قند خون

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از دیلی‌میل، نتایج یک بررسی جدید نشان می‌دهد،‌ مبتلایان به بی‌خوابی و افرادی که برای خوابیدن مشکل دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

مطالعه ۳۰۰ هزار انگلیسی نشان داد افرادی که برای خوابیدن بیشتر تلاش می‌کنند در معرض خطر هستند؛ یافته‌ها حاکی از آن است که درمان‌های بی‌خوابی می‌توانند از ابتلای افراد به دیابت جلوگیری کنند.

بیشتر بخوانید:

باید و نبایدهای روزه‎داری و مبتلایان دیابت

محققان دانشگاه بریستول دریافتند افرادی که برای خوابیدن مشکل دارند، سطح قند خون بالاتری دارند که نشانگر این بیماری است و آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد.

یافته‌ها نشان می‌دهد که درمان بی‌خوابی از طریق تغییر شیوه زندگی یا داروها می‌تواند ده‌ها هزار نفر را از ابتلا به این بیماری باز دارد. ده‌ها مطالعه نشان داده‌اند که چگونه افرادی که شب‌ها برای خوابیدن تلاش می‌کنند، در معرض دیابت نوع دوم قرار دارند. 

نرخ ابتلا به دیابت به طرز قابل توجهی در ۵۰ سال اخیر به موازات چاقی افزایش یافته‌است. تا سال ۲۰۱۰ تقریباً حدود ۲۸۵  میلیون نفر مبتلا به این بیماری بودند و این درحالیست که تعداد آن‌ها در سال ۱۹۸۵ حدود ۳۰  میلیون نفر بوده‌است. عوارض ناشی از قند خون بالا می‌تواند شامل بیماری قلبی، سکته‌ها، ریتینوپاتی دیابتی که بر بینایی اثر می‌گذارد، نارسایی کلیوی که در آن فرد ممکن است نیاز به دیالیز داشته باشد و گردش ضعیف خون در دست و پا که ممکن است منجر به قطع عضو شود.

محققان این پژوهش تاکید می‌کنند که مطالعه آنها جامع‌ترین مطالعه است که نشان می‌دهد کمبود خواب به خودی خود باعث افزایش سطح قند خون می‌شود  و می‌تواند نقش مستقیمی در ابتلا به دیابت نوع ۲ داشته باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از زی نیوز، دکتر «کاندیدا ربلو»، سرپرست تیم تحقیق از مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون، گفت: «ما می‌دانیم که کووید طولانی مدت باعث افسردگی می‌شود و می‌دانیم که می‌تواند سطح گلوکز خون را تا حدی افزایش دهد که افراد مبتلا به کتواسیدوز دیابتی شوند، که یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده جان است و در بین افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ رایج است.»

بیشتر بخوانید:

واکسن کرونا در توان ورزش کردن تاثیر دارد؟

او افزود: «ورزش می‌تواند از التهابی که منجر به افزایش گلوکز خون و ایجاد و پیشرفت دیابت و افسردگی بالینی می‌شود، محافظت کند.»

مشخص نیست که چه تعداد از مردم از سندرم کووید طولانی رنج می‌برند، اما تخمین زده می‌شود که بین ۱۵ تا ۸۰ درصد در افراد مبتلا متغیر است.

بیشتر بخوانید:

۳۰دقیقه‌ نجات‌بخش برای کارمندان پشت میزنشین

سندرم کووید طولانی، مجموعه‌ای از علائم ناتوان کننده از جمله مه مغزی، درد عضلانی و خستگی است که می‌تواند ماه‌ها پس از بهبودی فرد از عفونت اولیه ادامه یابد.

به عنوان مثال، ممکن است فردی به دلیل کووید ۱۹ خیلی بیمار نشود، اما شش ماه بعد، مدت‌ها پس از برطرف شدن سرفه یا تب، به دیابت مبتلا شود.

