قلب

به گزارش مجاهدت از مشرق، شاید بیشتر افراد با این پرسش روبه‌رو شوند که چرا با افزایش سن، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی افزایش می‌یابد. عوامل خطر شناخته‌شده مانند فشار خون یا کلسترول بالا، همه موارد ابتلا به بیماری‌های قلبی را توضیح نمی‌دهند. یک پژوهش جدید که نخستین نمونه در نوع خود به شمار می‌رود و در “بیمارستان کودکان بوستون”(Boston Children’s Hospital) انجام شده است، نشان می‌دهد سلول‌هایی که عضله قلب ما را تشکیل می‌دهند، جهش‌های ژنتیکی جدیدی را به مرور زمان جمع می‌کنند؛ این در حالی است که توانایی ترمیم را از دست می‌دهند.

پژوهشگران، کل ژنوم ۵۶ سلول عضله قلب را که از ۱۲ نفر در سنین مختلف به دست آمده بودند، توالی‌یابی کردند؛ از نوزاد گرفته تا شخص ۸۲ ساله‌ای که به دلایل غیر مرتبط با بیماری قلبی فوت کرده بود.

جهش‌های عامل پیر شدن قلب

این گروه پژوهشی با استفاده از روش‌ها و تجزیه و تحلیل‌های پیچیده بیوانفورماتیک، تعداد جهش‌های غیر ارثی موسوم به “جهش‌های سوماتیک”(Somatic mutation) را در سلول‌های سنین مختلف مقایسه کردند و همچنین به دنبال الگوهای جهشی یا امضاهایی بودند که ممکن است مکانیسم‌های بیماری قلبی را مشخص کنند. دکتر “سانگیتا چودری”(Sangita Choudhury)، سرپرست این پژوهش گفت: این نخستین باری است که جهش‌های سوماتیک قلب انسان، در سطح تک‌سلولی بررسی می‌شوند.

پژوهشگران دریافتند هرچه سلول‌ها مسن‌تر باشند، تغییرات تک‌حرفی را که به عنوان انواع تک‌نوکلئوتیدی شناخته می‌شوند، در DNA خود دارند. الگوی این جهش‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از آنها در اثر آسیب اکسیداتیو ایجاد شده‌اند.

“مینگ هوی چن”(Ming Hui Chen)، از پژوهشگران این پروژه گفت: از آنجا که قلب همیشه در حال پمپاژ است، انرژی زیادی مصرف می‌کند. این تولید انرژی به ایجاد محصولات جانبی شیمیایی می‌انجامد که به عنوان گونه‌های فعال اکسیژن شناخته می‌شوند. وقتی سطح گونه‌های فعال اکسیژن خیلی بالا می‌رود، می‌تواند به DNA آسیب برساند.

جهش‌ها، مسیرهایی را که سلول‌ها معمولا برای ترمیم آسیب DNA از آنها استفاده می‌کنند، تحت تأثیر قرار می‌دهند. چودری گفت: مکانیسم‌هایی که آسیب DNA را ترمیم می‌کنند نیز تحت تأثیر سن قرار می‌گیرند. اگر آسیب اکسیداتیو کافی وجود داشته باشد، ممکن است این مکانیسم‌ها مغلوب شوند.

این پژوهش که از نظر فنی دشوار است، روی روش‌های توالی‌یابی کل ژنوم تک‌سلولی و روش‌های بیوانفورماتیکی انجام شد که در “آزمایشگاه کریستوفر والش”(laboratory of Christopher Walsh)، در بیمارستان کودکان بوستون ارائه شده‌اند. آزمایشگاه والش که چودری و چن از اعضای آن هستند، اخیرا از روش‌هایی برای ثبت تجمع جهش‌ها در نورون‌های افراد مبتلا به آلزایمر استفاده کرده است.

سلول‌هایی که به تقسیم خود ادامه نمی‌دهند، معمولا کمتر مستعد جهش هستند اما پژوهشگران دریافتند که کاردیومیوسیت‌ها، جهش‌ها را به سرعت و بسیار سریع‌تر از برخی از انواع سلول‌های در حال تقسیم‌شدن جمع می‌کنند. پژوهشگران محاسبه کردند که آنها به طور متوسط سالانه بیش از ۱۰۰ جهش جدید در هر سلول دارند. دکتر “آگوست یوئه هوآنگ”(August Yue Huang)، از پژوهشگران این پروژه گفت: سلول‌های قلب، جهش‌ها را با سرعتی سه برابر بیشتر از نورون‌ها جمع می‌کنند.

