لاریجانی

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز شنبه ۱۹ اسفندماه در حالی چاپ و منتشر شد که تذکر مهم رهبر انقلاب خطاب به منتخبان جدید مجلس شورای اسلامی و فعالان سیاسی، روزهای سخت سیل زدگان سیستان و بلوچستان و سفر رئیس جمهور به خوزستان در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

محمد خاتمی در جدیدترین اظهارات خود ضمن تلاش برای توجیه رای ندادن خود در انتخابات مجلس شورای اسلامی بخشی از راهبردهای ترسیمی اصلاح طلبان ساختاری برای اجتماعی سازی و معنادهی را آشکار ساخت، این تغییر رفتار مورد توجه روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار دارد.

روزنامه اصلاح‌طلب هم‌مهین بر این باور است دلیل اصلی رای ندان خاتمی را باید در ناامیدی وی از خویشتن ارزیابی کرد، این روزنامه که ارگان اصلاح‌طلبان گذاری و مشارکت‌جو محسوب می‌شود، درباره آخرین تحرکات غیر سیاسی لیدر اصلاحات نوشته است:

این روزنامه در یاددداشتی با طرح این پرسش ها که آیا خاتمی همچون تاج‌زاده، ادامه همراهی با صندوق را همسویی با ظلم می‌داند؟ آیا خاتمی همچون سران جبهه اصلاحات، مسئله را به فقدان نامزدهای انتخاباتی یا کاهش تاثیر مجلس و نهادهای انتخابی فرومی‌کاهد؟ آیا خاتمی همچون بخش بزرگی از رای‌دهندگان یک دهه پیش، از تکرارها و ناکامی‌ها و پای صندوق رفتن‌ها، خسته شده است؟، تاکید می کند، احتمالاً، همه این موارد در کنش ۱۱ اسفند خاتمی مؤثر بوده است. اما به نظر می‌رسد آنچه عامل اصلی غیبت خاتمی در این دوره بود؛ نه ناامیدی از روزنه‌گشایی در «صخره» پیش روی اصلاحات، بلکه نوعی ناامیدی از خویشتن است.

به باور این روزنامه، خاتمی حال در آینه، خاتمی ۱۴۰۲ را می‌بیند که چه تکرار کند و چه تکرار نکند، چه پای صندوق برود و چه پای صندوق نرود، چه از لیستی حمایت بکند یا نکند؛ تاثیری در روند مناسبات نخواهد داشت. او ازیک‌سو، ساختار سیاسی و جریان حاکم را می‌بیند که نه‌فقط با او که با محافظه‌کارانی چون ناطق‌نوری، حسن روحانی و علی لاریجانی هم سر آشتی ندارد و به بیان خاتمی، در مسیر «خودبراندازی» و به بیان لاریجانی، در تداوم «خالص‌سازی» گام برمی‌دارد. او از سوی دیگر، جامعه‌ای با اکثریت ناراضی، منفعل، خشمگین و خسته از کنش را می‌بیند که دیگر حتی صدای او را نمی‌شنود؛ چه رسد که با تک‌جمله‌های تکراری‌اش، به میدان آید و صحنه‌آرایی‌ها را بر هم بریزد.

روزنامه هم میهن با تاکید بر اینکه خاتمی، خود را در صفحه شطرنج سیاست همچون شاهی مات می‌یابد؛ ناتوان از هرگونه حرکت و کنش، می نویسد، با این تفاوت که او، نه‌فقط با مهره‌های رقیب (جریان حاکم و ساخت قدرت) که با مهره‌های خود (بدنه اجتماعی و ناراضیان) نیز محاصره شده است. خاتمی ۱۴۰۲، برای نخستین‌بار صندوق را و بازی را و صفحه شطرنج را رها کرد و در خانه نشست. گویی، تنها این کار را می‌توانست؛ اینکه خود را رها کند، رها از دو لبه‌ی انسداد قدرت و انفعال ملت!

