیبانی مردم محلی از آن ندارد و انتخابات و نظرسنجی‌های مدت اخیر در گرینلند نشان می‌دهند که این پشتیبانی وجود دارد.

وال استریت ژورنال در ادامه درخصوص جنبش استقلال‌طلبی در گرینلند نوشته است: «این کارزار در گرینلند همچون بسیاری از دیگر جنبش‌های استقلال طلبی با این ابهام مواجه است که بعد از به دست آمدن آزادی چه اتفاقی می‌افتد. دولت دانمارک اعلام کرده چنانچه گرینلند استقلال پیدا کند دیگر کمک سالانه حدودا ۶۰۰ میلیون دلاری که در اختیار دولت این جزیره می‌گذاشت را ارائه نخواهد کرد؛ مبلغی که معادل نیمی از بودجه مورد استفاده این جزیره بوده و این اخطار باعث به وجود آمدن تردیدهایی از این بابت که گرینلند بعد از استقلال چطور قرار است بودجه خود را تامین کند شده است.»

«اولریک پرام گاد»، یک محقق ارشد در انستیتوی مطالعات بین‌المللی دانمارک اظهار کرد تهدیدات اخیر ترامپ و به راه انداختن جنگ تجاری با دانمارک وضعیت مذاکرات را تغییر داده است. او می‌گوید دولت دانمارک اکنون ممکن است بیشتر متمایل به موافقت کردن با توافقی بر سر جدا شدن گرینلند شامل تداوم پرداخت‌های مالی به این جزیره به منظور هموار کردن مسیر استقلال آن باشد. او بیان داشته است: «پیش‌بینی من این است که دولت دانمارک این استقلال را در عرض چند سال آینده خواهد پذیرفت. یک گرینلند مستقل سپس آزاد خواهد بود که خودش درباره برقراری روابط اقتصادی یا امنیتی خود با ایالات متحده، دانمارک یا هر کشور دیگری تصمیم بگیرد.»

«پله بروبرگ»، رهبر حزب «نالراک»، از احزاب استقلال‌طلب گرینلند، می‌گوید: «چیزی که ترامپ گفته، این است که ما در آمریکا ارزشمند هستیم و او می‌خواهد به ما کمک کند. ما می‌توانیم با کمک کشورهای دیگر مستقل بشویم. اما من میلی به این که ما بخشی از ایالات متحده شویم، ندارم.»

ترامپ ظاهرا پنجشنبه گذشته تلاش کرد بار دیگر بر قصد خود برای تملک گرینلند تاکید مجدد داشته باشد. او ادعا کرد: «مردم گرینلند عاشق این هستند که تبدیل به یک ایالت از ایالات متحده آمریکا شوند. حالا شاید دانمارک از این موضوع خوشش نیاید. اما ما نمی‌توانیم بیش از حد مراعات دانمارک را بکنیم و شاید بالاجبار باید اتفاقاتی در قبال دانمارک و در زمینه تعرفه‌ها بیفتد.»

گرینلند ماه آوریل پیش رو انتخاباتی را برگزار خواهد کرد که می‌تواند جرقه فرآیند استقلال این منطقه که جمعیتی حدودا ۵۷ هزار نفری دارد را بزند. در آخرین انتخاباتی که در این جزیره برگزار شد احزاب استقلال طلب ۸۰ درصد آرا را به دست آوردند.

نخست وزیر گرینلند در آستانه شروع به کار دولت دوم دونالد ترامپ یک سخنرانی به مناسبت سال نوی میلادی برای مردم این جزیره ایراد کرده و در آن گفت پیش نویس قانون اساسی جدید برای این جزیره آماده شده و باید جرقه فرآیند استقلال این جزیره زده شود. «موت اگید»، نخست وزیر گرینلند اظهار کرد: «زمان آن رسیده که گام بعدی را برای کشورمان برداریم. ما باید همچون دیگر کشورهای جهان تلاش کرده تا موانع همکاری را برطرف کرده و به راهمان ادامه دهیم؛ موانعی که می‌توانیم از آنها تحت عنوان غل و زنجیرهای دوران استعمار توصیف کنیم.»

قانونی به سال ۲۰۰۹ تشریح کرده که چطور گرینلند می‌تواند اولین گام را در فرآیند اسقلال خود بردارد: این جزیره باید ابتدا به دولت دانمارک اطلاع دهد، سپس دو طرف باید بر سر توافق جدایی مذاکره کنند و در نهایت این توافق باید به موجب یک همه‌پرسی در گرینلند مورد تصویب قرار بگیرد. دولت گرینلند اخیرا تیمی از کارشناسان حقوقی را مامور کرده که بررسی کنند چطور گام اول را با یک ضرب‌الاجل ۲ ساله اجرایی کنند.

فعالان حامی استقلال در گرینلند مایل به اجرای الگوی «شراکت آزاد» و رابطه‌ای مشابه با رابطه میان جزایر مارشال و ایالات متحده یا جزایر کوک و نیوزیلند هستند.