علاوه بر مسیرهای ترمیم DNA، جهش‌ها بر ژن‌هایی تاثیر می‌گذارند که در اسکلت سلولی دخیل هستند. اسکلت سلولی، داربستی است که به تشکیل ساختار سلول‌ها و سایر عملکردهای سلولی اصلی کمک می‌کند.

چن گفت: با بالا رفتن سن و دریافت جهش‌های بیشتر، اثرات مضری اضافه می‌شوند که ممکن است قلب را به نقطه اوج بیماری برسانند. ممکن است DNA آن قدر آسیب ببیند که قلب دیگر نتواند به خوبی بتپد.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که پژوهش آنها فقط به دنبال انواع تک‌نوکلئوتیدی بوده و انواع دیگر جهش‌ها مانند درج یا حذف DNA را بررسی نکرده است. همچنین، از آنجا که آنها سلول‌های قلب سالم را بررسی کرده‌اند، نمی‌توانند ثابت کنند که این جهش‌ها در بیماری قلبی نقش دارند. آنها قصد دارند در آینده، جهش‌های رخ‌داده در بافت افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی مختلف را بررسی کنند.

چن که بررسی می‌کند چگونه پرتودرمانی و شیمی‌درمانی برای سرطان می‌تواند بر سلامت قلب تأثیر بگذارد، قصد دارد داده‌هایی را از بیماران مبتلا به سرطان که بیماری قلبی دارند، جمع‌آوری کند.

چودوری گفت: ما می‌خواهیم انواع سلول‌های قلب را بررسی کنیم. ما اکنون فقط قله کوه یخ را لمس کرده‌ایم.

این پژوهش، در مجله “Nature Aging” به چاپ رسید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، این مسئله به ویژه برای افراد مسن و افراد مبتلا به فشار خون بالا، چاقی یا سابقه بیماری قلبی یا سکته صادق است.

گرما و کم آبی قلب را وادار می‌کند تا با پمپاژ بیشتر خون و انتقال آن از اندام‌های اصلی به زیر پوست، برای خنک کردن خود سخت‌تر فعالیت کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی دمای هوا به حداکثر دمای روزانه ۴۲ درجه سانتیگراد برسد تعداد مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی ممکن است دو یا سه برابر شود و هر چه دما در طول تابستان بیشتر در نوسان باشد، ممکن است سکته‌های قلبی شدیدتر شود.

دکتر «دونالد لوید جونز»، رئیس انجمن قلب آمریکا، می‌گوید: «در حالی که مرگ‌ها و بیماری‌های ناشی از گرما قابل پیشگیری هستند، سالانه تعداد زیادی از افراد در اثر گرمای شدید جان خود را از دست می‌دهند. اگر بیماری قلبی دارید یا سکته کرده‌اید، بیش از ۵۰ سال سن دارید یا اضافه وزن دارید، بسیار مهم است که در گرما برای محافظت از سلامت خود اقدامات احتیاطی خاصی انجام دهید.»

به گفته محققان، برخی از داروها مانند مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین [ARBs]، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین [ACE]، مسدودکننده‌های بتا، مسدودکننده‌های کانال کلسیم و دیورتیک‌ها که بر پاسخ‌های فشار خون تأثیر می‌گذارند یا بدن را از سدیم تخلیه می‌کنند، می‌توانند پاسخ بدن به گرما را اغراق‌آمیز کنند و باعث شوند شما در گرمای شدید احساس بیماری کنید.

اما محققان تاکید می‌کنند مصرف داروهای خود را قطع نکنید. یاد بگیرید که چگونه خونسردی خود را حفظ کنید و در مورد هر گونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید.

حتی اگر داروهای قلبی مصرف نمی‌کنید، باید در گرما اقدامات احتیاطی را انجام دهید.

لوید جونز توصیه می‌کند: «حفظ آب بدن راهکار اصلی است. قبل، حین و بعد از بیرون رفتن در هوای گرم آب بنوشید. منتظر نمانید تا احساس تشنگی کنید. و بهترین راه برای دانستن اینکه آیا مایعات کافی دریافت می‌کنید این است که بر خروجی ادرار خود نظارت کنید و مطمئن شوید که رنگ ادرار کم رنگ است. تیره یا غلیظ نیست.»

