قلم

نقش بی‌بدیل قلم در جهاد تبیین

نقش بی‌بدیل قلم در جهاد تبیین


.گروه اجتماعی دفاع‌پرس – مهدی مقاری؛ اهمیت قلم به پیدایش تاریخ انسان برمی گردد که هر لحظه به این توجه به نحو چشمگیر و فزاینده‌ای اضافه می‌شود و گویی که هر روز تکامل یافته و با خود ترمیمی، مشکلات و موانع رسیدن صدای خود را مرتفع ساخته، باعث می‌شود تا همیشه در تعالی و اعتلا قرار داشته باشد و هنرمندانه به نمایش و هنرنمایی بپردازد.

قلم به نوعی بازتاب دهنده رسالت‌های اجتماعی دستگاه‌ها و عامه مردم است که توفیقات هر یک را با دیگران به اشتراک می‌گذارد و مسیر درخشان توسعه نوع بشر را مستمرا ادامه می‌دهد تا به سرمنزل مقصود برساند.

وظیفه ذاتی قلم، اشاعه دهنده فرهنگ و انتقال دهنده مباحث و موضوعات مرتبط با حوزه فرهنگ و فرهنگ سازی و پیدایش آداب، رسوم و فرهنگ‌های ناب برای زندگی بهتر آحاد مردم است.

در عرصه جهاد تبیین نیز قلم می‌تواند تأثیرگذار باشد و جهادی وار به تبیین و تحلیل امور و جریانات مختلف جامعه بپردازد. ارائه روایت‌های صادق از فعالیت‌ها و اقدامات در حوزه تبیین می‌تواند شرایط را به سمت و سوی تعالی و پیشرفت سوق داده و بشارت روز‌های بهتر را دهد.

انتقاد در ید قدرت قلم است و نمی‌توان قلم به دست گرفت و نسبت اطراف و اطرافیان در جامعه با هر نگاه و سلیقه، بی تفاوت بود و از این رو است که قلم چونان چاقوی دولبه می‌تواند به اوج افتخار رهنمون سازند و یا به حضیض ذلت، که از ویژگی‌های قلم، همین بس، کسی آن را به دست می‌گیرد اگر نداند، به جای عزت و عزت آفرینی نه تنها سلب کننده افتخار و تعالی می‌شود، بلکه قهقرای نیستی را نظاره گر خواهد شد و یا دیگران را به تماشای افول دعوت می‌کند.

قلم منتقدی سازنده است که برای برون رفت از چالش ها، مسیر درست را نشان دهد و تلاش نماید تا از بهترین راه ها، ایمن‌ترین تصمیمات ساخته و گرفته شود که همان ارائه پیشنهاد در راستای مرتفع نمودن کاستی و چالش‌ها است.

قلم پژواک اندیشه‌ها و فریاد در گلو خفته نویسندگان است که می‌تواند با مرکب انسانیت، جامعه به تکاپو و حرکت وادارد، بالندگی را اشاعه دهد و در یک کلام، جامعه‌ای که معتقد به نیرو و توان قلم نباشد و یا از آن برای پیشبرد برنامه‌های تعالی و توسعه‌ای بهره نگیرد، راه سعادت و رستگاری را از مقابل مردم و سکنه خود دور ساخته و جهالت، یأس و رخوت را به مثال تحفه‌ای بی ارزش به آنان ارزانی داشته است که باید به چنین جامعه‌ای وااسفا و وامصیبتا گفت که مدیران و برنامه ریزان آن قدر قلم و قلم بدستان ارزشمند در خدمت رشد اجتماع که از مهم‌ترین پیشران‌های توسعه بشمار می‌آیند را نمی‌دانند و ارزشی برای آنان قائل نمی‌شوند.

در اصل ذی قیمت آزادی بیان، قلم به نوعی مورد توجه است که ارزش آن بسیار مشخص می‌شود آن هنگام که صدای رسای انسانیت، زیست سالم و طراوت را به ارمغان آورده، فریاد می‌زند و برای رسیدن به آن، تلاش می‌کند.

قلم یکی از ابزار‌های مهم حاکمیت‌ها است که فلاح و رستگاری و حتی افول و نابودی را برای حکمرانان فراهم می‌آورد و از این رو ارزش قلم و نوشته‌های نویسندگان در هر پست، مقام و جایگاهی که باشند و چگونه با بدنه‌های حکمرانی ارتباط داشته باشند، بسیار مهم و مفید فایده قلمداد می‌شود.