به نوشته وال استریت ژورنال، تحت این مفهوم گرینلند اجازه تبدیل شدن به یک کشور مستقل و حتی عضویت به عنوان یک کشور در سازمان ملل را پیدا کرده و در عین حال کمک‌های مالی و تضمین‌های امنیتی را از سمت یک کشور شریک ثروتمندتر دریافت می‌کند. در ازای آن این جزیره می‌تواند همکاری‌های تجاری یا امنیتی تقویت شده را پیشنهاد بدهد. بروبرگ گفت، گرینلند می‌تواند یک چنین توافقی را با ایسلند یا کشوری دیگر همچون ایالات متحده آمریکا برقرار کند. او بیان داشت پیدا کردن یک چنین کشور شریکی برای گرینلند به دلیل داشتن منابع طبیعی غنی و مکان راهبردی در حوزه قطب شمال امکانپذیر است.

یک نظرسنجی برگزار شده در سال ۲۰۱۹ نشان داد ۶۸ درصد اهالی گرینلند از اینکه این جزیره زمانی در عرض ۲ دهه آینده از دانمارک استقلال پیدا کند حمایت می‌کنند.

بواسن، یک گرینلندی که از دونالد ترامپ جونیور در زمان سفرش به این جزیره استقبال کرد و با او در هنگام صرف ناهار در یک هتل محلی حضور یافت گفت خواستار برقراری روابط امنیتی قوی‌تر با آمریکا به جهت مقابله با روسیه است.

در این میان تعدادی از سیاستمداران گرینلندی هستند که خواستار پیوند نزدیک این جزیره با دانمارک و اتحادیه اروپا شده‌اند.

به نوشته وال استریت ژورنال، تعدادی از مشاوران دونالد ترامپ در اظهاراتی خصوصی اذعان کرده‌اند که خرید جزیره گرینلند بعید است اما واشنگتن می‌تواند دست به گسترش حضور نظامی و مالی خود در این جزیره بزند.

«پرام گاد»، عضو انستیتوی مطالعات بین‌الملل دانمارک اظهار کرد این ایده که ایالات متحده برای دستیابی به اهداف ژئوپلتیکی خود نیازمند به خرید جزیره گرینلند باشد «دیوانه‌وار» است.

گرینلند بعد از حمله آلمان نازی به دانمارک در زمان جنگ جهانی دوم ابتدا به صورت غیررسمی تحت قیمومیت ایالات متحده قرار گرفت. بعد از پایان جنگ جهانی دوم دانمارک گرینلند را باز پس گرفت اما یک معاهده که در سال ۱۹۵۱ منعقد شد به ایالات متحده مسئولیت‌های قابل توجهی از بابت بخش دفاعی گرینلند از جمله تحت اختیار گرفتن حوزه‌های استقرار پایگاه‌های آمریکایی‌ها را داد. ایالات متحده هم‌اکنون پایگاه فضایی پیتوفیک را در شمال غرب گرینلند در اختیار دارد در حالی که به خاطر آن هیچ اجاره‌ای پرداخت نمی‌کند.

گرینلند به عنوان بخشی از دانمارک، عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است. در سال‌های گذشته ایالات متحده جلوی سرمایه گذاری‌های چینی‌ها در این کشور را گرفته از جمله مانع پیشنهادی برای ساخت باندهای فرودگاهی در آنجا شده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، هفته نامه نیوزویک نوشت: سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در تازه ترین اقدام برای گسترش عملیات خود در قطب شمال نزدیک به روسیه مرکز عملیات جنگی آبی و خاکی را در منطقه «سورسیا» (Sørreisa) در شمال نروژ تاسیس کرد.

این مرکز آموزش عملیات آبی و خاکی را برای نیروهای آمریکایی، انگلیسی و هلندی فراهم می کند. نروژ خود فاقد نیروهای آبی خاکی است اما برخی از یگان های ارتش و نیروهای ویژه آن در این منطقه مستقر هستند.

نیوزویک نوشت: از زمان حمله روسیه به اوکراین، نروژ سرمایه گذاری در بخش تاسیسات نظامی خود را افزایش داده و تقریبا ۱۶ میلیارد کرون (۱.۴۴ میلیارددلار) صرف پایگاه های خود فقط در منطقه ترومس (استان شمالی) کرده است.

بیورن آریلد گرام (Bjørn Arild Gram) وزیر دفاع نروژ به تازگی در دیدار از این منطقه گفت باید برای دفاع از نروژ، منطقه قطب شمال و ناتو در شرایط بحرانی و جنگ آموزش های همگانی را فراهم کنیم.

نیوزویک نوشت: در تماس با ناتو خواستار اظهارنظر مقامات این ائتلاف درباره تاسیس این مرکز جدید در بحبوحه افزایش تنش ها در منطقه و ارتباط آن با اقدامات مسکو شده است.