انجمن قلب آمریکا نکات ایمنی زیر را در هوای گرم ارائه کرده است:

• در اوایل بعدازظهر (حدود ظهر تا ۳ بعدازظهر) که معمولاً خورشید در شدیدترین حالت خود قرار دارد، بیرون نروید.

• لباس‌های سبک و رنگ روشن در قالب پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه یا پارچه‌ای که عرق را دفع می‌کند بپوشید. از کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید. قبل از بیرون رفتن از یک ضد آفتاب مقاوم در برابر آب با حداقل SPF ۱۵ استفاده کنید و هر دو ساعت یکبار آن را تجدید کنید.

• قبل، حین و بعد از بیرون رفتن یا ورزش چند فنجان آب بنوشید. از نوشیدنی‌های کافئین دار یا الکلی خودداری کنید.

• به طور منظم استراحت کنید. چند دقیقه در یک مکان سایه یا خنک توقف کنید.

• به مصرف تمام داروها طبق دستور پزشک ادامه دهید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، انجمن قلب آمریکا حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط در هفته یا حدود ۳۰ دقیقه در روز، پنج روز در هفته را توصیه می‌کند.

«دونا آرنت»، رئیس دانشگاه کنتاکی، می‌گوید: «پیاده روی یک راه عالی برای بهبود سلامت و چشم انداز ذهنی شما است و برای انجام آن به تجهیزات ورزشی گران قیمت زیادی نیاز نیست. یک جفت کفش خوب بپوشید و یک بطری آب بردارید و آماده حرکت شوید.»

وی در ادامه افزود: «مهم نیست چقدر سریع یا چه میزان راه می روید، مهم این است که حرکت کنید. افزایش فعالیت‌های روزمره، مانند پارک کردن کمی دورتر از مقصد، انجام برخی کارهای اضافی خانه یا حیاط خانه و حتی پیاده‌روی با سگ، همگی می‌توانند سلامت بهتری به همراه داشته باشند.»

محققان دریافتند افرادی که قدم‌های بیشتری را در زمان کوتاه برمی‌داشتند، عمر طولانی‌تری داشتند، حتی اگر تمرینات طولانی و بدون وقفه انجام نمی‌دادند.

فواید پیاده روی بر اساس حدود ۴۵۰۰ قدم در روز در فواصل کوتاه بود.

به ازای ۱۰۰۰ قدم، کاهش ۲۸ درصدی مرگ در طول دوره مطالعه مشاهده شد. افرادی که روزانه بیش از ۲۰۰۰ قدم بدون وقفه بر می‌داشتند، در این مدت ۳۲ درصد کاهش مرگ و میر داشتند.

به گفته محققان، در مقایسه با افرادی که کمترین قدم‌ها را داشتند، افراد میانسالی که هر روز بیشترین گام‌ها را برمی داشتند، ۴۳ درصد کمتر در معرض خطر دیابت و ۳۱ درصد کمتر در معرض خطر ابتلاء به فشار خون بالا هستند.

برای زنان شرکت‌کننده در این مطالعه، آن‌هایی که بالاترین تعداد قدم‌ها را داشتند نیز در مقایسه با زنانی که کمتر پیاده‌روی می‌کردند، ۶۱ درصد کمتر در معرض چاقی بودند. به ازای هر ۱۰۰۰ قدم افزایش، زنان ۱۳ درصد کمتر در معرض خطر چاقی قرار داشتند.

افرادی که حداقل ۷۰۰۰ قدم در روز راه می‌رفتند، ۵۰ تا ۷۰ درصد کمتر در معرض خطر مرگ در طول دوره مطالعه در مقایسه با افرادی بودند که این کار را انجام نمی‌دادند. راه رفتن بیش از ۱۰,۰۰۰ قدم حتی بهتر بود و خطر مرگ زودرس به هر دلیلی را در میان مردان و زنان میانسال کاهش داد.

آرنت گفت: «در حالی که قرار گرفتن در فضای باز در مناطقی که دارای فضای سبز زیادی است ممکن است فواید سلامتی نیز داشته باشد، پیاده روی در هر مکانی، از جمله در داخل خانه، در باشگاه یا در مرکز خرید، همگی می‌توانند مزایایی را به همراه داشته باشند.»