انتهای پیام/ 241

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نقش بی‌بدیل قلم در جهاد تبیین بیشتر بخوانید »

نمایشگاه کتاب؛ فرصتی برای کتابخوان شدن

نمایشگاه کتاب؛ فرصتی برای کتابخوان شدن


گروه اجتماعی دفاع‌پرس – سعید نوروزی‌پور؛ نمایشگاه کتاب یکی از رخدادهای فرهنگی است که هر ساله این فرصت را برای ماه فراهم می‌سازد تا به دور از دغدغه‌های روزمره در سالن‌ها و غرفه‌های مختلف نمایشگاه قدم بزنیم و آثار جدید و تجدید چاپ شده قدیم صدها نویسنده داخلی و خارجی را ببینیم.

مشاهده و حجم آثار منتشر شده در نمایشگاه سی و چهارم به این دوره جلوه پرشکوهی و کم نظیری داده است؛ این حجم از آثار منتشره در کشورمان و آگاهی از این تعداد نویسنده و صاحب قلم، هر فردی را به وجد می‌آورد.

مشاهده هزاران مشتاق کتاب، که از سراسر کشور، سختی سفر را بر خود هموار کرده‌اند تا از نزدیک در این رخداد مشارکت داشته باشند، انگیزه مضاعف برای خرید و خواندن کتاب در ما پدید می آورد و چه بسا موجب می شود تا ما نیز به جرگه کتاب خوانان بپیوندیم.

نمایشگاه کتاب این فرصت را برای هر یک از ما فراهم می سازد تا در اندک زمانی، آثار قلمی مورد علاقه خود را پیدا کنیم و با خرید و خواندن آنها ذهن خود را غنا بخشیم. از آن گذشته، نمایشگاه کتاب موجب می شود تا از خود بپرسیم که از میان این انبوه کتاب معرفت آفرین، چه تعداد را پیش تر خوانده ایم، و اندیشه های ناب نهفته در آن ها را از آن خود کرده‌ایم.

حضور در نمایشگاه کتاب و خرید آثار مورد علاقه خویش، یک ضرورت و رفتار فرهنگی ستودنی است و لاجرم هر یک از ما با شرکت در این رخداد فرهنگی، لذت معنوی و فرهنگی بی بدیلی را ارزانی خود می داریم. من کتاب خوانان بسیاری را می شناسم که لذت کتاب خواندن حرفه ای خویش را از همین نمایشگاه کتاب شروع کرده اند و اینک آن را به هیچ قیمتی فرو نمی گذارند. چه، آنان می دانند لذت ذهنی حاصل از کتاب خواندن و کسب معرفت، نه تنها هرگز پایان نمی یابد بلکه به گونه ای تصاعدی، پیوسته فزونی می یابد.

یکی از مواردی که همواره در خرید کتاب باید مد نظر قرار دهیم آن است که کتابی را خریداری کنیم و بخواهیم که ارزش خواندن را داشته باشد چرا که ذهن ما ارزشمند تر از آن است که ذهن خود را با مطالبی کم ارزش پر کنیم؛ از جمله موراد دیگر این است که مسئولین باید تسهیلات و تخفیفاتی را برای خرید کتاب در نظر بگیرند تا مشتاقان بتوانند بدون دغدغه آنچه را می‌خواهد خریداری کنند.

سی و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران فرصتی است برای کتاب خوان شدن و با کتاب خواندن و کسب دانایی است که می‌توانیم جهانی بهتر داشته باشیم و بتوانیم در موضوعات مختلف به علم خود تکیه کنیم.

انتهای پیام/ 241

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

نمایشگاه کتاب؛ فرصتی برای کتابخوان شدن بیشتر بخوانید »

کتاب «هیرو» به چاپ دوم رسید

کتاب «هیرو» به چاپ دوم رسید


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از کرمانشاه، چاپ دوم کتاب «هیرو» به قلم عین الله یعقوب زاده در انتشارات مرصاد وابسته به اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه بوده با شمارگان ۱۰۰۰ منتشر و روانه بازار شد.