یک راه حل ورزش است. محققان ورزش را به عنوان یک تعدیل کننده علائم مداوم کووید ۱۹ توصیف کردند.

دکتر ربلو گفت: «شما مجبور نیستید یک مایل بدوید یا حتی یک مایل با سرعت تند راه بروید. آهسته راه رفتن نیز ورزش کردن است. در حالت ایده آل، شما می‌توانید یک جلسه ۳۰ دقیقه‌ای ورزش انجام دهید. اما اگر می‌توانید هر بار فقط ۱۵ دقیقه انجام دهید، سعی کنید دو جلسه ۱۵ دقیقه‌ای انجام دهید. اگر فقط می‌توانید یک بار در روز ۱۵ دقیقه پیاده روی کنید، این کار را انجام دهید. نکته مهم این است که تلاش کنید. مهم نیست که از کجا شروع کنید. می‌توانید به تدریج به سطح توصیه شده ورزش برسید.»

وی در ادامه می‌افزاید: «ما می‌دانیم که فعالیت بدنی یک جز کلیدی برای یک زندگی سالم است. این تحقیق نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند برای شکستن واکنش زنجیره‌ای التهاب که منجر به سطح قند خون بالا می‌شود، استفاده شود.»

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، دو نوع فیبر وجود دارد: فیبر محلول و نامحلول. هر دوی این فیبرها مزایای بزرگی از نظر سلامتی دارند به طوری که فیبر محلول منجر به کاهش جذب کلسترول شده و فیبر نامحلول نیز عملکرد روده را تنظیم می کند.

مزایای دیگر مصرف فیبرها شامل کنترل وزن است چون فیبر به شما احساس سیری طولانی مدت می دهد و منجر به تنظیم بهتر سطح قند خون می شود.

از آنجایی که مبتلایان به دیابت در معرض دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض قلبی و عروقی ناشی از این بیماری هستند، مصرف فیبر به کاهش سطح کلسترول و فشار خون برای بهبود سلامت قلب آنها کمک می کند. از این رو توصیه می شود روزانه ۲۵ تا ۳۰ گرم فیبر به رژیم غذایی مبتلایان به دیابت نوع ۲ اضافه گردد.

بهترین منابع گیاهی فیبر از این قرارند:

عدس: سرشار از فیبر و پروتئین است به طوری که حدود ۴۰ درصد از کل کربوهیدرات موجود در عدس، فیبر است. در هر وعده غذایی، عدس ۱۵ گرم فیبر به بدن می رساند ضمن این که در هر وعده شامل ۱۸ گرم پروتئین نیز هست.

لوبیا: یک فنجان لوبیا قرمز پخته شده حاوی ۱۳ گرم فیبر است و این میزان در یک لیوان لوبیای سیاه و سفید، ۱۵ گرم است. علاوه بر فیبر، لوبیا و عدس همچنین حاوی نشاسته مقاوم به هضم هستند که منجر به بهبود سطح قند خون و بهبود حساسیت به انسولین می شوند ضمن این که اثرات این نشاسته بر روی سلامت روده نیز شناخته شده است.

کنگر فرنگی: یک کنگر فرنگی متوسط بیش از ۱۰ گرم فیبر دارد و منبع بزرگ کاهنده فشار خون محسوب می شود ضمن این که سرشار از پتاسیم، منیزیم، ویتامین ث و فولات است.

ذرت: سه فنجان ذزت بوداده شده شامل ۳ گرم فیبر است. ذرت یک منبع بدون کلسترول است و کالری بسیار کمی دارد. این منبع غذایی نیز به آرامی هضم می شود و منجر به افزایش تدریجی میزان قند خون و بهبود سطح قند خون در مبتلایان به دیابت نوع ۲ می شود.

آووکادو: منبع سالم از فیبر و اسیدهای چرب امگا ۳ است. یک فنجان پوره آووکادو ۱۵ گرم فیبر و البته ۳۶۸ کالری و ۳۴ گرم چربی دارد. بنابراین در مصرف آن از نظر بالارفتن سطح کالری بدن باید کمی احتیاط کرد.

