گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: جدیدترین بحران «عراق» درست از زمانی کلید خورد که «محمد شیاع سودانی» سیاستمدار با تجربه و کهنه‌کار عراقی به عنوان نامزد نهایی پست نخست وزیری این کشور از طرف «کمیته شیعیان عراق» معرفی شد. البته با توجه به حساسیت‌های موجود و ضرورت انتخاب بهترین گزینه برای تصدی پست نخست وزیری عراق، چارچوب هماهنگی کمیته شیعیان، کمیته‌ای را برای انتخاب نخست وزیر تشکیل داده بود که به این گزینه ختم شد.
این کمیته از افرادی، چون «قیس الخزعلی» دبیرکل عصائب اهل الحق، «سید عمار حکیم» رهبر جریان حکمت ملی، «همام الحمودی» رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق و «عبدالساده الفریجی» تشکیل شده بود که با توجه به حوادث و تحولات چند هفته اخیر در عراق و با برگزاری جلسات مختلف سرانجام دو نامزد «قاسم الارجی» و «محمد شیاع سودانی» را معرفی کردند که با توجه به کناره گیری «قاسم الارجی» از نامزدی پست نخست وزیری در نهایت «محمد شیاع سودانی» به عنوان نامزد نهایی این پست مشخص شد.
در تحولی دیگر اعضای کمیته شیعیان موسوم به «الاطار التنسیفی» یا همان «چارچوب هماهنگی» نشستی را در منزل «هادی العامری» رئیس «ائتلاف فتح» برگزار کردند که «محمد شیاع سودانی» در این نشست به ارائه برنامه‌های دولت آینده خود پرداخت. در ادامه «چارچوب هماهنگی» نیز بعد از شنیدن صحبت‌های او و با توافق تمامی اعضا بر روی نخست وزیری «سودانی» موافقت کردند.
از آنجایی که معمولا تشکیل دولت جدید در «عراق» منوط به توافق تمامی گروه‌های سیاسی مهم با یکدیگر است، چند ماه طول می‌کشد شاهد تشکیل دولت جدید در این کشور باشیم. البته این بار ماجرا متفاوت‌تر از دوره‌های مشابه در گذشته است و فقط با اختلاف در تعیین «نخست وزیر» روبرو نیستیم، بلکه عدم اجماع و توافق بر روی انتخاب «رئیس جمهور» هم مشکلی بر مشکلات قبلی افزوده است.
نکته مهم اینجاست که اگر بخواهیم بحران عمیق این روز‌های عراق که بسیار گسترده‌تر از بحران‌های گذشته است را مورد بحث و بررسی قرار بدهیم به این پدیده می‌رسیم که عدم توافق دو حزب اصلی اقلیم کردستان یعنی حزب «دموکرات» و حزب «اتحادیه میهنی» برای انتخاب یک نامزد واحد برای تصدی پست ریاست جمهوری چنین اوضاع سیاسی عراق را متلاطم و آشفته کرده است.
اما تحولی منفی و ناامید کننده در عراق که نشان از جدی‌تر شدن و تعمیق بن‌بست سیاسی در این کشور است، به خیابان آمدن هزاران نفر از طرفداران جریان صدر به خیابان‌های عراق و هجوم به ساختمان پارلمان این کشور است. آن‌ها با اشغال موقت و چند ساعته پارلمان علیه رقبای جریان صدر و همچنین ضد معرفی نامزدی «محمد شیاع سودانی» برای پست نخست وزیری شعار سر دادند.
البته اگر بخواهیم بحران فعلی «عراق» را بیشتر و دقیق‌تر ریشه یابی کنیم باید به ۹ ماه قبل برگردیم، زمانی که «جریان صدر» پس از کسب بیش از ۷۰ کرسی در انتخابات که به نوعی پیروز انتخابات پارلمان عراق نام گرفتند در تشکیل دولت اکثریت ملی ناکام ماندند و به دنبال آن به منظور کمک به حفظ وحدت و آینده سیاسی عراق تصمیم به خروج از روند سیاسی این کشور گرفتند.