روزنامه آرمان‌ملی سعی دارد خاتمی را در جبهه اصلاحات حفظ کرده و رای ندادن او را پیامی برای انتخابات سال ۱۴۰۴ بخواند، این روزنامه می‌نویسد:

خاتمی بر عهد خود عمل می‌کند اما عنصر زمان مواد و استلزامات مادی و معنوی این حرکت تشخیص مکان و جامعه هدف، زبان و ادبیات جدید را می‌طلبد که او و همفکرانش را بتواند در این مسیر با وجود فشارهای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی در لایه‌های گوناگون به عنوان افراد موثر قرار دهد. اگر او این عناصر چهارگانه؛ زمان، مواد، مکان و ادبیات موضوع را نداشته باشد و مهم‌تر از این بعد از این اقدام دامنه تحرکات خود را افزایش ندهد؛ دیگر نمی‌تواند خاتمی اثرگذار بر عرصه تاریخ فعلی و ماندگار در چارچوب منزلت بیشتری که می‌تواند برای خود مهیا کند، بماند.

با وجود آنکه رسانه‌های اصلاح‌طلب در حال رتوش تحریم از سوی خاتمی هستند اما در واقعیت وی می کوشد تا ضمن مشروعیت بخشی از رای ندادن خود آن را به نام مردم و برای مردم تعریف کرده و به نوعی از مساله تحریم و عدم مشارکت قبح زدایی کند.

خاتمی در راستای توجیه راهبرد تحریم انتخابات از سوی اصلاح طلبان تلاش دارد تا از القای جامعه ناراضی ای سخن به میان بیاورد که اکثریت داشته و درگیر بحران های فزاینده می باشند، واضح روشن و مبرهن است که خاتمی می کوشد تا خود را به عنوان اپوزیسیون تعریف کرده و نظام حکمرانی موجود را به عنوان دگرخود تعریف کند.

مروری بر رسانه‌های اصلاح‌طلب نشان می‌دهد که اصلاح طلبان مشارکت‌جو با بیان اینکه اصلاح طلبان تحریمی با همین تخمین های غلط خاتمی را به سوی عدم مشارکت سوق دادند، تصریح می کنند اصلاح طلبان ساختاری و تحریمی در شرایط کنونی بدون اینکه اشاره ای به تخمین اشتباه خود نمایند می کوشند همین میزان مشارکت قابل قبول ۴۱ درصدی را یک شکست جلوه دهند تا هم به نظام فشار بیاورند و هم مانع از شکل گیری حمایت ها از اصلاح طلبان مشارکت جو شوند!

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت:

محمود واعظی در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا تاکید کرد:‌ اصلاح‌طلب‌ها در حال حاضر یک جناح منسجم نیستند. در داخلشان اختلافات است، ما بیشتر با جناح معتدل اصلاح‌طلب مرتبط بودیم و هستیم. اصلاح‌طلب‌های معتدل از جمله معاون اول تا وزرا و معاون رئیس‌جمهور و استانداران در دولت ما حضور فعال داشتند و اما همان زمان هم برخی از افراد تندرو اصلاح‌طلب به آقای روحانی و دولت انتقاد می‌کردند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه های امروز دوشنبه ۳ مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که ضرب شست به ترورهای خوشه‌ای، احتمال ارائه لیست مشترک لاریجانی و روحانی، ارتباط قیمت مسکن با افزایش تولید و ابتکار برجامی عمان همچنان روی میز در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

آشوب های سال ۱۴۰۱ نشان داد که اصلاح‌طلبان دیگر به عنوان بازیگر محوری و اصلی در تحولات سیاسی- اجتماعی نقش خود را از دست داده‌اند و به جریانی منفعل، پیرو و درجه دوم بدل شده‌اند که ترجیح‌شان پیروی از روندهایی است که در جامعه شکل گرفته است. رسانه‌های آنها نیز در این مسیر تقریباً همینگونه نقش‌آفرین بودند و دنبال‌روی رسانه‌های اغتشاشگری شدند که توسط بیگانگان اداره می‌شد. تنها تذکرات قانونی نهادهای نظارتی بود که تا حدی آنان را محدود نمود و نتوانستند آنگونه که می‌خواستند بر مسیر پیروی خود ادامه دهند.

