قیام عاشورا

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، مجموعه حاضر رهنمودهای رهبر معظم انقلاب درباره درس‌های عاشورا هست که به صورت موضوعی تدوین و بعد از نمایه‌زنی و تیتربندی مطالب در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته هست. این کتاب یکی از آثار موضوعی استخراج شده از کتاب مرجع «آفتاب در مصاف»  ـ مشتمل بر تمامی بیانات رهبری از سال ۵۷ تا ۹۰ در مورد سرور و سالار شهیدان امام حسین (علیه السلام)ـ هست.

«درس‌های عاشورا» بیش از ۵۰ درس از مکتب حسینی از جمله: تنوع و جاودانگی درس‌های عاشورا، وجوب قیام برای اصلاح جامعه اسلامی، لزوم شناخت وظیفه اصلی، انجام به موقع تکلیف، مقابله با جدایی دین از سیاست و سه ویژگی برجسته و تعیین‌کننده ابی عبدالله (علیه السلام) را شامل می‌شود.

بخشی از متن کتاب: 

درس اصلی انگیزه هدف و چرایی قیام عاشورا

اگر این حادثه عاشورا را دقیق در نظر بگیرید شاید بشود گفت انسان میتواند در حرکت چند ماهه ی حضرت ابی عبدالله از آن روزی که از مدینه خارج شد و به طرف مکه آمد، تا آن روزی که در کربلا شربت گوارای شهادت نوشید بیش از صد درس مهم بشمارد. نخواستم بگویم هزارها درس میشود گفت هزارها درس هست. ممکن هست هر اشاره ی آن بزرگوار، یک درس باشد؛ اما اینکه میگویم بیش از صد درس یعنی اگر ما بخواهیم این کارها را مورد مداقه قرار دهیم از آن می‌شود صد عنوان و سرفصل به دست آورد که هر کدام برای یک امت برای یک تاریخ و یک کشور برای تربیت خود و اداره ی جامعه و قرب به خدا درس هست.

به خاطر این هست که حسین بن علی اروحنا فداه و فدا اسمه و ذکره در دنیا مثل خورشیدی در میان مقدسین عالم، این گونه می‌درخشد. انبیا و اولیا و ائمه و شهدا و صالحین را در نظر بگیرید! اگر آنها مثل ماه و ستارگان باشند این بزرگوار مثل خورشید می‌درخشد.

و اما آن صد درس مورد اشاره به کنار؛ یک درس اصلی در حرکت و قیام امام حسین وجود دارد که من امروز سعی خواهم کرد آن را به شما عرض کنم همه ی آنها حاشیه هست و این متن هست. چرا قیام کرد؟ این درس هست.

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از شهرکرد،، حجت‌الاسلام احمد همتیان در خطبه‌های نماز جمعه اظهار کرد: محرم ماه امام حسین (ع) هست و ایشان به عنوان تجلی‌گر صفات برجسته، کمالات انسانی و ارزش‌های اخلاقی والا مورد ستایش قرار گرفته‌اند.

وی افزود: امام حسین (ع) به عنوان نماد خداباوری، خدا محوری، دین‌داری، دفاع از دین، مبارزه با ظلم و ظالم، و عبودیت راستین خداوند معرفی شده‌اند.

امام جمعه موقت شهرکرد با بیان اینکه خواست و رضایت خداوند، محور اصلی قیام امام حسین بوده هست گفت: ایشان و اهل بیت (ع) خود را تسلیم رضایت الهی می‌دانستند، حتی اگر این رضایت به معنای شهادت یا اسارت باشد.

حجت‌الاسلام همتیان ادامه داد: امام حسین (ع) در لحظات پایانی، به اهل بیت (ع) خود وصیت کردند که بدانند خداوند حافظ و یاور آنهاست و بر ضرورت ایستادگی و دفاع از دین تأکید داشتند. شعار اصلی امام حسین (ع) همه چیز فدای دین بود.

وی تصریح کرد: نماز، ستون و عماد دین هست و تا زمانی که خود نماز استوار باشد، می‌تواند دین را برپا نگه دارد. هدف اصلی امام حسین (ع) از قیام عاشورا، احیای دین پیامبر اسلام (ص) بود؛ بهره‌مندی امروز مسلمانان از برکات دین، مرهون این قیام هست.

امام جمعه موقت شهرکرد با اشاره به وقایع تاریخی مانند فتح خرمشهر و حادثه طبس بیان کرد: پیروزی‌های ملت ایران مرهون قدرت لایزال الهی و امداد‌های غیبی هست که دشمنان مادی‌گرا قادر به درک آن نیستند.