این کتاب مستند داستانی براساس خاطران «بانوسالاری‏ فر» مبارز‏سیاسی و همسرشهید حجت‏ الاسلام «ذبیح‏ الله کرمی» از روحانیون  مبارزه در دوران ستم شاهی، رندانیان سیاسی قبل از انقلاب و رزمنده دفاع مقدس بوده که در انقلاب و تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استان نقش موثر و بسزایی داشته است.  

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

«با خودش گفت: «هنوز هیچی نشده بچه‌ها بنای بی‌طاقتی و بهانه جویی رو گذاشتن. خدا خودت بهم کمک کن با شش تا بچه قد و نیم قد. تک پسرم علی هنوز نه سال بیشتر نداره. تنها کسی است که جای مرد خانه رو باید پُر کنه تا مرد شدنش خیلی مانده. یکی باید پیدا بشه مرد شدن رو بهش یاد بده.‌ای خدا اگه حُسنا زبان باز کرد بگه بابا کجاست؟ جوابش رو چی بدم؟»

توی دلش به زن بودنش غُر زد و گفت: «خوش به حالش کاشکی منم مرد بودم باهاش می‌رفتم. عمر کوتاه و بلند یک زندگی مشترک مهم نیست همه زن‌ها به یکی احتیاج دارن که بهش تکیه کنن تو همان یکی منی.»  

انتهای پیام/ 

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

کتاب «هیرو» به چاپ دوم رسید بیشتر بخوانید »

تخصص و تعهدی که شهید آوینی برای هنر انقلاب اسلامی آفرید


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید مرتضی آوینی در شهریور سال ۱۳۲۶ در شهر ری به دنیا آمد. وی از کودکی با هنر آشنا شد، شعر می‌سرود، داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد. وی پس از اتمام تحصیلات خود در مقاطع دبستان و دبیرستان به عنوان دانشجوی معماری وارد دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران شد. البته معتقد بود که آموخته‌های خود را در خارج از دانشگاه کسب کرده است.

شهید آوینی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به نیاز‌های انقلاب، به فیلم‌سازی پرداخت و معتقد بود که تخصص حقیقی، در سایه تعهد اسلامی به دست می‌آید.

شهید آوینی فیلمسازی را از اوایل پیروزی انقلاب، با ساختن چند مجموعه درمورد «غائله گنبد» (مجموعه شش روز در ترکمن صحرا)، «سیل خوزستان» و «ظلم خوانین» (مجموعه‌ مستند خان‌گزیده‌ها) آغاز کرد.

شهید آوینی، فعالیت‌های مطبوعاتی خود را اواخر سال ۱۳۶۲، همزمان با شرکت در جبهه‌ها و تهیه‌ فیلم‌های مستند درباره‌ جنگ، با نگارش مقالاتی در ماهنامه «اعتصام» که متعلق به انجمن اسلامی بود، آغاز کرد که این مقالات، موضوعات سیاسی، اعتقادی و عبادی را در بر می‌گرفت.

اواخر سال ۱۳۷۰، «مؤسسه فرهنگی روایت فتح» به فرمان رهبر معظم انقلاب اسلامی تأسیس شد تا به کار فیلمسازی مستند و سینمایی در حوزه دفاع مقدس بپردازد و تهیه مجموعه «روایت فتح» را که بعد از پذیرش قطعنامه رها شده بود، ادامه دهد.

شهید آوینی و گروه فیلمبردارانِ روایت فتح، در مدت کمتر از یک سال کار، تهیه شش برنامه از مجموعه ۱۰ قسمتی «شهری در آسمان» را تمام کردند (که به اتفاقات محاصره، سقوط و بازپس‌گیری خرمشهر پرداخت و در ماه‌های آخر عمر شهید آوینی از تلویزیون پخش شد.) و مقدمات تهیه مجموعه‌های دیگری را درباره آبادان، سوسنگرد، هویزه و فکه فراهم کردند.

سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲، دوران اوج فعالیت مطبوعاتی شهید آوینی است. آثار او در این دوره، شامل موضوعات بسیار متنوعی است. آشنایی با سینما در طول مستند سازی و کسب تجربه در زمینه کارگردانی مستند باعث شد که قبل از هرچیز به سینما بپردازد. اما این کار باعث بی‌اعتنایی وی به سایر هنر‌ها نشد.