این وضعیت باعث شده است که جناج چپ دوباره از جاده خاکی براندازی روی مسیر آسفالت سیاست‌مداری بازگردند، و انتخابات و شیوه مواجه با آن به سوژه داغ در روزنامه‌های اصلاح‌طلب تبدیل گردد؛ روزنامه آرمان ملی به نقل از خباز درباره حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات نوشته است:

من نظرم این است که اصلاح طلبان اگر این فرصت را مغتنم بشمارند و تلاش کنند به جای یک آقای پزشکیان ۵۰ تا آقای پزشکیان در مجلس داشته باشند، ۳۰ تا آقای پزشکیان در مجلس داشته باشند، می توانند در سرنوشت کشور موثر باشند، اگر حتی قدم های مثبتی نتوانند بردارند می توانند جلو قدم های منفی را بگیرند؛ یعنی این طرح هایی که الان شما می شنوید در ظرف این ۳ سال داده شد و خیلی از اینها منطقی نبود اما رای مجلس بود، چنین افرادی می توانستند مانع رای آوری شوند.

استاندار دولت روحانی در ادامه گفته است:

حضور همین تعداد نماینده می‌تواند باعث شود طرح های کم ارزش و بلکه بی ارزش در مجلس رای نیاورد بنابراین حداقل وجود چند نماینده مقابل و کارکشته می تواند در جلوگیری از تصمیمات ناروا و غیرکارشناسی و تصمیماتی که به ضرر مردم است، تاثیرگذار باشد. اگر موفق شدند تصمیمات و طرح های خوبی ارائه کنند و مقداری جلو فشار معیشتی مردم را هم بگیرند که چه بهتر اما اگر نتوانستند حداقل جلو بعضی از تصمیمات نامناسب را که می توانند بگیرند!

روزنامه شرق نیز در گزارشی از کامبک اصلاح‌طلبان به سمت انتخابات خبر داده و می‌نویسد:

امروز در حالی که چند ماه تا انتخابات مجلس شورای اسلامی و دو سال تا انتخابات ریاست‌جمهوری باقی ‌مانده است، هستند چهره‌هایی که باید نشست و دید که آیا «بازگشت» به عرصه سیاست و «کامبک» به میدان بازی قدرت را انتخاب می‌کنند یا گوشه‌نشینی و جدایی از سپهر سیاسی کشور انتخابشان است. در طرف راست این سیاهه می‌توان فی‌المثل از محمود احمدی‌نژاد و علی لاریجانی نام برد. اولی قهر و خانه‌نشینی ۱۱ روزه در زمان ریاست‌جمهوری را در کارنامه دارد، اما پس از پایان دوران ریاست‌جمهوری از هیچ سوراخی برای خزیدن به درون زمین قدرت نگذشت و همواره ناکام ماند و دومی پس از رد صلاحیت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال۱۴۰۰، به منتقد تمام‌عیار دور کردن خود از ساختار سیاسی کشور تبدیل شد.

در طرف چپ این فهرست اما می‌توان زیر نام «اسحاق جهانگیری» خط کشید. دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف و وزیر صنایع دولت سیدمحمد خاتمی که در انتخابات سال ۱۳۹۶ کاندیدا شد تا سپر بلایی باشد که رقبای محافظه‌کار حسن روحانی، در مناظرات تلویزیونی برای او تدارک دیده بودند. او هرچند در دولت حسن روحانی، پست معاون اولی را بر عهده داشت، اما هیچ‌گاه، هم‌سنگ تلاش‌هایش، قدر ندید: نه در دولت و نه البته بین اصلاح‌طلبان. به هر روی دو انتخابات آتی نشان خواهد داد که هرکدام از بازیکنان روی «نیمکت»، کدام مشی را انتخاب می‌کنند: «عزلت» به شیوه ناطق‌نوری، یا «بازگشت» به سبک و سلوک محمد خاتمی.