اوایل ماه جاری میلادی، گارد ساحلی نروژ مدعی شد ناو جاسوسی «یانتار» (Yantar ) روسیه را برای چند روز در حال گشت زنی در آب های بین المللی نزدیک این کشور نوردیک شناسایی کرده است.

رسانه های نروژ گزارش دادند این ناو روسی در نزدیک زیرساختارهای دریایی مهمی مانند خطوط نفت و گاز و کابل های اینترنت و تجهیزات مخابراتی بوده است که به ادعای این کشورها می توانند در معرض اهداف خرابکاری باشند.

یک مقام گارد ساحلی نروژ نیز در مصاحبه با نیوزویک مدعی شد این حقیقت که این ناو روسی با جی پی اس دریایی AIS در حرکت بوده نشان داده که عمدا به دنبال جلب توجه به حضور خود بوده است.

فرماندهی شرق ناتو ، روسیه را به استفاده از آنچه که جنگ ترکیبی نامیده می شود با استفاده از پارازیت در منطقه بالتیک که بر روی خطوط هوایی و بحران مهاجرت در مرز فنلاند دامن می زند، متهم کرده است؛ اتهامی که مسکو آن را رد می کند.

نیوزیک نوشت: کرملین جنگ اوکراین را جنگی نیاتی از سوی غرب توصیف کرده است. دربحبوحه تشدید تنش های منطقه ای دو ناوشکن آمریکایی مجهز به موشک توسط گروه ناوهواپیمابر در ماه اکتبر به منظور انجام عملیات دریایی به دریای بارنتس در سواحل شمالی نروژ و روسیه اعزام شدند.

نیوزویک همچنین در گزارش ماه اوت خود عنوان کرده بود که انگلیس چهار جنگنده F-۳۵B خود را به جنوب غربی ایسلند اعزام کرده است. هدف از این ماموریت نظارت هوایی با تمرکز بر منطقه قطب شمال بوده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، ایالات متحده راهبرد جدیدی برای استقرار در قطب شمال ارائه کرده و خواستار تشدید رقابت نظامی  با روسیه و چین است.

به گزارش مجاهدت از خبرگزاری «نیوز آرمنیا» کاخ سفید در بیانیه راهبردی جدید خود اعلام کرده است: « برای حفاظت از مردم آمریکا و دفاع از قلمروی مستقل خود، حضور در قطب شمال را اعمال خواهیم کرد».

بر اساس این گزارش، راهبرد جدید ایالات متحده به روز رسانی استراتژی قبلی در سال ۲۰۱۳ است .این راهبرد همچنین افزایش رقابت در قطب شمال را در نظر می‌گیرد که به دلیل جنگ روسیه در اوکراین و نفوذ فزاینده چین در منطقه تشدید شده و به دنبال تضمین رقابت  موثر آمریکاست.

 در این بیانیه آمده است، آمریکا با تقویت قابلیت‌های لازم برای دفاع از منافع خود در قطب شمال، همزمان با هماهنگی رویکردهای امنیتی با متحدان و شرکا، از تهدیدات علیه ایالات متحده و متحدان جلوگیری خواهد کرد.

«آیریس فرگوسن» از مقام‌های ارشد پنتاگون نیز در این باره گفت: «قطب، منطقه حیاتی برای پیش‌بینی قدرت وهمچنین برای دفاع از میهن است.»

فرگوسن به اثرات تغییرات اقلیمی در منطقه، همراه با فعالیت‌های روسیه و چین در قطب شمال به عنوان محوری برای چشم انداز دفاع راهبردی آمریکا در آینده اشاره کرد و گفت، ما شاهد تغییرات ژئوفیزیکی بسیاری هستیم که تاثیر شگرفی بر عملیات و زیرساخت‌های ما دارد.

در سال‌های اخیر تنش‌های منطقه‌ای بر سر حوزه قطب شمال افزایش یافته و چند کشور دیگر نیز چشم به بهره برداری از منابع این حوزه با تداوم آب شدن یخ‌های این منطقه دارند.

چندی قبل، دبیرکل ناتو با استقبال از سرمایه‌گذاری کانادا در سامانه‌های دفاعی در آمریکای شمالی گفت؛ توانایی‌های روسیه یک چالش راهبردی برای ناتو در قطب شمال است.

 «ینس استولتنبرگ»  دبیر کل ناتو  گفت: «اهمیت  قطب شمال برای ناتو و کانادا در حال افزایش است، زیرا ما شاهد افزایش  حضور نظامی قابل توجه روسیه هستیم».

استولتنبرگ گفت که روسیه صدها مقر نظامی دوران شوروی را در قطب شمال بازگشایی کرده و از این منطقه برای آزمایش سیستم‌های تسلیحاتی جدید استفاده می‌کند. وی همچنین هشدار داد که روسیه و چین در حال ایجاد یک شراکت راهبردی در قطب شمال هستند که منافع ناتو را به چالش می‌کشد.