سیر اصلی تفکر شهید آوینی در مجموعه آثارش، از قرآن، نهج‌البلاغه، کلمات معصومین (ع) و آثار و گفتار امام خمینی (ره) سرچشمه می‌گرفت. با تفکر فلسفی غرب آشنایی داشت و آن‌ها را مورد نقد و بررسی قرار می‌داد. او شناخت مبانی فلسفی و سیر تاریخی فرهنگ و تمدن جدید را از لوازم مقابله با تهاجم فرهنگی می‌دانست، چون این شناخت، زمینه خروج از جامعه غرب‌زده کنونی را فراهم می‌کند و به گسترش فرهنگ و تفکر الهی کمک می‌کند.

شهید آوینی معتقد بود که با پیروزی انقلاب اسلامی و حضور انسان کاملی چون امام خمینی (ره)، بشر وارد دوره تاریخی جدیدی شده است که آن را می‌توان عصر «توبه بشریت»، دوره‌ای که به انقلاب جهانی امام عصر (عج) و ظهور دولت پایدار حق منتهی می‌شود، نام گذاشت.

شهید آوینی در روز جمعه ۲۰ فروردین ۱۳۷۲ هنگامی که برای فیلم برداری از مناطق عملیاتی، به منطقه فکه رفته بود، مورد اصابت مین‌هایی که دشمن بعث زمان دفاع مقدس کار گذاشته بود قرارگرفت و به شهادت رسید.

شهید آوینی معتقد است: «با شروع انقلاب تمام نوشته‌های خود را سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که حدیث نفس باشد ننویسم و خودم را از میان بردارم تا هرچه هست، خدا باشد.

البته آنچه که انسان می‌نویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست و تمام هنر‌ها هم این چنین هستند. فیلمی هم که کسی می‌سازد، اثر تراوشات درونی خود اوست، اما اگر انسان در خدا فنا شود، آنگاه این خداست که در آثار او جلوه گر می‌شود.»

بخشی از نامه شهید آوینی به برادرش در موضوع انقلاب اسلامی، به شرح زیر است:

«برادر!

گرفتار تاریکی بودیم که امام خمینی (ره) از قلب تاریخی که می‌رفت تا فراموش شود، چون حضرت محمد (ص) فریاد برآورد که «واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا» و ما که هنوز دست و پا می‌زدیم، تا به خویشتن خویش بازگردیم، از این سخن تازه شدیم و دریافتیم که آنچه در پی آن بوده‌ایم، یافته‌ایم و به یقین رسیدیم.

حتی من که همواره بویی از حضرت محمد (ص) در مشام داشتم هم باور نمی‌کردم که در این ظلمت کده زمین بتوان نقیبی به سوی نور زد و برق یقین بدون هیچ واسطه‌ای بر دلم نشست.

برادر، زمان گم شد و مکان به سان کویری بود و آن کس که دعوت به حق می‌کرد، رسول خدا (ص) بود و خدا را شکر که گوش ایمان من به آوای «الله» آشنا بود و نمی‌دانی که چه خوش بود.

با همان عشقی که اباذر با حضرت محمد (ص) بیعت کرد، ما به امام خمینی (ره) پیوستیم و او دست خداست بر زمین. آن همه به صفات خداوندی آراسته است که هنگامی که دست محبتش را بر سر شیفتگان بالا می‌آورد، سایه‌اش زمین و آسمان را می‌پوشاند و آن زمان که از حکمت و عرفان سخن می‌گوید، می‌بینی که او خود، نفس حقیقت است.

عشق خمینی بزرگ (ره) و عظمت فرهنگی آنچه که می‌گوید، مرا آنچنان شیفته خود ساخته است که نمی‌توانم جز به فرهنگی که در حال احیاء آن هستم، بیندیشم و این فرهنگ با فرهنگ غربی آنقدر متفاوت است که نمی‌توان برشمرد.

کار من در راه خدا است و جز سهمی اندک از بیت المال، برای آن پولی دریافت نمی‌کنم. امام خمینی (ره)، جهادی را که آغاز کردیم، «جهاد سازندگی» نامیده است و شمشیرمان، قلم است و بیل و ما در راه آزادی ایران قدم گذاشتیم.

ایرانی که منشأ حرکت نوین تاریخ و خاستگاه فرهنگ نوینی است که دنیای تاریک را در بر می‌گیرد.»

انتهای پیام/ 118



منبع خبر

تخصص و تعهدی که شهید آوینی برای هنر انقلاب اسلامی آفرید بیشتر بخوانید »