روزنامه اعتماد نیز از تغییر پارادایم اصلاح‌طلبان از خیابان به سیاست خبر داده و نوشته است:

با عبور از یک‌سالگی جنبش زنان در ایران، مشخص شد که فضای جامعه به گونه‌ای است که تا حد زیادی در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از شدت و حدت تقابل میان معترضان و نیروهای حافظ نظم، نیروهای امنیتی و انتظامی کاسته شده و روند متفاوتی شکل گرفته است. این روند، نقطه‌ای است که تفسیرهای متفاوتی از آن می‌توان داشت. از یک‌سو، حاکمیت و نیروهای تحت امرش پس از کنترل اعتراضات این حس را دارند که توانسته‌اند از این تنگه اعتراضی عبور کرده و فضا را تحت کنترل بگیرند. بر این اساس احساس نوع تفوق و پیروزی نسبت به فضای اعتراضی را دارند. از سوی دیگر، آنچه در متن و زیر پوست تحولات شهر و جامعه در جریان است، به شکلی است که روند اعتراضی در مقایسه با سال قبل به تجربه جدیدی رسیده و مردم تلاش می‌کنند تا حد امکان تن به خشونت ندهند.

در ادامه گفتگوی اعتماد با محمدجواد حق‌شناس آمده است:

جامعه با عبور از تجربه‌های قبلی، علاقه‌مند نیست که مطالبات خود را از طریق روش‌های خشونت‌آمیز دنبال کند. در واقع جامعه تلاش می‌کند مطالبات خود را از طرق دیگر به نمایش بگذارد. نقطه‌ای که امروز ما در آن قرار داریم در چنین وضعیتی است. البته هنوز دو طرف این معادله تلاش می‌کنند روند موجود در کشور را به سمت نقطه دلخواه خود سوق دهند.

دانشگاه را اتاق جنگ کنید!

در آستانه آغاز سال تحصیلی در دانشگاه برخی اصلاح‌طلبان رادیکال روی کنش‌های غیرسیاسی در دانشگاه حساب ویژه باز کرده‌ و تحرکات رادیکال را مایه تنفس مصنوعی دوباره به اغتشاشات می‌دانند، مصطفی معین وزیر علوم دولت اصلاحات به روزنامه هم‌میهن گفته است که رسالت دانشگاهیان در این مقطع بحرانی، انجام کنشگری فعال است!

در بخشی از این گفتگو آمده است:

رسالت دانشگاهیان در این مقطع بحرانی، انجام کنشگری فعال در جهت ایجاد امنیت و آزادی آکادمیک و استقلال نهاد دانشگاه، آگاهی‌بخشی و کمک به توانمندسازی جامعه و تقویت همبستگی ملی به‌عنوان یک وظیفه اخلاقی و مسئولیت اجتماعی است. کمک به افزایش انگیزه و امید، رفع خشونت، مشارکت فعال در ایجاد نهادهای مدنی و عضویت فعال در آنها، گام‌های ضروری برای کاهش خسارت به بنیان‌های علمی، افزایش سرمایه اجتماعی و تسریع در فرآیند پیشرفت دموکراسی است. هشدار خالی‌شدن دانشگاه از استادان اصیل، دانشمند، مستقل و جایگزینی ایشان با افراد کم‌مایه و حداکثر میان‌مایه علمی و سیاست‌بازان به‌عنوان استاد و مدرس دانشگاه و درواقع بی‌آینده‌شدن جوانان و از دست رفتن استقلال کشور.

در روزهای اخیر رسانه‌های معاند و اصلاح‌طلب در تلاش هستند تا تولید رادیکالیسم در دانشگاه را دوباره استارت زده و با استفاده از سوژه‌هایی دروغین چون اخراج اساتید به آن دامن بزنند. ددرست مانند سال ۷۸ که اصلاح‌طلبان در آستانه عبور از خاتمی دانشگاه را پلی برای براندازی کردند، در آن زمان افرادی چون مصطفی معین و مصطفی تاج‌زاده نقش اساسی در بحران‌زایی در کشور داشتند!