نخود: سرشار از ویتامین های کا، ث و آ است و یک جایگزین عالی برای برنج و سایر غلات محسوب می شود. یک فنجان نخود سبز خام حاوی بیش از ۷ گرم فیبر است.

کلم بروکلی: یک فنجان کلم بروکلی خام خرد شده حدود ۲.۴ گرم فیبر به بدن می رساند و به همان اندازه هم پروتئین دارد. این گیاه سبز غنی از ویتامین کا، ث، فولات و پتاسیم به همراه مواد معدنی دیگر است.

انواع توت: توت ها غنی از فیبر، آنتی اکسیدان و دیگر مواد مغذی هستند و برای جلوگیری از انواع خاصی از سرطان به علاوه بهبود سلامت قلب می توانند موثر واقع شوند. هر فنجان انواع توت حاوی تقریبا ۷ گرم فیبر است.

گلابی: یک عدد گلابی متوسط به بدن شما ۷ گرم فیبر می رساند البته به علاوه ویتامین ث و پتاسیم.

بلغور جوی دو سر: غلات کامل منبع خوب فیبر محسوب می شوند. بلغور جو سرشار از بتاگلوکان است که باعث بهبود عملکرد انسولین، کاهش قند خون و کاهش سطح کلسترول می شوند. هر فنجان جوی پخته شده ۶ گرم فیبر دارد.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مدیسن نت، دانشمندان قبلاً می‌دانستند که پیری عروق نقش زیادی در بیماری‌های قلبی عروقی دارد. آپنه خواب که حدود ۳۴٪ از مردان میانسال و ۱۷٪ از زنان میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد همچنین با بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا، سکته مغزی و دیابت در ارتباط است.

یافته‌ها نشان می‌دهد بین ۴۰ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مبتلا به آپنه خواب هم هستند. از علائم آپنه خواب می‌توان به خروپف، وقفه در تنفس و خواب منقطع اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

ارتباط اختلال خواب کودکان و بروز مشکلات قلبی

با این حال، شواهد قبلی در مورد ارتباط آپنه خواب و پیری عروق محدود بود. در گزارش جدید، محققان از داده‌های دو مطالعه بزرگ اروپایی برای تجزیه و تحلیل خود استفاده کردند.

«کونتین لیسان»، سرپرست تیم تحقیق از بیمارستان فوچ فرانسه، در این باره می‌گوید: «پس از بررسی ۸۶۱۵ فرد فاقد سابقه بیماری قلبی عروقی، آنها دریافتند که افراد مبتلا به آپنه خواب در مقایسه با افراد مشابه بدون آپنه انسدادی خواب، روند پیری عروق خونی شأن سریع‌تر بود.»

وی در ادامه افزود: «به عنوان مثال، در بزرگسالان مبتلا به آپنه خواب افزایش خطر بزرگ شدن قطر کاروتید، نشانه ساختاری پیری عروق، ۲۱۴ درصد بیشتر است.

به گفته لیسان، «یافته های ما می‌تواند تا حدی توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به آپنه خواب با خطر بیشتر مرگ و میر و بیماری‌های قلبی عروقی روبرو هستند.»

وی تاکید می‌کند: «یافته های این مطالعه باید پزشکان را ترغیب کند تا در مورد آزمایش افراد مبتلا به آپنه خواب از نظر پیری عروق فعال‌تر عمل کنند، خصوصاً اینکه آزمایشات به صورت غیرتهاجمی و با هزینه کم انجام می‌شود.»

وی از افراد مبتلا به آپنه خواب خواست تا با کنترل کلسترول، فشار خون و سطح قند خون، ترک سیگار، تحرک بدنی، رژیم غذایی سالم و حفظ وزن سالم، سلامت مطلوب عروق خود را حفظ یا بازیابی کنند.