انتهای پیام/

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ در کتاب شریف الکافی نقل شده هست: وقتی از امام صادق (ع) درباره قائم (ع) پرسیده شد، آن حضرت فرمود: «همه ما قائم به امر خداییم.» این حدیث شریف به روشنی بیان می‌کند همه رفتارها، گفتار‌ها و اندیشه‌های ائمه اطهار (ع) برای همیشه ملاک عمل امت اسلامی باید باشد. یعنی در راه و روشی که هر یک از ائمه معصومین (ع) در پیش گرفته‌اند هر چند در ظاهر تفاوت‌هایی دارند، اما در نفس عمل تفاوتی ندارد.

اگر حضرت رسول‌الله (ص) با مشرکان صلح حدبیه را امضاء می‌کنند با جنگ امیرالمومنین با قاسطین و مارقین و ناکثین تفاوتی ندارند، چرا که هر دو به امر خدا در میدان‌های مختلف جهاد کردند و فتوحاتی برای اسلام به دست آوردند. این مهم نیز در سیره و روش امام حسن (ع) در واقعه صلح ایشان با معاویه بن ابوسفیان و جنگ سیدالشهدا (ع) با یزید بن معاویه وجود دارد. پیامبر اسلام (ص) در حدیثی فرمودند: «حسن (ع) و حسین (ع) امام هستند چه بنشینند و چه قیام کنند.» این دو امام (ع) چنان که امام صادق (ع) فرمودند قائم به امر خدا بودند. هر دو قیام لله کرده‌اند چه با دشمنان خود صلح باشند و چه علیه آنها قیام کنند.

آنکه چشم حقیقت بین داشته باشد به خوبی می‌داند که در هر دو حال پیروزی و نصرت از آن جبهه حق بوده و دشمنان‌شان به شکست مفتضح شدند. متاسفانه این حقیقت روشن از سوی بسیاری درک نمی‌شود و یا خود را به جهالت زده‌اند و سازش با دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی را به مصلحت می‌دانند، حال آنکه مصلحتی بالاتر از حفظ انقلاب اسلامی نیست. کسی که درکی از قیام سیدالشهدا (ع) ندارد قطعا درکش از صلح امام حسن (ع) بسیار سطحی و نازل خواهد بود.

آنان که بر طبل سازش می‌زنند عافیت طلبانی هستند که اسلام را قشری و فردی می‌بینند و حتی برای حفظ همین حداقل نیز تلاشی نمی‌کنند. اگر صلح با دشمن صهیونیستی و آمریکایی ثمری داشت چرا آنان که پیش از این بر سر میز سازش نشستند عاقبت‌شان غارت کشور و سقوط دولت‌شان بود. چنان که در لیبی و عراق و دیگر کشور‌ها شاهد بودیم.

صلح امام حسن (ع) به منظور حفظ اسلام بود که این صلح بعد از شهادت ایشان تا ده سال بعد تداوم پیدا کرد. با مرگ معاویه و آغاز خلافت جابرانه یزید بود که این صلح از سوی امام حسین (ع) ملغی شد و ایشان قیام کردند. کمی یاران و قلت سلاح نیز ملاک نبود. چنان که اگر آن حضرت تنها بودند باز دست به شمشیر جهاد می‌بردند.

اگر امام حسین (ع) بعد از خلافت یزید قیام نمی‌کردند و بر پیمان صلح باقی می‌ماندند این صلح معنای سازش و تسلیم به خود می‌گرفت. در واقعه جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران اسلامی عده‌ای که مشخص هست از چه آبشخوری تغذیه می‌کنند با شعار به ظاهر اسلامی عموم مردم را از جنگ ترساندند و بعد از آتش‌بس دم از صلح می‌زدند، صلحی که از جنس صلح امام مجتبی (ع) نبود بلکه سرفرودآوردن و تسلیم بود.

آنچنان که حضرت سیدالشهدا (ع) با شعار هیهات منا الذله فرمودند که هرگز با کسی مانند یزید بیعت نخواهد کرد، ما نیز هرگز با رژیمی افسار گسیخته که وحوشت در ذاتش تنیده شده و به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست صلح نخواهیم کرد. نه تنها با این رژیم کودک کش که با هر دولت و کشوری که حامی این گروهک تروریستی هست نیز صلحی نخواهیم داشت. ملاک عمل ما برای حفظ انقلاب اسلامی سیره امام مجتبی (ع) و حضرت سیدالشهدا (ع) هست چه در صلح و چه در قیام.

انتهای پیام/ 161