ولی نکته نه چندان مثبت و حتی منفی در این ماجرای خروج از روند سیاسی عراق این بود که «جریان صدر» اعلام کردند که فعالیت‌های سیاسی خود را از طریق کار بر روی افکار عمومی مردم عراق و تدارک اعتراضات خیابانی دنبال خواهند کرد. امروز هم که شاهد به خیابان آمدن طرفداران «جریان صدر» هستیم تحقق وعده ماه‌های قبل آن‌ها را نظاره‌گر هستیم.
تمامی این وقایع و رویداد‌ها در شرایطی روی داده است که «مصطفی الکاظمی» نخست وزیر عراق در سخنانی احزاب سیاسی این کشور را به منظور حل بحران سیاسی پیش آمده به گفت‌وگو با هم فراخوانده و به امتیازدهی به یکدیگر تشویق کرده است. الکاظمی، در سخن دیگری هزار روز گفتوگوی آرام را بهتر از لحظه‌ای دانسته که در آن خون عراقی‌ها بر روی زمین ریخته شود.
از طرف دیگر نخست وزیر فعلی عراق از تمامی طرف‌های عرضه سیاسی عراق درخواست کرده تا برای جلوگیری اقدامات افرادی که به دنبال سرعت بخشیدن و گسترده‌تر کردن این فتنه عراق هستند با هم همکاری کنند و بدانند و آگاه باشند که آتش این فتنه همه را در خود می‌سوزاند.
بر این اساس برآیندی که از اوضاع سیاسی امروز عراق می‌توان داشت این است که تمامی احزاب سیاسی این کشور منتظر برگزاری جلسات پارلمان جهت آغاز روند سیاسی بودند، اما این طرفداران «جریان صدر» هستند که با لشکرکشی‌ها و اردوکشی‌های خیابانی و حمله چندین باره به مراکز دولتی ازجمله «پارلمان عراق» فضای سیاسی این کشور را متشنج کردند.
در آن سوی میدان نیز چارچوب هماهنگی عراق که وظیفه انتخاب نخست وزیر این کشور را برعهده دارد در بیانیه‌ای اعلام کرده که اجازه نخواهد داد که اصول قانون اساسی در عراق زیر پا گذاشته شود. این نهاد در بیانیه خود آورده: «مردم اصیل عراق، طوایف شریف و نیروهای آن‌ها اجازه هیچ گونه تخطی از قواعد قانون اساسی به یک گروه سیاسی که نماینده همه مردم عراق نیست، نخواهند داد.»
از سوی دیگر با توجه به اینکه عراق کشور دوست و همسایه ایران است، امنیت و ثبات آن، بسیار برای ما مهم و قابل توجه است و بر همین اساس رویداد‌های و تحولات این کشور به دقت از سوی سران و مقامات ایران پیگیری و دنبال می‌شود. در این راستا «کنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه کشور در سخنانی با بیان اینکه تحولات عراق را با دقت و حساسیت دنبال می‌کنیم، تحولات این کشور را ناشی از اختلافات سیاسی داخلی دانسته که جزو امور داخلی عراق محسوب می‌شود.
به اعتقاد سخنگوی وزارت امور خارجه ایران جریانات و احزاب و تشکل‌های سیاسی عراق قادر هستند و این توانایی را دارند تا در چارچوب قانون اساسی، سازوکار‌های قانونی و به روش‌های مسالمت‌آمیز از آن عبور کنند و با تشکیل دولت مردمی به توسعه و پیشرفت روزافزون عراق کمک کنند. «کنعانی» با اشاره به این موضوع که ایران همواره به انتخاب مردم عراق احترام گذاشته و می‌گذارد، گفتگو را بهترین روش برای حل مشکلات داخلی این کشور می‌داند.
در پایان باید گفت این مردم عراق هستند که باید با هوشیاری و درک عمیق سیاسی از ایجاد هرگونه آشوب و درگیری در فضای سیاسی این کشور جلوگیری کنند تا ضمن آرام کردن فضای متلاطم فعلی این کشور به استقرار دولت جدید در کشور خود کمک کنند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
